Δυό εβραϊκές ταινίες στα ιστορικά Γιάννενα: 30/8/2025

Στα Γιάννενα, μια από τις αρχαίες Ρωμανιώτικες κοινότητες που μαρτύρησαν στην Κατοχή, θα παιχτούν δυό ταινίες και  θα ακολουθήσει συζήτηση.

Γιατί είναι σημαντικό όσο ποτέ να μην ξεχνάμε ότι άλλο το κράτος του Ισραήλ άλλο οι Έλληνες Εβραίοι.

 

 

 

Δύο ταινίες μικρού μήκους για τη μνήμη και συζήτηση με την Adi Liraz

Οι ταινίες μικρού μήκους «Το Ρόδο των Ιωαννίνων» και «Εμείς βλέπουμε», που αφορούν άμεσα ή έμμεσα τα Γιάννενα, θα προβληθούν το Σάββατο 30 Αυγούστου, στις 7.30 το απόγευμα, στο «Θυμωμένο πορτραίτο» (Καποδιστρίου 20).

 

«Το Ρόδο των Ιωαννίνων» (22,04 λεπτά, Βερολίνο – Ιωάννινα 2025, Εβραϊκά με αγγλικούς υπότιτλους) είναι ένα ντοκιμαντέρ των Livnat Konopny Decleve και Na´ama Landau, που εξετάζει ζητήματα όπως η αίσθηση του «ανήκειν», το πολιτικό όραμα, η (μετα-)μνήμη και η ευθύνη της εβραϊκής ταυτότητας στη διασπορά.

Το «Εμείς βλέπουμε» (15,21 λεπτά, Βερολίνο – Ιωάννινα 2023-2025, αγγλικά και γερμανικά με αγγλικούς υπότιτλους) είναι μια ταινία τέχνης των Robert Yerachmiel Sniderman, Jana Papenbroock, Eliana Pliskin Jacobs και Adi Liraz, που ακολουθεί μια παράσταση με παρόμοιο τίτλο, που πραγματοποιήθηκε στα Giannena και στο Βερολίνο τον Απρίλιο του 2024, και το πλαίσιο της μνήμης του Ολοκαυτώματος και της συνεχιζόμενης Νακμπά και γενοκτονίας στη Γάζα.

Μετά τις προβολές θα ακολουθήσει συζήτηση με την ισραηλινή καλλιτέχνη performance και πολυμεσική δημιουργό Adi Liraz (αγγλικά με ταυτόχρονη μετάφραση).

_______________

ΕΙΚΟΝΕΣ

-Το Ρόδο Των Ιωαννίνων

-στη φωτο: αυτοκόλλητο από το Βερολίνο, "ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ"  (από @Ntinos Palaistidis]

        - 'Εξω οι Ναζί' σε κολώνα που φωτογράφισα στο Βερολίνο.

         

         ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Ηπειρωτικός Αγών: https://www.agon.gr/kathimerina/132057/dyo-tainies-mikroy-mikoys-gia-ti-mnimi-kai/

ΚΥΡΙΟΣ ΤΥΠΟΣ https://typos-i.gr/article/mnhmh-taytothtagenoktonia-dyo-tainies-kai-syzhthsh

Το όπλο που φοβάται το Ισραήλ

To όπλο που φοβάται το Ισραήλ. Η εικόνα της αλήθειας.

Βομβάρδισαν πάλι νοσοκομείο.

Και ξαναβομβάρδισαν μόλις έφτασαν οι διασώστες κι οι δημοσιογράφοι.

Ουπς λάθος, είπε ο Νετανιάχου, και ζήτησε μια χλιαρή συγγνώμη. Όμως οι φανατικοί έχουν άλλη γραμμή: Μου γράφουν τα γνωστά, για να με συνετίσουν γι’ αυτή την ανάρτηση, ότι η Χαμάς λέει χρησιμοποιεί νοσοκομεία κι ότι αυτοί που λέμε δημοσιογράφους είναι τρομοκράτες.

