Σονέτο Της Μήκονος με το Νϊκο Αϊβαλή

Από Τα 40 Του Θανάτου' μου

Αυτό το σονέτο τής Μήκονος Υπνοφόρου, το είχα παρουσιάσει ανέκδοτο ακόμα στο Δεύτερο Πρόγραμμα,  προσκεκλημένη στην εκπομπή του Νίκου Αϊβαλή, πολύ παλιού αγαπημένου φίλου που μάς άφησε νωρίς ξαφνικά και αναπάντεχα.

Από τα πρώτα νεανικά μου χρόνια η φιλία μας, κι η εκπομπή του (από τις μακροβιότερες του ραδιοφώνου*) με φιλοξενούσε συχνά, είτε ζωντανά όταν περνούσα από την Αθήνα είτε με δουλειά μου όταν διάβαζε ο ίδιος ποιήματά μου.

Πλάι- πλάι δυο ποιήματα σ΄αυτό το βιβλίο έχουν αφιέρωση σε δυό πολυαγαπημένους φίλους. Το Νίκο και τη  Στάλη 

Ούτε που μου περνούσε από το νου ότι κι οι δυό θα πέθαιναν τόσο σύντομα, και μάλισταπριν από εμένα που, έτσι που κι εγώ κυνήγησα το δράκο κάποτε, νόμιζα πάντα ότι πρώτη θα έφευγα για το μακρύ ταξίδι.

Έμεινα πίσω όμως. Και μου λείπουν. Μου λείπουν πολύ και οι δύο. 

___________________________________________

*«Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου», μια εκπομπή 39 ετών· φέτος θα γιόρταζε τα  40 χρόνια της.

________________

Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7 - #defteroprogramma

12 Μαρτίου 2022  · 

Με μεγάλη οδύνη μοιραζόμαστε την απώλεια του ραδιοφωνικού παραγωγού και ηθοποιού Νίκου Αϊβαλή, που για περισσότερο από 40 χρόνια κοσμούσε «διακριτικά» τα μικρόφωνα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Η οικογένεια της ΕΡΤ και ιδιαίτερα οι συνάδελφοι και φίλοι του στο Δεύτερο Πρόγραμμα το οποίο υπηρέτησε με μεγάλη αγάπη επί 4 δεκαετίες, είμαστε συντετριμμένοι από τη αιφνιδιαστική απώλεια του Νίκου. Του πάντα χαμογελαστού, ευγενικού και φυσικά «διακριτικού» Νίκου, η εκπομπή του οποίου «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου» θα έκλεινε του χρόνου 40 χρόνια παρουσίας στα ερτζιανά. Όλες οι εκπομπές του Δεύτερου είναι αφιερωμένες στη μνήμη του Νίκου μας. Την Κυριακή, στις 6 το απόγευμα, που θα εξέπεμπε ο Νίκος Αϊβαλής, το δύσκολο έργο του αποχαιρετισμού αναλαμβάνει «διακριτικά» ο συνοδοιπόρος και φίλος του Σιδερής Πρίντεζης, με μια εκπομπή αφιερωμένη στο Νίκο. Δυστυχώς θα υπάρξουν και άλλες τέτοιες άμεσα. Είχαμε τόσα σχέδια για τους προσεχείς εορτασμούς για τα 70 Χρόνια Δεύτερο και είναι πολύ πονετικό ότι θα τα γιορτάσουμε χωρίς το Νίκο Αϊβαλή.

Συλλυπούμαστε τα αδέλφια του, την οικογένειά του, τους φίλους του.

Ποιος ήταν ο Νίκος Αϊβαλής;

Ο Νίκος Αϊβαλής γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Θέατρο στις Δραματικές Σχολές «Θέατρο Τέχνης – Κάρολος Κουν», στη Σχολή του Πέλου Κατσέλη, στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών στο Γκρατς στην Αυστρία.

Παρακολούθησε σεμινάρια με τον Μίνω Βολανάκη και ως ηθοποιός έπαιξε στο Θέατρο, αλλά και στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Τελευταία του παρουσία στο σινεμά, η συμμετοχή του στο «λπ», μια ταινία-ντοκιμαντέρ για τη Λένα Πλάτωνος το 2017. Στο τέλος της ίδιας χρονιάς επιμελήθηκε και συμμετείχε τον κύκλο παιδικών παραστάσεων «Άσπρο χιόνι, μαύρο χιόνι» στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων Λευτέρης Βογιατζής.

