Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Τρεις φίλοι και μια κηδεία― στη δική μου Αθήνα



Σα να μίκρυνε η Αθήνα, από την Πέμπτη που ήρθα τυχαίνει να συναντώ παλιούς φίλους που, ενώ δεν έχουμε πάψει να κινούμαστε  στον ίδιο γαλαξία, είχαμε πολλά χρόνια να ειδωθούμε από κοντά. Εμφανίζονται ως δια μαγείας όπως η φίλη που προχθές ερχόταν αμέριμνη προς το τραπέζι μου στην πλατεία Εξαρχείων  σα να είχαμε ραντεβού. 
― "Θέκλα!" είπα και σηκώθηκα και χρειάστηκε λίγα δευτερόλεπτα για να με συνειδητοποιήσει πριν εκτιναχθούμε σε μεγάλη κρίση χαράς και τρυφερότητας με  τις αναμνήσεις σκόρπιες και ανάκατες ατάκτως ερριμένες στη σκηνή του νου σα cartes postales διαφόρων  μισοξεχασμένων ταξιδιών. 
Τα ίδια και μια μέρα πριν, που συνάντησα την Παρθενόπη [μη γελάτε εσείς στο τελευταίο θρανίο] Μπουζούρη, καλή φίλη ηθοποιό που σχεδίασε να μου φέρει δώρο από τα πολύ παλιά την πολυαγαπημένη μου και πολυταλαντούχα Άντζελα Μπρούσκου η οποία επίσης μού έφερε δωράκι έκπληξη ― και τι έκπληξη!― το σκηνοθέτη και συνάδελφο συγγραφέα Παναγιώτη Ευαγγελίδη. Γύρω από το μεγάλο τραπέζι τού Tranzistor στο Μοναστηράκι έρεε η κουβέντα σα να μη σταμάτησε ποτέ και η χροιά των φωνών τους με μάγευε σα μουσικό κομμάτι ταυτισμένο με τόπους και έρωτες που ξεχάστηκαν αλλά δεν έσβησαν και αναβλύζοντας μας γυρνούν σε ένα νβυθό ολοζώντανο και πλούσιο.
Όλα είναι έντονα σε τούτο μου το ταξίδι που το έκανα για να δω έναν ασθενή μα παρά λίγο να το αναβάλλω λόγω της κηδείας της θείας του Κυρίου Kastell τον οποίο εκπροσώπησα ευχαρίστως διότι ήταν εξαιρετική κυρία και μας εξέπληξε πολύ περισσότερο από τη Λαίδη Θάτσερ (με την οποία συνταξιδεύει τώρα και, καθώς ήταν polyglot Αιγυπτιώτισα και πολύ καλλιεργημένη, σίγουρα της εκφράζει ευγενικά μεν, απολύτως δε, τις παλιές αντιρρήσεις.
Η έκπληξη που μας έκανε η Θεία δεν είναι του παρόντος όμως, κυρίως επειδή στο δικό μου παρόν πήγε 9.00 το πρωί (ναι, έγραφα, είναι αδύνατον να κοιμηθώ, δεν προλαβαίνω), το Τρίτο Πρόγραμμα από τα Νοτούρνα έχει περάσει στο Ροσσίνι και το πόδι μου χοροπηδά μαζί με την 'Ιταλίδα στο Αλγέρι' κι ακούω μελωδικά σφυρίγματα από τα ηχεία πίσω από τον καναπέ σα να έπλεα σε γόνδολα ή σε φελούκα.
Σας είπα δε θα κοιμηθώ, θα ετοιμαστώ να κάνω κάποια απαραίτητα και θα ξεκουραστώ μετά, διότι το βράδυ παίζεται το έργο του φίλου που ξανασυνάντησα και θα βρεθούμε πάλι όλοι εκεί (και άλλοι ακόμα) κι έχω μεγάλο ενθουσιασμό διότι τα χρόνια που ήμασταν όλοι μαζί διάβαζα τα βιβλία τα δικά του και τς μεταφράσεις του (που μάλλον τις διαβάσατε κι εσείς αν αγαπάτε την Ιαπωνική Λογοτεχνία δίχως να ομιλείτε την ιαπωνική).
Πριν φύγω όμως θέλω να σας πω κάτι ακόμα (το 'κάτι' μου αυτό είναι πληθυντικός). Συνέπεσε να αναφέρω τις δουλειές των φίλων μου μα δεν πρόκειται για διαφήμιση ή πονηρό product placement σαν εκείνο που έκανε διάσημη τη Lady Gaga. Πιστεύω όλα όσα σας λέω και όπως ξέρετε είμαι φανατική του καθαρού blogging, δηλαδή κατά της διαφήμισης κομμάτων και προϊόντων από το δικό μας μέσον που, το έχω ξαναπεί, αποτελεί μια όαση ελευθερίας στον όλο και πιο δέσμιο κόσμο του Λόγου.
Και τώρα που το ξεκαθάρισα ότι δεν παραβαίνω τον κανόνα μου μπορώ να παραβώ έναν άλλο ιερό στο δεύτερο 'κάτι' μου και να αναφέρω την παράσταση του Θεάτρου Τέχνης που είδα την Κυριακή και μου άρεσε πολύ: 'Δέρμα στις Φλόγες' του, άγνωστού μου ως τώρα, Καταλανού Γκιλιέμ Κλούα.  Τέσσερα πρόσωπα σε δυό σπαρακτικές ιστορίες που εξελίσσονται συγ-χώρως, δηλαδή ταυτόχρονα επί σκηνής, κάποτε και με ίδιο διάλογο μα διαδοχικά στο χρόνο έτσι ώστε στο τέλος αλληλοσυμπληρώνουν τα κενά του μύθου. Αυτά περί της δομής που είναι ενδιαφέρουσα μα το ίδιο σημαντική είναι η ιστορία που εκτυλίσσεται με θέμα μια πάνω-κάτω γνωστή σε όλους μας υπόθεση με τα διλήμματα της. Θυμάστε μάλλον τη φωτογραφία με το κοριτσάκι που έτρεχε γυμνό και κυνηγημένο από τις φλόγες στο Βιετνάμ. Ίσως θυμάστε πως πρόσφατα ανακινήθηκε το ηθικό ζήτημα ορίων του επιτυχημένου ρεπορτάζ καθώς ο φωτογράφος πλούτισε τόσο με τη μια αυτή φωτογραφία που δε χρειάστηκε να ξανακινδυνεύσει για άλλη, ενώ το κοριτσάκι*; Το κοριτσάκι άραγε τι απέγινε; Αυτό διερευνά το έργο που θα παίζεται ως την Κυριακή και (παρά τον κανόνα μου) αν προλαβαίνετε σάς το συστήνω ανεπιφύλακτα.
_________________________________________________________


