Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

Της αδελφής μου ― μην τη χάσετε: 'Μικρή Άρκτος' της Ελισάβετ Χρονοπούλου


Η Μικρή Άρκτος είναι η νέα ταινία της αδελφής μου και θα πρωτοπαρουσιαστεί στις Νύχτες Πρεμιέρας κι ύστερα σε φεστιβάλ στα οποία πιστεύω ότι της αξίζουν πολλά βραβεία.
Υποκειμενικότητα το θέμα και υποκειμενικά δίνεται κι αυτό είναι επίτευγμα και πραγμάτωση ονείρου πολλών καλλιτεχνών. Γι αυτό η Μικρή Άρκτος θα μείνει στην ιστορία του σινεμά για την ευρηματική τεχνική με την οποία πετυχαίνει την ταύτιση μορφής και περιεχομένου που όλοι συζητάμε, και κάποιοι επιδιώκουμε και λίγοι καταφέρνουμε στην Τέχνη μας.

Όμως η τεχνική πλευρά, το 'εύρημα' και πόσο πέτυχε μ' αυτό αποκτά αξία αν, μόνο και όσο εξυπηρετεί να γίνει αντιληπτός κι αγαπητός ο μύθος που αφηγείται και σας την συστήνω  (παρότι αλλά και επειδή είναι της αδελφής μου)  διότι πιστεύω ότι αξίζει να αγαπηθεί. 
Κατά τη συνήθειά μου άλλα δε θα πω αλλά (με ξέρετε):
σας φέρνω να μιλήσουν άλλοι, που γνωρίζουν
και
φέρνω και video με συνέντευξη από τα γυρίσματα.
Χαρείτε τα!

Μικρή 'Αρκτος
           της Ελισάβετ Χρονοπούλου
Παίζουν οι: Γιάννης Κοκιασμένος,    
                  Σοφία Γεωργοβασίλη,
                  Διώνη Κουρτάκη

Παραγωγή: Ελισάβετ Χρονοπούλου
            Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
Σενάριο, Σκηνοθεσία, Μοντάζ : Ελισάβετ Χρονοπούλου
Οργάνωση Παραγωγής: Κωνσταντίνα Βούλγαρη  
Διεύθυνση Παραγωγής: Μάνος Παπαδάκης
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Χρήστος Αλεξανδρής
 Ηχοληψία-Σχεδιασμός Ηχου: Στέφανος Ευθυμίου  
Σύμβουλος Σκηνογράφος-Ενδυματολόγος: Κατερίνα Σωτηρίου  
Μακιγιάζ: Δήμητρα Γιατράκου
___________________________________________________________
-----Οσο για τη «Μικρή Αρκτο», την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία της Ελισάβετ Χρονοπούλου, ο συνομιλητής μας σημειώνει: «Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο ασπρόμαυρο φιλμ. Αποτελείται από 15 υποκειμενικά μονοπλάνα που εστιάζουν στους δύο ηθοποιούς, τον Γιάννη Κοκιασμένο και τη Σοφία Γεωργοβασίλη. Τον Γιάννη δεν τον βλέπουμε ποτέ γιατί παρακολουθούμε όσα συμβαίνουν μέσα από τα μάτια του. Η Ελισάβετ Χρονοπούλου διαθέτει μια ιδιαίτερη αφηγηματική κινηματογραφική ευαισθησία και τελικά αυτό που κάνει δεν είναι μια πειραματική ταινία, αλλά μια συγκινητική ιστορία αγάπης και πάθους. Η Γεωργοβασίλη δίνει από τις καλύτερες ερμηνείες των τελευταίων χρόνων».
________________________________

Μανώλης Κρανάκης:

To Flix κοιτάζει ψηλά στη «Μικρή Αρκτο» της Ελισάβετ Χρονοπούλου



Στο lobby κεντρικού ξενοδοχείου, ένας νέος άντρας συλλαμβάνεται, ενώ το αναίσθητο σώμα μιας κοπέλας μεταφέρεται στο ασθενοφόρο. Μέσα στο περιπολικό που διασχίζει την πολύβουη Αθήνα, ο άντρας ανακαλεί το διάστημα των τελευταίων μηνών. Απ' την ανορθόδοξη γνωριμία του με την κοπέλα, στο ίδιο ξενοδοχείο, πέντε μήνες πριν, ως τη δραματική κατάληξη της σχέσης τους το ίδιο πρωί. Στο μεσοδιάστημα, η προσπάθεια δυο ανθρώπων ν' αγαπηθούν.
Η «Μικρή Αρκτος» είναι η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία της Ελισάβετ Χρονοπούλου, μετά το «Ενα Τραγούδι δεν Φτάνει» του 2003 και το «Ο Ανίβας Προ των Πυλών» του 2011. Μια ταινία βασισμένη στο «Φοράει Κοστούμι» - το διήγημα που έδωσε και τον τίτλο στο ομότιτλο βιβλίο της που κυκλοφόρησε το 2013 - με μηδαμινό προϋπολογισμό, αλλά τεράστια αποθέματα ανάγκης για να γίνει εδώ και τώρα, με οποιονδήποτε τρόπο, με δύο ηθοποιούς και στο κέντρο της ένα κινηματογραφικό πείραμα που ανέβασε το βαθμό δύσκολίας των γυρισμάτων μετατρέποντάς τα σε μια πραγματική εμπειρία. 
Μια εμπειρία όχι μεγαλύτερη από αυτήν που τελικά είναι η «Μικρή Αρκτος», ένα παροξυσμικό love story ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που θέλουν κι αυτοί με οποιονδήποτε τρόπο να αγαπηθούν αλλά δεν μπορούν και έναν κόσμο που εγκλωβισμένος μέσα στο υποκειμενικό του βλέμμα θα προσπαθεί μάταια να δει έστω και για μια φορά την εικόνα ολόκληρη. 
Η κάμερα του Flix βρέθηκε στις αρχές Μαίου στο Μοναστηράκι, στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου με θέα την Ακρόπολη και πήρε άδεια να κρυφοκοιτάξει όλα όσα συνέβησαν ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές της ταινίας - τη Σοφία Γεωργοβασίλη και τον Γιάννη Κοκιασμένο - υπό τις καλά μελετημένες «χορογραφίες» του διευθυντή φωτογράφιας, Χρήστου Αλεξανδρή και το άγρυπνο σκηνοθετικό βλέμμα της Ελισάβετ Χρονοπούλου.
Δείτε τους όλους στο παρακάτω βίντεο να μιλούν για τη «Μικρή Αρκτο»