 

Σαν να μην ξέρουμε πλέον ότι οι φανατικοί ονομάζουν τρομοκράτες τους διαφωνούντες. Σαν να μην ξέρουμε τον όρο ‘κατσαρίδα’ που τον κολλάνε σε όποιους- λαούς ή άτομα θέλουν να εξολοθρεύσουν. Τι ειρωνεία όμως- κάτι αντίστοιχο,  «ποντίκια» , βάφτιζαν κι οι Ναζί όποιους σκόπευαν να καταστρέψουν.

 

 

The weapon Israel fears.

Israel bombed a hospital.

Rescue workers and reporters rushed to recover the dead and the wounded. 

Israel bombed the hospital again. "Live" on television, for all to see.

Γι' αυτή την ανάρτηση 

λαβαίνω:

1) https://www.facebook.com/share/p/174RwHpF9z/

 2) https://www.facebook.com/share/p/1936aadFfv/

•  

• 
  
• 
  και απαντώ:
  
  

Daphne Chronopoulou

Επειδή δε γνωριζόμαστε προσωπικά

θέλω να το σημειώσω εδώ ότι ελπίζω αυτά τα

"Αρκετοί από αυτούς τους «δημοσιογράφους» είναι, στην πραγματικότητα, τζιχαντιστές με γιλέκα δημοσιογράφων PRESS.

Τουλάχιστον δύο από τους σημερινούς νεκρούς συμμετείχαν στη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου. "

που προσθέσατε εδώ

έχουν σκοπό να τονίσουν τν αθλιότητα της τύφλωσης εκ προπαγάνδας.

Ποιος δεν είδε εξ άλλου τη ΣΥΓΓΝΩΜΗ του Νετανιάου. Ούτε αυτόν εμπιστευόμαστε; Προτιμάμε τοιυς φανατισμένους σιωνιστές που αλλού ωμά και ξάστερα χαρακτηρίζουν τους Παλαιστίνιους (κι όποιον υπερασπίζεται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα) ως κατσαρίδες-

Αυτή η φωτογραφική μηχανή κάποτε θα εκτεθεί στο Μουσείο Γενοκτονίας των Παλαιστίνιων λέει η Φρανσέσκα Αλμπανέζε, ανταποκρίτρια του ΟΗΕ.

Γκαμπόρ Ματέ 
" Ίσως γνωρίζετε την ιστορία μου, δεν ξέρω αν πρέπει να την επαναλάβω, αλλά είμαι κι εγώ προσωπικά ένας επιζών του Ολοκαυτώματος. Οι παππούδες μου εξοντώθηκαν στο Άουσβιτς, όπως και τα περισσότερα μέλη της ευρύτερης οικογένειάς μου. Μεγάλωσα νιώθοντας ντροπή για την εβραϊκότητά μου. Ζώντας στην Ουγγαρία μετά τον πόλεμο με παρενοχλούσαν επειδή ήμουν Εβραίος, και θυμάμαι έναν φίλο μου που τους έλεγε «αφήστε τον ήσυχο, δεν φταίει αυτός που είναι Εβραίος»… Σε αυτό το κλίμα μεγάλωσα.

Πηγαίνοντας σαν έφηβος στο Τορόντο, έγινα σιωνιστής: μοιράστηκα αυτό το όνειρο της ανάστασης του εβραϊκού λαού στην ιστορική του πατρίδα και της αντικατάστασης του συρματοπλέγματος του Άουσβιτς από ένα εβραϊκό κράτος με ισχυρό στρατό. Η πίστη σε αυτό το όνειρο ήταν απελευθερωτική, συναρπαστική. Ένιωσα δική μου αυτήν την προοπτική, και πραγματικά πίστεψα σ’ αυτήν.

