Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017

Κορίτσια γρηγορείτε! Έχουμε επέτειο σήμερα.




Σα σήμερα, 30 Νοεμβρίου 1925 ο δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος απαγόρευσε στις γυναίκες να φορούν κοντές φούστες (άνω των 30 πόντων από το έδαφος) με συνέπεια γελοιογραφίες, τραγούδια και το θέαμα ένστολων να μετρούν φούστες γυναικών στους δρόμους.

Στο μεσοπόλεμο άλλαζαν πολλά. Αφού, μετά τις τεράστιες ανθρώπινες απώλειες του Α Παγκόσμιου Πολέμου, οι γυναίκες είχαν βγει να δουλέψουν κι είχαν για πρώτη φορά δικά τους χρήματα, άρχισαν να γίνονται ορατές οι αλλαγές, πρώτοι καρποί του σπόρου που είχαν φυτέψει με διωγμούς οι σουφραζέτες.
Οι κοντές φούστες και τα κομμένα μαλλιά έγιναν σύμβολα απελευθέρωσης. 'Ο,τι ξεκίνησε για λόγους πρακτικούς αφού, (ιδίως τότε δίχως ηλεκτρικές μικροσυσκευές και συχνά με κοινό μπάνιο) δεν ήταν εφικτό να διατηρήσει μια εργαζόμενη κοπέλα τα περίπλοκα χτενίσματα που απαιτούν τα μακριά μαλλιά και τα φορέματα με ουρά, με τις απαγορεύσεις έγινε μόδα που την ακολούθησαν και όσες δεν έβγαιναν για να εργαστούν.

Σήμερα, έναν αιώνα μετά μάς φαίνεται γελοία η απαγόρευση αλλά μην ξεχνιόμαστε, ζει και βασιλεύει η πεποίθηση των ανδρών ότι έχουν δικαίωμα να υπαγορεύουν στις γυναίκες τι να φορέσουν.
Είτε είναι που καθένας νομίζει πως δικαιούται να έχει άποψη για το αν θα φορέσουμε μαντίλα ή μπούρκα, είτε είναι το παλιό-καλό 'τι φορούσες;' προς την κακοποιημένη, είτε τα σχόλια για το ντύσιμο κι όχι το λόγο γυναικών πολιτικών, ακόμα κυκλοφορεί η μεζούρα που μετρά την κοσμιότητα της αμφίεσής μας.

Ακόμα δε νικήσαμε. Γι' αυτό, κορίτσια γρηγορείτε!

Φέρνω
το γνωστό άσμα του Μητσάκη και την εξαιρετική 'Βαλεντίνα' (με τη Μαρίκα Νίνου),
φέρνω φωτογραφίες της εποχής
και άλλα από τη συλλογή μου που δείχνουν την επιμονή των ανδρών να κρίνουν τα ήθη μας από την αμφίεσή μας π.χ. :
φινετσάτο αστειάκι με εικόνες κοπέλας 'πριν τον φάει' και 'μετά / αφίσα υπέρ μαντίλας όπου η γυναίκα παρομοιάζεται με γλειφιτζούρι  το τυλιγμένο καθαρό ενώ το ατύλιχτο  έχει μαζέψει μύγες/ την υστερία κατά μπούρκας και μπουρκίνι όταν είδαμε εικόνες απόλυτου παραλογισμού: ένστολους άνδρες, στο όνομα της Ελευθερίας,  να υποχρεώνουν γυναίκες να γδυθούν δημοσίως/  ΤΟ ΒΗΜΑ: άρθρο για τις γυναίκες βουλευτές και το έργο τους γίνεται εξώφυλλο με εικόνα μόνο πόδια σε γόβα και σκιστή φούστα. (Καταλάβαμε.)/
και, 
επειδή εδώ πάντα μιλάμε και για βιβλία, εξώφυλλο (και film) του La Garçonne του Victor Margueritte, μυθιστορήματος που σόκαρε διότι παρουσίασε το νέο τύπο γυναίκας, απελευθερωμένης σεξουαλικά με κοντά μαλλιά και κοντές φούστες. Η Γκαρσόν έγινε ταινία που απαγορεύτηκε το 1923 και ξαναέγινε το 1936, το 1957 και ξανά το 1988 για την τηλεόραση.  Αντίστοιχο της εποχής και επίσης λεσβιακής κλίσης έχουμε και στα ελληνικά το πολύ σημαντικό ξεχωριστό αυτοβιογραφικό της Ντόρας Ρωζέττι (το οποίο συστήνω).




Κατίνα (ή Χριστίνα) Βογιατζή, 22 ετών, συνελήφθη γι αυτή την κοντή φούστα (πού να βλεπε ο Πάγκαλος το μίνι).







Υστερία κατά μπούρκας στη Γαλλία. 
Αστυνομικοί, υποχρεώνουν γυναίκες να γδυθούν δημοσίως, 
στο όνομα της Ελευθερίας.







--> Προσθέτω
το σχόλιο του Φαρφουλά (του αγαπημένου φίλου εκδότη Διαμαντή Καράβολα) που μου θυμίζει το απολαυστικό βιβλίο του Βουτυρά 'Μέσα στην Κόλαση' (το οποίο έχω έχω παρουσιάσει στο περιοδικό Info) και μου δίνει απόσπασμα:

 
—Να τι τρέχει. Αυτός που τρώει ξύλο είναι ο Καλυβίτης, αρχιαστυνόμος, που μια φορά κι έναν καιρό είχε βγάλει μια διαταγή για τα κοντά φου­στάνια πως πρέπει να τα μακρύνουν, γιατί και γιατί... 
—Μα καλά, τι έφταιγε αυτός, ο άλλος έφταιγε! 
—Ο άλλος έχει
 πάρει την τιμωρία του, κι έπρεπε κι αυτός να πάρει το μερτικό του... 
Τώρα θυμήθηκε ο Βαρδούλης, πώς ο αρχιαστυνόμος είχε γράψει: Διατάσσομεν! Αυτό του ’χε κάνει κακό τότε του Βαρδούλη, άλλα και τώρα που το θυμήθηκε, πάλι ξαγριώθηκε...
—Για πάμε να δω από κοντά το ξυλοφόρτωμα! Δημοκρατία είχαν τότε και όλο Διατάσσομεν ήταν γεμάτη, που μύριζε τσαρισμό!
Πλησίασαν. Αλλ’ ο άνθρωπος ήταν ακίνητος... Οι γυναίκες όμως χτυπούσαν, χτυπούσαν...
Να όμως, ξαφνικά βλέπει ο Βαρδύλης μια μορφή γνωστή του, πολύ γνωστή και αγαπητή.
—Βρε η γυναίκα μου, είπε στο Διάβολο. 
Θέλησε να της μιλήσει, αλλ’ αυτή του είπε θυμωμένη:

—Δε μου λες, τι θέλεις εσύ μέσ’ στις γυναίκες; Δεν πας να φύγεις απ’ εδώ!...

Ο Βουτυράς στην αναρχική σάτιρά του "Μέσα στην Κόλαση" (1927) βάζει τον Καλυβίτη, που ήταν ο αρχιαστυνόμος του Πάγκαλου και υπεύθυνος για την τήρηση του μέτρου, στην κόλαση, και έναν όχλο γυναικών, μαζί και τη γυναίκα του, να τον ξυλοφορτώνουν ως τιμωρία για το επι γης έργο του! Και μιας και ανέφερα τον Βουτυρά να θυμίσω επίσης ότι ήταν ο πρώτος που έγραψε διήγημα με θέμα τον λεσβιακό έρωτα, το "΄Οταν σκάνε τα λουλούδια" που ενανεκδόθηκε πριν μερικά χρόνια αυτοτελώς από τον "Πολύχρωμο Πλανήτη" με εισαγωγή της Χριστίνας Ντουνιά και του Βάσια Τσοκόπουλου.
__________________________________________________








Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017

'Προς Ελευσίνα' του Παύλου Μάτεσι




'Προς Ελευσίνα' του  Παύλου Μάτεσι
Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν - σκηνή Φρυνίχου