>http://flix.gr/_________________________________________

από το: Hit and Run, Κωνσταντίνα Βούλγαρη:
  • Τι είναι η «μικρή άρκτος»;
Μια αρκούδα. Πολική .
Ζει στο πιο αφιλόξενο περιβάλλον του πλανήτη. Είναι μοναχική. Δεν έχει φίλους ούτε οικογένεια. Μόνο την εποχή του ζευγαρώματος, φλερτάρει για δέκα μέρες με μια άλλη μοναχική αρκούδα, κάνουν σεξ και αμέσως μετά ο καθένας παίρνει το δρόμο του. (Τον παγωμένο δρόμο του).
  •  Πως προέκυψε η ανάγκη για αυτή την ταινία;
Από μια εικόνα: «Συναντήθηκαν στη μέση μιας κοιλάδας σκεπασμένης από χιόνι κι έτρεμαν κι οι δυο τους απ” το κρύο.” Είναι του Κούντερα απ’ την “Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι”.
  •   έχεις επιλέξει σε αυτή την ταινία να μην έχεις παραγωγό αλλά να είσαι η ίδια, και να συνεργαστείς μαζί μου που κι εγώ δεν είμαι παραγωγός. τι σε οδήγησε σε αυτή την απόφαση;
Αρχικά, η τραυματική μου εμπειρία με τον παραγωγό της προηγούμενης ταινίας μου που μου προκάλεσε φοβία προς τους παραγωγούς.
Γιατί επέλεξα εσένα;
Από το λίγο που σε ήξερα, είχα ενδείξεις (που έγιναν αποδείξεις) ότι είσαι τίμια, πιστή, έχεις έντονο αίσθημα δικαίου, είσαι σκηνοθέτις άρα σκέφτεσαι πάνω απ’ όλα καλλιτεχνικά, παθιάζεσαι μ’ αυτό που κάνεις, δεν είσαι ανταγωνιστική, κάνεις αυτά τα τρομερά σάντουιτς με λιαστές και ανθότυρο…
  • Έχεις γράψει και ένα βιβλίο, μια συλλογή διηγημάτων. Πως σου φάνηκε η συγγραφή σαν τρόπος έκφρασης σε σχέση με τον κινηματογράφο; Τι σε οδήγησε στο να κάτσεις να γράψεις αυτά τα διηγήματα;
Ο παρονομαστής είναι κοινός: η μυθοπλασία. Μ’ αρέσει να φαντάζομαι ιστορίες. Είτε με εικόνες είτε με λέξεις.
Μια μικρή διαφορά είναι ότι η εικόνα σε περιορίζει λίγο.
Ο γραπτός λόγος σου παρέχει τη δυνατότητα να μην “περιγράψεις” αν δεν το θέλεις, κάτι που γίνεται δυσκολότερο όταν αφηγείσαι με εικόνες. Η φράση: “ ένα παιδί περπατάει στο δρόμο” στο σινεμά γίνεται
“ Ο Νίκος περπατάει στη Στουρνάρη”. Μεσολαβεί ρεπεράζ και κάστινγκ.
Στη Μικρή Άρκτο, κατά κάποιο τρόπο αυτό επιχειρώ να κάνω σε σχέση με τον ήρωα. Η ταινία γυρίστηκε απ’ την οπτική γωνία του ήρωα, βλέπουμε μόνο ό,τι αυτός βλέπει. Αυτόν δεν θα τον δούμε ποτέ.
Δεν είναι ο Δημήτρης αλλά “΄ένας άντρας”.
Στερούμεστε τις πληροφορίες που δίνει η εξωτερική εμφάνιση. Μαθαίνουμε ελάχιστα γι αυτόν. Αλλά κοιτώντας μές απ’ τα μάτια του, κοινωνούμε τα αισθήματά του και μετέχουμε, οιονεί, των γεγονότων που του συμβαίνουν.
  •  Τι έγινε με την προηγούμενη ταινία σου «ο Αννίβας προ των πυλών»; γιατί δεν προβλήθηκε στους κινηματογράφους;
Έλα μου ντε!!!
  •   Πόσο δύσκολο είναι να γυρίσεις και να επικοινωνήσεις μετά μια ελληνική ταινία; Έχει γίνει πιο δύσκολο με την κρίση και αν ναι σε ποιους τομείς;
Η δυσκολία ήταν πάντα η χρηματοδότηση λόγω και της μικρής αγοράς. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν κατάφερα να ενδιαφερθώ πραγματικά για το δεύτερο κομμάτι, αυτό της επικοινωνίας. Δεν ξέρω αν θα’ πρεπε ή όχι, ξέρω πως δεν μπορώ να ενδιαφερθώ και να ασχοληθώ μ” αυτό. Βαριέμαι πάρα πολύ. Ξέρω, όταν το λέω αυτό εγείρεται συνήθως η δριμεία αντίδραση: Δεν σ΄ενδιαφέρει το κοινό; Κάνεις ταινίες για τον εαυτό σου κ.λ.π. Φυσικά κάνω ταινίες για να επικοινωνήσουν με άλλους ανθρώπους, απλά δεν μπορώ να τους δω ως “κοινό”. Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι το κοινό. Αν μια ταινία συγκινήσει βαθειά έναν και μόνο άνθρωπο θεωρούμε ότι επικοινώνησε λιγότερο από μια άλλη που απλά διασκέδασε 10.000 ανθρώπους; Ποιος ορίζει τι συνιστά ακριβώς την επικοινωνία του έργου τέχνης; Ποια είναι τα κριτήρια; Πιστεύω στο χρόνο και μόνο.
  •  Θεωρείς ότι υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση από κριτικούς, φεστιβάλ, παραγωγούς και «κοινό» ανάμεσα στις ταινίες του λεγόμενου «greek weird cinema» και σε αυτές που δεν ακολουθούν αυτούς τους κανόνες; Αισθάνεσαι αισιόδοξη για το ελληνικό σινεμά;
Υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση προς τα δυο είδη αλλά βρίσκω διασκεδαστικό που είναι αντίθετη αυτή των κριτικών και των φεστιβάλ απ’ αυτή του κοινού. Βρίσκω υπερβολή κι απ’ τις δυο πλευρές. Υπάρχουν εξαιρετικές και άθλιες ταινίες σε κάθε είδος.
  •  Είσαι στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΠΕΚ. Συμμετείχες στην «ομίχλη».Τι έγινε με αυτή την κίνηση; Υπάρχουν «συλλογικότητες» στον ελληνικό χώρο των κινηματογραφιστών; Υπάρχει ακόμα η ανάγκη για μαζική δράση; Τι θα ήθελες εσύ προσωπικά να πετύχει μια κινηματογραφική συλλογικότητα ή σωματείο;
Η Ομίχλη έδωσε λαμπρές στιγμές. Και άθλιες. Δεν ήρθε ακόμα η ώρα να μιλήσουμε για την Ομίχλη.
