Χαλάζι στη Μύκονο (videos συλλογή)

 

https://www.youtube.com/watch?v=NUTnn59Ec58

 

 

Η πρώτη καταιγίδα στην Αθήνα #Αθηνά #Atena

Απόγευμα 10 Σεπτ. 2024 στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας 

________________________________________________________

Ημίωρη καταιγίδα στην Αττική, 50 κλήσεις στην Πυροσβεστική

η ναυτεμπορικη

https://www.naftemporiki.gr › society › imiori-kataigid...

Και την Αττική επηρέασε γύρω στις 17.30 το απόγευμα η κακοκαιρία «ATEΝΑ» με ισχυρές, πλην μικρής διάρκειας, βροχοπτώσεις σε όλο το λεκανοπέδιο.

Ισχυρή καταιγίδα σημειώθηκε στην Αθήνα το απόγευμα της Τρίτης (10/9), λόγω της κακοκαιρίας Atena. Από την καταιγίδα, αρκετοί δρόμοι πλημμύρισαν και δημιουργήθηκαν προβλήματα στην κυκλοφορία. Ενδεικτικές είναι οι εικόνες από την οδό Τζαβέλλα στα Εξάρχεια. NEWS247

             

Παράλληλα, δεκάδες κλήσεις έχει δεχθεί η Πυροσβεστική στην Αττική έως τώρα για αντλήσεις υδάτων....

Ευελπίδων, κέντρο Αθήνας, 15 λεπτά βροχής! #κακοκαιρια #atena pic.twitter.com/zx2jPsQUys

— Mary 🙈🙉🙊 (@mairhnik) September 10, 2024

#κακοκαιρία #Αθηνά #Atena https://t.co/95ZBYRVNH8 @zoom_earth #WeatherForecast #Greece https://t.co/fMGjs7BYpf pic.twitter.com/dUpz0wfxMJ

 

— Nick (@NickKav1) September 9, 2024

#Αθηνά #Atena

________________________________________

 

Κοπάδι προβάτων έφαγε 100 κιλά κάνναβη

newsboom

          Μια περίεργη και χιουμοριστική είδηση έρχεται από τον Αλμυρό του Βόλου, στη σκιά των καταστροφών που προκάλεσαν οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες. Δύο κοπάδια προβάτων, στην προσπάθειά τους να βρουν τροφή σε ένα κατεστραμμένο τοπίο, εισέβαλαν σε μια μεγάλη καλλιέργεια φαρμακευτικής κάνναβης και κατανάλωσαν περίπου 300 κιλά, με αποτέλεσμα να “ξεφύγουν” εντελώς.

 

Vice

One unexpected side effect of climate change: a load of very high sheep. 

Following extreme flooding in Greece, a herd of sheep that had been struggling to find fresh grass made their way into a greenhouse where medical cannabis was being grown. According to local media, once they got inside, the sheep polished off around 100 kilos of weed. 
The greenhouse owner said that much of the crop had been damaged by Storm Daniel and a heatwave earlier in the year, before the sheep finished “what was left”. A shepherd reportedly noticed strange behaviour in the herd....

daphne.chronopoulou

On Greek tv he actually said that “they were very happy” which immediately created very negative reaction and he was cut when he tried to explain that the it is a “pharmaceutical plant”.

https://www.instagram.com/p/CxvcCZwI2Ds/

https://newsboom.gr/provata-efagan-300-kila-kannavis-ston-almyro-volou-kai-trelathikan/

 

 

Mε Gucci και βασιλικό αναδύομαι απ' τη λάσπη

                                      

Λοξά καχύποπτα φαίνεται να κοιτάω τον κόσμο σήμερα.

Σα σαλιγκάρι βγήκα μετά τη βροχή για πρωινές δουλειές. Ταχυδρομείο (τα ψώνια μου), φαρμακείο και άλλα αναγκαία με την απαραίτητη στάση στο @Vero για νέα του νησιού κι ένα χυμό με φίλους περαστικούς - (και ναι, χυμό το λέμε μα έχει και ένα τεκιλάκι έτσι για το καλό— ένα όμως, αφού μετά έχω meeting ιντερνετικό).

