Πολύ περήφανη απόψε για το Χρήστο Αναστασίου, το συνεργάτη μου ο οποίος έχει δουλέψει πάρα πολύ πάνω στη μελέτη της χορήγησης μεθαδόνης/βουπρενορφίνης, OAT (opioid agonist treatment). Tο πάθος του να μην ξαναχάσουμε ούτε έναν από εμάς, κανένας να μην απελπιστεί, κανένας να μην καταδικάζεται σε χρήση που δε θέλει επειδή ακόμα στη χώρα μας χρησιμοποιούνται τιμωρητικές πρακτικές κατά τη θεραπεία, κανείς να μη νιώθει πως σταματά η ζωή του επειδή έτυχε να τον ‘πάρει στραβά’ μια θεραπεύτρια.
Σήμερα μας έκανε την παρουσίαση μα μετά από το χειροκρότημα και τα συγχαρητήρια, το αναρτώ κι εδώ, κι επειδή θα ακολουθήσει ένα video- cartoon πάνω στο θέμα- με το οποίο εσείς θα μάθετε τι ειπώθηκε για τη χορήγηση μεθαδόνης/βουπρενορφίνης στις διάφορες χώρες μας.
--'Ισως αυτά να επηρέασαν υψηλόβαθμο του ΟΚΑΝΑ ο οποίος είχε προσκληθεί να παρακολουθήσει το συνέδριο και, ως εργαζόμενος κι εκπρόσωπος της υποκατάστασης στην οικοδέσποινα χώρα, κλήθηκε να δώσει χαιρετισμό στην τελετή έναρξης ―[και, όχι συμπτωματικά μα λογικά ήταν πλάι μου, μα, τους πούλησε και μάλιστα έτσι, επειδή βαριόταν, δίχως να στείλει κι ένα email με τα συνήθη ψέματα.
Ιδού λοιπόν το video με το καρτούν:
Συνέδριο του inhsu στην Αθήνα, στο Μέγαρο με εξαιρετικά ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις και συναντήσεις με γνωριμίες σημαντικές σχετικά μρ το ζήτημα για το οποίο προσκληθήκαμεε. Ιδιαίτερη χαρά μου που έχει ιδιαίτερο βάρος ο ναρκοφεμινισμός.
Με μεγάλη μου χαρά παρούσα με το Καλωσόρισμα.
Θα φέρω εικόνες και video μα επειδή είμαι στην 3η ημέρα προεορτίων μετά από μια θερμή συνάντηση με ‘peers’ προχθές το απόγευμα όταν μέλη και φίλες του PeerNUPS [Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών ψχδ Ουσιών] συναντήθηκε με μέλη μας (του EuroNPUD) και μέλη όμορων οργανώσεων και ανταλλάξαμε πληροφορίες για το νόμο και την εφαρμογή του, την αγωγή σε περίπτωση παύσης ή παράλληλης δράσης, το στίγμα και τη θέση των γυναικών μας. Βρετανία, Κένυα, Τανζανία, Ουκρανία..
Σήμερα, μετά το καλωσόρισμα είχαμε το Jude Byrne Emerging Female Leader Award,τη βράβευση των τριών γυναικών μας (είχα την τιμή να είμαι στο πάνελ των κριτών μαζί με τη Judy Chang και Annie Madden.
Κι αργότερα ο Α. Χατζάκης με τη Βάνα Σύψα, δυο καθηγητές Επιδημιολογίες και Προληπτικής Ιατρικής) που ευγνωμονούμε για τη έρευνά τους για τους θανάτους ατόμων που κάνουν χρήση ψχδ ουσιών, μια έρευνα με ανησυχητικότατα για την Ελλάδα αποτελέσματα που ελπίζομε μνα έχουν θορυβήσει τους νομοθέτες και σχεδιαστές πολιτικής.
Πριν είχε κάνει τη παρουσίασή του ο συνεργάτης μου.
Θα πω πιο πολλά και με εικόνες κατά τη διάρκεια, όπως συνηθίζω. Μα απόψε θέλω να ξεκουραστώ διότι δε μου αρέσει το πρωινό ξύπνημα- ιδίως όταν έχω μελέτη και σκέψη αντί την πολυτέλεια να ξεκουράσω το νου μου με βιβλία που αγαπώ.
Αξίζει όμως.
Κι ως αύριο... Καληνύχτα!
__________________
The International Network on Health and Hepatitis in Substance Users (INHSU) https://www.inhsu.org
https://www.facebook.com/INhepSU
Ξεκίνησα την ηρωίνη πολύ μικρή στην εφηβεία μου. Ενδοφλέβια.\
Πριν κάποια χρόνια συνειδητοποίησα πως σχεδόν κανείς δε ζει πλέον από εκείνες τις παρέες. Ήταν άγρια χρόνια.
Θυμάμαι, όταν κάποιος από εμάς το παράκανε, λέγαμε στους φίλους μας «αν πεθάνω, πετάξτε με στο δρόμο ή παρατήστε με σπίτι μου κι εξαφανιστείτε.»
Αν καλούσαμε αστυνομίες κι ασθενοφόρα θα βρισκόμασταν κατηγορούμενοι για φόνο, σύσταση συμμορίας κ.λ. Δεν είναι πλέον έτσι. Όχι πως είναι τέλεια, μα έχουμε εργαλεία, τη Μείωση Της Βλάβης, ξέρουμε τι να κάνουμε. Και δε μας τιμωρούν για χρήση ή επειδή σώσαμε ένα φίλο.
