Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Βροχή, βαρβάκια και 'χάσμα σεισμού'



'Στον αμαρτωλό τον τόπο Μάη μήνα βρέχει' λένε στο νησάκι μου κάθε Μάιο, διότι κάθε Μάιο μάς αιφνιδιάζουν οι συννεφιές. Φέτος παράγινε βέβαια και ο βαρύς καιρός κάνει την ακατάσχετη πολιτικολογία ακόμα πιο κουραστική, σα κάτι ξεπερασμένο, παλιωμένο τώρα που το μυαλό ποθεί να τρέξει στις θάλασσες και στην ελαφριά τεμπελιά της μεγάλης μέρας.
Χθες ήρθαν τα βαρβάκια μας στην απόκρημνη κορφή πάνω από το παράθυρό μου. Βλέπω που φεύγουν μακριά ή που κατασπαράζουν την τροφή τους καθώς έρχονται εικόνες από το σεισμό στην Ιταλία όπου  περίπου πέντε το πρωί άρχισαν οι καμπάνες να χτυπούν κι ύστερα μια σιωπή έφερε τη βοή μετασεισμών και την κατάρρευση παλιών κτιρίων και πρόχειρων σιδηροκατασκευών.
Μοιάζει με ύβρις μα δε με τρομάζουν οι σεισμοί όσο, φρικτά, τρομάζω από την εκκένωση κτιρίων που ακολουθεί.
Στην αέναη μάχη του πολιτισμού κατά της Φύσης δημιουργούμε την ψευδαίσθηση της μονιμότητας για να αντέξουμε την ιδέα του θανάτου. Η Φύση όμως πάντοτε νικά. Σαν τα λουλούδια μου που μέχρι να τα δω, να τα χαρώ και να σας τα συζητήσω μαραίνονται και με λυπούν διότι, ασυνείδητα τα αντιμετωπίζω σαν αιώνια, σα να ήταν ζωγραφισμένα στην ταπετσαρία του δωματίου μου κι όχι στον κήπο που είναι έρμαιο των εποχών. 
_________________
Θυμήθηκα και έψαχνα το 'χάσμα σεισμού' του Σολωμού (Ελεύθεροι Πολιορκημένοι) και με διασκέδασε που πρώτα βγαίνουν στο google το τραγουδάκι κι οι αναφορές του Λιαντίνη κι ύστερα, πολύ μετά, το ποίημα (snhell):

Για κοίτα κει χάσμα σεισμού βαθιά στον τοίχο πέρα, 
και βγαίνουν άνθια πλουμιστά και τρέμουν στον αέρα· 
λούλουδα μύρια, που καλούν χρυσό μελισσολόι, 
άσπρα, γαλάζια, κόκκινα, και κρύβουνε τη χλόη. 

______Πάνω ο πύργος του ρολογιού, Finale Emilia από ibtimes________

8 σχόλια:

  1. Κάθε μορφής οπτικής ομορφιάς,είναι βάλσαμο για την ψυχή, όμως τόσο, μα τόσο εφήμερο.
    Ίσως για αυτό να είμαστε και σκλάβοι της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πράγματι, τι κρίμα να υπάρχει αυτή η ..."φευγαλαιότητα" στα όμορφα πράγματα και καταστάσεις! Τι κρίμα να γερνάμε, εμείς οι αγαπημένοι μας άνθρωποι και όλα όσα αγαπούμε! Ίσως από εκεί ξεκινά η προσπάθεια και το πάθος της απεικόνισης, με τον χρωστήρα ή τον φακό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πράγματι, τι κρίμα να υπάρχει αυτή η ..."φευγαλαιότητα" στα όμορφα πράγματα και καταστάσεις! Τι κρίμα να γερνάμε, εμείς οι αγαπημένοι μας άνθρωποι και όλα όσα αγαπούμε! Ίσως από εκεί ξεκινά η προσπάθεια και το πάθος της απεικόνισης, με τον χρωστήρα ή τον φακό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γι αυτούς που αγαπάμε μα πιο πολύ νομίζω από το ό,τι μόνο εμείς στη Φύση ξέρουμε πως τούτη η γιορτή έχει τέλος. Καλημέρα dear Heliotypon!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.