Και μετά ανακάλυψα…

…ότι δεν ήταν ακριβώς έτσι τα πράγματα. Ότι για να κάνω αυτό το εβραϊκό όνειρο πραγματικότητα, θα έπρεπε να βάλω σε έναν εφιάλτη τον ντόπιο πληθυσμό. Υπήρχε ένα σιωνιστικό σύνθημα που έλεγε: «Μια γη χωρίς λαό για έναν λαό χωρίς γη». Αλλά δεν υπήρχε γη χωρίς λαό. Σε εκείνη τη γη υπήρχε ένας λαός που την κατοικούσε για εκατοντάδες, χιλιάδες χρόνια. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να δημιουργηθεί αυτό το εβραϊκό κράτος χωρίς να καταπιεστεί και να εκδιωχθεί ο ντόπιος πληθυσμός. Κι αυτό συνέβη, καταρχήν με τη συνδρομή της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.

Για όσα συνέβησαν από το 1948 και μετά, είναι Ισραηλινοί ιστορικοί, Εβραίοι ιστορικοί που έχουν αποδείξει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο διωγμός των Παλαιστινίων ήταν επίμονος, διάχυτος, σκληρός και σκόπιμος: αυτό που στα αραβικά ονομάζεται Νάκμπα, δηλαδή «Καταστροφή» ή «Συμφορά». Όταν άρχισα να τα συνειδητοποιώ αυτά, σκέφτηκα, υλοποιήσαμε το όνειρό μας γεννώντας έναν εφιάλτη σε κάποιους άλλους.

Έπειτα επισκέφθηκα τα Κατεχόμενα, τη Δυτική Όχθη, κατά την πρώτη Ιντιφάντα. Έκλαιγα κάθε μέρα επί δύο εβδομάδες με αυτά που έβλεπα. Η βαρβαρότητα της κατοχής, οι συνεχείς μικροπρεπείς παρενοχλήσεις, οι δολοφονίες, το ξερίζωμα των παλαιστινιακών ελαιώνων, η αφαίρεση του δικαιώματος στο πόσιμο νερό, οι ταπεινώσεις… αυτό συνεχίστηκε, και τώρα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από τότε. Και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Δεν μπορείς να φτιάξεις ένα κράτος αποκλειστικά για Εβραίους χωρίς να καταπιέσεις και να εκδιώξεις τον ντόπιο πληθυσμό. Πρόκειται για την πιο μακροχρόνια επιχείρηση εθνοκάθαρσης: ξεκίνησε τον 20ό αιώνα και συνεχίζεται τον 21ο.

Τι είναι αυτοί οι άνθρωποι στη Γάζα;

Πρέπει να πάτε εκεί για να το καταλάβετε. Μια μικρή έκταση στην οποία στριμώχνονται εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, παιδιά και τα εγγόνια αυτών που εκδιώχθηκαν από το Ισραήλ – ή από το μη Ισραήλ. Και ιδού η προσβολή: εγώ, όντας Εβραίος, θα μπορούσα να προσγειωθώ αύριο στο Τελ Αβίβ, να ζητήσω την ισραηλινή υπηκοότητα, και να την πάρω αμέσως. Αλλά ο Παλαιστίνιος φίλος μου στο Βανκούβερ, ο οποίος γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ, δεν μπορεί καν να την επισκεφθεί!

Λοιπόν, έχετε αυτούς τους εξαθλιωμένους ανθρώπους στοιβαγμένους σε αυτό που πολλοί αποκαλούν «υπαίθρια φυλακή», και περί αυτού πρόκειται. Η Χαμάς τώρα, είναι μια ισλαμική οργάνωση που υποστηρίχθηκε αρχικά από το Ισραήλ ως αντίβαρο στην κοσμική Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι περίεργο που οι απελπισμένοι στράφηκαν σε μια τέτοια εξτρεμιστική ηγεσία.