Στην ΕΣΠΕΚ συμμετέχω γιατί πιστεύω στην ιδέα του (θα πω τη βρωμερή λέξη) συνδικαλισμού. Πιστεύω στη δύναμη της συλλογική δράσης και των κοινωνικών αγώνων.
Η εκτροπή των συνδικαλιστικών φορέων, τα αίσχη που έγιναν και γίνονται, με αηδιάζουν.
Αλλά, τώρα, μέσα σ’ αυτή τη βαθειά κρίση που τα εργασιακά δικαιώματα καταργούνται το ένα μετά το άλλο, δεν έχουμε την πολυτέλεια να μην προσπαθούμε να αντισταθούμε.
  •  Πολλοί άνθρωποι λένε ότι δεν υπάρχουν «διανοούμενοι» ή ότι οι «διανοούμενοι» δεν παρεμβαίνουν αρκετά, δεν εκφράζουν πολιτικό λόγο, έχουμε δει τελευταία και περιπτώσεις συγγραφέων ή καλλιτεχνών που στηρίζουν την κυβέρνηση και την μνημονιακή πολιτική να γίνονται στόχος σκληρής κριτικής. εσύ τι σκέφτεσαι γι αυτό; θεωρείς ότι είναι καθήκον ενός καλλιτέχνη να παρεμβαίνει και να είναι παρόν στην δημόσια και πολιτική ζωή με έναν τρόπο;
Κάθε έργο τέχνης, κατά τη γνώμη μου, τοποθετείται, αναγκαστικά, σε μια πολιτική και αισθητική περιοχή έστω κι αν αυτό μπορεί να μην ενδιαφέρει ούτε τον αποδέκτη ούτε τον δημιουργό. Είτε γίνεται ερήμην του δημιουργού είτε επι τούτου, όπως στην στρατευμένη τέχνη, το έργο τέχνης θα φωτίζει το θέμα του και από μια πολιτική, κοινωνική γωνία. Αν θέλει ο αποδέκτης να διαβάσει κι αυτή την υποσημείωση μπορεί να το κάνει. Ακόμα κι αν ο ίδιος ο καλλιτέχνης δεν το συνειδητοποιεί, παίρνει θέση. Εμένα αυτό θα μου αρκούσε γενικά ως παρέμβαση. Δεν νομίζω πως ο καλλιτέχνης έχει καθήκον να μιλήσει πολιτικά πέραν του έργου του όσο δεν έχει καθήκον και να μην το κάνει. Το καθήκον του καλλιτέχνη είναι να φωτίζει τα σκοτεινά πεδία της πραγματικότητας, να σκιάζει τα φωτεινά, γενικά ν’ αλλάζει το φωτισμό ώστε να μας αποκαλυφθεί το κρυμμένο. Να δούμε αλλιώς. Υπό αυτή την έννοια βέβαια, μπορείς να πεις ότι είναι καθήκον του να σηκώσει το χαλί για να δούμε τη σκόνη από κάτω. Κι αυτό μπορεί να αποτελέσει πολιτική παρέμβαση. Όμως αν και θα θαυμάζαμε και θα εκτιμούσαμε μια τέτοια παρέμβαση, δεν νομίζω ότι μπορούμε να την θεωρούμε καθήκον του καλλιτέχνη.
Όσον αφορά το επίπεδο της δημόσιας συζήτησης η αλήθεια είναι ότι έχει εκπέσει πάρα πολύ τις τελευταίες δυο δεκαετίες και το αποδίδω εν μέρει και στην επέλαση αυτής της ιδεολογίας της ελεύθερης αυτορρυθμιζόμενης αγοράς που κατέκλυσε το δυτικό κόσμο ως η μόνη λειτουργική οικονομική μέθοδος. Λογικό μου φαίνεται: Όταν το πρότυπο ζωής σου είναι η συσσώρευση, επίδειξη και κατανάλωση υλικών αγαθών δε σου μένει και πολύς χρόνος να ασχοληθείς με το πνεύμα, πόσο μάλλον που σαν κοινωνία ξεχάσαμε λίγο και πώς γίνεται αυτό. Οπότε, φυσικά και υπάρχουν διανοούμενοι, πάντα υπάρχουν, και ίσως να μιλούν και πού και πού, αν τα καταφέρουν να βρουν βήμα, όμως αυτό που χρειάζεται είναι ένα έδαφος κατάλληλο και γόνιμο για να αναπτυχθούν οι ιδέες και η συζήτηση. Αυτό δεν έχουμε.
Άλλωστε νομίζω ότι στην εποχή της μηδενικής ανοχής που διανύουμε θα ήταν ωφέλιμο να αποδεσμεύσουμε την τέχνη και τη διανόηση από την τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα που είναι αρκετά πωλωμένη.
Εγώ αν και έχω συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση, προσπαθώ ν’ αντισταθώ στην πώλωση και την στράτευση ιδεών.
  •  Πως βιώνεις εσύ όλη αυτή την βίαιη αλλαγή στις ζωές μας που έχει φέρει η κρίση;τι φοβάσαι, ελπίζεις, σκέφτεσαι…
Με κατάθλιψη τη βιώνω όπως όλοι μας. Αυτό που με φοβίζει πολύ είναι ότι χάνουμε με ταχείς ρυθμούς πολύ σημαντικά πράγματα που με πολύ κόπο προχωρούσαν σιγά σιγά τις δεκαετίες μετά τον πόλεμο (και τον εμφύλιο), όπως την εμπιστοσύνη μας στη λειτουργία των θεσμών.
  •  Είναι τόσο δύσκολο να γυρίσει κανείς μια ταινία στην Ελλάδα. τόσο ακριβό, τόσο χρονοβόρο, τόσο ψυχοφθρόρο. η ερώτηση είναι «γιατί το κάνεις;» ; τι ελπίζεις και περιμένεις να συμβεί κάθε φορά που κάνεις μια ταινία;
Δεν ξέρω γιατί το κάνω. Μάλλον γιατί έρχεται ένα πράγμα και σου κολλάει σα βδέλλα στο μυαλό, το σκέφτεσαι νύχτα μέρα, σε στοιχειώνει γιατί είναι συνήθως κάτι που δεν καταλαβαίνεις και πρέπει επειγόντως να καταλάβεις, ένας γρίφος της ανθρώπινης συμπεριφοράς, μια εντελώς ακατανόητη αλλά ελκυστική πτυχή της ανθρώπινης ψυχολογίας και θες να το διερευνήσεις. Γνωστά πράγματα.
Αυτό που περιμένω να συμβεί, κάθε φορά που κάνω μια ταινία, είναι η ίδια η ταινία να μου δείξει αυτό που δεν ξέρω. Αυτό που ελπίζω είναι να καταφέρω να είμαι τολμηρή όσο δεν αντέχω και ειλικρινής όσο δεν αντέχω μήπως και καταφέρω να συμβεί το παραπάνω….
Όχι, δε θα μιλήσω για τον αποδέκτη, (σιχαίνομαι την λέξη «κοινό» που ομαδοποιεί τους ανθρώπους ), όχι γιατί δε με νοιάζει, αντίθετα, αλλά γιατί δεν ωφελεί σε τίποτα να τον προσκαλέσω. Αν είναι να” ρθει θε να” ρθει!

