Στην Ελλάδα τώρα βρίσκονται εγκλωβισμένοι περίπου 65.000 άνθρωποι σε μια χώρα με πληθυσμό 10.000.000 κατοίκων. Από τη μια η προπαγάνδα των ψευτοπατριωτών νοσταγλών του Χίτλερ μιλά για τον κίνδυνο "ισλαμοποίησης" από αυτούς τους 65 χιλιάδες που δεν αγγίζουν καν το 1% των κατοίκων της χώρας. Από την άλλη η πολιτεία δεν μπορεί ή δεν θέλει να ικανοποιήσει τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα τους και εμείς ανεχόμαστε τα στρατόπεδα και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσεις στα "κέντρα φιλοξενίας". Αν ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τους πρόσφυγες ξεκινήσει από την κοινή λογική που λέει ότι όλοι ανεξαρτήτως χρώματος, εθνικότητας,θρησκείας είναι άνθρωποι και έχουν τις ίδιες ανάγκες επιβίωσης που έχουμε όλοι οι άνθρωποι, τότε σίγουρα θ αλλάξουν πολλά.
Τα πρόσωπα είναι συμβολικά, η φρίκη όχι, όπως εξίσου αληθινή είναι και η ενοχή όλων εκείνων - Αμερικανών, Ρώσων, Άγγλων, Γάλλων, Κινέζων και ντόπιων μισθοφόρων πάσης φύσης και απόχρωσης - που έχουν στήσει αυτή την φάμπρικα θανάτου, μια άβυσσος που απειλεί να μας καταπιεί όλους
Γράφουμε αυτή την επιστολή προς εσάς σήμερα για να μοιραστούμε τη βαθιά ανησυχία μας ότι, με την υπογραφή της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, έχετε γυρίσει την πλάτη σε χιλιάδες ανθρώπους που εγκαταλείπουν τις εστίες τους για να ξεφύγουν από τον πόλεμο, την καταπίεση και την απόγνωση.
Η «συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας» ουσιαστικά αναθέτει τη φροντίδα των ανθρώπων αυτών στην Τουρκία με αντάλλαγμα, μεταξύ άλλων, ένα πακέτο οικονομικής βοήθειας πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Τη στιγμή που συμβαίνει ο μεγαλύτερος εκτοπισμός ανθρώπων εδώ και δεκαετίες, πρόκειται για μια πρωτοφανή αποποίηση των ηθικών και νομικών ευθυνών σας.
Εδώ και χρόνια περιθάλπουμε θύματα της πολιτικής αποτροπής της Ευρώπης για τη μετανάστευση, που εξελίχθηκε σε μια οξεία ανθρωπιστική κρίση σε ευρωπαϊκό έδαφος. Έχουμε συγκολλήσει σπασμένα κόκαλα σε ανθρώπους που χτυπήθηκαν από αστυνομικούς, έχουμε περιθάλψει παιδιά που «πυροβολήθηκαν» στο κεφάλι με πλαστικές σφαίρες και έχουμε καθαρίσει τα μάτια μωρών που ψεκάστηκαν με δακρυγόνα. Αντί να εστιάσουν στην εκτόνωση της κρίσης, η ΕΕ και τα κράτη-μέλη αποφάσισαν απλώς να αποσυρθούν και να πετάξουν το μπαλάκι σε άλλους.
Η συμφωνία αυτή απειλεί το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να ζητήσει άσυλο και αντιβαίνει στην υποχρέωσή σας να συνδράμετε κάθε άντρα, γυναίκα ή παιδί που ζητά προστασία. Η μεταφορά των ανθρώπων πίσω στην τελευταία χώρα διέλευσης μετατρέπει το άσυλο σε ένα μέσο πολιτικής διαπραγμάτευσης με σκοπό τον περιορισμό των προσφύγων όσο το δυνατόν πιο μακριά από τα ευρωπαϊκά σύνορα και τους Ευρωπαίους ψηφοφόρους. Σήμερα, οι άνθρωποι έχουν μείνει ουσιαστικά χωρίς επιλογές για να φτάσουν με ασφάλεια στις ακτές της Ευρώπης και να ζητήσουν άσυλο.
