Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

8/ 3 Εφετείο για Βελβεντό και δια του τρόμου διακυβέρνησις


Αύριο 8 Μαρτίου ξεκινά το Εφετείο για την υπόθεση Βελβεντού του 2013. Για μια αναίμακτη απόπειρα ληστείας από πολύ νέους που παραμένουν φυλακισμένοι για τις ιδέες τους σε ένα κράτος που απελευθερώνει Ρουπακιάδες, και ανοίγει τις πόρτες της Βουλής σε τραμπούκους, κλέφτες δημόσιου χρήματος και δολοφόνους.

Τρομοκρατία είναι η δια του τρόμου επιβολή, δια βιαίων και σκληρών μέσων διακυβέρνησης κατά το λεξικό Δημητράκου αλλά και της Οξφόρδης και το Petit Larousse της γιαγιάς μου τα οποία έχω μπροστά μου. Μάλιστα το Larousse το προχωρεί ακόμα πιο πολύ τοποθετώντας σε ιστορικό χρόνο και τόπο.
 Παλιούς ορισμούς φέρνω για σύγχρονα προβλήματα, ίσως μου πείτε. Είναι έτσι όμως;
Ή μήπως, (σαν τη λέξη Ναρκωτικά για να τρομάζει κι ας αναφέρεται σε ουσίες  που δε ναρκώνουν) έχουμε και με την 'Τρομοκρατία'  μια εφαρμογή όρων γνωστών για φανταστικούς εσωτερικούς κι εξωτερικούς εχθρούς;
Έχουν μεγάλη δύναμη οι φανταστικοί εχθροί. Εμφανίζονται όποτε χρειάζεται, συλλαμβάνονται όποτε χρειάζεται.
Κι ας  λέμε και  ξαναλέμε ότι αν είναι να διαλέξω στη σημερινή Ελλάδα τον τραπεζίτη ή το ληστή ξέρω με ποιου το μέρος είμαι.‬

‪Κι ας λέμε και  ξαναλέμε ότι η ληστεία στο Βελβεντό απέτυχε κι ήταν αναίμακτη ‬
‪ενώ η άλλη της χώρας πέτυχε κι έχει θύματα χιλιάδες αυτόχειρες και κατεστραμμένους.‬

‪Κι ας λέμε και ξαναλέμε ότι οι «τρομοκράτες» δε μας τρομοκρατούν.‬
‪Άλλοι μας τρομοκρατούν: οι κρατούντες και τέτοια Δικαιοσύνη. Αυτά φοβόμαστε κι όχι μια νεανική παρέα που  αντιδρά επειδή οραματίζεται ένα καλύτερο  κόσμο.

_____Σας φέρνω τους ορισμούς, 
απόσπασμα από το 'Βήτα Όπως Βλακεία' του Δήμου Βοσινάκη.
 κείμενο του Τάσου Θεοφίλου για το Βελβεντό
και πληροφορίες για το Εφετείο και τη συγκέντρωση αύριο (με χάρτη μη μου χαθείτε στον Κορυδαλλό).

Αν ταξιδεύατε σε άλλο πλανήτη και δε θυμάστε την υπόθεση έχω πολλά, πάρα πολλά, σε παλιότερα άρθρα μα θα βρείτε και άλλων γκουγκλάροντας:




Δήμος Βοσινάκης
Για πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε θεοκρατικά καθεστώτα τύπου Ταλιμπάν να ρεζιλεύουν το ανθρώπινο είδος; Πως μία στρατιωτική επίθεση εναντίον του Αφγανιστάν, μίας χώρας συνώνυμο της φτώχειας και της οπισθοδρόμησης, κατόρθωσε να βαπτιστεί σαν πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας, ενώ στην πραγματικότητα ήταν μία καθαρή περίπτωση τρομοκρατίας; (από Βήτα Όπως Βλακεία)