Η Ναλοξόνη πρέπει να βρίσκεται σε κάθε σπίτι ανθρώπων που κάνουν χρήση ηρωίνης ή οπιούχων. Για να απολαμβάνουμε τη ζωή χωρίς ενοχές. Γιατί τα ναρκωτικά μπορούν να είναι απόλαυση κι εξερεύνηση. Γιατί τη διασκέδαση δε χρειάζεται να την πληρώνουμε με τη ζωή μας. Γιατί μαζί μπορούμε!
31 Αυγούστου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για την υπερβολική δόση. Η ημέρα που μνημονεύουμε τους νεκρούς μας. Η ημέρα της #Ναλοξόνης. Στο EuroNPUD [το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ατόμων που παίρνουν Ναρκωτικά, του οποίου είμαι Επικεφαλής) η καμπάνια μας φέτος είναι μικρά ατομικά video. Ενεργοί ακτιβιστές από όλες τις οργανώσεις μας της Ευρώπης, λέμε δυό λόγια για το σημαντικό αυτό θέμα. Δείχνοντας τη πρόσωπό μας, δίχως φόβο, ντροπές κι ενοχές, μιλάμε για τη Ζωή μας.
Ας το παλέψουμε. Μαζί. Γιατί #Mαζί_μπορούμε
https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2024/08/318-ioad.html#ixzz8kU1SZ9ZN
Η καμπάνια στις σελίδες μας σε Instagram και Facebook.
Με κοινοποιήσεις και likes βοηθάτε να διαδώσουμε το μήνυμα της ελπίδας. Για να σώζουμε ζωές: https://www.instagram.com/euronpud_official/
________________________________________________________
International Overdose Awareness Day overdoseawarenessday
#ioad
#TogetherWeCan #togetherwecan #ioad2024 #EndOverdose
Από το διήγημα 'Το όνειρο της πεταλούδας' από το βιβλίο διηγημάτων μου 'ΤΡΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ' (Εκδόσεις Των Μουσών)
________________________________________________________
https://www.youtube.com/watch?v=F47YdMmAsXk
https://www.facebook.com/daphne.chronopoulou.9/posts/10228656033280251
Η καμπάνια μας:
Λοιδωρούν πατέρα νεκρού χρήστη.
Πώς ο στιγματισμός των ανθρώπων που κάνουν χρήση φτάνει ως την οικογένειά τους.
Δεν παραξενευτήκαμε, εμείς τα ξέρουμε.
Φταίνε κι οι γονείς και τα παιδιά μας για την κυρία.. Κι άντε τώρα να εξηγείς για δικαιώματα, λειτουργικούς χρήστες κι αυτοδιάθεση…
Σχόλια σαν αυτό ήρθαν να προστεθούν την αθλιότητα χρυσαύγουλης ανορθόγραφης δημοσιογράφου όταν είδε τον πατέρα του νεκρού Βασίλη Μάγγου να στηρίζει τους φοιτητές.
Τον πέρασε, λέει για τον παροιμιώδη «αιώνιο φοιτητή» που τόσο απεχθάνεται. . Κι ύστερα, αντί για συγγνώμη, σχολίαζε το μαλλί του,
Δεν έχω λόγια μα προσθέτω την αξιοπρεπή απάντηση του ίδιου του κυρίου Μάγγου. Για να μάθουμε να ξεχωρίζουμε διαφορές.
Και,
για να μην ξεχνάμε ποιος ήταν ο Βασίλης Μάγγος:
Για το Βασίλη Μάγγο
https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2022/10/blog-post_18.html#axzz8RLltAPYi
https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2020/07/blog-post_88.html#axzz8RLltAPYi
https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2020/07/blog-post_16.html#axzz8RLltAPYi
#Βασιλης_Μαγγος #ICantBreathe_gr
Δίκτυο Ομότιμων Χρηστών .Ψυχοδ/κων Ουσιών_PeerNUPS
#ΔίκτυοΟμοτιμωνΧρηστωνΨΧΔΟυσιών #PeerNUPS
Αν κάτι μάς ενώνει είναι που εμείς αγαπήσαμε τρελά και άγρια τη ζωή. Τόσο πολύ που ρισκάραμε ζωή και υγεία για στιγμές της.
Οι διάφορες καμπάνιες έχτισαν άλλο προφίλ,
μας δείχνουν πάντα να ποθούμε το θάνατο και να φέρνουμε την καταστροφή. Πού να ‘ξεραν.
Τη ζωή λατρέψαμε, την αγάπη αυτή και τη χαρά κυνηγήσαμε κι ακόμα μέσα μας ― με βαριές απώλειες, έχοντας χάσει δικούς μας, φίλους, χρήμα, δουλειά, υγεία κι ό,τι άλλο μάς είχε δοθεί,
ακόμα ως τώρα
στιγμή τη στιγμή
σα κομπολόι τις μετράμε τις χαρές.
Ας το θυμόμαστε αυτό το 2024,
ας μην το αλλάξουμε ποτέ
μα ας το θυμόμαστε:
ας μείνουμε σφιχτά δεμένοι με όσα μάς ενώνουν,
ας πιαστούμε απ' τη ζωή και την αγάπη,
ας ενωθούμε.
Και θα κάνουμε θαύματα.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με ό,τι ποθείτε κι ακόμα πιο πολλά.
_____________________________