Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

'Ω πώς θα 'θελα να 'μουνα εκεί όπου δεν είμαι...'





Πολύ, πολύ, αλλά πολύ κουρασμένη.
Για Θάνατο διαβάζω για αύριο, αγαπημένο θέμα του έτοιμου επόμενου βιβλίου μου.
Για τα βιβλία (στοίβα) που με περιμένουν δε θα σας πω, ούτε για το (με άλλο θέμα) άρθρο που υποσχέθηκα μαζί με χίλια δυό, μεταξύ των οποίων και― φόρος τιμής και αίματος του επαγγέλματος: χειρόγραφα και στίχους που καταφθάνουν σωρηδόν τάχα για γνώμη μα στην ουσία εξ ελπίδος η επαφή μαζί μου να γίνει μέσον για εκδότη.
Το έχω αρχή να τα διαβάζω (όσο αντέχω) και να απαντώ ευγενικά. Ποτέ-ποτέ δεν κόβω τα φτερά ελπιδοφόρων ακόμα κι όταν βλέπω απόλυτη άγνοια ή δόλο, στόχο αφελή για διασημότητα και πλούτη επειδή είδαν στη τηλεόραση τις Χρύσες Δημουλίδου ή, άλλοτε,  αναζήτηση απεγνωσμένη για ταυτότητες. Φτερά δεν ψαλιδίζω: είναι απόφαση. Η Τέχνη είναι υποκειμενική και δε θα ορίσω τον εαυτό μου αυθεντία ώστε να χρίσω ή να ξηλώσω υποθετικά γαλόνια κανενός. Μονάχα μία είναι η συμβουλή μου: Διαβάστε.
Οι καλοί συγγραφείς είναι όλοι φανατικοί αναγνώστες. Αν δε διαβάζετε.... τι να σας πω; Αρχίστε. Κι ίσως...ίσως μετά από χρόνια η Μούσα να σταθεί και λίγο στο πλευρό σας..
Σήμερα όμως, με βιβλία πολλά σημαντικά για να διαλέξω ποίηση για αύριο, με γράμματα σε φίλους που παραμέλησα, με κούραση απέραντη από τα ποτά των τελευταίων ημερών θα ήθελα να τεμπελιάζω βλέποντας ταινίες και διαβάζοντας άσχετα επειδή τα επιθυμώ κι όχι επειδή πρέπει.
Σας το είπα, η αυτοπειθαρχία δεν είναι από τα δυνατά σημεία των καλλιτεχνών. Γι αυτό και τώρα γράφω εδώ αντί εκεί που πρέπει.
Δύναμη ευχηθείτε μου. Διότι το θέμα το αυριανό, ο Θάνατος είναι θέμα της καρδιάς μου και ξέρω πως τη νύχτα θα πετάγομαι από το κρεβάτι και θα ψάχνω ράφια όταν θυμάμαι στίχους σκόρπιους για αύριο, όπως του Παλαμά το: 

«...Άφκιαστο κι αστόλιστο του Χάρου δε σε δίνω.
Στάσου με τ' ανθόνερο την όψη σου να πλύνω...» 

ή το άλλο που μετέφρασα παλιά του Robert Herrick (1591-1674):

                   Σε ένα Παιδί

Εδώ ένα ωραίο Μωρό είναι ξαπλωμένο

με τραγούδια έχει κοιμηθεί νανουρισμένο·

παρακαλώ σωπάστε και τίποτε ας μην ταράζει

την ελαφριά τη γη που τη σκεπάζει.

__________________________________________________________________
Εικόνα
Το γραφείο μου αυτή τη στιγμή.
Ο τίτλος: 
SUSPIRIΑ του 17ου αιώνα σε μετάφρασή μου

24 σχόλια:

  1. Μμμμ... σκέψεις ήρθαν... σκέψεις... που ανάμεσα σε μια μαύρη μέρα κι αμέτρητα -πια- τσίπουρα... γίνονται κι αυτές μαύρες... πιο μαύρες... και πιο μαύρες... κι από εκείνες του χάρου.
    Διαβάζω. Μεθώ. Διαβάζω. Αγαπάω. Διαβάζω. Με αυτή τη σειρά. Κι άλλοτε με άλλη, αυτή που ταιριάζει στη μέρα, το μήνα, το χρόνο μου. Τρελή, με λένε. Μα διαβάζω. Ακούς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ξέρω πως διαβάζεις..―δεν ήταν για σένα Eva μου.. Για σένα είναι η ευχή να τα χαρείς τα τσίπουρα. Πολύ. Και με έμπνευση..

