Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Τουρκία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Τουρκία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2022

Νοτιάδων καταχνιά― Age is a Sin (με ή δίχως ντρόγκα) μα σας προσκαλώ


Δάφνη Χρονοπούλου

 

 

Οι φωτεινές καταχνιές του Φθινοπώρου.

Πίσω από τα αχνά χαμηλά σύννεφα ρόδινες αποχρώσεις από νωρίς, κι είναι όλη η νύχτα μια παρατεταμένη η αυγή. Βουίζουν τα κύματα, βράζουν υπόκωφα δίχως να σκάνε στην ακτή.

Είναι παράξενη η ησυχία φέτος, σα να μάς φέρνει μυστικά. Έτσι ήταν πριν 20 χρόνια, όταν πρωτοαπόκτησα το σπίτι μου. Τόση ησυχία που ξεχώριζε ένα βέλασμα, ένας μονήρης ερωτύλος γάτος ή ένα παπάκι που αγκομαχούσε σε μια μακρινή ανηφόρα.

Μα λίγο-λίγο άλλαζε το νησί· δεν έμεινε Έλληνας (ή κι Ιταλός;) ίσως που να μη φόρτωσε αμάξι ή δίκυκλο και να μην ήρθε «για να δει κι αυτός τη Μύκονο». Ως πρόπερσι. Που μάς ήρθε και ο Covid με την καραντίνα. Κι ύστερα η Κρίση που τ’ ακρίβυνε όλα τόσο που έρχονται μόνο όσοι τους καλύπτει εταιρία, ομάδα αθλητική ή πετρελαιοπηγές… Ρώσσοι και Άραβες οι μόνοι που άντεχαν οικονομικά κι αισθητικά. Ήταν. Μα φέτος είχαμε και πόλεμο στην Ουκρανία, άρα πάνε οι Ρώσοι, μάς τελείωσαν. Πάνε κι οι Τούρκοι ηθοποιοί, τους έφαγε η καταβαράθρωση της λίρας τους. 

Δεν έχει πια τα μηχανάκια,τα αμέτρητα στους δρόμους,  δεν έχει ταξιδιώτες στο αυτοκινητάκι τους. Έχουμε ‘transfer’, λεωφορειάκια και σωφέρ με σκαρπινάκι που κουβαλάνε το έμψυχο φορτίο από το ένα πορτιεροφύλακτο μαγαζί στον άλλο. Ένα Φορτίο βουβό κι αδιάφορο πίσω από μαύρα τζάμια, φορτίο δίχως ενδιαφέροντα,που αδιαφορεί να δει, να καταλάβει, να μυρίσει, να γευτεί ζωή άλλη από εκείνη που παρήγγειλε. Δεν έχουν πλέον σημασία οι τοποθεσίες, θέση ή θέα πλέον δε μετρά στα ενοικιαζόμενα όσο η νεοδμητότης. Καινούργιο να ‘ναι κι όπου να ‘ναι, κι όσο να ‘ναι.

Όχι βεβαίως ότι ο σνομπισμός που πάντα ακολουθεί το νέο χρήμα δεν επηρέασε κι εδώ. Να, η γειτονιά μου ας πούμε- «3 λεπτά από το Namos, με τα πόδια» (λες και θα περπατούσαν), εδώ και 3 χρόνια υπερπουλιέται και τρυπιέται η γη ως τα βάθη για να χτιστούν πανάκριβα εξοχικά- τα ωραία όχι για νοίκιασμα, τ’ άλλα στο τσάκα-τσάκα για να νοικιαστούν για απόσβεση.

Των περιπετειών μου μια γεύση έχετε πάρει από το blog μου, μα, πέραν των βράχων και της διάνοιξης δρόμων άχρηστων, το μεγάλο βάσανο για μένα τα τελευταία χρόνια ήταν ο θόρυβος. Διότι τοπικό μας σπόρ, λόξα και τρέλα που μάς κατατρώει, είναι το χτίσιμο. Η πανδημία δεν έγινε αιτία περισυλλογής, κανένας Άμλετ δεν αναρωτιέται πια στη Μύκονο, κανένα τι είμαι-πού πηγαίνω, ίχνος περισυλλογής. 

