Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Σας αποχαιρετώ― και είστε οι μάρτυρές μου


Πριν λίγα χρόνια ξύπνησα εν μέσω εγχείρησης και είχα μια γεύση του δράματος που ονομάζεται 'άγρυπνο κώμα'. Πονούσα φρικτά, μου ξερίζωναν το δέρμα από αδένες, μύες και άλλα εσωτερικά, η ψυχή μου ούρλιαζε μα ούτε φωνή είχα, ούτε επιβολή στο σώμα μου. Συγκέντρωσα όλη μου τη δύναμη για να βγάλω φωνή, ένιωσα το μεταλλικό 'κουταλάκι' που ως τότε δεν ήξερα ότι βάζουν στο στόμα για να μην καταπιούμε τη γλώσσα μας (ή για ό,τι) μα φωνή δεν έβγαινε. Έβαζα, λες και θα το έβλεπαν, όλη μου τη δύναμη σε ένα δαχτυλάκι κι έστελνα εντολή να το κουνήσω, σε μια 'απέλπιδα προσπάθεια' (όπως θα έλεγαν οι παλιοί λογοτέχνες) να δώσω ένα σήμα από τα Τάρταρα. Μετά από σιωπηλό πανικό και ανυπολογίσημο χρόνο άκουσα τη νοσοκόμα να ειδοποιεί αγχωμένη. Και μετά ξύπνησα, όπως λένε, μόνο που δεν ήταν όνειρο.
Οι γιατροί το αρνήθηκαν, όπως συνηθίζουν στα λάθη τους, και ομολογώ ότι το χάρηκα που πήρα μια μικρή εκδίκηση που για να τους πείσω διηγήθηκα με απόλυτη διαύγεια και verbatim όσα έλεγαν. Ναι, ξέρω, φαντάζεστε ότι μόνο με επιφοίτηση γίνεται, φαντάζεστε ότι θα έλεγαν διάφορα 'ιατρικά' σε ορολογία μα, θα σας απογοητεύσω, δεν είναι έτσι τα πράγματα στο χειρουργείο. Μου έτυχε κι άλλη μια φορά όχι να ξυπνήσω μα να είμαι σε μεγάλη χειρουργική αίθουσα η μόνη γυναίκα που δε χρειαζόταν γενική νάρκωση και, κυρίες μου, αν ξέρατε τι συζητούν οι γιατροί όσο εσείς κοιμάστε με ανοιχτά τα πόδια ίσως να επιστρέφαμε στις μεθόδους της Αρχαία Κίνας όταν η μόνη επαφή γιατρού με το σώμα μας ήταν η μελέτη της ανοιχτής παλάμης μας μέσα από κουρτίνα.
Χειρουργοί και πιλότοι είναι τα δυό επαγγέλματα με υψηλότερο αριθμό αλκοολικών, μου έχει πει γιατρός. Η ευθύνη του να έχεις στα χέρια σου ανθρώπινες ζωές είναι βαριά φαίνεται κι ο άνθρωπος για να αποστασιοποιηθεί χρειάζεται και στήριγμα.
Στη δική μου περίπτωση τουλάχιστον δεν ήταν χυδαία μα ντράπηκε ο φίλος-γιατρός όταν το μετέφερα:
«Τούτη είναι τρελή, ζει στη Μύκονο, τα θέλει στητά αλλά είπε όχι πολύ μεγάλα» έλεγε ο δικός μου κι ο συνεργάτης γελούσε με άλλα χαριτωμένα. (Ναι, αν  έχετε περιέργεια, πλαστική στήθους ήταν. Η σιλικόνη μου).

