Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2018

Ξύλινα τείχη στις χωματερές― με θαλασσογραφίες





13.785 ξύλινα παραδοσιακά καΐκια θα στις χωματερές ή για καυσόξυλα;
€42 εκ δίνονται για να καταστρέψουμε την κληρονομιά μας αντί να δοθούν αυτά κι άλλα τόσα για να τη διασώσουμε.

Γιατί;
Τι έχουμε πάθει; Κατεδαφίζουμε νεοκλασικά, δυναμιτίζουμε βράχια, καταστρέφουμε βότσαλα και αρχαία μονοπάτια.
Η νεοελληνική αυτοκαταστροφική μανία βρήκε τώρα νέο στόχο. Τα καΐκια. Τα παραδοσιακά ξύλινα σκάφη που πλέουν αιώνες στις θάλασσές μας, που θρέφουν κι στολίζουν τα πελάγη έγιναν ξαφνικά στόχος εκσυγχρονιστών. 
Προχειρότητες κι επιπολαιότητες βεβαίως, ασυγχώρητες σε τόπο τουριστικό, λαό που καμαρώνει για το θαλασσινό παρελθόν του. Με τέτοιες πρακτικές χάσαμε πολλά. Ας μην επιτρέψουμε να χάσουμε κι ό,τι μάς έμεινε.

Zητώ τη βοήθειά σας, με κοινοποιήσεις και υπογραφές και ό,τι άλλη κινητοποίηση μπορεί ο καθένας μας, να προλάβουμε και αυτή την καταστροφή και να περισώσουμε την κληρονομιά μας.

Σας φέρνω λεπτομέρειες, εικόνες, συνδέσμους προς άρθρα για τα ξύλινα παραδοσιακά σκάφη ,
ένα άρθρο για τα καΐκια και το νεότερο καραβομαραγκό που μιλά γι αυτή την τέχνη χιλιάδων χρόνων που κινδυνεύει να χαθεί,
σύνδεσμο προς βιβλίο,
με την ευκαιρία εικονογραφώ και με θαλασσογραφίες του Κ. Βολανάκη
και συστήνω την έκθεση:
 Κωνσταντίνος Βολανάκης: Ο πατέρας της ελληνικής θαλασσογραφίας (18 Φεβ - 13 Μαΐου) στο ΙΔΡΥΜΑ Β. & Μ. ΘΕΟΧΑΡΑΚΗ
_________________________________________
Υπογράφουμε στο: https://goo.gl/oFyUbs









Η Ελληνική Παραδοσιακή Ναυπηγική αποτελεί ένα τεράστιο κεφάλαιο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και αυτή την κληρονομιά προσπαθούν να προστατέψουν και να αναδείξουν οι διοργανωτές με το ναυτικό σαλόνι.
Στο λιμάνι του Πόρου συγκεντρώθηκαν και φέτος σκαριά κάθε τύπου (Τρεχαντήρια, Περάματα, Λίμπερτυ και Καραβόσκαρα) καθώς και πλήθος μικρών ντόπιων βαρκαλάδων που ελλιμενίζονται μόνιμα στον Πόρο. Όλα αποτελούν δημιουργίες παραδοσιακών ναυπηγείων που απειλούνται με εξαφάνιση.
Καΐκια με ιστορία και αναμνήσεις. Τα “ξύλινα τείχη” της ελληνικής παράδοσης, έδεσαν για τρεις μέρες στον όμορφο Πόρο, για το 5ο Ναυτικό Σαλόνι Παραδοσιακών Σκαφών.
Διαχρονικά, το Ναυτικό Σαλόνι Παραδοσιακών Σκαφών, στοχεύει στην ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με το διαρκές έγκλημα που συντελείται, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που με σειρά οδηγιών της αποζημιώνει τους αλιείς ώστε να σπάνε τα καΐκια τους αφού τα αποσύρουν από την αλιεία και καταθέσουν τις σχετικές άδειες. Αυτή η τακτική έχει σαν αποτέλεσμα να μετράμε σήμερα περισσότερα από 12.000 σπασμένα σκάφη....







