Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα #drugs. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα #drugs. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 14 Μαΐου 2025

Σύριγγα; Ξυλοδαρμός (διαβητικού Μυκονιάτη) από αστυνομικούς


Μύκονος. Αστυνομικοί τον είδαν με σύριγγα στο αυτοκινητό του.
Συμπέραναν ότι είναι πρεζάκι και ιδού το αποτέλεσμα.
Φρικτό. Απαιτεί, δικαίως μια συγγνώμη.
Αλλά ρωτάω:
Αν δηλαδή ήταν χρήστης, τι;
Θα είχαν δικαίωμα οι αστυνομικοί να τον χτυπήσουν;

Konstantinos Kokkolis
Αυτό ακριβώς. Παρουσιάσθηκε εντελώς λάθος το θέμα. Τον χτύπησαν επειδή τον πέρασαν για "τοξικομανή". Δεν θα έπρεπε να τον χτυπήσουν όχι επειδή δεν ήταν άτομο που κάνει χρήση ενεσίμων ουσιών (που μερικά από τα παιδιά τους θα κάνουν με μαθηματική βεβαιότητα), αλλά επειδή ήταν άνθρωπος.

Η είδηση
Μύκονος: 45χρονος υπέστη υπογλυκαιμικό σοκ και ξυλοκοπήθηκε από αστυνομικούς που τον πέρασαν για τοξικομανή – «Διαστρέβλωση των γεγονότων» απαντά η ΕΛ.ΑΣ
 Ένα αδιανόητο περιστατικό σημειώθηκε στη Μύκονο, καθώς αστυνομικοί έδειραν έναν 45χρονο επιχειρηματία στη Μύκονο, καθώς τον πέρασαν… για τοξικομανή.

Σοκ προκαλεί το νέο περιστατικό αστυνομικής βίας, αυτή τη φορά στη Μύκονο, καθώς σύμφωνα με μαρτυρίες, αστυνομικοίεπιτέθηκαν σε ασθενή με διαβήτη ο οποίος προσπαθούσε να πάρει ινσουλίνη, τον χτύπησαν και τον μετέφεραν με τη βία στο τμήμα.   Πρόκειται για τον Ανδρέα Γρυπάρη, 45 ετών, πατέρα 3 παιδιών ο οποίος έχει διαβήτη. Το περιστατικό συνέβη πριν από μερικές ημέρες, όταν ο 45 χρονος είχε πάθει διαταραχή ζακχάρου μέσα στο αυτοκίνητό του και έβγαλε τη σύριγγα για να κάνει την ινσουλίνη του.    Εκείνη τη στιγμή τον είδαν οι αστυνομικοί και νόμιζαν ότι κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών. Ο άνθρωπος δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει, τον έβγαλαν με τη βία από το αυτοκίνητο και τον κλωτσήσαν. Αυτός, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, προσπαθούσε να μιλήσει και να τους πει ότι πρέπει να κάνει την ένεση επειδή δεν είναι καλά. Ωστόσο, οι αστυνομικοί δεν έδωσαν σημασία και συνέχισαν να τον τραβούν με τη βία. --> https://www.news247.gr/ygeia/mikonos-astinomikoi-espasan-sto-xilo-diavitiko-ti-edeixe-i-iatrodikastiki/




Remaining Time 0:00
 

Η ανάρτηση
Ανδρεας Γρυπάρης.Ετων 45 ,διαβητικός.πατερας 3 παιδιών υπέροχος πατέρας κ σύζυγος.σοβαρος απλός κ μετρημένος. Καλόκαρδος κ άριστος επαγγελματίας.ζηταει ...να του πουν το λιγότερο μια συγγνώμη.ολους εμάς δίπλα του-ο καθένας μπορεί να βρεθεί στη θέση του-και αποδεικνύει πως μόνο ψεύτης δεν είναι.παρακαλω κοινοποιήστε.

Ενδιαφέροντα σχόλια στα: 





Σάββατο 8 Μαρτίου 2025

Ημέρα Της Γυναίκας _ International Women’s Day 2025 #iwd25

 



Ημέρα Της Γυναίκας. Ενωθήκαμε για μια καμπάνια με κοινή αφίσα και Δήλωση Αλληλεγγύης γι αυτούς τους δύσκολους καιρούς για τον ακτιβισμό. Όπως κάθε χρόνο μα όλο και πιο πολλές και βέβαια με συμμετοχή του Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών .Ψυχοδ/κων Ουσιών PeerNUPS. Σε συνεργασία με τη whrin ετοιμάσαμε μια κοινή Δήλωση Αλληλεγγύης την οποία προσυπογράφουμε εμείς αλλά και οργανώσεις από όλη τη γη.