Δίχως τουρίστες σημαίνει δίχως τους περιορισμούς του Τουρισμού. Ήταν παράδοση (τότε που το νησί το είχαν ντόπιοι) οι οικοδομές να σταματούν τον Αύγουστο διότι δεν έρχεται ο άλλος διακοπές για να φάει τη σκόνη και να ξεκουφαίνεται. Ήταν. Η πανδημία, όπως συμβαίνει  με τις συμφορές, άνοιξε ευκαιρίες. Και, αφού δεν άνοιξαν τουριστικά, πολλοί ήταν που αποφάσισαν να ανοίξουν τρύπες και να θεμελιώσουν, καλουπώσουν και να ρίξουν τα μπετά που θα καλύψουν ύστερα με φλούδα πέτρας για να φυτρώσουν κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα ενοικιαζόμενα.

Ένα καλό που έχουν οι Άραβες τουρίστες, ομολογώ, είναι η ησυχία. Απόλυτη. Ακόμα κι ο Ρέμος, η αγάπη τους, μονάχα μια φορά το χρόνο τραγουδάει και όχι ως το πρωί. Όμως  ώσπου να 'ρθουν, ώσπου να χτιστούνε οι σουίτες κι οι ατομικές πισίνες, με διέλυαν στο θόρυβο. 

Ως φέτος.

Που, δείτε απόψε, με την καταχνιά και το βαρύ Νοτιά ακούω μόνο το κύμα που δε σκάει, το υπόκωφο και αν δεν ήμουν με το παρεό θα έλεγα πως έχουμε Χριστούγεννα κι όλοι μου οι γείτονες έχουν φύγει για την Ταϋλάνδη.

Νύχτα αναμνήσεων απόψε, νύχτα σπάνια.

 

 Καστελλάκια


Από νωρίς, από το μεσημέρι, μελετάω. Αύριο (απόψε στις 29/9, δηλαδή) είναι χαρά μου που, μαζί με σημαντικές φεμινίστριες,  με κάλεσαν να δώσω ομιλία με θέμα τη ντρόγκα και την ηλικία- θέμα σημαντικότατο που άπτεται του στίγματος και των προκαταλήψεων που θέλουν τη γυναίκα μόνο ως θύμα- αγνή παιδούλα που ο κακός ο λύκος παρασύρει- μα σε καμιά περίπτωση δεν τη δέχονται όταν, μεγαλύτερη, υπονοείται ότι απολαμβάνει τις ουσίες που παίρνει.

Η Ναρκοαπαγόρευση έχει στηθεί πάνω στην καλλιέργεια φόβου του φιλήσυχου πολίτη για «τον Άλλο»- ήδη από την αρχήμε εικόνες Μαύρου σκλάβου που έπαιρνε κόκα για να βγάλει νηστικός σκληρή δουλειά μα, αφού η κοκαΐνη ερεθίζει σεξουαλικά, εύκολα έγινε  επικίνδυνος, ο Άλλος που θα σου βιάσει την αγνή λευκή σου μάνα ή κόρη. Ύστερα, όταν προστέθηκε η Κάνναβη στα απαγορευμένα, ο Άλλος έγινε τεμπέλης Μεξικάνος, λιώμα χασικλωμένος κάτω απ’ το σομπρέρο του, που ξαπλάρει στα πεζοδρόμιά μας και υποβαθμίζεται η γειτονιά. Κι έτσι προχώρησε το αφήγημα ως σήμερα που ο ‘Χρήστης ναρκωτικών’ παραμένει « Ο Άλλος» κι επικίνδυνος: πάντα άνδρας, νέος κι άνεργος. 

Και δυστυχώς δεν είναι μόνο οι εφημερίδες αλλά κι οι νόμοι κι η περίθαλψη που χτίζονται πάνω σ’ αυτό το άκυρο στερεότυπο. Γυναίκες; Σπάνιες και, κατά την εικονογράφηση εφημερίδων, πάντα ημίγυμνες κι ασπρόμαυρες  σε πάτωμα ή βρώμικο κρεβάτι- και νέες βέβαια, θύματα.

