Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

.....τον τσιγκούνη όμως ουδείς!


Καλός μου φίλος μου τηλεφώνησε πως κάποιος γυρνά τα καφενεία και διηγείται μια βρωμερή ιστορία για μένα. «Τι του έκανες και σε μισεί;» ρωτάει ο φίλος μου που ξέρει και τη γνώμη μου για το συγκεκριμένο πρόσωπο και ότι η συκοφαντία είναι εξωφρενικά απίθανη και άδικη.

Φανταστείτε ότι είστε σε ένα καλό εστιατόριο και έχετε στο τραπέζι σας ένα πολύ καλό μπουκάλι κρασί. Φανταστείτε ότι μπαίνει γνωστό σας ζευγάρι και έρχεται να καθίσει μαζί σας. Μοιράζεστε το κρασί, κουβεντιάζετε κι επειδή εκείνοι δεν είχαν παραγγείλει τίποτε (ένα μεταλλικό νερό ίσως), πληρώνετε εσείς.
Φανταστείτε ότι συναντάτε πάλι το ζευγάρι αυτό, με παρέα, στα ίδιο εστιατόριο. Παραγγέλνετε το κρασί σας όπως πάντα, ρωτάτε αν θέλουν ένα ποτήρι από το μπουκάλι σας και θέλουν. Όταν έρχεται η ώρα του λογαριασμού είτε πληρώσατε το μπουκάλι σας, είτε κάποιος πλήρωσε για σας πάντως το συγκεκριμένο ζευγάρι δε συμμετείχε.
Φανταστείτε ότι την επόμενη φορά το συγκεκριμένο ζευγάρι σας προσκαλεί. Όχι επίσημα, απλώς τηλεφωνούν ότι θα πάνε στο συγκεκριμένο εστιατόριο και ρωτούν αν θα πάτε. Όταν φτάνετε το συγκεκριμένο ζευγάρι έχει παραγγείλει από ένα ποτήρι μπίρα (χύμα). Έρχεται ο μετρ να σας χαιρετήσει και ρωτά ευγενικά αν θα πάρετε το γνωστό αγαπημένο σας κρασί ενώ σας συνοδεύει στο τραπέζι των γνωστών σας. Και εδώ- προσέξτε καλά εδώ― είναι που θα έπρεπε να είχατε αντιδράσει: Καθώς πλησιάζει ο σερβιτόρος με το μπουκάλι σας ακούτε απ' το τραπέζι σας να ζητούν άλλα δυό ποτήρια και να ζητούν με μια απαξιωτική κίνηση να μαζέψει «κι αυτά», δείχνοντας τις μπίρες τους.
Εδώ, σ' αυτό το σημείο ακριβώς, έπρεπε να είχατε αντιδράσει.   Όχι επειδή δίχως να προσφερθείτε σας ανάγκασαν να πληρώσετε κάποια μπουκάλια που δεν ήπιατε, ούτε γιατί καταλάβατε ότι σας εκμεταλλεύονται συνειδητά. Τι με νοιάζει, ίσως σκεφτήκατε, εκείνοι χάνουν. Εμένα. Διότι για μερικά κρασιά και λίγα παραπάνω ευρώ στην τσέπη τους έχασαν την εκτίμησή μου που δίχως αυτήν δε θα γίνουν ποτέ φίλοι μου. Κι έτσι δεν αντιδράσατε, επιλέξατε να μη χαλάσετε τη βραδιά για μια αγένεια και λίγα ευρώ δίχως να ξέρετε ότι  από αυτή τη στιγμή και μετά το ζευγάρι τσιγκούνηδων θεωρεί ότι αναλάβατε τα έξοδά του και ουαί κι αλίμονο αν αφήσετε ακόμα κι ένα εσπρεσάκι τους απλήρωτο (Γεγονός!).
Μεγάλο το λάθος σας. Κακώς και αφελώς νομίζετε ότι είστε ανώτεροι ενώ είστε απλώς ανόητοι. Δεν είναι ότι με τη χοντράδα τους χάθηκε η ευκαιρία να γίνετε φίλη με δύο ανθρώπους που δε σας ταίριαζαν. Εκείνη τη στιγμή κάνατε ένα θανάσιμο εχθρό (το ζευγάρι μετρά σαν ένας όταν σαν ένας συμπεριφέρεται) που μάζευε τα χρωστούμενα και σας τα ξεπλήρωσε διπλά και με τόκο σε συκοφαντίες τρελές (σας γνωρίζει νομίζει, βλέπετε τόσες φορές έχετε φάει μαζί).