Σάββατο 29 Αυγούστου 2015

Αφήστε τα παιδιά―ώρα είναι για Γητειά της Πανσελήνου


Ανατολή αυγουστιάτικης σελήνης πάνω από την ελιά μας φωτίζει μακριά τα λίγα σπίτια και την άχτιστη  παραγκεριά απ' όπου ακούγονται ένα γαϊδουράκι ('θέλουν ανοιχτωσιά' να ξέρετε, δεν τον αντέχουν τα γαϊδούρια τον περιορισμό) κι οι προβατίνες που φωνάζουν τα μικρά τους όταν χάνονται.

Έχω μια θλίψη απόψε. Σωρεύονται οι πολιτικές αηδίες και άλλα που ακούω δε βοηθούν. Π.χ. ήρθε κάποιος και σχολίασε χυδαία στο blog, σα να ήταν νεκρή η Νανά Χατζή (που υπενθυμίζω: αύριο στη Θεσσαλονίκη όποιος βρεθεί ας πιει ένα ποτό για βοήθειά της μα κι όποιος έχει κάτι παραπάνω ας καταθέσει ό,τι μπορεί σα να την κέρναγε ένα καφεδάκι για να του πει την ιστορία της-που έχω εδώ μαζί με τις πληροφορίες).

Είναι κουραστικό να λέμε τα ίδια και τα ίδια αλλά τι να κάνω, θα τα ξαναπώ:
Είμαι ΚΑΤΑ και εναντίον κάθε Φιλανθρωπίας. Βοήθεια δίνουμε μόνο απευθείας σε όποιον έχει όντως ανάγκη και προσέχουμε: δεν τη δίνουμε ΠΟΤΕ μέσω ιδρυμάτων κι οργανισμών και άλλων επιτήδειων, δια καναλιών ή δια πάμπλουτων rock stars ή αγοράζοντας βιβλία που δωρίστηκαν τα κέρδη τους (αφού βεβαίως αφαιρεθεί στο τέλος του χρόνου κόστος, αμοιβή βιβλιοπωλείου, φ.π.α και Εφορία).
Αναγκάζομαι πάλι να το ανακοινώσω  (ώστε να μη μου γράφουν ασκόπως κάποιοι που δε με γνωρίζουν) ότι δεν είμαι η Φιλόπτωχος κυρία που της αρέσει το 'give back' δηλαδή να νομίζει πως προσφέρει.
Επίσης επαναλαμβάνω ότι όποιος βγάζει (με όποιο τρόπο) το παιδί του στη ζητιανιά σ' εμένα δε θα βρει καμμιά συμπόνια μόνο οργή και περιφρόνηση.

Μας έτυχε ένας δύσκολος καιρός και, όπως πάντα στους πολέμους, πιο ακριβή απ' όλα είναι η αξιοπρέπεια κι η περηφάνια. Τα παιδιά ποτέ δεν πρέπει να αποτελούν δικαιολογία― και σας διαβεβαιώ πως, ιδίως για τα τρίχρονα, όπως για τα σκυλιά μας, με ένα χάδι και στοργή γίνεται η τρώγλη μας παλάτι.
Αγάπη θέλει το μωρό, παρέα, γέλια, χάδια. Κι όσο θα μεγαλώνει, επειδή σ' αυτό ο άνθρωπος δε μοιάζει στο σκυλί, θα έχει ανάγκη να θαυμάζει το μπαμπά του, και το γνωρίζουμε καλά κι εσείς κι εγώ ότι δε θα εκτιμήσει που το κάνατε δικαιολογία σαν αναπηρία. 

