Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2020

Χασισέλαιο: Συνταγή παρασκευής σε 3 εύκολα βήματα (με εικόνες)




Τώρα που φούντιασαν οι κανναβουριές ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για την παρασκευή χασισέλαιου στο σπίτι.
Η Κάνναβη είναι  αυτοφυής στον τόπο μας και  εκτός από ψυχαγωγική είναι ίαμα αρχαίο. Τελευταίες έρευνες* αποδεικνύουν πολύ σημαντικά αποτελέσματα  μετά από χρήση ασθενών με καρκίνο και άλλες πολύ σοβαρές αρρώστιες.
Δυστυχώς όμως η απαγόρευση γεννά την εγκληματικότητα και ενώ οι κοινές φούντες, συχνά άθλιας ποιότητας (κοινώς μπουρούχες) είναι τουλάχιστον εύκολο ακόμα κι από τον άσχετο να αναγνωριστούν ως κάνναβη, στο εμπόριο λαδιού η εκμετάλλευση οργιάζει, όπως και στα χασίσια (κατεργασμένα σε πλάκα, μπομπάρια, ‘σοκολάτες’, ‘αφγάνια’ κ.λ.).
Άλλη φορά θα σας δώσω συνταγές και για μπομπάρι (πλάκα πράσινη) μα,  επειδή  πάλι άκουσα περίπτωση άρρωστης φίλης που μόνο που δε δηλητηριάστηκε από ακριβοπληρωμένο «λάδι», αποφάσισα πως ήρθε η ώρα να μοιραστώ την απλούστατη αυτή συνταγή για να πάψουν να σάς εξαπατούν με «τα λεφτά μπροστά» και «δεν τον έχω βρει ακόμα» ή και να σας δηλητηριάζουν.

Η συνταγή είναι απλή και εύκολη κι αν σας αρέσει, συστήνω όταν αρχίσει να μεγαλώνει η ημέρα να φυτέψετε τα δικά σας φυτά για να έχετε ανεξαρτησία.

Προειδοποιώ όμως:

Οι φαρμακευτικές δόσεις είναι απείρως ψηλότερες από τις ψυχαγωγικές άρα αν δεν έχετε εξοικείωση, οι γιατροί συστήνουν να αυξήσετε σταδιακά ώστε να μη σας ταλαιπωρήσει η μαστούρα, η οποία δεν αρέσει σε όλους μας.
Σ έμενα λ.χ. η μαστούρα της Κάνναβης δεν αρέσει και έχω να καπνίσω από τα 19 μου (όταν αποφάσισα πως πλέον ήμουν αρκετά μεγάλη για να λέω όχι). Τόσο με ενοχλεί ακόμα και το ντουμάνι που οι καλεσμένοι μου καπνίζουν μόνο έξω, στον κήπο.  Τα αναφέρω αυτά επειδή τα τελευταία χρόνια με τον αγώνα για την αποποινικοποίηση έχει επικρατήσει ένας φανατισμός κι είναι σε κάποιους κύκλους σχεδόν ιεροσυλία να πεις πως είμαστε κι εμείς που η μαστούρα της Κάνναβης  δε μην πηγαίνει. Ευτυχώς είμαστε λίγοι.  
Αν ασθενείτε κι είστε μια/ένας από εμάς, θα βρείτε σκευάσματα στο εμπόριο στα οποία έχει απομονωθεί η μαστουρωτική ουσία.  Αν όμως είστε από τους τυχερούς κι η Κάνναβη σας φτιάχνει τη διάθεση, σας ηρεμεί, διώχνει τα άγχη, κάνει πιο αισθησιακό το sex, πιο δυνατό το γέλιο κι εύκολο τον ύπνο, τότε σάς συνιστώ να φτιάχνετε εσείς το λάδι σας διότι9 το χασισέλαιο είναι πιο δυνατό και πιο γλυκόπιοτο από τις μαριχουάνες και, αν το φτιάχνετε με τα χεράκια σας θα είναι κι απολύτως αγνό κι ανόθευτο.

Συμβουλεύω
αν το λάδι για σάς είναι φάρμακο για σοβαρή ασθένεια συνιστώ να συμβουλευτείτε ένα καλό γιατρό όπως το Γιώργη Οικονομόπουλο που θα σας συστήσει ποσότητα και τρόπο για την πάθησή σας.

Για τους υπόλοιπους εύχομαι
 Καλή διασκέδαση!

