Το Αρτεμάκι, η κόρη παλιού φίλου και της Στάλης της πρόωρα χαμένης λατρευτής μου φίλης, έφυγε από το σπίτι κι εδώ και 2 μέρες δε δίνει σημεία ζωής.
Έφυγε απ το Δεκέμβριο από το σπίτι μα ως πριν 4 μέρες ο πατέρας της είχε γνώση πού βρισκόταν.
Έχουν γίνει τα δέοντα βεβαίως
μα ανησυχούμε πάρα πολύ.
Αν έχετε πληροφορία παρακαλώ ειδοποιήστε
στα τηλέφωνα 100 ή 1017 ή στο 6973187627 .Κάθε πληροφορία είναι σημαντική.
_________________________
Από τον Ηλία Προβόπουλο, τον πατέρα της:
16 λιμενομπάτσοι ερευνώνται ως ύποπτοι για κλοπές χρηματικών ποσών από σπίτια στη διάρκεια επιχειρήσεων για ναρκωτικά η Η ιδιότυπο ασυλία των ανδρών του Λιμενικού
Αυτή την δραστηριότητα των λιμενομπάτσων που αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα “Τα Νέα” την αγνοούσαμε. Οπως αναφέρει το έντυπο του Μαρινάκη είναι σε εξέλιξη έρευνα εις βάρος 16 στελεχών του Λιμενικού ως υπόπτων για κλοπές χρηματικών ποσών από σπίτια στη διάρκεια επιχειρήσεων για ναρκωτικά. Την έρευνα πραγματοποιεί η Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων των Σωμάτων Ασφαλείας σε συνεργασία με την Εισαγγελία του Ναυτοδικείου Πειραιά και εντός των επόμενων ημερών αναμένεται να κληθούν να δώσουν τις έγγραφες εξηγήσεις τους για όσα τους αποδίδονται.
Μια ματιά που ρίξαμε στο αρχείο μας, διαπιστώσαμε ότι τέτοιου είδους “αρπαχτές” από λιμενομπάτσους δεν έχουν αναφερθεί, αν και το “ποινικό μητρώο” του σώματος είναι “κατάμαυρο”. ->http://vathikokkino.gr/archives/167701
που στο κέντρο της Αθήνας γεννήθηκα και μεγάλωσα κι αγάπησα κι έζησα κι ακόμα, που ζω αλλού, έχω πάντα ένα διαμέρισμα εδώ από όπου σας γράφω σήμερα.
Ποτέ η Αθήνα δεν ήταν χειρότερη, ποτέ δεν είχε τσιμεντωθεί έτσι, δεν είχαν κοπεί δέντρα (ακόμα και στο Λυκαβηττό) δεν είχε διασπαταληθεί (για να μην πω χειρότερα) το δημόσιο χρήμα, οι φόροι και τα χρέη μας, κονδύλια που χρωστάμε κι εμφανίζονται ως επενδύσεις, ποτέ δεν είδα τόση παραίτηση κι εγκατάλειψη, κλειστές σκονισμένες επιχειρήσεις, κουρελιασμένες τέντες στα μπαλκόνια, σπασμένα πεζοδρόμια, άστεγους ανθρώπους στα σκαλιά των 'μεγάρων' και ποτέ ξανά τόση ένοπλη Αστυνομία να φυλάει την κουρελαρία μας.
Και ποτέ δε διοικήθηκε με τόση αλαζονεία.
Προλαβαίνουμε.
Μην αδιαφορήσετε, μην πάτε για μπάνια ή καφέδες σήμερα.
Κατανοώ.
Κι εγώ για πολλά χρόνια δεν ψήφιζα.
Κατανοώ.
Την περασμένη Κυριακή μπορεί να πήγατε για το σταυρό σε φίλους, γείτονες, ξαδέρφια, ακτιβιστές, μπασκετμπολίστες και ηθοποιούς που θαυμάζετε.
Δικαίωμά σας. Μα σήμερα δεν έχει σταυρούς.
Σήμερα κρίνεται η αλαζονεία, η απάτη, η κακογουστιά κι η μιζέρια, η απόλυτη περιφρόνηση του κατοίκου αυτής της πόλης
Σας εκλιπαρώ.
Μια ταυτότητα θέλει.
Κι υπενθυμίζω: φίλους ΧΑ δεν έχω άρα αυτό δε χρειάζεται να αναφερθεί μα το λευκό ευνοεί το δυνατό.
