Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 2023
Καλλιτέχνες για την κατάπαυση του πυρός στην Παλαιστίνη
Παρασκευή 24 Μαρτίου 2023
Γιάννενα, οι Ρωμανιώτες 25η Μαρτίου 1944
«Αγαπητή μου Λουίζα Σήμερον εφύγαμε με τα τρένα […]* … με Μποχώρ, Μπαμπά Σαμ, Εστερ, Ρένα, Ισαάκ. Σας φιλώ και καλή Αντάμοσιν.Φιλιά εις τα παιδιά»
Ο διωγμός.
Τους Ρωμανιώτες τους μάζεψαν 25η Μαρτίου 1944 -ήταν Σάμπατ κι ήταν όλοι στα κρεβάτια τους όταν εμφανίστηκαν οι χωροφύλακες. Έτσι, μετά από πολλές προσπάθειες να σωθούν, ξεκληρίστηκε για πάντα η αρχαία κοινότητα των Ρωμανιωτών. Όσα ακολούθησαν στα Γιάννενα δεν τιμούν τους συμπολίτες τους.
Ακολουθούν σύνδεσμοι για πιο πολλά.
από το 7.40 στο https://www.youtube.com/watch?v=CoMTOsKXUig
H ιστορική Ρωμανιώτικη Εβραϊκή Κοινότητα των Ιωαννίνων
https://www.youtube.com/watch?v=nKMNkdDTbLk
25η Μαρτίου 1944
Με τα παιδιά στο 11ο Γυμνάσιο Ιωαννίνων έφτιαξαν μια εικονογραφική αφήγηση (ένα κόμικ με κάποιο τρόπο) χρησιμοποιώντας λέξεις του μεγάλου Εβραίου Γιαννιώτη ποιητή, Γιωσέφ Ελιγιά.
https://lefterisp.wordpress.com/2015/06/04/comic
Ρωμανιώτες : Μάρτιος 1944.
Από Λάρισα και έφυγαν για στρατόπεδα το 1944 https://www.youtube.com/watch?v=CoMTOsKXUig
Αγαπητή μου Λουίζα
Σήμερον εφύγαμε με τα τρένα
[…]* … με Μποχώρ, Μπαμπά Σαμ, Εστερ, Ρένα, Ισαάκ.
Σας φιλώ και καλή Αντάμοσιν.
Φιλιά εις τα παιδιά
ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ, ΦΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑΝ ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ
https://xyzcontagion.wordpress.com/2013/03/07/filia-eis-ta-paidia-simeioma-patera/
Ντοκιμαντέρ του Βασίλη Λουλέ «Φιλιά εις τα παιδιά» στον πεζόδρομο της Ερμού. Όχι μια ακόμα ταινία για το Ολοκαύτωμα, αλλά μια ταινία για την παιδική ηλικία στη σκιά του Ολοκαυτώματος,
11 Ιουλίου, ξεκίνησε ο επίσημος μαζικός διωγμός των Εβραίων της Θεσσαλονίκης το 1942 στην πλατεία Ελευθερίας κι έχει μείνει στην Ιστορία ως το «Μαύρο Σάββατο».
https://www.facebook.com/Φιλιά-εις-τα-παιδιά-298619743592734/
Σεφαρδίτες 15 Μαρτίου 1943: Το πρώτο τραίνο για Άουσβιτς-Μπίργκενάου
______________
Η φωτογραφία https://gr.pinterest.com/pin/333688653615092764
Πιο πολλά:
http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2016/03/15-1943.html#ixzz44Ib5HMBC
Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2022
Ρώσοι κι Ουκρανοί μου λένε
Παρακολουθώ την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία όπως όλοι μας αλλά αποφεύγω να σχολιάζω ή να εκφέρω γνώμη δημόσια για τομείς που δε γνωρίζω.
Ωστόσο σε κοσμοϊστορικά γεγονότα πιστεύω πως δεν είναι σωστό να μένουμε απαθείς γι αυτό και θα μοιραστώ μαζί σας τι γνωρίζω από φίλους και συνεργάτες σε Ρωσία και Ουκρανία.
