Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Μύκονος ― Ο δικός μας μήνας







Άρχισαν τα σχολεία, χαράς ευαγγέλιο για μας που θα απολαύσουμε το γλυκό δικό μας ινδικό καλοκαιράκι δίχως τσιρίδες μαμάδων ή μηχανάκια πάνω κάτω τα απογεύματα.
Πρώτες από τα θέρετρα φεύγουν οι οικογένειες γι αυτό κι όπου κι αν ταξιδέψετε οι ντόπιοι θα σας πουν πως ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας με τον 'καλό' κόσμο. Όπου 'καλός' σημαίνει ήσυχος, διατεθειμένος να ξοδέψει τα λίγα ή τα πολλά του δίχως το άγχος δόσεων και οικογενειακού προϋπολογισμού.
Η Μύκονος φημιζόταν γι αυτό τον κόσμο της. Σαν τις εταιρίες με τα καλής ποιότητας ανδρικά ρούχα έχει ευνοηθεί από τη δημογραφική ομάδα την αδικημένη από το νόμο. Καταλάβατε για ποια αδικία μιλώ.
Διότι όσο απαγορεύεται ο γάμος με τον εκλεκτό της καρδιάς του στο 10% του πληθυσμού κι απαγορεύεται επίσης η υιοθεσία, αυτό το 10% θα εξακολουθήσει να είναι πολλές βαθμίδες πιο ευκατάστατο από το ετεροφυλόφιλο αντίστοιχό του. Κι ενώ μετά θάνατον ευνοούνται ανίψια και βαφτιστήρια από την κληρονομιά όσο οι ομοφυλόφιλοι είναι εν ζωή παραμένουν οι καλύτεροι πελάτες. Πιο ευγενείς, πιο καθαροί, πιο καλοντυμένοι και πιο καλλιεργημένοι από τους αντίστοιχούς τους παντρεμένους διότι η νομική αδικία τους παρέχει απλόχερα χρόνο και μεγαλύτερο χαρτζιλίκι.
Στη δεκαετία του '80 το AIDS σα δρεπάνι του θανάτου θέρισε όχι μόνο τους ανθρώπους αλλά κι ένα τρόπο ζωής και για να αποφύγει το νησί την ερήμωση στράφηκε, έξυπνα φαινόταν τότε, προς άλλη δημογραφική ομάδα. Τις μοιραίες συνέπειες τις ζούμε πια τα καλοκαίρια γι αυτό δεν είναι του παρόντος να τις συζητήσω σήμερα που με τα πρώτα αραιά σύννεφα ξαναβρίσκουμε τους ρυθμούς και τις συνήθειές μας.

 
Το νησάκι μας κι η εδώ ανάπτυξη του πληθυσμού χρωστά πολλά σ' εκείνους που τώρα, μαζί με ώριμα ζευγάρια κάθε φύλου και προτίμησης, κατακλύζουν τις έρημες παραλίες.

____Στις εικόνες το σπίτι σήμερα:
  κάτω φρεσκοκομμένα σταφύλια στον κήπο, πάνω σύννεφα στα βράχια ___________

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

H Κατάληψη της Wall Street― ιστορικό, σχόλια, live cam



Ενημέρωση της Σελίδας  για τους Anonymous.
Επιχείρηση Icarus,
Op.: Occupation Wall Street





Η Κατάληψη άρχισε, όπως είχε προαναγγελθεί, στις 17 Σεπτεμβρίου, σαββατοκύριακο.
Το Αμερικάνικο Χρηματιστήριο χθες έκλεισε με πτώση.


Όμως τα αμερικανικά ΜΜΕ ανήκουν στη Wall Street για αυτό και το γεγονός της πρωτοφανούς αυτής κατάληψης μένει στο σκοτάδι.

Αυτή τη στιγμή η αστυνομία ξηλώνει τις σκηνές που είχαν στηθεί τη νύχτα.
Και η εταιρία Yahoo πρωτοστατεί λογοκρίνοντας emails που δίνουν συνδέσμους για 'Wall street Occupation'.



Στη Σελίδα αναλυτικά:


Για τη συγκεκριμένη επιχείρηση και τους Anonymous γενικά.
Ιστορικό, σχολιασμός, αιτήματα.
Σύνδεσμοι και videos προς ρεπορτάζ, Wiki-leaks, οικονομικός σχολιασμός και επαφές.