Καλή μας μέρα

και.. 

κουράγιο σ’ εμάς που τελευταία μάς πνίγει η λάσπη (είτε η κυριολεκτική που είναι η σοβαρή, είτε η άλλη η μεταφορική ζηλόφθονων εχθρών).

Ο μήνας της λάσπης.. Δέχθηκα επιθέσεις συκοφαντικές μα τίποτε δεν είναι η κακία κι η συκοφαντία τριών ατόμων μπροστά στην καταστροφή της πλημμύρας που χτύπησε τη χώρα μετά τις φωτιές. 

Η καρδιά μου για τη Θεσσαλία πονά κι όχι για συκοφάντες.

Πάνω: Θεσσαλία

Κέντρο: Κρήτη

Κάτω: Βόλος

#πλημμυρεςθεσσαλια #Βολος #πλημμυρες

____________________________________________________________________

Της Φύσης πράσινο χαλί― πέτρα που δεν κυλάει

 

H πέτρα που κυλάει δε μαζεύει moss λέει η παλιά παροιμία εκ της οποίας το παλιό τραγούδι εκ του οποίου και το όνομα του συγκροτήματος που, γουρλίδικο ή προφητικό, είναι πλέον η παλιότερη ακόμα ενεργή Ροκ μπάντα μα και το άλλο το πασίγνωστο από τους ‘Temptations’ αγαπημένους του κ. Kastell συνεπώς χιλιοακουσμένο κι από εμέ).

Ήτανε ο μπαμπάς, λέει, μια πέτρα που κυλούσε. 

Γοητευτικό, δε λέω, μα πέτρα που κυλάει (παρότι έχω μια τάση) δε μ’ αρέσει να είμαι. Ως πέτρα πάντοτε προσπάθησα να είμαι η ακρογωνιαία, αναγκαία και χρήσιμη, λίθος πολύτιμος στερεωμένος γερά σε οίκημα ή κόσμημα σα βράχος ριζωμένος. Χαρά και έγνοια καθημερινή όσων με αγαπούν· πένθος βαρύ, κλαυθμός και οδυρμός  όταν θα λείψω. 

Μα άλλο τι θες και προσπαθείς κι άλλο αν πετυχαίνεις. 

Τώρα που πέθανε, λέει, τι μάς άφησε ο μπαμπάς; 

― Μόνους. 

Μόνους, μονάχα μόνους, τι να αφήσει πίσω της μια πέτρα που κυλάει; Εκτός βεβαίως αν μιλάμε για τους Rolling Stones μα αυτοί είναι άλλη ιστορία με άλλα τραγούδια κι άλλα άνθη και φυτά, ενώ σήμερα τις σκέψεις μου ξεκίνησε αυτό το μακρόστενο βελούδινο χαλί που μου έστρωσε η Φύση στο μικρό το καναλάκι που προστατεύει το σπίτι από την πλευρά του βουνού και που μετά από τις βροχές συνήθισα να με νανουρίζει σα ρυάκι.

 ____________________________________________________________

Α Rolling stone gathers no moss
* moss ‘μούχλα θα το μετέφραζα συζητώντας  μα ‘moss’ είναι τα βρύα και οι λειχήνες, το πράσινο βελούδο που συναντάμε σε παλιά υγρά τοιχώματα κι εδάφη.

The Temptations Papa Was A Rolling Stone 1972

 https://www.youtube.com/watch?v=nXiQtD5gcHU

 