Οι φίλοι και συνεργάτες μου βεβαίως δεν είναι αντιοπροσωπευτικό δείγμα, το ξέρω, αλλά επειδή σε μερικούς αρέσουν οι μαντεψιές εξηγώ πως το ατομικό στατιστικό μου δείγμα προέρχεται από δυό πολύ διαφορετικούς κόσμους: ένα, βεβαίως, οι πάμπλουτοι Μοσκοβίτες και έρχονται για πάρτυ στη Μύκονο και δεύτερο οι ακτιβιστές συνεργάτες μου και φίλοι bloggers/vloggers που, ναι, προφανώς για να είναι φίλοι μου πάνω κάτω έχουν τις δικές μου πασιφιστικές ιδέες.
Με πλήρη επίγνωση λοιπόν της άγνοιάς μου και του ότι οι απόψεις του κύκλου μας είναι ηχώ σε άδειο δωμάτιο θα σας πω τι μαθαίνω από προσωπικές εμπειρίες φίλων που βρίσκονται εκεί, στις δυο χώρες.
Και στις δυό χώρες τα νέα δεν κυκλοφορούν ελεύθερα και τα τοπικά ΜΜΕ είναι σκέτη προπαγάνδα.
Για την Ουκρανία
―Να φύγεις είναι δυσκολότατο παρότι κάποιοι θα τα καταφέρουν. Ο στρατιωτικός νόμος σημαίνει κανένας άνδρας σε στρατεύσιμη ηλικία δε μπορεί να μετακινηθεί δίχως έγγραφο, όλοι τους οφείλουν να καταταγούν.
―Το τι θα γίνει μετά όταν θα έχουν μοιραστεί όπλα στο λαό, το φανταζόμαστε.
―Με Εβραίο Πρωθυπουργό και 400.000* Εβραίους κατοίκους είναι εξωφρενικό να μιλά ο Πούτιν για αποναζιστοποίηση. Ιδίως όταν επί χρόνια καλλιεργεί δεσμούς με νεοναζί (και στη χώρα μας).
Ενώ από την άλλη Πρωθυπουργός που βγαίνει πρώτη μέρα πολέμου και λέει πως η άμυνα είναι στα χέρια των πολιτών, δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Το οποίο, ελπίζω να μάς γίνει μάθημα για το τι συμβαίνει όταν εκλέγουμε γελωτοποιούς επειδή μας έκαναν να νιώσουμε καλά, ξεχνώντας πως από πίσω έχει σεναριογράφους κι ενδυματολόγους που στήσανε το έργο για τη διασκέδαση μας.
Για τη Ρωσία
― Οι κυρώσεις της Δύσης είναι γελοίες, δεν αγγίζουν την κυβέρνηση ενώ χτυπούν το λαό που σε μεγάλο ποσοστό είναι κατά της εισβολής.
Π.χ. με το να δεσμεύεις τα χρήματα ή την πρόσβαση Ρώσων vloggers στο διεθνές Διαδίκτυο απλώς φιμώνεις τους λίγους που ξέρουν γλώσσες κι έχουν ταξιδέψει, τους μόνους που είναι σε θέση να μεταφέρουν πληροφορίες εκτός κυβερνητικής γραμμής.
― Οι διαδηλώσεις που είδαμε, με χιλιάδες συλλήψεις είναι η κορυφή του παγόβουνου. Ελάχιστου τολμούν.
Κι ελπίζω να μη ρωτάμε γιατί όχι, γιατί δε ρίχνουν τον Πούτιν εμείς που περάσαμε μια επταετή χούντα. Στη Ρωσία η καταστολή γίνεται εν μεγάλω κι η αντίδραση πληρώνεται πανάκριβα.
Και στις δυό χώρες, οι άνθρωποι υποφέρουν για ένα παιχνίδι που τους επηρεάζει τις ζωές μα στο οποίο δεν έχουν τρόπο να αντιδράσουν.
Αυτά για σήμερα και σκόπιμα δε δίνω ονόματα (ή συνδέσμους των λίγων τολμηρών) διότι δεν είναι δημοσιογράφοι αλλά φίλοι και εγώ έχω ένα ελληνικό blog και δεν έχω τον τρόπο να τους προστατέψω.
Μόνο, ως δείγμα κι επειδή ο ίδιος ανάρτησε, προσθέτω εδώ ένα Ρώσο Youtuber με τελείως άλλο θέμα καναλιού ο οποίος ένιωσε την ανάγκη να τοποθετηθεί (με φόβο κι όπως λέει προσέχοντας κάθε λέξη του).
