Στο Λίβανο ένα τσιγαράκι

 

Τασάκι πλάι στην ειδοποίηση ότι απαγορεύεται το κάπνισμα. Στο δωμάτιό μου στο ξενοδοχείο στη Βηρυτό.

 

 

Διότι εμείς του παλιού κόσμου είμεθα ρεαλιστές, γνωρίζουμε ότι ο εθισμός υπερνικά τις καλές προθέσεις. Κι ακόμα βέβαια, είμεθα κι ανατολίτες και ο πελάτης έχει πάντα δίκιο.

 

Διαβάζω για το βομβιστικό χτύπημα του Ισραήλ στην αγαπημένη πόλη και θυμάμαι. Πόσο άλλες οι δικές μου εντυπώσεις από την εικόνα άνδρου τρομοκρατίας που συναντώ σε ειδήσεις και πολιτικές συζητήσεις.

 

Έχω τις ωραιότερες αναμνήσεις από το Λίβανο του χειμώνα 2020. Η ομορφιά του τόπου, η ευγένεια, τα ηλιοβασιλέματα πίσω από τις ξύλινες λάντζες και τα καΐκια, ένα jazz club κι ένας ‘τεκές’ μικρή παράγκα στημένη ψηλά στο πλάι του δρόμου πάνω από το νερό σχηματισμένη από διάφανα πλαστικά κρεμασμένα σε υποτυπώδη σκελετό. ‘Τούρκικος’ καφές στη χόβολη, μακάριοι ώριμοι άνδρες που έπιναν τον αργιλέ τους κι εγώ με την αγαπημένη μου φίλη συντρόφισσα ναρκοφεμινίστρια που ούτε σκεφτήκαμε αραβικά ήθη και κοράνια μόνο στο ‘πού να καθίσουμε να τα πούμε’ δίχως δεύτερη σκέψη μπήκαμε και πιάσαμε ένα τραπεζάκι. Καμμιά άλλη γυναίκα εκεί βέβαια μα η αναθρεμμένη στην άλλη πλευρά της γης φίλη μου ούτε που το παρατήρησε.

Προκαταλήψεις. Στη ρεσεψιόν του εν λόγω ξενοδοχείου πίσω από τον υπεύθυνο εικόνες ντυμένες στο ασήμι και μεγάλοι σταυροί. Καθόλου ταιριαστό με τη γνωστή προπαγάνδα κινδύνων για τους Χριστιανούς στη Μικρά Ασία, και ρώτησα. ‘Είμαι Χριστιανός’ μου απάντησε ο Λιβανέζος ρεσεψιονίστας και δε ρώτησα πιο πολλά.

Λίβανος, τόπος γλυκός ήπιος, πολύ άλλος από την παλιά μα μόνιμη εικόνα άνδρου της τρομοκρατίας. Άλλος από την Αίγυπτο που- πληροφορία από πρώτο τη χέρι, από τον ίδιο- συμμαθητές έσπασαν το χέρι μικρού Κόπτη στρίβοντάς το για να βρουν το σταυρό μικρό τατουάζ, ανάμνηση της σταύρωσης.  Η Αίγυπτος πάει βούλιαξε και παίρνει δεκαετίες να αποτιναχθεί αυτό το σκοτάδι μα στο Λίβανο εγώ συνάντησα να ζει ακόμα η παλιά πολυπολιτισμικότητα των αρχαίων μας τόπων. Η ανεκτικότητα που συντηρείται από τη σοφία που φέρνει η γνώση κι η πείρα.

Στα επαγγελματικά ταξίδια οργανώνεται συχνά ένα δείπνο ή μια εκδρομή σε κάτι αξιοσημείωτο- στην περίπτωση αυτή δείπνο στη μαγευτικής ιστορίας και ομορφιάς πόλη Byblos (Μπύμπλος) *20 μίλα από τη Βηρυτό- μα δεν υπάρχει χρόνος ή διάθεση των συνεργατών για επισκέψεις σε μουσεία.

Εδώ στιγμές κλεμμένες από τη δουλειά μου.

 

Η Βύβλος ή Τζουμπάιλ [Jabail-Byblos] είναι πόλη του Λιβάνου στις ακτές της Μεσογείου, 30χλμ από τη Βηρυτό. 

Αρχαία φοινικική πόλη, πιστεύεται ότι πρωτοκατοικήθηκε μεταξύ 8800 και 7000 π.Χ. και σύμφωνα με αποσπάσματα αποδιδώμενα στον ημιθρυλικό φοίνικα ιστορικό Σαγχουνιάθωνα, χτίστηκε από τον Κρόνο ως η πρώτη πόλη στην Φοινίκη. Από τις παλαιότερες μόνιμα κατοικημένες πόλεις στον κόσμο. Το όνομά της, Βύβλος, σημαίνει πάπυρος στα ελληνικά του οποίου γινόταν εξαγωγή στο Αιγαίο και από τη λέξη αυτή πήρε το όνομά της και η Βίβλος.

Σήμερα η εξέχουσας ομορφιάς αυτή πόλη έχει 100.000 κατοίκους.

Και...

πολύ θα ήθελα να είχα μάθει πιο πολλά στο ταξίδι μου.

______________________________________

 

Ασταμάτητοι βομβαρδισμοί απ' το Ισραήλ στον Λίβανο 

Την ώρα που ο μουσουλμανικός κόσμος θρηνεί τον θάνατο του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, κατά την επιδρομή της Παρασκευής στη Βηρυτό από το Ισραήλ, αυτό συνεχίζει να βομβαρδίζει με ένταση τον Λίβανο. Οι ισραηλινές δυνάμεις ανακοίνωσαν σήμερα ότι τα αεροσκάφη τους επιτέθηκαν «σε δεκάδες στόχους τρομοκρατών στο έδαφος του Λιβάνου στη διάρκεια των τελευταίων ωρών. https://www.efsyn.gr/kosmos/mesi-anatoli/448063_astamatitoi-bombardismoi-ap-israil-ston-libano-ekdikisi-orkizetai-iran