Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑϊβαλήςΝ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑϊβαλήςΝ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2023

Σονέτο Της Μήκονος με το Νϊκο Αϊβαλή


Τα 40 Του Θανάτου, εκδ.Γαβριηλίδης


Από Τα 40 Του Θανάτου' μου

Αυτό το σονέτο τής Μήκονος Υπνοφόρου, το είχα παρουσιάσει ανέκδοτο ακόμα στο Δεύτερο Πρόγραμμα προσκεκλημένη στην εκπομπή του Νίκου Αϊβαλή, πολύ παλιού αγαπημένου φίλου που μάς άφησε νωρίς ξαφνικά και αναπάντεχα.

Από τα πρώτα νεανικά μου χρόνια η φιλία μας, κι η εκπομπή του (από τις μακροβιότερες του ραδιοφώνου*) με φιλοξενούσε συχνά, είτε ζωντανά όταν περνούσα από την Αθήνα είτε με δουλειά μου όταν διάβαζε ο ίδιος ποιήματά μου.

Πλάι- πλάι δυο ποιήματα σ΄αυτό το βιβλίο έχουν αφιέρωση σε δυό πολυαγαπημένους φίλους. Το Νίκο και τη  Στάλη 

Ούτε που μου περνούσε από το νου ότι κι οι δυό θα πέθαιναν τόσο σύντομα, και μάλισταπριν από εμένα που, έτσι που κι εγώ κυνήγησα το δράκο κάποτε, νόμιζα πάντα ότι πρώτη θα έφευγα για το μακρύ ταξίδι.

Έμεινα πίσω όμως. Και μου λείπουν. Μου λείπουν πολύ και οι δύο. 

___________________________________________

*«Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου», μια εκπομπή 39 ετών· φέτος θα γιόρταζε τα  40 χρόνια της.