Ποιοι είναι οι Ανώνυμοι και γιατί όπως λένε είμαστε λεγεώνα; Γονείς με παιδάκια, νέοι, πτυχιούχοι, καθηγητές, ώριμοι άνεργοι. Και πάντα παρόν πλάι στα πλαστικά μπουκαλάκια νερού το lap-top.
Livestream από προχθές, ζωντανή αναμετάδοση.


[και όπως πάντα, θα βρείτε τα πιο πρόσφατα στο τέλος της Σελίδας]

__________________________



Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Ο αυστηρώς ακατάλληλος κος Ρόμπερτ Μάπλθορπ






Ο Robert Maplethorpe ήταν ένα λεπτό καθολικό αγόρι που σπούδαζε ζωγραφική στη Νέα Υόρκη. Έζησε με το ένα πόδι στον κόσμο της Τέχνης και των πλούσιων πελατών και με το άλλο στο Chelsea Hotel, τη σκόνη κaι την ανδρική πορνεία ―για χαρτζιλίκι στην αρχή κι ύστερα ως ηθική δικαιολογία όταν επιδιδόταν σε σαδομαζοχιστικές ακρότητες.
Πέθανε νέος από AIDS μα άφησε πίσω του τις εξαίσιες απεικονίσεις λουλουδιών και γεννητικών οργάνων, ανδρικού σώματος και σαδομαζοχιστικών πρακτικών μέσα από μιά οπτική λουστραρισμένη, λιτή και άψογα φωτισμένη, τέτοια που άλλοι θα χρησιμοποιούσαν για διαφημίσεις ειδών πολυτελείας.

Στα πρώτα νεανικά χρόνια στη Νέα Υόρκη, πριν την επιτυχία, συγκατοικούσε με την Patti Smith που σύστηνε στη μαμά ως κορίτσι του και μαζί έκαναν γνωριμίες στο Chelsie Hotel, πείνασαν και δημιούργησαν τα πρώτα τους έργα και την εικόνα τους.

Ο Robert  πέθανε το 1989.
Η Patti Smith δεν είχε μιλήσει γι αυτόν ως πέρσι που εκδόθηκε το 'Just Kids', εκπληκτική αφήγηση της σχέσης τους που της άνοιξε το δρόμο προς την πιό λόγια καριέρα που πάντα επιζητούσε.


















Δείτε:
X Portfolio (με τα αυστηρώς ακατάλληλα όχι μόνο γι ανηλίκους) 

Την ελληνική έκθεση. Για πρώτη φορά φέτος θα εκτεθούν έργα του στην Ελλάδα.

Τα πορτραίτα της Patti Smith (εξώφυλλο του Horses)

Διαβάστε:
Το 'Just Kids' ― αν άπτεται των ενδιαφερόντων σας θα το χαρείτε όσο εγώ.



Θυμηθείτε:


...because the night belongs to lovers..

_________________________________________________________

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Προσοχή, πέφτουν διαστημικά σκουπίδια







Είχα αϋπνία απόψε και κάθισα στο μεγάλο τραπέζι της αυλής και κοίταζα το πρώτο φωτάκι που έρχεται σαν αστέρι μέσα από το λυκαυγές. Ώσπου να φτάσει κοκκινίζει και προσγειώνεται ανάμεσα στους λόφους σε ένα έντονο πορτοκαλί πριν κυλήσει η ημέρα ως το δικό μου κήπο.

Έτσι άραγε κάποιος θα δει και το δορυφόρο;
Το άκουσα λίγες ώρες πριν στο CNN. Ακυβέρνητος χαλασμένος δορυφόρος που έρχεται προς τη γη ως το ερχόμενο σαββατοκύριακο θα συγκρουστεί με την ατμόσφαιρα. Θα διαλυθεί ήλπιζαν στη NASA, όπως γίνεται με τους πυραύλους κι όλα τα διαστημικά που πια δε μας κάνουν καμιά εντύπωση.
Όμως, μπορεί και να μη διαλυθεί. Μία στις 3.000 δηλαδή, που δεν είναι καθόλου λίγο.
"Αναμενόμενη βουτιά θανάτου" περιμένουν από τον 6 1/2 τόννων και μεγέθους λεωφορείου δορυφόρο που μπήκε σε τροχιά το 1991 και έκλεισε το 2005 αφού ολοκλήρωσε τη αποστολή του.
Τον περίμεναν αργότερα μα η ταχύτητά του τον φέρνει γύρω στις 23 Σεπτεμβρίου, οπουδήποτε στη Γη.