*Η εννιάχρονη Kim Phuc επέζησε παρά τα εγκαύματα στο 35% του σώματός της. Ίσως η φωτογραφία να της έσωσε τη ζωή. Το φλεγόμενο ναπάλμ ερρίφθη (8 Ιουνίου 1972) από Νοτιοβιετναμέζους σε νοτιοβιετναμέζικο χωριό αμάχων. Το 'Napalm Girl" του Nick Ut, όποιος το δει δεν το ξεχνά και 40 χρόνια μετά παραμένει ζωντανό στην παγκόσμια συνείδηση. Για πιο πολλά: Associated Press.

credits 
Η εικόνα: 'Εμείς', λάδι σε καμβά της Άντζελας Μπρούσκου: Παναγιώτης Ευαγγελίδης διαβάζει, Κύριος Kastell σχεδιάζει τη Μαντάμ που γράφει στο ημερολόγιό της μπροστά στο τζάκι πλάι στις μπογιές της Άντζελας που τους ζωγραφίζει. Κάτω δεξιά στο χαλί αντί υπογραφής η λέξη 'Εμείς' και ημερομηνία. Πλάτανος Αχαΐας ένα χειμώνα που οι δυό φίλοι μάς είχαν συμπαρασταθεί σε μια από τις δύσκολες στιγμές.
Το έργο στο γραφείο μου στην Αθήνα.

