#BlackLivesMatter #Dallas (εκόνες-videos-σχόλια)

#Dallas #BlackLivesMatter

Έχει στοιχειώσει το μυαλό μου εκείνη η μάνα που μετά τον προηγούμενο φόνο μαύρου νεαρού από Αμερικανούς αστυνομικούς, έλεγε για το παιδί της 'τον κοιτάω να μεγαλώνει και τρομάζω, κάθε πόντος που παίρνει ψηλώνοντας με φοβίζει'.

Άλλος ένας φόνος αθώου μαύρου Αμερικανού, μπροστά στη γυναίκα και το παιδί του αυτή τη φορά.

Καθώς γράφω ακούω τον Πρόεδρο Ομπάμα  που σχολιάζοντας τα επεισόδια στο Ντάλας και το θάνατο πέντε αστυνομικών από ελεύθερους σκοπευτές να λέει μεταξύ άλλων ότι 'όταν οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε δυνατά όπλα' και θέλω να του πω ναι, σωστό και οι θάνατοι αυτοί θα χρησιμοποιηθούν πολύ από το λόμπυ όσων είναι υπέρ των περιορισμών κατοχής όπλων από πολίτες μα για μας που βλέπουμε από μακριά, όπως ίσως και γι αυτούς που ζουν το ρατσισμό της Αστυνομίας, τα λόγια του έχουν άλλη έννοια διότι ναι, είναι επικίνδυνοι πολύ οι ρατσιστές φοβισμένοι αστυνομικοί  όταν «έχουν πρόσβαση σε δυνατά όπλα».

Όσο γράφω βλέπω ότι το φασιστοκάναλο Fox δημοσίευσε μια φωτογραφία μαύρου διαδηλωτή παρουσιάζοντάς τον για ύποπτο. Αποσύρθηκε γρήγορα και τώρα κυκλοφορούν εικόνες κάποιου λευκού ρατσιστή ως υπόπτου και φουντώνει η θεωρία πως αργεί να δημοσιευθεί πληροφορία επειδή είναι λευκοί οι ελεύθεροι σκοπευτές (εκ των οποίων ένας είναι νεκρός κι ένας τουλάχιστον έχει συλληφθεί, άρα κάτι θα ξέρει η αστυνομία).  Θα βρείτε πολλά, εκ των οποίων φέρνω δείγμα μαζί με δυο videos, στα tags :

• #dallas suspect white
• #dallas suspect identifyed
• #dallas suspect black
• [προσθέτων ένα sic για το identifyed - δεν είναι δική μου η ανορθογραφία αλλά των γραφόντων και πιστεύω πολύ χαρακτηριστική διότι ήδη συζητιούνται τα ποσά που δίνονται για αστυνομικό εξοπλισμό σε  σχέση με εκείνα που ξοδεύονται για την Παιδεία.]

#AltonSterling Δολοφονία video

Μεμονωμένοι ελεύθεροι σκοπευτές έσπειραν τον πανικό χθες βράδυ στο Ντάλας κατά τη διάρκεια αντιρατσιστικής διαδήλωσης, σκοτώνοντας πέντε αστυνομικούς, και τραυματίζοντας άλλους έξι και έναν πολίτη, σε μια κατά τα φαινόμενα συντονισμένη ενέργεια. Ο ένας μεταξύ αυτών συνέχιζε τη νύχτα την ανταλλαγή πυρών με τους αστυνομικούς δηλώνοντας ότι έχει τοποθετήσει βόμβες "παντού" στο κέντρο της πόλης.

Εκατοντάδες άνθρωποι διαδήλωναν σε αυτή τη μεγάλη πόλη του Τέξας (στις νότιες ΗΠΑ), όπως και τόσοι άλλοι τις τελευταίες ημέρες που μετείχαν σε κινητοποιήσεις ενάντια στην αστυνομική βία κατά των μαύρων, μετά το θάνατο αυτή την εβδομάδα δύο Αφροαμερικανών από πυρά των δυνάμεων της τάξης.

Οι σκοπευτές που άνοιξαν ξαφνικά πυρ, προς το τέλος της διαδήλωσης, είχαν στο στόχαστρό τους ξεκάθαρα αστυνομικούς, και εκτός από τους πέντε που σκοτώθηκαν, άλλοι έξι τραυματίστηκαν καθώς και ένας πολίτης, ανακοίνωσαν οι αρχές. -->left.gr

Η 37χρονη Σετάμια Τέιλορ είναι το μοναδικό θύμα των ελεύθερων σκοπευτών που δεν ήταν αστυνομικός. Έγινε ασπίδα για να σώσει τους τέσσερις γιους της.