Ως αντάλλαγμα, έχετε υποσχεθεί «ανθρωπιστική» και αναπτυξιακή βοήθεια για την κάλυψη των αναγκών των Σύρων προσφύγων και έχετε παρουσιάσει αυτά τα χρήματα ως μέτρο για την ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου. Όμως τώρα προϋπόθεση για τη βοήθεια αυτή είναι η μεταφορά του πόνου μακριά, καταπατώντας την ανθρωπιστική αρχή της παροχής βοήθειας με βάση μόνο την ανάγκη. Με την προσφορά δισεκατομμυρίων ευρώ για τη φροντίδα ανθρώπων που θα είναι αθέατοι στην Τουρκία, οι οργανώσεις βοήθειας θα βρεθούν αντιμέτωπες με ένα φοβερό δίλημμα: θα πρέπει να παρέχουν τη βοήθεια που τόσο έχουν ανάγκη οι άνθρωποι υπηρετώντας μια μη ανθρωπιστική πολιτική που έχει ως απώτερο στόχο τον έλεγχο των συνόρων;
Αναμφισβήτητα υπάρχουν ανάγκες στην Τουρκία, μια χώρα που ήδη πασχίζει να προσφέρει αποτελεσματική προστασία σε σχεδόν 3 εκατομμύρια πρόσφυγες που βρίσκονται στο έδαφός της, όμως σας ζητάμε να διαχωρίσετε την ανθρωπιστική βοήθεια από την πολιτική συμφωνία.
Η συμφωνία αυτή στέλνει ένα ανησυχητικό μήνυμα στον υπόλοιπο κόσμο: οι χώρες μπορούν να εξαγοράσουν την υποχρέωσή τους για παροχή ασύλου. Εάν αναπαραχθεί από πολλά κράτη, η έννοια του πρόσφυγα θα πάψει να υφίσταται. Οι άνθρωποι θα εγκλωβίζονται σε εμπόλεμες ζώνες χωρίς να μπορούν να φύγουν για να σωθούν, χωρίς άλλη επιλογή παρά να μείνουν εκεί και να πεθάνουν. Ο πρόσφατος βομβαρδισμός ενός καταυλισμού που φιλοξενούσε εκτοπισμένους ανθρώπους κοντά στο Idlib, με τουλάχιστον 28 νεκρούς, δείχνει ότι η ιδέα των «ασφαλών χώρων» στη Συρία δεν είναι βιώσιμη.
Εντωμεταξύ, η επίσημη υποδοχή που προσφέρει η Ευρώπη σε όσους εγκλωβίζονται στην Ελλάδα είναι άθλια. Στους καταυλισμούς των ελληνικών νησιών ουσιαστικά δεν υπάρχουν εγγυήσεις προστασίας. Οι γυναίκες φοβούνται να πάνε στην τουαλέτα όταν πέσει το σκοτάδι, οι μητέρες παρακαλούν για βρεφικό γάλα για να ταΐσουν τα μωρά τους και οι άντρες κάθε ηλικίας χάνουν την αξιοπρέπειά τους μαλώνοντας για αποφάγια ή για τη σειρά στις ουρές. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη τη βοήθεια και την προστασία σας, όχι μόνο τα χρήματά σας. Είναι τόσο μακρινός ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος που έχετε ξεχάσει πια τη βασική ανθρώπινη ανάγκη να φεύγει κανείς για να γλιτώσει από τη βία και τις διώξεις όταν δεν έχει άλλη επιλογή; Κατανοούμε ότι η αντιμετώπιση των τεράστιων προκλήσεων της παγκόσμιας κρίσης εκτοπισμού έχει γίνει ένα αμφιλεγόμενο πολιτικό ζήτημα, όμως για εμάς το ζήτημα είναι πρώτα και κύρια ανθρωπιστικό, και έτσι θα έπρεπε να είναι και για εσάς.
Πολλοί από τους πολίτες σας έχουν ανταποκριθεί σε αυτή την πρόκληση προσφέροντας εθελοντικά βοήθεια, όμως οι ηγέτες σας έχουν υστερήσει, φοβούμενοι τις πιθανές πολιτικές συνέπειες. Απευθύνουμε έκκληση προς εσάς, τους ηγέτες της Ευρώπης, να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων: χρησιμοποιήστε τους άφθονους πόρους σας για να υποδεχτείτε και να προστατεύσετε όσους χρειάζονται τη βοήθειά σας.