Άλλα δε θα πω, νομίζω ότι το μήνυμα θα φτάσει αν υπάρχει ελπίδα―αλλιώς θα κάνω άλλο ένα εχθρό. (Big Deal!)

Όμως τώρα που με έχουν αηδιάσει όλα αυτά, και αφού η Γητειά της Πανσελήνου είναι για να πετάμε ό,τι θέλουμε να φύγει: σχέσεις, ιδέες ή και τα κιλά μας, σκέφτηκα, εάν πιστεύετε σ' αυτά να μοιραστώ το μυστικό:
 21:36 (ώρα Αθήνας) ξεφορτωθείτε όλα τα σκουπίδια σας και― λέει η παλιά Τέχνη της Μαγείας, είτε πάτε σακούλα ως τον κάδο του Δήμου, είτε ανάψετε φωτιά για τα κλαδιά και τα φύλλα του περιβολιού σας, πετάξτε μέσα κι ένα σημειωματάκι με μια λίστα με 7 λέξεις: ένα- ένα όσα θέλετε όσο αδειάζει το φεγγάρι να ξεφορτωθείτε.

Μα, είτε το λέτε Μοίρες και Κισμέτ είτε Ασυνείδητο, μη το ξεχνάτε πως κυριολεκτεί γι αυτό  προσέξετε πολύ πώς  θα εκφραστείτε.

Άλλο μάθημα δεν έχει, πάω να ξαπλώσω.
Με μια ευχή για όσους θα με καταλάβουν:
διότι (υπάρχει ώρα για το κάθε τι

κι όταν αδειάζει το φεγγάρι είναι η ώρα της σποράς, ώρα να δώσω κι όχι ώρα να πάρω.
______________________
Δώρο για σας ο χάρτης της ημέρας (για Αθήνα- αλλάξετε την ώρα αν είστε αλλού και μην ξεχάσετε πως είναι Θερινή). Ο Ήλιος είναι στην Παρθένο οπότε η Πανσέληνος είναι στους Ιχθείς, απέναντι ― τα υπόλοιπα  ακολουθούν για όσους τα καταλαβαίνουν.
Και κάτω από αυτά, έχω πληροφορίες για τη Νανά
διότι όποιος δε δώσει (λένε οι Μάγοι) δε θα πάρει.




______________________

Νανά Χατζή - Τραπεζικός Λογαριασμός
ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Δικαιούχος: Παναγιώτης Υψηλός του Αθανασίου
Αρ. Λογαριασμού: 6215 - 010978 -627
IBAN: GR 3701712150006215010978627
Αιτιολογία: Οικονομική Ενίσχυση Λόγω Ασθενείας

Facebook: Yποστηρίζουμε τη Νανά Χατζή:https://www.facebook.com/groups/1106758172685858/
Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), η Θετική Φωνή, το Thessaloniki Pride, η Thessaloniki Rainbow Youth και η Good Αs You(th) σας προσκαλούν την Κυριακή, 30 Αυγούστου, στο Enola (Βαλαωρίτου 19, 2ος όρ.), για ένα ποτό για τη φίλη μας Νανά, που νοσηλεύεται στο ΓΝΘ Γ. Παπανικολάου, και έχει ανάγκη την αλληλεγγύη μας. Τα έσοδα από την εκδήλωση θα διατεθούν για τη κάλυψη των ιατρικών και άλλων εξόδων, αλλά και για αλληλεγγύη προς τρανς ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.
Ένα ποτό για την αγαπημένη μας Νανά...
Κυριακή, 30 Αυγούστου στις 11:00 μ.μ.
στην τοποθεσία ;;eNolaΘεσσαλονίκηΟ χρήστης Άννα Απέργη σάς προσκάλεσε στην εκδήλωση του χρήστη Thessaloniki Pride - Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Θεσσαλονίκης


__________________________

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2015

'Και θεός δε με λυπάται" (Ειδομένη, Δουβλίνο ΙΙ κ.α. με σχόλια-εικόνες)

'Κάτι θέλουν να μας πουν αυτοί οι άνθρωποι, το βλέπω στα μάτια τους' μου είπε φίλος αλαφροϊσκιωτος που ήταν στο Πεδίο του Άρεως.
Ξέρω τι λέει ο φίλος μου.
Βλέπω τα μάτια, τις λεπτές γυναίκες, τα μωρά που δεν κλαίνε, δε χτυπιούνται στα πατώματα από πείσμα σαν τα κακομαθημένα του Α' Κόσμου μόνο σιωπούν με τα τεράστια ανοιχτά τους μάτια .
Βλέπω τους νέους στις γραμμές των τραίνων και ξέρω πως πίσω έμειναν οι γέροι και οι άρρωστοι, οι ανήμποροι που συχνά έδωσαν ό,τι είχαν στο παιδί που έφυγε για να σωθεί.
Βλέπω πόσο χρεώνει η Ελλάδα τα εισιτήρια και τι μανούβρες γίνονται και τι χρήμα αφήνουν πίσω οι καινούργιοι τούτοι πρόσφυγες.
Διαβάζω για πνιγμούς και για ανθρώπους που πριν ζήσουν έγιναν στατιστικές.
Διαβάζω για Αφγανό που στη Λέσβο απαγγέλλει τη Σαπφώ.
Διαβάζω για Παλαιστίνιο Μηχανολόγο που σε ένα ελληνικό στρατόπεδο μιλά για τον  Ηρόστρατο.

Διαβάζω πως 65 κράτη έχουν σηκώσει τείχη στα σύνορά τους― τετραπλάσια από όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου.
Διαβάζω και πως η Γερμανία ανέστειλε το Δουβλίνο ΙΙ, δηλαδή δε θα επαναπροωθεί Σύρους πρόσφυγες στις χώρες πρώτης απογραφής, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία.