________________

Με μεγάλη οδύνη μοιραζόμαστε την απώλεια του ραδιοφωνικού παραγωγού και ηθοποιού Νίκου Αϊβαλή, που για περισσότερο από 40 χρόνια κοσμούσε «διακριτικά» τα μικρόφωνα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Η οικογένεια της ΕΡΤ και ιδιαίτερα οι συνάδελφοι και φίλοι του στο Δεύτερο Πρόγραμμα το οποίο υπηρέτησε με μεγάλη αγάπη επί 4 δεκαετίες, είμαστε συντετριμμένοι από τη αιφνιδιαστική απώλεια του Νίκου. Του πάντα χαμογελαστού, ευγενικού και φυσικά «διακριτικού» Νίκου, η εκπομπή του οποίου «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου» θα έκλεινε του χρόνου 40 χρόνια παρουσίας στα ερτζιανά. Όλες οι εκπομπές του Δεύτερου είναι αφιερωμένες στη μνήμη του Νίκου μας. Την Κυριακή, στις 6 το απόγευμα, που θα εξέπεμπε ο Νίκος Αϊβαλής, το δύσκολο έργο του αποχαιρετισμού αναλαμβάνει «διακριτικά» ο συνοδοιπόρος και φίλος του Σιδερής Πρίντεζης, με μια εκπομπή αφιερωμένη στο Νίκο. Δυστυχώς θα υπάρξουν και άλλες τέτοιες άμεσα. Είχαμε τόσα σχέδια για τους προσεχείς εορτασμούς για τα 70 Χρόνια Δεύτερο και είναι πολύ πονετικό ότι θα τα γιορτάσουμε χωρίς το Νίκο Αϊβαλή.
Συλλυπούμαστε τα αδέλφια του, την οικογένειά του, τους φίλους του.
Ποιος ήταν ο Νίκος Αϊβαλής;
Ο Νίκος Αϊβαλής γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Θέατρο στις Δραματικές Σχολές «Θέατρο Τέχνης – Κάρολος Κουν», στη Σχολή του Πέλου Κατσέλη, στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών στο Γκρατς στην Αυστρία.
Παρακολούθησε σεμινάρια με τον Μίνω Βολανάκη και ως ηθοποιός έπαιξε στο Θέατρο, αλλά και στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Τελευταία του παρουσία στο σινεμά, η συμμετοχή του στο «λπ», μια ταινία-ντοκιμαντέρ για τη Λένα Πλάτωνος το 2017. Στο τέλος της ίδιας χρονιάς επιμελήθηκε και συμμετείχε τον κύκλο παιδικών παραστάσεων «Άσπρο χιόνι, μαύρο χιόνι» στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων Λευτέρης Βογιατζής.
Επί σκηνής τελευταία φορά τον είδαμε στον μονόλογο του Ζαν Ζενέ «Ο Σκοινοβάτης» που ανέβηκε στο θέατρο Φούρνος την περίοδο 2019-2020.
Όσον αφορά τη δισκογραφία, συμμετέχει στους δίσκους: «Μάσκες Ηλίου» της Λένας Πλάτωνος, «Το νησί των λωτοφάγων» του Στάμου Σέμση με την Έλλη Πασπαλά, «Αντίπυρα» της Δανάης Παναγιωτοπούλου, «Απ’ τη στεριά το νερό και τον αέρα», «Ορθογραφία της αγάπης» (συμμετείχε ερμηνευτικά, στιχουργικά και με ζωγραφιές) και του Μιχάλη Ανδρονίκου, «Νότες σε αχνό πορτοκαλί» του Φίλιππου Περιστέρη και "Περιπέτεια" του Δημήτρη Αρναούτη.
Η μεγάλη του αγάπη όμως ήταν, είναι και θα είναι το Ραδιόφωνο, το οποίο υπηρέτησε επί πολλά χρόνια. Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 ήταν στην Ελληνική Ραδιοφωνία. «Παιδί – μαθητής» της Σοφίας Μιχαλίτση ξεκίνησε στο Δεύτερο Πρόγραμμα με την εκπομπή «Οι Κυρίες της τζαζ». Το 1983 ακολούθησε η εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου», μια εκπομπή που υπήρχε μέχρι σήμερα! Ακούστε εδώ πρόσφατες εκπομπές του Νίκου, με αφιερώματα, συνεντεύξεις, επετειακές αναφορές. Η τελευταία εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου» μεταδόθηκε στις 6 Μαρτίου του 2022.
Κινηματογραφικές ταινίες:
λπ μια ταινία για τη Λένα Πλάτωνος 2017
Ταξίδι στην Πρωτεύουσα 1982
Τον Καιρό των Ελλήνων 1981
Τηλεοπτικές σειρές:
Dr Τζούλια και Ms Χάιδω -1994|1994- Star
Αμαρτίαι γονέων -1993|1993- ΕΤ2
Οι φιλενάδες -1993|1993- ΑΝΤ1
Οικογένεια -1990|1990- ΑΝΤ1
Στενές επαφές τρύπιου τοίχου -1991|1991- ΕΤ1
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.



Τρίτη 15 Μαρτίου 2022

Νίκος Αϊβαλής #rip


Ο νεανικός μου φίλος, ο διακριτικός οικοδεσπότης Νίκος Αϊβαλής, αιώνιο αγόρι στεφανωμένο με πάλλευκο σύννεφο.

Δικός και ανεξάρτητος, ευγενής με απέραντα αποθέματα συμπόνιας για κάθε τρέλα, λόξα και ιδιαιτερότητα, βαθιά αγάπη για την Ποίηση και το Θέατρο, ήταν ο φίλος που πάντα συναντούσα όταν πήγαινα στην Αθήνα, η εκπομπή στην οποία πάντα με καλούσε να κουβεντιάσουμε κάθε νέο βιβλίο μου ή κάθε νέο βήμα.

Χωρίς το Νίκο αδειάζει η δική μας η ζωή.


 

Φέρνω μικρό βιογραφικό και το ποίημα (με αναφορά στον αγαπημένο μας Λαπαθιώτη) που του αφιέρωσα στα ’40 του Θανάτου’ μου.