Δρ Τζοάν Λιου
Διεθνής Πρόεδρος
Γιατροί Χωρίς Σύνορα / Médecins Sans Frontières
σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο της ΕΣΗΕΑ πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και της Διεθνής Ομοσπονδίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με θέμα «
Τι κάνουμε με το προσφυγικό;».
Ξεκινώντας ο κ. Philippe Leclerc, Εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα, όπως και άλλοι ομιλητές στην συνέχεια, υποστήριξε ότι η «προσφυγική κρίση» κάθε άλλο από κρίση μπορεί να χαρακτηριστεί. Διάφορες χώρες στον κόσμο έχουν αντιμετωπίσει πολύ μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων και μεταναστών όπως η Ουγκάντα, η Τουρκία, η Κένυα, ο Λίβανος κ.α. και έχουν διαχειριστεί το προσφυγικό ζήτημα χωρίς τον πανικό της Ευρώπης.
Ο κ. Δημήτρης Χριστόπουλος, Πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και αναπληρωτής καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι κάνει το μαντρόσκυλο της Ευρώπης και προέτρεψε να μην συμπεριφέρεται η Ελλάδα στους πρόσφυγες, όπως συμπεριφέρεται η Ευρώπη στην Ελλάδα. Σχετικά με την συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας υποστήριξε ότι βεβαίως και η Τουρκία δεν είναι μια ασφαλής χώρα για επιστροφές προσφύγων, αλλά είναι λάθος να βασίζουμε την επιχειρηματολογία μας εκεί για την αποδοκιμασία της συμφωνίας. Είτε η Τουρκία είναι χώρα που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, είτε όχι, είπε ο κ. Χριστόπουλος, η Ελλάδα και η Ευρώπη δεν μπορούν να αποφύγουν την ευθύνη που έχουν προς τους ανθρώπους που ψάχνουν καταφύγιο. Τέλος είπε ότι η κύρια στρατηγική της κυβέρνησης δεν μπορεί να είναι η μετεγκατάσταση των προσφύγων στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αφού η μετεγκατάσταση μπορεί να γίνει, αλλά μπορεί και να μην γίνει έτσι όπως έχει σχεδιαστεί. Η βασική κατεύθυνση και στρατηγική της κυβέρνησης θα πρέπει να είναι η ενσωμάτωση και η ένταξη αυτών των ανθρώπων στην ελληνική κοινωνία, ανεξάρτητα από τις αποφάσεις των άλλων ευρωπαϊκών κρατών.
Ο κ. Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης, Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και καθηγητής στο Δίκαιο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, τόνισε το πρόβλημα στέγασης των προσφύγων και μεταναστών. Έδωσε έμφαση στο τρίπτυχο στέγαση, απασχόληση και εκπαίδευση των προσφύγων και των μεταναστών ως βασικές προτεραιότητες για την ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία.
Τα προβλήματα στην καταγραφή και αίτηση ασύλου κατέδειξαν πολλοί μέσα στην αίθουσα, από τα οποία κάποια λύνονται όσο περνάει ο καιρός, όπως μας είπε η κα. Μαρία Σταυροπούλου, Διευθύντρια της Υπηρεσίας Ασύλου, και άλλα εμπεριέχουν μεγαλύτερες δυσκολίες. Το θετικό νέο που ακούσαμε ήταν η πρόθεση της κυβέρνησης να δοθεί άδεια εργασίας στους αιτούντες άσυλο.
Είναι επίσης σημαντικό ότι τονίστηκε από πολλούς ότι οι συνθήκες και οι δυσκολίες που βάζει και ελληνική κυβέρνηση και η ΕΕ έχουν ως στόχο την αναχαίτηση των ροών και δεν είναι πρακτικά θέματα τα οποία δεν μπορούν να λυθούν. Η ασφάλεια των συνόρων έχει γίνει νούμερο ένας στόχος της Ευρώπης και τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν έρθει σε δεύτερη μοίρα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η παρέμβαση από την Αφγανική κοινότητα, η οποία κατέδειξε ότι τα προβλήματα για τα οποία συζητάμε υπήρχαν πάντα στην ελληνική επικράτεια και απλά τώρα επιδεινώθηκαν.
Στην αρχή της εκδήλωση αλληλέγγυοι εισήλθαν στον χώρο, διάβασαν την επιστολή του απεργού πείνας Mohamed A. που κρατείται στη Λέσβο και αποχώρησαν φωνάζοντας συνθήματα για τους πρόσφυγες και κατά των πολιτικών της κυβέρνησης και των απελάσεων.
