Δάφνη Χρονοπούλου

  Μάικο υψιπετής- θα έλεγα. Δώρο εξ ουρανού, χαρά της ψυχής μου. Ή μήπως όμως όχι κι είναι υψιπέτις- η που πετά ψηλά, η μεγαλόπνοη; Ομόηχα. ...

« … μες απ’ τις γρίλιες τις κλειστές στην κίτρινη τη φλόγα του μεσημεριού —όταν τ’ αγάλματα σιωπούν κι οι μύθοι στέργουν— οι φωνές δονούν πρ...

  « Βουλιάζει ο κόσμος κρατήσου, θα σ’ αφήσει μόνο στον ήλιο. » *    Κρατιέμαι. Από τον κήπο μου― τι άλλο μένει; Τα σύκα μας πάλι, γλυκειά μ...

  ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στον Κύριο  Kastell   και στο γατί του τη Μάικο τη μικρή μας μαθητευόμενη γκέισα που γεννήθηκε στα γενέθλιά του και σήμερα κλ...

  https://youtu.be/Xtwj1l3tM5Q

  Όχι του “Jacob”, για «ένα δικό σου δωμάτιο» μιλάμε, λέω στη Suki μου και κουβεντιάζουμε τα φεμινιστικά μας,  αν δηλαδή πλέον, ένα αιώνα με...

                                                      Το δρομάκι μας. Δεξιά ο καλαμιώνας. Η πύλη δε φαίνεται για να φανεί η Μάικο που με συν...

      Ο Κύριος  Kastell   παρήγγειλε το δέντρο μας και το στολίζει, παρέα με τη φιλοξενούμενη αγαπημένη μας Ελάιζα, σκυλίτσα του φίλου του π...

«Εγώ δεν κάνω κανένα να υποφέρει. Αυτή που σας βασανίζει μέχρι να αφήσετε την τελευταία σας πνοή είναι η αντίπαλός μου, η Ζωή, αυτή που τόσο...

Αν φεύγετε από τη Μύκονο για Αθήνα ή εξωτερικό ίσως σας δίνεται η ευκαιρία να προσφέρετε κάτι σημαντικό που δε σας κοστίζει τίποτε.   Στη Μύ...

       Καρδιά από γάτες.  Με τούμπες και μικρές φωνές με υποδέχθηκαν στην αυλόπορτα. Επιστροφή της ασώτου.      Δίχως σφαγές ευτυχώς, ο μόσχ...

« Η πόλη με οβελίες αλλού γιορτάζει. …   Είμαστε γέροι πια κι οι δυο κι εγώ αφού γράφω ποιήματα πιο γέρος. Αλλά πού πήγανε τόσοι δικοί μας; ...