Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κρήτη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κρήτη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2022

Πού ήσουν πέρδικα γραμμένη (video)

 

«Απόψε δεν επλάγιασα, Πέρδικα πέρδικά μου


γιατί εκουβέντιασα πολύ,― περδικούλα λυγερή―
 

με μια γειτόνισσά μου…»




 

https://youtu.be/Wk1sH8teJ9A

Μ’ επισκέφθηκε σπίτι μου αυτό το νεαρό περδικάκι  και στάθηκε στο βράχο για ώρα πολλή.

Με ξάφνιασε, καιρό είχα να δω πέρδικα τόσο κοντά μου. Παιδί της πόλης είμαι, δεν τα ξέρω τα πουλιά όσο θα ήθελα, αλλά την περδικούλα μιά να τη δει κανείς πάντα θα τη γνωρίζει από το βήμα της το «λεβέντικο», καμαρωτό και ρυθμικό, που τόσο υμνήθηκε στα Δημοτικά και στη βουκολική Ποίηση στην οποία η αγαπημένη συχνότατα είναι «περδικοπερπατούσα» όπως και «περδικόστηθη» ή «περδικομάτα».

 

«Πού ήσουν πέρδικα γραμμένη κι ήρθες το πρωί βρεγμένη;

…..

Έτρωγα το Μάη χορτάρι και τον Αλωνάρη στάρι

Και τον Τρυγητή σταφύλι να είμαι κόκκινη στα χείλη» 

(μνεία και του χαρακτηριστικού κόκκινου ράμφους)

 


Θυμήθηκα στη Δήλο, μια αλησμόνητη βραδιά που είχα την τιμή με ειδική άδεια να την περάσω ανάμεσα στα αρχαία, όπου πριν καλά-καλά δύσει το αυγουστιάτικο φεγγάρι, διέκρινα στο πρώτο αμυδρό φως της αυγής κάτι σκιές που πηδούσαν σκαλί -σκαλί στις κερκίδες του αρχαίου θεάτρου. 
―Πέρδικες! μου είπαν.

Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν πια τόσο πολλές ή αν τις αποδεκάτισαν οι φωταψίες και τα τσιμεντώματα όπως έγινε και με τα αγριοκούνελα που, όταν πρωτοαγάπησα τη Μύκονο, λίγο πριν δύσει ο ήλιος τα καμάρωνα από μακριά να χοροπηδούν μικρές χαρούμενες σκιές στις παραγκεριές.


«..πέταξε περδικούλα μου, πέταξε πέρδικά μου

πέταξε από τα έλατα κι έλα στην αγκαλιά μου..»


Το ‘χουν οι κυνηγοί για μεγάλη γρουσουζιά να «σταυρώσει» το δρόμο σου πέρδικα αλλά τα βράχια μου δεν είναι τρίστρατο, ούτε ποτέ σκοτώνω ζώα και πουλιά οπότε το έχω για μεγάλη τύχη και παρηγοριά μου όταν τα άγρια μ’ εμπιστεύονται. 

Κι ωστόσο, σ' αυτή την ωραία νύφη (κι ακριβό έδεσμα που αναφέρεται στους Δειπνοσοφιστές), είναι (φεμινιστικώς) διασκεδαστικότατο που, από την αρχαιότητα μαζί με τους επαίνους, της προσδίδονται και χαρακτηριστικά με τα οποία η κοινωνία των ανδρών στολίζει την άπιαστη. «Πονηρή» χαρακτηρίζεται κατά αρχαίους συγγραφείς αλλά και σύγχρονους κυνηγούς που λένε ότι ξέρει να παραπλανεί αλλάζοντας τη φωνή της ή αναποδογυρίζοντας έτσι που δεν τη βλέπουν. Κι ακόμα, την περιγράφουν τόσο ερωτιάρα κι ακόρεστη που τη γομιμοποιεί, έφτασαν λένε, ακόμα κι ο άνεμος. 

Χαρακτηριστική επίσης η αυταρέσκεια του θηρευτή που όπως π.χ. στις κάτωθι στις μαντινάδες, είναι σίγουρος ότι η πέρδικα τον προκαλεί επειδή άλλο δεν ποθεί παρά να σκλαβωθεί από αυτόν:



«Η πέρδικα που προκαλεί κι ύστερο κόβει τόπο

ψάχνει να βρει τον κυνηγό με το δικό της τρόπο»  

 

«Ανάθεμά σε, κυνηγέ, με το κυνήγημά σου,

την πέρδικα που γύρευες ήρθε στην αγκαλιά σου».