Αυτά και άλλα πολλά μοιράζομαι μαζί σας σήμερα (με πρώτο-πρώτο χάρτη με τα τείχη):




 Εικόνες φρίκης και ντροπής για την ανθρωπότητα... Που ειναι ο ΟΗΕ, η διεθνής αμνηστία, η unisef , οι φιλανθρωπικές οργανώσεις, οι κυβερνήσεις, οι πλανητάρχες ; Ώρες ώρες ντρέπομαι που ειμαι‬

Nα βάζεις στο χέρι Σύρου πρόσφυγα πενήντα ευρώ και εκείνος να μη τα δέχεται με τίποτα λέγοντας "εγώ είμαι ένας, θα τα καταφέρω, δώσε τα σε μια οικογένεια". 
Να συζητάς νύχτα στην Αγκαλιά που δεν έχει ρεύμα για την "Καρδιά του Σκότους" του Κόνραντ παρέα με Πακιστανό καθηγητή Αγγλικής Φιλολογίας από το Πανεπιστήμιο της Λαχώρης. 
Να σου απαγγέλλει νεαρός Αφγανός στίχους της Σαπφούς και να σου λέει πως λυπάται που ήρθε βρώμικος πρόσφυγας στο νησί της. 
Να στέκεσαι σαν μαλάκας ακούγοντας από νεαρό Παλαιστίνιο μηχανικό-μηχανολόγο για τον Ηρόστρατο και τις υδραυλικές του μελέτες. Να τρως χοντρή ήττα στο σκάκι (τέσσερις φορές απανωτά) από δεκαπεντάχρονο από τη Σρι Λάνκα...
Να λαμβάνεις με το ταχυδρομείο δεκάδες δέματα με τακτοποιημένα ρουχαλάκια από όλο τον πλανήτη και με σημειώματα "Υπομονή". "Βαστάτε". "Σταγόνα στον ωκεανό, μα σταγόνα". 
Να έρχεται ο μεροκαματιάρης, στην ηλικία σου και να σου δίνει μια τσάντα αναλγητικά που αγόρασε κάνοντας έρανο στη δουλειά του και να έχουν τσοντάρει όλοι. 
Να σχολάει dj από τη νυχτερινή του βάρδια σε μπαρ, να τον πετυχαίνεις εφτά η ώρα το πρωί ξενύχτη και να σου δίνει εβδομήντα ευρώ, ο,τι έβγαλε ολόκληρο το βράδυ "για να βοηθήσω τους ανθρώπους" και να φεύγει χαμογελώντας κάνοντας και μια σούζα. 
Να μην ξέρεις να εξηγήσεις στον παππού από το Χαλέπι πως αυτό που πάτησε βγαίνοντας από τη βάρκα είναι αχινός, να μη ξέρεις τη λέξη στα αγγλικά και να πετάγεται μια στρουμπουλή κοπελίτσα και να σε ταπώνει με προφορά χαμογελώντας "sea urchin!"
Να έρχεται Έλληνας μετανάστης από Γερμανία και να σου λέει πεταχτά ενώ χάνεσαι πως θα πάει να προπληρώσει φρούτα και να καταλαβαίνεις πως σου πλήρωσε τα φρούτα όλου του επόμενου μήνα και βάλε και να μην ξέρεις καν το όνομά του να πεις ευχαριστώ. 
Να σου στέλνει μήνυμα ο Σύριος με την υπέροχη οικογένεια που πέρασε από την Αγκαλιά πριν ένα μήνα και να σου λέει "είμαστε Γερμανία, τα καταφέραμε, είμαστε ζωντανοί". 


Είπα να μην κάνω άλλη ανάρτηση για αυτήν την εβδομάδα, μα τέτοια πράγματα αν δεν τα μοιραστώ θα σκάσω...Καταστάσεις που δεν είχαμε τη δύναμη να φανταστούμε. Αλήθεια δεν έχω δικαίωμα να μην πω τι ζούμε, τα καλά και τα κακά, δεν έχω το δικαίωμα.


Γιώργος Τυρίκος-Εργάς
Toυμπάρισαν, λέει, δυο βάρκες ανοιχτά της Φακούς στη Λέσβο.
 Από το Σκαλοχώρι μας κατεβάζουν στο Κέντρο Υγείας ένα παιδί και μια γυναίκα σε άσχημη κατάσταση.
 Oι άνθρωποι εκεί ανεβάζουν μέρες τώρα με τα αγροτικά τους κόσμο, βοηθούν με νεράκια, με ο,τι μπορούν. Θα πάνε μετά "Αγκαλιά"; Στην "Αγκαλιά" έχουν να περάσουν λεωφορεία 3 μέρες και είναι γεμάτη. Ο κόσμος φεύγει με τα πόδια. 
Νύχτα κατεβάζουμε μωρά και γυναίκες από Φίλια και Ανεμώτια, βρέφη, γέροντες. Ο Μόλυβος γεμάτος. 
Άναθεμα που μου στοιχειώσατε τη θάλασσά μου, άρχοντες, τρισανάθεμα από όλο μου το άχτι. Άνθρωποι βοηθάτε, δεν κοστίζει τίποτα ένα νεράκι. Κι αν δεν το έχετε αυτό, έναν καλό λόγο. Οι πρόσφυγες θα περάσουν και θα φύγουν, η ντροπή να μη μας μείνει!


Λέσβος


adiasistos ‏
Είναι θέμα DNA τελικά. Όταν Σκοπιανοί αστυνομικοί δέρνουν μετανάστες όλοι ανατριχιάζουν. Όταν το κάνουν Έλληνες προκάλεσαν οι Ισλαμιστές.


Πώς γίνεται,οι ίδιοι άνθρωποι,όταν είναι στην Ελλάδα να λέγονται μετανάστες και μόλις φτάσουν στα βόρεια σύνορα να γίνονται πρόσφυγες,μόνο τα κανάλια το ξέρουν.