Τα καΐκια πεθαίνουν στη στεριά

..Λίγο πριν κλείσει τα 50 του χρόνια, πρέπει να είναι σήμερα ο νεότερος καραβομαραγκός στην Ελλάδα, τέταρτη γενιά μέσα στο καρνάγιο, δεμένος από γεννησιμιού του με τη θάλασσα. Με ένα φορτίο στους ώμους: να διαφυλάξει μια τέχνη 2.500 ετών που κινδυνεύει να χαθεί.

Μυστικά που περνούσαν από τον πρωτομάστορα στον παραγιό και δεν θα γραφτούν ποτέ σε βιβλία. Τεχνικές εμπειρικές, δοκιμασμένες μέσα στους αιώνες για να αντέχουν τα πλεούμενα στον υψίσυχνο κυματισμό του Αιγαίου. Την κρυφή ιεροτελεστία για το πότε κόβεται ένα δέντρο («Γενάρη μήνα με γεμάτο φεγγάρι για να έχει τους χυμούς του») και πώς πελεκιέται για να γίνει άλμπουρο.

Είναι ο τελευταίος αφηγητής μιας ιστορίας που ξεκινά στην αρχαιότητα και φτάνει μέχρι τον Παπαδιαμάντη και τη Φραγκογιαννού, «που έβλεπεν την θάλασσαν ωσάν κεντητή, πεποικιλμένη» από τα λευκά αυλάκια που άφηναν πίσω τους οι γολέτες, οι μπρατσέρες και τα καΐκια....
...Μπορεί σε λίγο καιρό να καμαρώνουμε πια τα ξύλινα πλεούμενα μόνο μέσα στις σελίδες των μυθιστορημάτων. Γιατί το πέλαγος έχει πια αδειάσει. Σύμφωνα με την καταγραφή του Ελληνικού Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών, από τα 14.500 ξύλινα σκάφη που διέθετε η χώρα μας (ο μεγαλύτερος αλιευτικός στόλος στην Ευρώπη), έχουν καταστραφεί 12.500 μέσα σε 20 χρόνια.

Από το 1996, οπότε τέθηκε σε ισχύ με πρωτοβουλία της Ε.Ε., η νομοθεσία για τον περιορισμό της υπεραλίευσης, χιλιάδες Ελληνες αλιείς παρέδωσαν την άδειά τους και συναίνεσαν να καταστραφούν ολοσχερώς τα καΐκια τους, εισπράττοντας γερές αμοιβές. Μαζί με τα πλεούμενα, χάνονται και οι τεχνίτες. Καλαφάτες, αρμαδόροι, ιστιοράπτες μετριούνται στα δάχτυλα. Οσα καρνάγια έχουν απομείνει δίνουν μάχη για να κρατήσουν τις θέσεις τους στα λιμάνια, που τις εποφθαλμιούν ιδιοκτήτες μπαρ....
...... «Θέλουν να μας διώξουνε από αυτό το μέρος που έχουμε τους ταρσανάδες στο νησί», είπε. «Μα δεν έχουμε αλλάξει πόστο από την Τουρκοκρατία. Και οι παππούδες και οι προπάπποι εδώ ήταν. Τα τελευταία χρόνια, κάθε τόσο έχουμε προβλήματα με το Λιμενικό Ταμείο και την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου. Η δουλειά που κάνουμε είναι η πιο δύσκολη, έχει παιδεψιές. Ποιος νέος θα έρθει να μάθει όταν σε κυνηγούν με πρόστιμα και με δικαστήρια; Με τι κέφι θα δουλέψει; Με την απειλή της έξωσης;»