Οι μεγάλες γυναίκες είναι αόρατες.. Είμαστε αόρατες. Διότι η ηλικία είναι ασυγχώρητη αμαρτία. Οι ηρωίδες μας, από την Ιουλιέττα ως τη Μήδεια είναι όλες κάτω των 50.

Μετά… μετά η κοινωνία δε μας έχει ανάγκη. 

Μάνες, σύζυγοι, κόρες- προσδιοριζόμαστε δια των ανδρών και «καλή γυναίκα»- «καλή» μάνα, σύζυγος ή κόρη είναι εκείνη που είναι πρόθυμη να θυσιαστεί, εκείνη δηλαδή που δεν υπολογίζει την απόλαυσή της. Η γυναίκα που κάνει χρήση, αυτόματα κι ε ορισμού λοιπόν είναι κακή» γυναίκα. Γι’ αυτό κι η κοινωνία μας που, θεωρώντας τη μητρότητα ιερή, επιτρέπει σε φόνισσες, κλέφτρες και απατεώνισσες να έχουν μαζί τους το παιδί τους στη φυλακή αλλά από τη γυναίκα που δε βλάπτει παρά μόνο το δικό της σώμα αρπάζουν τα παιδιά― κι όχι απ’ τη φυλακή μονάχα αλλά κι απ’ έω, από την κοινωνία, ακόμα κι αν η γυναίκα δεν έχει εγκληματήσει. Παράδοξο; Ναι, απ’ τα πολλά. 

Γι’ αυτά και άλλα θα πω απόψε για το στερεότυπο που κλείνει κάθε πόρτα θεραπείας κι επιβίωσης στις μεγαλύτερες γυναίκες. 

Ευπρόσδεκτες/οι είστε να παρακολουθήσετε, δωρεάν και, ακόμα κι αν δεν έχετε χρόνο, με την εγγραφή αποκτάτε το δικαίωμα να λάβετε μαγνητοσκοπημένο το webinar.

Για το οποίο – όπως καταλάβατε από τα ανωτέρω- ετοιμάζομαι πυρετωδώς απόψε κι ώσπου να τα έχω σε σειρά στο νου μου, και να έχω έτοιμη την ομιλία μου, δεν πρόκειται να κοιμηθώ απόψε γι’ αυτό και κατά τη συνήθειά μου (όπως θα θυμάστε από όταν μοιραζόμουν εικόνα του δωματίου μου πριν την εκπομπή μου) είναι απλωμένες στο πάτωμα και στο κρεβάτι γύρω μου, φύλλο-φύλλο οι σημειώσεις που, εννοείται, τις μαθαίνω απ’ έξω αφού ποτέ και σε καμμιά ομιλία μου  δεν  καταδέχθηκα να διαβάζω..

 

Μα η ώρα πέρασε. Διαλειμματάκι έκανα να ξεφύγω λίγο για να τα ξαναδώ με φρέσκα μάτια και για να χαρούμε μαζί (όσοι ξύπνιοι τέτοια ώρα) τη σπάνια καταχνιά.

Όμως η ώρα πέρασε, ακούω τα κοκόρια να ηχούν σα σάλπιγγες ενώ το φεμινιστικό καθήκον με καλεί.

 Καλή σας νύχτα

Και Καλή μας μέρα.

 _________________________________________________________

[Πληροφορίες ακολουθούν].

Dialogue on Women and Non-Binary People, Drugs and Aging

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2022/09/dialogue-on-women-and-non-binary-people.html

on September 29, 12pm PST/ 7pm GMT/ 8pm Britain/9pm cet/ 10μμ Ελλάδα


For registering, please click at the word 'here' in the picture 

that opens when you click:

 https://drive.google.com/file/d/12ZxsludksuPdFDKtDehPhAMj-GoYQDh7/view?usp=sharing


 



Σάββατο 16 Ιουλίου 2022

O Κύριος Kastell φτιάχνει κεφτεδάκια (+ συνταγή: πράσινες πιπεριές γεμιστές με φέτα)

 

Mr Kastell, in our 'chorio' in Mykonos



Ο Κύριος Kastell επί το έργον: 

φτιάχνει κεφτεδάκια.