Έγιναν ελεύθερες εκλογές, υπό τον έλεγχο της διεθνούς κοινότητας. Και συνέβη να νικήσει η Χαμάς. Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ αμέσως οργάνωσαν στρατιωτικό πραξικόπημα εναντίον της. Αλλά η Χαμάς το κατέπνιξε. Τότε ξεκίνησε ο ασφυκτικός αποκλεισμός όχι της Χαμάς, αλλά της Γάζας. Και έπειτα οι συγκρούσεις. Κάθε φορά που ξεσπά η σύγκρουση, το Ισραήλ «κουρεύει το γκαζόν» – ναι, αυτήν την έκφραση χρησιμοποιούν, η οποία μεταφράζεται σε μαζικές δολοφονίες Παλαιστινίων αμάχων…

Σας καλώ να σκεφθείτε ό,τι χειρότερο θα μπορούσατε να πείτε για τη Χαμάς. Μετά πολλαπλασιάστε το επί χίλιες φορές: και πάλι δεν θα πλησιάζει στο ελάχιστο την ισραηλινή καταπίεση, τον αφανισμό και τον ξεριζωμό των Παλαιστινίων… Το ζήτημα είναι περίπλοκο αλλά, από άποψη ισχύος και ελέγχου, είναι σχετικά απλό: υπήρχε μια χώρα όπου ζούσαν κάποιοι άνθρωποι, αλλά κάποιοι άλλοι άνθρωποι ήθελαν να την κάνουν δική τους. Την κατέλαβαν λοιπόν, κι εξακολουθούν να καταλαμβάνουν ό,τι απόμεινε, και συνεχίζουν να καταπιέζουν και να κλέβουν την περιουσία αυτών που ήδη ζούσαν εκεί. Αυτό συνέβαινε, κι αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει…'"

Το κείμενο αυτό αποτελεί απόσπασμα μιας μεγαλύτερης ομιλίας του, που δημοσιοποιήθηκε στις 14/10/2023. -> https://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG18167&f

 

__________________

Και μια προσωπική σημείωση

Σα σήμερα 26 Αυγούστου 1939 γεννήθηκε ο πατέρας μου στα Ιεροσόλυμα. Στη μνήμη του αυτά τα λίγα από τα πολλά που θα ένιωθε για τη γενέτειρα που τόσο αγαπούσε (είχε κάνει και ντοκιμαντέρ αργότερα).

Πέρα από οικογενειακό δεσμό, το να είναι κατά κάθε γενοκτονίας, κατά της δολοφονίας αμάχων, είναι χρέος πιστεύω κάθε έντιμου ανθρώπου. 

Αναφέρω τα αυτονόητα διότι - αν δεν αποδεικνύεται εύκολα σ' αυτό εδώ το ιστολόγιο με κλικ στην ετικέτα #Εβραϊκά.  Οπότε παρακαλώ τα περί αντισημιτισμού όχι σ' εμένα.

_________________________

#gazagenocide #palestine

Ορμούζ- μήπως βοηθήσω τον Υπουργό μας #Κικίλιας #grammar_nazi

 

 

«Αν κλείσουν τα στενά του Ορμούζ», είπε ο φωστήρας Υπουργός Ναυτιλίας μας «θα πρέπει τα πλοία να κάνουν το γύρο της Αφρικής». Διέφυγε της μνήμης του δηλαδή ολόκληρη αραβική χερσόνησος, θυμάται μόνο το Σουέζ.

Πολλές απουσίες θα έκανε, λένε, στο μάθημα της Γεωγραφίας μα φοβάμαι πως έκανε πολλές και στο Υπουργείο διότι, ό,τι κι αν πεις δε μπορεί, ένα χάρτη θα τον έχουν κάπου εκεί. 