Η εμπειρία 'άγρυπνου κώματος' μού έμεινε αλησμόνητη. Κι από τότε τρέμω, εγώ που πάω πάντα μόνη και που γενικά δε 'φοβάμαι' τα αίματα. Γι αυτό είμαι αγχωμένη που αύριο το πρωί θα ναρκωθώ  ολικώς για να διορθωθεί η μικρούλα 'κήλη' στο δίσκο της σπονδυλικής μου στήλης. Μάλλον σας έχω κουράσει με τις λεπτομέρειες  και τις αναρτήσεις για την υγεία μου μα με απασχολεί και εσείς μπορείτε να μη με διαβάσετε άλλο σήμερα, δε θα σας θυμώσω. Κάποιοι όμως μπορεί να ενδιαφέρονται, να ψάχνουν στο διαδίκτυο όπως έψαξα κι εγώ όταν σφάδαζα από τον πόνο. Γι αυτούς θα τα πω:

Η διάγνωση γίνεται με μαγνητική και σκιαγράφημα. Εντοπίζουν ένα μετακινημένο νεύρο που πονά διότι αγγίζει το οστό στη σπονδυλική στήλη και εκεί δημιουργείται η 'κήλη'. Εγχείρηση της σπονδυλικής στήλης και σε νεύρο παραδοσιακά μάς τρόμαζε ―κι ακόμα δηλαδή.. η καρδιά μου το ξέρει..― αλλά η σύγχρονη Ενδοσκοπική Μικροεπεμβατική Χειρουργική με διαβεβαιώνουν ότι είναι ασφαλής και δεν ενέχει τον κίνδυνο των μεγάλων παραδοσιακών εγχειρίσεων με τα νυστέρια, την εντατική, την περίοδο ανάρρωσης. Θα μπω (μου λέει η Επιστήμη) πρωί, θα γίνει μια μικροσκοπική τομή για να εισαχθεί κάτι που στη φαντασία μου το βλέπω σαν το βελάκι του κέρσορα στον υπολογιστή και σε 40 λεπτά θα έχει διορθωθεί η κήλη και το νεύρο ώστε εγώ να φύγω για το σπίτι μου πεζή*. Και, το σημαντικό: Δε θα πονάω.
Έχω φίλη που το έκανε στον ίδιο γιατρό πριν κάποια χρόνια και τα αποτελέσματα είναι θεαματικά κι ας  είχε περάσει κι εκείνη ένα χρόνο με πόνους, αντιφλεγμονώδη και φυσικοθεραπείες.


Τα αναλυτικά τα έγραψα για τον έντρομο πονεμένο άγνωστο που θα γκουγκλάρει το πρόβλημά του μέσα στη νύχτα. Του εύχομαι Περαστικά κι ελπίζω να βοήθησα.

Την ανάρτηση όμως τη γράφω σ' εσάς για να ζητήσω τη δική σας βοήθεια.
Αφήνω στον Κύριο Kastell μια 'ζωντανή διαθήκη' στην οποία (εκτός «κάποιων προσωπικών που δε σας αφορούν motherfuckers» όπως είπε η Courtney Love όταν διάβαζε στον κόσμο την επιστολή-διαθήκη του Cobain) του ζητάω αν, ΑΝ λέμε,  πέσω σε ό,τι είδους κώμα ή αφασία ή νεκροληψία ή όπως κι αν λέγεται, να μη διστάσει λεπτό, να μην ελπίσει αλλά να δώσει διαταγή να με αποτελειώσουν ταχύτατα.
Γνωρίζω ιστορίες κάποιων που ξύπνησαν μετά από δεκαετίες, έχω δει το θαυμάσιο 'Μίλα της' (Hable con ella) του Almodovar αλλά εγώ αυτό δε θα το παραγγείλω. Δε θεωρώ τον εαυτό μου ζωντανό αν χάσω την ελευθερία τού να αυτοσυντηρούμαι μόνη, να διαβάζω, να κρατώ μυστικά, να αποφασίζω και, κυρίως πια, να εκφράζομαι. Ακόμα και το διάβασμα που είναι μια από τις μεγάλες απολαύσεις μου, ακόμα κι αν υπήρχε δυνατότητα να μου διαβάζουν για δεκαετίες, πια δε μου αρκεί, κι όσο κι αν θλίβομαι για όσα σε μια ζωή δε θα προλάβω να διαβάσω, το ξέρω ότι δε νοείται για μένα ζωή δίχως έκφραση.
Κι ακόμα, βέβαια, δε θέλω να γίνω βάρος στον άνθρωπο που αγαπώ, δε θέλω να φορτωθεί το ζωντανό μου πτώμα για ούτε μια μέρα και [μα.. αυτό άπτεται των προσωπικών που λεγαμε παραπάνω και δε σας αφορά motherfuckers].