Η συνταγή
1.  Καθαρίζετε τη φούντα από τα σπόρια, και τρίβετε καλά να γίνει σκόνη



2.
Κλείνετε καλά σε βαζάκι με καθαρό οινόπνευμα έτσι που να  το σκεπάζει  (να μη μουχλιάσει).


3.  Μια εβδομάδα μετά
το bain-marie: Ανοίγετε το βάζο και το
 τοποθετείτε ανοιχτό μέσα σε κατσαρόλα σε νερό που σιγοβράζει.
Παρακολουθείτε ώσπου να εξατμιστεί όλο το υγρό, δηλαδή το (πράσινο πια) οινόπνευμα και να μείνει στο βάζο σας μια ουσία μαύρη μαλακιά εύπλαστη σα μέλι.



4.  Η οποία είναι το Λάδι σας.


Το φυλάτε ή μέσα στο βάζο ή, για μεταφορά και μικρότερες ποσότητες, ανάμεσα σε δυό ζελατίνες. Με τον καιρό αραιώνετε αν θελήσετε με ζέσταμα και λίγο οινόπνευμα.


Οι τρόποι χρήσης είναι πολλοί, πολλά και τα σκεύη χρήσης. Μα εδώ θα αναφέρω μόνο τα εύκολα και πολύ γνωστά, σημειώνοντας πως φαρμακευτικά συχνά συστήνεται κατ’ ευθείαν υπογλώσσιο για πιπίλισμα ή σε τσάι. Προσοχή όμως: όταν καταναλώνεται μέσω στομαχιού είναι λίγο απρόβλεπτος ο χρόνος που θα πάρει ώσπου να νιώσετε τη μαστούρα (εξαρτάται κι από το αν το στομάχι είναι γεμάτο, πόσο γρήγορα χωνεύετε κ.λ.). Γι’ αυτό, ιδίως στην ψυχαγωγική χρήση, προτιμάται το κάπνισμα:
Κλασικά, το ανακατεύετε με καπνό και στρίβετε.
Η χίππικη μέθοδος που θυμάμαι σε πάρτυ της τρελής μου νιότης ήταν άπλωμα με μια καρφίτσα πάνω στο τσιγάρο.


Καλή επιτυχία!

______________________________________________________
ως υστερόγραφο
 ένα σχόλιο που ίσως σάς ενδιαφέρει. Συστήνω όμως να μην τρομάξετε από όρους και ώρες. Ξεκινήστε κι όλα θα τα βρείτε.



_______________________________________________
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Ως μικρό δείγμα του τι ανακαλύπτεται παγκοσμίως σας φλερνω σοβαρό άρθρο, μελέτη σε Πανεπιστήμιο, όχι φήμες. Νέα μελέτη για την αποτελεσματικότητα της κάνναβης κατά των παρενεργειών από χημειοθεραπείες:

https://aboutcannabis.gr/nea-meleti-gia-tin-apotelesmatikotita-kannavis-kata-ton-parenergeion-apo-chimeiotherapeies

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2020

Μάσκα ηλιοβασιλέματος αποκαλυπτική


Πόσα ακόμα
Ηλιοβασιλέματα;
Πόσοι στίχοι;

Σ’ ένα μικρό χάικου έκρυψα την αγωνία μου.
Ρίμες ή μέτρα με βοηθούν να περικλείσω το αίσθημα. Για μάς που δεν κλαίμε και που δύσκολα δακρύζουμε, είναι σπουδαίος σύμμαχος το μέτρημα των συλλαβών.
Σπάω τις λέξεις μου σε ίσα μερίδια, ψάχνω συνειρμικά χρωματισμούς και καταλήξεις και μπαίνει ο πόνος στο μαντρί, η αγωνία εξημερώνεται. Μετρώ τις συλλαβές, όχι τα χρόνια. Τα μέτρα μου τα απασχολώ αλλού κι αντί 'δεν έχω χρόνο' με τελεία, δεν έχω χρόνο να μετρώ, δε μου χωράει στο στίχο ο πόνος.