Δευτέρα Τρίτη Τετάρτη στις 21.15





«Προς Ελευσίνα» του Πάυλου Μάτεσι


ΠΡΟΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑ
Παύλου Μάτεσι, σκηνοθεσία Ηλέκτρας Ελληνικιώτη 
Πρεμιέρα 20 Νοεμβρίου 2017
Παραστάσεις:
Δευτέρα-Τρίτη : 21.15
Τετάρτη: 21.30 
20 Νοεμβρίου 2017- 31 Ιανουαρίου 2018
Εισιτήρια: 15 € γενική εισοδος | 10 € φοιτητικό – μειωμένο | 8 € ανέργων
Συμπαραγωγή με την “Lead-in”
«Βαρέθηκα την εκδρομή στην πατρίδα, θέλω να γυρίσω σπίτι μου»
Το εμβληματικό έργο του Παύλου Μάτεσι, 20 χρόνια μετά την τελευταία του παρουσίαση στην Ελλάδα, παρουσιάζεται στη σκηνή της Φρυνίχου, σε σκηνοθεσία Ηλέκτρας Ελληνικιώτη, με την Μαρία Καβογιάννη να επιστρέφει ύστερα από 31 χρόνια στο Θέατρο Τέχνης, κρατώντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
ΤΟ ΕΡΓΟ
Το “Προς Ελευσίνα” , έργο της ώριμης περιόδου του Παύλου Μάτεσι, ξεδιπλώνει το μυητικό ταξίδι μιας οικογένειας, που αναλαμβάνει να επιστρέψει την νεκρή Μητέρα στην Πατρίδα της. Γραφή εικονοπλαστική, αντλεί τα σύμβολά της από την τελετουργία των Ελευσίνιων Μυστηρίων, από τον κόσμο της παγκόσμιας μυθολογίας, από τα παραδοσιακά ήθη κι έθιμα και ζωγραφίζει έναν κόσμο όπου ποίηση και όνειρο μπλέκονται μέσα στην πραγματικότητα. Στο έργο του Μάτεσι, η κάθοδος στον Άδη είναι η ανάληψη στο φως και στη γνώση. Οι ήρωες του έργου «πορεύονται με αντοχή κι ανάγκη προς Ελευσίνα», αφήνονται στα μυστήρια του θανάτου, ώσπου κερδίζουν αυτό το θαύμα που λέγεται Ζωή.
Η πρώτη παρουσίαση του “Προς Ελευσίνα” έγινε το 1995 στο BITEF (Διεθνές Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Θεάτρου, Βελιγράδι) και στο Θέατρο Ατελιέ-212, Βελιγράδι, σε σκηνοθεσία Μπρανισλάβ Λέτσιτς. Στην Ελλάδα, ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο το 1995, ωστόσο λίγες ημέρες μετά την πρεμιέρα του, αποκηρύχθηκε από τον συγγραφέα. Τελευταία φορά, παρουσιάστηκε το 1997 στο Ανοιχτό Θέατρο σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη. Είκοσι χρόνια μετά, η σκηνή του Θεάτρου Τέχνης ετοιμάζεται να φιλοξενήσει αυτό το εμβληματικό ταξίδι. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο, η Μαρία Καβογιάννη, που επιστρέφει 30 χρόνια μετά την αποφοίτησή της, στο θέατρο Τέχνης.
ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Εσύ τι λες; Είμαι εγώ του κόσμου τούτου;
Η οικογένεια του “Προς Ελευσίνα” ταξιδεύει. Ζώντες και τεθνεώτες επιστρέφουν στο σπίτι της Μητέρας, έπειτα από χρόνια παραμονή στην πατρίδα. Στην πορεία του ταξιδιού τους θα διανυκτερεύσουν στην καρδιά της ελληνικής ιστορίας και θα κάνουν στάση στον πυρήνα του ελληνικού θεάτρου. Είναι άνθρωποι καθημερινοί και σύμβολα αρχέτυπα. Είναι ήρωες με πάθη και αγωνίες και ηθοποιοί με κλισέ και αδυναμίες. Φοβούνται το θάνατο και μυούνται στο μυστήριο της ζωής με αυτόν για μόνο συμπαραστάτη. Θα δούν και θα γεννήσουν θαύματα. Θα πεινάσουν και θα νυστάξουν. Παίζουν με ό,τι υλικά τους δόθηκαν στη μεγάλη παράσταση της ζωής για να κλέψουν, στην εκπνοή του χρόνου, το χειροκρότημα από τον μεγάλο πρωταγωνιστή: το επέκεινα. Κάπου στο βάθος, είναι όλοι ερωτευμένοι, λουσμένοι από τα φουτουριστικά φώτα της επί γης αθανασίας. Αιώνιοι αρραβωνιάσμενοι με τη ζωή, απάτριδες, που ταξιδεύουν μες στο χρόνο και βρίσκουν πάντα τη θέση που τους πρέπει. Εσύ τι λες; ρωτάνε Είμαι εγώ του κόσμου τούτου; και προτού προλάβεις να τους απαντήσεις, έχουν ήδη κρυφτεί μέσα σε έναν καινούριο ρόλο, καθ’ οδόν για το σπίτι, κουρασμένοι από την εκδρομή στην πατρίδα.
Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Δραματουργία: Αλέξανδρος Μιστριώτης
Σκηνογραφία: Όλγα Μπρούμα
Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Μουσική: Γρηγόρης Ελευθερίου
Φωτισμοί: Χριστίνα Μουμούρη
Φωτογραφίες: Γιώργος Βαλσαμής
Βίντεο: Βασίλης Κεκάτος
Βοηθός Σκηνοθέτης: Ισαβέλλα Μαργάρα
Βοηθός Σκηνογράφου: Σίλια Κόη
Παραγωγή: Lead-in
Πρωταγωνιστούν:
Μαρία Καβογιάννη,
Γιάννης Κοκιασμένος,
Δημήτρης Δρόσσος,
Μαρία Μαμούρη,
Αθανάσιος Μυλωνόπουλος
Στην παράσταση συμμετέχουν σπουδαστές του Θεάτρου Τέχνης.

ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΤΕΣΙΣ
Ο Παύλος Μάτεσις γεννιέται στο χωριό Δίβρη της Ηλείας το 1933. Ο πατέρας του είναι καθηγητής φιλόλογος με τέσσερα παιδιά. Μέχρι τα 19 του, ζει σε διάφορες επαρχιακές πόλεις. Σπουδάζει θέατρο στη Δραματική Σχολή Βαχλιώτη και παίρνει πτυχίο βιολιού, ενώ δουλεύει ως τραπεζικός υπάλληλος. Λατρεύει τη μουσική του Μότσαρτ «γιατί περικλείει όλη τη χαρά της ζωής αλλά με γνώση του θανάτου». Από τις μουσικές του σπουδές κερδίζει, όπως λέει, το σημαντικότερο: τον ρυθμό. «Στη μουσική χρωστάω τη γνώση ότι η πρώτη ύλη της λέξης είναι ο ήχος. Κι ο ήχος σε ορισμένες φράσεις παίζει μεγαλύτερο ρόλο από το νόημα». Αρχίζει να γράφει στα τριάντα τρία του χρόνια. Λίγο πριν, έχει εγκαταλείψει την δεκαπενταετή δουλειά του στην τράπεζα.
Ως ηθοποιός, εμφανίζεται παίζοντας τον Υιό στη «Φαύστα» του Μποστ και τον Αϊνστάιν στην κωμωδία «Αρσενικό και παλιά δαντέλα» του Κέσελρινγκ. «Ο ηθοποιός είναι σεβαστό ον, εκθέτει την ψυχή του… Εγώ την πρώτη φορά που ανέτειλα, έδυσα κιόλας, το ίδιο βράδυ. Έπαιξα μια φορά και δεν ήθελα να ξαναπαίξω». Αργότερα, διδάσκει υποκριτική στη Σχολή Σταυράκου (1963-64) και πιο μετά διατελεί βοηθός δραματουργός στο Εθνικό Θέατρο. Πρωτοεμφανίζεται ως συγγραφέας με το μονόπρακτο θεατρικό έργο «Ο σταθμός» το 1964, που διακρίνεται στον διαγωνισμό του θιάσου «Δωδέκατη Αυλαία». Ακολουθεί το θεατρικό έργο «Η τελετή», που τιμάται με το Κρατικό Βραβείο Θεάτρου το 1966 και ανεβαίνει την επόμενη χρονιά από το Θέατρο Νέας Ιωνίας του Γιώργου Μιχαηλίδη και δύο χρόνια αργότερα από το Εθνικό Θέατρο. Ο συγγραφέας περνάει έναν «άθλιο χρόνο στον Λονδίνο», μετά γυρίζει και βρίσκει τον δρόμο του. Αρχίζει να κάνει πολλές μεταφράσεις, από τις οποίες ζει. Μεταφράζει μεταξύ άλλων έργα των Ben Johnson, Roger Vitrac, Harold Pinter, Henrik Ibsen, Stendhal, Alain Fournier, Στρατή Χαβιαρά, William Faulkner κι έργα του Αριστοφάνη στα νέα ελληνικά. Γράφει και θεατρικά έργα – μέχρι που, κάποια στιγμή, ενδιαφέρεται για το έργο του ο Κάρολος Κουν. Κάπως έτσι, γίνεται «ένας άνθρωπος με ελαττώματα που γράφει για ανθρώπους με ελαττώματα». Γράφει και σκηνοθετεί δύο τηλεοπτικές σειρές που παίζονται στην ΥΕΝΕΔ (1974-76) και μία που προβάλλεται στην ΕΡΤ (1983), το Κυρία Αρσενία σ’ αγαπώ. Η τελευταία έχει άδοξο τέλος και κόβεται στο έκτο επεισόδιο λόγω της έντονης αντίδρασης της Μαργαρίτας Παπανδρέου, Προέδρου της Ένωσης Γυναικών Ελλάδος και τότε συζύγου του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. Το θέμα της σειράς είναι ο έρωτας μιας γυναίκας με έναν άνδρα πολύ νεότερό της. Στην πεζογραφία πραγματοποιεί την πρώτη του εμφάνιση το 1987 με τη νουβέλα «Αφροδίτη», ενώ το 1989 λαμβάνει το Έπαθλο ‘’Κάρολος Κουν» από την Πόλη των Αθηνών για το καλύτερο ελληνικό έργο της χρονιάς («Περιποιητής φυτών»). Γίνεται ευρέως γνωστός το 1990 με το μυθιστόρημα ‘’Η Μητέρα του σκύλου», το οποίο μεταφράζεται σε δεκάδες ξένες γλώσσες και περιλαμβάνεται στη λίστα του αγγλικού εκδοτικού οίκου Quintet Publishing «1001 βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας που πρέπει να έχει διαβάσει κάποιος μέχρι το τέλος της ζωής του». Για το μυθιστόρημα αυτό, τιμάται με το Βραβείο Ελληνόφωνων Κάτω Ιταλίας (1998) και με το Βραβείο Acerbi (2002), ενώ το 2000 λαμβάνει και το Μέγα Βραβείο Κριτικών θεάτρου. Παθαίνει εγκεφαλικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια θεατρικής παράστασης το 2011 και πεθαίνει στις 20 Ιανουαρίου 2013 σε ηλικία 80 ετών, ενώ νοσηλεύεται σε ιδιωτικό θεραπευτήριο. 
Εργογραφία:
Θεατρικά Έργα:
-«Προς Ελευσίνα», Αθήνα, Εστία, 1995
-«Εξορία», Αθήνα, Εστία, 1982
-«Λύκε-λύκε», Αθήνα, Εστία, 1984
-«Διηγήματα», Αθήνα, Κέδρος, 1976
-«Η καθαίρεση», Αθήνα, Κέδρος, 1969
-«Το φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο», Αθήνα, Κέδρος, 1973· Καστανιώτης, 1997. 
-«Μικρό-Αστικό Δίκαιο», Αθήνα, Κέδρος, 1984
-«Περιποιητής φυτών», Αθήνα, Κέδρος, 1989, Καστανιώτης, 1997
-«Βιοχημεία», Αθήνα, Δωδώνη, 1971· Καστανιώτης, 1997
-«Η τελετή», Αθήνα, Καστανιώτης, 1997
-«Η βουή», Αθήνα, Καστανιώτης, 1997
-«Ενοικιάζεται φύλακας άγγελος», Αθήνα, Εστία, 2002
Πεζογραφία:
-«Αφροδίτη», Αθήνα, Εστία, 1986, 2000
-«Η μητέρα του σκύλου», Αθήνα, Καστανιώτης, 1990
-«Ο παλαιός των ημερών», Αθήνα, Καστανιώτης, 1994
-«Πάντα καλά», Αθήνα, Καστανιώτης, 1998, 2002
-«Ύλη Δάσους», διηγήματα, Αθήνα, Καστανιώτης, 2000
-«Σκοτεινός οδηγός», Αθήνα, Καστανιώτης, 2002
-«Μύρτος», Αθήνα, Καστανιώτης, 2004
– «Αλδεβαράν», Αθήνα, Καστανιώτης, 2007
– «Graffito», Αθήνα, Καστανιώτης, 2009


Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017

Χολέρα και Λιμός, παιδιά νεκρά στην Υεμένη ― κι εμείς τις οβίδες μας



977 ημέρες πολέμου στην Υεμένη. Δεν είναι καινούργιος αυτός ο όλεθρος αλλά δεν είδαμε #jesuis για το λιμό και τη χολέρα στην Υεμένη, για την έλλειψη νερού και τον χημικό βομβαρδισμό. Αν εμφανίστηκε στις ειδήσεις μας είναι τώρα που κινούν ενδιαφέρον τα κομματικά μας πάλι: πουλήσαμε ή όχι οβίδες και ποιος το έκανε και ποιος κέρδισε και αν δεν πούλησε μήπως  πάλι χάσαμε επενδυτή.
Φέρνω ηχητικό την παραδοξολογία του κ Ζαχαριάδη πως δεν εξαρτάται από τις οβίδες μας η εξέλιξη στην περιοχή και ότι την ευθύνη δεν την έχει όποιος πουλάει όπλα αλλά μόνο όποιος τα χρησιμοποιεί, φέρνω και άρθρο σχετικό μα τα πολλά, με γελοιογραφίες κι όλα τα παραφερνάλια θα τα δείτε στην τρέχουσα ειδησεογραφία όπως πάντα όποτε συζητιούνται τα κομματικά  #Μιζες_Καμμενου το tag σήμερα].

Φέρνω όμως και για τον πόλεμο, τη χολέρα και τους βομβαρδισμούς. Με εικόνες (αν αντέχετε) και συνδέσμους για παραπάνω έρευνα. Για να ξέρουμε τι γίνεται έξω από τη μικρή μας γυάλα.




Υεμένη. Μία χώρα ξεχασμένη από το θεό, (όποιος και εάν είναι αυτός) και τους ανθρώπους. Γι’αυτήν δεν υπάρχουν ζεσουήδες. Λοιπόν, στη χώρα που την έλεγαν κάποτε Υεμένη και σήμερα είναι καθημαγμένη από τον πόλεμο... 
•130 παιδιά ξεψυχούν κάθε μέρα. Περίπου 40.000 παιδιά εκτιμάται ότι έχουν ήδη πεθάνει φέτος από ασιτία -αριθμός που αναμένεται να φθάσει τις 50.000 μέχρι τα Χριστούγεννα σύμφωνα με την οργάνωση Save the Children
•Περισσότερα από 11 εκατομμύρια παιδιά χρήζουν άμεσης ανθρωπιστικής βοήθειας. Σχεδόν δύο εκατομμύρια παιδιά υποφέρουν από «οξύ υποσιτισμό», εξαιτίας «του φαύλου συνδυασμού» του πολέμου, της φτώχειας και της χολέρας, που έχει ωθήσει τη χώρα «στα πρόθυρα λιμού», σύμφωνα με τον ΟΗΕ. (στοιχεία Οκτωβρίου)
•Η επιδημία χολέρας ξεκληρίζει ολόκληρες οικογένειες. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η επιδημία η χολέρας έχει στοιχίσει την ζωή 2.000 ανθρώπων, στην πλειοψηφία τους παιδιά, ενώ τα κρούσματα ξεπερνούν τις 420.000.