To Fox λέει κι ότι αυτοκτόνησε ο σκοπευτής που διαπραγματευόταν με την αστυνομία. Το Fox (κι από εκεί ελληνικά ο enikos). 

Nα και πρώην πολιτικός νυν τηλεπαρουσιαστής που απειλεί τον Ομπάμα με επιθέσεις της 'Αληθινής Αμερικής' που κατ' αυτόν είναι μόνο Λευκή: «Αυτό τώρα είναι πόλεμος. Πρόσεχε Ομπάμα. Προσέχετε αλήτες του Οι_Ζωές_Μαύρων_Μετράνε. Η αληθινή Αμερική έρχεται [να επιτεθεί/σας κυνηγά]». 

Gerogriniaris ‏

Θα την βρουν την λύση στις ΗΠΑ. Ξέρουν αυτοί. Περισσότερα όπλα.

Εddie ‏

"Εμφύλιος στο Ντάλας με 5 νεκρούς αστυνομικούς μετά τη δολοφονία Αφροαμερικανών". Οταν σκοτώνουν οι μπάτσοι δεν είναι εμφύλιος. Ειναι ρουτίνα

adiasistos ‏

Λέγεται ότι υπάρχει αστυνομικός στις ΗΠΑ που δεν έχει δολοφονήσει κάποιον άοπλο. Έτσι λέει ο θρύλος τουλάχιστον.

adiasistos ‏

Τι ήταν οι ελεύθεροι σκοπευτές στο Ντάλας; Μαύροι; Δηλαδή συμμορίτες Μουσουλμάνοι; Δηλαδή τρομοκράτες Λευκοί; Δηλαδή είχαν ψυχολογικά

George Mavrotas ‏

Το Ντάλας έχει παράδοση σε snipers. Άλλαξαν την ιστορία του κόσμου πριν 53 χρόνια

Σκαντζόχοιρος ‏

-Είδες τι έγινε στο Ντάλας;

-Όχι, μόνο Δυναστεία βλέπω!

Videos

―Η ειρηνική διαδήλωση τη στιγμή που ακούγονται οι πρώτες επιθέσεις.

―Η στρατοκαυλίαση της Αστυνομίας από τον πολύ αγαπημένο μου John Oliver.

Τα έλεγε για το Ferguson, ισχύουν και για το Dallas μα και για μας που συνηθίσαμε να βλέπουμε αστυνομία πόλεων ντυμένη κι εξοπλισμένη λες και βγαίνει για μάχες ενώ μετά, αφού σκοτώσει άοπλους πολίτες, στα δικαστήρια ισχυρίζεται φόβο και άμυνα.

(συστήνω 

κι εύχομαι κάποιος να βάλει υποτίτλους)

RAW VIDEO: Our cameras captured the panic after the first shots were fired in downtown #Dallas Thursday nighthttps://t.co/JXcapjFIHv

— WFAA-TV (@wfaachannel8) July 8, 2016

Στο Ντάλας το έκαναν αμέρικαν μπαρ - by To Skouliki Tom

Σε Άγρια Δύση έχει μετατραπεί η άγρια δύση των ΗΠΑ τις τελευταίες ώρες, αφού στο Ντάλας γίνεται εμφύλιος μεταξύ μπάτσων και πολιτών.

Αρχίδια εμφύλιος γίνεται. Τι σχέση έχουν τα γουρούνια με τους ανθρώπους;

Όλα ξεκίνησαν όταν ο αστυνομικός Τζερόνιμο Γιάνεζ από την αστυνομία της Μινεσότα, πυροβόλησε θανάσιμα τον Φιλάντο Καστίλ, γεγονός που σηματοδοτούσε τη δεύτερη δολοφονία Αφροαμερικανού από λευκό αστυνομικό μέσα σε 48 ώρες - η πρώτη είχε γίνει στη Λουιζιάνα.

Όπως μετά το Φέργκιουσον και τη Βαλτιμόρη πέρσυ και πρόπερσυ, έτσι και φέτος ακολούθησαν διαδηλώσεις κατά της αστυνομικής βίας σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ , ενώ ορισμένοι πιο εφευρετικοί στο Ντάλας είχαν την ιδέα να ακροβολιστούν σε ταράτσες και να παίξουν με τους αστυνομικούς το Κυνήγι της Πάπιας - Duck Hunt για όσους είχαν Nintendo ES.