879

Σχόλιο από φίλο

Alexis Tambouras

Επειδή στο ζήτημα της ονοματοθεσίας εμπλέκονται ανέκαθεν πολλά αντικρουόμενα στοιχεία - από το πρώτο ροκ δίσκο του Βob Dylan μέχρι και το περιοδικό R.Stone και την επιτυχία αυτή των Τemptations κ.ο.κ. Οφείλω ως εκ των πρώτων οπαδών του συγκροτήματος των R.Stones απο απαρχές της δεκαετίας του 60 να διευκρινήσω πως το όνομα της περιβόητης πλέον ροκ μπάντας , μικρή σχέση θα μπορούσε να έχει με το τραγούδι των Τemptations της Motown , που πέραν του ότι δεν είναι κάν αρχικά δικό τους - έγινε πασίγνωστο χάρη σε αυτούς από το 1972 που το δανείστηκαν σαν cover από το ρεπερτόριο των Undisputed Truth που το κυκλοφόρησαν σαν σαρανταπεντάρι τον Μάϊο του ίδιου χρόνου . Οι Rolling Stones επέλεξαν το όνομά τους από το Rollin' Stone μιά παλιότερη επιτυχία του Μuddy Waters από το 1950 , είκοσι χρόνια νωρίτερα καθ' ομολογία των ιδίων που από πιτσιρικάδες ήταν φανατικοί θαυμαστές του 

μεγάλου Αμερικανού Μπλουζίστα . Το οποίο συγκεκριμένο τράκ αξίζει να αναφερθεί αποτελεί ερμηνεία του Waters , σε ελεύθερη απόδοση , του Catfish Blues - μιας μελωδίας από τις εκβολές του Μισισιππή που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1920 ! 

https://youtu.be/sVmEMv8rcCA

Για τη δόση μου, με αναδρομικά της Vivienne Westwood

Το #vaxxie μου, καπάκι.

Δεύτερη δόση και ουρά δε βγάζω,

κι ακόμα να επικοινωνήσει μαζί μου ο Bill Gates, τώρα που, άμα βαριέται μοναχούλης, έχει πρόσβαση να παρακολουθεί τη συναρπαστική ζωή μου.

Χάνει βεβαίως.

Διότι να, το βλέπετε , τι ενδιαφέρουσα η συζήτηση με τη συμπαθέστατη γιατρό την οποία ενημέρωσα ότι, ιδανικές για μέρες ζεστές και βροχερές όπως χθες, οι πολυαγαπημένες μου ροζ εξώφτερνες γόβες με τις νεκροκεφαλές, είναι φτιαγμένες από ανακυκλωμένο πλαστικό (τύπου 'le mi boukalion' όπως λέγαμε τα γαλλομαθή μαθητούδια) κι ότι η Vivienne Westwood που τις σχεδίασε είναι ένας θρύλος μόνη της, η designer πίσω από τα τρύπια t shirts του πρώτου Punk, δηλαδή των Sex Pistols που σύχναζαν στο μαγαζί της στην King's Road που από τότε έχει γίνει διεθνής οίκος Ραπτικής όπως κι η ίδια η Vivienne δε είναι πλέον μπουτικέρισα με ψεκασμένα ρούχα μα οικολόγος φεμινίστρια που τολμά, μεταξύ άλλων να φωτογραφίζεται στα 80 της με ή δίχως φύλλο συκής.

___________________

Εικόνες πολλές, 

με τη Γιατρό, τη Vivienne Westwood 

και με τα peeptoe heels 'Melissa' τής συλλογής 'Anglomania',

τα οποία έχουν κι ένα πρόσθετο αναπάντεχο χαρακτηριστικό: μυρίζουν.

Τσιχλόφουσκα.

Αθήνα (αναγνωρίζετε τον καναπέ και το πιάτο) τα πάω και τα φέρνω,

ενώ το Fb τα αναγνώρισε  από μονο του  και τα ανέσυρε στη ροή:

https://www.facebook.com/photo?fbid=10222152158527447&set=pcb.10222152153887331

 

Suki & Maiko the Calico_Cats

 

https://www.youtube.com/watch?v=aRI-AnrmG70

Βενετία: η πλημμυρίδα κι η καταστροφή

« Η Βενετία επλήγη χθες από την δεύτερη μεγαλύτερη πλημμυρίδα που έχει καταγραφεί ποτέ, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να πλημμυρίσει η ιστορική βασιλική του Αγίου Μάρκου και να βυθιστούν στο νερό πολλές από τις πλατείες και τα σοκάκια της.