 

__________________________________________________________



Το γένος Πέρδιξ η Αλεκτορίς που ανήκει στην οικογένεια των Φασιανιδών και στην τάξη των Ορνιθόμορφων το πτηνό.  Απ’ τη γενιά του Ερεχθέα ήταν η  Πέρδικα η Πολυκάστη, αδελφή του Δαίδαλου  και μάνα του Τάλω που μαθήτευε πλάι στο θείο του το Δαίδαλο και μάλιστα έλεγαν ότι αυτός ήταν που εφηύρε το πριόνι παρατηρώντας τα δόντια των ζώων. Όταν ο Τάλως έπεσε από την Ακρόπολη  μια πέρδικα πέταξε καθώς έβγαινε η ψυχή του άτυχου ανιψιού που κατά μια εκδοχή ο Δαίδαλος τον είχε σπρώξει στο γκρεμό από ζήλεια. Μελετητές παρατηρούν ότι ο όνομα Πολυκάστη, πολύς κασσίτερος, παραπέμπει στην εποχή του Χαλκού, είναι δηλαδή αυτοί οι μύθοι πολύ παλιότεροι (όπως εξ άλλοι και ο Μινόταυρος)― άρα, λέω, παλιά ιστορία ήταν και οι πέρδικες της Αττικής που παρέμειναν σε επόμενους καιρούς, όπως μας λέει ο καλός μου Παυσανίας που είδε ναό στην Πέρδικα πλάι στον Παρθενώνα.

 

 ___________________________________________

 

 

Του Απόστολου Χρ. Αντωνάκη

Πριν από χρόνια καταπιάστηκα να γράψω μερικές σκέψεις για ένα από τα πολυτιμότερα ενδημικά μας θηράματα. Για να το κάνω πολλοί ήταν οι λόγοι που με παρακίνησαν. Κυρίως όμως επειδή λίγα είδη από αυτά του φτερωτού μας κόσμου έχουν περάσει στην ιστορία μέσω των αιώνων με ιδιαίτερη γοητεία, με δοξασίες, θρύλους και τραγούδια, με μύθους και λογοτεχνήματα. Ανάμεσα σ' αυτά τα λίγα, λοιπόν, δεν θα 'ταν παράδοξο ένα να έχει την πρωτιά η πέρδικα..

Η πέρδικα προσέλκυσε τους ερευνητές, αλλά και τους φιλοσόφους της εποχής, στη μελέτη όχι μόνο των συνηθειών της, αλλά και της βιολογίας της, με τόσο μεγάλη προσοχή και επιτυχία μάλιστα, ώστε χιλιάδες χρόνια αργότερα οι επιστήμονες να στηρίζονται με σεβασμό σ' αυτές τις μοναδικές παρατηρήσεις.

Ο Αριστοτέλης, στο έργο του «ΑΙ ΠΕΡΙ ΤΑ Ζ?Α ΙΣΤΟΡΙΑΙ», κάνει εκτεταμένη αναφορά στις πέρδικες, για να τον επιβεβαιώσουν αρκετοί σύγχρονοί του, αλλά και μεταγενέστεροι, μεταξύ των οποίων Θεόφραστος ο Αιλιανός και ο Αριστοφάνης Βυζάντιος.Αναφερόμενος, λοιπόν, ο Αριστοτέλης στην πέρδικα, τη χαρακτηρίζει ως ιδιαίτερα φιλήδονο πουλί, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στα αρσενικά, τα οποία περιγράφει ως «ένθερμους εραστές», οι οποίοι δεν άφηναν τις θηλυκές να κλωσήσουν. Παρατήρησε δε πως αρκετές φορές τα αρσενικά κατέστρεφαν τα αυγά στις φωλιές, για να μπορούν να συνεχίσουν τις ερωτοτροπίες με τις θηλυκές. Κάπου εκεί ο Αριστοτέλης μέμφεται «της ηθικής» των αρσενικών περδικών, αναφέροντας αρκετές λεπτομέρειες για την ερωτική συμπεριφορά μεταξύ τους, όταν οι θηλυκές αναγκάζονταν να απομακρυνθούν από κοντά τους, για να μπορέσουν να εκκολάψουν τα αυγά τους.