Κι αφού το κάνω puzzle, αφού σπάσω τα αισθήματα σε ίσα μέρη και τα ταιριάξω αλλιώς να φτιάξω ποίημα, τον πόνο μου τον προσπερνώ επειδή για πόνο εγώ δεν έχω χρόνο. 
Sorry, ας λυπούνται αυτοί που κλαίνε και ξεσπάνε, εκείνοι της φωνής, της υστερίας, των καυγάδων. Εδώ δεν έχει τέτοια, ουδέποτε τα επέτρεψα― κι εξάλλου… είπαμε:
Δεν έχω χρόνο να μετράω χρόνια,
εγώ μετρώ τις συλλαβές.
___________________________________


Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2020

Πουλιά μαζεύονται πάνω απ' το σπίτι μου- ζωή μετά το Nammos (video)





'Ένα κοπάδι πουλιά στα βράχια πάνω από το σπίτι μου. Συχνά με τις συννεφιές αφού κλείσουν τα βομβαρδιστικά που κάθε βράδυ βάφουν με χρώματα μεσάνυχτα και θάλασσα κι αφού σταματήσει να περιστρέφεται τις νύχτες η ακτίνα λέιζερ των συναυλιών του Nammos, μαζεύονται δεκοχτούρες στα σύρματα και γλάροι στο λοφάκι των βράχων. Οι κορώνες μόνιμες, πετούν ψηλά σε πιο μικρά κοπάδια ενώ τα βαρβάκια μου που ζευγάρωναν κάθε καλοκαίρι και στέκονταν ακίνητα στο πιο ψηλό σημείο πριν κάνουν τη γρήγορη βουτιά να πιάσουν θηράματα, πια, το λέιζερ τα έχει διώξει μακριά.
Υπάρχει άραγε λόγος να γυρνά μια ακτίνα πράσινη τρομάζοντας πουλιά και μικρά ζώα κάθε φορά που ένας Ρέμμος έρχεται να τραγουδήσει; Υπάρχει άραγε κανείς που να σέβεται τον τόπο στον οποίο αποίκισε επαγγελματικά; Υπάρχει κανείς που να καταλαβαίνει τη ζημιά που κάνει; Δε νομίζω. Ο άνθρωπος μ΄αυτά γαλουχείται. Από εκείνο το ανθρωποκεντρικό «σε τι μάς βλάπτει- σε τι μας ωφελεί» που διδασκόμασταν στα σχολικά βιβλία  Φυσικής Ιστορίας όταν πήγε σχολείο η γενιά αυτών των καταστροφέων (κι ελπίζω πλέον να έχει διορθωθεί).
Η καραντίνα, άκουσα, ξανάφερε στη Μύκονο τα χελιδόνια. Τα δικά μου δεν είναι χελιδόνια, ούτε κορώνες, ούτε δεκοχτούρες. Αν ξέρετε μου λέτε.  Πάντως, ό,τι κι αν είναι, σήμερα μου έδωσαν χαρά. Κι ελπίδα.



Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2020

Χριστιανοταλιμπανιστικό κρούσμα στην Κύπρο: 'Πρόσφυγες' του Γιώργου Γαβριήλ



‘Πρόσφυγες’ ονομάζει το έργο αυτό ο Γιώργος Γαβριήλ με συνέπεια να διώκεται πειθαρχικά από τον Υπουργό Παιδείας της Κυπριακής Δημοκρατίας και να έχει ξεσηκωθεί ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου, που επιδιώκοντας την ηθική, επαγγελματική και καλλιτεχνική εξόντωση του καλλιτέχνη ζητά να απολυθεί από καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης.

'Όχι για να μη μου λέτε μετά περί απαγορεύσεων απεικόνισης του Μωάμεθ και τι βάρβαροι είναι οι Μουσουλμάνοι.
Βάρβαροι υπάρχουν παντού. Το ζήτημα είναι να μη νομιμοποιούμε τη βαρβαρότητα και να μην πάψουμε να αντιστεκόμαστε.

Πάντως ο Σύνδεσμος Καθηγητών Τέχνης εκφράζει τη διαφωνία του με την πειθαρχική έρευνα και σε ανακοίνωση τονίζει ότι «η εκτέλεση των εκπαιδευτικών καθηκόντων του  Γαβριήλ σε καμία περίπτωση δεν εμπλέκεται ή σχετίζεται με την καλλιτεχνική του ιδιότητα».
Ακολουθούν συνέντευξη, η ανακοίνωση και δυο έργα με το Χριστό καθώς και σχετικό άρθρο. Διότι είναι εύκολο το #je_suis_Charlie όταν αφορά το γείτονα μα η πίστη μας στην ελευθερία  δοκιμάζεται μόνο εκεί που μας αφορά και που διαφωνούμε.



Αν βάζαμε όρια στην τέχνη, τότε θα τη σκοτώναμε» δήλωσε ο διευθυντής γυμνασίου της επαρχίας Λευκωσίας που βρέθηκε στο επίκεντρο αυτές τις μέρες επειδή δημοσιοποίησε σε Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης πίνακες ζωγραφικής του η θεματολογία των οποίων πυροδότησε έντονες συζητήσεις.

Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha ο Γιώργος Γαβριήλ διαβεβαίωσε ότι υπάρχει σκοπιμότητα για πρόκληση πίσω από τη φιλοτέχνηση και τη δημοσιοποίηση των έργων αλλά μια ανάγκη να στο κοινό, που σχεδόν στο σύνολό του αποτελείται από Ελληνοκύπριους.

«Θεωρώ ότι ο Χριστός είναι ένας από εμάς, κατ’ εικόνα και καθ' ομοίωσιν, όπως λέμε. Τον βλέπω ανάμεσα στις βάρκες με τους πρόσφυγες, ανάμεσα στους διαδηλωτές μπροστά από τα ΜΑΤ, ή τον βλέπω μέσα κερκίδες με τους φανατικούς οπαδούς μιας ομάδας» είπε. 

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι έχει έντονη άποψη για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η εκκλησία και υπογράμμισε ότι αντικείμενό του δεν στρέφεται εναντίον της θρησκείας, αλλά εναντίον του ρόλου της εκκλησίας μέσα στο σύστημα. «Δεν θεωρώ ότι προσβάλω τον Χριστό, αλλά αντίθετα προβάλω τη θέση Του, ή τουλάχιστον αυτή που εγώ πιστεύω ότι πρέπει να είναι».

Παράλληλα, τόνισε ότι η δουλειά του στο σχολείο είναι κάτι εντελώς διαφορετικό και έρχεται σε σύγκρουση με την καλλιτεχνική του ιδιότητα.

Αναφερόμενος στους πίνακες πολιτικού περιεχομένου τόνισε ότι η δημιουργία τους αποτελεί εξωτερίκευση προσωπικών σκέψεων και συναισθημάτων για την έκβαση συγκεκριμένων ιστορικών γεγονότων της Κύπρου. 

Το Υπουργείο Παιδείας πάντως ανακοίνωσε τη διεξαγωγή πειθαρχικής έρευνας εναντίον του.


Κάλεσμα στο Υπουργείο Παιδείας να αναιρέσει την απόφασή του για διεξαγωγή πειθαρχικής έρευνας εναντίον του Διευθυντή Τέχνης, Γιώργου Γαβριήλ, απευθύνει ο Σύνδεσμος Καθηγητών Τέχνης.
Σε ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος Καθηγητών Τέχνης εκφράζει τη διαφωνία του με την πειθαρχική έρευνα που ανακοίνωσε το ΥΠΠΑΝ, τονίζοντας ότι οι λόγοι που επικαλείται το ΥΠΠΑΝ για τη διεξαγωγή της πειθαρχικής έρευνας δεν σχετίζονται με την εκτέλεση των καθηκόντων του στο σχολείο, αλλά με την ιδιότητά του ως εικαστικός καλλιτέχνης. 
«Θεωρούμε ότι η εκτέλεση των εκπαιδευτικών καθηκόντων του σε καμία περίπτωση δεν εμπλέκεται ή σχετίζεται με την καλλιτεχνική του ιδιότητα», σημειώνει ο Σύνδεσμος Καθηγητών Τέχνης και καλεί το ΥΠΠΑΝ να αναιρέσει την απόφασή του για διεξαγωγή πειθαρχικής έρευνας εναντίον του εκπαιδευτικού.


«Πρόσφυγες»
Υπέροχο εργο με βαθύ νόημα, του Γιωργου Γαβριηλ, ο οποίος διώκεται πειθαρχικά απο τον Υπουργό Παιδείας της Κυπριακής Δημοκρατίας και του οποίου την ηθική και επαγγελματική και καλλιτεχνική
εξόντωση απαιτεί ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κυπρου, απαιτωντας την απολυση του ως εκπαιδευτικού απο την μεση εκπαίδευση.

