Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο― ξημερώματα Κυριακής




Ήταν Κυριακή 30 Μαρτίου 1952 ξημέρωμα όταν σκότωσαν το Μπελογιάννη, κρυφά και δόλια διότι Κυριακές δε γίνονταν εκτελέσεις. Οι διανοούμενοι της γης υπέγραφαν κι αγωνίζονταν να σώσουν τον Άνθρωπο με το Γαρύφαλλο, όπως ονομάστηκε όταν ο Πικάσο τον σχεδίασε από φωτογραφία που είδε στην εφημερίδα, έναν άνδρα χαμογελαστό κι αξύριστο που χάιδευε απαλά το μάγουλό του με το γαρύφαλλο που κάποιος του είχε προσφέρει.
Φεύγοντας για την εκτέλεση σταμάτησε μια στιγμή μπροστά στην πόρτα του κελιού της Έλλης Παππά που σώθηκε επειδή ήταν μητέρα του 7 μηνών παιδιού τους. «Μην κλάψεις», της είπε, «μη σε δουν να κλαις». Ήταν τα χρόνια που, όπως έλεγε κι ο Τσε, ο αγώνας ήταν να πλαστεί ένα νέο είδος ανθρώπου.
Το ηθικό αυτών των αγωνιστών έσπασε εκ των έσω, οι δικοί τους τους πλήγωσαν πιο σκληρά από τον εχθρό κι είναι σπαρακτικές οι αφηγήσεις επιζώντων όπως της Έλλης Παππά για όσα ακολούθησαν. Αξίζει να διαβαστούν, πρέπει να θυμόμαστε και σήμερα, κάθε σα σήμερα, να υποκλινόμαστε νοερά στο ήθος των γενναίων που ονειρεύτηκαν σε μια κακή και δύσκολη στιγμή της Ιστορίας.
_________________________________________________

Κι ένα υστερόγραφο:
 Ίσως πια ήρθε η ώρα να θυμηθούμε και το τραγικότερο πρόσωπο της υπόθεσης. Το Δημήτρη Μπάτση που ως «δικό τους» οι αρχές τον τιμώρησαν διπλά. Όχι μόνο με ένα τίμιο θάνατο στο εκτελεστικό απόσπασμα αλλά και με εξευτελισμό της αξιοπρέπειάς του και λάσπωμα του ονόματός του για πάντα. Παραδειγματισμός.



Φέρνω:
Φωτογραφίες τους από τις δίκες και την εκτέλεση, περιγραφή,  
το σχέδιο του Πικάσο, 
ντοκιμαντέρ με (μαρτυρίες όσων δε εκτελέστηκαν 
+ την ταινία Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ (του Νίκου Τζίμα 1980)
+τίτλους  σχετικών βιβλίων (που διάβασα και βρήκα ενδιαφέροντα).


Έλλη Παππά: «Μαρτυρίες μιας διαδρομής»
Έκδοση: 2010
ISBN: 978-960-476-075-6
Εκδόσεις: Μουσείο Μπενάκη
Συγγραφέας: Τάσος Σακελλαρόπουλος (επιμέλεια)


Λίλιαν Μπάτση: Ο Δημήτρης, η Λυδία λίθος μου


Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα
Πλήρη πρακτικά και ιστορικό των δικών Μπελογιάννη-Τα σήματα Βαβούδη
ISBN: 978-960-499-197-6









H Εκτέλεση: Καλούμενος, Μπάτσης, Αργυριάδης, Μπελογιάννης. 

«Εξετελέσθη» γράφει με κόκκινο ο υπάλληλος


Στις 30 Μαρτίου 1952 ,μετά από έναν μόλις μήνα που είχαν καταδικαστεί, ημέρα Κυριακή και ώρα 4.10΄ τη νύχτα, οι τέσσερις μελλοθάνατοι, Νίκος Μπελογιάννης, Νίκος Καλούμενος, Δημήτης Μπάτσης και Ηλίας Αργυριάδης μεταφέρθηκαν από τις φυλακές της Καλλιθέας στο στρατόπεδο του Γουδή και εκτελέστηκαν δια τυφεκισμού.
Κυβέρνηση ήταν ο κεντρώος,"προοδευτικός" συνασπισμός με επικεφαλής τον Πλαστήρα.Μέσα σε χρονικό διάστημα μίας εβδομάδας από την δικαστική καταδίκη, η κυβέρνηση Πλαστήρα λαμβάνει περίπου 250.000 τηλεγραφήματα από όλο τον κόσμο, με τα οποία πολλοί διάσημοι και μη ζητούν τη σωτηρία του Μπελογιάννη. Ανάμεσά τους ο Σαρλ ντε Γκολ και σχεδόν όλες οι προσωπικότητες της γαλλικής πολιτικής ζωής, καθώς και 159 βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων της Μεγάλης Βρετανίας. Ο Πωλ Ελυάρ, ο Ζαν Κοκτώ, ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ, ο Ναζίμ Χικμέτ, ο Πάμπλο Πικάσσο, ο Τσάρλι Τσάπλιν είναι μερικά μόνο από τα ονόματα διανοούμενων και καλλιτεχνών που προσπαθούν να σώσουν τον Μπελογιάννη.