Διαδήλωση στη Ρωσία
ας επισπεύσουμε τη διαδικασία πηγαίνοντας στο σημείο που αυτοκτονείς στο καταφύγιο»
“Я проснулась от бабаха сегодня. И поняла, что война. Я не хочу, чтоб я умирала”.
— Настоящее Время (@CurrentTimeTv) February 25, 2022
После взрывов в ходе атаки российской армии жители Мариуполя провели день в бомбоубежище. Вот что они говорят: pic.twitter.com/HyYYzd0bll
_______________________________________________________
Τρίτη 8 Ιουνίου 2021
Κι εγώ στην πολτοποίηση Λόγου και Ιστορίας #Γαβριηλίδης Poems & Crimes
Κατόπιν εορτής και τώρα που πλέον δε σώζονται, μαθαίνουμε ότι τράπεζες που έκαναν κατάσχεση στις αποθήκες των εκδόσεων Γαβριηλίδη επέλεξαν να πολτοποιήσουν τα βιβλία μας. «Κλασικοί και σύγχρονοι συγγραφείς» μεταφράσεις, ποίηση, ονόματα γνωστά, ονόματα ξένα και πολύτιμες μαρτυρίες Ρωμανιωτών Εβραίων (όπως και της ίδιας της μητέρας του εκδότη) πολτοποιήθηκαν.
Μαζί και κι εγώ, που συστημένη από το Θοδωρή Καλλιφατίδη, παιδικό φίλο του πατέρα μου που έγινε και δικός μου στενότατος φίλος, είχα την τύχη να γνωρίσω το Σάμη Γαβριηλίδη και να εκδώσω εκεί ‘Τα 40 του Θανάτου’ μου.
Για την αναλγησία μιας τόσο άστοχης απόφασης μιλούν άλλοι. Εγώ θέλω να προσθέσω μόνο πως ως έθνος χρειαζόμαστε ψυχίατρο― και φιλολόγους θα έλεγα μα τρέμω πως είναι αργά αφότου παραδοθήκαμε σε Μπαμπινιώτηδες, λεξικογράφους που μισούν την ιστορική ορθογραφία και δε γνωρίζουν ξένες γλώσσες.
Διότι στη γη όλη δεν ξέρω αν μπορεί να βρεθεί άλλος λαός που να κομπάζει τόσο μανιακά για την Ιστορία και το παρελθόν του το πολύ παλιό ενώ ταυτόχρονα με δριμύτατο μένος μισεί και καταστρέφει ό,τι θυμίζει τα πρόσφατα.
Το βλέπουμε παντού, δε χρειάζονται παραδείγματα κι ούτε είναι μόνο τα εκ των υστέρων εκτιμημένα νεοκλασικά που κάναμε μπάζα και τα παραδοσιακά, η πέτρα, τα μονοπάτια αλλά ακόμα και ονόματα δρόμων και χωριών, πλατείες και παρκάκια αλλάζουν σε κάθε γενιά σα να μισούμε ό,τι μάς γέννησε ή σαν οι Δήμοι κι οι πολιτικοί να μην έχουν άλλη δουλειά από το να μετονομάζουν την οδό Σταδίου (για να μην τη βρίσκουμε σε χάρτη) ή να αναμορφώνουν την Ομόνοια.
Υπάρχουν άραγε ψυχίατροι εθνών;
Υπάρχουν, όπως υπάρχουν και τα ημερολόγια, τα γράμματά μας τα βιβλία μας που τα θρηνούν και τα εξηγούν αυτά. Αλλά τι λέω; Πώς να προλάβεις να τα βρεις πριν να τα πολτοποιήσουν;
__________________
Πολτοποίηση των βιβλίων των εκδόσεων Γαβριηλίδη από τις πιστώτριες τράπεζες, αντί να τα κάνουν δωρεά σε καμία βιβλιοθήκη, γιατί για τις τράπεζες, βιβλία είναι μόνο τα επετειακά του 1821.
@DelgadoSero
Τα βιβλία απο τις αποθήκες των εκδόσεων Γαβριηλίδη, κατασχέθηκαν απο τις τράπεζες
Γραπτά σαν του Ρεμπώ, του Μποντλέρ, του Χιόνη, του Μπέκετ και δεκάδων συγγραφέων. Τώρα αντί να βρίσκονται σε κάποιο ράφι κάποιας βιβλιοθήκης.