Φέρνω και την τελευταία του ανακοίνωση εκπομπής του, προφητική θα την έλεγα καθώς αναγγέλλει το 'Να Πεθάνει ο Χάρος' του Θωμά Κοροβίνη.








Σίγησε» η φωνή του ραδιοφωνικού παραγωγού και ηθοποιού Νίκου Αϊβαλή - Παρουσίαζε επί 40 χρόνια την εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου»

Θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο σκόρπισε ο αιφνίδιος θάνατος του επί 40 χρόνιαραδιοφωνικού παραγωγού της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, Νίκου Αϊβαλή. Την είδηση του θανάτου του γνωστοποίησε το Δεύτερο Πρόγραμμα της ΕΡΤ.

«Με μεγάλη οδύνη μοιραζόμαστε την απώλεια του ραδιοφωνικού παραγωγού και ηθοποιού Νίκου Αϊβαλή, που για περισσότερο από 40 χρόνια κοσμούσε «διακριτικά» τα μικρόφωνα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Η οικογένεια της ΕΡΤ και ιδιαίτερα οι συνάδελφοι και φίλοι του στο Δεύτερο Πρόγραμμα το οποίο υπηρέτησε με μεγάλη αγάπη επί 4 δεκαετίες, είμαστε συντετριμμένοι από την αιφνιδιαστική απώλεια του Νίκου.

Του πάντα χαμογελαστού, ευγενικού και φυσικά «διακριτικού» Νίκου, η εκπομπή του οποίου «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου» θα έκλεινε του χρόνου 40 χρόνια παρουσίας στα ερτζιανά. Όλες οι εκπομπές του Δεύτερου είναι αφιερωμένες στη μνήμη του Νίκου μας. Την Κυριακή, στις 6 το απόγευμα, που θα εξέπεμπε ο Νίκος Αϊβαλής, το δύσκολο έργο του αποχαιρετισμού αναλαμβάνει «διακριτικά» ο συνοδοιπόρος και φίλος του Σιδερής Πρίντεζης, με μια εκπομπή αφιερωμένη στο Νίκο. Δυστυχώς θα υπάρξουν και άλλες τέτοιες άμεσα. Είχαμε τόσα σχέδια για τους προσεχείς εορτασμούς για τα #70ΧρόνιαΔεύτερο και είναι πολύ πονετικό ότι θα τα γιορτάσουμε χωρίς το Νίκο Αϊβαλή.

Συλλυπούμαστε τα αδέλφια του, την οικογένειά του, τους φίλους του.

Ποιος ήταν ο Νίκος Αϊβαλής

Ο Νίκος Αϊβαλής γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Θέατρο στις Δραματικές Σχολές «Θέατρο Τέχνης – Κάρολος Κουν», στη Σχολή του Πέλου Κατσέλη, στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών στο Γκρατς στην Αυστρία.

Παρακολούθησε σεμινάρια με τον Μίνω Βολανάκη και ως ηθοποιός έπαιξε στο Θέατρο, αλλά και στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Τελευταία του παρουσία στο σινεμά, η συμμετοχή του στο «λπ», μια ταινία-ντοκιμαντέρ για τη Λένα Πλάτωνος το 2017. Στο τέλος της ίδιας χρονιάς επιμελήθηκε και συμμετείχε τον κύκλο παιδικών παραστάσεων «Ασπρο χιόνι, μαύρο χιόνι» στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων Λευτέρης Βογιατζής.

Επί σκηνής τελευταία φορά τον είδαμε στον μονόλογο του Ζαν Ζενέ «Ο Σκοινοβάτης» που ανέβηκε στο θέατρο Φούρνος την περίοδο 2019-2020.

Όσον αφορά τη δισκογραφία, συμμετέχει στους δίσκους «Μάσκες Ηλίου» της Λένας Πλάτωνος και «Το νησί των λωτοφάγων» του Στάμου Σέμση με την Έλλη Πασπαλά.