Επί σκηνής τελευταία φορά τον είδαμε στον μονόλογο του Ζαν Ζενέ «Ο Σκοινοβάτης» που ανέβηκε στο θέατρο Φούρνος την περίοδο 2019-2020.

Όσον αφορά τη δισκογραφία, συμμετέχει στους δίσκους: «Μάσκες Ηλίου» της Λένας Πλάτωνος, «Το νησί των λωτοφάγων» του Στάμου Σέμση με την Έλλη Πασπαλά, «Αντίπυρα» της Δανάης Παναγιωτοπούλου, «Απ’ τη στεριά το νερό και τον αέρα», «Ορθογραφία της αγάπης» (συμμετείχε ερμηνευτικά, στιχουργικά και με ζωγραφιές) και του Μιχάλη Ανδρονίκου, «Νότες σε αχνό πορτοκαλί» του Φίλιππου Περιστέρη και "Περιπέτεια" του Δημήτρη Αρναούτη.

Η μεγάλη του αγάπη όμως ήταν, είναι και θα είναι το Ραδιόφωνο, το οποίο υπηρέτησε επί πολλά χρόνια. Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 ήταν στην Ελληνική Ραδιοφωνία. «Παιδί – μαθητής» της Σοφίας Μιχαλίτση ξεκίνησε στο Δεύτερο Πρόγραμμα με την εκπομπή «Οι Κυρίες της τζαζ». Το 1983 ακολούθησε η εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου», μια εκπομπή που υπήρχε μέχρι σήμερα! Ακούστε εδώ πρόσφατες εκπομπές του Νίκου, με αφιερώματα, συνεντεύξεις, επετειακές αναφορές. Η τελευταία εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου» μεταδόθηκε στις 6 Μαρτίου του 2022.

Κινηματογραφικές ταινίες:

λπ μια ταινία για τη Λένα Πλάτωνος 2017

Ταξίδι στην Πρωτεύουσα 1982

Τον Καιρό των Ελλήνων 1981

Τηλεοπτικές σειρές:

Dr Τζούλια και Ms Χάιδω -1994|1994- Star

Αμαρτίαι γονέων -1993|1993- ΕΤ2

Οι φιλενάδες -1993|1993- ΑΝΤ1

Οικογένεια -1990|1990- ΑΝΤ1

Στενές επαφές τρύπιου τοίχου -1991|1991- ΕΤ1

Νίκος Αϊβαλής

Νίκος Αϊβαλής #rip

Ο νεανικός μου φίλος, ο διακριτικός οικοδεσπότης Νίκος Αϊβαλής, αιώνιο αγόρι στεφανωμένο με πάλλευκο σύννεφο.

Δικός και ανεξάρτητος, ευγενής με απέραντα αποθέματα συμπόνιας για κάθε τρέλα, λόξα και ιδιαιτερότητα, βαθιά αγάπη για την Ποίηση και το Θέατρο, ήταν ο φίλος που πάντα συναντούσα όταν πήγαινα στην Αθήνα, η εκπομπή στην οποία πάντα με καλούσε να κουβεντιάσουμε κάθε νέο βιβλίο μου ή κάθε νέο βήμα.

Χωρίς το Νίκο αδειάζει η δική μας η ζωή.

 

Φέρνω μικρό βιογραφικό και το ποίημα (με αναφορά στον αγαπημένο μας Λαπαθιώτη) που του αφιέρωσα στα ’40 του Θανάτου’ μου.

Φέρνω και την τελευταία του ανακοίνωση εκπομπής του, προφητική θα την έλεγα καθώς αναγγέλλει το 'Να Πεθάνει ο Χάρος' του Θωμά Κοροβίνη.

Σίγησε» η φωνή του ραδιοφωνικού παραγωγού και ηθοποιού Νίκου Αϊβαλή - Παρουσίαζε επί 40 χρόνια την εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου»

Θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο σκόρπισε ο αιφνίδιος θάνατος του επί 40 χρόνιαραδιοφωνικού παραγωγού της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, Νίκου Αϊβαλή. Την είδηση του θανάτου του γνωστοποίησε το Δεύτερο Πρόγραμμα της ΕΡΤ.

