Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Ο Αμνός, ο ανθός και μιά Μαντάμ μ' ένα παλιό της φίλο






Δεν είναι  όλα τα καλά καλά για όλους. Η Άνοιξη που τόσα φέρνει, φέρνει και το τέλος και για τα κυκλάμινα που έλαμπαν στο παράθυρό μου το χειμώνα και, βεβαίως, για τα Αρνία ως Αμνούς Κυρίου.
Για το Κυκλάμινο δεν είναι ώρα να μιλάμε, θα μεταφερθεί στο χώμα κάτω από δένδρο και θα πρέπει πια μόνο του να φροντίσει αν θέλει να ζήσει ή να πεθάνει. 
Ο Αμνός όμως είναι άλλο.
Γνωρίζετε την ιδιαίτερη αγάπη της γράφουσας γι αυτό το σύμβολο αθωότητας και (αν θυμάστε) πνεύματος ομαδικού. Γνωρίζετε (ενδεχομένως) ότι σαν τον Χίτλερ και άλλους σκληρούς κι ευαίσθητους της Ιστορίας η Κυρά τούτου του οντά είναι vegetarian. Γι αυτό κι αντέχει την τελετουργία της σφαγής, με πόνο μεν αλλά και κάθε σεβασμό για την ανθρώπινη αδυναμία σε τελετές και παραδόσεις.

Από το Βράχο μου μιλώ. Ωστόσο τέτοια εποχή άλλοι ανεβαίνουν πιο ψηλά από εμένα. Είναι οι αθώοι που θα θυσιαστούν κι εγώ κοιτάζω κι όπως ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής στη σπηλιά του έγραφε να μας πληροφορήσει:
"… είδον και ιδού αρνίον ιστάμενον επί το όρος ....'
έτσι κι εγώ δε γίνεται να μην το μοιραστώ μαζί σας.




Την Αποκάλυψη δε θα σάς πω πού, βρείτε τη. 
Την Κορυφογραμμή θα σάς την ξαναδείξω (γιατί δεν τη χορταίνω).
____________________

12 σχόλια:

  1. Μου αρέσει πολύ το κείμενο. Για όσους έχουν τις ανάλογες ευαισθησίες. Έρχεται πάλι η αγία εβδομάδα των σφαγών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολλά ευχαριστώ..@ελίτσα ( είδες ο Χίτλερ..)
    @Καίτη μου έρχεται, έρχεται & αν ζεις στην εξοχή & τα βλέπεις να γεννιούνται & να χοροπηδούν παιδάκια αμέριμνα είναι κυριολεκτικά παθών/σφαγών..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δε λέω... σύμβολο αθωότητας το καημένο το αρνάκι, αλλά και βλακείας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι ειρωνικό πάντως, μια γιορτή που υμνεί την αυτοθυσία, να γιορτάζεται με θυσία, που μιμείται την ανθρωποθυσία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Απολύτως ειρωνικό σε ατομικό επίπεδο (κι αφόρητο) dear Ben μα η θυσία του αθώου έχει αρχέγονη προέλευση & έτσι λειτουργούν τα σύμβολα. Ο Αμνός αντί Ιφιγένειας/ Ισαάκ ήταν η επιλογή επειδή γίναμε ανθρωπιστές. Κατανοώ, απορώ & αηδιάζω συγχρόνως. Εσείς το τρώτε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τα αρνιά και τα κατσίκια μπορεί να μην τα τρώω, ούτε φυσικά οτιδήποτε περιέχει εντόσθια, αλλά τα γουρουνάκια τα τρώω και κοίταξε να δεις που αυτά είναι και πιο όμορφα και πιο έξυπνα από τα κατσικάκια ... Νιώθω τρελές ενοχές, μόνο όμως όποτε διαβάζω ή ακούω κάτι σχετικό. Κατά τ' άλλα όσο αηδιάζω από το Πασχαλινό θέαμα με το σούβλισμα και τα λοιπά, ψήνω μια χοιρινή μπριζόλα και την τρώω πολύ ωραία. Ντρέπομαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπήρξα vegetarian για μερικά χρόνια. Τώρα είμαι κρεοφάγος. Όχι φανατική αλλά κάποιες φορές τρώω. Είναι προσωπική επιλογή του καθενός. Με τα δικά του ηθικά, πολιτισμικά- ιατρικά ακόμη, κριτήρια. Οι απόλυτες απόψεις δεν με εκφράζουν απ΄όπου κι αν προέρχονται. Απόλυτα, θα εκφραστώ μόνο όταν πρόκειται για κυνήγι.
    Καλώς σε βρίσκω Δάφνη στον όμορφο χώρο σου, καλό βράδυ
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το καταλάβατε, νομίζω, Κυρίες μου πως δεν προσυλητίζω κατά της Κρεατοφαγίας. Κάθε σώμα είναι αλλιώτικο όπως & κάθε σύστημα αξιών. Αν έχω ένα φανατισμό @misoagnosti είναι (όπως κι εσύ) κατά των φανατισμών.
      Γι αυτό & βλέπω την ειρωνία my dear Lyriel, εγώ που δεν τα τρώω (σα Χίτλερ) να μην ενοχλούμαι όσο εκείνοι που τα λαχταρούν μα πνίγονται στην τύψη..
      Καλό σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
    2. Τον εαυτό μου ειρωνεύομαι, ελπίζω να το κατάλαβες ;)

      Διαγραφή
    3. @Lyriel & βέβαια κατάλαβα- μάλιστα χαμογέλασα με την ψητή μπριζόλα. Κορίτσι του Χιονιού η επίγνωση είναι ο δρόμος προς το Φωτισμό! (& τώρα ειρωνεύομαι εγώ τον εαυτό μου κι όλους τους χορτοφάγους που ποζάρουν σαν πρότυπα αρετής φορώντας τα δερμάτινα παπούτσια τους..)

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.