του Faisal Edroos
Οι κάτοικοι της Υεμένης καταγγέλλουν την απόφαση της Σαουδικής Αραβίας να αποκλείσει τη χώρα από αέρα, γη και θάλασσα αποκαλώντας την «περιττή και επικίνδυνη πράξη συλλογικής τιμωρίας» που θέτει σε κίνδυνο εκατομμύρια αμάχους και επιδεινώνει τη δυσχερή κατάσταση των πιο ευάλωτων πολιτών.
Το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, το οποίο σήμερα ηγείται ενός συνασπισμού σουνιτικών αραβικών κρατών που επανειλλημένα βομβαρδίζει την Υεμένη, δήλωσε ότι «κλείνει αμέσως» την πρόσβαση σε όλα τα λιμάνια της Υεμένης σε απάντηση στον βαλιστικό πύραυλο που έριξαν οι αντάρτες Χούτι στη Σαουδική πρωτεύουσα, Ριάντ.
Μέσα σε λίγες ώρες από τη ρίψη του πυραύλου, η Σαουδική Αραβία ξεκίνησε σειρά αεροπορικών επιδρομών στην πρωτεύουσα της Υεμένης, Σαναά, στοχεύοντας στο προεδρικό μέγαρο των Χούτι, στο αρχηγείο της εθνικής ασφάλειας και στο υπουργείο Εσωτερικών.
Σε δήλωση που δημοσιεύθηκε μέσω του κρατικού πρακτορείου ειδήσεων SPA της Σαουδικής Αραβίας, ο συνασπισμός προέτρεψε τους πολίτες της Υεμένης και τις ανθρωπιστικές ομάδες να «αποφεύγουν περιοχές μαχητικών επιχειρήσεων, περιοχές που κατοικούν οι Χούτι, περιοχές και λιμάνια που εκμεταλλεύεται η ελεγχόμενη από το Ιράν ομάδα ανταρτών για λαθρεμπόριο όπλων και περιοχές που η εν λόγω ομάδα ξεκινά τις επιθέσεις της εναντίον του Βασιλείου».
«Για την αντιμετώπιση των προβλημάτων», δήλωσε ο συνασπισμός, «… αποφασίστηκε να κλείσουν προσωρινά όλα τα περάσματα από γη, αέρα και θάλασσα».
Η εθνική αεροπορική εταιρεία της Υεμένης, Yemenia, η οποία ανήκει από κοινού στη Σαουδική Αραβία, δήλωσε ότι δεν θα πετάει πλέον από το Άντεν και το Σεϊγιούν, περιοχές της νότιας Υεμένης που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του συνασπισμού.
Ο Χάλεντ Αμπντάλα, ένας 24χρονος κάτοικος της Σαναά, δήλωσε στο Al Jazeera ότι η τελευταία ανακοίνωση του Ριάντ δεν είναι παρά μια «τακτική εκφοβισμού» και δεν κατάφερε να προκαλέσει αναταραχή στους Χούτι, την ομάδα ανταρτών που ελέγχουν την πρωτεύουσα.
«Οι Σαουδάραβες θέλουν να μας δουν έξω στους δρόμους να διαμαρτυρόμαστε ενάντια στους Χούτι. Αν και αυτό μπορεί να συμβεί με την πάροδο του χρόνου, ξεχνούν ότι είναι αυτοί που μας τρομοκρατούσαν τις τελευταίες 24 ώρες, ρίχνοντας βόμβες τις πιο σκοτεινές ώρες τη νύχτα», δήλωσε ο Αμπντάλα.
«Οι Σαουδάραβες δεν ενδιαφέρονται για τους πολίτες της Υεμένης, απλώς παίζουν πολιτική με τη ζωή των αθώων. Αν τους ένοιαζε, δεν θα έκαναν αυτή την περιττή και επικίνδυνη ανακοίνωση», πρόσθεσε. «Τώρα οι πολίτες της Υεμένης τιμωρούνται συλλογικά για τις πράξεις μερικών Χούτι.»
«Κάθε πολίτης της Υεμένης θα υποφέρει»
Το κλείσιμο των λιμένων της Υεμένης θα περιορίσει περαιτέρω την πρόσβαση στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στην φτωχότερη χώρα του αραβικού κόσμου, η οποία έχει καταστραφεί κατά τη διάρκεια των πάνω από δύο ετών σύγκρουσης.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, δήλωσαν στο Αλ Τζαζίρα ότι τους εμποδίσαν να αποστείλουν ανθρωπιστική πτήση από το Τζιμπουτί στη Σαναά, τη Δευτέρα.
«Η πρόσβαση σε ανθρωπιστικές πτήσεις στην Υεμένη είναι απαραίτητη για τις ιατρικές μας επιχειρήσεις, καθώς και για άλλες οργανώσεις που εργάζονται για την υποστήριξη του πληθυσμού της Υεμένης», δήλωσε ο Ghassan Abou Chaar, επικεφαλής της αποστολής των ΓΧΣ στην Υεμένη.
«Συνεχίζουμε να επιδιώκουμε αδειοδοτήσεις για τις αυριανές πτήσεις», πρόσθεσε.
Ο συνασπισμός υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας είχε προηγουμένως επιβάλει αεροπορικό και θαλάσσιο αποκλεισμό σε τμήματα της Υεμένης που βρίσκονταν σε εξέγερση, επιτρέποντας μόνο τις πτήσεις υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και τις αποστολές βοήθειας, κυρίως μέσω του Άντεν και του λιμανιού Χουντάιντα της Ερυθράς Θάλασσας.
Αλλά μετά από αεροπορική επιδρομή της Σαουδικής Αραβίας που κατέστρεψε τους βιομηχανικούς γερανούς του λιμένα της Χουντάιντα, τον Αύγουστο του 2015, οι αποστολές έχουν σταματήσει.
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα, τον Οργανισμό Επισιτιστικής Βοήθειας του ΟΗΕ, η Υεμένη εισήγαγε πάνω από το 85 τοις εκατό της τροφής και των φαρμάκων της δια θαλάσσης πριν από την έναρξη του πολέμου.
«Κάθε πολίτης της Υεμένης θα υποφέρει τώρα», δήλωσε ο Habib al-Maqtari, κάτοικος της πόλης Taiz.
«Οι πιο φτωχοί θα υποφέρουν περισσότερο, ειδικά εκείνοι που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις και δεν θα μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους», δήλωσε στο Al Jazeera.
«Με το νόμισμα να συνεχίζει να καταρρέει και με απουσία βασικών αγαθών, οι τιμές στα διαθέσιμα προϊόντα θα ανέβουν».
Τα περισσότερα σούπερ μάρκετ και τα καταστήματα είναι κλειστά, είπε, προσθέτοντας ότι τα εβδομαδιαία ψώνια του που κοστίζουν 10.000 ριάλ (45 δολάρια) πριν από τον πόλεμο, τώρα κοστίζουν 40.000 ριάλ  (180 δολ).
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, πάνω από το 80% των 28 εκατομμυρίων ανθρώπων της Υεμένης χρειάζονται κάποια μορφή βοήθειας έκτακτης ανάγκης. Μισό εκατομμύριο παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών είναι σοβαρά υποσιτισμένα, και τουλάστον 2135 άνθρωποι έχουν πεθάνει από χολέρα τους τελευταίους έξι μήνες.
«Το Ριάντ βρίσκεται σε απόγνωση»
Η Σαουδική Αραβία και το Ιράν βρίσκονται αντιμέτωπες σχετικά με το ζήτημα του πολέμου στην Υεμένη, καθώς το Ριάντ δήλωσε ότι μια επίθεση πυραύλων «μπορεί να ισοδυναμεί με πράξη πολέμου» και η Τεχεράνη κατηγόρησε την αντίπαλο χώρα για εγκλήματα πολέμου.
«Η Σαουδική Αραβία βομβαρδίζει την Υεμένη, σκοτώνοντας 1.000 αθώους, συμπεριλαμβανομένων μωρών, προκαλεί εξάπλωση χολέρας και πείνα, αλλά βέβαια κατηγορεί το Ιράν», γράφει στο Twitter ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν, Mohammad Javad Zarif.
Ο Χουσεΐν αλ-Μπουχάιτι, ακτιβιστής υπέρ των Χούτι, που εδρεύει στη Σαναά, δήλωσε στο Al Jazeera ότι ο αποκλεισμός δεν θα επηρεάσει την ομάδα και ότι επειδή το σαουδικό βασίλειο «βρίσκεται σε απόγνωση» ισχυρίζεται ότι το Ιράν βοήθησε να κατασκευασθεί ο πυραύλος που έπεσε στο Ριάντ.
«Η στρατιωτική εκστρατεία της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη ήταν καταστροφική από την πρώτη μέρα και δεν κατάφερε να συσπειρώσει τους πολίτες της Υεμένης ενάντια στους Χούτι, επειδή ο λαός υποστηρίζει τους Χούτι. Για αυτό τώρα έχουν καταφύγει στον ισχυρισμό ότι μας βοηθάει το Ιράν», είπε ο Μπουχάιτι.
«Ο μόνος τρόπος με τον οποίο οι Χούτι θα μπορούσαν να έχουν λάβει όπλα από το Ιράν είναι μέσω των λιμένων – και όλοι αυτοί βρίσκονται υπό τον έλεγχο δυνάμεων πιστών στον συνασπισμό».
Ο Μπουχάιτι αρνήθηκε οποιαδήποτε συμμετοχή του Ιράν στον πόλεμο και στην παραγωγή ή κατασκευή όπλων.
Ο πόλεμος στην Υεμένη ξεκίνησε το 2014, αφού οι μαχητές Χούτι κατέλαβαν τον έλεγχο της Σαναά και προσπαθούσαν να φτάσουν νότια προς την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, Άντεν.
Ανησυχώντας για την άνοδο των ανταρτών, που θεωρείται ότι υποστηρίζεται από το Ιράν, η Σαουδική Αραβία και ένας συνασπισμός αραβικών κρατών ξεκίνησε επέμβαση το 2015 υπό τη μορφή μαζικής αεροπορικής εκστρατείας με στόχο την επανεγκατάσταση της κυβέρνησης του Προέδρου Abd-Rabbu Mansour Hadi.
Έκτοτε, περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν και περισσότεροι από τρία εκατομμύρια εκτοπίστηκαν, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Ο συνασπισμός έχει κατηγορηθεί για πολλές επιθέσεις σε ιατρικά κέντρα, σχολεία, εργοστάσια και σπίτιαhttp://www.aljazeera.com/news/2017 απόδοση-επιμέλεια: Ά. Ιωαννίδου  


του Samuel Oakforn στο The Intercept
Στην αξιολόγηση, που έγινε σε εμπιστευτική έκθεση και στάλθηκε σε διπλωμάτες στις 10 Νοεμβρίου, μέλη της επιτροπής που διορίστηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας δήλωσαν ότι δεν είχαν δει κανένα στοιχείο για να υποστηρίξουν τους ισχυρισμούς της Σαουδικής Αραβίας ότι βαλλιστικοί πύραυλοι μικρής εμβέλειας μεταφέρθηκαν σε αντάρτες της Υεμένης παραβαίνοντας τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.