Τον καμβά σας εσείς: Ο Γιώργος Γαβριήλ δεν ξεγύμνωσε τον Χριστό αλλά την υποκρισία σας

Πως η μακαρθική δίωξη ενός καλλιτέχνη εκπαιδευτικού απεικονίζει με τα μελανότερα χρώματα το σοβαρό έλλειμμα δημοκρατίας στο μικρό μας Ιράν της Μεσογείου

Όταν τον Ιανουάριο του 2015 δύο φανατικοί ισλαμιστές οπλοφόροι μπούκαραν στα γραφεία του γαλλικού σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo στο Παρίσι και άνοιξαν πυρ δολοφονώντας εν ψυχρώ 11 άτομα και τραυματίζοντας άλλα 12, όλος ο (δυτικός) κόσμος επήλθε σε κατάσταση σοκ. Αιτία της σφαγής η δημοσίευση στο γνωστό για την καυστική, αντισυμβατική σάτιρά του περιοδικό, γελοιογραφιών που απεικονίζουν τον Μωάμεθ. Ήταν ένα ξαφνικό, ιδιαίτερα ειδεχθές τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά όχι μόνο του πολιτισμένου κόσμου, αλλά και ενός από τα βασικότερα ανθρώπινα αγαθά που κατακτήθηκε με κόπο και αίμα: της ελευθερίας. 

Ο αποτροπιασμός ήταν καθολικός, κόσμος βγήκε στους δρόμους, κυβερνήσεις καταδίκασαν μετά βδελυγμίας, ηγέτες διαδήλωσαν πιασμένοι χέρι χέρι και η φράση  #Je suis Charlie (Είμαι ο Σαρλί) μετατράπηκε σε παγκόσμιο σύμβολο της ελευθερίας της έκφρασης και του Τύπου. Το μήνυμα που στάλθηκε προς κάθε κατεύθυνση ήταν σαφές: Η τρομοκρατία ΔΕΝ θα μας στερήσει το πολυτιμότερο αγαθό μας: την ελευθερία. 

Και στην Κύπρο το ρεύμα ήταν ανάλογο. Σύσσωμη η πολιτική και θρησκευτική ηγεσία, κόμματα, φορείς και ΜΜΕ καταδίκασαν την επίθεση προτάσσοντας -υπεράνω όλων- τον σεβασμό στην ελευθερία της έκφρασης. Όπως για παράδειγμα αυτό το αρκετά εύγλωττο tweet του προέδρου του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου από εκείνη την περίοδο:



Γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά; Γιατί προφανώς κάποιοι άλλοι τα ξέχασαν. Ή ορθότερα, αποφάσισαν πως δεν έχουν σχέση. Γιατί η περίπτωση του Charlie Hebdo ήταν βλέπετε ευκολάκι. Οι κακοί διακριτοί και trendy λες και βγήκαν από ανεγκέφαλη ταινία δράσης με τον Gerard Butler: φανατικοί ισλαμιστές που απειλούν τον δυτικό τρόπο ζωής με αφορμή μια σατιρική απεικόνιση του Μωάμεθ. Κι από την άλλη, εμείς οι καλοί της υπόθεσης, οι απρόθυμοι ήρωες που παρασυρόμαστε σε έναν πόλεμο χάρη στις αξίες και τα υψηλά ιδανικά μας. Για την ελευθερία ρε γαμώτο. 

Cut στον Σεπτέμβριο του 2020. Ο εκπαιδευτικός και ζωγράφος Γιώργος Γαβριήλ λιντσάρεται στο διαδίκτυο όταν κάποιες νεοσυντηρητικές ιστοσελίδες «ανακαλύπτουν» ότι το ογκώδες καλλιτεχνικό έργο του (ζωγραφίζει κοντά 40 χρόνια) περιλαμβάνει και πίνακες με «βλάσφημη», «προκλητική», «ανθελληνική» και «προσβλητική» θεματολογία. Εικόνες όπως ο Ιησούς γυμνός, πρόσφυγας, Ομονοιάτης ή μηχανόβιος, σκυλιά να κατουράνε τον Γρίβα και τον Αρχιεπίσκοπο ή αλλόκοτα υβρίδια ανθρώπων και ζώων θεωρήθηκαν ότι προσβάλλουν το εθνικό/πολιτικό φρόνημα και θρησκευτικό συναίσθημα μερίδας πολιτών που εννοείται δεν μπορούν να δουν τον βαθύτερο συμβολισμό τους ακόμα κι αν ο τελευταίος τους χτύπαγε στο κεφάλι με βαριοπούλα. Φυσικά αναφαίρετο δικαίωμά τους να αντιδρούν και να απορρίπτουν κάτι που τους δεν τους αρέσει, όπως αντίστοιχα το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον καλλιτέχνη να εκφραστεί όπως εκείνος νιώθει. Έτσι είναι η οποιαδήποτε τέχνη, είτε μας αγγίζει και την αγκαλιάζουμε, είτε μας απωθεί και την απορρίπτουμε. 

