Σάββατο 2 Απριλίου 2016

Όταν ραγίζει το γυαλί: μακριά από τους αδιάλλακτους με Kintsukuroi


'Ακουσα κάποτε κι εγώ μετά από αμαρτία μου ότι «τώρα πια ράγισε το γυαλί».
―Ωραία, θα φτιάξουμε vitreaux να γίνει ωραιότερο, απάντησα.

Μικρά χρωματιστά γυαλάκια σχηματίζουν ιστορίες θρύλων σε ψηλά γοτθικά παράθυρα φτιάχνοντας μύθους και ιστορία από καθημερινά παθήματα κι εγκλήματα.
Τέτοιο όραμα είχα για τη ζωή μου και σε ένα βαθμό το πέτυχα, με λάθη και ραγίσματα κι επισκευές να χρωματίζουν τις ακτίνες που τα αγγίζουν η διαθλώντας το φως σε χίλια θρύψαλα.

Μίλησα τότε για vitreaux γιατί δεν ήξερα το Kintsugi, την ιαπωνική Τέχνη επισκευής με χρυσό ασήμι ή πλατίνα τις σπασμένες πορσελάνες όχι για να κρυφτεί η ζημιά μα για να γίνουν ωραιότερες.
Το Kintsugi (χρυσή ένωση) ή Kintsukuroi (χρυσή επισκευή)  μα σχετίζεται με τη Φιλοσοφία ως στάση ζωής διότι με αυτό αντιμετωπίζεται το σπάσιμο όχι σαν μια καταστροφή για κρύψιμο αλλά σα μέρος της ιστορίας του αντικειμένου, ένα του στάδιο στο μακρύ ταξίδι της ύπαρξης και της ομορφιάς του.

Χαρείτε το κυριολεκτικά και μεταφορικά,

συστήνω ανεπιφύλακτα τη δοκιμασμένη μέθοδο
ώστε να ζήσουμε μακριά απ' τους αδιάλλακτους
τιμώντας τις ουλές και τις επισκευές μας.
______________________________________________
Στην Cathédrale de Reims τα vitraux που έφτιαξε ο Chagall

 Και Kintsukuroi 金継ぎ 金繕い




______________________________________________________

12 σχόλια:

  1. Πόσο ενδιαφέρουσα οπτική: που συνδυάζει, μου φαίνεται, ευελιξία και φαντασία - ή, αλλιώς, την "κλασική" διανοητική με τη συναισθηματική ευφυΐα! Μου άρεσε πολύ! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και πολύ αισιόδοξη προσέγγιση, να προσθέσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. " [...] λιωνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη
    με τα κομμάτια μας δένει τά τσάλι"

    Δεν εννούσε βέβαια το ίδιο ο Φ. Λάδης
    αλλά ...δένει. Με το εμπνευσμένο σου
    σημείωμα Δάφνη.
    Ας γίνουνε βιτρώ τα βάσανα του κόσμου.
    Ας γίνουμε ο καθένα γοτθικός ναός που θα εμπνέει δέος
    με το πόση ομορφιά μπορεί ν αναδυθεί στη σκοτεινιά μέσα
    κοιτάζοντας απλώς προς το φως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι ωραίο Νώντα μου
      και πόσο με συγκινεί που ανέφερες το Φώντα Λάδη.

      Έχεις ένα τρόπο να με αγγίζεις σα να γνωριζόμαστε χρόνια,
      σαν οι γραμμές της ζωής μας να έχουν διασταυρωθεί πολλάκις..
      .

      Διαγραφή
    2. Συγγενείς εξ αίματος Δάφνη...
      Ιων Δραγουμης-Ευης Γαβριηλίδης-"Φαρφουλάς"... Αν είναι να αναφέρω μερικά συστατικά αυτής της συγγένειας.
      Ασπάζομαι.

      Διαγραφή
  4. Καλό είναι να δείχνουμε και να ξέρουμε τα ραγίσματα μας.Τα κρυφά είναι αυτά που φαίνονται ή κάποιος θα αισθανθεί την απόλαυση να τα φανερώσει.Με χαλάνε πάντα τα δήθεν, αντίθετα χαίρομαι και σέβομαι όσους δείχνουν αυτός είμαι ,αυτά πέρασα ,αυτά μπόρεσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι μα θέλει δύναμη που δεν έχουμε όλοι. Διότι υπάρχουν κι εκείνοι που θα μας χτυπήσουν ακριβώς εκεί, στην ουλή Χρυσάνθη μου.

      Διαγραφή
  5. Η αλχημεία της "επισκευής",θα μπορούσε να πει κανείς! Εξαιρετικό Δάφνη μου και πολύ σ' ευχαριστώ γι αυτή την πληροφόρηση!
    Με περιμένει ακόμα πολύ (εσωτερική) δουλειά!
    Καλό δυναμικό, επισκευαστικό και δημιουργικό μήνα θα μας ευχηθώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι ευτυχώς που μας περιμένει ακόμα δουλειά, σκέπτομαι, γιατί το θέλουμε να μείνουμε ακόμα λίγο σε τούτη την τάξη...

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.