«Η Επιτροπή διαπιστώνει ότι η επιβολή περιορισμών πρόσβασης είναι μια ακόμη προσπάθεια του συνασπισμού υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας για να χρησιμοποιήσει την παράγραφο 14 του ψηφίσματος 2216 (2015) ως δικαιολογία για την παρεμπόδιση της παράδοσης βασικών αγαθών», ανέφεραν οι εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ. Το ψήφισμα 2216 ψηφίστηκε τον Απρίλιο του 2015, ένα μήνα μετά την έναρξη της παρέμβασης του διεθνούς συνασπισμού υπό την ηγεσία των Σαουδαράβων στον εμφύλιο πόλεμο της Υεμένης. Η παράγραφος 14 καλεί τα κράτη μέλη του ΟΗΕ να λάβουν μέτρα για την αποτροπή της προμήθειας, της πώλησης ή της μεταφοράς στρατιωτικών αγαθών σε μια ανταρτική συμμαχία υπό την ηγεσία της ομάδας Χούτι, η οποία υποστηρίζεται κατά κάποιον, όχι ξεκάθαρο, βαθμό από τον τοπικό αντίπαλο της Σαουδικής Αραβίας, το Ιράν. Η επιτροπή των ειδικών ιδρύθηκε με ένα προηγούμενο ψήφισμα του 2014 και αυξήθηκε σε πενταμελή με την απόφαση 2216.

Ο συνασπισμός υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας άρχισε να επιβάλλει τον πλήρη αποκλεισμό της Υεμένης μετά την εκτόξευση ενός βαλλιστικού πυραύλου από την Υεμένη στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας της Σαουδικής Αραβίας, στις 4 Νοεμβρίου [Σ.τ.Μ. του 2017]. Ο συνασπισμός, ο οποίος έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ, δήλωσε ότι ο αποκλεισμός είναι απαραίτητος για την αποτροπή της αποστολής όπλων από το Ιράν στους Χούτι και τους συμμάχους τους, οι οποίοι είναι πιστοί στον πρώην πρόεδρο της Υεμένης, Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ.

Μετά τον αποκλεισμό που τέθηκε στις 6 Νοεμβρίου, ο επικεφαλής της ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ, Μαρκ Λόουκοκ, είπε στο Συμβούλιο Ασφαλείας ότι οι περιορισμοί στη βοήθεια προς την Υεμένη θα οδηγήσουν σε «λιμό που θα οδηγήσει σε θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους, σε έναν βαθμό που ο κόσμος δεν έχει δει εδώ και πολλές δεκαετίες». Αυτήν την εβδομάδα, η Σαουδική Αραβία έδειξε την κατάσταση ως λιγότερο σοβαρή. «Δεν υπάρχει εμπάργκο», δήλωσε στον ΟΗΕ ο πρέσβης της Σαουδικής Αραβίας, Αμπντάλα αλ Μουαλίμι. «Υπάρχουν πολλές πηγές εφοδιασμού της Υεμένης». Τη Δευτέρα, ο Συνασπισμός των Σαουδαράβων δήλωσε ότι μέσα σε 24 ώρες θα ανοίξει εκ νέου πολλά λιμάνια που είχαν αποκοπεί - αλλά μόνο σε περιοχές που βρίσκονται ήδη υπό τον έλεγχο του συνασπισμού. Τα λιμάνια στις περιοχές που ελέγχονται από τους Χούτι δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο. Λιμάνια κατά μήκος της Ερυθράς Θάλασσας στις Χουνταϊντά και Σαλέφ, μέσω των οποίων φτάνει στην Υεμένη σχεδόν το 80% των εισαγωγών, συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου μέρους της ανθρωπιστικής βοήθειας, δεν είχαν ανοίξει.

Οι Σαουδάραβες δήλωσαν ότι πριν να αποκατασταθεί η πρόσβαση σε όλους τους λιμένες, θα πρέπει να αυξηθεί ο μηχανισμός επιθεώρησης φορτίων του OHE, που είναι γνωστός ως Μηχανισμός Επαλήθευσης και Επιθεώρησης του ΟΗΕ για την Υεμένη (UNVIM), ώστε να συμπεριλάβει την επιτήρηση μικρότερων σκαφών. Ωστόσο, ακόμα και μεγάλα πλοία με φορτία για την παροχή βοήθειας που έχουν ήδη επιθεωρηθεί από τον UNVIM κρατούνται, ενώ τα μικρότερα πλοία που η Σαουδική Αραβία λέει ότι συνιστούν απειλή, θα υποβληθούν πιθανόν προσωρινά στον ίδιο εξονυχιστικό έλεγχο όπως και πριν. Την Πέμπτη, ο ΟΗΕ ζήτησε και πάλι να σταματήσει αμέσως ο αποκλεισμός- ακόμη και στην πιο περιορισμένη εκδοχή του- αν και παραμένει ασαφές το πώς θα επιλυθεί αυτό το αδιέξοδο.
Ο ΟΗΕ έχει προειδοποιήσει επανειλημμένα ότι περίπου 7 εκατομμύρια άνθρωποι στην Υεμένη βρίσκονται τώρα στα πρόθυρα της λιμοκτονίας. 

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα αριθμητικά στοιχεία του ΟΗΕ, το εμπάργκο έχει εμποδίσει 29 πλοία - που μεταφέρουν περίπου 300.000 μετρικούς τόνους τροφής και 192.000 μετρικούς τόνους καυσίμων - να φτάσουν στην Υεμένη. Ο ΟΗΕ έχει προειδοποιήσει επανειλημμένα ότι περίπου 7 εκατομμύρια άνθρωποι στην Υεμένη βρίσκονται τώρα στα πρόθυρα της λιμοκτονίας. Η Υεμένη βρίσκεται επίσης εν μέσω μιας επιδημίας χολέρας που έχει μολύνει περισσότερους από 900.000 ανθρώπους. Αν και ο αριθμός των νέων κρουσμάτων έχει μειωθεί για οκτώ εβδομάδες στη σειρά, οι υπάλληλοι του ΟΗΕ λένε ότι η επιδημία θα «αναζωπυρωθεί και πάλι» αν το εμπάργκο δεν αρθεί. Ένα σκάφος που έχει πάνω από 1300 μετρικούς τόνους «προμηθειών υγιεινής, καθαριότητας και φαγητού» έχει αυτήν τη στιγμή εμποδιστεί από το να δέσει σε ένα λιμάνι της Χουνταϊντά.

Η έκθεση της επιτροπής των ειδικών του ΟΗΕ δόθηκε πριν από το άνοιγμα των νότιων λιμανιών της Υεμένης, αλλά το άλλο αξιοσημείωτο συμπέρασμα ήταν η ρητή αμφισβήτηση των αποδεικτικών στοιχείων που παρουσίασε ο συνασπισμός των Σαουδαράβων ότι ο πύραυλος που εκτοξεύτηκε στις 4 Νοεμβρίου συνδεόταν με το Ιράν. Ο ισχυρισμός αυτός χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογήσει τον επακόλουθο αποκλεισμό. Ο συνασπισμός, σημείωσε η επιτροπή, έχει αναφέρει μια διαφορετική επίθεση με πυραύλους, στις 22 Ιουλίου και σύμφωνα με αυτόν, χρησιμοποιήθηκε ένας Qiam-1 βαλλιστικός πύραυλος μικρής εμβέλειας (SRBM) ιρανικής προέλευσης.
«Τα αποδεικτικά στοιχεία που δίνονται σε αυτές τις εκθέσεις είναι πολύ λιγότερα από όσα απαιτούνται για να αποδώσουν αυτήν την επίθεση σε ένα SRBM Qiam-1», έγραψε η ομάδα. «Ο συνασπισμός των Σαουδαράβων δεν έχει όμως αποδώσει ακόμα την ευθύνη για την απόπειρα επίθεσης εναντίον του ΚΚΙΑ»- του διεθνούς αεροδρομίου «Βασιλιάς Χαλίντ», στη Σαουδική πρωτεύουσα Ριάντ – «σε κάποιο συγκεκριμένο τύπο SRBM».