Ακολουθεί σύνδεσμος για να την υπογράψει η οργάνωσή σας αν θέλετε.


#iwd25

For International Women’s Day 2025 #iwd25 on March 8, the EuroNPUD SisterWUD has organized a digital campaign collaborating with WHWHRINn a joint Solidarity Statement which is undersigned, among others, by our narcofeminist teams and organizations:
CATNPUD, Consumo Cuidado, GAT Grupo de Ativistas em Tratamentos and MANAS, Huset Bergen, Jauna Banga - Young Wave, Metzineres, Nouvelle Aube, Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών .Ψυχοδ/κων Ουσιών_PeerNUPS, PoliNPUD, POLYTOUX, ProLAR Nett- nasjonalt forbund for folk i LAR, Rema, Unie lidí se zkušeností se závislostí (Unie LZZ), and XADUD.


Solidarity statement for International Women’s Day

“Recent retrograde shifts in foreign aid and diminishing civil society space threaten gains made through decades of evidence based harm reduction programming that has saved countless lives globally. Civil society organisations providing crucial peer support systems are being defunded and their voices repressed. Concurrently, feminism and LGBTQI+ rights and sexual and reproductive health services including contraception, gender based violence services and safe abortion are being assaulted. Now, more than ever, harm reduction and underserved populations are at risk as essential life-saving services are being closed down.

With the expansion of the measurably harmful Global Gag Rule, sexual and gender diversity is being actively attacked, with trans rights violated to the point of erasure of identity, sexual and reproductive health rights invalidated and gender equality goals undermined. Funding strangleholds are constraining lifesaving healthcare for trans people, women living with HIV, people who use drugs and other key populations. This spurious attempt to institutionalise patriarchal heteronormative hierarchy serves to sanction and popularise racism, sexism, userphobia, transphobia and homophobia. Patterns are emerging where under the guise of ‘family values’, ideology trumps science, propelling a climate ripe for societal destabilisation, hate crime and public health dismemberment.

On this International Women’s Day, we stand in solidarity with our gender expansive and cis-sisters who use drugs to denounce the current undermining of public health, science and bodily autonomy which represent a wider offensive against equality norms, rights protections and common sense.

We recognise that the hard won progress on gender responsive harm reduction is under threat. As part of the feminist movement, we are cognisant of the necessary collective peril we pose to patriarchy and that this new attempt at reinstalling sexist oppression and derailing public health must be rapidly reversed.

This is a call to action for governments, courts and donors for:

· immediate reopening of OAT clinics, recognising their lifesaving impact, (including for pregnant women who are opioid dependent)

· laws and policies that safeguard the rights of women and gender expansive people who use drugs and key populations in access to harm reduction and other healthcare, including gender affirming care, without discrimination and criminalisation

· direct, flexible, sustained and safeguarded funding for women and gender expansive people-led harm reduction organisations and networks of people who use drugs

· gender equity indicators and gender mainstreaming in health investments including funding conditionalities where gender responsive harm reduction, women’s rights and inadequately served populations are prioritised

· accessible accountability mechanisms to track health investments and ensure that these are cost-effective, low threshold and congruent with the needs of people who use drugs

We stand in solidarity with the harm reduction and feminist movements and communities worldwide as the aid freeze forces lifesaving programs to shut down. Harm reduction is essential and a basic human right. These decisions are negligent, unjust, will cost lives and must be immediately revoked. We stand ready to continue our work to address systemic barriers to health and rights for women and gender expansive people who use drugs.”

To endorse the statement, please add your organisation here




 








Κυριακή 2 Μαρτίου 2025

Ο χρήστης ουσιών, πάλι

                     '


                  'Πάρθηκε από χρήστη ουσιών και ποιος ξέρει τι τράβηξε', λέει.