Ωστόσο, και οι νεότεροι ερευνητές και φυσιοδίφες χαρακτήρισαν αρκετές φορές τις αρσενικές πέρδικες «ασελγή πουλιά», επιβεβαιώνοντας κατά τον πλέον περίτρανο τρόπο τις παρατηρήσεις του μεγάλου αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου. Παρατηρήθηκε επίσης πως τα αρσενικά, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της αναπαραγωγής, και μόνο στο άκουσμα της φωνής της θηλυκιάς έφταναν σε ερωτικό οργασμό. Ίσως γι' αυτόν το λόγο και ο Αιλιανός, επιβεβαιώνοντας τον Αριστοτέλη, αναφέρει: «Πέρδικα θήλυν, όταν κατ' άνεμονγένηται του άρρενος, εγκύμονα γίνεσθαι φύσει τινί απορρήτω!» («Περί ζώων ιστορίας» βιβλ. XVII, κεφ. XV). Δηλαδή, η θηλυκιά πέρδικα γονιμοποιείται ακόμη και με την πνοή του ανέμου που έρχεται από το μέρος της αρσενικής πέρδικας, με κάποιο ανεξήγητο τρόπο.

Η ελληνική πέρδικα αναφέρεται σε πολυάριθμους πληθυσμούς μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Λέγεται δε πως με ειδικές μεθόδους συλλαμβανόταν και σε συγκεντρωτικούς αριθμούς γινόταν η εξαγωγή της για τον εμπλουτισμό των βιοτόπων άλλων ευρωπαϊκών χωρών.Αν οι συνήθειές της, η βιολογία και η πονηριά της μνημονεύονται από τους φυσιοδίφες και τους ερευνητές, η νεότερη λαϊκή ποίηση αλλά και η λογοτεχνία αφιερώνουν αμέτρητους στίχους και διηγήματα με προσωποποιημένη την πέρδικα ή αντίστροφα. Μαζί της όμως ασχολήθηκε και ο Αθήναιος, σοφιστής από τη Ναυκράτη της Αιγύπτου, ο οποίος έζησε το 2ο μ.Χ. αιώνα. Υποστήριζε πως οι πέρδικες «μετανάστευαν» από την Αττική στη Βοιωτία, όπου και άλλαζαν το κακάρισμα. Αυτό όμως έρχεται σε αντίθεση με τις βιολογικές συνήθειες του πουλιού, που το καθιστούν μη μεταναστευτικό ή μετακινούμενο σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, τουλάχιστον τέτοιες που καθορίζονται από τα όρια μεγάλων νομών, όπως η Αττική και η Βοιωτία.

Στο έργο του Αθήναιου «ΔΕΙΠΝΟΣΟΦΙΣΤΑΙ», μεταξύ των άλλων, περιγράφονται και οι αρχαίοι τρόποι μαγειρέματος του πουλιού, με τέτοιες λεπτομέρειες μάλιστα, ώστε να ωχριούν μπροστά στις περιγραφές αυτές αρκετοί ίσως από τους σύγχρονους σεφ, ως προς την εκλεπτυσμένη γαστριμαργική τέχνη των αρχαίων. Αλλά και σε νεότερα χρόνια -τότε που η Ελλάδα ήταν ακόμη υπόδουλη στον τουρκικό ζυγό- έχουν αναφερθεί αρκετά περιστατικά με πρωταγωνιστές ήρωες της εθνικής μας Επανάστασης και την πέρδικα. Κι αυτό δεν είναι καθόλου παράδοξο, αφού σε αναφορές ιστορικών της εποχής καταγράφεται η έντονη κυνηγετική δραστηριότητα των Ελλήνων της εποχής εκείνης, αλλά και η ιδιαίτερη σχέση τους με διάφορα ζώα και θηράματα.

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος π.χ. αγαπούσε γενικά το κυνήγι τόσο των φτερωτών όσο και των τριχωτών θηραμάτων και ιδιαίτερα αυτό της πέρδικας και του λαγού. Χαρακτηριστικό όμως είναι το επεισόδιο που συνέβη με πρωταγωνιστές τον Καραϊσκάκη και μια πέρδικα. Ο Καραϊσκάκης επιθεωρούσε την εμπροσθοφυλακή του στο Δαφνοβούνι στο σημερινό Δαφνί και κάποια στιγμή βρέθηκε με τους επιτελείς του σ' ένα μισογκρεμισμένο χαμόσπιτο. Εκεί που συζητούσαν, μια πέρδικα πέταξε μέσα και κάθισε στον ώμο του αρχηγού. Ολοι ταράχτηκαν και ξαφνιασμένοι τινάχτηκαν όρθιοι. Τρόμαξε και η πέρδικα κι έκανε φτερό.Ο Καραϊσκάκης θεώρησε το συμβάν καλό οιωνό και εμψύχωσε τα παλικάρια του, λέγοντάς τους πως αυτό ήταν σημάδι νίκης, σταλμένο από τον Θεό.Και δεν ήταν μοναδικό το συμβάν, αφού πλήθος από λαϊκές καταγραφές εξιστορούν θρύλους και δεισιδαιμονίες, με πρωταγωνιστές θηράματα και ανθρώπους, σε μια σχέση αναμφίβολα τρυφερή και πολλές φορές συγκινησιακά μυσταγωγική.