 Η βοήθειά σας λοιπόν. Τι σας ζητάω:
Αν γίνει το απευκταίο, αν αύριο τέτοια ώρα είμαι φυτό, καλείστε όλοι για μάρτυρες της Ζωντανής Διαθήκης μου ώστε να πιστοποιήσετε κι επιβεβαιώσετε (ή όποια είναι η νομική ορολογία) ότι έχουσα σώας τα φρένας εξουσιοδοτώ τον Κύριο Kastell να 'τραβήξει το σωληνάκι', να 'κατεβάσει το διακόπτη', να δώσει εντολή να με αποτελειώσουν, δηλαδή, με όποια λόγια θέλετε:
να φροντίσει να πεθάνω.

Αυτά. Κι ελπίζω, αν χρειαστεί, να μου την κάνετε τη χάρη και να του σταθείτε σ΄αυτό το δύσκολο καθήκον. Όσο για μάς― εσάς κι εμένα― ένα έχω να πω: 
Ελπίζω αύριο να είμαι εδώ μα, αν δεν είμαι, ελπίζω να σας λείψω.
__________________________________
*ΠΡΟΣΘΕΤΩ  την επομένη, (16 Σεπτ.)
 μετά  την εγχείριση
*«..σε 40 λεπτά θα έχει διορθωθεί η κήλη και το νεύρο ώστε εγώ να φύγω για το σπίτι μου πεζή..» λένε μα δε γίνεται έτσι. Ο γιατρός μου είπε ότι πολλές φορές κρατούν τον ασθενή για ασφαλιστικούς λόγους επειδή η διανυκτέρευση σχετίζεται με το βαθμό κάλυψης. Όμως και στη δική μου περίπτωση (που είμαι απολύτως ανασφάλιστη) μετά το χειρουργείο ο γιατρός μου τα είπε αλλιώς: θα έφευγα μόνο αν υπέγραφα «υπ' ευθύνη μου». Δεν το έκανα. Ένιωθα μια αστάθεια και σε καλό μού βγήκε η 'πεταλούδα' στη φλέβα  που γεννούσε αίσθημα ασφάλειας αφού (τελικά) όλη τη νύχτα μου πρόσθεταν παυσίπονα ανά δίωρο.
 Έχω δραπετεύσει εντός ωρών σε αντίστοιχη περίπτωση και μάλιστα αεροπορικώς κι όταν έφυγε εντελώς η επήρεια της νάρκωσης βασανίστηκα πολύ ―από πόνους για τους οποίους τα πρώτα εικοσιτετράωρα μόνο ο άνθρωπος που μας χειρούργησε θεωρείται υπεύθυνος από τους άλλους γιατρούς. 
Προσέξτε όμως: σε περίπτωση άλλη, γυναικολογική έφυγα όντως άνετα. Οπότε εδώ αναφέρομαι μόνο στη δική μου εμπειρία  για ενδοσκοπική μκροεπεμβατική εγχείρηση δισκοκήλης κι όχι για κάθε νάρκωση.

23 σχόλια:

  1. Δάφνη μου ,διάβαζα ,στενοχωριόμουν γι αυτο που θα περασεις και γελούσα ταυτόχρονα με την επιθυμία σου!
    Λοιπόν ,μην ανησυχεις ,δωσε και σ'εμενα το ελευθερο ,κι αν χτυπα ξύλο ,παθεις τα χειρότερα δε θα διστασω στιγμη να εκπληρωσω την επιθυμία σου! χαχαχαχαχαχα