Να πούμε για τάνκερ, πετρέλαια, να πούμε για Ντουμπάι πόλη μαγική που ξεφύτρωσε στην άμμο μέσα σε 30 χρόνια όπως το Κουβέιτ παλιότερα; Να πούμε για χλιδή και πάμπλουτους σεΐχηδες ή για πολέμους, για Ιράν τώρα ή Συρία ή χίλια δυό; 

Με την ευκαιρία λοιπόν, για να μη γίνουμε Κικίλιες φέρνω το χάρτη των στρατηγικών στενών και ένα φρουριάκι παρατηρητήριο, φωτογραφημένο το 2004 μα πολύ αρχαιότερο μια και δεν έχει πολεμίστρες για όπλα. 

Εικόνες και video

-Φρουριάκι παρατηρητήριο, φωτογραφημένο το 2004 από τον ΜπιΕλΑρ https://x.com/blr1a1/status/1936786163613716773/photo/1

-Χάρτης

-video Ο Υπουργός o αγεωγράφητος --Και, ξέρω, λίγοι με νιώθετε μα την απελπισία για την αμάθεια του Υπουργού Ναυτιλίας οξύνει ο πληθυντικός 'κόστη' του δημοσιογράφου.

Και ξέρω, λίγοι με νιώθετε μα την απελπισία για την αμάθεια του Υπουργού Ναυτιλίας οξύνει ο πληθυντικός 'κόστη' του δημοσιογράφου.#Κικίλιας #Grammar_nazi https://t.co/cifyhduKqe

— Δαφνη Χρονοπουλου/ Daphne Chronopoulou (@MrsKastell) June 23, 2025

 __________________________________________________________________________

 

 

Απόφαση ΟΗΕ να αποχωρήσει το Ισραήλ από τα Παλαιστινιακά εδάφη

H σημερινή απόφαση του ΟΗΕ που καλεί το Ισραήλ να αποχωρήσει από τα Παλαιστινιακά εδάφη σε 12 μήνες.

Πρώτος στην ΕΕ ο βασιλιάς της Ισπανίας παραλαμβάνει επίσημα τα διαπιστευτήρια του πρώτου Παλαιστίνιου πρέσβη στη χώρα.

 

«Με μια ιστορική απόφαση που ελήφθη με συντριπτική πλειοψηφία, την ώρα που η ένταση στην Μέση Ανατολή ανεβαίνει κατακόρυφα μετά τις επιθέσεις με τους παγιδευμένους βομβητές και ασυρμάτους, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, απαιτεί με ψήφισμα της από το Ισραήλ να «τερματίσει εντός 12 μηνών την παράνομη παρουσία του στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη».Documento --> https://www.documentonews.gr/article/o-ohe-enekrine-me-syntriptiki-pleiopsifia-psifisma-gia-tin-epivoli-kyroseon-kai-empargko-oplon-sto-israil/

Δεν είναι πόλεμος αν μόνο η μια πλευρά έχει στρατό.

Του Λαζάρου γιορτάζουμε οι αναστημένοι

«Ευλογημένος ο ερχόμενος» και ένα «Λάζαρε, δεύρο έξω!» που μου θυμίζει το «Ευρίπίδη, έλα έξω» από τους επιτυχημένους Αχαρνής του Σαββόπουλου.

Σάββατο του Λαζάρου, γιορτάζουμε οι αναστημένοι.

Ακούω τον όρθρο από τη λειτουργία της Ανάστασης του Λαζάρου από Βυζαντινή Χορωδία. 

Ο Λάζαρος ο φίλος του Ιησού, αδελφός Μάγδας και Μαρίας ήταν 'τριακοντούτης' όταν πέθανε και 'τεταρταίος' (στο όριο της σήψης δηλαδή) όταν έγινε το θαύμα της Ανάστασής του. Άλλα τριάντα χρόνια έζησε στην Κύπρο (ή Κρήτη.... ή Έφεσο) όπου ξαναπέθανε κι ησύχασε ως τον Οκτώβριο του 890 που ο βυζαντινός αυτοκράτορας Λέων ο Σοφός (886 - 912 μ.Χ.) συνάντησε το λείψανο και το μετέφερε στη μονή του Αγίου Λαζάρου της Κωνσταντινούπολης της οποίας είναι 'κτήτωρ' κι η μεγαλοπρεπής Βασιλική της είναι φημισμένη.

