Σάββατο 23 Μαΐου 2015

Ταξίδι μιας πεταλούδας: Saturnia Piri στον κήπο μου



Η τεράστια σκουροκίτρινη κάμπια εμφανίστηκε πέρσι τον Ιούλιο. Έρποντας ανέβηκε στο βορινό παράθυρο της κουζίνας. Μια μέρα της πήρε να φτάσει πάνω-πάνω και να κουλουριαστεί στη γωνία. Μια μέρα επίσης της πήρε να τυλιχτεί με μεταξωτό λευκό κουκούλι. Αμέσως τη σκέπασαν ιστοί αράχνης κι έμοιαζε σα σκουπίδι, κομμάτι σκόνης που ήταν εκεί από πάντα.
Στο σπίτι, θέμα αρχής, δεν καταστρέφουμε ποτέ ιστούς αράχνης εκτός κι αν έχουν εγκαταταληφθεί. Έτσι δεν ενόχλησα, ακόμα κι όταν πλένουμε το τζάμι φροντίσαμε να μη χαλάσουμε το κουκούλι.
Από καιρό σε καιρό το κοίταξα. Άντεξε κρύο, βοριάδες, βροχές, χιονόνερα. Άντεξε πουλιά, ποντίκια, σαύρες.
Ως σήμερα.
Το κουκούλι είναι ολόιδιο, μια συρρικνωμένη μπάλα σκόνης μα κάτω στο έδαφος  σα σαστισμένη από το ξύπνημα είδα ακίνητη μια εξαίσια γιγαντιαία πεταλούδα.
Saturnia Piri ονομάζεται το λεπιδόπτερο μου που στα αγγλικά τη λένε Μεγάλο Παγώνι (λόγω των 'ματιών' στα φτερά της). Διαβάζω ότι τη βρίσκουμε σε Ισπανία, Τσεχία , Ελλάδα, Τουρκία ως Σιβηρία και Βόρεια Αφρική.
Ανήκει στην οικογένεια των Σατουρνιειδών (αν το λέω σωστά το Saturniidae) που χαρακτηρίζονται από το μεγάλο τους μέγεθος με ονόματα αυτοκρατορικά. Παράγουν πολλά γεννητούρια το χρόνο με το παράδοξο άλλα να ξεπετάγονται μέσα σε εβδομάδες άλλα να πέφτουν σε χειμέρια νάρκη διαφορές που αποδίδονται στην ικανότητά τους να προσαρμόζονται ανάλογα με το μέγεθος της ημέρας.

Για μένα η πεταλούδα, πέρα από επίσκεψη ψυχών, είναι και μεγάλο προσωπικό σύμβολο, τίτλος ενός από τα πιο αγαπημένα έργα μου- μιας αυτοβιογραφικής ιστορίας του βιβλίου μου που θεωρώ το καλύτερό μου, το αγαπημένο μου παιδί το πιο προικισμένο και πιο άτυχο. Από τότε που εκδόθηκε―πολύ επεισοδιακά, «Το Όνειρο Της Πεταλούδας» μου, φέρνει δυνατά μηνύματα πολύ διδακτικά και επίπονα.

Όμως αυτά είναι δικά μου,
το μήμυμα που έφερε τούτη η ζωή σ' εμένα. 
'Αλλα για σας, επιστημονικά, δεν ξέρω,
 μα ιδού,
σας φέρνω το ταξίδι της σε φωτογραφίες
κι ελπίζω να  έχω μια μαζί μου και του χρόνου:

4 Ιουλίου 2014, 10.00 το πρωί

4 Ιουλίου 2014 , 10.40 το πρωί

5 Ιουλίου 2014 , 6.00 το απόγευμα

23 Μαΐου 2015, μεσημέρι
(το νύχι μου κάτω αριστερά ως μέτρο σύγκρισης μεγεθών)

12 σχόλια:

  1. Είχα φωτογραφήσει μία στη δουλειά επειδή μου είχε κάνει εντύπωση το μέγεθός της...τώρα βλέπω πως ήταν και σαν κάμπια!

    Καλό βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γι αυτό πρέπει να τα μοιραζόμαστε..
      (με τις δικές σσου φωτογραφίες βέβαια δεν τολμώ να συναγωνιστώ).

      Καλό μας βράδυ Μαρία μου!

      Διαγραφή
    2. Μην το λες...οι δικές σου είναι καλύτερες από εκείνη που έβγαλα εγώ!
      Λάτρεψα εκείνη με τον Troy!
      Έλαβα και το βιβλίο!! Καταπληκτικό!!
      Σε ευχαριστώ πολύ!!

      Διαγραφή
  2. Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ την είδες σήμερα!!! :) Εξαίσια η πεταλούδα, και ο Ναμπόκοφ φυσικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να την χαίρεσαι την Πιρούλα σου!
    Μου αρέσει να δίνω ονόματα σε όλα τα ελεύθερα ζωντανά που συναντώ στο κτήμα μου, έτσι είχα και εγώ μια παρόμοια τεράστια (ανατριχιαστική) κάμπια που της αφιέρωσα μάλιστα ολόκληρο ποστ, χωρίς όμως να έχω εντοπίσει στα σίγουρα την μεταμόρφωση της, την δικιά "μου" την λένε Pavonia αν και η δικιά "σου" μ' έβαλε σε σκέψεις!!!
    Καλό μας τρυφερό βραδάκι! :)

    https://ainafetst.wordpress.com/2012/07/17/chaleur/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάω στη δική σου να τη γνωρίσω..
      __και βέβαια δίνουμε ονόματα, πώς θα γίνουν δικές μας;

      Διαγραφή
  4. Νομιζα Δάφνη πως η συγκεκριμένη πεταλούδα εμφανίζεται μόνο νύχτα. εδω τη βλέπω να ποζαρει στο φως της μέρας η σταρλετ.
    Πράγματι το μεγεθός της είναι εντυπωσιακό. Έχω απο τα παιδικά μου χρόνια ν΄ αντικρίσω παρόμοια. Τις πιάναμε καλοκαιρινές νύχτες κοντα σε λάμπες της ΔΕΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι όχι δεν είναι νυκτερινή να και οι Άγγλοι (που τα μπερδεύουν) τη λένε moth.
      Μάλλον τη μπερδεύεις με νυκρόβιες που είναι ίδιο χρώμα μα ποτέ τόσο μεγάλες (δεν το δάχτυλό μου).

      Αν δεις παρακαλώ φωτογράφισέ μου!!

      Διαγραφή
  5. καλημέρα και καλή εβδομάδα

    οι κάμπιες ήταν το αγαπημένο παιδικό μου θέαμα. μου έκανε εντύπωση η αλυσίς των. ΜΑΓΕΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.