Ο σημερινός νεκρός άνδρας, ηλικίας 20 περίπου ετών, από το Πακιστάν, είναι ο τρίτος νεκρός στον καταυλισμό προσφύγων στη Μόρια. Το περασμένο Σαββάτο βρέθηκε νεκρός έξω από τη σκηνή του 45χρονος Σύρος, ενώ την περασμένη Τρίτη πέθανε άλλος ένας άνδρας, Αιγύπτιος, 22 χρονών.
Ένας ακόμα άνδρας, 30 ετών, πακιστανικής καταγωγής, που μεταφέρθηκε από τον καταυλισμό της Μόριας και νοσηλεύεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου Μυτιλήνης, δείχνει την αιτία των τριών θανάτων μεταναστών της τελευταίας εβδομάδας. Συγκεκριμένα, ο μετανάστης αυτός, που διέμενε στην ίδια σκηνή με τον σημερινό νεκρό, νοσηλεύεται πλέον εκτός κινδύνου και έχει -σύμφωνα με ιατρικές πηγές- φανερά τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από μονοξείδιο του άνθρακα, που προήλθε από μαγκάλι που χρησιμοποιήθηκε στη σκηνή για να ζεσταθούν.
Αυτή πρέπει να είναι και η αιτία των άλλων δυο θανάτων, αφού η πρώτη ιατροδικαστική εξέταση δεν έδειξε εμφανή αιτία θανάτου και ζητήθηκε ιστολογική και τοξικολογική παραπέρα διερεύνηση, ώστε να εξετασθεί κυρίως, η πιθανότητα ο θάνατος να επήλθε από εισπνοή μονοξειδίου του άνθρακα.
Στο μεταξύ, ο θάνατος και τρίτου μετανάστη στη Μόρια σήμερα, δημιούργησε κλίμα έντονης αναταραχής. Ομάδες Αφρικανών, κυρίως, μεταναστών, συχνά πυκνά κλείνουν, διαμαρτυρόμενοι, την κεντρική πύλη του καταυλισμού, ενώ η μεταφορά, περίπου στις 2 το μεσημέρι, της σορού του νεκρού Πακιστανού με ασθενοφόρο, κινδύνευσε να προκαλέσει έκρηξη. Δεκάδες μετανάστες συνέρευσαν γύρω από το ασθενοφόρο και αποχαιρέτησαν το νεκρό σύντροφό τους με συνθήματα και λυγμούς.
Ας σημειωθεί, ότι στον καταυλισμό της Μόριας συνεχίζουν να μένουν σε καλοκαιρινές σκηνές, με θερμοκρασίες που κατά τη νύχτα πέφτουν κάτω του μηδενός, εκατοντάδες άνδρες μετανάστες που ταξιδεύουν μόνοι τους. Στο σύνολό τους αρνούνται να μετακινηθούν στο αρματαγωγό του Πολεμικού Ναυτικού στο λιμάνι της Μυτιλήνης που χρησιμοποιείται για τη στέγαση μεταναστών όταν επικρατούν κακές καιρικές συνθήκες. Κι αυτό για να είναι κοντά στην Υπηρεσία Ασύλου, όποτε εξετασθεί το αίτημά τους. Όπως έγινε γνωστό πάντως, στο πλοίο δεν μένουν περισσότεροι από 80, όλοι κι όλοι, Αφρικανοί.
Επίσης, στη Μόρια μένουν ακόμα στις σκηνές μετανάστες, αφού δεν έχει ολοκληρωθεί από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες η μετακίνηση σε δωμάτια ξενοδοχείων που έχουν ενοικιασθεί στην περιοχή της Μυτιλήνης για στέγαση οικογενειών, ώστε στα κοντέϊνερ του καταυλισμού να μεταφερθούν άνδρες που μένουν μόνοι τους σε σκηνές.
Πόσες Σέχτες και Συλλογικότητες
έκαναν σήμερα πορεία προς τη Βουλή,να διαμαρτυρηθούν για τον 3ο θάνατο στη #Μορια?
Γελοίοι υποκριτές όσοι κλαίγανε
για το δράμα των κρατουμένων στην Αμυγδαλέζα αλλά αδιαφορούν για τους νεκρούς
στην #Μόρια.
______________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .
Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.