«Καλότυχα είναι τα βουνά, καλόμοιροι είναι οι κάμποι,
που χάρο δεν εκαρτερούν, κακό δεν περιμένουν.
Μον’ καρτερούν την άνοιξη, τ’ όμορφο καλοκαίρι....»*
Γεννάνε οι γειτόνισσες αυτές τις μέρες και μου βελάζουν καθώς μπαίνω από την αυλόπορτα. Παρέα θέλουν κι αυτές όπως τα αδέσποτα γατιά. Και νιώθω κι εγώ έτσι που μου απευθύνονται «γεγραμμένη εν τω βιβλίω της ζωής του αρνίου» όπως έλεγε κι ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη.
Σκέπτομαι μια παραβολή. Το αρνί που λέει στα άλλα να μην εμπιστεύονται τον ποιμένα, δεν τα αγαπά όπως δείχνει, να τα σφάξει σχεδιάζει. Κι εκείνα χλευάζουν το τρελό το αρνί, «αφού μας ταϊζει», λένε, «δεν είδες πώς νοιάζεται για τα μικρά και πώς μας προστατεύει από σκυλιά και λύκους;».
Δεν είναι πια μεγάλα τα κοπάδια στη Μύκονο όπως παλιότερα γι’ αυτό και μου έδωσε ο χαρά ο γείτονας που έφερε σ΄εμάς τις ετοιμόγεννες προβατίνες. Χαρά μου δίνουν τα μικρά που βελάζουν γλυκά μόλις σταθούν στα πόδια τους και μου φέρνουν στο νου τα αγαπημένα βουκολικά Δημοτικά- εκ των οποίων το ανωτέρω της Ρούμελης αλλά και- βέβαια το Λάγιο αρνί το λατρευτό μου που πολυτραγουδήθηκε ακόμα κι από ρεμπέτες όπως το Ρούκουνα που έγραψε το δικό του. Ακολουθεί σύνδεσμος προς το κλάσικ από τη συλλογή του Πολίτη κι ελπίζω, όπως και το μικρό μου videoνα σας δώσει λίγη βουκολική χαρά.
«Βγήκαν κλέφτες στα βουνά
για να κλέψουν άλογα,
άλογα δε βρήκανε
προβατάκια πήρανε....
Πήρανε τ' αρνάκια μου
και τα κατσικάκια μου,
πήραν και το λάγιο αρνί
που 'χε το χρυσό μαλλί,
τ' ασημένιο χαϊμαλί.
Και πάνε πάνε παν (άιντε μανούλα μ' παν)
Ωχ καημένος ωχ καημένος ωχ καημένος!
Προβατάκια μ
Λαγιαρνάκι μ'!
Βάι!΄.....«- ->**
____________
*..να βγουν οι βλάχοι στα βουνά, να βγουν κι οι βλαχοπούλες,
να βγουν και τα βλαχόπουλα λαλώντας τις φλογέρες... [Δημοτικό της Ρούμελης]
**Το Λάγιο Αρνί: https://rb.gy/4cb818
***Και το δικό μου από 'Τα 40 Του Θανάτου" μου: https://rb.gy/bbatg7
https://rb.gy/sozdn0