      Διαγραφή
  2. Κι εγώ λέω να τα αφήσεις όλα και να κάνεις απλά αυτό που γουστάρει η καρδιά σου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ πώς με νοιώθεις Κατερίνα!
      Μα η καρδιά μου είναι χωσρισμένη και μου λέει να ετοιμαστώ καλά για να ξυπνήσω έμπνευση στους μαθητές μου. Κι όποτε κάνω κάτι άλλο που ήθελα, ο νους μου τρέχει και πετάγομαι και ψάχνω ράφια..

      Διαγραφή
  3. Πώς σε νοιώθω Δάφνη, όταν έχουμε κάτι δύσκολο να κάνουμε, δεν βρίσκουμε την ενέργεια... προτιμούμε να τη "διοχετεύσουμε" σε κάτι πιο οικείο όπως είναι το blogging!
    Και οι "ξύπνιοι", λένε: "Μη κάνεις σήμερα, ότι μπορείς να κάνεις αύριο" χαχα!

    ΑΦιλάκια δυναμωτικά... και από αύριο άνοιξη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δύσκολο, εύκολο... ποιο είναι ποιο δεν ξέρω.. Στ..Α. μου..
      φοβάμαι πως για μένα είναι πιο βαθύ, γι αυτό και το παλεύω σαν την εξίσωση ζωής που οφείλω πια να λύσω (αντίθεση Κρόνου-Άρη που τα κλείνει όλα κάτω της εκτός της...χμ... 'Γοητείας' της Σελήνης μου στο Λέοντα- Ξέρεις εσύ, γι αυτό στο λέω έτσι.)
      Κάποια στιγμή αποφάσισα πως θα το νικήσω το κισμέτ, πού θα μου πάει..

      Καλό ξημέρωμα, ανοιξιάτικο!

      Διαγραφή
  4. kalh dynamh naxeis dafnh mou.xtes pou les xazeva th...xryshida.oloklhrh feau.ti strass sto papoutsi,ti sto ntekolte,to de daxtylidi pio fake paithaineis,na mh ksexasw kai to malli ,sto komodini moukane.kremasthka sou lew ap thn eikona ths.kopse fatsa kai vgale symperasma.filia.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σκέψου λοιπόν Ελένη μου να είναι νοικοκυρές που της ζηλεύουν τη δόξα και λένε αν αυτή γιατί όχι εγώ. Και βρίσκουν κάτι σαν εμένα για να συμβουλέψω...
      Καλό σου μήνα!

      Διαγραφή
  5. Αφού έχω έλλεοψη αυτοπειθαρχίας θα έχω καλλιτεχνική φλέβα και δεν την έχω ανακαλύψει ακόμα!!!

    Θάνατος αν δεν το φοβάσαι θα βρεις πολλά ωραία να συζητήσεις μιας και είναι κάτι που όλους αργά ή γρήγορα θα μας βρει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, θα έχεις, να το ψάξεις.. μας χαρακτηριζει..

      Για το άλλο ναι, είναι ΤΟ θέμα όλων μας (και με απασχολεί από χρόνια, το νέο μου βιβλίο είναι αφιερωμένο ολοκληρωτικά)...

      Καλό σου βράδυ tommy...

      Διαγραφή
  6. Δύσκολο αλλά και ενδιαφέρον θέμα. Τα σπουδαιότερα έργα των μεγάλων της μουσικής έχουν θέμα τον θάνατο.
    Ακόμη έχει πολύ ενδιαφέρον το πώς τον αντιλαμβάνονται τα παιδιά. Μαζί τους όλα αποκτούν μια άλλη διάσταση.

    Καλή δύναμη Δάφνη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δύσκολο κι ανεξάντλητο.
      Κάθε φορά φεύγοντας γυρίζουν στο νου μου όσα δεν είπαμε. Αύριο θα είναι ακόμα πιο πολλά...

      Καλό σου μήνα Margo μου!