Ο δήμαρχός της Λουίτζι Μπρουνιάρο ανακοίνωσε ότι θα κηρύξει τη Βενετία σε κατάσταση καταστροφής και προειδοποίησε για σοβαρές ζημιές στην πόλη.»

Αν ζήσουμε ως το 2050, μάλλον πριν πνιγούμε στο σκουπίδι και το πλαστικό και το καυσαέριο, πριν στερηθούμε το καθαρό νερό και τη φρέσκια τροφή, πριν καταφύγουμε στα μεζεδάκια από κατσαρίδες, πριν λιώσουμε από τη ζέστη και παγώσουμε απ' το κρύο, 

μας βλέπω να αποχαιρετάμε ένα ένα όσα αγαπήσαμε.

Η Βενετία σήμερα.

Αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής που ακόμα αρνούνται ανεγκέφαλοι εγωιστές της γης αλλά, λένε κάποιοι Βενετσιάνοι, και της τοπικής διαφθοράς.

Παράλογοι κυρίαρχοι ενός πλανήτη που δεν ξέρουμε να διαχειριστούμε δίνουμε το τιμόνι στους πιο παιδαριώδεις, τους πιο κουτούς, τους πιο εγωπαθείς συνανθρώπους μας και μετά κλαίμε για τη ζημιά.

Τι άλλο να πω;

Μπράβο μας!

__________________________________________

Με την ευκαιρία σας ζητώ μια χάρη:

Η πλημμυρίδα είναι η φάση της παλίρροιας κατά την οποία η στάθμη των νερών ανεβαίνει. Γράφεται με τα δύο μ των ομόρριζων αρχαιοελληνικών λέξεων, γραφή που απαντάται σε πολλούς κώδικες και δικαιολογείται ως προϊόν παρετυμολόγησης από το πλήν + μύρομαι (βλέπε Liddell-Scott στο λήμμα πλημυρίς).

WOW.... Severe flooding scenes from #Venice, Italy last night 12th November as high tides and storm surge affects the city. Report VeneziaOfficial ig #severeweather #extremeweather #floods pic.twitter.com/bqQS3Est1k

— WEATHER/ METEO WORLD (@StormchaserUKEU) November 13, 2019

Καλό σαββατοκύριακο με τους νεκρούς μας!

Όλες οι  ώρες δεν είναι καρπερές, κι όμως

όλες τις ώρες σκαλίζω την ψυχή μου από συνήθεια.

Ίων Δραγούμης, ‘Το μονοπάτι’*

2 Νοεμβρίου, 3.30 π.μ., και γράφω έξω στην αυλή. Υποσχέθηκα κάτι για ιερό σκοπό και θέλω όταν ξυπνήσει ο παραλήπτης να το έχει λάβει. Μα ο νους τρέχει… τρέχει….

Νύχτα γλυκιά σαν ανοιξιάτικη αν δε μοσχοβολούσε αυγουστιάτικα ο ημικύκλιος ώριμος βασιλικός μου όποτε τον χαϊδεύω. Σπάνια άπνοια, αθόρυβη νύχτα μαύρη με πυκνή σιωπή.

Περνώντας για να ξανασερβίρω  τσάι στο ψηλό ποτήρι μου τρομάζουν τα μικρά πουλιά που κάθε χειμώνα έρχονται να φωλιάσουν πάνω από την πόρτα μου. Για μια στιγμή, αυθόρμητα, διστάζω να ανάψω το έξω φως για να μην τα ξυπνήσω, αλλά μετά θυμάμαι ότι έχουν συνηθίσει. Χθες ούτε που ξεμύτισαν τέτοια ώρα με τη μπόρα που λίγοι την κατάλαβαν. Ήρθε η σαιζόν ανάπαυσης, κοιμάται το νησί από νωρίς. Λάμπουν από μακριά τα λίγα μαγαζιά που ξενυχτούν, το φως τους καθρεφτίζεται ως μακριά στο μαύρο δρόμο.

Βγήκα και μάζευα τα μαξιλάρια της αυλής κάτω από τη δυνατή βροχή που ξέπλυνε άμμο και σκόνη μηνών από τα λίγα δέντρα και τα αυτοκίνητα. Φρέσκα έλαμπαν τα φύλλα των αειθαλών  ενώ συκιές κι αμπέλια κιτρίνισαν τη γη με τα κρουστά τους φύλλα.

