Δάφνη Χρονοπούλου

Δε νταγιαντώ δυό πράματα φτώχια και γεροντάματα Ρεμπέτικο κλασικό διστιχο από τη 'Σβούρα' του Γιώργη ...

Το παθαίνετε; Έδωσα άδεια στον εαυτό μου- το κάνω όταν βραχυκυκλώνω και διαισθάνομαι πως πάω για κάψιμο. Κλείνω τα πάντα (όπως πα...

Από εμένα ο Προυστ μου. Αν θέλετε να συμμετέχετε στο νέο παιχνίδι: 1. Ανεβάζουμε εξώφυλλο. 2 Προσθέτουμε το hashtag: #TheRead...

Έλεγε ο καλός μου Προυστ ότι ίδιον του αμόρφωτου είναι η αδυναμία να αποδεχθεί ότι η γλώσσα είναι πλούσια τόσο που έχει συνώνυμα ή λ...

Σας έλειψα; Ω μεγαλουπόλεων μικρόβια και ιοί- νενικήκατε! Χρόνια είχα να αρρωστήσω (=κρυώσω) τόσο με βήχα και πυρετό κ.λ. -ξεκ...

' Ελεγε ο Προυστ πως μέρος της χαράς του ταξιδιού είναι η επιστροφή, εκείνη η ώρα που πια δε σκεπτόμαστε παρά το σπίτι και τις συ...

Έλεγε ο Προυστ ότι σε κάθε ταξίδι έρχεται η ώρα που νοσταλγούμε την επιστροφή. Για μένα αυτή η επιθυμία να γυρίσω είνα...

Ο Κύριος Kastell θεωρεί τη Madame υποχόνδρια. Δεν το λέει, βέβαια. Μα του ξεφεύγει: ― Άκουσα κάτι μα.. δεν ξέρω ...

  Πέθανε ένας φίλος χθες το πρωί. Το έμαθα πίνοντας το κρασί μου στο Γιαλό καθώς μαζεύονταν τα σύννεφα. Ευτυχισμένος θάνατος, στον καναπ...

Ένα νησάκι είχε ένα βιβλιοπωλείο. Παλιό, φιλικό, που το επισκέπτονταν παιδάκια ή τουρίστες και επηρέαζαν τις επιλογές του με τα γούστα κ...