«Με μεγάλη οδύνη μοιραζόμαστε την απώλεια του ραδιοφωνικού παραγωγού και ηθοποιού Νίκου Αϊβαλή, που για περισσότερο από 40 χρόνια κοσμούσε «διακριτικά» τα μικρόφωνα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Η οικογένεια της ΕΡΤ και ιδιαίτερα οι συνάδελφοι και φίλοι του στο Δεύτερο Πρόγραμμα το οποίο υπηρέτησε με μεγάλη αγάπη επί 4 δεκαετίες, είμαστε συντετριμμένοι από την αιφνιδιαστική απώλεια του Νίκου.

Του πάντα χαμογελαστού, ευγενικού και φυσικά «διακριτικού» Νίκου, η εκπομπή του οποίου «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου» θα έκλεινε του χρόνου 40 χρόνια παρουσίας στα ερτζιανά. Όλες οι εκπομπές του Δεύτερου είναι αφιερωμένες στη μνήμη του Νίκου μας. Την Κυριακή, στις 6 το απόγευμα, που θα εξέπεμπε ο Νίκος Αϊβαλής, το δύσκολο έργο του αποχαιρετισμού αναλαμβάνει «διακριτικά» ο συνοδοιπόρος και φίλος του Σιδερής Πρίντεζης, με μια εκπομπή αφιερωμένη στο Νίκο. Δυστυχώς θα υπάρξουν και άλλες τέτοιες άμεσα. Είχαμε τόσα σχέδια για τους προσεχείς εορτασμούς για τα #70ΧρόνιαΔεύτερο και είναι πολύ πονετικό ότι θα τα γιορτάσουμε χωρίς το Νίκο Αϊβαλή.

Συλλυπούμαστε τα αδέλφια του, την οικογένειά του, τους φίλους του.

Ποιος ήταν ο Νίκος Αϊβαλής

Ο Νίκος Αϊβαλής γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Θέατρο στις Δραματικές Σχολές «Θέατρο Τέχνης – Κάρολος Κουν», στη Σχολή του Πέλου Κατσέλη, στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών στο Γκρατς στην Αυστρία.

Παρακολούθησε σεμινάρια με τον Μίνω Βολανάκη και ως ηθοποιός έπαιξε στο Θέατρο, αλλά και στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Τελευταία του παρουσία στο σινεμά, η συμμετοχή του στο «λπ», μια ταινία-ντοκιμαντέρ για τη Λένα Πλάτωνος το 2017. Στο τέλος της ίδιας χρονιάς επιμελήθηκε και συμμετείχε τον κύκλο παιδικών παραστάσεων «Ασπρο χιόνι, μαύρο χιόνι» στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων Λευτέρης Βογιατζής.

Επί σκηνής τελευταία φορά τον είδαμε στον μονόλογο του Ζαν Ζενέ «Ο Σκοινοβάτης» που ανέβηκε στο θέατρο Φούρνος την περίοδο 2019-2020.

Όσον αφορά τη δισκογραφία, συμμετέχει στους δίσκους «Μάσκες Ηλίου» της Λένας Πλάτωνος και «Το νησί των λωτοφάγων» του Στάμου Σέμση με την Έλλη Πασπαλά.

Η μεγάλη του αγάπη όμως ήταν, είναι και θα είναι το Ραδιόφωνο, το οποίο υπηρέτησε επί πολλά χρόνια. Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 ήταν στην Ελληνική Ραδιοφωνία. «Παιδί – μαθητής» της Σοφίας Μιχαλίτση ξεκίνησε στο Δεύτερο Πρόγραμμα με την εκπομπή «Οι Κυρίες της τζαζ». Το 1983 ακολούθησε η εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου», μια εκπομπή που υπήρχε μέχρι σήμερα! Ακούστε εδώ πρόσφατες εκπομπές του Νίκου, με αφιερώματα, συνεντεύξεις, επετειακές αναφορές. Η τελευταία εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου» μεταδόθηκε στις 6 Μαρτίου του 2022.

