Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

5 μήνες+ 20 ημέρες στη Μοσούλη x στρατούς (ΔΕΖΗΘ) = Χ μουζαχεντίν;

Άσκηση

Πρόβλημα αριθμητικό, όχι πολεμικό.


Ήταν 17 Οκτωβρίου 2016 όταν ξεκίνησε η «Ανακατάληψη της Μοσούλης» και με αυτό τον τίτλο δημοσίευσα ακόμα και σύνδεσμο  με live πόλεμο (κάτι καμιόνια που πηγαινοέρχονταν) αλλά και άρθρα, συνδέσμους, σχόλια, hashtags και, κατά τη συνήθεια του ιστολογία, ό,τι άλλο θεώρησα κατατοπιστικό.
 Αντίθετα από ό,τι συνηθίζεται στο ιστολόγιο όμως, οι κόποι μου τιμήθηκαν μόνο από 267 επισκέψεις― στο πεντάμηνο, που, για να καταλάβετε μεγέθη, και την ημέρα να ήταν θα το είχα κλείσει το μαγαζάκι αφού τα φρεσκοβαμμένα νύχια μου στο Fb, πιο πολλοί τα βλέπουν (και επικροτούν νέο σχεδιάκι με likes ―και πολύ καλά κάνουν).
Τη φρίκη του Χαλεπιού τη μοιραστήκαμε. Από κομμένα μέλη και κλαμένα κοριτσάκια στα συντρίμμια ως αρτιστίκ πιανίστα να παίζει στη γκρεμισμένη πολυκατοικία, τα είδαμε όλα.
Η Μοσούλη που διαφέρει; Χειρότερα PR; Ή μήπως συνηθίσαμε (όπως υποστηρίζουν όσοι διαφωνούν με τη δημοσίευση της φρίκης); Ή μήπως, αφού είδαμε τον πόνο, είδαμε και πως δε βοηθούν τα δάκρυα, τα παρατήσαμε και πιάσαμε την παλιά γνωστή 'Αξιολόγηση' θέμα στο οποίο μιλάμε όλοι σαν ειδήμονες οικονομολόγοι και δόκτορες αναλυτές;
Ή.. ή ίσως.. η ιστορία αυτή δύσκολα χωνεύεται πλέον διότι, υποθέτω,
δε θα είμαι η μόνη που αναρωτιέται:
ΗΠΑ, Ρωσία, Τουρκία με Κούρδους, Γαλλία με Ελβετία, Ιράκ και Σύροι του Άσσαντ και Σύροι κατά του Άσσαντ και Σύροι που δεν έχουν τίποτε να χάσουν και Μοσουλιώτες και Μοσουλιώτισσες που δεν τους ανοίχτηκε ούτε δίοδος διαφυγής αμάχων..
δηλαδή
οι πιο οργανωμένοι στρατοί του κόσμου
με δορυφόρους και υπερ-παρακολούθηση και drones και ξεντρόνς, και βιταμίνες και πεζοναύτες και βατράχια και Λεγεώνα των Ξένων με όλους τους σκληρούς της γης + απελπισμένους ντόπιους
δε μπορούν να νικήσουν ένα μάτσο αγριεμένα αγόρια που τριγυρνούν ασκόπως ανά δεκάδες με πολυβόλα σηκώνοντας κίτρινη σκόνη όρθια πάνω σε λευκά Toyota σα μεθυσμένα τουριστάκια στη Μύκονο;
Πώς γίνεται κι οι οργανωμένοι στρατοί όσο κι οι αγανακτισμένες κι απελπισμένοι ντόπιοι δεν πιάνουν μια μπροστά σε κάτι παλαβά από την Τσετσενία και το Πακιστάν που δεν κατάφεραν να οργανώσουν ούτε αποκομιδή σκουπιδιών στην πρωτεύουσα του φρεσκοστημένου κράτους τους και που, έτσι που τα είδα κι αυτά τα ζαβά και την ακαταστασία τους, αν δεν πάει η μαμά τους να τα συμμαζέψει με φωνές, τα βλέπω να αλληλοσκοτώνονται για το ποιος απόψε θα βγάλει τα σκουπίδια ή ποιος θα πεταχτεί για μπύρες ή γιούφι ή ό,τι στο καλό γουστάρουν.