―Έβρεξε; Τι ώρα; με ρωτούσε φίλος που ξέρει ότι δεν κοιμάμαι και που ξύπνησε το πρωί σε νησί αστραφτερό, καινούργιο.

Στον κοιμισμένο κόσμο ολομόναχη μάζεψα τα βαριά μαξιλάρια μα τα πουλιά δε βγήκαν, το έχουν βέβαια για φυσικό να βρέχει όταν μπει ο Νοέμβριος. Η Νύχτα των Νεκρών μάς τραβάει μέσα να στρώσουμε λαμπρό τραπέζι στο βαθύ σκοτάδι, για ευχές και προσευχές ανάβοντας κεριά που τρεμοπαίζουν.

Κάποιος θα προσευχόταν να μην έρθει ο χειμώνας. Κι αυτού του κάποιου η προσευχή εισακούστηκε: Δουλεύω έξω, με μια εσάρπα αχρείαστη κρεμασμένη στη ράχη της καρέκλας μου, ακίνητη τη φλόγα στο μικρό κερί και παγωμένο τσάι στο ψηλό ποτήρι μου.

Του Αγίου Δημητρίου, λένε οι παραδόσεις, στην Ελλάδα άναβε το τζάκι. Να καπνιστεί, ν' αρχίσουν στα χωριά τα χοιροσφάγια που θέλουν αέρα κρύο βορινό και ήλιο χειμωνιάτικο ώστε δίχως μύγες να κρεμαστούν λουκάνικα έξω να στεγνώσουν ή, στα ορεινά χωριά, να στριμωχτούν τσιγκέλια κάτω από την καμινάδα ώστε να καπνιστούν τα χοιρομέρια απ’ τη φωτιά που πλέον δε θα έσβηνε ως το Πάσχα, το θάνατο του Άδωνι και την ανάσταση της Περσεφόνης. Έθιμα αρχαία, πλέον ανεφάρμοστα, ούτε λόγω αστυφιλίας και χορτοφαγίας ούτε επειδή το σφάχτη αντικατέστησε ο χασάπης (ή ο ταβερνιάρης κι εστιάτωρ) αλλά λόγω της Κλιματικής Αλλαγής, της Υπερθέρμανσης της Γης, που βιώνουμε όλοι εκτός του Πλανητάρχη.

Μόνη μου φλυαρώ κι ακόμα να τελειώσω αυτό που ανέλαβα. Κοκκίνισε η Ανατολή και τα χαρτιά μου τα σκορπά ένα αεράκι. Ξημέρωσε η ημέρα των ψυχών σήμερα, Ψυχοσάββατο.

Καλό σαββατοκύριακο με τους νεκρούς μας!
[Και δώρο, μαζί με εικόνες της Αυγής και της νύχτας μου, ένα αφιέρωμα στο Ψυχοσάββατο.]

____________________________________

*Το

«Όλες οι ώρες δεν είναι καρπερές, κι όμως

όλες τις ώρες σκαλίζω την ψυχή μου από συνήθεια.»

το έγραφε

ο πολυαγαπητός μου Ίων Δραγούμης

στο 'Μονοπάτι' του 

και τον διαβάζω στην εξαιρετική 'Οδό της Καστοριάς' του φίλου γιατρού και ποιητή, και εν Δραγούμη αδελφού μου, Νώντα Τσίγκα.