    Τα ιδια νομιζω σκεφτομαστε όλοι σε τετοιες στιγμές...εγω τρεμω για μια επεμβασουλα που θα κάνω τον Νοέμβρη και ετοιμάζω τη διαθήκη μου......
    όλα καλά θα πάνε ,δε βλέπω να ησυχάζουμε από εσένα! χαχαχαχα
    Σιδερένια γρήγορα ,θα αναμένουμε την εμπειρία σου!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διακρίνω μια ανεπαίσθητη απαισιοδοξία στο κείμενο σου; ΚΑΚΩΣ.
    Εύχομαι και πιστεύω ότι θα πάνε όλα καλά, και απο αύριο το βράδυ θα τα θυμάσαι απλώς σαν ένα ακόμα από τα πολλά -αλλά όχι αξεπέραστα- εμπόδια της ζωής, τα οποία τελικά το μόνο που καταφέρνουν είναι να μας κάνουν δυνατότερους.
    ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ σου εύχομαι !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ξεκόλλα φιλενάδα... Από μεθαύριο τα ξαναλέμε πάλι...
    Πολλά φιλιά, ακόμα κι αν δε σου αρέσουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όλα καλά θα πάνε...εδώ θα είμαστε όλοι μας και δε θα λείψει κανένας σε κανέναν....
    Έχεις την αγάπη μου και τις ευχές μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. στο "Μην της μιλάς" του Αλμοντουβαρ (που είναι ακόμα καλύτερο κατά γενική ομολογία), φεύγει με τον γιατρό στο ηλιοβασίλεμα χέρι χέρι και δεν τρέχει, όλα μια χαρά....

    αγάπη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Βρε μην γίνεσαι μακάβρια. Όλα καλά θα πάνε αύριο και θα είσαι μια χαρά.

    Υ.Γ: Ώστε δεν είναι μαλακίες που στο Grey's Anatomy οι γιατροί μέσα στο χειρουργείο μιλάνε για τα πάντα τα άσχετα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Βρε, Δάφνη ... ... ... δεν σας γνωρίζω προσωπικά ούτε εσένα ούτε τον κο. Καστέλ. ΑΝ όμως σας γνώριζα προσωπικά και τους δύο - ΑΝ λέω - θα έλεγα σε σένα χαριτολογώντας και με απέραντη αγάπη να μην ανησυχείς διότι "κακό σκυλί ψόφο δεν έχει" και θα ρωτούσα τον κο. Καστέλ αν θα ήταν ποτέ δυνατόν να τον σταματήσει κάτι/κάποιος από αυτήν την υπέρτατη πράξη "απελευθέρωσης" ;-) Χαχαχαχαχαχααα !!!

    Λοιπόν ... όλα καλά θα πάνε και μην αγχώνεσαι καθόλου !!! :-) Ξέρεις αφού (για να μιλήσω και την διάλεκτο της πόλης μου) ... ... ... ό,τι λέω γίνεται ;-)

    Πάντως αυτή η Ζωντανή Διαθήκη είναι πολύ καλή ιδέα και θα κάνω κι εγώ μία, μου φαίνεται. Στη δική μου όμως θα ζητάω ρητά και κατηγορηματικά, σε περίπτωση "φυτοποίησής" μου μην τυχόν και βγάλει κανείς κανένα σωληνάκι/πατήσει κουμπί κτλ. γιατί μαύρο φίδι που τους έφαγε, θα τους στοιχειώσω όλους !! Σιγά μην τους αφήσω να γλιτώσουν από μένα τόσο εύκολα !!! Χα !!!

    Σου στέλνω την σκέψη μου και την αγάπη μου και πάω να ρωτήσω την Νάσια αν θ' αφήσει κάτι και σε μένα στην διαθήκη της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όλα θα πάνε καλά και σε λίγες μέρες θα τα λέμε εδώ και θα γελάμε :-)
    Σ΄αγαπάμε πολύ πάντως να ξέρεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όλα θα πάνε καλά Δάφνη μου, ένας φίλος μου έκανε πριν ένα χρόνο μια ανάλογη εγχείρηση και τώρα πετάει, εκεί που δεν μπορούσε να κάνει δέκα βήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τι λες τώρα!
    Πλήρη συναίσθηση εν μέσω εγχείρησης, με αδυναμία επικοινωνίας; Φρίκη! Ήξερα ότι αυτό μπορεί να το πάθεις στον ύπνο σου (από κει προέρχεται και ο μύθος των Ιncubi), αλλά αυτό με το χειρουργικό τραπέζι νόμιζα πως ήταν αστικός μύθος. Μπρρ!!!
    Αμάν ρε Δάφνη με ανατρίχιασες... Για το πρώτο, γιατί για το δεύτερο, αν και κατατανοητός ο φόβος σου μετά απ' αυτά που τράβηξες, δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας, και θα πάνε όλα καλά, και είπαμε, να τον ακούτε τον πρόεδρο. Κρίμα μόνο που δεν είδα την ανάρτηση εγκαίρως, ώστε να προλάβεις να διαβάσεις τούτο δω το μήνυμα πριν μπείς στο χειρουργείο, να ανακουφιστείς. Πλακώθηκες στις αναρτήσεις τις τελευταίες μέρες, και δε σε προλαβαίνω. Νόμιζα ο αγαθός ότι πήρες φόρα μετά τα ευχάριστα μαντάτα περί μη καρκίνου, αλλά τελικά μάλλον για να ξεχάσεις τον φόβο περι εγχείρησης κήλης ήταν που δεν άφηνες κάτω το πληκτρολόγιο.