Αυτός ο Λέων ο Σοφός είναι σα να ζητά το Σαίξπηρ του κι αν έχετε θεατρικό ή σεναριακό ταλέντο σας τον συστήνω.

Η Ευδοκία Ιγγερίνα, η μάνα του, ήταν ερωμένη του αυτοκράτορα Μιχαήλ ΙΙΙ τον οποίο σκότωσε με τη βοήθεια του άνδρα της Βασιλείου Ι ο οποίος ανέβηκε στο θρόνο και επίσημα θεωρείται πατέρας του Λέοντα παρότι τους χώριζε μίσος μέχρι θανάτου κυριολεκτικά αφού ακόμα και πεθαίνοντας κατηγόρησε το Λέοντα για δολοφόνο του κι ας είχε χτυπηθεί σε κυνηγετικό ατύχημα. Κι ο Λέων όμως ίσως κάτι ήξερε αφού όταν μετέφερε το λείψανο κι έχτισε τη μεγαλοπρεπή φημισμένη εκκλησία επανενταφίασε τα οστά του Μιχαήλ γι’ αυτό και θεωρείται πιθανόν να ήταν πράγματι νόθος γιός του.

Τα σαιξπηρικά δεν τελειώνουν εκεί όμως. Παντρεμένος με τη Θεοφανώ ενώ προτιμούσε τη Ζωή Ζαούτζαινα που ο Βασίλειος του την πάντρεψε με κάποιον ασήμαντο αξιωματούχο αλλά τον πατέρα της ο Λέων τον κράτησε κοντά του ως 'μυστικό' του (που ήταν κάτι σα πρωθυπουργός απολυταρχίας –βεζίρης δηλαδή) μέχρι του σημείου να επινοήσει τον τίτλο του Βασιλεοπάτορος (του βασιλικού πεθερού δηλαδή). Παντρεύτηκε άλλες δυό όμως κι όταν πια απέκτησε το γιο τον έστεψε συναυτοκράτορα όταν ήταν νήπιο. 

Αλλά, πέραν λειψάνων και εκκλησιών, ο Λέων ήταν όντως σοφός. Επιμελήθηκε τα 'Βασιλικά' στα οποία συγκέντρωσε όλους τους νόμους, σε 60 τόμους. Καλό αυτό, θεάρεστο κι αποτέλεσε τη βάση του Βυζαντινού Δικαίου, αλλά είπαμε ήταν συγγραφεύς, δηλαδή έγραφε και δικά του κι ανάμεσα σ' αυτά ήταν και νέοι νόμοι που έδιναν λύσεις σε μικροπράγματα- εκ των οποίων το προσφιλές του θέμα του 4ου γάμου. Ναι, τέταρτου. 

Χήρος ήταν, είχε πεθάνει η Ζαούτζαινα και του είχε αφήσει κόρη. Παντρεύτηκε την Ευδοκία Βαϊάνα η οποία όμως πέθανε σε τρία χρόνια δίχως να κάνει γιο. 35 ήταν ο Λέων και ο Πατριάρχης ο Μυστικός δεν του επέτρεπε να ξαναπαντρευτεί. Πώς το αντιμετώπισε; Σα βασιλιάς. Καθαίρεσε τον Πατριάρχη και διόρισε στη θέση του πρώτα το μικρό αδελφό του Στέφανο κι ύστερα (δε θέλω γέλια) τον Αντώνιο τον Καυλέα― με τον οποίο, βέβαια ησύχασε.