Τάσος Θεοφίλου
Έχουν περάσει τέσσερα και κάτι χρόνια από 'κείνον τον Φλεβάρη του 2013. Τα πρόσωπα των συντρόφων, είναι η αλήθεια, δεν χρειάζονται πια φώτοσοπ. Είναι όμως κάτι παραπάνω από αλήθεια πως παραμένουν ακόμη στη φυλακή και αυτή είναι μια πραγματικότητα που δεν ρετουσάρεται.
Το εφετείο της υπόθεσης Βελβεντού ξεκινάει μεθαύριο Τετάρτη 8 Μαρτίου στην δικαστική αίθουσα των φυλακων Κορυδαλλού και αυτό ειναι το κείμενο των συντρόφων: 
Τέσσερα χρόνια μετά η δικαιοσύνη τους θα μας κρίνει με βάση την νεκρή γλώσσα των νόμων για τις επιλογές αγώνα που μας οδήγησαν στην φυλακή. Είτε μιλάμε για την ένοπλη απαλλοτρίωση του κλεμμένου πλούτου που βρίσκεται κλειδωμένος στα χρηματοκιβώτια των τραπεζών. Είτε για την ανάπτυξη συντροφικών δεσμών και σχέσεων μεταξύ συντρόφων.
Θεωρούμε ότι κανένα δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να κρίνει την ουσία των επιλογών μας που δεν είναι άλλη από την απόφαση μας να συγκρουστούμε με την εξουσία και τον πολιτισμό της χτίζοντας παράλληλα σχέσεις αλληλεγγύης μεταξύ όσων αγωνίζονται ενάντια στην παντοδυναμία της.
Πως είναι δυνατόν εξάλλου να χωρέσουν μέσα στον ποινικό κώδικα λέξεις όπως η ελευθερία, ο αγώνας, η αφοσίωση, η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα, κάθε μια από τις οποίες κουβαλάει αξίες ανταγωνιστικές προς τον κόσμο που η αστική δικαιοσύνη υπερασπίζεται. Τον κόσμο του φιλοτομαρισμού, της εξατομίκευσης, των τυποποιημένων συμπεριφορών, της στυγνής εκμετάλλευσης.
Είμαστε της άποψης ότι ένα από τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της αναρχίας έναντι άλλων πολιτικών ρευμάτων είναι η δυνατότητα πλουραλισμού και σύνθεσης μορφών και επιλογών αγώνα δίνοντας έτσι την ευκαιρία παράλληλες στρατηγικές και τακτικές να δοκιμαστούν στην πράξη χωρίς την ύπαρξη κάποιας κεντρικής γραμμής, αλλά με την απαραίτητη οργάνωση που προκύπτει απ τις ίδιες της ανάγκες του αγώνα.
Αυτή η δυνατότητα βρίσκει πρώτα από όλα την αποτύπωση της μέσα στις δικαστικές αίθουσες πέρα από την αυτονόητη μη συνεργασία με τις διωκτικές αρχές ο κάθε σύντροφος επιλέγει την υπερασπιστική γραμμή που θα ακολουθήσει, αν θα υπερασπιστεί την αθωότητα του, αν θα αναλάβει την ευθύνη για πράξεις που του αποδίδονται επιχειρώντας όμως την κατάρρευση μέρος του κατηγορητηρίου, αν θα απαξιώσει εντελώς την εξουσία των δικαστών και θα απέχει από την διαδικασία. Διαφορετικές τακτικές η κάθε μια από τις οποίες πέρα από το πολιτικό της βάρος εμπεριέχει και μια συνολική λογική.
Από την πλευρά μας σε αυτό το δικαστήριο σκοπεύουμε να υπερασπιστούμε τις επιλογές αγώνα που κάναμε. Οι τέσσερις από μας που συμμετείχαμε στην ληστεία, την επιλογή της απαλλοτρίωσης τραπεζικών ιδρυμάτων ως μια ευγενική πράξη αντίστασης στην οικονομική δικτατορία, ως μια απελευθερωτική χειρονομία απεγκλωβισμού από τα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, ως μια χειροπιαστή δυνατότητα ενίσχυσης νόμιμων και παράνομων υποδομών αγώνα. Θα υπερασπιστούμε επίσης (οι δύο από μας που αρνούνται τις κατηγορίες) την έμπρακτη αλληλεγγύη μεταξύ των αναρχικών, ειδικά όταν αυτοί βρίσκονται σε καθεστώς παρανομίας και καταζητούνται από την έννομη τάξη ως μια επιλογή απαραίτητη για όσους συντρόφους θεωρούν ότι ο αγώνας δεν χωράει στα όρια της αστική νομιμότητας.
Για όσους θεωρούν πως οι σύντροφοι μας από όποιο μετερίζι και αν αγωνίζονται αξίζουν την αλληλεγγύη και την βοήθεια μας.
Θα καταδείξουμε επίσης τη σαθρότητα του κατηγορητηρίου εναντίον μας που στηρίζεται κυρίως στο επιστημονικοφανές στοιχείο του dna, του νέου εύκολου όπλου κατασκευής υπόπτων που χρησιμοποιεί η αντιτρομοκρατική για να πετύχει καταδίκες αναρχικών συντρόφων.
Η αλληλεγγύη σίγουρα δεν αρχίζει ούτε τελειώνει μέσα στις δικαστικές αίθουσες, ταξιδεύει ανάμεσα σε φλεγόμενα οδοφράγματα, επιθέσεις σε στόχους της κυριαρχίας, διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις. Παρ’ όλα αυτά η μαζική παρουσία συντρόφων στα δικαστήρια όλων των φυλακισμένων συντρόφων μας αποτελεί έναν σταθμό σε αυτή την διαδρομή. Ένα μήνυμα υποστήριξης και συνενοχής με όσους βρέθηκαν στο στόχαστρο της καταστολής.
Είναι ένα ανοιχτό στοίχημα για μας λοιπόν να καταφέρουμε να μετατρέψουμε το αποστειρωμένο περιβάλλον μιας δικαστικής αίθουσας σε ένα σημείο συνάντησης ανθρώπων που παλεύουν για την ανατροπή και την ολική καταστροφή κράτους και κεφαλαίου. Να αντιστρέψουμε τους ρόλους κι από κατηγορούμενοι να γίνουμε οι κατήγοροι αυτού του σάπιου συστήματος και των αξιών που καλλιεργεί.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Γιάννης Μιχαηλίδης
Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος
Δημήτρης Πολίτης
Νίκος Ρωμανός
Φοίβος Χαρίσης
Αργύρης Ντάλιος

Φυλακές Κορυδαλλού,

Μάρτιος 2017

__________________________
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο δικαστήριο για τις ληστείες στο Βελβεντό Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017 στις 9.00 πμ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην ειδική αίθουσα φυλακών Κορυδαλλού, όπου δικάζεται σε 2ο βαθμό η 2πλή ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης


2 σχόλια:

  1. Συμπέρασμα από το παραπάνω κείμενο: Οι ληστές του Βελβεντού παραμένουν αμετανόητοι. Αν βγουν από τη φυλακή θα συνεχίσουν τις ληστείες. Δεν υπάρχει λόγος για καμιά επιείκεια από το δικαστήριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι αυτό που λέτε δεν είναι «συμπέρασμα από το παραπάνω κείμενο». Είναι η άποψή σας με την οποία ήρθατε να το διαβάσετε.

      Μπορεί να είναι αποτυχία του κειμένου το ότι δεν αλλάξετε γνώμη αλλά σίγουρα η γνώμη σας δεν είναι το συμπέρασμα.

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.