'Ποιος ξέρει;’, δηλαδή άγνωστο, δηλαδή πιθανόν και δεν το κακομεταχειρίστηκαν αφού είναι υγιές και δεν 'διασώθηκε’ κακοποιημένο μόνο 'πάρθηκε' για άγνωστο λόγο.

Μα το στερεότυπο το διαιωνίζουμε.


[Ευχαριστώ τον παλιό συνεργάτη και φίλο Γιώργος Ζαρκωτός που το εντόπισε].

___________________________________



Προσθέτω και το σχολιασμό. Από ακτιβιστή και παλιό συνεργάτη που γνωρίζει καλά τι λέει.

Γιάννης Κϊσσας


Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2025

Ιστορίες πρεζάκηδων



 



Ζευγάρι φίλων. Χρόνια πολλά στη μεθαδόνη, «σταθεροποιημένοι» όπως λέγεται. Μεγάλωσαν με πολλή αγάπη την κόρη τους που τώρα σπουδάζει κι εργάζεται.

Πρόσφατα μπήκε στο νοσοκομείο η ηλικιωμένη μητέρα της φίλης μου και για δυό βδομάδες ζουν τη γνωστή ταλαιπωρία των ελληνικών νοσοκομείων μαζί με όλη τη θλίψη που τη χάνουν και το βαρύ ενοχικό για όσα πέρασε αυτή η γυναίκα που τους στάθηκε τα άγρια χρόνια της, κάπως παραβατικής, εξάρτησης. 

Και ήρθε λοιπόν κι η ημέρα του μήνα που πηγαίνουν ‘στο Πρόγραμμα’ για το ‘take home’, τα υποκατάστατα για το σπίτι. Εκεί, επαφίεται στο θεραπευτή σου να σου κάνει ουροληψία για τεστ να δει αν παίρνεις διάφορες ουσίες ώστε να σου κόψει το ‘take home’ και, αν βρει πως παίρνεις δεν ξέρω τι, αυθαίρετα, τιμωρητικά και εντελώς παράλογα μπορεί και να αποφασίσει να σου δώσει ‘Αποβολή’, δηλαδή να σε στείλει στο δρόμο να ψάχνεις για πρέζα.

Και εξηγώ: Και βέβαια μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η ουροληψία είναι για το καλό του ασθενούς, μη γίνει κανένα λάθος και μας πάθει τίποτε. Ωστόσο στα ‘Προγράμματα’ δε λειτουργεί έτσι. 

Πρώτο-πρώτο είναι το στερεότυπο. Δε χτίζεται μια σχέση θεραπευτή-θεραπευόμενου τέτοια που ο θεραπευόμενος μόνος του να μπορεί να πει ‘παρασύρθηκα’ και να βρουν λύση μαζί, μόνο στερεοτυπικά το πρεζάκι αντιμετωπίζεται από τους ψυχολόγους ως ψεύτης, απατεώνας που ο λόγος του δε μετράει.

Δεύτερο ζούμε σε μια χώρα που δεν τεστάρεται αν πήρες την ουσία για την οποία ζητάς θεραπεία μα και άλλες άσχετες, άρα εύκολα μπορεί η κάθε θεραπεύτρια να εξασκήσει τιμωρητική εξουσία επειδή π.χ. πήρες υπνωτικό ή αγχολυτικό. Είναι κι αυτό βλέπετε κληρονομιά της φασιστικής θεώρησης του κόσμου με ‘καθαρούς’ και ‘βρώμικους’ ανθρώπους που με το ζόρι θα τους ξεπλύνουμε.

Συνέπεια αυτών είναι κάποιοι που μπορούν να πληρώσουν μαύρη αγορά να εγκαταλείπουν τα Προγράμματα ενώ άλλοι να καταλήγουν πίσω στη χρήση λόγω αποβολών και τιμωριών επειδή δεν ήταν αρκετά δυνατοί σε μια δύσκολη στιγμή και παρασύρθηκαν ή επειδή είτε λόγω χαρακτήρα είτε λόγω εμπειριών δεν έχουν ανοχή για  κάποιες αυθαίρετες συμπεριφορές θεραπευτών.

 

Αλλά μη σας κουράζω, πάμε πίσω στους φίλους μου. Μπήκαν ταλαίπωροι και αγχωμένοι όπως έρχονταν από το νοσοκομείο και εξήγησαν από πού έρχονται μα δίχως μια λέξη συμπόνοιας από τους θεραπευτές προωθήθηκαν στην τουαλέτα για ουροληψίες.

