.....τον τσιγκούνη όμως ουδείς!

Καλός μου φίλος μου τηλεφώνησε πως κάποιος γυρνά τα καφενεία και διηγείται μια βρωμερή ιστορία για μένα. «Τι του έκανες και σε μισεί;» ρωτάει ο φίλος μου που ξέρει και τη γνώμη μου για το συγκεκριμένο πρόσωπο και ότι η συκοφαντία είναι εξωφρενικά απίθανη και άδικη.

Φανταστείτε ότι είστε σε ένα καλό εστιατόριο και έχετε στο τραπέζι σας ένα πολύ καλό μπουκάλι κρασί. Φανταστείτε ότι μπαίνει γνωστό σας ζευγάρι και έρχεται να καθίσει μαζί σας. Μοιράζεστε το κρασί, κουβεντιάζετε κι επειδή εκείνοι δεν είχαν παραγγείλει τίποτε (ένα μεταλλικό νερό ίσως), πληρώνετε εσείς.

Φανταστείτε ότι συναντάτε πάλι το ζευγάρι αυτό, με παρέα, στα ίδιο εστιατόριο. Παραγγέλνετε το κρασί σας όπως πάντα, ρωτάτε αν θέλουν ένα ποτήρι από το μπουκάλι σας και θέλουν. Όταν έρχεται η ώρα του λογαριασμού είτε πληρώσατε το μπουκάλι σας, είτε κάποιος πλήρωσε για σας πάντως το συγκεκριμένο ζευγάρι δε συμμετείχε.

Φανταστείτε ότι την επόμενη φορά το συγκεκριμένο ζευγάρι σας προσκαλεί. Όχι επίσημα, απλώς τηλεφωνούν ότι θα πάνε στο συγκεκριμένο εστιατόριο και ρωτούν αν θα πάτε. Όταν φτάνετε το συγκεκριμένο ζευγάρι έχει παραγγείλει από ένα ποτήρι μπίρα (χύμα). Έρχεται ο μετρ να σας χαιρετήσει και ρωτά ευγενικά αν θα πάρετε το γνωστό αγαπημένο σας κρασί ενώ σας συνοδεύει στο τραπέζι των γνωστών σας. Και εδώ- προσέξτε καλά εδώ― είναι που θα έπρεπε να είχατε αντιδράσει: Καθώς πλησιάζει ο σερβιτόρος με το μπουκάλι σας ακούτε απ' το τραπέζι σας να ζητούν άλλα δυό ποτήρια και να ζητούν με μια απαξιωτική κίνηση να μαζέψει «κι αυτά», δείχνοντας τις μπίρες τους.

Εδώ, σ' αυτό το σημείο ακριβώς, έπρεπε να είχατε αντιδράσει.   Όχι επειδή δίχως να προσφερθείτε σας ανάγκασαν να πληρώσετε κάποια μπουκάλια που δεν ήπιατε, ούτε γιατί καταλάβατε ότι σας εκμεταλλεύονται συνειδητά. Τι με νοιάζει, ίσως σκεφτήκατε, εκείνοι χάνουν. Εμένα. Διότι για μερικά κρασιά και λίγα παραπάνω ευρώ στην τσέπη τους έχασαν την εκτίμησή μου που δίχως αυτήν δε θα γίνουν ποτέ φίλοι μου. Κι έτσι δεν αντιδράσατε, επιλέξατε να μη χαλάσετε τη βραδιά για μια αγένεια και λίγα ευρώ δίχως να ξέρετε ότι  από αυτή τη στιγμή και μετά το ζευγάρι τσιγκούνηδων θεωρεί ότι αναλάβατε τα έξοδά του και ουαί κι αλίμονο αν αφήσετε ακόμα κι ένα εσπρεσάκι τους απλήρωτο (Γεγονός!).

Μεγάλο το λάθος σας. Κακώς και αφελώς νομίζετε ότι είστε ανώτεροι ενώ είστε απλώς ανόητοι. Δεν είναι ότι με τη χοντράδα τους χάθηκε η ευκαιρία να γίνετε φίλη με δύο ανθρώπους που δε σας ταίριαζαν. Εκείνη τη στιγμή κάνατε ένα θανάσιμο εχθρό (το ζευγάρι μετρά σαν ένας όταν σαν ένας συμπεριφέρεται) που μάζευε τα χρωστούμενα και σας τα ξεπλήρωσε διπλά και με τόκο σε συκοφαντίες τρελές (σας γνωρίζει νομίζει, βλέπετε τόσες φορές έχετε φάει μαζί).

Δυο είναι τα διδάγματα της ιστοριούλας μου. 

Πρώτον: η τσιγκουνιά φαίνεται. Μπορεί κανείς να μη σας πει ότι το βλέπει που καθυστερείτε μένοντας τελευταίος για να κλέψετε τα tips που άφησε για το σερβιτόρο (Γεγονός!) αλλά το είδαν όλοι, και ο σερβιτόρος. 

Και δεύτερον: τσιγκουνιά δεν είναι μόνο η αγάπη του χρήματος, είναι, πιο συγκεκριμένα, η αγάπη του ξένου χρήματος, δηλαδή η τσιγκουνιά είναι κλεψιά. 

Να τα θυμάστε μήπως και ζήσουμε σε καλύτερο κόσμο.

____________________

εικόνα

Το πρωινό μου σήμερα: ψωμί σπιτικό, τυρί Μανούρα Σίφνου και ανεμώνες― λάφυρα αγάπης από τη χθεσινή μου μέρα.