Δυο είναι τα διδάγματα της ιστοριούλας μου. 
Πρώτον: η τσιγκουνιά φαίνεται. Μπορεί κανείς να μη σας πει ότι το βλέπει που καθυστερείτε μένοντας τελευταίος για να κλέψετε τα tips που άφησε για το σερβιτόρο (Γεγονός!) αλλά το είδαν όλοι, και ο σερβιτόρος. 
Και δεύτερον: τσιγκουνιά δεν είναι μόνο η αγάπη του χρήματος, είναι, πιο συγκεκριμένα, η αγάπη του ξένου χρήματος, δηλαδή η τσιγκουνιά είναι κλεψιά. 
Να τα θυμάστε μήπως και ζήσουμε σε καλύτερο κόσμο.
____________________
εικόνα
Το πρωινό μου σήμερα: ψωμί σπιτικό, τυρί Μανούρα Σίφνου και ανεμώνες― λάφυρα αγάπης από τη χθεσινή μου μέρα.

17 σχόλια:

  1. Ποτε με τσιγκουνη ανθρωπο! Αυτο ειναι το μοτο μου, και αυτο λεω παντα στα παιδια μου αγαπητη μου Δαφνη. Τσιγκουνια και συναισθημα δεν πανε ποτε μαζι. Νομος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ με το πρώτο σχόλιο. Ο τσιγκούνης είναι παντού τσιγκούνης. Αρρώστια που δεν την καταλαβαίνει αυτός που την έχει. Αλλιώς πώς μπορεί να πέφτει τόσο χαμηλά εσκεμμένα; Υποθέσεις κάνω..

    Καλό ξημέρωμα Δάφνη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 'Ετσι νομίζω κι εγώ Μargo μου, είνβαι αρρώστια και συχνά κληρονομική.

      Καλή Καθαρή Δευτέρα στο νησάκι μας!

      Διαγραφή
  3. Other people's money...
    Κάποιοι άνθρωποι τρέφουν παθολογική αγάπη για τα λεφτά τους... Θα έλεγε κανείς ότι το μόνο πράγμα που αγαπάνε περισσότερο από αυτά είναι τα λεφτά των άλλων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δυσκολεύεσαι να τους πεις μ@λ@κες και τους λες ..."τσιγγούνηδες" Δάφνη!.
    Μα έννοια σου και αντελήφθημεν καλως και επαρκώς περί του ποιόντος αυτών
    [ αλλά και δια το μέγεθος της ευγενείας και της αγαθότητός σου ].

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σκέψου να έχεις και εργοδότη τσιγγούνη τι γίνεται .Τους γνωστούς τους ξαποστέλνεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στη δική μας όμως περίπτωση, πριν κάποια χρόνια, η κοπέλα όντας τσαούσα, μίλησε. Και ήταν μάζωξη σε ταβέρνα, από κείνες τις μαζώξεις που ενώνονται πέντ'-έξι τραπέζια, με καμιά δεκαπενταρια και βάλε συνδαιτυμόνες. Από 'κείνες που υπάρχουν και οι ερασιτέχνες οργανοπαίχτες στο τραπέζι, και χλάπα-χλούπα οι μεζέδες, τσούκου-τσούκου τα τσίπουρα, γκράνγκα-γκρούγκα τα όργανα, μπίρι μπίρι οι κουβέντες, τραβάει για ώρες η φάση. Και εγίνηκε το σηνικό, και στήθηκε καβγάς τρικούβερτος. Και ήτο τόσο επικολυρικά τα όσα εκτυλίχτηκαν, που ενεπνεύσθην τις επόμενες ημέρες να σκαρώσω τραγουδάκι όπως οι παλιοί βάρδοι, για να μη χαθούν οι ιστορίες στο πέρασμα του χρόνου. Τίτλος του, "Τα Κεσάτια". Στο παραθέτω με την αφιέρωση "Θα μπορούσε να συμβεί και σ΄εσάς"


    Παρεξηγήσεις είχαμε \ και σκηνικά μεγάλα
    Έφαγες, ήπιες, γλέντησες \ μα εσύ 'θελες και άλλα


    Σαν ήρθε ο λογαρισμός \ μας έκανες την πάπια
    Δεν βγήκε απ' την τσέπη σου \ φράγκο για τα κεσάτια


    Με δικηγόρους και γιατρούς \ πας για να ξελασπώσεις
    και όλ' αυτά γιατί δε θες \ ευρώ για να πληρώσεις


    Κι ύστερα άδερφάκι μου \ θέλεις να βγείς και πάνω
    και απ' τους διπλανούς ζητάς \ τα φράγκα παραπάνω


    Κι όταν δικός σου άνθρωπος \ πήγε για να τα στάξει
    του λές με ύφος μάγκικο \ "Άστο, είμαστε εντάξει"


    Για πες μας τώρα φίλε μου \ και πριν μας απηυδήσεις
    μήπως μας θές στα τέσσερα \ να 'ρθεις να μας ... -

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπράβο στην κοπέλα, ξέρει να το φυλάει το σπίτι της,
      μπράβο και σ' εσένα Πρεζιντέντε μου.