Οι φίλοι σήμερα:
 Η Θέκλα Τσελεπή DJ φημισμένη για τη γνώση και το καλό της γούστο.  Η εκπομπή της (με συνεργάτη πάντα το Δημήτρη Πουλικάκο) τις Δευτέρες 10.00 μμ:  Ex malo Bonum, στο 105,5 Fm και http://www.stokokkino.gr . 


Η Παρθενόπη Μπουζούρη και η Άντζελα Μπρούσκου είναι ιδρυτικά μέλη του Θεάτρου Δωματίου.


Σινεμά: 
They Glow in the Dark του Παναγιώτη Ευαγγελίδη, απόψε, (Μητροπόλεως 23),
Θέατρο: 
Δέρμα Στις Φλόγες τού Γκιλιέμ Κλούα, στο Θέατρο Τέχνης (Υπόγειο, Πεσματζόγλου 5).
______________________________________________

16 σχόλια:

  1. Το να συναντάς φίλους παλιούς εκεί που δεν το περιμένεις, είναι από τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής !!!

    Να ζήσετε να την θυμόσαστε την Θεία την Αιγυπτιώτισσα κι ελπίζω να τα ψέλνει καλά στην Μάγκι εκεί που βρίσκονται !

    Να περάσεις όμορφα στην δικιά σου Αθήνα, Δάφνη μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Αγγελική,
      είναι μεγάλη χαρά
      αν και θέλω να κάνω τόσα πολλά που σκοτίζεται η σκέψη μου..

      Καλό απόγευμα!

      Διαγραφή
  2. Τώρα να πω ότι μου κάνει εντύπωση ότι ο φωτογράφος πλούτισε από τη μία αυτή φωτογραφία θα πω ψέματα και δεν το θέλω!

    Καλημέρες Δάφνη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Που πλούτισε λογικό αγαπητέ μου tommy
      και θεμιτό, καλή είναι η φωτογραφία.
      Το ζήτημα που έχει ενδιαφέρον είναι τι απέγινε το κοριτσάκι
      κι αν οφελήθηκε όπως οι φωτογραφημένοι της Δύσης ή αν τα δικαιώματα για την εικόνα μας ισχύουν μόνο στη Δύση ενώ οι ανθρώποι του Τρίτου Κόσμου ανήκουν στο Φωτογράφο που τους έκανε θέμα του όπως κάνει τις ζέβρες στο σαφάρι.

      Διαγραφή
  3. Με κανένα κάφρο μπλογκέρ δεν ήρθες σε επαφή ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελάχιστοι είναι εδώ νομίζω-
      και κάποιοι που έχουν δηλώσει δημόσια ότι δε θέλουν να 'αποκαλυφθούν,
      ενώ όσοι έχουν επαφή μαζί μου και μέσω Fb κ.λ, ξέρουν πως έχω πολλά να κάνω στην Αθήνα, δεν έχω χρόνο. Αν γινόταν Συνάντηση όμως σαν του Δεκεμβρίου εννοείται ότι πάλι θα απαντούσα: DAKS...
      Κι εσύ μακριά είσαι Περικλή..

      Διαγραφή
  4. poly omorfh h athhna dafnh,shmera hmoun st anafiwtika,den eixa ksanapaei,to xarhka poly.tha katseis meres;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ είσαι Ελένη;
      Ως τέλος εβδομάδας σίγουρα.
      Αν γινόταν blog-o-meeting όπως το Δεκέμβριο εσένα πώς θα σε βρήσκαμε;

      (Τα Αναφιώτικα είναι μαγευτικά- Η Κυκλαδική εποχή (μια Ανάφη) μέσα στην Κλασική (παρθενών, Αρχαία Αγορά κ.λ.)..