Κινηματογραφικές ταινίες
Λπ: μια ταινία για τη Λένα Πλάτωνος 2017

Ταξίδι στην Πρωτεύουσα 1982

Τον Καιρό των Ελλήνων 1981

Τηλεοπτικές σειρές
Dr Τζούλια και Ms Χάιδω-1994|1994-Star

Αμαρτίαι γονέων-1993|1993-ΕΤ2

Οι φιλενάδες-1993|1993-ΑΝΤ1

Οικογένεια-1990|1990-ΑΝΤ1

Στενές επαφές τρύπιου τοίχου-1991|1991-ΕΤ1».

 

____

PΩMANOY MEΛΩΔOY 5

Μνήμη Ναπολέοντα Λαπαθιώτη 

αφιερωμένο στο Νίκο Αϊβαλή

           ‘Kαί οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι

 και ήταν άσπρα τα σεντόνια’

μα ποιος να νιώσει τη συμπόνια

για ό,τι δεν έχει αισθανθεί.

Ναι, οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι

κι ήταν ερείπιο το σπίτι

και τον περίμενε το θύτη

γιατί είχε πια παραδοθεί.

Μα οι λεμονιές μας πάντα ανθίζανε

και στη βροχή έλαμπαν λεμόνια

σα να μην πέρναγαν τα χρόνια,

σα να μην ήταν να χαθεί.

Aπό τις γρίλιες μας που έτριζαν

περνούσαν το πρωί οι ακτίδες

και έδιναν φρούδες ελπίδες

ότι το σπίτι θα σωθεί.

Σα χρόνια πέρναγαν οι μέρες μας

σαν ώρες έφυγαν τα χρόνια

μα ποιος να νιώσει τη συμπόνια

για ό,τι δεν έχει αισθανθεί.

Σαν τα παιδιά είναι τα σπίτια μας

―δεν είναι ανάγκη να το λέμε―

μιά ζωή δε φτάνει να τα κλαίμε

αν πριν χαθούμε έχουν χαθεί.

Aυτοί οι μπερντέδες που ήταν κόκκινοι

κρέμονταν πριν να γεννηθούμε

μα ήρθε η ώρα που πενθούμε

ό,τι ήταν για να μας πενθεί.

Ποιος θα θυμάται πια το γέλιο μας

ποιος την απελπισία, το δάκρυ

όταν δε βρίσκαμε την Άκρη

κι οι φίλοι έμοιαζαν εχθροί;

T’ άσπρα σεντόνια ήταν οι μάρτυρες

στο ηλιοβασίλεμα ροδίζαν,

και τα άνθη λεμονιάς θυμίζαν

πως Άνοιξη ξανά θα ’ρθεί.

Mιά ακρίδα κάποτε κοιμήθηκε

και ξεχειμώνιασε στην πόρτα

που του χειμώνα άγρια χόρτα

την έδειχναν πάντα κλειστή.

Και οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι

και ήταν άσπρα τα σεντόνια,

μα ποιος να νιώσει τη συμπόνια

για ό,τι δεν έχει αισθανθεί.

Ναι οι λεμονιές μας πάντα ανθίζανε

και στη βροχή έλαμπαν λεμόνια

κι όταν γκρεμίστηκαν τα χρόνια
πέθανε κι η παλιά ζωή.

ΕΡΤ

Ποιος ήταν ο Νίκος Αϊβαλής

Ο Νίκος Αϊβαλής γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Θέατρο στις Δραματικές Σχολές «Θέατρο Τέχνης – Κάρολος Κουν», στη Σχολή του Πέλου Κατσέλη, στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών στο Γκρατς στην Αυστρία.
Παρακολούθησε σεμινάρια με τον Μίνωα Βολανάκη και ως ηθοποιός έπαιξε στο Θέατρο, αλλά και στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Τελευταία του παρουσία στο σινεμά, η συμμετοχή του στο «λπ», μια ταινία-ντοκιμαντέρ για τη Λένα Πλάτωνος το 2017.
Στο τέλος της ίδιας χρονιάς επιμελήθηκε και συμμετείχε τον κύκλο παιδικών παραστάσεων «Άσπρο χιόνι, μαύρο χιόνι» στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων Λευτέρης Βογιατζής.

Επί σκηνής τελευταία φορά τον είδαμε στον μονόλογο του Ζαν Ζενέ «Ο Σκοινοβάτης» που ανέβηκε στο θέατρο «Φούρνος» την περίοδο 2019-2020.