«Η Επιτροπή δεν έχει βρει κανένα στοιχείο που να υποστηρίζει τον ισχυρισμό ότι το SRBM έχει μεταφερθεί στη συμμαχία Χούτι-Σαλέχ από προμήθεια του εξωτερικού κατά παράβαση της παραγράφου 14 του ψηφίσματος 2216», ανέφερε η έκθεση. «Η ανάλυση των επιλογών για τον εφοδιασμό δια ξηράς, θαλάσσης ή αέρος δείχνει ότι οποιαδήποτε αποστολή μεγάλων εμπορευματοκιβωτίων που χρησιμοποιούνται για την αποστολή και προστασία των μεταφερόμενων πυραύλων πολύ πιθανόν να είχε απαγορευθεί κατά τη μεταφορά από τις δυνάμεις του συνασπισμού των Σαουδαράβων ή των ναυτικών δυνάμεων της Συμμαχίας Συνδυασμένων Ναυτικών Δυνάμεων που αναπτύσσονται στην περιοχή. Δεν έχουν αναφερθεί τέτοιες απαγορεύσεις στην Επιτροπή σύμφωνα με την απαραίτητη προϋπόθεση του να αναφέρονται οι κατασχέσεις όπλων ή υλικών που σχετίζονται με την απόκτηση όπλων, σύμφωνα με την παράγραφο 17 του ψηφίσματος 2216».

Η επιτροπή, ωστόσο, έχει πρόσβαση μόνο σε στοιχεία που τα κράτη μέλη είναι πρόθυμα να δώσουν. Στην έκθεση, συνέστησε τη Σαουδική Αραβία να διαθέσει επιπλέον τεχνικά στοιχεία και ζήτησε από το συμβούλιο να προσεγγίσει το Ριάντ για την πλήρη πρόσβαση σε «όλα τα θραύσματα του SRBM που βρέθηκαν». Στις 10 Νοεμβρίου, ο γενικός εισαγγελέας Τζέφρεϊ Λ. Χαρίτζιαν, στη Μέση Ανατολή, ισχυρίστηκε επίσης ότι ο πύραυλος είχε «ιρανική σήμανση», αλλά δεν παρείχε περισσότερα στοιχεία. Ένα ρεπορτάζ στο Reuters τον Αύγουστο υποστήριζε ότι το Ιρανικό Σώμα Φρουρών της Επανάστασης χρησιμοποιεί μια νέα θαλάσσια διαδρομή μεταξύ Κουβέιτ και Ιράν για να παρακάμψουν το εμπάργκο στα όπλα.

Οι στρατιωτικοί της Υεμένης, πρόσθεσε η επιτροπή, κράτησαν τα αποθέματα πυραύλων SCUD-B και Hwasong-6 που υπήρχαν και δεν είχαν καταστραφεί πλήρως από προηγούμενες αεροπορικές επιδρομές της Σαουδικής Αραβίας. Η επιτροπή αναφέρεται σε έναν εκπρόσωπο των Χούτι, ο οποίος δήλωσε ότι οι πύραυλοι που είχαν καταστραφεί, επιδιορθώθηκαν και στη συνέχεια τροποποιήθηκαν. «Η επιτροπή δεν παρέβλεψε την περίπτωση ξένοι ειδικοί που βρίσκονται στην Υεμένη να έδωσαν συμβουλές», προειδοποίησε η έκθεση. Η επιτροπή σημείωσε ότι υπάρχει πιθανότητα οι πύραυλοι να έχουν αλλάξει για να έχουν πιο μεγάλη εμβέλεια ώστε να φθάσουν τους στόχους που είναι πιο βαθιά στη Σαουδική Αραβία. Τα μέλη της επιτροπής εξέτασαν μια αποστολή «βιομηχανικά επεξεργασμένου εξοπλισμού, που προερχόταν σχεδόν σίγουρα από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν και μπορεί να σχετίζεται με την παραγωγή του οξειδωτικού που χρησιμοποιείται στην υγρή προωθητική γόμωση των κινητήρων των SRBM πυραύλων. Μέρος των απεσταλμένων προϊόντων ήταν δεξαμενές αποθήκευσης ανθεκτικές στη διάβρωση, πανομοιότυπες ουσιαστικά με αυτές που χρησιμοποιήθηκαν για την υποστήριξη των επιχειρήσεων με τους πυραύλους SCUD SRBM».

Η ειδική επιτροπή κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι οι επιθέσεις των Χούτι με πυραύλους ήταν τόσο για να ανεβάσουν το δικό τους ηθικό όσο και για να προκαλέσουν απώλειες στη Σαουδική Αραβία. «Ο πρωταρχικός σκοπός της πυραυλικής δύναμης των Χούτι-Σαλέχ δεν είναι να προκαλέσει ουσιαστική στρατιωτική ζημιά στη Σαουδική Αραβία, αλλά για να στηρίξει άμεσα μια σύνθετη στρατηγική για μια εκστρατεία στα Μέσα», έγραψαν.

Κάποιοι αξιωματούχοι στον ΟΗΕ και στην παροχή βοήθειας που μίλησαν στο The Intercept αυτήν την εβδομάδα [Σ.τ.Μ. το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στις 17/11], δήλωσαν ότι φαίνεται πως τα λιμάνια της Υεμένης σε μέρη όπως το Άντεν είχαν μόνο κλείσει- και στη συνέχεια ανακοινώθηκε ότι ξανάνοιξαν- ως κάλυψη για τον συνεχή αποκλεισμό αυτών που στην πραγματικότητα είναι τα πιο απαραίτητα σημεία για τις εισαγωγές στην Υεμένη. Το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ υπογράμμισε αυτήν την εβδομάδα τη σημασία αυτών των βόρειων λιμανιών: «Περίπου το 71% των ατόμων που χρειάζονται βοήθεια στην Υεμένη και το 82% όλων των περιπτώσεων χολέρας (ως τις 31 Οκτωβρίου) βρίσκονται σε περιοχές που ελέγχονται από τις αρχές στο βόρειο τμήμα της χώρας και βρίσκονται πολύ κοντά σε αυτά τα λιμάνια», γράφει το γραφείο του ΟΗΕ σε προειδοποίηση που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα. Η επιτροπή ειδικών του ΟΗΕ έχει επίσης γράψει ότι οι Χούτι παρεμποδίζουν την αποστολή βοήθειας και επωφελούνται από την πώληση καυσίμων στη μαύρη αγορά.

Σε δήλωσή της αυτήν την εβδομάδα, η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας είπε ότι θα «προετοιμάσει προτάσεις για τη σταθερή λειτουργία του λιμένα Χουνταϊντά και του αεροδρομίου Σαναά», του σημαντικότερου αεροδρομίου της Υεμένης. Από το περασμένο καλοκαίρι, το αεροδρόμιο χρησιμοποιείται μόνο για πτήσεις ανθρωπιστικής βοήθειας, ενώ οι εμπορικές πτήσεις διακόπηκαν από τον συνασπισμό των Σαουδαράβων. «Το αεροδρόμιο είναι κρίσιμης σημασίας για την παραλαβή προμηθειών», δήλωσε ένας διπλωμάτης του Συμβουλίου Ασφαλείας, ο οποίος ζήτησε να κρατήσει την ανωνυμία του για να συζητήσει θέματα που αφορούν το τρέχον συμβούλιο. «Υπάρχει μια ομάδα των αεροπορικών πτήσεων από την UNHAS»- δηλαδή από την αεροπορική υπηρεσία ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ- «που στέκονται γεμάτες περιμένοντας να πετάξουν». Την Τρίτη, οι Σαουδάραβες βομβάρδισαν δυο φορές το αεροδρόμιο, δημιουργώντας ζημιές στον εξοπλισμό επικοινωνίας.