Οι ελεύθεροι σκοπευτές σημείωσαν high score σκοτώνοντας 5 αστυνομικούς και τραυματίζοντας άλλους 6, ενώ περιμένω ήδη τα σχόλια αναγνωστών που θα γράψουν πόσο χυδαίος είμαι που κάνω πλάκα με δολοφονίες ανθρώπων.

Aκούστε πατσαβουράκια. Όταν αποφασίζεις να γίνεις μπάτσος, ξέρεις ότι θα πάρεις όπλο. Όταν έχεις όπλο μπορείς να σκοτώσεις αλλά μπορεί και να σκοτωθείς. 

Όταν επί χρόνια σπέρνεις ανέμους, πρέπει να είσαι έτοιμος να θερίσεις θύελλες.

Όταν από το 2000 και μετά τα θύματα της αστυνομικής βίας στις ΗΠΑ υπολογίζονται στα 5.600, ενώ μόνο μέσα στο 2015 ήταν 1.134, είναι λίγο υποκριτικό να κλαίμε για το θάνατο 5 αστυνομικών. Δεν ισορροπεί η ζυγαριά, πώς να το κάνουμε.

Οι Αφροαμερικανοί μεταξύ 15 και 34 ετών, αν και αποτελούν το 2% του πληθυσμού των ΗΠΑ, έχουν 5 φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να σκοτωθούν από αστυνομικό σε σχέση με έναν λευκό Αμερικανό.

Είναι αυτό Δικαιοσύνη;

Φυσικά και δεν είναι. Δικαιοσύνη θα ήταν να μη σκοτωνόταν κανείς πολίτης από αστυνομικούς που υποτίθεται πως υπηρετούν και τον πολίτη και τη Δικαιοσύνη.

Αλλά δεν υπάρχει Δικαιοσύνη γιατί ο άνθρωπος είναι μέρος της Φύσης. Και στη Φύση δεν υπάρχει Δικαιοσύνη. Η Δικαιοσύνη δεν είναι φυσικός κανόνας, είναι εφεύρεση του ανθρώπου.

Και μπορεί να υπάρξει μόνο όταν ο άνθρωπος καταφέρνει να ξεπεράσει τη φύση του. Να την υπερβεί. Αυτός πρέπει να είναι και ο σκοπός του στη ζωή.

Όσο αποτυγχάνει να το κάνει, τόσο θα σκοτώνονται 5.600 άνθρωποι εν καιρώ ειρήνης και 1,3 εκατομμύρια θα πέφτουν νεκροί από έναν πόλεμο στο Ιράκ που δεν έπρεπε να είχε ξεκινήσει ποτέ.

Πάντως, αν κρίνουμε από την ιστορία της ανθρωπότητας, όπου η Δικαιοσύνη είναι σχεδόν ανύπαρκτη, ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει ούτε κατά διάνοια να υπερβεί τη φύση του.

Βρίσκεται ακόμα στο εξελικτικό στάδιο της αμοιβάδας.

Και δεν εννοώ οποιονδήποτε άνθρωπο γενικά κι αόριστα.

Εννοώ έναν, συγκεκριμένα.

Τον λευκό, τον χριστιανό, τον άντρα.

Τον καρκίνο της ανθρωπότητας.

by To Skouliki Tom

(Ανήθικο δίδαγμα: Αν αυτά γίνονται επί Ομπάμα, φανταστείτε τι έχει να γίνει αν γαμηθεί ο Δίας και βγει κανάς Τραμπ πλανητάρχης. Αυτά που γράφαμε για το Φέργκιουσον και τη Βαλτιμόρη θα μοιάζουν με παιδικά παραμύθια.)

Stop killing Black people

#BlackLivesMatter #AltonSterling

Ζωντανή φρίκη: 

Philando Castile, 32 ετών στη Μινεσότα: τον πυροβόλησαν μέσα στο αυτοκίνητό του καθώς έβγαζε τα χαρτιά του. Μπροστά στη σύντροφο και το μικρό κοριτσάκι στο πίσω κάθισμα. Μετά το συμβάν της βάζουν χειροπέδες κι εκείνη διηγείται στο τηλέφωνο ώσπου ουρλιάζει από απελπισία κι ακούμε το παιδάκι να προσπαθεί να την καθησυχάσει. Πώς ξεπερνιέται αυτό;

Νικά η τολμούσα ―όσο περνά απ' το χέρι μου (με τις μπουρνέλες κ.α.)