Όσον αφορά τη δισκογραφία, συμμετέχει στους δίσκους: «Μάσκες Ηλίου» της Λένας Πλάτωνος, «Το νησί των λωτοφάγων» του Στάμου Σέμση με την Έλλη Πασπαλά, «Αντίπυρα» της Δανάης Παναγιωτοπούλου, «Απ’ τη στεριά το νερό και τον αέρα», «Ορθογραφία της αγάπης» (συμμετείχε ερμηνευτικά, στιχουργικά και με ζωγραφιές) και του Μιχάλη Ανδρονίκου, «Νότες σε αχνό πορτοκαλί» του Φίλιππου Περιστέρη και “Περιπέτεια” του Δημήτρη Αρναούτη.
Η μεγάλη του αγάπη όμως ήταν το Ραδιόφωνο, το οποίο υπηρέτησε επί πολλά χρόνια. Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 ήταν στην Ελληνική Ραδιοφωνία. «Παιδί – μαθητής» της Σοφίας Μιχαλίτση ξεκίνησε στο Δεύτερο Πρόγραμμα με την εκπομπή «Οι Κυρίες της τζαζ». Το 1983ακολούθησε η εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου», μια εκπομπή που υπήρχε μέχρι σήμερα!
Η τελευταία εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου»μεταδόθηκε στις 6 Μαρτίου του 2022.

Κινηματογραφικές ταινίες:

·       «λπ» μια ταινία για τη Λένα Πλάτωνος 2017

·       «Ταξίδι στην Πρωτεύουσα» 1982

·       «Τον Καιρό των Ελλήνων» 1981

Τηλεοπτικές σειρές:

·       Dr Τζούλια και Ms Χάιδω 1994|1994 – Star

·       Αμαρτίαι γονέων 1993|1993 – ΕΤ2

·       Οι φιλενάδες 1993|1993 – ΑΝΤ1

·       Οικογένεια 1990|1990 – ΑΝΤ1

·       Στενές επαφές τρύπιου τοίχου 1991|1991 – ΕΤ1

_____________________________

Στο Μεταδεύτερο ― με το Νίκο Αϊβαλή για ένα καλύτερο κόσμο
https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2014/09/blog-post_29.html#ixzz7NbTlk1KM

 

Από το Μουσείο Της Ζωής μου- carte postale

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2017/12/carte-postale.html

και 

για το Νίκο πιο πολλά:

EΡΤ

«Έφυγε» ο Νίκος Αϊβαλής, ηθοποιός και ραδιοφωνικός παραγωγός του Δευτέρου Προγράμματος

https://www.ertnews.gr/eidiseis/politismos/efyge-o-nikos-aivalis-ithopoios-kai-radiofonikos-paragogos-toy-deyteroy-programmatos/

Σονέτο Της Μήκονος με το Νϊκο Αϊβαλή

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2023/02/blog-post_18.html#axzz8S2Ek2YmQ

1 χρόνο χωρίς τη Στάλη― και δεν παλεύεται

'Φίλες για πάντα' έγραφε πάνω στις φωτογραφίες μας.

Δεν τον αντέχω αυτό το θάνατο. Έχω χάσει πολλούς φίλους αλλά αυτός της Στάλης δεν αντέχεται. Πονάει η καρδιά μου καθώς γράφω, σα να αδειάζει το αίμα, σα να χάνομαι –γι αυτό και γράφω αποσπασματικά και άσχημα. 

Είχε ένα τρόπο να μαζεύει γύρω της ανθρώπους με αξία και στα αμέτρητα κουτιά και συρταράκια της φύλαξε θησαυρούς τα ενθυμήματα. Κάπου θα έχει τακτικά βαλμένα τα ποιητικά πεσκέσια μου, τα ευχαριστώ για τα χίλια δυό μικρά δωράκια που δένουν τις φιλίες.

Της έλεγα ταρώ από πάντα. Τα τελευταία- όπως έγινε και με άλλο φίλο πριν πεθάνει, ήταν τα ωραιότερα. Νοσοκομείο, ναι, μα όχι εγχείρηση και μια ολοκλήρωση, ένα κλείσιμο του κύκλου, μια νιρβάνα. Και πάλι, ο νους δεν πήγε, αρνιόμουν να το δω και τα κλεισα ζητώντας να μου κάνει ερωτήσεις για συγκεκριμένα.