Δεν είναι ότι δε προσπάθησε, στην αρχή επέλεξε να την έχει ερωμένη την Ζωή Καρβωνοψίνα αλλά ούτε ο Θεός δεν το ήθελε να μείνει αστεφάνωτη η μάνα που έδωσε τον κληρονόμο. Για να μην τα πολυλογώ την παντρεύτηκε, κι αργότερα μετά το θάνατό του οι ραδιουργίες της κράτησαν το γιο τους στο θρόνο αλλά ο γάμος ανακάτεψε τον Πάπα και άνοιξε μια συζήτηση περί Μοιχείας που χρειάστηκαν πολλές Σύνοδοι για να καταλήξει κάπου (αν κατέληξε).

Σαν το Χαρούν ελ Ρασίντ των 1001 Νυκτών, λένε ότι τριγυρνούσε μέσα στο λαό μεταμφιεσμένος και, μετά θάνατον, έγινε ιδιαίτερα λαοφιλής για τα στίχηρά του, ύμνους που ψέλνονται (ναι το μαντέψατε) Σάββατο του Λαζάρου και τόσο αγαπήθηκαν που με τα χρόνια εκτός από σοφό τον θυμόταν ο λαός και ως προφήτη.

Για τα προφητικά δεν ξέρω αλλά κάποιος λόγος θα υπάρχει αφού ο Λάζαρος είναι σύμβολο μυστικιστικό με φοίνικες και αλληγορικούς συμβολισμούς.

Aπό την άλλη, για πιο χαριτωμένα, αν δεν εξάντλησα το κέφι σας για όλα αυτά, θέλω να σας θυμίσω τη σχετική παραβολή του Oscar Wilde από τα πεζά του ποιήματα [που έχω μεταφράσει* . Τη γκαντεμιά του κλαίει, και την ατυχία του, ένας ευεργετηθείς που όταν συναντά τον Κύριο του λέει 'ήμουν νεκρός και με ανέστησες, πώς να μην κλαίω;'

Στη Μύκονο (κι αλλού μαθαίνω, εγώ δεν τον ήξερα) φτιάχνουν τα «λαζαράκια», σαβανωμένα ανθρωπάκια σε κουλουράκι, μα, όπως και σε όλη την Ελλάδα, πλέον δε θα δολύμε παιδιά να τραγουδούν κάλλαντα του Λαζάρου (ή και κάλλαντα γενικώς). 

Φέρνω να τα θυμηθούμε.

__ Κάλλαντα Λάζαρου
Χρόνια Πολλά
Τα κάλαντα του Λαζάρου, στις μπάντες μου
…τότε ο Χριστός δακρύζει
και τον Άδη φοβερίζει:
‘Αδη Τάρταρε και Χάρο
Λάζαρο θε να σου πάρω  

 

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,

 ήρθε των Βαγιών η εβδομάδα. 

Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι, 

ήρθε η μέρα σου και η χαρά σου.

 

_______________________________________

Σύνδεσμοι και Εικόνες

Ταπισερί: Ο Αγιος Λάζαρος φτάνει στη Γαλλία με τη Μάρθα και τη Μαρία

Ο Τάφος, αξιοθέατο στα Ιεροσόλυμα

Ναΐτης, Τάγμα Αγίου Λαζάρου

Άγιος Λάζαρος στην Κύπρο

Κάλλαντα και φωτογραφία με «Παιδιά που τραγουδούν τα κάλαντα του Λαζάρου, Ήπειρος, 1950-1960»  από Dimitris

*Oscar Wilde από τα πεζά του ποιήματα αναρτημένα στο άλλο μου ιστολόγιο, όπου συγκεντρώνω ανέκδοτα κι εκδοθέντα μου:

https://kastellakia.blogspot.com/2011/05/blog-post_4376.html

Λάζαρε τετραήμερε, τα δικαιολογητικά σου για το Θέατρο της Ζωής   https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2017/04/blog-post_8.html