Επιλέξτε και ψηφίστε.
Είναι ώρα ανάγκης.
Ακολουθεί το κάλεσμα της φίλης μου Μίνας Κακανιά. Και links του «Το πάθημα δε θα γίνει μάθημα» (για να το ξέρετε από τώρα) και του περί δένδρων.
Αν και έχω γεννηθεί στην Αθήνα, πρώτη φορά στην ζωή μου, μετακόμισα στο κέντρο της, το 2019.
Τον μισό χρόνο πάντα μένω στην Πάρο, και τον άλλο μισό έμενα στο Παλαιό Φάληρο, όπου είχαμε ένα Δήμαρχο πρότυπο, τον Διονύση Χατζηδάκη. Ο Χατζηδάκης ήταν πάντα παρών, τα είχε παντα καλά με όλον τον κόσμο, ανεξάρτητου κόμματος, και βοηθούσε απεριόριστα στο να γίνει ο δήμος του όσο καλύτερος γίνεται. Μας είχε κακομάθει, η αλήθεια είναι.
Ερχόμενη στο κέντρο, έφριξα. Τα έργα που γινόντουσαν, έμεναν έτσι για παρά πολύ καιρό, σαν να ήταν παγωμένα στον χρόνο. Ξεκινούσε ένα σκάψιμο, και μπορούσε να μείνει έτσι για ατελείωτους μήνες χωρίς να υπάρχει δε, κάποιο χρονοδιάγραμμα αποπεράτωσης.
Σαν τα σχέδια να μην είχαν μελετηθεί σωστά, σαν να μην τα παρακολουθούσε κανείς, σαν να μην νοιαζόταν άνθρωπος.
Τρεις φορές την εβδομάδα, περπατούσα από το σπίτι μου στ Λ.Αλεξανδρας στο Σύνταγμα, ( του οποίου οι περγολες είναι πιο άσχημες από ξενοδοχεία Κρήτης ενός αστέρος - αλλά αφήνω το αισθητικό στην άκρη), με κίνδυνο κάθε φορά να με πατήσει αυτοκίνητο - καθώς δεν υπήρχε καν πεζοδρόμιο λόγω των "έργων" ή των απεριόριστων τραπεζοκαθισμάτων.
Δεν υπάρχει άνθρωπος του περιβάλλοντος μου, που να μην έχει πάθει κάποιο ατύχημα, (από στραμπούληγμα μέχρι σπάσιμο) σε κάποια από όλα αυτά τα λεγόμενα "έργα" που έκανε ο Δήμαρχος.
Αγαπημένοι μου φίλοι Αθηναίοι , σκεφτείτε τα παιδιά σας, και ψηφίστε οποιοδήποτε άλλον από τον νυν Δήμαρχο, που σας κορόιδευε ψιλό γαζί, τόσα χρόνια.
(Δεν νομίζω ότι έχω φίλους της ΧΑ, γι αυτό και δεν αναφέρω τον ακατονόμαστο. )
Ο Δήμος ΔΕΝ είναι πολιτική ψήφος.
Ψηφίστε με το μυαλό, την λογική, τον κοινό νου!
Στον δικό μου δήμο, στον Δήμο Πάρου, πολίτες από όλα τα κόμματα έχουν ενωθεί σε έναν συνδυασμό, για να φέρουν την ανατροπή, γιατί δεν σκέφτονται KOMMAΤΙΚΑ όταν πρόκειται για τον τόπο τους.
Έχουμε καταλήξει όλοι οι άνθρωποι από τα προάστια να ψηφίζουν στον Δήμο Αθήνας, ενώ δεν έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους στο κέντρο, μόνο και μόνο για να υποστηρίζουν την ΝΔ.
Με την ευχή η Αθήνα να εκλέξει τον Χάρη #Δουκα για δήμαρχο. Οι Αθηναίοι αξίζουν καλύτερα. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, θερμά συγχαρητήρια αγαπητέ συνάδελφε για τον πολιτικό πολιτισμό σου και την ποιότητα που εισήγαγες με τον μεστό λόγο σου!#εκλογες
Χαμένος των εκλογών στην Αθήνα και ο Σάκης #Ρουβάς. Άντε να του ξαναδώσει 200 χιλιάρικα ο #Μπακογιαννης για τις τελευταίες του εορτατιστικές εκδηλώσεις ως Δήμαρχος!