___________________________________

Πέρδιξ η Αλεκτορίς Alectoris chukar 

η επισκέπτριά μου:

https://youtu.be/Wk1sH8teJ9A

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2020

Κακοποίηση γαϊδουριού για την πατρίδα ―Οι το 'Χριστό αγαπώντες' και το γήρας μισούντες [αισχύνθητε από της Κυρίας]

Οι μισούντες τα ζώααισχύνθητε από της Κυρίας· ως χόρτος γαρ πυρί έσεσθαι απεξηραμμένοι *

  

 

Ήταν ένας  αγρότης που είχε ένα γέρικο γαϊδουράκι που έπεσε σε ένα ξεροπήγαδο. Ο πτωχός αγρότης «αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήταν πολλά. Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό. Κάλεσε όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε. ….»


Έλαβα  σε μήνυμα από  φιλόζωη Ελληνίδα φίλη μου σύνδεσμο προς  αυτή την ανάρτηση σε φεϊσμπουκική σελίδα που ονομάζεται «Αγαπώ το Χριστό». Εν είδει παραβολής ή Μύθου του Αισώπου η κακοστημένη αυτή ιστοριούλα παρουσιάζεται ως διδακτική  κι όχι ενδεικτική της παράλογης σκληρότητας και της άγνοιας της ελληνικής κοινωνίας...

Τελικά το ταλαίπωρο ζώο πατώντας στα χώματα που του ρίχνουν ανεβαίνει λίγο-λίγο στη γη και η ψευτοπαραβολή, μέσω της βιασμένης και άγαρμπης παρομοίωσης του γαϊδουριού με την Ελλάδα και των ανθρώπων με τους Ευρωπαίους,  καταλήγει στο «ηθικό δίδαγμα», όπως το ονομάζει, και μάς προτρέπει να κάνουμε σαν το γαϊδούρι. Γαϊδούρια εμείς, γαϊδούρι και η Ελλάδα που «κάποιοι Ευρωπαίοι εταίροι μας προσπαθούν να τη θάψουν» αλλά, συμπεραίνει «πρέπει να βρούμε τρόπους να το εκμεταλλευτούμε όπως ο γάιδαρος».

Εντάξει, εκεί τουλάχιστον γέλασα. 

Αλλά όχι και πολύ. Λίγες μόνο μέρες έχουν περάσει από όταν ένας γνωστός (καταδικασμένος) βασανιστής ζώων κρέμασε στην αυλή το σκύλο του κι άρχισε να τον ευνουχίζει με κλαδευτήρι σε σπίτι μέσα σε κρητικό χωριό που δεν έβλεπε δεν άκουγε τα αίματα και τα ουρλιαχτά του σκύλου κι αν δεν τύχαινε να βρίσκεται τυχαία εκεί ένας φιλόζωος ακτιβιστής που πήδηξε το τοιχάκι με το κοτόσυρμα κι έπαιρνε φωτογραφίες ώσπου να τρομάξει ο βασανιστής και να σώσουν τελικά τον αιμόφυρτο σκύλο.

Το πρόσφατο έγκλημα είχε γίνει λίγες ώρες πριν λάβω την ψευτοπαραβολή, όταν σε άλλο κρητικό χωριό καθηγητής έσφαξε δημοσίως σκύλο με σουγιαδιές ενώ άλλος κρατούσε το ζώο και το χτυπούσε με σκουπόξυλο.