Η μεγάλη του αγάπη όμως ήταν, είναι και θα είναι το Ραδιόφωνο, το οποίο υπηρέτησε επί πολλά χρόνια. Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 ήταν στην Ελληνική Ραδιοφωνία. «Παιδί – μαθητής» της Σοφίας Μιχαλίτση ξεκίνησε στο Δεύτερο Πρόγραμμα με την εκπομπή «Οι Κυρίες της τζαζ». Το 1983 ακολούθησε η εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου», μια εκπομπή που υπήρχε μέχρι σήμερα! Ακούστε εδώ πρόσφατες εκπομπές του Νίκου, με αφιερώματα, συνεντεύξεις, επετειακές αναφορές. Η τελευταία εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου» μεταδόθηκε στις 6 Μαρτίου του 2022.

Κινηματογραφικές ταινίες
Λπ: μια ταινία για τη Λένα Πλάτωνος 2017

Ταξίδι στην Πρωτεύουσα 1982

Τον Καιρό των Ελλήνων 1981

Τηλεοπτικές σειρές
Dr Τζούλια και Ms Χάιδω-1994|1994-Star

Αμαρτίαι γονέων-1993|1993-ΕΤ2

Οι φιλενάδες-1993|1993-ΑΝΤ1

Οικογένεια-1990|1990-ΑΝΤ1

Στενές επαφές τρύπιου τοίχου-1991|1991-ΕΤ1».

 

____

PΩMANOY MEΛΩΔOY 5

Μνήμη Ναπολέοντα Λαπαθιώτη 
αφιερωμένο στο Νίκο Αϊβαλή

           ‘Kαί οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι
 και ήταν άσπρα τα σεντόνια’
μα ποιος να νιώσει τη συμπόνια
για ό,τι δεν έχει αισθανθεί.

Ναι, οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι
κι ήταν ερείπιο το σπίτι
και τον περίμενε το θύτη
γιατί είχε πια παραδοθεί.

Μα οι λεμονιές μας πάντα ανθίζανε
και στη βροχή έλαμπαν λεμόνια
σα να μην πέρναγαν τα χρόνια,
σα να μην ήταν να χαθεί.

Aπό τις γρίλιες μας που έτριζαν
περνούσαν το πρωί οι ακτίδες
και έδιναν φρούδες ελπίδες
ότι το σπίτι θα σωθεί.

Σα χρόνια πέρναγαν οι μέρες μας
σαν ώρες έφυγαν τα χρόνια
μα ποιος να νιώσει τη συμπόνια
για ό,τι δεν έχει αισθανθεί.

Σαν τα παιδιά είναι τα σπίτια μας
―δεν είναι ανάγκη να το λέμε―
μιά ζωή δε φτάνει να τα κλαίμε
αν πριν χαθούμε έχουν χαθεί.

Aυτοί οι μπερντέδες που ήταν κόκκινοι
κρέμονταν πριν να γεννηθούμε
μα ήρθε η ώρα που πενθούμε
ό,τι ήταν για να μας πενθεί.

Ποιος θα θυμάται πια το γέλιο μας
ποιος την απελπισία, το δάκρυ
όταν δε βρίσκαμε την Άκρη
κι οι φίλοι έμοιαζαν εχθροί;

T’ άσπρα σεντόνια ήταν οι μάρτυρες
στο ηλιοβασίλεμα ροδίζαν,
και τα άνθη λεμονιάς θυμίζαν
πως Άνοιξη ξανά θα ’ρθεί.

Mιά ακρίδα κάποτε κοιμήθηκε
και ξεχειμώνιασε στην πόρτα
που του χειμώνα άγρια χόρτα
την έδειχναν πάντα κλειστή.

Και οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι
και ήταν άσπρα τα σεντόνια,
μα ποιος να νιώσει τη συμπόνια
για ό,τι δεν έχει αισθανθεί.

Ναι οι λεμονιές μας πάντα ανθίζανε
και στη βροχή έλαμπαν λεμόνια
κι όταν γκρεμίστηκαν τα χρόνια
πέθανε κι η παλιά ζωή.