η εικόνα από το NASA Marshall Space Flight Center
η πληροφορία γραπτή αυτή τη στιγμή μόνο στο www.space.com
________________________________________

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Gen-Pets ―Το πρώτο γενετικά κατασκευασμένο κατοικίδιο;


Έτοιμο για αδειοδότηση:
Το πρώτο γενετικά κατασκευασμένο θηλαστικό θα χρησιμεύσει ως κατοικίδιο; Αναπνέει, πονά, έχει αίμα κι αισθήματα αλλά όχι φωνή. Το αγοράζουμε σε νάρκη, μόλις ανοίξουμε το κουτί ξυπνά και δένεται μαζί μας σα κοτοπουλάκι με τη μαμά του, το κοντρολάρουμε με ειδικά ναρκωτικά για να έχει την επιθυμητή συμπεριφορά κ.λ. κ.λ. που ραγίζουν την καρδιά κάθε συμπονετικού φιλόζωου (και όχι μόνο).
Καταπληκτική τρολλιά;
Πρωτοείδα τα gen-pets, με σύνδεσμο στην ιστοσελίδα της φανταστικής εταιρίας Βιογενετικής Bio-Genica, στο blog αγανακτισμένης κυρίας με τον απαραίτητο σχολιασμό 'πώς καταντήσαμε φίλοι μου!', μου και την ίδια μέρα ήρθε σε email από οικολόγο φίλο.
Κι αλήθεια παρότι είχα την ψυχραιμία να σκεφτώ πως βιολογικά δεν είναι εφικτό αυτό αλλά και πως ουδείς θα προμήθευε με ειδικά ψυχότροπα ναρκωτικά το παιδί του, σας ομολογώ ότι η καρδιά μου σφίχτηκε στην ιδέα των βασανιστηρίων που θα υφίστατο το πλασματάκι αυτό όταν το παιδί-αφέντης θα το βαριόταν. Εδώ δένουν σκύλο που γαβγίζει και διαμαρτύρεται σε ταράτσες.. ούτε θέλω να σκεφτώ τι θα έκαναν σε ένα πλάσμα δίχως δικαιώματα, δηλαδή χωρίς βιολογική ή μεταφορική φωνή.
Απολαύστε τη φάρσα, αλλά (θα το ξαναπώ) Μην Τσιμπάτε..
Εκτός αν ευκαιρία ψάχνετε να σχολιάσετε, όπως οι γέροντες όλων των αιώνων, το 'πώς καταντήσαμε' και το 'πού πάει ο κόσμος' οπότε εύχομαι να το χαρείτε. Για σάς φτιάχτηκε.

Δε θα είχα γράψει για το θέμα αν φίλος δημοσιογράφος  δε μου έστελνε χθες την άλλη διασκεδαστική είδηση που επιβεβαιώνει πως πρόκειται για Φάρσα. Ήδη το τρολλάκι μπήκε στο Μουσείο Φάρσας.
Είναι κατασκεύσμα του  Adam Brandejs ο οποίος έφτασε στο σημείο να τοποθετήσει δείγματα σε βιτρίνες μαγαζιών προκαλώντας αγανάκτηση στους πεπραστικούς διότι λόγω ρομποτικού μηχανισμού που έχουν μέσα τους μοιάζουν όντως να αναπνέουν.



Δείτε:

 την άψογη ιστοσελίδα της φανταστικής εταιρίας: http://www.genpets.com/


το  Μουσείο με τις Φάρσες : www.museumofhoaxes.com


_________________________________

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

The Mykonos Tribe Reunion― Memories are made of this




Μιά πολύ συναισθηματική εβδομάδα για τη Mme Kastell.