20 Αυγούστου 

Toυμπάρισαν, λέει, δυο βάρκες ανοιχτά της Φακούς στη Λέσβο.
 Από το Σκαλοχώρι μας κατεβάζουν στο Κέντρο Υγείας ένα παιδί και μια γυναίκα σε άσχημη κατάσταση.
 Oι άνθρωποι εκεί ανεβάζουν μέρες τώρα με τα αγροτικά τους κόσμο, βοηθούν με νεράκια, με ο,τι μπορούν. Θα πάνε μετά "Αγκαλιά"; Στην "Αγκαλιά" έχουν να περάσουν λεωφορεία 3 μέρες και είναι γεμάτη. Ο κόσμος φεύγει με τα πόδια. 
Νύχτα κατεβάζουμε μωρά και γυναίκες από Φίλια και Ανεμώτια, βρέφη, γέροντες. Ο Μόλυβος γεμάτος. 

Άναθεμα που μου στοιχειώσατε τη θάλασσά μου, άρχοντες, τρισανάθεμα από όλο μου το άχτι. Άνθρωποι βοηθάτε, δεν κοστίζει τίποτα ένα νεράκι. Κι αν δεν το έχετε αυτό, έναν καλό λόγο. Οι πρόσφυγες θα περάσουν και θα φύγουν, η ντροπή να μη μας μείνει!
_____________________

Μάθημα Ιστορίας α': 
Το 1923,17.000 Έλληνες πρόσφυγες κατέφυγαν στη Συρία. 




Μάθημα Ιστορίας β': 
______________________________________________________________

Sofia Lampiki
Ειδομένη.
Ακράδαντα πιστεύω ότι ΟΛΕΣ οι χώρες που συμμετέχουν σε πολεμικές επιχειρήσεις σε διάφορες χώρες του κοσμου,οφείλουν να δέχονται στα εδάφη τους πρόσφυγες απ τις χώρες αυτές σε ποσοστό αντίστοιχο των στρατιωτικών τους δυνάμεων στις χώρες των προσφύγων.
Ο Πόλεμος είναι μπιγκ μπίζνα.
Να αναλάβετε και τις ανθρώπινες απώλειες.
ΟΛΑ τα κράτη.

Φωτογραφία της Sofia Lampiki.

«Με λένε Μουχαμάντ Χαμί, είμαι από το Κομπάνι της Συρίας  και ο θεός δεν με λυπάται. Γιατί αν με λυπόταν θα με άφηνε να πεθάνω στα 75 μου χρόνια εκεί που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Ήμουν οδηγός λεωφορείου, είχαμε ένα ωραίο σπίτι, ζούσαμε καλά, παράπονο δεν είχα.

Ο θεός δεν με λυπάται, αφού μετά από 52 χρόνια κοινής ζωής με την γυναίκα μου, Ζαίντα, μου την πήρε με τον πιο φρικτό τρόπο. Ένα πρωινό πριν οχτώ μήνες ήμουν στη λαϊκή και γυρνώντας βρήκα το σπίτι μας ισοπεδωμένο από ρουκέτα Τζιχαντιστών. Η Ζαίντα  νεκρή κάτω από τις πέτρες. Δεν πρόλαβα ούτε να την θρηνήσω. Αν ήθελα να σωθώ, έπρεπε να φύγω.
Ο θεός δεν με λυπάται γιατί έχω έξι παιδιά και αυτή την στιγμή δεν ξέρουν ότι είμαι στην Ελλάδα και προσπαθώ να σωθώ. Η μια μου κόρη είναι στο Κουρδιστάν, η άλλη στη Δαμασκό και η τρίτη στην πόλη Χαλίπο της Συρίας. Ο ένας μου γιος έμεινε πίσω στο Κομπάνι να πολεμήσει για την τιμή των Κούρδων, ο άλλος είναι στο Ιράκ και ο τρίτος στην Δανία. Στη Δανία θα προσπαθήσω να φτάσω και ο γιος μου δεν το ξέρει…
Ο θεός δεν με λυπάται, γιατί αν με λυπόταν δεν θα έχανα στη βάρκα από την Κω για Αθήνα τα 1.000 ευρώ, τα 200 δολάρια και τις 200  λίρες Τουρκίας. Τώρα δεν έχω τίποτα άλλο, παρά μόνο ένα σακίδιο με δυο ρούχα.

Ο θεός δεν με λυπάται, γιατί αν με λυπόταν δεν θα με άφηνε να κλαίω από την ώρα που πάτησα το πόδι μου στον ξένο αυτόν τόπο και άφησα πίσω την αγαπημένη μου πατρίδα.
11868656_10153468071296113_2042070451_nΟ θεός δεν με λυπάται, γιατί αν με λυπόταν δεν θα μου έδινε όλο αυτόν τον πόνο. Την ύστατη αυτή στιγμή τον παρακαλώ να με λυπηθεί και λίγο πριν κλείσω τα μάτια μου τον εκλιπαρώ να με αφήσει να φτάσω στο γιο μου στη Δανία…».
Υ.Γ. Γνώρισα τον Μουχαμάντ Χαμί σήμερα στην πλατεία Βικτωρίας. Εκεί όπου καθημερινά φτάνουν δεκάδες Κούρδοι, όσοι γλιτώσουν από τους Τζιχαντιστές.  Κομπάνι, Τουρκία, Κως, Αθήνα. Ο Μουχαμάντ είναι παράξενα αξιοπρεπής μέσα στην ταλαιπωρία του. Φορά σακάκι, ρολόι και την βέρα του. Το πρόσωπο χαραγμένο από τις ρυτίδες,  με  κοκκαλιάρικα χέρια που χτυπούν το μέτωπο  σε έναν ατελείωτο θρήνο για το κακό που τον έχει βρει σε αυτή την ηλικία.  Έκλαιγε και κάπνιζε. Έκλαιγε και κάπνιζε. Έκατσα αμίλητη δίπλα του, ακούγοντας αυτόν τον θρήνο επί τρεις ώρες.
Ο πατέρας μου έχει την ίδια ακριβώς ηλικία με τον Μουχαμάντ Χαμί. Χθες είχε ένα λιποθυμικό επεισόδιο και τα τρία του παιδιά πέσαμε πάνω του να τον βοηθήσουμε, μην τυχόν τον χάσουμε.
Ο Μουχαμάντ έχει έξι παιδιά και κανένα δεν γνωρίζει ότι ο θεός δεν λυπάται τον πατέρα τους…____________________________________