Και σας ρωτάω, σαν άνθρωπος που μπήκε και βγήκε στη χρήση αμέτρητες φορές. Τι θα γινόταν δηλαδή αν σε μια δύσκολη στιγμή είχαν καταφύγει στο παλιό γνωστό παυσίλυπο, το φάρμακό τους, τη δοκιμασμένη μέθοδο που τους παρηγόρησε στο παρελθόν μέσα από χίλια βάσανα; Κι αν δηλαδή είχαν μαστουρώσει μια βραδιά για να πάνε τα φαρμάκια κάτω, τι; Όλοι το κάναμε στα δύσκολα, όπως άλλοι πίνουν δυό ποτά ή άλλοι τρώνε σοκολάτες και χημικές αηδίες. Και λοιπόν;

Τολμά κανείς στην κοινωνία μας να πλησιάσει πενθούντα και να του πει ‘μην πιεις, είσαι αλκοολικός, θα εθιστείς;’. Μιλά κανείς στην κοινωνία μας σε πενθούντα δίχως να πει έστω και τυπικά μια λέξη συμπόνιας; 

Όχι βέβαια. Όχι σ’ εσάς. Σ΄εμάς όμως, και μάλιστα από θεραπεύτριες; Σιωπή και δυσπιστία. Πρεζάκια είστε, πού ξέρω αν λέτε πως πεθαίνει η μάνα σας για να μη σας ζητήσω ούρα. 

 

Ή όπως μάς είπε ο φίλος μου, ακόμα κι από το AI, την Τεχνητή Νοημοσύνη στην οποία κατέφυγε με την ερώτηση πώς να αντιμετωπιστεί αυτό το πένθος από τη γυναίκα του για την οποία ανησυχεί, άκουσε λόγια συμπόνιας που δεν άκουσε από τις επαγγελματίες.

______________________________________________________________________________

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2025

Generation Αct: η συνέντευξη-- για να #Ξέρουμε_τι_πίνουμε

Πολύ υπερήφανη για τους Generation Act, συνεργάτες και φίλους που έφεραν και στην Ελλάδα τα επειγόντως αναγκαία τεστ ουσιών σε πάρτυ, raves κ.λ.. Σώζουν ζωές μα και τα κέφια μας για να #Ξέρουμε_τι_πίνουμε και να μη μας δηλητηριάζει τη ζωή κάθε ασυνείδητο αλητάκι.

Τους φιλοξενήσαμε και πρόσφατα στην εκδήλωση του Δίκτυο Χρηστών ΨΧΔ Ουσιών_PeerNUPS  με EuroNPUD Public στο Μέγαρο και πολύ το χάρηκα.

Γι αυτό συστήνω και τη συνέντευξή τους. Αξίζουν!

Τους φιλοξενήσαμε και πρόσφατα στηνεκδήλωση του Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών .Ψυχοδ/κων Ουσιών με EuroNPUD Public στο Μέγαρο και πολύ το χάρηκα.

Γι αυτό συστήνω και τη συνέντευξή τους. Αξίζουν!

 

Generation Αct: Πώς θα κάνουμε τα rave μας πιο ασφαλή;

Μια συζήτηση με τον Νίκο Φιτσιάλο της οργάνωσης Generation Αct για το drug-checking, τους τρόπους που μπορεί να μειωθεί η βλάβη γύρω από τη χρήση και τις αποστάσεις που πρέπει να διανυθούν για να μιλάμε για ένα ασφαλές party community.

Μιλώντας για το κομμάτι της συμβουλευτικής, ποια είναι η ιδιότητα των μελών Generation Act συνήθως;
Η κεντρική ομάδα του Generation Act αποτελείται από πέντε μέλη, τα οποία προερχόμαστε από την κοινότητα, δηλαδή προσφέρουμε υπηρεσίες community led services (από την κοινότητα για την κοινότητα). Tαυτόχρονα, στην ομάδα υπάρχουν και μέλη με ακαδημαϊκό υπόβαθρο στην κοινωνιολογία και την ψυχολογία. Ωστόσο, κι εγώ ας πούμε που δεν προέρχομαι από σχετικό ακαδημαϊκό background έχω δουλέψει χρόνια σε άλλες οργανώσεις, όπως η Θετική Φωνή, το Red Umbrella, τον Αριστοτέλη, το ΚΕΕΛΠΝΟ και τον ΟΚΑΝΑ και έχω εκπαιδευτεί επί πολλά χρόνια πώς να παρέχω υπηρεσίες συμβουλευτικής, στην ενημέρωση για το ασφαλές σεξ και τις πρώτες ψυχολογικές βοήθειες.