Και όσο για τα παιδιά, καλύτερα μακριά του (για πολλούς λόγους)
παρά δίχως μαμά.
Όμως εδώ η γυναίκα έφυγε, πήρε διαζύγιο, ζούσε με τα παιδιά της.
Και δεν τα κατάφερε.
Τι θα μπορούσε να τη σώσει;
Ίσως μια αλλαγή στην κοινωνία, ίσως το να καταλάβαινε ο ίδιος πως έχει πρόβλημα, ίσως αν ζούσε σε ένα περιβάλλον που να μην έλεγαν «την αγαπούσε τρελά» για το άρρωστο πάθος του;
Δεν είναι αγάπη η εμμονή.
Δεν είναι αγάπη η άρρωστη ζήλια.
Για να έχουμε καλή σχέση η αγάπη πρέπει να είναι αμοιβαία. Μόνο.
«Γυναικοκτονία στη Θεσσαλονίκη:
Αστυνομικός σκότωσε την εν διαστάσει σύζυγό του και μετά αυτοκτόνησε»
― Μην σκοτώνεις τη γυναίκα σου και μετά προσπαθείς να αυτοκτονήσεις. Πρώτα αυτοκτόνησε και μετά κάνε ότι θες...
Αστυνομικός πυροβόλησε με καραμπίνα και σκότωσε την εν διαστάσει σύζυγό του και στη συνέχεια αυτοκτόνησε.
Τοπικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν πως τα πτώματά τους εντοπίστηκαν στις 08:15 σε διαμέρισμα επί της οδού Κομνηνών 27.
Γείτονας, που άκουσε τους πυροβολισμούς, κάλεσε την αστυνομία που μετέβη στο σημείο και εντόπισε τους νεκρούς.
άτοικος της περιοχής, που μίλησε σε δημοσιογράφους στο σημείο, δήλωσε πως είχαν χωρίσει εδώ και περίπου έναν χρόνο και έμεναν χώρια.
Όπως είπε, είχαν αποκτήσει δύο παιδιά - περίπου 10-12 ετών- αλλά δεν γνώριζε αν βρίσκονταν στο σπίτι εκείνη την ώρα.
Σύμφωνα με το thestival.gr, ωστόσο, ο 38χρονος δράστης είχε πάει τα παιδιά στο σχολείο, πριν επιστρέψει στο σπίτι και σκοτώσει την 42χρονη.
iefimerida..αποκαλυπτική είναι η μαρτυρία ενός φίλου του πατέρα του γυναικοκτόνου στο thesstoday, ο οποίος ανέφερε ότι ο 38χρονος απειλούσε ότι θα σκοτώσει την πρώην σύζυγό του
«Έλεγε στον πατέρα του ότι θα τη σκοτώσει. Την αγαπούσε τρελά. Την καραμπίνα την πήρε από χθες ισχυριζόμενος πως θα την... καθαρίσει.
«Γνώριζα και την οικογένεια και το ζευγάρι. Υπήρχε πρόβλημα. Η γυναίκα του τον έδιωξε από το σπίτι. Ξαφνικά του είπε ότι δεν τον θέλει. Πήραν συναινετικό διαζύγιο. Δεν είχαν έντονες συγκρούσεις. Έπαιρνε τα παιδιά και μιλούσε μαζί τους. Του λέγαμε ότι πρέπει να φτιάξει τη ζωή του και να μην παρεκτρέπεται. Αυτή επέμενε πως δεν τον θέλει. Είχαν δύο αγόρια και είχε βγει απόφαση του δικαστηρίου για το πότε θα βλέπει ο πατέρας τα παιδιά» περιγράφει ο στενός φίλος της οικογένειας.
«Έλεγε στον πατέρα του ότι θα τη σκοτώσει. Την αγαπούσε τρελά» σημείωσε καταλήγοντας ο ίδιος, ενώ ανέφερε ακόμη ότι ο γυναικοκτόνος από χθες το απόγευμα είχε πάρει την καραμπίνα που ήταν του πατέρα του λέγοντας πως θέλει να την... καθαρίσει, ενώ είχε φύγει από το σπίτι -το πατρικό του όπου διέμενε μετά το διαζύγιο- από τα ξημερώματα, τις 3:30 με 4 το πρωί.