Το μαγείρεμα (τηγάνι ή barbecue), η Μουσική (να παίζει ή να ακούει) και το να ψωνίζει (ψώνια του σπιτιού ή δώρα- είτε ψιλοπράγματα είτε μεγάλα πολυπόθητα πανάκριβα για μένα ή τα μικρά μας) είναι οι απολαύσεις που, από όταν τον πρωτογνώρισα ως σήμερα, δεν έχουν πάψει να του δίνουν χαρά ακόμα και σε περιόδους δύσκολες.

__________________

Ανέβασα στο Facebook  τη φωτογραφία πριν από εδώ και σχολιάστηκε το σπίτι και το μαγείρεμα. 

Προσθέτω εδώ κάποια από αυτά με τις απαντήσεις μου μαζί με το μυστήριο το

Απορίας άξιον:


Ενώ είμαι στο σπίτι που βλέπετε στη Μύκονο,

ενώ έδωσα 'Ψαρού, Μύκονος' ως Τοποθεσία 

το Fb με παρουσιάζει ψεύτρα, καθώς με τοποθετεί αυθαίρέτως στη 'Νέα Ιωνία Αττικής'- περιοχή με την οποία δεν έχω καμιά απολύτως σχέση, δεν έχω πάει ούτε σε φίλους ή καφέ, ταβέρανα κλ.

Άβυσσος κι όχι Ανάβυσσος..


Κι αν ξέρετε μου εξηγείτε.



https://www.facebook.com/daphne.chronopoulou.9/posts/10224098441383302

 

 

Konstantinos Kokkolis

Εντυπωσιακή καρέκλα, αλλά υπέροχο το τραπεζάκι με τη σκακιέρα. Από καφενείο;

Daphne Chronopoulou

Konstantinos Kokkolis Καλά.. τι μάτι έχεις, τι παρατηρητικότητα..

Η βάση ναι, είναι το παραδοσιακό τραπέζι καφενείου μα το στρογγυλό βαρύ μάρμαρο που σχηματίζει μάλιστα ανάποδη Μαντάλα με εντός κύκλου το τετράγωνο-σκακιέρα (κομμάτι-κομμάτι τοποθετημένα τετραγωνάκια γκρι και λευκού μαρμάρου- κάπως λέγεται η τεχνική μα δεν το θυμάμαι) είναι αγαπημένο δώρο του φίλου  Stavros Vavasis, μπασίστα, ξενοδόχου και μαρμαρά του νησιού, γιου μαρμαρά που η συνήθης παραγγελία που έπαιρνε στο μαρμαράδικο ήταν μνήματα αλλά έφτιαξε κι αυτό με μεράκι κι είναι τιμή μου που μου το έφερε δώρο όταν αγόρασα το σπίτι.

Όσο για τις καρέκλες - 4: 2 με χέρια, 2 χωρίς, παραδοσιακές σκυριανές με σκαλιστούς αετούς. Κληρονομιά οικογενειακή του κ Kastell.






Daphne Chronopoulou

Chris Karamanidou

Το παρατήρησεςΤσιμεντοκονία βεβαίως.


Η επιλογή να αγοράσουμε ένα παραδοσιακό μυκονιάτικο «χωριό» ήταν επιλογή υποχρεώσεων να μείνουμε πιστοί στην τοπική παράδοση με όλες τις δυσκολίες της (π.χ. θέλει να ξαναπερνιέται το βάψιμο― δεν είναι βρωμιές ή σκουπιδάκια τα λευκά σημάδια που λένε πως πάλι ήρθε η ώρα να βγουν όλα έξω, να φέρω να βαφτεί με γυαλιστερό ΤΣΙΜΕΝΤΟΛ κόκκινο - δυσεύρετο καθώς όλοι πλέον προτιμούν τα γκρι). Πάνω από τα δυο LL βλέπεις και μια γρατζουνιά που έχει εκ γενετής, έτσι τη βρήκα και την αγάπησα κι έχω αρνηθεί να αφήσω να προσπαθήσουν μου τη διορθώσουν. 


Έχω μανία με το γυάλισμα και απολαμβάνω πώς λάμπει και πάνω του καθρεφτίζεται το φως παρά τα ξεφτίσματα..