Πέντε μήνες μετά την εκστρατεία υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, οι βόμβες του συνασπισμού έθεσαν εκτός λειτουργίας τέσσερις γερανούς που χρησιμοποιούνταν για να κάνουν εκφορτώσεις στο λιμάνι της Χουνταϊντά. Ο συνασπισμός τότε αρνήθηκε να αφήσει το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών να δώσει προσωρινά ανταλλακτικά, η απόκτηση των οποίων είχε χρηματοδοτηθεί από τις ΗΠΑ μέχρι και αυτόν το μήνα, ενώ η μειωμένη χωρητικότητα της Χουνταϊντά ήταν ήδη μια σημαντική αιτία καθυστερήσεων στη μεταφορά, μαζί με ό,τι καθυστερήσεις έχουν υποβληθεί από τον ίδιο τον συνασπισμό. Φέτος, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανέφερε ότι σε τουλάχιστον επτά περιπτώσεις μεταξύ Μαΐου και Σεπτεμβρίου, ο συνασπισμός «έχει εκτρέψει ή καθυστερήσει αυθαίρετα τα δεξαμενόπλοια καυσίμων που κατευθύνονται προς λιμάνια που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των Χούτι-Σαλέχ». Ένα από τα πλοία που ήταν γεμάτο με καύσιμα κρατήθηκε για πάνω από πέντε μήνες.

Τον Φεβρουάριο του 2016, οι Σαουδάραβες αξιωματούχοι απέστειλαν επιστολές τόσο στον ΟΗΕ όσο και στις ανθρωπιστικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην Υεμένη, διατάζοντάς τους να εγκαταλείψουν τις περιοχές που δεν υπάγονται στον έλεγχο του συνασπισμού. Αυτό θα εμπόδιζε τη βοήθεια να φτάσει στο μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού της Υεμένης. Αν και η Σαουδική Αραβία πήρε μετά πίσω τη σκληρή γλώσσα, οι υπάλληλοι στην αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας δήλωσαν ότι είχε προκαλέσει τρόμο.

Ένα μήνα μετά την αποστολή των επιστολών, τον Μάρτιο του 2016, το Συμβούλιο Ασφαλείας άρχισε να εξετάζει το ενδεχόμενο σύνταξης ενός νέου ψηφίσματος, επικεντρωμένου στην απόκτηση πρόσβασης για την ανθρωπιστική βοήθεια και την προστασία των πολιτών στην Υεμένη. Πιστεύοντας ακριβώς ότι θα υπάρξει ένα νέο κείμενο υπό εξέταση, ο πρεσβευτής της Σαουδικής Αραβίας, Μουαλίμι, πραγματοποίησε συνέντευξη Τύπου, όπου μετέφερε, κατά έναν περίεργο τρόπο, ότι ανώτεροι αξιωματούχοι στην ανθρωπιστική βοήθεια του ΟΗΕ δήλωσαν ότι μια τέτοια παρέμβαση ήταν απαραίτητη. Αργότερα, προέκυψε ότι μέλη του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου συναντήθηκαν περίπου την ίδια εποχή με αξιωματούχους από τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ- τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας που προέρχονται από τις δυτικές χώρες. Δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα το ψήφισμα με κύριο θέμα την πρόσβαση της ανθρωπιστικής βοήθειας. Την περασμένη εβδομάδα, το Συμβούλιο Ασφαλείας είδε την κυκλοφορία μιας δήλωσης σχετικά με την Υεμένη- η οποία γράφτηκε από τους Σαουδάραβες και κυκλοφόρησε από την Αίγυπτο, ένα άλλο μέλος του συνασπισμού- που δεν έκανε καμία αναφορά στην ανθρωπιστική κατάσταση για την οποία είχε μόλις προειδοποιήσει το Συμβούλιο Ασφαλείας ότι ήταν τεραστίων διαστάσεων.

«Η κατάσταση μπορεί να χειροτερέψει κι άλλο, δεδομένου του αποκλεισμού των εμβολίων εκτός χώρας και των πιθανών αυξήσεων του υποσιτισμού, καθώς οι άνθρωποι αγωνίζονται για να ταΐσουν τις οικογένειές τους. Έτσι, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι θα πεθάνουν περισσότερα παιδιά εάν αυτό συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμα», δήλωσε ο Σαμίρ Ελχαγουόρι, ανώτερος αξιωματούχος της ανθρωπιστικής βοήθειας στον ΟΗΕ που εδρεύει στην Υεμένη. Εάν οι συνεργάτες του ΟΗΕ που διανέμουν την επισιτιστική βοήθεια δεν μπορούν να πάρουν προμήθειες ξανά τον επόμενο μήνα, είπε, «80.000 παιδιά με σοβαρό υποσιτισμό κινδυνεύουν να χάσουν την ζωή τους».
«Η κατάσταση μπορεί να χειροτερέψει κι άλλο, δεδομένου του αποκλεισμού των εμβολίων εκτός χώρας και των πιθανών αυξήσεων του υποσιτισμού, καθώς οι άνθρωποι αγωνίζονται για να ταΐσουν τις οικογένειές τους.
Σε άλλες περιπτώσεις, κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο σαουδαραβικός συνασπισμός προχώρησε σε σκόπιμες κινήσεις για να παρεμποδίσει την παράδοση ανθρωπιστικής βοήθειας. Τον Αύγουστο του 2016- ένα χρόνο μετά τον βομβαρδισμό των γερανών στο λιμάνι- πολεμικά αεροσκάφη του συνασπισμού βομβάρδισαν επανειλημμένα την κύρια γέφυρα που χρησιμοποιούταν για τη μεταφορά εμπορευμάτων από την Χουνταϊντά στη Σαναά και από την οποία περνούσε το 90% της βοήθειας του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος του ΟΗΕ. Η γέφυρα καταστράφηκε παρά την παρουσία της σε μια λίστα των ΗΠΑ με μέρη που δεν πρέπει να χτυπηθούν.




Κώστας Ζαχαριάδης
«Αναφορικά με τη διένεξη της Σαουδικής Αραβίας με την Υεμένη δεν πιστεύω ότι το ζήτημα αυτό λύνεται με το αν θα πουλήσουμε εμείς όπλα στη Σαουδική Αραβία» τόνισε ο κ. Ζαχαριάδης και πρόσθεσε: «Έτσι κι αλλιώς η κατάσταση αυτή υπάρχει πολύ πριν εμείς υπογράψουμε»! 
«Αν λοιπόν κάποιος μου έλεγε ότι αν δεν πουλήσουμε αυτές τις οβίδες και αυτά τα βλήματα θα υπάρξει ειρήνη στην περιοχή, θα το σκεφτόμουν κι εγώ διαφορετικά;»



Εύρημά μου
 πάνω στο φιλοσοφικό ερώτημα που αγνοεί ο κ Ζαχαριάδης: O Slavoj Žižek στο 10' μιλά ακριβώς γι αυτό το επιχείρημα. Μόνο αγγλικά όμως (δίχως υποτίτλους, δυστυχώς). Διασκεδαστική σύμπτωση που αμέσως πριν ανέφερε την Υεμένη και τη σιωπή των ΜΜΕ: Slavoj Žižek Vs Will Self in Dangerous Ideas' https://www.youtube.com/watch?v=CId1iOWQUuo

Ο διευθυντής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Ζαχαριάδης δήλωσε πως «Αν κάποιος μου έλεγε ότι αν δεν πουλήσουμε αυτές τις οβίδες και αυτά τα βλήματα θα υπάρξει ειρήνη στην περιοχή, θα το σκεφτόμουν κι εγώ διαφορετικά». Πράγματι, ποτέ η διαιώνιση του κακού δεν κρίνεται από τη δική μας συμμετοχή. Πάντα θα βρεθεί και κάποιος χειρότερος: αν δεν λερώσουμε εμείς τα χέρια μας, θα τα λερώσει αυτός. Το ερώτημα είναι τι εμποδίζει αυτό το επιχείρημα να εξαπλωθεί στα πεδία του trafficking ή του εμπορίου ναρκωτικών. Υποθέτω πως κι εκεί θα μπορούσε να πει κανείς ακριβώς το ίδιο: και να μην το έκανα εγώ, θα το έκανε κάποιος άλλος.

Το επιχείρημα είναι γνωστό και σχολιασμένο στην ηθική φιλοσοφία. Το έχει αναλύσει ο Jonathan Glover σε ένα κείμενο με τίτλο It makes no difference whether or not I do it, όπου μάλιστα η αφορμή είναι συμπτωματικά τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνταν για να δικαιολογηθεί η πώληση όπλων από τη Βρετανία στη Νότια Αφρική. Αναρωτιέται ο φιλόσοφος: αν δεχτούμε αυτό το επιχείρημα, ποια φρικαλέα και αποτρόπαιη πράξη δεν θα μπορούσε να δικαιολογηθεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο; Να προσπαθήσουμε λοιπόν να σκεφτούμε κι εμείς αυτό το ερώτημα. Αναφέρονται στη σειρά 13 διαφορετικά αντεπιχειρήματα από τον Glover, από τα οποία ανασύρω ένα, αυτό που μου είχε κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση την πρώτη φορά που διάβασα το άρθρο. Είναι η αρχή του Σολζενίτσιν, όπως την αναφέρει, που βασίζεται στη φράση του νομπελίστα: «Ας υπάρχει το ψέμα, ας κυριαρχήσει ακόμα, αλλά όχι με τη βοήθειά μου». Θα εξηγήσω το πρόβλημα και θα επανέλθω στον Ζαχαριάδη στο τέλος.