Κάτω στης Μαργαρίτας το αλωνάκι

Στήσαν χορό τρελό τα μελισσόπουλα

Ιδρώνει ο ήλιος τρέμει το νερό....

θυμάμαι

τον 'Ήλιο τον Πρώτο' του Ελύτη.

Το σπίτι μου είναι από τα τελευταία 'μυκονιάτικα χωριά' που σώζεται ακόμα το αλωνάκι τους. Στρογκυλό και τακτικό, πλάι στο πηγάδι, το φροντίζουμε να είναι πάντα καθαρό δίχως τα αγριόχορτα ή τις καλαμιές που επιμένουν να ξεφυτρώνουν ανάμεσα στις πλάκες του.

Όμως δε μου πήγε καρδιά να ξερριζώσω τούτη τη μικρούλα μπουρνελιά που διάλεξε μόνη της να εγκατασταθεί λίγο μακρύτερα από τις άλλες που στέκουν σε μια μικρή σειρά εσωτερικά τη ς ψηλάς μάντρας μας, και τελικά η τόλμη της ανταμείφθηκε, μόνο αυτή επέζησε από τις αδελφές της και σήμερα μου παρέδωσε φόρο υποταγής  ένα καλαθάκι με γλυκούς καρπούς.

Μπουρνέλες ή αμπουρνέλες  των Κυκλάδων,

δαμάσκηνα, κορόμηλα ή τζάνερα,

σας φέρνω από το Νίκο Σαραντάκο

για το αρχαίο φρούτο της Μεσογείου:

Το φρούτο (ή τα φρούτα) από τη Συρία-->https://sarantakos.wordpress.com/2011/07/11/koromilo/

Μια από τις πιο παλιές πόλεις του μεσογειακού χώρου που κατοικούνται συνεχώς από την αρχαιότητα ως τα σήμερα, είναι κι η Δαμασκός, η πρωτεύουσα της Συρίας. Δαμασκός στα ελληνικά, Ντιμάσκ αλ-Σαμ στα αραβικά, Damas στα γαλλικά, πόλη που κάποτε ήταν ζηλευτή για τα πλούτη της και είχε δώσει τ’ όνομά της σε ένα σωρό περιζήτητα προϊόντα της, όπως είναι το δαμάσκο ύφασμα, πολύχρωμο μεταξωτό με αργυρά και χρυσά νήματα (damask στα αγγλικά), το δαμασκηνό ατσάλι, που διακρινόταν για την σκληρότητα και την αντοχή του ή το δαμασκί σπαθί, φτιαγμένο από δαμασκηνό ατσάλι αλλά και με ένθετα χρυσά ή αργυρά σχέδια. Αλλά εδώ δεν κάνουμε γεωγραφία· ταξιδεύουμε στον κόσμο των οπωρικών, και το κεφάλαιο αυτό είναι αφιερωμένο στο φρούτο από τη Δαμασκό, το δαμάσκηνο.

Είναι όμως ένα φρούτο το δαμάσκηνο ή μια οικογένεια; Τι γίνεται με τα κορόμηλα; Με τις μπουρνέλες ή βανίλιες; Πρόκειται για ποικιλίες που προέρχονται από πολύ συγγενικά δέντρα· εδώ θα τα εξετάσουμε όλα μαζί, και τα μοβ ελλειψοειδή μεσαίου μεγέθους  (τα δαμάσκηνα), και τα μικρά στρογγυλά πράσινα ή κόκκινα ή κίτρινα (τα κορόμηλα), και τα μεγάλα στρογγυλά μοβ ή κίτρινα (μπουρνέλες ή βανίλιες), ακόμα και τους καρπούς της εικόνας, που εγώ δαμάσκηνα θα τα έλεγα, αλλά η ελληνική βικιπαίδεια τα θέλει κορόμηλα.