Οι διεθνείς καλές πρακτικές ορίζουν ότι για να δημιουργηθεί μια τέτοια οργάνωση, όπως το Generation Act, πρέπει να αποτελείται σε ποσοστό 50% από άτομα της κοινότητας και 50% από άτομα με ακαδημαϊκή κατάρτιση. Εμείς προσπαθούμε να είμαστε μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Είμαστε μία οργάνωση η οποία εκπαιδεύεται συνεχώς επάνω στις ψυχοδραστικές ουσίες, έχει επαφή με διεθνείς οργανισμούς και τα μέλη μας είναι εκπαιδευμένα ώστε να μπορούν να παρέχουν πρώτες ψυχολογικές βοήθειες και πρώτες βοήθειες με πιστοποίηση από τον Ερυθρό Σταυρό και τη Rescue Training.

Πώς όμως αλήθεια μπορείς να σηκώσεις ένα τέτοιο εγχείρημα χωρίς στήριξη;
Είναι μια πληροφορία που μας έλειπε εμάς βασικά και αυτό μας κινητοποιεί. Η ιδέα ξεκίνησε από μένα επειδή είμαι πολλά χρόνια στην συγκεκριμένη σκηνή και παρατηρούσα μια πολύ αυξημένη χρήση. Τύχαινε να είναι τέτοια και η δουλειά μου στη Θετική Φωνή, όπου είχα επαφή με χρήστες και με την πιάτσα ναρκωτικών. Συνειδητοποίησα ότι υπάρχει μεν μεγάλος όγκος στο δρόμο, αλλά υπάρχει ακόμα μεγαλύτερος όγκος χρήσης σε τέτοια περιβάλλοντα, όπου η χρήση είναι πολύ ανοιχτή. Αναρωτιόμουν πώς ήταν δυνατόν να μην πλαισιώνεται κάπως όλο αυτό.

Επειδή οποιοσδήποτε μπορεί να βρεθεί σε μια κατάσταση που κάποιος να χρειάζεται βοήθεια, υπάρχουν κάποιες γενικές συμβουλές που μπορούμε να έχουμε υπόψη;
Όλοι μπορούμε να κάνουμε κάτι για να βοηθήσουμε, στο σημείο φυσικά που αντέχουμε και ανάλογα πάντα με την περίπτωση. Μπορούμε να φέρουμε λίγο το άτομο στο εδώ και τώρα και να δώσουμε κάποιες απλές συμβουλές που χρησιμοποιούμε και εμείς στις πρώτες ψυχολογικές βοήθειες. Να ξεκινήσουμε δηλαδή κάνοντας μία παρέμβαση στην κρίση, αν το άτομο δεν παρουσιάζει κάποιο πρόβλημα τα οποία να χρειάζεται άμεση ιατρική περίθαλψη, για παράδειγμα ένα overdose. Προτρέπουμε να βγούμε λίγο έξω, ώστε να πάρει αέρα και επικεντρωνόμαστε στο να κατευνάσουμε την κρίση με ερωτήσεις που έχουν να κάνουν με το παρόν, όπως "τι ώρα είναι;" κ.λπ.

Με τα χρόνια έχω καταλάβει και ότι η αυτή η φροντίδα, αυτό το νοιάξιμο είναι μεγάλο μέρος της κουλτούρας της συγκεκριμένης σκηνής. 
Είναι αλήθεια. Αυτό προσπαθούμε και εμείς να αναπτύξουμε περισσότερο. Θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα party community. Έτσι κι αλλιώς υπάρχουμε σε αυτό το  community. Δεν είμαστε κάποιοι ακαδημαϊκοί που μπήκαν μέσα στη σκηνή για να πάρουν δεδομένα ή για να κάνουν μπίζνα. Μάς αφορά άμεσα η κοινότητα. Θέλουμε και για εμάς τους ίδιους να δημιουργήσουμε πιο ασφαλείς χώρους ψυχαγωγίας. Να καλλιεργήσουμε μια κουλτούρα αλληλεγγύης, να μπορεί να προσέχει ο ένας τον άλλον στο σημείο που είναι δυνατόν.