ΕΡΤ

Ποιος ήταν ο Νίκος Αϊβαλής

Ο Νίκος Αϊβαλής γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Θέατρο στις Δραματικές Σχολές «Θέατρο Τέχνης – Κάρολος Κουν», στη Σχολή του Πέλου Κατσέλη, στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών στο Γκρατς στην Αυστρία.
Παρακολούθησε σεμινάρια με τον Μίνωα Βολανάκη και ως ηθοποιός έπαιξε στο Θέατρο, αλλά και στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Τελευταία του παρουσία στο σινεμά, η συμμετοχή του στο «λπ», μια ταινία-ντοκιμαντέρ για τη Λένα Πλάτωνος το 2017.
Στο τέλος της ίδιας χρονιάς επιμελήθηκε και συμμετείχε τον κύκλο παιδικών παραστάσεων «Άσπρο χιόνι, μαύρο χιόνι» στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων Λευτέρης Βογιατζής.

Επί σκηνής τελευταία φορά τον είδαμε στον μονόλογο του Ζαν Ζενέ «Ο Σκοινοβάτης» που ανέβηκε στο θέατρο «Φούρνος» την περίοδο 2019-2020.

Όσον αφορά τη δισκογραφία, συμμετέχει στους δίσκους: «Μάσκες Ηλίου» της Λένας Πλάτωνος, «Το νησί των λωτοφάγων» του Στάμου Σέμση με την Έλλη Πασπαλά, «Αντίπυρα» της Δανάης Παναγιωτοπούλου, «Απ’ τη στεριά το νερό και τον αέρα», «Ορθογραφία της αγάπης» (συμμετείχε ερμηνευτικά, στιχουργικά και με ζωγραφιές) και του Μιχάλη Ανδρονίκου, «Νότες σε αχνό πορτοκαλί» του Φίλιππου Περιστέρη και “Περιπέτεια” του Δημήτρη Αρναούτη.
Η μεγάλη του αγάπη όμως ήταν το Ραδιόφωνο, το οποίο υπηρέτησε επί πολλά χρόνια. Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 ήταν στην Ελληνική Ραδιοφωνία. «Παιδί – μαθητής» της Σοφίας Μιχαλίτση ξεκίνησε στο Δεύτερο Πρόγραμμα με την εκπομπή «Οι Κυρίες της τζαζ». Το 1983ακολούθησε η εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου», μια εκπομπή που υπήρχε μέχρι σήμερα!
Η τελευταία εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου»μεταδόθηκε στις 6 Μαρτίου του 2022.

Κινηματογραφικές ταινίες:

·       «λπ» μια ταινία για τη Λένα Πλάτωνος 2017

·       «Ταξίδι στην Πρωτεύουσα» 1982

·       «Τον Καιρό των Ελλήνων» 1981

Τηλεοπτικές σειρές:

·       Dr Τζούλια και Ms Χάιδω 1994|1994 – Star

·       Αμαρτίαι γονέων 1993|1993 – ΕΤ2

·       Οι φιλενάδες 1993|1993 – ΑΝΤ1

·       Οικογένεια 1990|1990 – ΑΝΤ1

·       Στενές επαφές τρύπιου τοίχου 1991|1991 – ΕΤ1


_____________________________

Στο Μεταδεύτερο ― με το Νίκο Αϊβαλή για ένα καλύτερο κόσμο
https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2014/09/blog-post_29.html#ixzz7NbTlk1KM

 

Από το Μουσείο Της Ζωής μου- carte postale

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2017/12/carte-postale.html


και 

για το Νίκο πιο πολλά:


EΡΤ

«Έφυγε» ο Νίκος Αϊβαλής, ηθοποιός και ραδιοφωνικός παραγωγός του Δευτέρου Προγράμματος

https://www.ertnews.gr/eidiseis/politismos/efyge-o-nikos-aivalis-ithopoios-kai-radiofonikos-paragogos-toy-deyteroy-programmatos/


Σονέτο Της Μήκονος με το Νϊκο Αϊβαλή

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2023/02/blog-post_18.html#axzz8S2Ek2YmQ