Ίδια ποικιλία ονομάτων είχαν και οι αρχαίοι. Στη βιβλιογραφία βρίσκουμε το κοκκύμηλον, που ίσως είναι η μπουρνέλα, το προύμνον, που ίσως είναι το κορόμηλο, το βράβυλον, που είναι κάποια άλλη παραλλαγή, και το δαμασκηνόν ή δαμάσκηνον, που αρχικά ήταν επίθετο, δαμασκηνά κοκκύμηλα, και μετά, όπως συχνά συμβαίνει, έγινε ουσιαστικό. Ότι τα δαμάσκηνα της Δαμασκού τα ξέραιναν από τότε, μας το λέει ο Διοσκουρίδης, στην ενότητα που αφιερώνει στα κοκκύμηλα: τῶν δὲ Συριακῶν καὶ μάλιστα τῶν ἐν Δαμασκῷ γεννωμένων ὁ καρπὸς ξηρανθεὶς εὐστόμαχος καὶ κοιλίας σταλτικός. Δεν αποκλείεται βέβαια η λέξη κοκκύμηλα να χρησιμοποιήθηκε για περισσότερες από μία ποικιλίες· ο Ιππώναξ τον 6ο αιώνα μιλάει για «στέφανον κοκκυμήλων και μίνθης», από μικρούς καρπούς επομένως, κορόμηλα μάλλον, αλλά δυο αιώνες αργότερα, ο κωμικός Άλεξις παρομοιάζει το πρόσωπο ενός αποπληκτικού με βραστή γεμιστή σπλήνα ή με «κοκκυμήλων σπυρίδα πεπόνων», δηλαδή πανέρι με ώριμα (πρόκειται το επίθετο πέπων, όχι το πεπόνι!) κοκκύμηλα, που εδώ μάλλον οι μπουρνέλες θα είναι.

Το προύμνον, που είπαμε πιο πάνω, πέρασε στα λατινικά ως prunus, το οποίο έδωσε στη συνέχεια, από διαφορετικούς δρόμους, τo γαλλικό prune και το αγγλικό plum. Οι άγγλοι έχουν και το prune, αλλά το χρησιμοποιούν για τα ξερά δαμάσκηνα μόνο, ενώ το plum είναι για τα νωπά. Πάντως, και στα αγγλικά υπάρχει αρκετό μπέρδεμα με τις ονομασίες των καρπών της οικογένειας.

Στον βυζαντινό Πωρικολόγο εμφανίζεται ο πρωτονοβελίσιμος Δαμάσκηνος, σε μια από τις πρώτες θέσεις της οπωρικής ιεραρχίας. Άλλο όνομα καρπού της οικογένειας (κορόμηλα κτλ) δεν εμφανίζεται. Νωρίτερα όμως, ο Πτωχοπρόδρομος πεθυμάει δαμασκηναπιδόμηλα, δαμάσκηνα κροκάτα, τα λέγουν Ανατολικά, τα λέγουν λαγηνάτα.Τα δαμασκηναπιδόμηλα δεν είναι κάποια εξωτική τριπλή διασταύρωση καρπών, είναι συλλογική ονομασία, όπως λέμε μαχαιροπήρουνα. Τα κροκάτα, τα ανατολικά και τα λαγηνάτα είναι ονομασίες που δεν ξέρουμε σε ποια σημερινή ποικιλία αντιστοιχούν, αν και ασφαλώς τα λαγηνάτα θα ήταν μακρουλά –ο Κοραής τα ταυτίζει με τα βαρδάσα.

Το δαμάσκηνο δεν πολυκαλλιεργήθηκε στα μέρη μας (με εξαίρεση τη Σκόπελο) αλλά έχει παρουσία στη φρασεολογία μας, στην παροιμιώδη φράση Άγουρα δαμάσκηνα και πικρές ελιές, που λέγεται για ανάξια λόγου πράγματα. Αυτή είναι η παραλλαγή που καταγράφεται στις παροιμίες του Ν. Πολίτη, ενώ νεότερη παραλλαγή, που έγινε και τίτλος εκπομπής του Χάρρυ Κλυνν, είναι Πράσινα δαμάσκηνα και ψιλές ελιές. Πάντως, πρέπει να υπάρχει και κάποιο σεξουαλικό υπονοούμενο, αν σκεφτούμε ότι ο Πολίτης καταγράφει και δεύτερο στίχο Άγουρα δαμάσκηνα και πικρές ελιές / τα κρυφομιλήματα είν’ άσκημες δουλειές, που σχεδόν ολόιδιος βρίσκεται στο ρεφρέν τραγουδιού του Απόστολου Καλδάρα.  Μια άλλη παροιμία που καταγράφει ο Πολίτης είναι του εχθρού σου δος δαμάσκηνα, του φίλου σου απίδια, ίσως επειδή το δαμάσκηνο είναι δύσπεπτο. Γενικά δεν έχει καλή μεταχείριση στην παροιμιολογία μας το δαμάσκηνο!