Τι γίνεται στην Κρήτη; Τι γίνεται στην Ελλάδα; Τι δεν καταλαβαίνουν οι το Χριστό αγαπώντες; Γιατί η κοινωνία μας είναι τόσο ελαστική μ' αυτά τα εγκλήματα; Γιατί δε σώζουμε τα βαρελόσκυλα και τα αλυσοδεμένα, γιατί δεν ακόμα μπαστουρώνουμε μέχρι πληγιάσματος τα ιπποειδή και δεν τιμωρούμε τους βασανιστές, γιατί δεν ψάχνει σοβαρά η αστυνομία για όσους εγκαταλείπουν κουταβάκια και γατάκια σε σκουπιδοτενεκέδες;


Και πότε θα καταλάβουμε ότι η σιωπή είναι συνενοχή; 

 

Με 2.500 emojis κοσμούν οι ‘Αγαπώντες το Χριστό’ την ανάρτηση που σας σας διηγήθηκα αποσπασματικά. 2.500 καρδούλες και ‘likes’ ενώ το πρώτο και μόνο «έλεος» είναι το δικό μου. 61 σχόλια. Με πρώτο το δικό μου, και μόνο, που εντοπίζει κακοποίηση ζώου και ηλικιωμένου (κανείς δεν παρατήρησε την κλοπή ενσήμων από τον εργαζόμενο γάιδαρο που, κατά τα δικά μου ήθη, ο «γεωργός» τού οφείλει θαλπωρή κι ασφάλεια στα γεράματα μετά από μιας ζωής εργασία). Διάβασα προσεκτικά τα 60 σχόλια. Εκτός του 61ου, του δικού μου, μόνο ένα μου φάνηκε κάποιου που δυσανασχέτησε. Όλα τα άλλα έχουν βρει «δίδαγμα» και «διδάγματα» και “beautiful” με μπράβο και Χριστούς κι ευχαριστήρια μέχρι δυσπιστίας κάποιας που τόσο πολύ της άρεσε μα αναρωτιέται αν η ιστορία είναι αληθινή (εντάξει, γελάμε μα τέτοιος είναι ο βαθμός αντίληψης σ’ αυτού του είδους ομάδες).

Εξηκοστό πρώτο το σχόλιό μου και πρώτο «έλεος» το δικό μου emoji πλάι σε καρδούλες και likes και μερικά δάκρυα - μα κρίνοντας από τα σχόλια δε δακρύζουν για το γαϊδουράκι ή την απαξίωση των ηλικιωμένων, μόνο για πατρίδες και εναντίον προσφύγων που, αδυνατώ να κατανοήσω λογικά από ποιους δρόμους σκέψης, το κόλλησαν κι αυτό στα διδάγματα. 

Δουβλίνο, Ανδρέας Παπανδρέου και ο υιός αυτού, καλοί Έλληνες-κακοί Ευρωπαίοι, Χριστοί κι «αμήν»  τα κουλουβάχατα που χοροπηδάνε στα μυαλά τους αλλά με εντυπωσιακή αναισθησία κανείς τους δε βλέπει από πιο κοντά να συναισθανθεί τον πόνο του προδομένου γαϊδουριού (και κάθε ηλικιωμένου στη θέση του) και την αχαριστία και φονική σκληρότητα του κακοποιητή ζώων από τη γειτονιά του που αντί να βοηθήσει να σώσουν το ζώο ρίχνει κι εκείνη τη φτυαριά της.

 

 

Τα μεταφέρω μαζί με την ιστορία ολόκληρη με εικόνες και  likes και νούμερα. 

Και συμπεραίνω τελικά, όσο το σκέπτομαι ότι δεν είναι αποτυχημένη η παραβολή, το ηθικό δίδαγμα είναι άλλο βεβαίως, αλλά η παραβολή μια χαρά δείχνει, ολοζώντανη τη απόλυτη απουσία ευσπλαχνίας κι ενσυναίσθησης, τη χοντροκομμένη αναλγησία κι εγωπάθεια μιας νοοτροπίας ανθρώπων που δε βλέπουν παρά τα πρόσκαιρα μικροσυμφεροντάκια και τη βολή τους, μιας κοινωνίας που κλείνει τα μάτια στο έγκλημα εκτός κι αν  τα μέλη της προσκληθούν να συμμετέχουν, οπότε τρέχουν με ενθουσιασμό να πετάξουν λάσπη στον ανήμπορο επειδή, τι να κάνουμε, είναι πολυέξοδο να τον τραβήξουμε στο φως και να προσφέρουμε φροντίδα.


