Όχι, όχι, όχι ακόμα ― Λιόπη Αμπατζή rip

Όχι.

Όχι.

ακόμα δε μπορώ να πω

για τη Λιόπη που θα λέμε πάντα.

Σήμερα 25 Φεβρουαρίου 2018

στο κρεβάτι της

στο πατρικό της σπίτι στην παλιά της γειτονιά

κοιμήθηκε γλυκά

πριν ξημερώσει.

Μην πείτε  «θα ξεκουραστεί».

Μην πείτε «βασανίστηκε».

Το ξέρουμε.

Αλλά στ' αυτιά μου έχω ακόμα το λυγμό της καθώς έλεγε

 «όχι ακόμα, θέλω να ζήσω ακόμα».

_______________________________ 

Η κηδεία

Την Τρίτη 27/2 στις 12:30 στο Νεκροταφείο Παπάγου.

21 1 1971- 25 2 2018

Για τα ΒΥΖΙΑ μας σας έχω πει.

Σήμερα κλήθηκα να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου:

δυό ρώγες,

που προστίθενται μαζί με άλλες στη δική της ιστορία για να σχηματιστεί πλούσιο και ζουμερό τσαμπί που θα τέρψει, θα θρέψει και θα δώσει σχήμα στα ανείπωτα.

Βυζιά στο νου μας και στις αγωνίες μας,

βυζιών εικόνες γύρω μας

σε διαφημίσεις και αφίσες, σε τσόντες,

σε νοσοκομεία και σε μαιευτήρια.

Κι όμως πέπλο σιωπής απλώνει η ευπρέπεια που τα καλύπτει.

Mα εμείς προτάσσουμε τα στήθη μας

kι αποκαλύπτονται

απ' τη βυζαρού ως το βυζανιάρικο

το φόβο και το πάθος

τον πόνο, την οδύνη, το καμάρι

συνθέτοντας το αυτοβιογράφημα

της αιώνιας και της νέας αλήθειας.

Βάλαμε με την ταινία ένα λιθαράκι. 

....Γιατί ο καρκίνος ακόμα αναφέρεται ως 'το κακό', 'κακιά αρρώστια' και 'η επάρατος', μια ακατονόμαστη συμφορά που, σα τιμωρία από θεού, έχω δει και άρρωστους να τον κρύβουν αλλά και γνωστούς να αποφεύγουν τον άρρωστο σα να ήταν κολλητικό.

Στη δική μου εμπειρία με τον καρκίνο, που δεν κράτησε πολύ, αλησμόνητη μου έχει μείνει η γνωστή μου που μόλις το πληροφορήθηκε για μένα αναφώνησε 'Μα.. γιατί εσύ; Εσύ είσαι καλός άνθρωπος!' επιβεβαιώνοντας ωμότατα αυτό που ένιωθα ήδη από διάφορες συμπεριφορές, τη λαϊκή δοξασία πως ο καρκίνος είναι τιμωρία και κατάρα ('Που να βγάλεις τον καρκίνο!/'Που να βγάλεις κακό σπυρί!'). Διότι βεβαίως αν ζούμε σε ένα κόσμο που το καλό παιδάκι σταυρώνει το μαξιλαράκι του κάθε βράδυ για να το φυλάει ο Χριστούλης, τι συμπεραίνουμε όταν το παιδάκι αρρωστήσει, δηλαδή ο Χριστούλης δεν το φύλαξε; 

Μαζί με τις προκαταλήψεις για τον καρκίνο, γενικώς τα πράγματα σκουραίνουν ακόμα πιο πολύ για τις γυναίκες που ο καρκίνος τις χτυπάει στο στήθος. Το πλήγμα στη θηλυκότητα τεράστιο, έρχεται αμείλικτο να αποτελειώσει τη γυναίκα στην πιο ευάλωτη στιγμή της. 

Ελάχιστες μιλούν γι αυτά πιο έξω από κλειστές ομάδες με ομοιοπαθούσες. Όμως η Λιόπη Αμπατζή αποφάσισε να μιλήσει ανοιχτά εξερευνώντας ΤΑ ΒΥΖΙΑ με τα επιστημονικά της εφόδια μα και μέσα από τη δική της εμπειρία με τον καρκίνο.. 

http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2016/08/blog-post_18.html#ixzz4fCf5NI5L

Καρκίνος― ας μιλήσουμε ανοιχτά όπως η Λιόπη Αμπατζή

http://daphnechronopoulou.blogspot.gr/2013/11/blog-post_6.html#axzz57qDAgBTl

ΤΑ ΒΥΖΙΑ μας ―με τη Λιόπη Αμπατζή (κι εμένα ως Τειρεσία)

 http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2016/08/blog-post_18.html#ixzz588hWD72G

Για τα ΒΥΖΙΑ μας (συνέχεια) με θεά και είδωλα

http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2016/11/blog-post_13.html#ixzz588iBStSE

_________________________________________________________