Εικόνες

Αυτή η  Αυγή, αυτή η Νύχτα. Πώς να δουλέψεις, πώς να κοιμηθείς;

Γνωρίζω όμως ότι πλέον όλο και πιο λίγοι τα γνωρίζουν ή θυμούνται, γι αυτό ακολουθεί απόσπασμα δικού μου άρθρου για

ΤΟ ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ 

Όλα τα Σάββατα είναι μνημόσυνα των νεκρών μας για την Εκκλησία και οι πιστοί πηγαίνουν με πρόσφορα και με λίστες σε χαρτάκι να διαβάσει ο παπάς τα ονόματα των πεθαμένων τους. Τα Επίσημα όμως είναι δυο Ψυχοσάββατα (τρία για το λαό μα επισήμως δεν αναγνωρίζεται εκείνο των Αγίων Θεοδώρων με τα παγανιστικά του έθιμα, όταν  τα  κορίτσια βάζουν κόλλυβα κάτω από το μαξιλάρι για να ονειρευτούν 'ποιος θα τις πάρει'). Ένα είναι της Πεντηκοστής που λέγεται και του Ροσαλιού, μνήμη λαού στη τη ρωμαϊκή γιορτή των Ρουσαλίων ή Ροζαλίων, και το άλλο σήμερα, το 'Προ Της Αποκρέω'.

Σ΄αυτά τα δυό μεγάλα Ψυχοσάββατα καλούμαστε να θυμηθούμε «πάντες τους απ’ αιώνος κοιμηθέντες ευσεβώς επ’ ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου» και να μνημονεύσουμε

« Όλους εκείνους που υπέστησαν «άωρον θάνατον», σε ξένη γη και χώρα, σε στεριά και σε θάλασσα.

Εκείνους που πέθαναν από λοιμική ασθένεια, σε πολέμους, σε παγετούς, σε σεισμούς και θεομηνίες.

Όσους κάηκαν ή χάθηκαν.

Εκείνους που ήταν φτωχοί και άποροι και δεν φρόντισε κανείς να τούς τιμήσει με τις ανάλογες Ακολουθίες και τα Μνημόσυνα.»

[από: http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2018/02/blog-post_10.html#ixzz645rnC146 ]

Μ' αυτή την ευκαιρία στην εκπομπή μου που τέλειωνε μεσάνυχτα Παρασκευής πριν το Ψυχοσάββατο έκανα αφιέρωμα στους νεκρούς των φυλακών, στους χρήστες τους κυνηγημένους και διάφορα άγρια και θλιμμένα αλλά σοβαρά.

Αφήνουμε πάντα ένα «εύλογο» χρονικό διάστημα πριν ανεβάσουμε στο σύννεφο τις εκπομπές. Όμως λόγω της ημέρας με πιέζουν οι νεκροί και σας την προσφέρω ανήμερα σα πρόσφορο ή κόλλυβα για όσους έχουμε χάσει.

Στη μέση της έχω κι ένα ολόκληρο θεατρικό, «Το Ψυχοσάββατο' του Ξενόπουλου σε σκηνοθεσία για ραδιόφωνο του Σπύρου Ευαγγελάτου. Αν με βαριέστε ακούτε μόνο αυτό, εάν με προτιμάτε το πηδάτε.

Ακολουθεί η λίστα περιεχομένων:

Αφιέρωμα στο Ψυχοσάββατο,

μνήμη νεκρών

και των ψυχών επιστροφές στον Άδη

με 

πρέζα και με Θάνατο και Φυλακή

Novartis σκανδάλου προσωπική υποψία
Εξαρχείων 'καγκελάκι' κι επαναστατική γυμναστική
και Διόνύση Σαββόπουλου πομπές,

με 

σχόλια για τα τρέχοντα [Μιχαλολιάκου καταδίκη και Χρυσή Αυγή]

με

Θεατρικό:

 'Το Ψυχοσάββατο' του Γρηγόριου Ξενόπουλου 

[Σκηνοθεσία: Σπύρος Ευαγγελάτος,

Παίζουν Αντιγόνη Βαλάκου, Στέλιος Βόκοβιτς, Έλλη Ξανθάκη, Αφροδίτη Γρηγοριάδου],

με 

Μουσική ανάκατη μα διαλεγμένη 

και

απαγγελία Δημοτικών Μοιρολογιών 

και ποιημάτων από 'Τα 40 Του Θανάτου' μου.

Read more: http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2018/02/blog-post_10.html#ixzz645sVYcFb

https://www.mixcloud.com/DaphneKastell/2-hours-with-daphne-chronopoulou-_-ψυχοσάββατο-9-φεβρ2018/