Φυσικά, σε αυτό εντάσσονται και τα μαγαζιά και οι διοργανωτές, που πρέπει λίγο να ευαισθητοποιηθούν όσον αφορά και τις υποδομές των πάρτι, σε επίπεδο διοργάνωσης, αλλά και στο πώς φέρονται σε έναν άνθρωπο που μπορεί να είναι υπό το καθεστώς μιας άσχημης κατάστασης. Έχουμε παρατηρήσει και το φαινόμενο να βγάζουν κάποιον έξω χωρίς να προνοούν για το τι μπορούν να του συμβεί. Καταλαβαίνουμε και τη θέση του ιδιοκτήτη που λέει ότι δεν μπορώ να έχω έναν άνθρωπο ο οποίος μου κάνει εμετό μέσα στο μαγαζί ή δημιουργεί προβλήματα, αλλά πρέπει να φτάσουμε και σε ένα σημείο που όλοι μας -μαζί με τα μαγαζιά και τις διοργανώσεις- θα δείχνουμε μια κατανόηση. Η λογική μας είναι να δημιουργηθούν διοργανώσεις και επιχειρήσεις, οι οποίες να έχουν προνοήσει να υπάρχει κάποια ομάδα, να υπάρχει νοσηλευτικό προσωπικό και άλλα προληπτικά μέτρα στον χώρο. Καλώς ή κακώς η χρήση δεν θα σταματήσει. Η καταστολή της χρήσης είναι κάτι ουτοπικό. Το ζητούμενο είναι να εκπαιδευτεί ο κόσμος και να μειωθεί γενικά η βλάβη γύρω από τη χρήση.Υπάρχουν καλές πρακτικές γύρω από τη χρήση, ακόμη και σε επίπεδο προετοιμασίας, που βοηθούν στο να προλαβαίνουμε καταστάσεις; 

Η χρήση είναι κάτι πολυπαραγοντικό και άρα υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει κανείς. Το πιο σημαντικό στο οποίο πρέπει να εστιάζουμε ίσως πρωταρχικά είναι η ψυχική μας κατάσταση. Θα πρέπει να είμαστε σε θέση να την αξιολογούμε πριν ξεκινήσουμε τη χρήση γιατί από εκεί ξεκινά και το φαινόμενο της δυσλειτουργικής χρήσης. Αν λοιπόν, κάνουμε χρήση σε περιστάσεις στις οποίες νιώθουμε καλά και θέλουμε να περάσουμε λίγο καλύτερα, συνήθως δεν θα δημιουργηθούν ιδιαίτερα προβλήματα και η χρήση δεν θα γίνει στο τέλος δεκανίκι για να μπορούμε να συνεχίσουμε και να μπορούμε να υπάρχουμε.

Συνήθως όμως, όταν δεν νιώθουμε καλά ψυχικά και κάνουμε σε αυτές τις στιγμές χρήση, τα πράγματα δεν πάνε καλά. Οπότε, θεωρώ υπεύθυνη χρήση το να αντιλαμβανόμαστε κάθε στιγμή την ψυχική μας κατάσταση, να φροντίζουμε τον εαυτό μας και σίγουρα να βάζουμε κάποια όρια και κάποιους εσωτερικούς κανόνες. Είναι σημαντικό επίσης, να μην κάνει χρήση κάποιος μόνος του. Οι φίλοι του να γνωρίζουν τι έχει καταναλώσει, ώστε να μπορέσουν να είναι πραγματικά εκεί, αν κάποια στιγμή χρειαστεί βοήθεια.  Μιλώντας για το κομμάτι της συμβουλευτικής, ποια είναι η ιδιότητα των μελών Generation Act συνήθως;
Η κεντρική ομάδα του Generation Act αποτελείται από πέντε μέλη, τα οποία προερχόμαστε από την κοινότητα, δηλαδή προσφέρουμε υπηρεσίες community led services (από την κοινότητα για την κοινότητα). Tαυτόχρονα, στην ομάδα υπάρχουν και μέλη με ακαδημαϊκό υπόβαθρο στην κοινωνιολογία και την ψυχολογία. Ωστόσο, κι εγώ ας πούμε που δεν προέρχομαι από σχετικό ακαδημαϊκό background έχω δουλέψει χρόνια σε άλλες οργανώσεις, όπως η Θετική Φωνή, το Red Umbrella, τον Αριστοτέλη, το ΚΕΕΛΠΝΟ και τον ΟΚΑΝΑ και έχω εκπαιδευτεί επί πολλά χρόνια πώς να παρέχω υπηρεσίες συμβουλευτικής, στην ενημέρωση για το ασφαλές σεξ και τις πρώτες ψυχολογικές βοήθειες.