    Πάντως να ξέρεις ότι ήδη βοήθησες κάποιον, έναν συνάδελφο στη δουλειά που μάλλον κι αυτός για εγχείρηση το πάει - τώρα είναι στη γύρα να μαζεύει δεύτερες και τρίτες γνώμες από τους γιατρούς. Θα τον παραπέμψω αύριο στα "αναλυτικά" που έγραψες, μπας και του έχει ξεφύγει τίποτε.

    Άντε, αγωνιστικούς χαιρετισμούς, και αύριο κάνε μια ανάρτηση για το "όλα ΟΚ", έτσι για να μην έχεις τόσους ανθρώπους εδώ μές την αγωνία...

    Για κλείσιμο, το εξής: (θα σου φανεί άσχετο στη αρχή, αλλά stay with me)
    Τον ξέρεις τον Simon Pegg; Αν δεν τον ξέρεις, είναι αυτός:
    http://www.imdb.com/name/nm0670408/
    Ξέρεις τι έκανε ο Simon Pegg στους διαδικτυακούς του φίλους; Αυτό:
    https://www.youtube.com/watch?v=yAiqBTlks8I
    Κανόνισε να μας κάνεις κι εσύ κα'να παρόμοιο χουνέρι, ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όλα θα παν καλά, ιδιαίτερή μου φιληνάδα, Δάφνη.

    Σου στέλνω μια ουγκιά κουράγιο και μια αγκαλιά. Προσέχω να μη σου ζουπήξω τη μεσούλα, είπαμε να κάνουμε καλό και συμπαράσταση, όχι να σε ζορίσουμε ακόμα παραπάνω.

    Θα τα πιούμε τα ποτάκια μας, μη σκας. Κάπου, κάποτε, με όποιους.

    Σε φιλώ Δαφνιώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. όλα θα πάνε ωραία στρωτά και άψογα. είναι μια χαρά οι χειρούργοι μας και με το κάτι τις τους γίνονται και χρυσοχέρηδες

    από μεθαύριο θα τα λέμε ..... μεταξύ μας και μουά τρέχω για χειρουργείοο συγγενή... δηλαδή δεν τρέχω.... γιατί άλλα γεγονότα....


    αλλά ας είμαστε ρεαλιστές

    θα προσπαθήσω να μάθω πούθε είστε να σας επισκεπτώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μου έχει τύχει να ξυπνήσω σε εγχείρηση,είναι τρομαχτική εμπειρία, α κ ρ ι β ώ ς όπως την περιγράφεις .