Από το να πεις όμως δεν μ’ αρέσει κάτι μέχρι να περνάει ο καλλιτέχνης από πειθαρχική έρευνα του Υπουργείου Παιδείας επειδή θεωρείται πλέον ακατάλληλος ως εκπαιδευτικός (είναι διευθυντής σε γυμνάσιο της Λευκωσίας) υπάρχει μια μεγάλη απόσταση, περίπου από δω μέχρι τα γραφεία του Charlie Hebdo στο Παρίσι. Κι εδώ ερχόμαστε στη γνώριμη πλέον εγχώρια υποκρισία και τον τυπικό κυπριακό φαρισαϊσμό. Οι πρώτοι που επιτέθηκαν στον ζωγράφο ήταν οι ΕΛΑΜίτες κάτι που αυτομάτως τον κατατάσσει στην κατηγορία από «Ντα Βίντσι και πάνω». Το δεύτερο κόμμα που καταφέρθηκε εναντίον του ήταν ο... ευρωπαϊκός, φιλελεύθερος ΔΗΣΥ, ναι ο ίδιος ΔΗΣΥ που έχυνε μαύρο δάκρυ για το Charlie Hebdo και την ελευθερία αλλά προφανώς εννοούσε την Ελευθερίου γιατί μόλις το αντικείμενο της σάτιρας άλλαξε από Μωάμεθ σε Χριστό, άλλαξε και το τροπάρι από «Συναγερμός και λογοκρισία δεν συνυπάρχουν» σε ναιμεναλλακίστικες μπούρδες τύπου «σεβαστή η οποιαδήποτε τέχνη ΑΛΛΑ όχι και να προσβάλλει τα Θεία». Και μάλιστα γρηγορότερα απ’ ότι το νερό σε κρασί στον γάμο της Κανά. 

Αν σατιρίζεται ο Μωάμεθ λέμε πως οι μουσουλμάνοι που αντιδρούν είναι ισλαμοφασίστες και Ταλιμπάν. Και κάποιοι όντως είναι και αντιδρούν ακραία γιατί στην πραγματικότητα είναι σκατόψυχοι μαλάκες που μισούν τ’ άντερά τους, γι’ αυτούς η «προσβολή του Μωάμεθ» είναι απλά ακόμα μία αφορμή για αιματοχυσία. Όμως υπάρχουν κι αυτοί που ενοχλούνται και το εκφράζουν με έντονο αλλά ειρηνικό τρόπο κι έχουν κάθε δικαίωμα. Αλλά πιο σημαντικό για όλους τους ανθρώπους είναι το δικαίωμα στην έκφραση, στη σάτιρα και την τέχνη. Όταν πάλι σατιρίζεται ο Ιησούς ή απεικονίζεται με αντισυμβατικό τρόπο (ας πούμε ως πρόσφυγας στο Πουρνάρα, στον πιο συγκλονιστικό και τραγικά επίκαιρο πίνακα του Γαβριήλ) τότε την κουβέντα περί ελευθερίας αντικαθιστούν οι γνώριμες πια εκφάνσεις αγνής, χριστιανικής αγάπης:

«Γαμιούνται οι πουτάνες οι μάνες σας ολονών ψοφίμια….»


Είναι βασικά οι ίδιοι που φωνάζουν να βουλιάξουμε τις βάρκες με τα γυναικόπαιδα, αποφαίνονται ότι «τα ήθελε ο κώλος της» για τα θύματα βιασμού ή «ποιος ξέρει τι θα του’ κανε κι αυτή» για κάθε νεκρή γυναίκα από το G3 του πρώην της. Κι αυτοί είναι φυσικά φασιστόμουτρα και χριστιανοταλιμπάν. Και αντιδρούν ακραία γιατί στην πραγματικότητα είναι σκατόψυχοι μαλάκες που μισούν τ’ άντερά τους, γι’ αυτούς η «προσβολή του Χριστού» είναι απλά ακόμα μία αφορμή για περισσότερο μίσος. Διαβάστε ξανά τα σχόλια (μόνο μερικά από τα χιλιάδες που γράφτηκαν τις τελευταίες μέρες) και πείτε μου ότι όλοι αυτοί ΔΕΝ είναι εν δυνάμει βιαστές και δολοφόνοι. Αν τους δινόταν το ελεύθερο αλά-The Purge, είναι οι πρώτοι που θα σφάγιαζαν κόσμο στο όνομα του Ιησού πιστεύοντας ότι είναι μία μελαμψή, τριχωτή εκδοχή των Σταυροφόρων. Κι εδώ ισχύει το «υπάρχουν φυσικά κι αυτοί που ενοχλούνται και το εκφράζουν με έντονο αλλά ειρηνικό τρόπο κι έχουν κάθε δικαίωμα. Αλλά πιο σημαντικό για όλους τους ανθρώπους είναι το δικαίωμα στην έκφραση, στη σάτιρα και την τέχνη». Όπως καταλάβατε μιλάμε για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Του θρησκευτικού φανατισμού. 