Μετά το δαμάσκηνο ας πάμε στο κορόμηλο. Η ετυμολογία του δεν είναι βέβαιη, ίσως προέρχεται από το ορόμηλον (αμάρτυρος τύπος, αλλά βρίσκουμε το ορομηλίς) με διασταύρωση με το κοκκύμηλον, ίσως πάλι από το (αμάρτυρο επίσης) καρυόμηλον. Για το κορόμηλο υπάρχει η πασίγνωστη φράση «κορόμηλο το δάκρυ» που τη λέμε όταν κάποιος κλαίει ασταμάτητα. Πρόκειται βέβαια για στερεότυπη υπερβολή, όπου το μέγεθος των δακρύων δηλώνει την ένταση ή τη διάρκεια του κλάματος.

Στην Κέρκυρα και στην Ήπειρο τα κορόμηλα τα λένε κούμπουλα. Η λέξη πρέπει να  προέρχεται από το κοκκύμηλα. Υπάρχει και παροιμία, άλλο το κούμπουλο και άλλο το δαμάσκηνο, για πράγματα που δεν είναι ίδια. Στα Οπωροφόρα της Αθήνας, ο Σωτήρης Δημητρίου, που είναι από την Ήπειρο, κάνει λόγο για κουμπουλιές και μετά εξηγεί, κορομηλιές.

Τα τζάνερα είναι άραγε μια ποικιλία των κορόμηλων ή είναι ιδιαίτερο είδος; Μοιάζει αυτή η κουβέντα με τα γλωσσικά διλήμματα, όπως αν είναι τα βαλεντσιάνικα ιδιαίτερη διάλεκτος ή απλό παρακλάδι των καταλανικών. Θα το προσπεράσω. Ο Μένος Φιλήντας, ο μεγάλος εμπειρικός γλωσσολόγος, είχε προτείνει ετυμολογία από το «διάνερα», επειδή πράγματι τα τζάνερα είναι όλο νερό. Όμως, η λέξη στην πραγματικότητα έχει τουρκική αρχή από το caneriği, που είναι μια ποικιλία πράσινων κορόμηλων, αλλά θα πει κατά λέξη «κορόμηλο της ψυχής»! (can είναι η ψυχή). Αρχικά, η ελληνική λέξη ήταν τζανερίκι, η οποία και σήμερα υπάρχει σε διαλέκτους, αλλά το –ίκι θεωρήθηκε υποκοριστικό επίθημα κι έτσι προέκυψε το τζάνερο. Ο Σουρής σε έναν στίχο του λέει για κάποιον που έχυνε δάκρυα φριχτά «που το καθένα ήτανε σαν τζάνερο».

Το κορόμηλο είναι συχνά ξινό, όταν δεν είναι στον καιρό του. Υπάρχει η παροιμία «Ο γονιός τρώει το τζάνερο και το παιδί μουδιάζει», που είναι παραλλαγή του βιβλικού «οι πατέρες έφαγον όμφακα και οι οδόντες των τέκνων ημωδίασαν». Ο Δημ. Λουκάτος έχει μελετήσει εξαντλητικά τη φράση αυτή.

Όπως είδαμε, στα τούρκικα το κορόμηλο είναι ερίκ, λέξη που έχει κι αυτή περάσει στα ελληνικά, ως ερίκια· αλλού λέγονται έτσι τα κορόμηλα γενικώς, αλλού μια ποικιλία τους.

Όσο για τις μπουρνέλες, είναι δάνειο από το ιταλ. prunella, που ανάγεται στο λατινικό prunus. Και επειδή αυτό έχει ελληνική αρχή, από το προύμνον, η μπουρνέλα είναι αντιδάνεια λέξη.

Αν ζαλιστήκατε από τις πολλές ονομασίες και τις πολλές παραλλαγές των δαμάσκηνων και των κορόμηλων, μάθετε ότι ακόμα δεν τελειώσαμε. Σε κάποιες περιοχές τα κορόμηλα λέγονται και αβράμηλα, που ίσως ετυμολογείται από τα αρχαία βράβυλα, στη Χίο πάλι τα λένε νεράμπουλα· μια παλιά ονομασία που δεν ξέρω αν χρησιμοποιείται ακόμα είναι τα βαρδάσια, ενώ υπάρχουν και οι ρεγκλότες, που είναι εξελληνισμός της εκλεκτής γαλλικής ποικιλίας Reine-Claude, που πήρε το όνομά της από την «καλή βασίλισσα» Κλοντ (1499-1524), κόρη του Λουδοβίκου του ΙΒ’ και συζύγου του Φραγκίσκου του Α’ της Γαλλίας, που πέθανε στα εικοσπέντε της χρόνια, αλλά κέρδισε την αθανασία χάρη στα πράσινα γευστικά δαμάσκηνα. Μια άλλη γαλλική ποικιλία, με καρπούς μικρούς, κιτρινωπούς και πολύ αρωματικούς, που μόνο στη Λωρραίνη της Γαλλίας καλλιεργούνται, είναι οι μιραμπέλες, που πιθανόν να έχουν ελληνική αρχή, ετυμολογικά εννοώ, μια και ίσως το γαλλικό mirabelle να ανάγεται στο ελληνικό μυροβάλανον. Είμαι βέβαιος ότι θα ξέρετε κι άλλα ονόματα, περιμένω να τα προσθέσετε.