Και για σας τους Άγαπώντες το Χριστό’ μια εξήγηση για να μη μπλέξουμε σε ανούσιες κουβέντες: 

Δεν είμαι μέλος της σελίδας σας ούτε φίλη ή γνωστή σας. Η Σελίδα «Αγαπώ το Χριστό» είναι ανοιχτή «προς όλους» γι αυτό δε σβήνω ονόματα όταν αντιγράφω ή φωτογραφίζω τα σχολιά σας. Αν ενοχληθείτε δεν έχετε κανένα δικαίωμα να διαμαρτυρηθείτε. Ο νόμος και το Facebook σάς έδωσαν το δικαίωμα να κλείσετε μεταξύ σας τις ιδέες σας ή, ατομικά, να γράφετε με ψευδώνυμο, αλλά εσείς ανοίξατε τις πόρτες δίνοντας δικαίωμα σ΄εμάς τους περαστικούς διαβάτες να σας κρίνουμε ή και να σας αφιερώνουμε τα δικά μας  κατασκευάσματα «ηθικά διδάγματα» όπως το ακόλουθο που παραφράζω για να σας αφιερώσω― προς γνώσιν και συμμόρφωσιν:

 Οι μισούντες τα ζώα, αισχύνθητε από της Κυρίας· ως χόρτος γαρ πυρί έσεσθαι απεξηραμμένοι.*

____________________________________________________


Αγαπώ τον Χριστό

1 ημ. ·

Καλησπέρα σε όλους....!!

Μια μέρα o γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι. Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει.Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήταν πολλά.Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό. Κάλεσε όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε.Λίγα φορτία χώμα αργότερα, ο γεωργός κοίταξε κάτω το πηγάδι κι έμεινε έκπληκτος με αυτό που είδε. Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!! Με κάθε φτυαριά χώμα που έπεφτε στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Οι γείτονες του αγρότη συνέχισαν να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω στο ζώο, κι αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Πολύ σύντομα, όλοι ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού.Ηθικό δίδαγμα: Η ζωή μπορεί να φέρει σε σας πολλές φτυαριές από σκουπίδια μέσα στο πηγάδι της ζωής σας. Να θυμάστε όμως πως κάθε ένα από τα προβλήματά σας αυτά είναι ένα εφαλτήριο. Μπορούμε να βγούμε από τα βαθύτερα πηγάδια απλά με ένα τίναγμα. Πατάμε πάνω στο πρόβλημα και κάνουμε ένα βήμα πάνω.Αυτή η ιστορία θα μπορούσε να αναφέρεται ακριβώς και στην χώρα μας,αλλα και στον καθένα απο εμας προσωπικά.....Κάποιοι Ευρωπαίοι εταίροι μας προσπαθούν να μας θάψουν. Πρέπει να βρούμε τρόπους να το εκμεταλλευτούμε όπως ο γάιδαρος.....

 

 

«Αυτή η ιστορία θα μπορούσε να αναφέρεται ακριβώς και στην χώρα μας, αλλά και στον καθένα απο εμάς προσωπικά.»



 

Το σχόλιό μου σε Αγαπώ τον Χριστό

Για την κακοποίηση του γαϊδουριού που η γειτονιά μαζεύεται να το θάψει ζωντανό, δε σας καίγεται καρφάκι παρατηρώ. Κι εσείς και οι εκστατικοί θαυμαστές σας  δίχως συμπόνια κι ενσυναίσθηση δε συγκινείσθε ούτε από τις φωνές του άτυχου πλάσματος, ούτε από την αχαριστία του γεωργού σας.


Ελλάδα τόπος μαρτυρίου των ζώων.

Με κατατρομάξατε. Ευτυχώς (και δόξα των Αγίω Φραγκίσκω της Ασσίζης) στα 2.500 likes βλέπω και κάποια δάκρυα και θέλω να ελπίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι λυπήθηκαν το ζώο σαν κι εμένα μα ίσως σας αγαπούν και δε θελουν να σας κάνουν παρατήρηση.

 











Κορυφαίος θαυμαστής

Niki Kapnisi Τελειοοοο!!!!!Ετσι ακριβως γινεται και με τις ζωες μας!!

  • diamond_filled_24_fds-spectrum-blue-gray.png Κορυφαίος θαυμαστής
    Dimitroula Stamou
    Πολύ-πολύ ωραία ιστορία!! Οι ευρωπαίοι δεν τα ρίχνουν έτσι ώστε να πατήσουμε σαν εφαλτήριο, αλλά τα πετάνε για να τρέξουμε να τα μαζέψουμε!!

  • Κορυφαίος θαυμαστής
    Antonis Filias
    Πολύ διδακτικό..
  • Μόνο που η πατρίδα μας δεν είναι γαϊδουράκι γερικο, αλλά άλογο βαρβάτο..!! Εμείς δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι..

