Κοσμούμε κούφιοι κόσμια με αποσκευές για ποιο ταξίδι; Les Voyageurs του Bruno Catalano

Του μυστικού μου κήπου τη μεγάλη Πόρτα την περνάτε ανοίγοντας τα βιβλία μου κι εκεί έχει άλλα. Εδώ όμως στον ισόγειο οντά μου, όπως ξέρετε, μιά άλλη πόρτα βγάζει σε μια αυλή κι εκεί έχει πολλών ειδών ρόδα που αγαπώ με έργα γλυπτικής ή graffiti που μού αρέσει να μοιράζομαι μαζί σας.

Σήμερα τα μεγάλα φορτηγά έφεραν έργα δίμετρα που μου έδωσαν χαρά με εκείνο τον αιφνιδιασμό που κάνει την καρδιά ν' αναπηδά όταν ακούει (και πιο σπάνια βλέπει) κάτι πνευματώδες.

Περάστε να χαρείτε τη δουλειά του Bruno Catalano που γεννήθηκε στη Νότιο Γαλλία το 1960 και τα έργα του κοσμούν δημόσια κτίρια και δρόμους. Έχει και πιο μικρά κι αλλιώτικα μα για μένα Οι Ταξιδιώτες (Les Voyageurs) είναι ό,τι προτιμώ.

Έτοιμη είμαι να παρασυρθώ μιλώντας για τη βαλίτσα του Ακριθάκη, για το ταξίδι το ένα που θα κάνουμε όλοι κι άλλα πολλά περί ύλης και Θανάτου και αποσκευών που σέρνουμε μαζί με το πολυχαϊδεμένο σώμα, ελπίζοντας να διευκολύνουν το ταξίδι και τη διαδρομή ως την Πύλη. Έτοιμη είμαι μα δε θα το κάνω. 

Χαρείτε τα έργα και τον τρόπο που το χέρι του Ανθρώπου επεμβαίνει στο τοπίο.

______________

Από και για: http://brunocatalano.com/

Με ένα ευχαριστώ στον Κώστα Σταματόπουλο

________________________________

Το ευρώ μου και μια βαλίτσα του Αλέξη Ακριθάκη

Θα βγούμε από το ευρώ μου είπαν χθες το βράδυ κι ούτε ν΄ακούσω δε θέλω.

Θα βγούμε επέμεναν.

―Δε με ενδιαφέρει πια. Ας βγουν. Εγώ πάντως αρνούμαι, δε βγαίνω, βγείτε μόνοι σας.

Και όποιος έζησε με δραχμή επί δραχμής, όποιος δεν ήταν νήπιο ή κάτοχος ξένων λογαριασμών και διαβατηρίων, ξέρει πάρα πολύ καλά τι άβολο είναι να ζεις με νόμισμα έρμαιο των αληταράδων Ελλήνων πολιτικών.

________________________
Προσθέτω 2015:  

Τα καλά του Διαδικτύου είναι που μπορώ να σχολιάσω: με στερνή μου γνώση ότι αυτά τα έγραφα πριν τις δολοφονίες (-αυτοκτονίες) και επ' ουδενί δεν το έβλεπα σαν τον πρώην τώρα-μέλλοντα τότε Υπουργό Στουρνάρα που χαρακτήρισε «όσιο και ιερό» το ευρώ ―υπάρχει στο google, το είπε στη Βουλή: «Τα όσια και τα ιερά δεν τα αγγίζουμε».

Κι επ' ευκαιρία που μπήκα να αυτοσχολιαστώ, συστηνω κι ένα βιβλίο. Μόλις κυκλοφόρησε το 'Α ρε Αλέξη μ΄έμπλεξες' του φίλου του, Πέτρου Αυλίδη, το οποίο διαβάζω σήμερα 28 Απρ. 2015. 

εικόνες

όλες του Αλέξη Ακριθάκη (προσωπικού γνωστού) ο οποίος στα έργα του συνήθιζε να προσθέτει και μιά βαλίτσα  ή ένα αεροπλάνο, ένα ελικόπτερο, ένα αυτοκίνητο―καλού κακού, διότι ποτέ δεν ξέρεις..
--

Χαρείτε τον:

__________________