Σε μιαν επιδημία χολέρας, ο Σουρής παροτρύνει ειρωνικά τους Αθηναίους:

Εάν υγείαν θέλετε, καλοί μου πατριώται,
και φόβο νά μήν έχετε καθόλου της χολέρας,
κορόμηλα, βερύκοκα και τζάνερα νά τρώτε,
όσο μπορείτε πιο πολλά τετράκις της ημέρας.

Την εποχή του ραδιενεργού νέφους του Τσερνομπίλ, που είχε έρθει στα μέρη μας Μάη μήνα, θα θυμάστε ότι οι μπουρνέλες και τα κορόμηλα ήταν από τα πρώτα που έπρεπε να αποφεύγει κανείς. «Κανείς δεν πέθανε από τα κορόμηλα», έλεγε κάποιος γνωστός μου, αλλά έπεφτε έξω: ο αγωνιστής του 21 Παναγιώτης Κάλλας ή Τσοπανάκος (1789-1825), γνωστός για τα αυτοσχέδια ποιήματα με τα οποία εμψύχωνε τους πολεμιστές, καθώς πήγαινε στη Δημητσάνα με το άλογο που μόλις του είχε χαρίσει ο Νικηταράς, έφαγε στο δρόμο πάρα πολλά κορόμηλα, έπαθε δυσεντερία και, όπως ήταν ασθενικής κράσης, πέθανε.

______________________________

 Εικόνες του κήπου μου:

Πάνω το αλωνάκι μας

Κάτω οι αμπουρνέλες

Από τον Giorgos Makrygiannhs :

Μικρό- μικρο το αλώνι σου

να είναι μοναχικό σου.

_______________________________

Φύσσας και Κουμανταρέας― δυο δίκες, ένα σύμπτωμα

Η Ελευθερία Λόγου δεν είναι κοπέλα με παράξενο όνομα. Είναι δικαίωμα και ανάγκη και προϋπόθεση για τη Δημοκρατία αλλά και την εξέλιξη και πρόοδό μας. 

 Κι όμως έρχεται η Υπεράσπιση δολοφόνων να υποστηρίξει πως η Τέχνη είναι αιτία να σκοτώσουν έναν άνθρωπο. Και δεν περνά αυτό στα προς γελοιοποίηση μα το πιάνει πολιτικάντης κι ακουμπά σ' αυτό για να εκφέρει κρίση για το σκοτωμένο και τη μάνα του. 

Για τη δίκη της Χρυσής Αυγής και τους στίχους του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα μιλάω μα δυστυχώς δεν είναι το μόνο περιστατικό.

Συμβαίνει και στη δίκη των συλληφθέντων για τη δολοφονία του Μένη Κουμανταρέα (μια δίκη  δίχως πολιτική αγωγή οπότε κανείς δεν ενίσταται να προστατευθεί η μνήμη του νεκρού) όπου θαυμάσαμε  τον κ. Κούγια να παρουσιάζει βιβλίο ως απόδειξη Παιδοφιλίας του νεκρού.

Θα αντιπαρέλθω το κακό γούστο ή το ήθος των επιθέσεων από δικηγόρους που όταν το κοινό αντιδρά στην αδικία γυρνούν να απαντήσουν με ένα «βλέπω τις φάτσες σας»  διότι θα περίμενα αντιδράσεις συναδέλφων τους, μα δεν αντέχω να μην επαναλάβω τα στοιχειώδη που νόμιζα ότι πλέον τα γνωρίζουμε άπαντες.