Ποιος τα φυλάει και δεν αλληλομαχαιρώθηκαν ακόμα;
Ποιος τα φυλάει και δεν έχουν πεθάνει όλα από μολύνσεις;
Ποιος τους πλένει τα σεντόνια και ποιος τα πιέζει να πλυθούν τώρα που «καίει το θερμοσίφωνο»;
Αυτά περιμένω να μάθω από ένα καλό ρεπόρτερ πλέον.
Διότι πού βρίσκουν όπλα και χρήματα ξέρω, όπως ξέρω πώς περνούν στη Συρία τα φορτηγά με το πετρέλαιο δίνοντας ένα κατιτί για τελωνείο στον εχθρό, όπως ξέρω ότι, σαν όλα τα ευκατάστατα αγοράκια, κατά το 'gap year' επικοινωνούν με skype  από το τοπικό ίντερνετ καφέ για να τα δουν οι γονείς ότι ζουν, κι ύστερα ψαρεύουν και καμιά ανήλικη να κλέψει το πορτοφόλι της μαμάς για να το σκάσει από τα προάστια του Παρισιού για να πάει να συναντήσει τον μπρουτάλ καψούρη πρώτο της έρωτα, ώσπου να τη δω να δίνει κλαίγοντας συνέντευξη όταν πέσουν οι πρώτες φάπες και καταλάβει πως δεν είναι ακριβώς ηρωίδα αλλά σάκος προπόνησης και σπερματοδοχείο (σαν τις δικές μας τις Χυσαυγίτισσες*).
Πού είναι λοιπόν οι ρεπόρτερς κι οι ενημερώσεις; Ανάμεσα σε δορυφορικές εικόνες ρίψης χημικών σε αμάχους και βομβών σε τζαμιά ποιος θα μας δώσει τα νούμερα;
Δηλαδή, αν ως τώρα δεν τα λέω καλά, αυτό που θέλω να μάθω είναι:
Πόσοι στρατοί πολεμούν
 τους πόσους ακριβώς 'Μαχητές' του Isis
 και με πόσους νεκρούς αμάχους;
Για χρόνο μην κουράζονται, αυτό το ξέρω:
Πρίν 5 μήνες έγραψα ότι άρχισαν την Ανακατάληψη κι ακόμα με τα drones παίζουμε.
___________________________________________________________


Άμαχοι πολιορκημένοι τρέφονται με αγριόχορτα και γάτες


 





Στα σύνορα Λούλου περιμένει το Σίμπα για να φυγαδευτεί 


Μια μέρα μετά τη δημοσίευση, από Μοσούλη, 
πρώτη γραμμή:
 



___________________________________________________________________________
17 Οκτ. 2016 #Μοσούλη‪: Ανακατάληψη (σχόλια-σύνδεσμοι- live αναμετάδοση) 
https://goo.gl/RsygLc
______________ Σημείωση
**Χρυσαυγίτισσες νόμιζα ότι έγραφα κι όχι σκοπίμως.
Γλίστρημά μου φροϋδικό. Δε συνηθίζω τέτοια λογοπαίγνια μα το λαθάκι μου φάνηκε διασκεδαστικό._________

Προς τους 260 επισκέπτες σε 160 ήμέρες:
Λυπάμαι μα είμαστε λίγοι. Σχόλια, άρθρα, συνδέσμους κ.λ. σήμερα δεν έχει.
 Δε θα χάνω εγώ τη μέρα μου για να μου βγάζετε πρώτο τρεντ #Survivor (που, για να καταλάβετε: δεν έχει καμιά διαφορά αν είστε υπέρ ή κατά κι αν τάχα το βλέπετε για να γελάτε ή αν το ταγκάρετε για να ανακοινωσετε πάλι πως θα μπλοκάρετε όποιον το σχολιάζει.)
Το ενδεικτικό για μένα είναι ότι σας καίει πιο πολύ από τη Συρία. Οπότε κρατώ το πρωί και τις πηγές μου.







4 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πέντε στρατηγοί - Μανώλης Μητσιάς, Μουσική: Λουκιανός Κηλάηδόνης, Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

    https://www.youtube.com/watch?v=0ZgB4oY7460

    και όμως, υπάρχουν, Δάφνη μου

    https://twitter.com/pmarsupia

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.