Περάσαμε ολόκληρες εβδομάδες συζητώντας για τον μεσάζοντα του Καμμένου χωρίς να αναφερθούν τα εγκλήματα της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη, μέχρι να ξεκινήσουν μόλις τις τελευταίες μέρες κάποιες ντροπαλές φωνές από γνωστά
 αντιπολιτευτικά κάστρα του ΣΥΡΙΖΑ που ύψωσαν το ανάστημά τους ενάντια στο συντελούμενο έγκλημα. Πρόκειται για τους συνήθεις υπόπτους, για βουλευτές που διαφωνούν αρκετά ώστε να διαμαρτυρηθούν, αλλά ποτέ αρκετά ώστε να κάνουν κάτι. Είναι σαν τα ζευγάρια που γκρινιάζουν για τη σχέση τους αλλά γερνάνε μαζί. Κάποια στιγμή σταματάς να ακούς τα παράπονά τους.

Στην περίπτωση της Σαουδικής Αραβίας έχουμε να κάνουμε με πολιτικό αμοραλισμό μεγατόνων. Για όσους αγαπούν τις αριθμητικές αποτυπώσεις, το 
εμπάργκο της Σαουδικής Αραβίας έχει ως συνέπεια να απειλούνται επτά εκατομμύρια άνθρωποι με λιμοκτονία και 900.000 να έχουν προσβληθεί από χολέρα, να πεθαίνουν 130 παιδιά την ημέρα από πείνα και αρρώστιες. Η βρετανική κυβέρνηση χρειάστηκε να ξανασκεφτεί για λίγο τις στρατιωτικές της συμφωνίες με τη Σαουδική Αραβία διότι θεωρήθηκε κάπως σοκαριστικός ο βομβαρδισμός κηδείας με 140 θύματα στην Υεμένη. Τέσσερις διεθνείς οργανισμοί οδήγησαν τη ΜΒ στο Ανώτατο Δικαστήριο ισχυριζόμενες πως η πώληση όπλων συνιστά ενίσχυση εγκλημάτων πολέμου. Το αποδεικτικό υλικό με βάση το οποίο το βρετανικό δικαστήριο αποφάσισε ότι η Σαουδική Αραβία λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να μην τραυματίζονται άμαχοι δεν έφτασε στη δημοσιότητα, διότι συνιστά ζήτημα εθνικής ασφαλείας.

Ο Boris Johnson δήλωσε πως δεν είχαν πλησιάσει το
 όριο του κινδύνου να χρησιμοποιηθούν αυτά τα όπλα σε εγκλήματα πολέμου. Να εξηγήσουμε τι σημαίνει αυτό. Μία απάντηση στο «Τι θα εμπόδιζε τον ΣΥΡΙΖΑ να προωθήσει σε μια επόμενη φάση το εμπόριο ναρκωτικών ή λευκής σαρκός με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα» είναι πως αυτό θα ήταν παράνομο. Η κοινή θέση 2008/944/ΚΕΠΠΑ προβλέπει μεταξύ άλλων ότι κριτήριο για τη χορήγηση άδειας εξαγωγής όπλων συνιστά «ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα τελικού προορισμού και ο σεβασμός του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου από τη χώρα τελικού προορισμού». Τα κράτη μέλη δεν χορηγούν άδεια εξαγωγής εφόσον υπάρχει «σαφής κίνδυνος η προς εξαγωγή στρατιωτική τεχνολογία ή ο εξοπλισμός να χρησιμοποιηθούν στη διάπραξη σοβαρών παραβιάσεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου». Βεβαίως, στην προκειμένη περίπτωση η εφαρμογή του νόμου θα είναι κάπως ελαστική, γιατί έχει κι η δικαιοσύνη τις συμπάθειές της, ιδίως όταν διακυβεύονται πωλήσεις 3,3 δις ευρώ, στην περίπτωση της Αγγλίας. Ο Boris Johnsonείχε  πει παλιότερα “άμα δεν πουλήσουμε εμείς όπλα στη Σαουδική Αραβία, θα πουλήσει κάποιος άλλος”. Ποιος να το φανταζόταν τότε ότι εννοούσε τον Κώστα Ζαχαριάδη. Ομοίως, στη Γερμανία τέθηκε το ίδιο ζήτημα, με τις συνομιλίες να γίνονται υπό τη σκιά της κριτικής για το ότι τα όπλα αυτά χρησιμοποιούνται σε εγκλήματα πολέμου. Εμείς, την ίδια στιγμή, είτε συζητούμε για τον Πάνο Καμμένο είτε ακούμε τις εκθέσεις ιδεών του Φίλη και του Σκουρλέτη.

Ο Κώστας Ζαχαριάδης στην
 ίδια συνέντευξη κατέληξε λέγοντας ότι «όπλα είναι, δεν είναι για αγαθοεργίες, είναι για κακούς σκοπούς». Την ευθύνη λοιπόν την έχει η χώρα που τα χρησιμοποιεί. Διατρέχω όλες αυτές τις δηλώσεις, που τις ταυτίζω όχι με τον συγκεκριμένο άνθρωπο αλλά με την ασκούμενη πολιτική, και ξαναρωτώ: τι είναι αυτό που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με τα ίδια επιχειρήματα; Σε τι θα λέγαν “όχι” αυτοί οι άνθρωποι;

Είχα ξαναχρησιμοποιήσει το κείμενο του Glover σε ένα συνέδριο για τον Κ. Καβάφη, για να σχολιάσω το ποίημα Ας φρόντιζαν. Διαβάζω εκεί λοιπόν για τον ήρωα που λέει ότι θα πήγαινε και με τον Γρυπό και με τον Ζαβίνα και με τον Υρκανό (και οι τρεις με σοβαρές περγαμηνές στο έγκλημα, παρεμπιπτόντως), οπότε:
Ας φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί
Να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.
Μετά χαράς θα πήγαινα με αυτόν.

Με άλλα λόγια, ζούμε σε έναν ψεύτη κι άδικο ντουνιά. Τέτοιους έχει: Μνημόνια, δανειστές, σαουδάραβες εγκληματίες, γενικώς είναι παλιοκοινωνία. Ας ήταν όλα ρόδινα, να ασκούσε κι ο ΣΥΡΙΖΑ την πολιτική της καρδιάς του. Τώρα δεν έχει παρά να συμμορφωθεί.

Δεν ξέρω πώς να αποδώσω την ένταση της αποστροφής που μου δημιουργεί αυτός ο συλλογισμός. Αγαπητοί φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, και ιδίως καλόπιστοι συνοδοιπόροι του «τι άλλο να κάναμε;», έχω μια πρόταση: όχι με τη δική μας συμμετοχή.  Τι σημαίνει αυτό; Η απάντηση του Σολζενίτσιν σημαίνει ότι τίθεται ζήτημα όχι μόνο αποτελέσματος, αλλά και ηθικής ακεραιότητας. Αυτής δηλαδή που μας επιτρέπει να συζητούμε σαν να είχε νόημα να υπερασπίζεται κανείς τη μία ή την άλλη άποψη, όσο ακόμα κυριαρχεί η αδικία και η καταπίεση. Η δική μου σκέψη είναι πως ακόμη και αν η άρνηση ενός ανθρώπου να είναι αυτός που θα πράξει κάτι που δεν αποφεύγεται είναι σταγόνα στον ωκεανό, αυτή η σταγόνα είναι ό,τι δίνει αξία στη ζωή μας. Το χυδαιότερο επιχείρημα της περιόδου που διανύουμε είναι πως η περιχαράκωση στην “ιδεολογική καθαρότητα” είναι φυγομαχία. Στον αντίποδα λοιπόν αυτής της στάσης έχουμε μια κυβέρνηση που ξεκινά ψηφίζοντας μνημόνια για προθέρμανση και καταλήγει να συμμετέχει σε εγκλήματα πολέμου με το επιχείρημα «αν δεν το έκανα εγώ θα το έκαναν άλλοι». Ναι. Μόνο που όλο το ζήτημα είναι αν είσαι ή όχι με αυτούς τους άλλους.



_________________________________
Η Υεμένη είναι ένα από τα χειρότερα μέρη στη γη για να είναι κανείς παιδί http://bit.ly/2AaDzSi 


Υεμένη: Πάνω από 50.000 παιδιά κινδυνεύουν να πεθάνουν μέχρι το τέλος του χρόνου http://dlvr.it/Q12fkk