με παλιούς φίλους πάλι on the Rock
                         στο 'Eternal Carnival by the Sea' 




Πρώτη μέρα
 καλωσορίσματα και προετοιμασίες 


Tribal Food







Tribal Children 
Έχουμε και Παιδάκια




'..I sit and watch the children play..' 
(Φίλη με το ωραίο καπέλο και η Μαντάμ με κόκκινα)


Tribal Dogs
Έχουμε και σκυλιά





Tribal Art




Tribal Yoga 
από την οποία, όπως και από τις βουτιές στη θάλασσα, για ευνόητους λόγους, δε δημοσιεύω φωτογραφίες
Προσφέρω ένα Μακρινό με Άνδρα και Σκύλο instead





Tribal Health


Tribal Interviews
μιά και βρεθήκαμε ας σώσουμε τον Πλανήτη


Tribal Concert

Έπαιξαν:
 ΗΧΗΡΟΤΕΡΟΙ, the Resident Band
Τζιμόπουλος- Ρενέ- Θ. Παπαντίνας

οι φωτογραφίες σκοτεινές, 
τα videos δεν τα παίρνω από το Facebook πριν πάρω άδεια


Πρσφέρω (instead) τους μουσικούς να κουβεντιάζουν περιμένοντας.
 (Τζιμόπουλος και Κύριος Kastell)


Tribal Beach Party



with our Resident Dj HansH
and Food & Wine by Katia B. and Sandra C.
and Pot Luck too
and Sponsor ΕΨΑ (apsa) για τα παιδιά και όχι μόνο
κι άλλο ένα Sponsor (όταν έχω εικόνα θα σας πω)
και 
φωτιές
και πολλή συγκίνηση
καθώς ερχόταν η ώρα του αποχαιρετισμού





Κι επειδή τη γνωρίζετε τη Μαντάμ, δε μπορεί πολύ-πολύ τα συναισθηματικά, σάς μεταφέρω λίγα κωμικά (μα καθόλου χαρακτηριστικά) για να αλλάξω την ambience.


 Δυσαρεστημένη μεθυσμένη Θεσσαλονικιά γκρίνιαζε στο αυτοκίνητο της μαντάμ πως τίποτε δεν την άρεζε διότι δεν ήταν παρών γνωστός Σαλονικιός μαγαζάτορας που 'δίχως αυτόν η Μύκονος δεν είναι Μύκονος'. Δεν την κατέβασε στο δρόμο στη μαύρη νύχτα η συμπονετική Μαντάμ και η βορεία Κυρία ψάχνοντας τι της έφταιγε είπε πως "και τελικά τι τρίμπιουτ είναι αυτό που λέτε, δεν είδα κανένα τρίμπιουτ". ―Σωστά δεν είδες: Tribe, (φυλή) είναι, no Tributes babe.
Θέλει βλέπετε ο άνθρωπος να αγιάσει και δεν τον αφήνουν. Φταίω που θυμήθηκα το ανέκδοτο με το Σαλονικιό στον Παράδεισο που ρίχνει γύρω μιά ματιά και λέει στον Άγιο Πέτρο πως καλά είναι μα σαν τη Χαλκιδική δεν είναι;


Άλλο:

Τη μισή μας ζωή είμαστε πολύ μικροί και την υπόλοιπη πολύ μεγάλοι;


MmeK.

Νεαροτάτη μάνα σύζυγος παλιού μέλους της Φυλής συστήθηκε στη Μαντάμ. Κι όλο ευγένεια είπε τα καλά της λόγια τελειώνοντας " η εποχή σας ήταν καλύτερη, τότε θα ήθελα να ζούσα, όχι τώρα". Well, απάντησε η Μαντάμ, "..για μάς ξέρεις ακόμα είναι η εποχή μας, δεν πεθάναμε"
[ως πειστήριο Α' αναγκάζομαι να αναρτήσω αριστερά φωτογραφία της Μαντάμ, παρά την άποφασή μου να σας κερδίσω με το πνεύμα μου]






Ανατολή του Φεγγαριού το πάρτυ











Έσπασα λίγο με τα ανωτέρω το πολύ συναίσθημα και μπορώ να συνεχίσω.