    Έχεις και την δική μου αγάπη.Όλα μια χαρά θα πάνε,θα δεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. dafnh mou ola tha pane kat efxhn,me to kalo kai siderenia.s agapame poly.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κουραγιο,καλη μου,ειμαστε διπλα σου,σου στελνουμε αγαπη κ σε περιμενουμε με αδημονια κοντα μας γερη κι αφωνιστρια!Γλυκα φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Εγώ αντίθετα όσο περνάει ο καιρός δυσκολεύομαι να συνέλθω μετά από νάρκωση ,όσο μικρή και να είναι η επέμβαση .Την τελευταία φορά έκανα επέμβαση με τοπικές ναρκώσεις δοκιμάζοντας με το γιατρό πως μπορεί να γίνει χωρίς γενική νάρκωση η επέμβαση . Δεν πονάς αλλά και μόνο ότι ακούς 5 βελόνες χοντρές ,άλλες τόσες λεπτές και τόσες ενέσεις που θα τις φας εσύ δεν είναι ότι καλύτερο .Συν το ότι δεν έχουν ρολόϊ να βλέπεις πόσο κρατάει ,μιάς και ο χρόνος διαστέλλεται τρελά .Βέβαια ξέροντας πως είμαι ξύπνια και ρωτώντας διάφορα τους ψιλομπέρδευα ,αλλά εντάξει .Μέχρι και βαθμολογία για τους πόνους μου ζήτησε ο γιατρός να του βάλω σε σχέση με φυσιολογικό τοκετό .
    Ξέρω ότι είσαι καλά και δεν μας θέλεις πια για μάρτυρες για αυτό σου τα γράφω .Άντε καλή ανάρρωση και καλές βόλτες χωρίς μπαστούνι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Επέζησα
    και παντώ σε όλους μαζί μα στην καρδιά μου απαντώ σε έναν-έναν προσωπικά
    για αν σας ευχαριστήσω.
    Τα μηνύματά σας (δεν τα ένιωσα 'σχόλια') με στήριξαν δυο άυπνες νύχτες, την πριν και τη μετά καθώς τα διάβαζα από το τηλέφωνο.
    Τα πρώτα τα απάντησα αλλά το νευρικό μου χέρι έσβησε στην οθόνη του κινητού την απάντηση και παραιτήθηκα. Εξ άλλου προτιμούσα να απολαμβάνω τη συμπαράσταση και την τρυφερότητα που μου έδωσε μεγάλη δύναμη γιατί είναι άμεση, ειλικρινής και δεν πηγάζει από τυπικότητες και υποχρεώσεις.

    Κάτι τέτοιες στιγμές το διαδίκτυο αποκαλύπτεται ένα εργαλείο που ξεκλειδώνει πεδία επικοινωνίας που δεν είχαμε φανταστεί. Ένιωσα πως είμαστε κάποιοι φίλοι εδώ που μπορεί να μην έχουμε συναντηθεί ποτέ κι όμως δια της γραφής και μόνο έχουμε μοιραστεί στιγμές, απόψεις, εμπειρίες που δε γνωρίζουν άνθρωποι του περιβάλλοντός μας
    .
    Σας ευχαριστώ από την καρδιά μου,
    με βοηθήσατε
    κι εύχομαι, αν χρειαστεί ποτέ, να αποδειχθώ ισάξιά σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλή ανάρρωση και ποτέ ξανά νοσοκομείο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Απαπαπα! Δάφνη μου!
    Τώρα πήρα είδηση το ποστ... δεν παίρνω ειδοποίηση απ' αυτούς που είναι στο blogger με αποτέλεσμα, να σε διαβάζω τώρα, αλλά και να έχω και τη χαρά να δω, πως όλα πήγαν κατ' ευχή και είσαι μια χαρά!
    Φρικτή εμπειρία η προηγούμενη και ευτυχώς που τώρα υπάρχει μια πιθανότητα να συμφιλιωθείς με τους γιατρούς (ο πατέρας μου τώρα 97 (!) υπήρξε ο πρώτος νευροχειρούργος στην Ελλάδα (1957) και ο αδελφός μου είναι πιλότος-κυβερνήτης στις Τουρκικές αερογραμμές, μετά την πρώην Ολυμπιακή! και σε βεβαιώνω, ούτε κρασάκι δεν πίνουν... χαχαχαχα!
    Περαστικούλια Δάφνη μου, να μου φιλήσεις τη μανούλα, τον μπαμπά (φαντάζομαι θα ήταν κοντά σου!) και να τους δώσεις πολλά χαιρετίσματα!
    ΑΦιλάκια πολλά πολλά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Α! τώρα γράφτηκα και θα λαμβάνω με mail, της αναρτήσεις σου, είμαι τόσο άσχετη ιντερνετικά που δεν ήξερα πως υπάρχει και αυτή η λύση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.