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

Από το Μουσείο Της Ζωής μου- carte postale







Μπαίνω στο σπίτι στην Αθήνα κι είναι σα να ανοίγουν πύλες του μουσείου της ζωής μου. Στον τοίχο μια ακουαρέλα,  από τον αγαπημένο φίλο Κωνσταντίνο Κακανιά του οποίου ουκ ολίγα τα πορτραίτα μου και ουκ ολίγες οι αναμνήσεις και συνεργασίες αφού ως πρόσφατα εκείνος έφτιαχνε τα πολύ χαρακτηριστικά εξώφυλλα των βιβλίων μου –'βιβλίων ΜΑΣ' όπως έλεγε.
Εδώ, εγώ, στον αθηναϊκό μου κήπο στο Λυκαβηττό, στη Ρωμανού Μελωδού 5  για την οποία εκτός πολλών ανέκδοτων έχω και δυο ποιήματα στα '40 Του Θανάτου'.

Ο παλιός μου φίλος πια δε μου κάνει τα εξώφυλλα,
η μεγάλη ελιά κι οι λεμονιές του κήπου ξεριζώθηκαν
κι έγινε το παλιό μας σπίτι πολυκατοικία,
μα εγώ
είμαι ακόμα ζωντανή
εδώ
στο μουσείο της ζωής μου.
____________________________________________
Κωνσταντίνος Κακανιάς:

Ρωμανού Μελωδού 5
Τα ποιήματα (εικονογραφημένα  με νεκρές φύσεις  του εκεί γραφείου μου από τον κ Kastell:
Μνήμη Ναπολέοντα Λαπαθιώτη 
αφιερωμένο στο Νίκο Αϊβαλή

           ‘Kαί οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι

      και ήταν άσπρα τα σεντόνια’
μα ποιος να νιώσει τη συμπόνια
για ό,τι δεν έχει αισθανθεί.

Ναι, οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι
κι ήταν ερείπιο το σπίτι
και τον περίμενε το θύτη
γιατί είχε πια παραδοθεί.

Μα οι λεμονιές μας πάντα ανθίζανε
και στη βροχή έλαμπαν λεμόνια
σα να μην πέρναγαν τα χρόνια,
σα να μην ήταν να χαθεί.

Aπό τις γρίλιες μας που έτριζαν
περνούσαν το πρωί οι ακτίδες
και έδιναν φρούδες ελπίδες
ότι το σπίτι θα σωθεί.

Σα χρόνια πέρναγαν οι μέρες μας
σαν ώρες έφυγαν τα χρόνια
μα ποιος να νιώσει τη συμπόνια
για ό,τι δεν έχει αισθανθεί.

Σαν τα παιδιά είναι τα σπίτια μας
―δεν είναι ανάγκη να το λέμε―
μιά ζωή δε φτάνει να τα κλαίμε
αν πριν χαθούμε έχουν χαθεί.

Aυτοί οι μπερντέδες που ήταν κόκκινοι
κρέμονταν πριν να γεννηθούμε
μα ήρθε η ώρα που πενθούμε
ό,τι ήταν για να μας πενθεί.

Ποιος θα θυμάται πια το γέλιο μας
ποιος την απελπισία, το δάκρυ
όταν δε βρίσκαμε την Άκρη
κι οι φίλοι έμοιαζαν εχθροί;

T’ άσπρα σεντόνια ήταν οι μάρτυρες
στο ηλιοβασίλεμα ροδίζαν,
και τα άνθη λεμονιάς θυμίζαν
πως Άνοιξη ξανά θα ’ρθεί.

Mιά ακρίδα κάποτε κοιμήθηκε
και ξεχειμώνιασε στην πόρτα
που του χειμώνα άγρια χόρτα
την έδειχναν πάντα κλειστή.

Και οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι
και ήταν άσπρα τα σεντόνια,
μα ποιος να νιώσει τη συμπόνια
για ό,τι δεν έχει αισθανθεί.

Ναι οι λεμονιές μας πάντα ανθίζανε
και στη βροχή έλαμπαν λεμόνια
κι όταν γκρεμίστηκαν τα χρόνια
πέθανε κι η παλιά ζωή.
και

___________________________