Να θυμίσω επίσης ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που τώρα φωνάζουν για προσβολή των χριστιανικών συμβόλων επικρότησαν την αποβολή της μαθήτριας από τη Συρία επειδή φορούσε μαντίλα και ανέδειξαν τον διαβόητο Σέπο σε σύγχρονο Νικηταρά. Ποσώς τους ενδιαφέρει «ο σεβασμός θρησκευτικών συμβόλων» γενικά ή οποιαδήποτε ελευθερία (τάχα μου εναντιώνονται στη μαντίλα γιατί είναι.. σύμβολο καταπίεσης) παρά μόνο τα πιστεύω τους και πως θα τα επιβάλλουν σε όλους τους άλλους. Γι’ αυτό ουρλιάζουν, βρίζουν, απειλούν, ζητούν κρεμάλες και την απόλυση του ζωγράφου εκπαιδευτικού. Δεν τους αρκεί να διαφωνήσουν απλά με κάποιον. Πρέπει να τον τιμωρήσουν, να τον εξαφανίσουν, να τον δολοφονήσουν ηθικά και φυσικά. 

Από κοντά φυσικά και ο Υπουργός Παιδείας (aka Ο Πιο Αχρηστος Υπουργός Fucking Ever) που βρήκε ευκαιρία να εμφανιστεί ως υπερασπιστής της ελληνορθόδοξης πίστης (ακόμα μια υπόκλιση στον πραγματικό του μάστρο, τον Αρχιεπίσκοπο, δε βλάπτει) ανακοινώνοντας τη διεξαγωγή πειθαρχικής έρευνας σε βάρος του καλλιτέχνη που τυγχάνει διευθυντής σχολείου της Λευκωσίας, μπας και ξεκολλήσει λίγο η κουβέντα από το μπάχαλο που έχει δημιουργήσει η επικών διαστάσεων ανικανότητά του στον χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης. Αν σε βρίζει όποιος μιλάει ελληνικά (ακόμα κι αυτοί που τα σκοτώνουν) και η δημοτικότητά σου ξύνει διαρκώς τον πάτο του βαρελιού στις δημοσκοπήσεις, χρειάζεσαι... χθες έναν εσωτερικό εχθρό -κατά προτίμηση κάποιον αδύναμο- να τον ρίξεις βορά στα σανοφάγα που γίνονται σαρκοφάγα αν τους θίξεις τα (όποια) ιερά και όσια. 

Κανένας πίνακας του Γιώργου Γαβριήλ δεν είναι βλάσφημος, χυδαίος ή προσβλητικός. Οι σκύλοι δεν κατουράνε πρόσωπα αλλά καταστροφικές για τον τόπο ιδεολογίες και διεφθαρμένα κατεστημένα. Ο Χριστός δεν απεικονίζεται γυμνός με πορνογραφική αισθητική ή για να χλευαστεί αλλά η γύμνια του παραπέμπει στο πως ήρθε στον κόσμο αυτό, γυμνός και ταπεινός για να φορτωθεί τις αμαρτίες μας (μαζί και των αναρίθμητων ηλιθίων που βρίζουν και απειλούν στο όνομά Του). Απεικονίζεται ως πρόσφυγας γιατί υπήρξε και ο ίδιος από τη γέννησή του ακόμα και ως easy rider γιατί ήταν ελεύθερο πνεύμα, ριζοσπάστης, αντικομφορμιστής και badass. Όσοι βλέπουν βλασφημία, προστυχιά ή πορνό είναι αυτοί που έχουν σοβαρό πρόβλημα και πρέπει να το κοιτάξουν. ................


Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2020

Η Γάτα της Αγιά-Σοφιάς




Περαστικά στη Gli, τη διάσημη Γάτα της Αγιά-Σοφιάς.

