Κυριακή 10 Ιουνίου 2018

Ηλιοστάλακτη Βαβούλη ― rip



Δεν έχω λόγια, χάνομαι. 
20 χρόνια γειτόνισσες στον ίδιο κήπο, σχεδόν 40 χρόνια φίλες κι η εκτίμησή μου μόνο αυξανόταν γι αυτή τη γενναία γυναίκα, την πιο διακριτική, πιο ευγενική, πιο γενναιόδωρη αληθινή κυρία που έχω γνωρίσει, κι άλλη δεν υπάρχει.

Στάλη!
Στάλη δεν ήταν για έτσι αυτό, ανάποδα το περιμέναμε. Εσύ θα έλεγες για μένα. Εσύ, ως τα βαθιά γεράματα, θα άνοιγες παλιά χαρτιά με ποιήματα που σου αφιέρωνα κάτω από την ελιά μας, και θα θυμόσουν και θα θύμιζες εσύ, όχι εγώ όπως τώρα.

Δεν έχω λόγια.
Μόνο δάκρυα.
Σκοτείνιασε η ζωή μου.







__________________________________
 Εικόνες

―τον περασμένο Νοέμβριο στου Κασάμπαλη στο Βερολίνο περιγελάσαμε την αρρώστια
 ―στο σπίτι της, πρώτη χημειοθεραπεία, Απρ. 2013
―ταξίδι πάλι, Κωνσταντινούπολη  Δεκέμβριος 2011, 'φίλες για πάντα' όπως έλεγε.

― 'Ρωμανού Μελωδού 5― β΄ το δικό της από 'Τα 40 Του Θανάτου' μου [στο goo.gl/yMo5bH  λίγα για την αφιέρωση].
_______________________

12 σχόλια:

  1. Συλλυπητήρια σ ολους του συγγενείς κ φίλους!!! Εισουν ένας εξαίρετος άνθρωπος!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. [...]" μάρτυρας δε μένει από την τέχνη,την αγάπη τη φιλία."
    μπρος στου αρχιτέκτονα του σύμπαντος την τρομερή τη βία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι. Όμως όχι με ανίερο τρόπο... Όχι χωρίς δέος και συγκίνηση...
      Η τρομερή η βία της "ανώτερης δύναμης" [θάνατος]
      που δεν γνωρίζει απο δικαιοσύνη και έλεος... να φανεί.

      ΥΓ. "Σα να μη ζήσαμε ποτέ. Καλά που λείπεις".

      σε όμορφη αντιστοίχηση με το :
      "Σαν να μην υπήρξαμε ποτέ.
      Κι όμως πονεσαμε από τα βάθη.
      [Νίκος Καρούζος]

      Διαγραφή

    2. Ευχαριστώ. Έτσι το εννοούσα.
      Έτσι πιστεύω 'δουλεύει' η Ποίηση κι έχω κάνει και αφιέρωμα σε μια εκπομπή με θέμα πώς να διαβάζουμε στίχους. Υποστηρίζω ότι τους φωνάζουμε, τους ψιθυρίζουμε, τους αναποδογυρίζουμε, τους τσιγκλάμε, τους κοροϊδεύουμε, τους αφιερώνουμε, τους χαζοτραγουδάμε μέχρι να γίνουν δικοί μας ώστε να έρθει η στιγμή που θα συντελεστεί τ θαύμα που ξεπηδούν από μέσα μας σε εκείνο το 'αχά!' που λυτρώνει με λυγμούς.
      Τιμή στο ποίημα που τα αντέχει όλα αυτά― γι αυτό το ευχαριστώ που παρέφρασες.

      –Να, εδώ τα λέω, από το 1.00.00'στην αρχή της 2ης ώρας:
      https://www.mixcloud.com/DaphneKastell/2-hours-with-daphne-april-13-2018/

      Διαγραφή
  3. Όταν ήθελα να "πάρω φως"έμπαινα στο προφίλ της ,όχι δεν είμασταν ποτέ φίλες ούτε διαδικτυακά μονο διακριτικά την ακολουθούσα γιατί την θαύμαζα .....Ήταν μια γυναίκα γεμάτη ήλιου σταλαγματιες μια ΗΛΙΟΣΤΑΛΑΧΤΗ....καλο της ταξίδι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ήταν.
      Η καλοσύνη κι η διακριτικότητά της φώτισαν πολλούς ανθρώπους κι ας την ξέρατε μόνο από μακριά.
      Για μας που τη ζήσαμε ο πόνος είναι αφόρητος.

      Σας ευχαριστώ που γράψατε εδώ.

      Διαγραφή
  4. Τώρα το έμαθα! Δεν την γνώριζα προσωπικά, μόνο από την δουλειά της...Ήταν εξαίρετος άνθρωπος..Εξαίρετη καλλιτέχνις...Ένα μεγάλο κεφάλαιο θα λείψη στονκαλλιτεχνικό κόσμο...Καλή ανάπαυση να έχει 😭

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχει όμως...
    Κι ενα κοριτσάκι αφήσει πισω που ενα τηλέφωνο δεν έχει δεχθεί απο κανέναν πονεμενο φιλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να το λέτε θα είστε κάθε μέρα με την Άρτεμη υποθέτω Ανώνυμη/ε
      και θα σας έχει μιλήσει για τη σχέση μας όπως θα γνωρίζετε υποθέτω και πόσο την αγαπά ο πατέρας της, γνωστός δημοσιογράφος.

      Σπόντες και κατηγορίες στα τυφλά όχι σ' εμένα. Όχι για μένα αλλά για τη μνήμη της Στάλης που πέρασε απίστευτες δυστυχίες με γέλιο και αξιοπρέπεια και πολύ θα λυπόταν με σχόλια σαν το δικό σας.

      Διαγραφή

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.