Olga Dimopoulou

Χαμηλός ο πάγκος για τον κύριο Kastell😜κ τα κεφτεδακια τα κάνει μάλλον για τον εαυτόν του αφού εσύ δεν τρως κρέας 😋😍

Daphne Chronopoulou

Την είδες Nick Maros μου;; Αμέσως να με εκθέσει... η ..κουνιάδα η άτιμη.. 🤣

Ναι, δεν τρώω κρέας μα απολαμβάνω την παρέα (και φίλους του που τα τιμούν όπως και τα barbecue στα οποία είναι εξπέρ διότι έχει μεγάλη υπομονή αλλά και ξέρει να ψωνίζει).


Επίσης λες να ήταν σκέτα μόνα τους..

Τα συνόδεψε με ένα φαγητό που θα το ξέρεις, το έκανε η μαμά του και μου αρέσει πολύ: 

Πράσινες πιπεριές γεμισμένες με φέτα: Κόβεις σα για γεμιστά και καθαρίζεις τα μέσα τους, τις βράζεις σε κατσαρόλα όρθιες κι όταν μαλακώσουν τις γεμίζεις με φέτα και τις τηγανίζεις αργά (μη βγάζει καπνούς το λάδι και, εννοείται, σε τηγάνι, όχι φριτέζες). 

Σερβίρονται με λίγο από το λάδι του τηγανίσματός τους (οπότε βάζουμε καλό) διότι μοσχοβολά από την πιπεριά.

Ταιριάζουν πολύ με τα κεφτεδάκια όπως τα βραστά χόρτα το Χειμώνα.


Κι όσο για πάγκο.... πού τον είδες; Το μάρμαρο του νεροχύτη είναι και πάνω ένα μάτι ηλεκτρικό. Είμεθα μποέμ καλλιτέχνες εμείς κυρία μου και προτιμήσαμε να σεβαστούμε την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του αιωνόβιου 'χωριού' μας παρά να τσιμεντώσουμε τον κήπο για να φτιάξουμε κουζινάρες με πάγκους και... καταψύκτες (μπλιάαααχ).

Ψωνίζουμε μόνο ό,τι είναι να φαγωθεί το πολύ σε 2 μέρες κι επίσης ... εγώ, ως γνωστόν, δε μαγειρεύω παρά σπανίως και μόνο τα ιδιαίτερα: π.χ. 1 φορά το χρόνο τα ντολμαδάκια μου από αμπελόφυλλα του αμπελιού μας, άντε άλλη μια γεμιστά γιαλαντζί (κατσαρόλας με λίγη φακή αντί κιμά, όπως τα κάνουν στην Τουρκία) και το χειμώνα βραστό για κονσομέ που αρέσει πολύ στον κ. Kastell. 

Αλλιώς... κατά προτίμησιν βγαίνουμε ή ψήνει έξω...






Πιο πολλά στο Facebook: https://www.facebook.com/daphne.chronopoulou.9/posts/10224098441383302

_____________________________________

Μεγάλη μέρα σήμερα: Τα ντολμαδάκια (και δίνω συνταγή)


https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2017/06/blog-post_9.html?



#The_other_Mykonos
#Μυκονιώτες 
#LoveMenWhoCook


Δευτέρα 5 Απριλίου 2021

Παχαλινό αυγό ως εχθρός της Ορθοδοξίας

 



Το πασχαλινό αυγό είναι αντεθνικό αντιχριστιανικό σύμβολο που πιθανόν να χρησιμοποιείται σε παγκόσμια συνομωσία κατά του σταυρού, το ξέρατε;

Μας ενημερώνει ο τηλεοπτικός αστήρ Κωνσταντίνος Μπογδάνος που αν η λοταρία του σπέρματος τον είχε ξεπετάξει στην Τουρκία σήμερα θα φόραγε το σαρικάκι του και θα προσευχόταν στο τζαμί σαν κάτι μαριονέτες ναυάρχους αντικεμαλιστές οι οποίοι, με πρόφαση τη θρησκεία, σήμερα κράτησαν τα γαλόνια τους την ώρα που οι άλλοι οι κατά του εκμουσουλμανισμού σέρνονται στη φυλακή. 


Τον βάλατε και στη Βουλή μαζί με Γεωργιάδη, Βελόπουλο και άλλους ψεκασμένους ή ημιψέκαστους και να τώρα που αποφάσισε να ξεσπαθώσει εναντίον του πασχαλινού αυγού.