Είναι γνωστή η μεγάλη αγάπη των Τούρκων για τις Γάτες. Γάτες στον ώμο του ψαρά στην ψαραγορά, γάτες  στα καφασωτά παράθυρα, γάτες με την ουρά ψηλά ανέμελες σα στο σπίτι τους σε κάθε δρόμο, γάτες παχιές γιαλιστερές και φροντισμένες. Ποτέ στην Τουρκία δε νιαουρίζουν ψωριάρικα μωρά στους δρόμους. Κάποιο σπίτι πάντα φιλοξενεί τη λεχώνα ώσπου να μεγαλώσουν τα μικρά και να υιοθετηθούν από γειτονιές ή ανθρώπους. 

Τέτοια είναι κι η διάσημη Gli η πολυφωτογραφημένη που έχει κονάκι την Αγιά Σοφιά και εργάζεται αφιλοκερδώς ως ποντικοκυνηγός και μοντέλο, εξώφυλλο οδηγών, παρακινήτρια να φοράμε μάσκα, ενημερώτρια ωραρίων και ξεναγήσεων.

Πρόσφατα η Gli εξαφανίστηκε όμως και επειδή ανησύχησαν οι θαυμαστές της έκανε ανακοίνωση στα κοινωνικά δίκτυα ότι ήταν άρρωστη -16 ετών είναι πια- και  φιλοξενείται σε φιλικό σπίτι για να κάνει τη θεραπεία της μα σύντομα θα επιστρέψει στα καθηκοντά της.

Φέρνω φωτογραφίες της
και σύνδεσμο των προφίλ της,
μικρό απόσπασμα δικού μου για τις γάτες της Πόλης
κι εύχομαι 
να γίνει γρήγορα καλά η Gli
και να γίνει παράδειγμα σ’ εμάς να φροντίζουμε τα γατιά του κόσμου μας γιατί μόνο χαρά προσφέρουν.

Οι εικόνες πολλές, χαρείτε τις- 
από το κρεβατάκι της το μαγικό ως την πόζα της με γονατιστούς φωτογράφους να την προσκυνούν ('Σουλτάνα Gli ή Θεά;) αυτό που πιο πολύ μ΄αρέσει είναι που δεν έχει κάτι ιδιαίτερο, δεν είναι σπάνιας ράτσας μα μια γάτα  που, σαν όλα τα γατιά της Ιστανμπούλ, την ομορφαίνει η λατρεία των ανθρώπων.



....υπάρχουν κάποια πλάσματα που ευτυχούν στην Iνσταμπούλ είναι οι γάτες. Δε μπορώ να φανταστώ, παρά στην αρχαία Aίγυπτο, γάτες τόσο γυαλιστερές και παχουλές, γάτες παντού: στον ώμο ένος καπνιστή σ' ένα παγκάκι, στον καναπέ ενός καφενείου ή, καταπληκτικότερο, ξαπλωμένες κάτω από τα βαρυφορτωμένα τελάρα ενός ψαρά στην αγορά. Tόσο χορτάτες, τόσο σίγουρες που περπατάνε αμέριμνες με την ουρά ψηλά σαν οι αποβάθρες του Bοσπόρου να ήταν η αυλή τους.....
.....  "Θέλαμε" λέει ο Παμούκ "να εξαφανιστούν όσο γινόταν πιο γρήγορα τα τελευταία ίχνη ενός μεγάλου πολιτισμού και κουλτούρας που δεν αξίζαμε να είμαστε κληροδόχοι τους, για να μπορέσουμε να εγκαταστήσουμε στην Iστανμπούλ ένα δευτέρας κατηγορίας, άχρωμο και φτωχικό αντίγραφο δυτικού πολιτισμού" και ξέρει πως αυτό το 'δευτέρας κατηγορίας' αντίγραφο δεν έφερε ευτυχία, μόνο ξεριζωμούς καταστροφή και θλίψη. Δε γίνεται λέει να μην έχεις μέσα σου τη θλίψη αν μεγάλωσες στην Iσταμπούλ και έχει, μ' όλη την αγάπη που τρέφει γα την πόλη του, τόσο δίκιο που μ' όλο τον πόθο που έχω να ξαναπάω (σ' αυτή τη ζωή) εύχομαι, άμα πεθάνω και τύχει να ξαναγεννηθώ στην Πόλη, εύχομαι ολόψυχα ο Aλλάχ να με λυπηθεί και να μη ξαναέρθω στον κόσμο αυτό σα γυναίκα αλλά σα γάτα διότι μόνον οι γάτες περπατούν περήφανα στη σύγχρονη Iσταμπούλ.....