Εκατοντάδες καΐκια καταδικασμένα σε άδικο «θάνατο»
Για «763 καΐκια καταδικασμένο σε άδικο θάνατο» κάνει λόγο σε ανακοίνωση του το Διοικητικό Συμβούλιο του Ελληνικού Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών λέγοντας χαρακτηριστικά ότι 46 εκατομμύρια ευρώ διατίθενται για καταστροφή αντί για διατήρηση της ναυτικής μας κληρονομιάς.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο Σύνδεσμος σημειώνει: «με λύπη σας γνωρίζει ότι η καταστροφή των ξύλινων παραδοσιακών αλιευτικών σκαφών συνεχίζεται, λόγω επιδότησης της απόσυρσης της αλιευτικής αδείας, από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Από τις αμέσως επόμενες ημέρες αρχίζει νέα καταστροφή. Όταν θα ολοκληρωθεί αυτή η απόσυρση η πολιτιστική μας κληρονομιά θα θρηνεί 13.785 αλιευτικά ξύλινα –κυρίως παραδοσιακά– σκάφη προς τις χωματερές. Σύμφωνα με τα συγκεντρωθέντα στοιχεία ήδη εγκρίθηκαν καταστροφές 763 αλιευτικών σκαφών και άλλες 522 αιτήσεις δεν προχώρησαν προσωρινά λόγω έλλειψης του διαθέσιμου ποσού για τις υπόλοιπες καταστροφές. Όμως δεν έγινε κανένας έλεγχος για να διαπιστωθεί η πολιτιστική αξία των σκαφών που θα καταστραφούν από το κράτος, που κόπτεται για την πολιτιστική του ευαισθησία. Οι προφορικές διαβεβαιώσεις σύσσωμου του πολιτικού κόσμου της Ελλάδος ότι ‘κάτι καλό’ θα γίνει για την μη συνέχιση της καταστροφής των ξύλινων αλιευτικών σκαφών ήταν απλά μια εξαγγελία για την συσκότιση της υποθέσεως. Η αναλγησία που επιδεικνύει το Υπουργείο Αγροτικής (δήθεν) Ανάπτυξης είναι εξοργιστική».
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ελληνικού Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών καλεί όσους αγαπούν την παράδοση της ελληνικής ναυπηγικής χειροποίητης τέχνης, των Ελλήνων καραβομαραγκών, να συστρατευθούν «για την αποτροπή αυτής της επαίσχυντης καταστροφής» και παρακαλεί το Υπουργείο Πολιτισμού για τις δικές του κατ’ αρμοδιότητα ενέργειες, ώστε η διάσωση αξιόλογων παραδοσιακών ξύλινων αλιευτικών σκαφών, να μην μείνει γράμμα άνευ λόγου και ουσίας.
«Ο Σύνδεσμος μας από πολλών ετών έχει προτείνει αντί της καταστροφής τους, την αλλαγή χρήσης των αλιευτικών σκαφών σε ιδιωτικά ή επαγγελματικά σκάφη αναψυχής με αγορά τους μέσω της διαδικασίας εκποίηση τους μέσω του ΟΔΔΥ προς κάθε Έλληνα η αλλοδαπό φίλο της ελληνικής παραδοσιακής χειροποίητης ναυπηγικής τέχνης. Απαιτούμε την έμπρακτη πολιτιστική ευαισθησία της ελληνικής κυβέρνησης. Αν θέλουν μπορούν, έστω και τώρα, να δοθεί η δίκαια και σωστή λύση. Περιμένουμε έργα και όχι λόγια» επισημαίνεται στην ίδια ανακοίνωση.







________________________________
Σύνδεσμοι 

Τα καΐκια πεθαίνουν στη στεριά: άρθρο της Καθημερινής σε 
http://athamastos.blogspot.gr/2016/06/blog-post_5.html


Έγκλημα κατά της ναυτικής μας παράδοσης – Καταστρέφονται τα παραδοσιακά καΐκια: https://cyclades24.gr/2018/02/egklima-nautiki-paradosi-katastrefontai-kaikia/
ΕΚΘΕΣΗ: Κωνσταντίνος Βολανάκης: Ο πατέρας της ελληνικής θαλασσογραφίας

Υπογραφές

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.