 

Χαρείτε το, αν μπορείτε.

_____________________________________


Aris Chatzistefanou

Θυμάστε τον πατέρα που πήγε και  αποκεφάλισε τον καθηγητή στη Γαλλία γιατί νόμιζε ότι είχε προσβάλει τη θρησκεία του; Κάτι τέτοιους ψεκασμενους φονταμενταλιστές διάβαζε.


Τουρκία: Συνελήφθησαν 10 απόστρατοι ναύαρχοι μετά τις καταγγελίες Ερντογάν για "απόπειρα πραξικοπήματος" https://www.capital.gr/diethni/3536699/tourkia-sunelifthisan-10-apostratoi-nauarxoi-meta-tis-kataggelies-erntogan-gia-apopeira-praxikopimatos

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2020

Παΐσιος και για την Αρμενία; #NagornoKarabakh



Βλέπω Αζέρους να κόβουν αυτιά Αρμένη* επειδή δεν ‘άκουσε’ την εντολή να αποχωρήσει. Βλέπω να μαζεύονται τα ιερά και τα όσια, να καίγονται σπίτια. Βλέπω τους αυριανούς πρόσφυγες και μετανάστες, να χορεύουν σε κύκλο αποχαιρετισμού.

Και, βλέπω και τον Άγιο Παΐσιο που όλα πια τα έχει πει, να μνημονεύεται πως είπε και πως ‘"Οι Αρμένιοι θα πάρουν τα εδάφη τους από την Τουρκία, και η Κωνσταντινούπολη θα γίνει ξανά Κωνσταντινούπολη". Ρωσική η πηγή, Αρμένης μεταφέρει ―και δε σχολίασα κι ούτε θα μπορούσα. Διότι σε τέτοιες στιγμές απελπισίας ξέρουμε πώς ο άνθρωπος γαντζώνεται από παράλογα ευχολόγια.

 Αν κάτι με τρομάζει όμως είναι που στις, ως τώρα, 530 αντιδράσεις, ούτε μια δεν είναι αρνητική ή περιπαικτική. Μόνο από κάτω, στα σχόλια  προσθέτουν κι άλλα με αναφορά σε μητροπολίτες που είπαν τα ίδια.



Ardemis Nahabetian

8 ώρες

"Οι Αρμένιοι θα πάρουν τα εδάφη τους από την Τουρκία, και η Κωνσταντινούπολη θα γίνει ξανά Κωνσταντινούπολη"

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Οι Αρμένιοι θα είναι σε θέση να επιστρέψουν στα ιστορικά τους εδάφη, η Τουρκία θα υποστεί την οργή πολλών κρατών, η Μέση Ανατολή θα γίνει η αρένα των πολέμων στους οποίους θα συμμετάσχουν οι Ρώσοι, Η Τουρκία θα καταστραφεί και θα διαγραφεί από τον χάρτη για πάντα. Η χώρα θα χωριστεί σε τρία ή τέσσερα μέρη: Έλληνες, Κούρδοι και Αρμένιοι θα καταλάβουν τα εδάφη τους. Ο χρόνος μετράει ήδη

Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντίνος Κενανίδης της Ιεράς Μητρόπολης Βελγίου περιγράφει τη συνομιλία που είχε με το γέροντα. Του μίλησε επίσης για φανατικούς ανθρώπους που θα καταστρέψουν την Ευρώπη.

Πηγή: Άρθρο στο ρωσικό newshay.com ένα χρόνο πριν από τον πόλεμο στο Αρτσάχ. (15/10/2019)



____________

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2020

Η Γάτα της Αγιά-Σοφιάς




Περαστικά στη Gli, τη διάσημη Γάτα της Αγιά-Σοφιάς.

Είναι γνωστή η μεγάλη αγάπη των Τούρκων για τις Γάτες. Γάτες στον ώμο του ψαρά στην ψαραγορά, γάτες  στα καφασωτά παράθυρα, γάτες με την ουρά ψηλά ανέμελες σα στο σπίτι τους σε κάθε δρόμο, γάτες παχιές γιαλιστερές και φροντισμένες. Ποτέ στην Τουρκία δε νιαουρίζουν ψωριάρικα μωρά στους δρόμους. Κάποιο σπίτι πάντα φιλοξενεί τη λεχώνα ώσπου να μεγαλώσουν τα μικρά και να υιοθετηθούν από γειτονιές ή ανθρώπους. 