Οι διεθνείς καλές πρακτικές ορίζουν ότι για να δημιουργηθεί μια τέτοια οργάνωση, όπως το Generation Act, πρέπει να αποτελείται σε ποσοστό 50% από άτομα της κοινότητας και 50% από άτομα με ακαδημαϊκή κατάρτιση. Εμείς προσπαθούμε να είμαστε μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Είμαστε μία οργάνωση η οποία εκπαιδεύεται συνεχώς επάνω στις ψυχοδραστικές ουσίες, έχει επαφή με διεθνείς οργανισμούς και τα μέλη μας είναι εκπαιδευμένα ώστε να μπορούν να παρέχουν πρώτες ψυχολογικές βοήθειες και πρώτες βοήθειες με πιστοποίηση από τον Ερυθρό Σταυρό και τη Rescue Training.

Πώς όμως αλήθεια μπορείς να σηκώσεις ένα τέτοιο εγχείρημα χωρίς στήριξη;
Είναι μια πληροφορία που μας έλειπε εμάς βασικά και αυτό μας κινητοποιεί. Η ιδέα ξεκίνησε από μένα επειδή είμαι πολλά χρόνια στην συγκεκριμένη σκηνή και παρατηρούσα μια πολύ αυξημένη χρήση. Τύχαινε να είναι τέτοια και η δουλειά μου στη Θετική Φωνή, όπου είχα επαφή με χρήστες και με την πιάτσα ναρκωτικών. Συνειδητοποίησα ότι υπάρχει μεν μεγάλος όγκος στο δρόμο, αλλά υπάρχει ακόμα μεγαλύτερος όγκος χρήσης σε τέτοια περιβάλλοντα, όπου η χρήση είναι πολύ ανοιχτή. Αναρωτιόμουν πώς ήταν δυνατόν να μην πλαισιώνεται κάπως όλο αυτό.

Επειδή οποιοσδήποτε μπορεί να βρεθεί σε μια κατάσταση που κάποιος να χρειάζεται βοήθεια, υπάρχουν κάποιες γενικές συμβουλές που μπορούμε να έχουμε υπόψη;
Όλοι μπορούμε να κάνουμε κάτι για να βοηθήσουμε, στο σημείο φυσικά που αντέχουμε και ανάλογα πάντα με την περίπτωση. Μπορούμε να φέρουμε λίγο το άτομο στο εδώ και τώρα και να δώσουμε κάποιες απλές συμβουλές που χρησιμοποιούμε και εμείς στις πρώτες ψυχολογικές βοήθειες. Να ξεκινήσουμε δηλαδή κάνοντας μία παρέμβαση στην κρίση, αν το άτομο δεν παρουσιάζει κάποιο πρόβλημα τα οποία να χρειάζεται άμεση ιατρική περίθαλψη, για παράδειγμα ένα overdose. Προτρέπουμε να βγούμε λίγο έξω, ώστε να πάρει αέρα και επικεντρωνόμαστε στο να κατευνάσουμε την κρίση με ερωτήσεις που έχουν να κάνουν με το παρόν, όπως "τι ώρα είναι;" κ.λπ.

Με τα χρόνια έχω καταλάβει και ότι η αυτή η φροντίδα, αυτό το νοιάξιμο είναι μεγάλο μέρος της κουλτούρας της συγκεκριμένης σκηνής. 
Είναι αλήθεια. Αυτό προσπαθούμε και εμείς να αναπτύξουμε περισσότερο. Θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα party community. Έτσι κι αλλιώς υπάρχουμε σε αυτό το  community. Δεν είμαστε κάποιοι ακαδημαϊκοί που μπήκαν μέσα στη σκηνή για να πάρουν δεδομένα ή για να κάνουν μπίζνα. Μάς αφορά άμεσα η κοινότητα. Θέλουμε και για εμάς τους ίδιους να δημιουργήσουμε πιο ασφαλείς χώρους ψυχαγωγίας. Να καλλιεργήσουμε μια κουλτούρα αλληλεγγύης, να μπορεί να προσέχει ο ένας τον άλλον στο σημείο που είναι δυνατόν.