  •  ·diamond_filled_24_fds-spectrum-blue-gray.png Κορυφαίος θαυμαστής
    Antonis Filias
    Αννα Μουρατιδου δεν έχω πρόβλημα με την πατρίδα μας..!!!!! Ίσα ίσα.. πρόβλημα έχω με αυτούς που την μεταχειρίζονται..!! Κ όλα αυτά τα χρόνια μόνο βρωμιά βλέπω..😥


  • Αννα Μουρατιδου
     Antonis Filias Δυστυχως το Αιγαιο μας και τα νησια μας τα εχει γκριζαρει πρωτος ο Αντρεας, με το περιβοητο mea - culpa που ειπε, μετα η παρεα του στα Ιμια, με τη σημαια μας που την πηρε ο ανεμος και αργοτερα ο γιος του που μαζι με το μνημονιο ειχε υπογραψει το ΔουβλινοΙΙ με το οποιο μας φορτωσε ολους τους μεταναστες και ολους τους προσφυγες απο χωρες του ισλαμ !!!

    Jorz Frankis
     Antonis Filias Καποτε φιλέ Αντώνη ειμασταν οπως λες. Μας καταντησανε όμως χειρότερα κ απο γέρικο αλογο δυστυχως. Δεν εχουμε τσίπα ουτε απο τους προγόνους μας, αλλά κ απομακρυνθηκαμε απο το θεο. Όλα αμασητα τα τρωμε κ έχουμε αποδυναμωθεί πληρως. Κοιτα σε λίγο χρονικο διαστημα ποσα πραγματα αποδεχτηκαμε κ δεν αντιδρασαμε. Συμφωνιες κατα της χωρας που περνανε νυχτα, (πρεσπες) Εισβολή καθημερινή απο μεταναστες, Το τουρκο να κοντευει να φτασει Σούνιο, Πασχα Γιορτες σε λιγο χριστουγεννα χωρίς θεο κ θεια κοινωνία, παρελασεις τέλος, ανήθικα παρακμιακα ριαλιτι, κ εχουμε ακομα ψωμι. Οτι αξία κ παραδόσεις υπήρχαν σε αυτή την χωρα, τείνουν να σβηστουν μια για παντα

    diamond_filled_24_fds-spectrum-blue-gray.pngΚορυφαίος θαυμαστής
    Antonis Filias
    Jorz Frankis έχεις δίκιο αδερφέ, αλλά εγώ δεν θα πάψω να αισιοδοξώ κ να ελπίζω για καλύτερες μέρες..!

    Jorz Frankis
    Antonis Filias Πολύ καλα κανεις Αγορινα μου κ ετσι πρεπει.Μαζι σου ειμαι. Χωρις την ελπιδα δεν παμε πουθενα. Απλα δυστυχως τα γεγονοτα αναφέρουμε κ οτι ηταν η μοίρα μας να ζήσουμε αυτες τις δυσκολες κ άγριες εποχες. Ισως μεσα απο τα δεινά κ ασχημα, καποια στιγμη αναζητησουμε την πραγματική αληθεια, κ την ανάταση της ψυχης μας, αφήνοντας στην ακρη πραγματα χωρις ουσία κ περιεχόμενο.










________________________________________________
Σημείωση

*«Οι μισούντες τα ζώα, αισχύνθητε από της Κυρίας· ως χόρτος γαρ πυρί έσεσθαι απεξηραμμένοι...» παραφράζω,

 από τον Όρθρο, λειτουργία του Πάσχα, το 

«Εκ νεότητός μου πολλά πολεμεί με πάθη, αλλ' αυτός αντιλαβού, και σώσον Σωτήρ μου. 

    Οι μισούντες Σιώναισχύνθητε από του Κυρίου· ως χόρτος γαρπυρὶ έσεσθε απεξηραμμένοι…..»

Σύνδεσμος

https://www.facebook.com/144710609476803/photos/a.144712769476587/692148668066325/?type=3&theater


Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2020

Κρήτη πάλι: ευνουχισμός σκύλου με κλαδευτήρι σε αυλή (εικόνες μη δείτε)



Έλαβα την είδηση χθες το βράδυ, με φωτογραφίες και δε μπόρεσα να κοιμηθώ.

Δίνω σύνδεσμο για εικόνες μα προειδοποιώ να μη δείτε αν δεν αντέχετε. Είναι όμως αποδεικτικά στοιχεία.