'Ολα όσα βλέπετε κι όλα όσα ζήσαμε ήταν φτιαγμένα από εμάς. Καθένας, κατά τις 
παραδόσεις του Tribe, πρόσφερε ό,τι μπορούσε και ήθελε κατά τα κέφια και τις δυνατότητές του.
Σ' εμάς φαίνεται φυσικό και αυτονόητο. Ωστόσο μου έτυχε ένα νέο ζευγάρι με παιδάκι που κατεβαίνοντας τα βράχια με ρώτησε αν πηγαίνουν καλά για το Reunion. Ευπρόσδεκτοι βέβαια μα κατάλαβα πως νόμιζαν πως θα πλήρωναν 'είσοδο'.
Διότι στον πιο πολύ κόσμο σήμερα φαίνεται αδιανόητο να μην είναι επιχειρήσεις και εισιτήρια πίσω από οποιοδήποτε πάρτυ ή κάθε τύπου κοσμικό γεγονός.
Ίσως λοιπόν, όπως εμείς πήραμε τη σκυτάλη από τους hippies που μας δίδαξαν με το παράδειγμά τους ένα τρόπο ζωής και το σεβασμό της φύσης, ίσως κι εμείς μπορούμε να παραδώσουμε ένα μάθημα με το παράδειγμά μας.
Ή δυό.
Το ένα το είδατε. Δε χρειαζόμαστε δημοσιοσχεσίτες και μπράβους και μαγαζαταράδικη οργάνωση για να περάσουμε καλά. Δε χρεώνουμε την είσοδο, δεν κλείνουμε παραλίες, δεν πληρώνουμε διοργανωτές. Δε μαζευόμαστε για να πάρουμε αλλά για να δώσουμε.


Το δεύτερο το βλέπετε στην εικόνα που ακολουθεί.

Μιά εβδομάδα η Φυλή έζησε σε μιά παραλία με παιδιά και σκυλιά. Φάγαμε, ήπιαμε, κάναμε παιχνίδια και παραστάσεις, ανάψαμε φωτιές και στον αποχαιρετισμό φέραμε μπαλαντέζα, ηχεία και Dj.

Δείτε πώς ήταν η άμμος όταν έφυγαν οι τελευταίοι.



Σ' εμάς μένουν τα συναισθήματα κι οι αναμνήσεις (και το t-shirt).
Σ' εσάς όμως, παραδίδουμε τη Φύση αγνή κι αμόλυντη όπως τη βρήκαμε και ίσως, ελπίζω, και λίγο καλύτερη.

 Σημείωση
Προσπάθησα πολύ να αποφύγω να δείξω πρόσωπα ή σώματα. Ωστόσο αν κάποιος ενοχλείται που αναγνωρίζει τον εαυτό του ας με ειδοποιήσει κι ευχαρίστως θα κατεβάσω τη φωτογραφία.
___________________________________________ 

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Σχολείο Αναγκαίο Κακό― Ταμπέλες και μία σχολική έκθεση



Ό,τι γνώμη κι αν έχετε για το ελληνικό σχολείο (κι έχω τη χειρότερη) τα κάτωθι, που έλαβα και αναρτώ για σάς, αποδεικνύουν πως από το ολότελα όλο και κάτι κάνει.
Ιδού 
και Enjoy 
(όπως είπαμε πως λένε στις Αμερικάνικες ταβέρνες):


Διότι  η Γραφή βοηθά στην επικοινωνία

















Διότι οι ξένες γλώσσες μπορεί να χρειαστούν









Διότι στα χειρόγραφα δεν έχουμε ούτε την ατελή google-ο-διόρθωση




Διότι το σχολείο δεν είναι όμως μόνο Ορθογραφία και Αριθμητική. Είναι, κυρίως, Κοινωνικοποίηση. Το παιδί, σαν το σκυλί στο πάρκο, βλέπει εφαρμοσμένο τον κοινωνικό κώδικα, μαθαίνει να ξεχωρίζει το ιδιωτικό από το δημόσιο και να δρα ανάλογα. Παράδειγμα και εικονογράφηση της ανάγκης κοινωνικοποίησης η παρακάτω αυθεντική Έκθεση μαθητή του 1966. 


____________
 credits
στον καλό φίλο δημοσιογράφο που μου στέλνει μαργαριτάρια τα οποία ξεδιαλέγω για σάς
___________________________________