Κρατήσου λίγο ακόμα: γατιά και σύκα

 

«Βουλιάζει ο κόσμος

κρατήσου, θα σ’ αφήσει

μόνο στον ήλιο.» *

 

 Κρατιέμαι. Από τον κήπο μου― τι άλλο μένει;

Τα σύκα μας πάλι, γλυκειά μου ιεροτελεστία. Τα καμαρώνω το πρωί και περιμένω να μεσημεριάσει να τα ψήσει ο ήλιος. Όταν γλυκάνει, στο χρώμα της άμμου η μια πλευρά, είναι έτοιμα να τα ανεβάσω στην αυλή στρωμένα σε αμπελόφυλλα.

Με συνοδεύουν τα γατιά. 'Η βόλτα των γάτων’ τους φωνάζω κι έρχονται, να θυμηθούμε την Κολέτ. Γιατί άλλο δε μένει ή, μια και είμαστε με το Σεφέρη σήμερα,  τι άλλο είναι η Τέχνη, όπως έλεγε, παρά μια απέραντη αλληλεγγύη πεθαμένων και ζωντανών;

 

Βουλιάζει ο κόσμος μου, το ξέρω.

Μόνη στον ήλιο τριγυρνώ αλλά κρατιέμαι ακόμη.

 

 

__________________________________

* Σεφέρης χάικου ΙΕ’

 Εικόνες:

Τα φρούτα μου και η Suki