      Διαγραφή
  7. Σκέφτηκα το σενάριο που έδωσες και, πραγματικά: είναι δύσκολο, αν διαθέτει κανείς τη στοιχειώδη λεπτότητα, να κάνει θέμα την τσιγγουνιά των άλλων - ειδικά αν έχει ξαφνιαστεί. Με το σκεπτικό ότι "εντάξει, φίλε, πρώτη και τελευταία σου". Αλλά, από την άλλη, ξεχνάμε ότι με το να αφήνουμε πράγματα να "περνάνε", εκπαιδεύουμε τους άλλους στο τι να περιμένουν από εμάς. Το να σε συκοφαντούν, ωστόσο, επειδή δεν τους κάνεις τα έξοδα, ε, αυτό πια είναι χυδαίο. Οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουν, όποιος όμως το καταλαβαίνει, τους απομονώνει.
    Προσωπικά, δε μου έχει τύχει κάτι τέτοιο (εξ ου και η ιδέα του τσιγγούνη-κλέφτη μού ήταν καινούργια και ενδιαφέρουσα). Αν, όμως, μου συνέβαινε, την αμέσως επόμενη φορά (κι αν τα αρχικά δείγματα ήταν ίδια - της γαϊδουριάς, εννοώ) θα έπαιρνα τον λογαριασμό, θα πλήρωνα τα δικά μου και θα τους τον έδινα, χωρίς κουβέντα και απολύτως φυσικά, σαν να μην έτρεχε τίποτα, να συμπληρώσουν τα χρήματα για ό,τι θα είχαν οι ίδιοι παραγγείλει. Τώρα, γιατί θα υπήρχε επόμενη φορά; Ακριβώς για να μη μου μείνει να θεωρούμαι μ@λ@κ@ς, να διορθώσω τις εντυπώσεις, να βάλω τα πράγματα στη θέση τους!

    Υ.Γ.: Τι όμορφα τα λουλούδια στο πρωινό σου! Στα χρώματά τους έπεσε κατευθείαν το μάτι μου, από τη φωτογραφία! Με ένα τέτοιο θέαμα μπροστά σου, είναι να μην ξεκινήσει ωραία η μέρα σου, όσοι αχρείοι κι αν μπαίνουν στο δρόμο σου; :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοινός κύκλος είναι η πρώτη απάτηση στο ερώτημά σου, μην ξεχνάς ότι ένα νησί δεν είναι Αθήνα που μπορείς να ελέγχεις ποιος θα βρεθεί στο δρόμο σου.
      Με το συγκεκριμένο ζευγάρι ξέκοψα νωρίς. Πρώτα όμως έκανα αυτό που είπες, πλήρωσα το λογαριασμό μου χωριστά για να πάρουν το μήνυμα. Πολύ καιρό μετά σε καφέ, ο άνδρας με ρώτησε ευθέως αν θα κερνούσα τον ξαφέ του. «Δε ντρέπεσαι ολόκληρος γιατρός [γιατρός είναι, τομάρα του] να ζητάς από μια κυρία;» είπα περιπαιχτικά κι αμέσως τσίμπησε, απάντησε «σε λίγο θα μας πεις και τρακαδόρους» και έφυγε― δίχως να πληρώσει όπως έμαθα σε λίγο που προστέθηκε ο εσπρέσο του στο λογαριασμό μου. Είμαστε σπάταλοι ο κύριος Kastell κι εγώ (δεν το υπερηφανεύομαι, είναι ελάττωμα που παλεύω να διορθώσω) και αν δεν είχα το νου μου ούτε που θα ε'ίχα κοιτάξει τι πλήρωνα. Κια όμως, παρά την ευθιξία τον καφέ δεν τον πλήρωσε; Φαντάζεσαι; Δεν τον πλήρωσα όμως ούτε εγώ και νομίζω η έχθρα θα φούντωσε όταν μετά από καιρό το μαγαζί του τον ζήτησε.
      Το τσιγκουνιά=κλεψιά είναι πιστεύω πού σωστό, χάρηκα που το ξεχώρισες.

      Αυτά που λέει για μένα είναι άλλο μεγάλο case story προς μελέτη. Σκόπιμα δεν τα προσθέτω γιατί (παρά την αθλιότητά του) δε θέλω να τον «φωτογραφίσω».

      Καλή Καθαρή Δευτέρα σου εύχομαι!

      Διαγραφή
  8. οχι δαφνη η σπαταλη ειναι μεγαλο προτερημα και μη σκεφτεις να το αλλαξεις,τα λεφτα ειναι σαν τα ψαρια,πρεπει να τρωγοντε φρεσκα,οχι βεβαια με ατομα σαν αυτα που ανεφερες.ειπα κι εγω να γραψω μια φορα με ελληνικους χαρακτηρες,ξεχασα ομως τους τονους και τα κεφαλαια......την επομενη φορα.καληνυχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και χωρίς κεφαλαία μια χαρά είσαι Ελένη μου.
      Ναι, τρώγονται φρέσκα και τα χαιρόμαστε αλλά υπάρχουν και όρια κι εμείς (και οι δυό) δεν προνοούμε. Κι έρχεται κάθε λίγα χρόνια η στιγμή που κοιτάμε γύρω κι αναρωτιόμαστε πού πήγαν όλοι εκείνοι που μας τριγύριζαν όταν έρρεε το χρήμα..

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.