Χρόνια γειτόνισσες, χρόνια φίλες. Στην Αθήνα, στην Πόλη, στη Μύκονο, στο Βερολίνο- γιατί  η Στάλη δεν καθόταν λεπτό. 'Γυρίστρα είμαι' έλεγε.

Ξυπνούσα αργά κι έβρισκα Κυριακές στο πρεβάζι μου τις κυριακάτικες εφημερίδες να με περιμένουν. Περνούσα ώρες διαβάζοντας και γράφοντας κάτω από τη μεγάλη μας ελιά κι ερχόταν αναψοκοκκινισμένη από τις βόλτες της, πάντα με κάτι φρέσκο, βιβλία κι ανθρώπους και νέα κοσμικά αλλά ποτέ κουτσομπολιά. Ήταν ο πιο διακριτικός άνθρωπος που γνώρισα στη ζωή μου.

'Δεν είμαι κυρία σαν εσένα', μου έλεγε. 'Άμα μαλώνω μου βγαίνει το άλλο'.

Και είχε άδικο.

Πάντα μείωνε τον εαυτό της. Βρέθηκα κάποτε μπροστά σε ένα καυγά  άκρας κατινιάς απ' αυτούς που καταλήγουν σε υστερίες, την έβριζε χυδαία κάποια κοινή φίλη ώσπου την τάραξε μέχρι λιποθυμίας. Κι ύστερα το συζητούσαμε κι ήταν θιγμένη, θυμωμένη, οργισμένη όσο δεν παίρνει. Κι όμως, ούτε την ώρα που η άλλη φώναζε, ούτε μετά όταν μείναμε οι δυό μας δεν την ξέφυγε ένα μεγάλο εξευτελιστικό μυστικό για την εχθρό της που ήξερα πως ήξερε.

Ποτέ δε βρέθηκε σε παρεξήγηση, ποτέ σε σούπα-μούπες κι ας ήταν πάντοτε πιστή και αφοσιωμένη στους φίλους.

Σε ομιλίες και γιορτές μου ερχόταν με κόκκινα τριαντάφυλλα, πολλά μια αγκαλιά και μια τσάντα.

Τριαντάφυλλα έχουν και τα δώρα της. Κουτιά, ημερολόγια και χαλκομανίες στα τετράδια που μου αγόραζε για το ημερολόγιό μου.

Μας φύλαγε την πρέζα όταν με τον Παύλο βαυκαλιζόμασταν πως θα την κόψουμε αν παίρνουμε λιγάκι μόνο μετά της 5.μμ που εκείνη γύριζε από το γραφείο. Το ειδύλλιό τους τέλειωσε μα έμειναν φίλοι. Με όλους ήταν φίλη. Κι όλοι οι οι φίλοι έχουν μια δική τους Στάλη που πενθούν. Μια Ηλιοστάλακτη που φεύγοντας αφήνει μαύρη τρύπα.

4 μήνες πριν είχε πεθάνει η Λιόπη. Εγώ τις είχα συστήσει. Ήταν πριν τα ΒΥΖΙΑ και παρακάλεσα τη Στάλη να βοηθήσει ενδυματολογικά τη Λιόπη διότι στο προηγούμενο ντοκιμαντέρ της την είχαν βάψει αγνώριστη 'επαγγελματικά' όπως βλέπουμε κάτι νύφες-τέρατα. Ντύνονταν παρόμοια, με χρώματα, πλεκτά, με φραμπαλάδες, κορδελίτσες και ήξερα πως το αλάνθαστο γούστο της Στάλης θα βοηθούσε να φανεί η Λιόπη όπως την ξέρουμε. Αμέσως έδεσαν.

4 μήνες πριν τη Στάλη έφυγε η Λιόπη. Η Στάλη ήταν ήδη στο νοσοκομείο, πάλι κάτι είχαν βρει, πάλι εξετάσεις, πάλι ελπίδες, πάλι πόνος. 'Καλό ταξίδι γενναίο κορίτσι' την αποχαιρέτησε. 

Πίστευα πως η Στάλη θα έλεγε για μένα. Είχε χαρτιά μου, ποιήματα, αναμνήσεις, ήταν από τους μάρτυρες πως έζησα και πως. Ήξερε πόνους και πληγές, ήταν παρούσα στα τρελά μου και τα αίσχη μου. Και ήξερε κόσμο. Όλους σας. Πίστευα πάντα πως εκείνη θα έλεγε για μένα.

Και μου λείπει.

Μου λείπει η παρέα, τα ταξίδια, η γκρίνια και το χιούμορ της, τα αγγελάκια στις γιορτές και τα φωτάκια. 

Δεν το αντέχω. Ένα χρόνος πέρασε κι ακόμα δεν το δέχθηκα. 

Ακόμα υποφέρω, αυτό δε συνηθίζεται.

Από 'Τα 40 Του Θανάτου' μου, το δικό της:

ΡΩΜΑΝΟΥ ΜΕΛΩΔΟΥ 5 [7-9 Σεπτεμβρίου 2001]

αφιερωμένο 
στην Ηλιοστάλακτη Βαβούλη
τη Γειτόνισσά μου και Φίλη .

Χάνεται ο κόσμος μας, πέφτουν τα κάστρα

το αγαπημένο πλοίο έπεσε σε ξέρα·

συντρίμμια οι αναμνήσεις, σβήσανε τ’ άστρα

με τα λαμπάκια σου που κάνανε τη νύχτα μέρα.

Φαντάσματα επιστρέφουμε στο γκρεμισμένο σπίτι

σα στοιχειωμένη η παλιά ζωή μας  κυνηγάει·

το δαχτυλίδι έπεσε στου ποταμού την κοίτη

και το νερό του χρόνου πίσω δε γυρνάει.

Mοιρολογούμε και πενθούμε, πια ξεριζωμένοι

πρόσφυγες που περιπλανιόμαστε στην ίδια πόλη·

κλαίγοντας τριγυρνάμε σα χαμένοι,

σαν τα πουλιά που χτυπηθήκαν από ασχέτου βόλι.

Πού είναι οι γέρικες ελιές κι οι φτέρες;

Πού είναι οι γάτες, η αλόη του παππού στη γλάστρα,

οι πόρτες μας που έτριζαν; Πού είναι οι μέρες

που έμοιαζαν ατέλειωτες και άπειρες σαν τ’ άστρα;

‘Σα να μη ζήσαμε ποτέ. Καλά που λείπεις’

είπες· καλά που δεν την είδα τη ζωή μας ισοπεδωμένη.

Aλλά με πνίγει ο λυγμός αυτής της λύπης

και η οργή που όσο κι αν πονάμε, μάρτυρας δε μένει

                                            από την τέχνη, την αγάπη, τη φιλία

                               όταν σταθούν ’μπρος στων αρχιτεκτόνων τη μανία.

___________________________________________________________________

Από: 'Τα 40 του Θανάτου', μου

Στη Ρωμανού Μελωδού 5 ζήσαμε με τον Mr Kastell

χρόνια σα μέρες και μέρες σα χρόνια, με Τέχνη, όνειρα, παθιασμένη αγάπη, μεγάλες δυσκολίες και πίκρες που μοιραζόμασταν στον κοινό μας κήπο με την αγαπημένη μου (τότε) γειτόνισσα και (πάντα) φίλη Ηλιοστάλακτη Βαβούλη, μια γυναίκα μοναδική, προικισμένη με τη διακριτικότητα του ιδανικού γείτονα και τη στοργή του πιστού φίλου.

Ο πόνος μου που γκρεμίστηκε το αγαπημένο σπίτι έγινε πένθος βαρύ επειδή μαζί με τη γέρικη ελιά, τα κοτσύφια μου και τα θροΐσματα της ψηλής αχλαδιάς έχασα και τη συντροφικότητα και τη θαλπωρή μιας καθημερινότητας  που αν είχα παρόμοια εμπειρία νομίζω θα την έλεγα «οικογενειακή». 

Τη μετακόμιση τη βίωσα σα να ήταν  θάνατος ολόκληρης της μόνης «οικογένειας» που γνώρισα στη ζωή μου.

https://kastellakia.blogspot.com/2014/10/5-7-9-2001.html#axzz6x7UKwOC9

Ηλιοστάλακτη Βαβούλη ― rip

https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2018/06/rip.html#axzz5qLe8Ebm6

Cassambalis― Η Τέχνη της ζωής και τα κεφτεδάκια της Καγκελαρίου
http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2017/11/cassambalis_19.html#ixzz5qTFvC7hh