Οι αθώοι της Φουκουσίμα― Μνημόσυνο με μιά Φιλία και αγάπη αληθινή

11 Μαρτίου 2011 το μεσημέρι ένας σεισμός που τον ακολούθησε τσουνάμι κατέστρεψε την περιοχή Φουκουσίμα με κύματα ύψους ως 15 μέτρων.

Τα γνωρίζετε. Όπως και τους ήρωες εργάτες τού πυρηνικού αντιδραστήρα, τις αυτοκτονίες, τα ψέματα της Κυβέρνησης, τους εράνους, την πείνα, το μολυσμένο νερό και φαγητό.

Μια τραγωδία που αντιμετωπίστηκε με την παραδοσιακά στωική ιαπωνική αξιοπρέπεια κι ακολουθήθηκε από μια καμπάνια με Ευχαριστώ προς εμάς που με τον ένα ή άλλο τρόπο ασχοληθήκαμε ή λυπηθήκαμε.

Γι' αυτά θα βρείτε αλλού πολλά.

Εδώ,  ένα χρόνο μετά μιά αφιέρωση στους αθώους μάρτυρες, τα κατοικίδια που έμειναν πίσω αβοήθητα, μόνα κι άρρωστα.  Πολλά τα videos που κυκλοφόρησαν τότε με στόχο να ανοιχτούν οι απαγορευμένες περιοχές για να διασωθούν τα χαμένα σκυλιά και γατιά και να ξαναβρεθούν με τις οικογένειές τους (όπως έγινε στην άλλη τραγωδία της Νέας Ορλεάνης).

Αφιερωμένο στους πραγματικά αθώους το δικό μου μνημόσυνο.

Αυτό το video μού έμεινε αξέχαστο. Το έψαξα ένα χρόνο μετά για σάς, μια απόδειξη της αστείρευτης πίστης και της αγάπης των σκυλιών. Δε χρειάζεται υποτίτλους. Δείτε, με τι επιμονή  καλεί το τηλεοπτικό συνεργείο και σώζει τον αναίσθητο φίλο του.

[Και επιτρέψτε μου μα ξαναπώ αυτό που λέω πάντα: Η εγκατάλειψη για το σκυλί είναι αδιανόητη, δηλαδή πλήγμα αθεράπευτο.]

Χαρείτε το:

http://youtu.be/uct9Kzjw9XY

εικόνα 

το γνωστό 'Κύμα' η ξυλογραφία του Hokusai (1760-1849)

______________________________________

Ιαπωνία: Η Φύση εχθρός που "μάς μαθαίνει τι σημαίνει λύπη"

Turner: Χιονοθύελλα                                             

In a mountain village

at autumn’s end—

that’s where you learn

what sadness means

in the blast of the wintry wind.  

(Saigyo, XII Century)                 Σ' ένα ορεινό χωριό

                                                   τέλος Φθινοπώρου-

                                                   εκεί μαθαίνεις 



                                                   λύπη τι σημαίνει

                                                   με τη ριπή του χειμωνιάτικου αέρα._____

 Μεταφράζω τους στίχους του Ιάπωνα Βουδιστή μοναχού του 12ου αιώνα που σήμερα έβαλε ο Πάολο Κοέλιο  (ο γνωστός από τον "Αλχημιστή") στο blog του κάτω από ένα ταινιάκι με εικόνες από το τσουνάμι που χτύπησε χθες τις ακτές της Ιαπωνίας και μάς κόλλησε άφωνους μπροστά στις οθόνες μας. Οι ζωές που χάθηκαν; Η έκρηξη του πυρηνικού σταθμού σε μιά χώρα ακόμα πληγωμένη από τις ατομικές βόμβες τής Χιροσίμα και του Ναγκασάκι; Η μετατόπιση του άξονα τής γης που, σε μη Φυσικούς σαν εμένα, ακούγεται σα θανατική καταδίκη; 

 Δεν είναι άσχετο το ποίημα του καιρού και της λύπης, της λύπης γιά τον καιρό, του καιρού της λύπης. Στην άλλη πλευρά τής γης, έγινε αισθητό το φτερούγισμα της πεταλούδας όταν σε ένα άλλο νησί, σε μιά κλειστή θάλασσα το διάβαζα σήμερα καθισμένη στον κήπο μου με ρούχα καλοκαιρινά και τα πουλιά της Άνοιξης να καθαρίζουν την περσινή φωλιά τιτιβίζοντας στην πέργκολα πάνω από το κεφάλι μου. Εδώ, στην ίδια αυλή που πριν δυό μέρες χιόνιζε κι άπλωνα μήλο και ψίχουλα γιά αυτά τα ίδια πουλιά που εξαφανισμένα  στην απόλυτη ησυχία τού χιονιού πίστευα πως θα τα έβρισκα στην παλιά φωλιά νεκρά από το κρύο.

_______________________________

τι έκανε το "Little Boy" 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Paulo Coelho, blog, "The blast of the wintry wind"

                Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης λόγω τού Fukushima

  Χιροσίμα (η βόμβα με το όνομα The Little Boy)

            Χιροσίμα και Ναγκασάκι (φωτοφραφίες)   

           σήμερα:   Η Φύση, από ελικόπτερο

                        Τα έργα του ανθρώπου καρυδότσουφλα

                        Η φωτιά

 "Hiroshima, mon amour",ταινία του Αλαίν Ρεναί σε σενάριο της Μαργκερίτ Ντυρά

Κι ας αγνοήσουμε Θεωρίες συνωμοσίας, ιεροκύρηκες που βλέπουν το χέρι του Θεού που "ξέρει πού τα ρίχνει" (όπως μου είπαν κι εύχομαι να μη σας πουν). 

Michelangelo : Ο Κατακλυσμός

________________________________________________________________________________________