Άντε πάλι λοιπόν:

‪Στην Τέχνη και στο Λόγο όλα επιτρέπονται.‬

‪Από το ντε Σαντ ως τον Παζολίνι ή κάθε Ράπερ της εποχής μας είναι δικαίωμα να λέει κάθε άνθρωπος και σε κάθε έργο ό,τι θέλει. Διότι στην Τέχνη, όπως και στο νου, εξερευνούμε ορίζοντες. Το μ' αρέσει-δε μ' αρέσει του κοινού είναι υποκειμενικό.‬

 Για την Πράξη όμως έχουμε νόμους. ‬

‪Παράδειγμα:  Όσο λέω 'να πεθάνουν όλοι οι πολιτικοί' εξασκώ την ελευθερία μου. Αν δοκιμάσω να το πραγματοποιήσω, πολύ σωστά πρέπει να παρέμβει ο Νόμος.

Στοιχεία και σχόλια για τα ανωτέρω

Στην ιδεολογία του Παύλου Φύσσα, στη συνδικαλιστική δράση των φίλων του, και στον τρόπο που κάνει περιφρούρηση στις πορείες του το ΠΑΜΕ επικεντρώθηκαν οι σημερινές ερωτήσεις της υπερασπισης στη δίκη της Χρυσής Αυγής......................

Στην πλειοψηφία τους οι ερωτήσεις ήταν στοχευμένες στην ιδεολογία, την κοινωνική δράση και τους στίχους του Παύλου Φύσσα, σε τόσο έντονο βαθμό που σε κάποιο σημείο της συνεδρίασης και η μητέρα του Παύλου Φύσσα αλλά και κόσμος από το ακροατήριο αναφώνησε αν έχει αλλάξει το κατηγορητήριο και αν δικάζεται ο Παύλος Φύσσας στην αίθουσα του δικαστηρίου και όχι η Χρυσή Αυγή.---> athina984.gr

Η Daphne Chronopoulou πρόσθεσε μια νέα φωτογραφία 

28 Ιουνίου στις 2:41 μ.μ. · 

Έχω κουραστεί να συστήνω να παρακολουθείτε τη Δίκη της ΧΑ.
ΑΝ παρακολουθούσατε, αν σχολιαζόταν ίσως να μην ξεθάρρευαν.

Μάθατε ότι τρομοκρατούν μάρτυρες την ώρα της δίκης;
Μάθατε ότι χρειάστηκε εντολή για να κάνουν τον κόπο να παρίστανται οι κατηγορούμενοι;
Μάθατε ότι ο Ρουπακιάς τόλμησε να επιτεθεί στη Μάγδα Φύσσα;
Μάθατε ότι απειλούν, τραμπουκίζουν και κράζουν ακόμα και αστυνομικούς;

Συνηθίσατε που τα τεκταινόμενα στη δίκη δε θεωρούνται σημαντικά για τις ειδήσεις των καναλιών;

Σήμερα εμφανίστηκαν ως υπερασπιστές της Θρησκείας.
Ναι τόσο γελοίοι. Αλλά εμείς είμαστε συνυπεύθυνοι αν δεν ασχοληθούμε.
Η δίκη ζωντανά εδώ:
https://www.facebook.com/Goldendawnwatch/?fref=ts

Τζήμερος στο facebook (απαντά)

 Του Αλέξανδρου Ασωνίτη
Εν συνεχεία, σκύλεψε την μνήμη του δολοφονηθέντος παρουσιάζοντάς τον ως παιδόφιλο (!), λόγω της γνωριμίας του από παλιά με έναν εκ των κατηγορουμένων, πάλι τού απαντήσαμε απ’ το ακροατήριο, πάλι επέλεξε την σιωπή.

     Ως  στοιχείο για την πρωτοφανή «καταγγελία» του επικαλέσθηκε ένα βιβλίο του Κουμανταρέα, συγχέοντας, εσκεμμένως ή μη,  την πραγματικότητα με την εικονική πραγματικότητα των βιβλίων (εκτός αν είναι επίσημες αυτοβιογραφίες), σαν να είναι εμπαθής ή αδαής  «κριτικός» βιβλίου. Τι σχέση έχουν τα βιβλία, τα μυθιστορήματα με τους συγγραφείς τους; Καμμία απολύτως.  Βέβαια η υπεράσπιση έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί ό,τι μπορεί  για να επιτελέσει την λειτουργία της, αλλά έχουν κι οι άλλοι δικαιώματα, έστωσαν νεκροί. Και το δικαστήριο αυτά ακριβώς τα δικαιώματα προασπίζει.

    Η ως άνω στρέβλωση της διαδικασίας και η κυριαρχία, χωρίς αντίλογο, του επικεφαλής συνηγόρου είναι τα οράτα αποτελέσματα της απουσίας πολιτικής αγωγής.---> presspublica

 ____________________________