Τέτοια είναι κι η διάσημη Gli η πολυφωτογραφημένη που έχει κονάκι την Αγιά Σοφιά και εργάζεται αφιλοκερδώς ως ποντικοκυνηγός και μοντέλο, εξώφυλλο οδηγών, παρακινήτρια να φοράμε μάσκα, ενημερώτρια ωραρίων και ξεναγήσεων.

Πρόσφατα η Gli εξαφανίστηκε όμως και επειδή ανησύχησαν οι θαυμαστές της έκανε ανακοίνωση στα κοινωνικά δίκτυα ότι ήταν άρρωστη -16 ετών είναι πια- και  φιλοξενείται σε φιλικό σπίτι για να κάνει τη θεραπεία της μα σύντομα θα επιστρέψει στα καθηκοντά της.

Φέρνω φωτογραφίες της
και σύνδεσμο των προφίλ της,
μικρό απόσπασμα δικού μου για τις γάτες της Πόλης
κι εύχομαι 
να γίνει γρήγορα καλά η Gli
και να γίνει παράδειγμα σ’ εμάς να φροντίζουμε τα γατιά του κόσμου μας γιατί μόνο χαρά προσφέρουν.

Οι εικόνες πολλές, χαρείτε τις- 
από το κρεβατάκι της το μαγικό ως την πόζα της με γονατιστούς φωτογράφους να την προσκυνούν ('Σουλτάνα Gli ή Θεά;) αυτό που πιο πολύ μ΄αρέσει είναι που δεν έχει κάτι ιδιαίτερο, δεν είναι σπάνιας ράτσας μα μια γάτα  που, σαν όλα τα γατιά της Ιστανμπούλ, την ομορφαίνει η λατρεία των ανθρώπων.



....υπάρχουν κάποια πλάσματα που ευτυχούν στην Iνσταμπούλ είναι οι γάτες. Δε μπορώ να φανταστώ, παρά στην αρχαία Aίγυπτο, γάτες τόσο γυαλιστερές και παχουλές, γάτες παντού: στον ώμο ένος καπνιστή σ' ένα παγκάκι, στον καναπέ ενός καφενείου ή, καταπληκτικότερο, ξαπλωμένες κάτω από τα βαρυφορτωμένα τελάρα ενός ψαρά στην αγορά. Tόσο χορτάτες, τόσο σίγουρες που περπατάνε αμέριμνες με την ουρά ψηλά σαν οι αποβάθρες του Bοσπόρου να ήταν η αυλή τους.....
.....  "Θέλαμε" λέει ο Παμούκ "να εξαφανιστούν όσο γινόταν πιο γρήγορα τα τελευταία ίχνη ενός μεγάλου πολιτισμού και κουλτούρας που δεν αξίζαμε να είμαστε κληροδόχοι τους, για να μπορέσουμε να εγκαταστήσουμε στην Iστανμπούλ ένα δευτέρας κατηγορίας, άχρωμο και φτωχικό αντίγραφο δυτικού πολιτισμού" και ξέρει πως αυτό το 'δευτέρας κατηγορίας' αντίγραφο δεν έφερε ευτυχία, μόνο ξεριζωμούς καταστροφή και θλίψη. Δε γίνεται λέει να μην έχεις μέσα σου τη θλίψη αν μεγάλωσες στην Iσταμπούλ και έχει, μ' όλη την αγάπη που τρέφει γα την πόλη του, τόσο δίκιο που μ' όλο τον πόθο που έχω να ξαναπάω (σ' αυτή τη ζωή) εύχομαι, άμα πεθάνω και τύχει να ξαναγεννηθώ στην Πόλη, εύχομαι ολόψυχα ο Aλλάχ να με λυπηθεί και να μη ξαναέρθω στον κόσμο αυτό σα γυναίκα αλλά σα γάτα διότι μόνον οι γάτες περπατούν περήφανα στη σύγχρονη Iσταμπούλ.....