      Διαγραφή
  5. Τη θυμάμαι τη φωτογραφία που λες...αναρωτήθηκα πολλές φορές τι να απέγινε εκείνο το κοριτσάκι (και όχι μόνο), αλλά δεν ήξερα πως ο φωτογράφος πλούτισε..πραγματικά είναι συγκλονιστικό το πως η δυστυχία του ενός (πολλοί ήταν, αλλά μια και λέμε για το κοριτσάκι) γίνεται η ευκαιρία του άλλου..πολύ θα ήθελα να δω το έργο, αλλά είμαι μακριά!
    Κοίτα να δεις που αν ήμουν εκεί κι ερχόμουν απόψε θα σε συναντούσα...
    Κατά τα άλλα εύχομαι η θεία να τα είπε καλά στη Θάτσερ..να ζήσετε να τη θυμάστε..

    Να είσαι καλά..καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πω πω πω

    και τι δεν έκανες.... εν τη απουσία σου

    γέμισες την αθήνα μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μόλις..
      μόλις.. πριν 5 λεπτά έσπασα τα γιαλιά μου με τον πιο γελοίο τρόπο:
      κάθησα πάνω τους!!

      Απελπισμένη πέφτω για ύπνο (κι αύριο τρέξιμο..)
      Καλημέρα!!

      Διαγραφή
  7. to mail sou poio einai;egw den exw.athhna katevainw poly syxna.thn epomenh bloggosynanthsh den th xanw.filia.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το mail είναι το όνομά μου ακριβώς όπως εδώ στη διεύθυνση του blog (μετά το http://) κι αντί για την τελεία συμπληρώνεις παπάκι gamail.com.
      Το γράφω σπαστά για να μην είναι εύκολο να αντιγραφτεί από spam κ.λ. (Είχα της εταιρίας παλιά εδώ και ακόμα με έχουν σε λίστες που με βομβαρδίζουν με διαφημίσεις).

      Στην επόμενη συνάντηση φυσικά και θα το μάθεις.

      Διαγραφή
  8. Υπέροχη,νοσταλγικη αναρτηση!
    όσο για το θέμα του ΄΄αν κάνεις διαφήμιση μην το σκέφτεσαι κάν΄΄
    στα blogs γραφουμε αυτα που αισθανόμαστε,που θέλουμε να βγάζουμε,που θέλουμε να μοιραστούμε.Μην μπαίνεις σε καλούπια!Αυτό είναι η ελευθεροστομία αλλωστε!
    Φιλιά Δάφνη!
    Καλά να περνάς!

    ΥΓ:Αν γίνει blogomeeting θέλω και εγώ να σας γνωρίσω!Να μου πείτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλούπια όχι αλλά ήδη μίλησα για το βιβλίο της αδελφής μου & δε μου φαίνεται ωραίο να συστήνω την παράστασ του πατέρα μου...

      Για Συνάντηση την πρωτοβουλία για τέτοια μόνο ο Χωστήρας την παίρνει, εκείνος μάς έκανε κοινωνικούς μεταξύ μας (Συναντήσεις, σχόλια αλλά και αναρτήσεις στις οποίες μάς σατυρίζει). 2η χρονιά ήταν φέτος και μάλλον προς Δεκέμβριο το βλέπω πάλι. Για πιο σύντομα εύχομα κάπου να συμπέσουμε πιο νωρίς. Εξ άλλου μη φανταστείς... δεν πρόκειται για συνάντηση των bloggers γενικώς και αορίστως αλλά για τη συγκεκριμένη διαδικτυακή παρέα. Αν διαβάζεις τα blogs της παρέας θα πληροφορηθείς. Η elenh μας παραπονέθηκε πέρσι που το έχασε ―είναι ιδιαίτερη περίπτωση διότι δε έχει blog αλλά είναι ενεργή στα σχόλια οπότε τη βλέπω κάτι σαν Επίτημη Blogger.
      Καλό σου ξημέρωμα..

      Διαγραφή
  9. molis twra katalava oti eisai korh tou diagora xronopoulou kai sefxeristw pou me vlepeis san epitimh blogger.naxeis ena omorfo vrady,kalhnyxta.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.