      Διαγραφή
  7. Καλλιτέχνης δεν είμαι, αλλά σε νιώθω..την αυτοπειθαρχία δεν την έχω κι εγώ..να, τώρα θα έπρεπε να κοιμάμαι κι είμαι εδώ...και μετά θα πάρω το βιβλίο μου να συνεχίσω το διάβασμα..και η ώρα θα περνά και θα περνά...
    Είμαι σίγουρη πως αύριο θα ξυπνήσεις την έμπνευση στους μαθητές σου..εδώ κόντεψες να ξυπνήσεις τη δική μου με τους στίχους που έβαλες...
    Καλό ξημέρωμα και καλή δύναμη σε όλα Δάφνη μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ maria μου
      να ήξερες πώς με παρηγορείς...
      Ολόκληρο Μένιππο (Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος) έχω αρχαία και καλομεταφρασμένα και δε δουλεύει ο εκτυπωτής... Αυτή η εβδομάδα δε με πάει....
      Μα ναι, όταν βρεθούμε μαζί ελπίζω παρά την τεχνολογική ζημειά θα τα βάλω τα δυνατά μου..

      Διαγραφή
  8. Είναι μεγάλη υπόθεση να ξυπνάς την έμπνευση σε κάποιον και να γίνεσαι κίνητρο για να ταξιδέψει με χάρτινες βαρκούλες φτιαγμένες από σελίδες βιβλίων, κι ας είναι βαρκάρης ο θάνατος.
    Εκτιμάω αυτό που κάνεις απίστευτα.

    Καλη δύναμη, και καλό μήνα.

    Α! Έβαλες "Μάρτη" στο χέρι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι,
      κι όταν με ευχαριστούν προσπαθώ να τους πω τι σπουδαίο είναι για μένα να βλέπω τον ενθουσιασμό τους..

      Αχ για το Μάρτη καλά που μου το θύμισες, φέτος ξέχασα - έχω πάντα την κόκκινη κλωστή στο αριστερό μα τώρα που μου το είπες θα βάλω και Μάρτη..

      Καλό μας μήνα ephee μου..

      Διαγραφή
  9. "Η επίγνωση του Θανάτου, μας κάνει να Ζούμε"
    Δυνατό θέμα, εύχομαι οι μαθητές να μην αρχίσουν να φτύνουν τον κόρφο τους.

    Υ.Γ. Στα γεννέθλια μου, αντί για τούρτα φτιάχνω πάντα ένα ταψί κόλλυβα, ως μια υπενθύμιση πως δίχως Θάνατο, δεν υπάρχει Ζωή και τα δυο πρέπει να γιορτάζονται εξίσου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλο θέμα...
      κι αν έστω και ένας καταλάβει και σε μιμηθεί θα έχω πετύχει Ben μου..

      Διαγραφή
    2. Καλό μήνα Δάφνη μου.Θάνατος,αγαπημένο θέμα των τρελών , των σοφών και των οδοιπόρων.Δεν είμαι τίποτα από αυτά και έτσι απλά θα κρυφτώ πίσω από ένα χαμόγελο.Όμως δεν είναι παράξενο που για το μοναδικό δεδομένο που έχουμε από την στιγμή που θα ανοίξουμε τα μάτια μας , δυστυχώς είναι πολύ λίγα αυτά που μπορούμε να πούμε ? Αναρωτιέμαι ...
      Καλή δύναμη λοιπόν και δεν σου κρύβω οτι λίγο σας ζηλεύω ...

      Διαγραφή
    3. Καλό μας μήνα Σείριε..
      Μακάρι να ήσουν μαζί μας,
      θα ανακάλυπτες πως ναι υπάρχει άρνηση και φτου-φτο φτου
      αλλά έχουμε πολλά, πάρα πολλά γραμμένα... αφού όπως λές είναι το μόνο σίγουρο..

      Διαγραφή
  10. καλησπέρα

    καλό μήνα

    για τον θάνατο λοιπόν... ωραιότατο θέμα λίγο ψυχρό φυσικά... διάβασα πρόσφατα για τα ταφικά ήθη... ενδιαφέροντα πράματα.. πολλά πρέπει να γένουν για να ανοιχθεί πάρλα γύρω από αυτά...

    αναμένουμε με αγωνία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα ταφικά κι αν είναι ζήτημα στις μέρες μας..
      Ψυχρό φαινόταν
      μα οι μαθητές μου ήρθαν με πεσκέσια.. gin fizz, κραστί λιαστό και Πόε
      και πλύ καλή διάθεση να πιάσουμε το θέμα από παλιά..

      Καλή σου μέρα φίλε akrat..

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.