Παρέμβαση υπέρ του Μπελογιάννη έκανε και ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, Σπυρίδων λέγοντας: «Έχω συγκλονιστεί από το ηθικό μεγαλείο του Μπελογιάννη. Το θεωρώ ανώτερο και από των πρώτων χριστιανών, γιατί ο Μπελογιάννης δεν πιστεύει ότι υπάρχει μέλλουσα ζωή».

Η "προοδευτική κεντρώα" κυβέρνηση δεν εισάκουσε τις αιτήσεις χάριτος και τους εκτέλεσε.



_________________________






Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ (του Νίκου Τζίμα 1980)
https://www.youtube.com/watch?v=LrYlWY23DDI

7 σχόλια:

  1. Ήμουν 10 χρόνων όταν κυκλοφόρησε η ταινία. Μας είχε πάει η μαμά μου, έπειτα από την προτροπή ενός θείου, ότι έπρεπε να την δούμε. Φυσικά δεν κατάλαβα πολλά τότε, αλλά δεν σταμάτησα μεγάλη να ψάχνω.
    Το βιβλίο της Παππά δεν το έχω διαβάσει, αλλά είχα την τύχη να δω ντοκιμαντέρ με την ίδια να διηγείται τα γεγονότα.
    Κρίμα, αυτά θα έπρεπε να τα διδασκόμαστε στο σχολείο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα έπρεπε ναι κι είναι κρίμα που μένουν τόσοι αδαείς..
      Μα ποια ταινία λες Αριστέα μου; Δεν την ξέρω..

      Διαγραφή
    2. https://www.youtube.com/watch?v=9ULf3Q7hSXg

      ...και με καλούς συντελεστές. Τι καλά, την έχει ολόκληρη στο you-tube!

      Διαγραφή
    3. Ήρθα πάλι! Με τις απορίες μου...
      Κάτι που ποτέ δεν διευκρίνισα ... Οι καταδικασμένοι, ανάμεσα τους και ο Μπελογιάννης, θα είχαν σωθεί μετά την ομολογία του Πλουμπίδη. Κάτι που δεν έγινε εξαιτίας του Νίκου Ζαχαριάδη. Είχα πάρει και διαβάσει και τη βιογραφία του Ζαχαριάδη, προσπαθώντας να ρίξω φως αλλά μόνη μου και επί εποχή χωρίς ίντερνετ, κουράστηκα να ψάχνω και εγκατέλειψα...
      Έτσι ποτέ δεν έμαθα.... γιατί τους καταδίκασε ουσιαστικά σε θάνατο ο ίδιος ο Ζαχαριάδης;

      μάλλον πρέπει να διαβάσω και το βιβλίο που προτείνεις !

      Διαγραφή
    4. Η Έλλη Παππά στο βιβλίο της έχει και επιστολή Πλουμπίδη.
      Να πια όσο περνά ο καιρός ο Πλουμπίδης αποκαθίσταται όπως έπρεπε. Γενναίος αν και άρρωστος ήταν τραγικό το ότι απομονώθηκε ως χαφιές.

      Διαγραφή
  2. ''Oι ντόπιοι δημοσιογράφοι πιο ενδιαφερόμενοι, πηγαινοέρχονται, προσπαθούνε να μας πιάσουνε κουβέντα. Επικεφαλής ο Θωμόπουλος, που σε αυτόν χρωστάμε την φωτογραφία με το γαρύφαλλο. Το είχα δώσει στον Νίκο, κάθε φορά που του'φερνα λουλούδια απο την φυλακή, τα φύλαγε όλα στην βαλίτσα του,εκεί είναι ακόμα. Σε ένα διάλλειμα καθώς το μύριζε ο Νίκος, του λέει ο Θωμόπουλος "Ωραίο το γαρύφαλλο", "Ναί , μυρίζει όμορφα, ναί είναι και από χέρι, ναί". Αυτήν την στιγμή πήραν τα φλας. Έλλη Παπά
    Το μεγαλειο αυτου του ανθρωπου μας ξεπερναει πολυ και βαζει ψηλα τον πυχη για ολες τις επερχομενες γενιες. Να εισαι καλα να μας χαριζεις παντα ομορφα κειμενα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.