Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Πρόσφυγες είστε άφρονες και ξένοι οι Ποιητές σας



Απειλούν τη ζωή σας πρόσφυγες και μετανάστες; 
Άκουσα κάπου ότι αν κινδυνεύεις να χάσεις τη δουλειά σου από ανθρώπους  που δεν ξέρουν τη γλώσσα, δεν έχουν γνωριμίες, συγγενείς ή στήριγμα, τότε, τότε μάλλον πρέπει να ξανασκεφτείς τι ακριβώς κάνεις στη ζωή σου.

Θαυμάζετε το Σεφέρη; Πρόσφυγας ήταν που μιά ζωή έκλαιγε το χαμένο χωριό κι η μάνα του σαν την τρελή μάζευε πρόσφυγες Σμυρνιούς στο Πλακιώτικο σπίτι τους. Οι τρόποι του ήταν γαλλικοί, τα ρούχα του εγγλέζικα.
Χάρηκε η μάνα κι η γιαγιά σας τη Λωξάντρα; Προσφυγοπούλα ήταν που την έκαψαν οι Μεγάλες Ιδέες.
Στέκεστε προσοχή στον Εθνικό Ύμνο; Ο Σολωμός που σάς ενέπνευσε έγραφε ιταλικά και τα ελληνικά του στα καπηλειά τα μάζευε και ποτέ δεν ήταν σίγουρος ότι τα έγραφε σωστά.
Καμαρώνετε για συμπατριώτες τού Καβάφη; Φαναριώτης εξ Αιγύπτου ήταν με πρώτη γλώσσα τα αγγλικά.  
Ή μήπως έχετε άλλα γούστα λαϊκότερα και μερακλώνετε με Καζαντζίδη (που τραγούδησε την ξενιτιά) ή συγκινείστε με το Τζιβαέρι (που, μην το πω τα ξέρετε για τι θρηνεί κι οδύρεται).
Ή πάτε μήπως πιο παλιά; Είστε άραγε του 'Ο Διγενής ψυχομαχεί' αλλά δεν το σκεφτήκατε πως ο Ακρίτας ήταν από δύο γένη;

Ξένοι είμαστε όλοι, όπου πατάμε άλλοι πάτησαν κι εδώ ειδικά που ζούμε έχουν έρθει κι έχουν φύγει πλήθη. 
Ντροπή και αίσχος σας έχω να πω. 

Κι αυτά πριν πιάσω τόπους, Σαλονίκη και Τριπολιτσά και τους Νομάδες της Ηπείρου, τα σλαβοχώρια κι αρβανιτοχώρια του Μωριά  ή τους ταξιδευτές θαλασσινούς.

Διαβάστε ένα Δημοτικό Τραγούδι για να καταλάβετε.
Και, επειδή είμαι πολύ θυμωμένη απόψε σας παραδίδω σ' ένα λόγο πιο νηφάλιο μα πριν θα σας θυμίσω ένα στίχο που νομίζω δεν προσέξατε. Θυμάστε από της Άρτας το Γεφύρι τι λέει του Πρωτομάστορα η όμορφη γυναίκα; 
Σας το αφιερώνω:

"....Αλίμονο στη μοίρα μας, κρίμα στο ριζικό μας!

Τρεις αδερφάδες ήμαστε κι οι τρεις κακογραμμένες

Η μια 'χτισε το Δούναβη κι η άλλη τον Αφράτη

κι εγώ η πιο στερνότερη της Άρτας το γιοφύρι....»




_______________________________________________________
Αν ευσταθούσε η θεωρία ότι δεν πρέπει να κάνουμε τον τόπο μας ελκυστικό για τους ξένους γιατί τότε θα πλάκωναν όλοι εδώ, θα ’πρεπε νομοτελειακά να ισχύει και η αντιστροφή της, ότι τώρα που τον έχουμε κάνει κόλαση δεν θα πατάει το πόδι του εδώ κανείς, ότι θα λοξοδρομούν για να μας αποφύγουν, ότι θα προτιμούσαν ακόμα και να πάνε να πνιγούν οπουδήποτε αλλού παρά στην Ελλάδα.

Και όμως, βλέπουμε ότι συνεχίζουν να καταφθάνουν ατέλειωτα καραβάνια εξαθλιωμένων. Όχι γιατί δεν έχουν μάθει τα κακά μαντάτα, αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι οι μεταναστευτικές ροές δεν εξαρτώνται από τις προθέσεις κάποιου Δένδια, Κρανιδιώτη ή Μιχαλολιάκου, οι μεταναστευτικές ροές ωθούνται από τους ανέμους τις Ιστορίας, από την ανέχεια και την ανάγκη, από ανθρωπιστικούς σεισμούς και από τα τσουνάμια των εμφυλίων πολέμων, του θρησκευτικού φανατισμού, της τυφλής τρομοκρατίας και, βέβαια, των «ανθρωπιστικών» επεμβάσεων που πραγματοποιούνται από τους δικούς μας δυτικούς συμμάχους, ενίοτε με τη συμμετοχή και του ελληνικού στρατού.

Κι ας μην ξεχνάμε κάτι ακόμα. Σ’ αυτό το διεθνές σύστημα που εξαθλιώνει μαζικά ολόκληρες κοινωνίες, σ’ αυτή την εξελισσόμενη παγκοσμιοποίηση του φόβου και της ανέχειας, δεν αποκλείεται σ’ ένα όχι μακρινό μέλλον οι μεταναστευτικές ροές να αντιστραφούν, όπως άλλωστε το ’χουμε ζήσει και στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν....
the press project
____________________


____________________



10 σχόλια:

  1. Θα είσαι πολλή τυχερή αν στον κοινωνικό σου περίγυρο δεν έχεις ανθρώπους που σε κάποια φάση της ζωής τους ήταν αποκλεισμένοι με ρατσιστικά κριτήρια .Μολις όμως γίνουν αποδεκτοί συντάσονται με τους πολλούς κατά άλλων που ακόμα δεν είναι αποδεκτοί.Η απόλυτη φρίκη κοντά και δίπλα μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η απόλυτη φρίκη Χρυσάνθη μου
      (και σε μορφή απειλών που έλαβα για τούτο και το προηγούμενο για το Φαρμακονήσι).

      Καλή εβδομάδα σου εύχομαι!

      Διαγραφή
    2. Μη φοβάσαι αυτοί που απειλούν δεν κάνουν τίποτα ,μόνο φοβίζουν.Όσοι κάνουν, το κάνουν χωρίς απειλές .

      Διαγραφή
  2. Αλίμονο σε εκείνον που νιώθει τόση πολύ σιγουριά πως αυτός δεν θα χρειαστεί να ανέβει σε σαπιοκάραβα ποτέ...που δεν θυμάται τους προγόνους του που ανέβηκαν κάποτε και που βγάζει όλη του την κακία σε εκείνους που αναγκάζονται να θαλασσο"πνίγονται" σήμερα...

    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τρέμω τη Νέμεση
      τρέμω την ώρα που θα μας χτυπήσει εδώ
      'συγκούρβουλους' (όπως λένε στο νησάκι).

      Καλό σου απόγευμα Μαρία μου!

      Διαγραφή
  3. 'Ηδη άκουσα για 'Ελληνες μετανάστες στην Αλβανία... Για τη Βουλγαρία είναι γνωστό ότι μεταναστεύουν για να κάνουν μεροκάματα σε Ελληνικές επιχειρήσεις. επίσης για να επωφεληθούν από το χαμηλό κόστος ζωής, συνταξιούχοι που δεν τα βγάζουν πέρα εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα.. όπως είπε καθεστωτική παρουσιάστρια με ωραία πόδια:
      'η μετανάστευση στην Ευρώπη ΔΕΝ είναι μετανάστευση'.

      Ποιον κοροϊδεύουν;

      Καλή εβδομάδα φίλε Ευώνυμε
      (κι αν διαφωνούμε πού και πού,
      διπλά σ' ευχαριστώ που γράφεις)

      Διαγραφή
  4. καλημέρα καλή χρονιά έστω και καθυστερημένα

    δεν ξέρω για ποιούς πρόσφυγες αναφέρεστε αλλά πήζω προσωπικά 30 χρόνια με τους μικρασιάτες πρόσφυγες

    λέω ... μπας και είναι καιρός να κλείνει αυτό το κεφάλαιο??

    είναι σκέψεις τελευταίου μήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένε φίλε
      όσο το κράτος συμπεριφέρεται έτσι στους πρόσφυγες πολέμου,
      κι όσο κάποιοι παραμυθιάζουν με καλογέρους που υπόσχονται να πατήσουν την Πόλη,
      όσο ακόμα και σήμερα λαβαίνω φωτγραφίες ηλιθίων που ανοίγουν ελληνική σημαία μπρος στην Αγιιά Σοφιά (κι ουδείς βεβαίως εκεί τους εμποδίζει),
      όσο πνίγονται άνθρωποι στο Αιγαίο
      όσο υπάρχουν νάρκες στον Έβρο

      εγώ για προσφυγιά και ξενητιά δε θα πάψω να μιλάω.

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.