Ο Αλέξανδρος Χειλιαδάκης που έχει ξανακατηγορηθεί για κακοποίηση ζώου, χθες, στο Ακρωτήρι της Κρήτης, κρέμασε το σκυλί του ζωντανό και άρχισε να το ευνουχίζει με κλαδευτήρι. Τα ουρλιαχτά του σκύλου η γειτονιά τα αγνόησε. Ευτυχώς τυχαία τα άκουσε  ξένος, μέλος φιλοζωικής και έσωσε το σκυλί.

Ο δράστης φόρτωσε το σκυλί σε καρότσα και εξαφανίστηκε. 

 

 

Πότε θα γίνει και στον τόπος μας νόμος που να απαγορεύει να έχουν (ή και να πλησιάζουν) κατοικίδια οι βασανιστές τους; Τόσο δύσκολο; Πότε οι περίοικοι και συγγενείς θα πάψουν να καλύπτουν αυτά τα εγκλήματα;

Και, ξανά, η πραγματική φρίκη δεν είναι ο ένας εγκληματίας μα η κοινωνία που το έφτιαξε και τον περιθάλπει.

 

Ακόμα και το φρικτότερο τέρας να ήταν, δεν το κακοποιούμε αλλά πρέπει να είσαι πολύ επικίνδυνος για να βασανίσεις σκυλί, το ζώο που απαρνήθηκε τη φύση του για να είναι κοντά μας, το πλάσμα το πιο πιστό κι υπάκουο κι έτοιμο να θυσιαστεί για λίγη αγάπη.



Ο Reinhold που έσωσε το σκυλί δεν είναι 'Γερμανός Τουρίστας' όπως γράφτηκε. Είναι φιλόζωος εθελοντής αφοσιωμένος στα ζώα. Στο τρίτο κλάμα του σκυλιού έτρεξε πάνω από το φράκτη, έβαλε φωνές, έσωσε το σκυλί, πήγε στην Αστυνομία. Ήρωας.








Όνομα/Επώνυμο: Αλέξανδρος Χειλιαδάκης
Ετών: 55
Τόπος Διαμονής: Κουνουπιδιανά Χανίων
Επάγγελμα: Υπάλληλος ΔΕΗ
__________________________

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


Ο κτηνίατρος που έσωσε το ευνουχισμένο σκυλί που αιμοραγούσε.


Κρήτη: Σε διαθεσιμότητα o 55χρονος μετά την κτηνωδία σε βάρος του σκύλου του


Σε διαθεσιμότητα τέθηκε ο υπάλληλος της ΔΕΗ που φέρεται να είναι υπεύθυνος για το βασανισμό ζώου στα Χανιά, που προκάλεσε σοκ σε όλη την Ελλάδα.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης ζήτησε σήμερα από τη διοίκηση της Επιχείρησης να αντιμετωπίσει αμέσως το θέμα με όλη την αυστηρότητα που αρμόζει καθώς, όπως επισημαίνει, τέτοιες συμπεριφορές δεν είναι δυνατόν να γίνονται ανεκτές σε μία σύγχρονη κοινωνία.

Σύμφωνα με πηγές της επιχείρησης, ο πρόεδρος της ΔΕΗ ζήτησε να κινηθούν άμεσα οι πειθαρχικές διαδικασίες για τον υπάλληλο που φέρεται να έχει διαπράξει την αποτρόπαια πράξη.

«Τέτοιες συμπεριφορές είναι απολύτως καταδικαστέες. Με απόφαση του προέδρου ο συγκεκριμένος υπάλληλος τίθεται σε διαθεσιμότητα μέχρι να ολοκληρωθεί η πειθαρχική και ποινική διερεύνηση της υπόθεσης», ανέφεραν οι ίδιες πηγές.










Ευτυχώς το σκυλί σώθηκε. Δείτε τι καλό πλάσμα, χαδιάρικο γεμάτο ευγνωμοσύνη: https://www.facebook.com/elizabeth.iliakis/videos/10223036756282949/ 
Μακάρι να βρεθεί παντοτινή οικογένεια γι αυτόν.





___________________________________________________________

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

The Souda Shelter Project

Το έγκλημα: https://www.facebook.com/groups/638772982948839/permalink/1772357516257041/

Ευτυχώς το σκυλί σώθηκε. Δείτε τι καλό πλάσμα, χαδιάρικο γεμάτο ευγνωμοσύνη: https://www.facebook.com/elizabeth.iliakis/videos/10223036756282949/