Panagiotis Hadjistefanou Κάθε ένας από αυτούς τους ανθρώπους παραδίδει σεμινάρια συνειδησιακής διαύγειας, είναι στο χέρι σας αν θέλετε να διαφωτιστείτε και να αναχαιτίσετε την αποκτήνωση σας.
Panagiotis Hadjistefanou
Αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν για να σας μάθουν πώς θα γίνετε άνθρωποι κι εσείς.



Ειδομένη.
Ακράδαντα πιστεύω ότι ΟΛΕΣ οι χώρες που συμμετέχουν σε πολεμικές επιχειρήσεις σε διάφορες χώρες του κοσμου,οφείλουν να δέχονται στα εδάφη τους πρόσφυγες απ τις χώρες αυτές σε ποσοστό αντίστοιχο των στρατιωτικών τους δυνάμεων στις χώρες των προσφύγων.
Ο Πόλεμος είναι μπιγκ μπίζνα.
Να αναλάβετε και τις ανθρώπινες απώλειες.
ΟΛΑ τα κράτη.

Αναστέλει το Δουβλίνο ΙΙ για τους Σύρους πρόσφυγες, η Γερμανία

eidomeni
To Ομοσπονδιακό γραφείο μετανάστευσης και ασύλου της Γερμανίας εξέδωσε πριν λίγο νέες οδηγίες απεύθυνσης και υποβολής αιτημάτων προς αυτό, οι οποίες αναιρούν τις διαδικασίες που προβλέπει η Συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ για Σύριους υπηκόους.
Πρακτικά η Γερμανία θα σταματήσει τις επαναπροωθήσεις των Σύριων προσφύγων στις χώρες πρώτης απογραφής, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία. Οσοι πρόσφυγες αιτούνται άσυλο από τούδε και πέρα θα περνούν αυτόματα τις καθιερωμένες διαδικασίες και τα αντίστοιχα δικαιώματα, χωρίς να χρειάζεται να περνούν από τις διαδικασίες της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ
Από τον Ιανουάριο η Γερμανία έχει εγγράψει στους σχετικούς καταλόγους 44417 αιτήσεις, όμως εκκρεμούν άλλες 800,000, αριθμός που κατατάσσει τη Γερμανία στην πρώτη θέση μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών στις οποίες επιθυμούν να καταφύγουν οι πρόσφυγες.
Η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και η κυβέρνησή της τάχθηκαν ανοιχτά σήμερα κατά των βίαιων διαδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν εναντίον των αιτούντων άσυλο στην πόλη Χαϊντενάου της ανατολικής Γερμανίας στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου.
“Η καγκελάριος και ολόκληρη η κυβέρνηση καταδικάζουν με τον πιο έντονο τρόπο τη βία και την επιθετική ατμόσφαιρα απέναντι στους ξένους εκεί”, δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ στην τακτική συνέντευξη Τύπου.
“Είναι αηδιαστικό το πώς ακροδεξιοί εξτρεμιστές και νεοναζί προσπαθούν να διαδώσουν το ηλίθιο μήνυμά τους για μίσος γύρω από ένα κέντρο ασύλου”, είπε.
Τουλάχιστον 31 γερμανοί αστυνομικοί τραυματίστηκαν σε συγκρούσεις με περίπου 600 διαδηλωτές τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου, πολλοί από τους οποίους εκσφενδόνιζαν εναντίον τους μπουκάλια και πέτρες, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο την οργή τους για την άφιξη προσφύγων που ζητούν πολιτικό άσυλο.
Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ απέρριψε τις εκκλήσεις να διεξαχθεί μία νέα σύνοδος κορυφής της ΕΕ για τη μετανάστευση, λέγοντας πως τα κράτη μέλη θα πρέπει να σταματήσουν να χρονοτριβούν και να εφαρμόσουν τις υπάρχουσες συμφωνίες για το θέμα αυτό.
Τα σχόλια του Γιούκερ σε ένα άρθρο γνώμης που δημοσιεύεται σήμερα στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro και τη γερμανική Die Welt γίνονται πριν από τη συνάντηση που θα έχει η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ με τον γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ στο Βερολίνο προκειμένου να συζητήσουν το μεταναστευτικό.
Ο Γιούνκερ επανέλαβε την κριτική που ασκεί στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ότι δεν δέχονται μετανάστες από την Ιταλία και την Ελλάδα, όπου δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι φθάνουν με σκάφη τους τελευταίους μήνες προκειμένου να ξεφύγουν από τη φτώχεια και τον πόλεμο στις πατρίδες τους.
“Δεν χρειαζόμαστε μια νέα σύνοδο κορυφής. Τα κράτη μέλη πρέπει να υιοθετήσουν τα ευρωπαϊκά μέτρα και να τα εφαρμόσουν στην επικράτειά τους”, γράφει ο Γιούνκερ.
Ο Γιούνκερ πρόσθεσε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταρτίσει έναν ενιαίο κατάλογο “ασφαλών χωρών’ προς τις οποίες θα μπορούν να επιστρέφονται οι μετανάστες.
avgi.gr


Βουλιάζει στο ναζισμό η γηραία ήπειρος που και ξεδοντιασμένη επιμένει ότι μπορεί να κάνει ευγονική στο ποιός θα ζήσει και ποιός θα πεθάνει.

Slovakia says it will only accept Christians when it takes in 200 Syrian refugees under a EU relocation scheme.
BBC.CO.UK
_________________________________________________________________