Φυσικά, σε αυτό εντάσσονται και τα μαγαζιά και οι διοργανωτές, που πρέπει λίγο να ευαισθητοποιηθούν όσον αφορά και τις υποδομές των πάρτι, σε επίπεδο διοργάνωσης, αλλά και στο πώς φέρονται σε έναν άνθρωπο που μπορεί να είναι υπό το καθεστώς μιας άσχημης κατάστασης. Έχουμε παρατηρήσει και το φαινόμενο να βγάζουν κάποιον έξω χωρίς να προνοούν για το τι μπορούν να του συμβεί. Καταλαβαίνουμε και τη θέση του ιδιοκτήτη που λέει ότι δεν μπορώ να έχω έναν άνθρωπο ο οποίος μου κάνει εμετό μέσα στο μαγαζί ή δημιουργεί προβλήματα, αλλά πρέπει να φτάσουμε και σε ένα σημείο που όλοι μας -μαζί με τα μαγαζιά και τις διοργανώσεις- θα δείχνουμε μια κατανόηση. Η λογική μας είναι να δημιουργηθούν διοργανώσεις και επιχειρήσεις, οι οποίες να έχουν προνοήσει να υπάρχει κάποια ομάδα, να υπάρχει νοσηλευτικό προσωπικό και άλλα προληπτικά μέτρα στον χώρο. Καλώς ή κακώς η χρήση δεν θα σταματήσει. Η καταστολή της χρήσης είναι κάτι ουτοπικό. Το ζητούμενο είναι να εκπαιδευτεί ο κόσμος και να μειωθεί γενικά η βλάβη γύρω από τη χρήση.

Υπάρχουν καλές πρακτικές γύρω από τη χρήση, ακόμη και σε επίπεδο προετοιμασίας, που βοηθούν στο να προλαβαίνουμε καταστάσεις; 

Η χρήση είναι κάτι πολυπαραγοντικό και άρα υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει κανείς. Το πιο σημαντικό στο οποίο πρέπει να εστιάζουμε ίσως πρωταρχικά είναι η ψυχική μας κατάσταση. Θα πρέπει να είμαστε σε θέση να την αξιολογούμε πριν ξεκινήσουμε τη χρήση γιατί από εκεί ξεκινά και το φαινόμενο της δυσλειτουργικής χρήσης. Αν λοιπόν, κάνουμε χρήση σε περιστάσεις στις οποίες νιώθουμε καλά και θέλουμε να περάσουμε λίγο καλύτερα, συνήθως δεν θα δημιουργηθούν ιδιαίτερα προβλήματα και η χρήση δεν θα γίνει στο τέλος δεκανίκι για να μπορούμε να συνεχίσουμε και να μπορούμε να υπάρχουμε.

Συνήθως όμως, όταν δεν νιώθουμε καλά ψυχικά και κάνουμε σε αυτές τις στιγμές χρήση, τα πράγματα δεν πάνε καλά. Οπότε, θεωρώ υπεύθυνη χρήση το να αντιλαμβανόμαστε κάθε στιγμή την ψυχική μας κατάσταση, να φροντίζουμε τον εαυτό μας και σίγουρα να βάζουμε κάποια όρια και κάποιους εσωτερικούς κανόνες. Είναι σημαντικό επίσης, να μην κάνει χρήση κάποιος μόνος του. Οι φίλοι του να γνωρίζουν τι έχει καταναλώσει, ώστε να μπορέσουν να είναι πραγματικά εκεί, αν κάποια στιγμή χρειαστεί βοήθεια. 


____________________

 ιστοσελίδα και τα κοινωνικά δίκτυα όπου έχουν πληροφορίες για την εθελοντική δράση τους και για να στηρίξουμε την πρωτοβουλία, στην ιστοσελίδα τουςκαι τα κοινωνικά δίκτυα: