Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

21/7 Ημέρα Μνήμης― θυμάμαι νεκρούς φίλους


Σήμερα είναι ημέρα πένθους για μας.
21η Ιουλίου πενθούμε και θυμόμαστε τους νεκρούς μας.

 Ανθρώπους που σκότωσε ο 'Πόλεμος Κατά των Ναρκωτικών'.
Ανθρώπους κάθε ηλικίας, τάξης, 
κάθε φύλου ή χρώματος 
που βρέθηκαν νεκροί
επειδή κατανάλωσαν ουσία ύποπτη,

που πέθαναν
επειδή η παρέα τους φοβήθηκε να καλέσει ασθενοφόρο,
επειδή το ασθενοφόρο ή το αστυνομικό αυτοκίνητο δεν ήταν 
(και στην Ελλάδα ακόμα δεν είναι) 
εφοδιασμένο με αντίδοτο,

που βρέθηκαν νεκροί στο δρόμο 
διότι νιώθοντας παράνομοι φοβήθηκαν να ζητήσουν βοήθεια.

Ανθρώπους που πέθαναν από τις συνέπειες της χρήσης.
Από Κίρρωση
 και άλλες συνέπειες της Ηπατίτιδας C, 
από AIDS
ή γάγγραινα και μολύνσεις
που κολλήσαμε επειδή τα φαρμακεία δε μας έδιναν σίριγγες 
και αναγκαζόμασταν να μοιραζόμαστε τις χρησιμοποιημένες.

Ανθρώπους που πέθαναν
μετά από χρόνια ταλαιπωρία στις φυλακές,
από ξύλο στα αστυνομικά τμήματα,
από στερητικό σύνδρομο στα κρατητήρια
ενώ μόνο έγκλημά τους ήταν η επιλογή
 (βλαβερή κι αν είναι)
να διαθέτουν το σώμα τους όπως θέλουν.

Ανθρώπους που έσβησαν από φτώχεια
στην οποία τους οδήγησε η αναγκαστκή παρανομία.

Ανθρώπους που αυτοκτόνησαν
γιατί δεν άντεξαν
το περιθώριο,
την ανεργία,
την κοινωνική απομόνωση.

Σήμερα θρηνώ τους φίλους μου.

Σήμερα θυμάμαι
τις αμέτρητες φορές
που κάποιος είπε
'αν πεθάνω πετάξτε με στο δρόμο― μη μπλέξετε',
θυμάμαι τα o.d.,
θυμάμαι την περιφρόνηση των γιατρών μόλις πληροφορηθούν,
θυμάμαι τα πρησμένα χέρια,
τα μολυσμένα 'σέα',
τις βρώμικες σκόνες,
τη φτώχεια και τη μιζέρια στην οποία οδηγηθήκαμε.

Σήμερα θυμάμαι
το σπασμένο σαγόνι φίλου χρήστη στα κρατητήρια
για να 'ομολογήσει'.

Θυμάμαι τους εξευτελισμούς
του στερητικού συνδρόμου δίχως φάρμακο,
θυμάμαι τις αυτοκτονίες.

Σήμερα θυμάμαι τους νεκρούς.
Τους φίλους μου.

Θυμάμαι εκείνους που είναι εκεί που από τύχη δεν είμαι,
θυμάμαι εκείνους που χάθηκαν άδικα και άδοξα
λόγω της παραβατικότητας
στην οποία μας έσπρωξε η Ποινικοποίηση.

Σήμερα
δε θέλω μελοδραματισμούς και ψευτοδάκρυα.
Γιατί θυμάμαι.

Θυμάμαι ότι η Απαγόρευση σκοτώνει.

Θυμάμαι ότι όλες αυτές οι ζωές
που χαραμίστηκαν ή χάθηκαν είναι θύματα πολέμου.
Του Πολέμου Κατά Των 'Ναρκωτικών'.

Και σαν  τέτοιους τους θυμάμαι.
________________________________________




H 21η Ιουλίου έχει θεσπιστεί από το Διεθνές Δίκτυο Ανθρώπων που χρησιμοποιούν Ναρκωτικά (INPUD) ως Ημέρα Μνήμης των νεκρών από κατάχρηση ουσιών.


Ως μέλος του Δικτύου Ομοτίμων Χρηστών, μέλος της INPUD και πρώην χρήστρια, σήμερα πενθώ και μνημονεύω  τους φίλους που έχασα, τις ζωές που χάθηκαν και χάνονται, τα θύματα  αυτού του παράλογου Πολέμου κατά των Χρηστών.


8 σχόλια:

  1. Οι νόμοι που απαγορεύουν ορισμένες ψυχοτρόπες ουσίες,καθιέρωσαν ένα ανθρωποθυσιαστικό τελετουργικό και διαμόρφωσαν μια ατμόσφαιρα που κυριαρχείται από έναν πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό οπουρτανισμό που οποίος στηρίζεται στον άκρατο αμοραλισμό, τη σκόπιμα καλλιεργούμενη υστερία, τη δημαγωγία. την ψευδολογία, τη διαφθορά και τη βία που αποτελούν οργανικά στοιχεία του εξουσιαστικά κατασκευασμένου ''προβλήματος των ναρκωτικών''.

    Η απαγόρευση -ορισμένων ουσιών- και η δίωξη των χρηστών τους ποτέ δεν στηρίχτηκε σε επιστημονικά δεδομένα. Μοναδικό αντιστήριγμα της, υπήρξαν οι παράλογοι φόβοι και η απόρριψη του Άλλου που καλλιεργούνται εξουσιαστικά προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι κυρίαρχες σε κάθε εποχή πολιτικές, οικονομικές (και θρησκευτικές) σκοπιμότηες.

    Δεν υπήρχε και δεν υπάρχει καμμιά επιστημονική βάση για το διαχωρισμό των ψυχοτρόπων ουσιών σε νόμιμες και παράνομες. Κάθε φάρμακο μπορεί να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά ανεξάρτητα από το βαθμό της κοινωνικής αποδοχής του. Γιατί απλούστατα, δεν υπάρχουν καλά η κακά φάρμακα, υπάρχουν μόνο καλές και κακές σχέσεις με τα φάρμακα.

    (DV)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ θερμά DV για το ενημερτικό σχόλιο που τόσο άρτια συμπληρώνει το ποίημά μου.

      Καλό μας δρόμο
      προς ένα κόσμο δίκαιο..

      Διαγραφή
  2. Πριν από μερικά χρόνια διάβασα ένα βιβλίο σχετικά με την απεξάρτηση - στον τίτλο η λέξη ''εξάρτηση'' είχε περίοπτη θέση! Νευριασμένη το διάβασα μονορούφι καθώς πίστευα πάντα πως όλα ειναι θέμα συνεξαρτησης. Οταν υπάρχει ενα εξαρτημένο άτομο σε μια οποιαδήποτε οικογένεια, τότε η ''συνεξαρτηση'' ειναι ο μόνος τρόπος για να δούμε τον άνθρωπο-στο-περιβάλλον και να οπλιστουμε για να πάμε ενα βήμα μπροστά :) Φιλί γλυκό από Μελβούρνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είναι το λεγόμενο φαινόμενο του Ελέφαντα στο Σαλόνι που περιγράφουν οι οικογένειες αλκοολικών: Κάνουμε σα να μην υπάρχει, μένει ακίνητος για μέρες, αλλά αν σηκωθεί τα γκρεμίζει όλα. (Βέβαια η Ηρωίνη δίνει άλλα χαρακτηρστικά συμπεριφοράς, η χρήση δε μας κάνει βίαιους... αλλά...).

      Καλό ξημέρωμα Αγριμιώ μου!

      Διαγραφή
  3. ως μία από τις δημοσιεύσεις που ξεχώρισαν για την εβδομάδα που πέρασε σύμφωνα με την ομώνυμη ενότητα του yannidakis, η παρούσα καταχώρηση του ιστολογίου. Το ιστολόγιο είναι πλέον υποψήφιο για την μηνιαία βράβευση "ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ". Καληνωρίσματα :[

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλά ευχαριστώ για την τιμή αγαπητέ Γιαννη.
      Καλό σαββατοκύριακο σου εύχομαι!

      Διαγραφή
  4. Εγώ ένα θα πω επειδή πέρασα από το λουκι αυτό Κ το ξέρω σαν Καλπικη δεκάρα. ΘΥΜΑΜΑΙ Κ τώρα τελευταία θυμάμαι πολύ συχνά που κάθε χρόνο χάνω 2_3φίλους κυρίως από το συκώτι τους πια.Μου λείπουν οι φίλοι μου,πι στιγμές που έχουμε περάσει Κ όμορφες Κ άσχημες ΟΛΑ μου λείπουν όλα δεν θέλω να πω ψέμματα μια τέτοια ημέρα Κ παρ'ολα τα λάθη για τίποτα δεν μετανιώνω Κ αν γυρίσουμε ο χρόνος τα ίδια θα έκανα Κ ας τα λένε κάποιοι λάθη για εμένα δεν ήταν. Ήταν η ζωή που διάλεξα Κ μου άρεσε Κ στην τελική δεν έκανα σε κανένα κακό?αν έκανα κακό εγώ ή οι φίλοι μου κάναμε στον εαυτό μας Κ αυτό από τις βρώμικα που μας υπήρχαν. Σε κάτι χώρες όπως το Πακιστάν που έχω πάει έχω δει ανθρώπους 80χρόνια να την καπνίζουν Κ δεν καταλαβαίνανε που έλεγα είμαι αρωστη?τι αρωστη όπως έχουμε εμείς το κρασί έχουν αυτοί αυτό Κ δεν πέφτουν με τα μούτρα, που πιστεύω ότι αν ήταν ελεύθερο ούτε εμείς θα πεφταμε.Αλλα ποιος μας ακούει εμάς ?ποιος μας έδωσε σημασία?ΚΑΝΕΙΣ κ ούτε πρόκειται Κ πόσοι τρώνε από εμάς ?από Αστυνομία μέχρι Δικηγόρους ένα σύστημα ολόκληρο παίζει επάνω στις πλάτες μας Κ θα παίζει για χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς Καίτη. Ποιον πειράξαμε;
      Πόσοι καταστραφήκαμε, χάσαμε την υγεία, την οικογένειά μας...

      ‪#‎InternationalRembranceDay‬

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.