Βρίσκονται πολτοποιημένα αππ την κοινωνία των αρίστων
(ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ) ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ!
Πρόκειται σίγουρα για μία από τις πιο αποτρόπαιες ειδήσεις των ημερών: Αν ισχύει η σχετική πληροφορία που δημοσιεύτηκε στο facebook (και από ό,τι φαίνεται ισχύει) οι πιστώτριες τράπεζες πολτοποίησαν όλο το απόθεμα βιβλίων που είχαν στις αποθήκες τους οι εκδόσεις Γαβριηλίδη! Χωρίς να συνεννοηθούν με τους κληρονόμους του εκδότη, ούτε με τους συγγραφείς των βιβλίων. Χωρίς να τους περάσει καν από το μυαλό να τα διαθέσουν σε δημόσιες και σε σχολικές βιβλιοθήκες, να τα πουλήσουν έστω, να τα διασώσουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
Προφανώς, ανάμεσα στα άλλα βιβλία πολτοποίησαν τον Πέτρο Μάρκαρη, τον Θοδωρή Καλλιφατίδη, τον Αργύρη Χιόνη, τη Σαπφώ, τον Σάμιουελ Μπέκετ, τον Σαρλ Μποντλέρ, τον Αρτούρ Ρεμπό και, ανάμεσά τους, τις εξαιρετικές μου φίλες Τέτη Παγκάλου και Ιωάννα Τόμπρα, το τελευταίο βιβλίο της οποίας τυπώθηκε μεν, αλλά δεν πρόλαβε να κυκλοφορήσει παρά μόνο σε ελάχιστα αντίτυπα, λόγω του αιφνίδιου θανάτου του Σάμη Γαβριηλίδη.
Έκαψαν ποίηση, έκαψαν πεζογραφία, έκαψαν δοκίμια, έκαψαν τη μνήμη, την ευαισθησία και την τυπογραφία.
Αλλά βιάζονταν, βλέπεις, οι τραπεζίτες να αδειάσουν το κτίριο, προφανώς για να το αξιοποιήσουν. Κατά τα άλλα, οι περισσότερες τράπεζες φροντίζουν για τον πολιτισμό μέσω των ιδρυμάτων που διαθέτουν…
Η φωτογραφια αυτή, που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, του προσφατως αποβιωσαντα εκδότη Σάμη Γαβριηλίδη, με αφορμή την πολτοποιηση του εκδοτικού του αποθέματος από τις τράπεζες, είναι απ το παλιό του χώρο στην Μαυρομιχάλη 18, που είχα την τιμή να τον διαδεχτω επί 10 χρονια ως βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Φαρφουλας.
Οι βιβλιοθήκες μπροστά, απ τις οποίες ποζάρει κ ήταν οι μόνες από μασίφ ξύλο που υπήρχαν σε όλα τα βιβλιοπωλεία του αθηναικου κεντρου, μου τις είχε αφήσει χαριστικά ο Σάμης, λόγω του ότι θα συνέχιζα μια παράδοση στο χώρο του βιβλίου, που είχε ξεκινήσει πριν απ αυτόν, απ τις εκδόσεις Δομος, στο συγκεκριμενο σημειο.
Τώρα, οι βιβλιοθήκες αυτές, έχουν μεταφερθεί στο νέο μου χώρο, στο βιβλιοπωλείο Nouveau, στην Πάτρα, γιατί αλλιώς, όταν ήρθε η ώρα μου να φυγω κ εγώ απ την Μαυρομιχαλη, θα κατέληγαν στα σκουπίδια...
ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΟΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Ή ΠΟΙΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΟΛΤΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ
Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε ποιά τράπεζα το έκανε, ήταν η Πειραιώς, που έχει το "Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς" (ΠΙΟΠ); Ήταν η Εθνική που έχει το "ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ" (ΜΙΕΤ)? Ήταν η ALPHA BANK για την οποία διαβάζω: "ALPHA BANK ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Για τη διάσωση και διάδοση του ελληνικού Πνεύματος, καθώς και για την προαγωγή του πολιτισμού, η Alpha Bank έχει ενεργό συμμετοχή στην πολιτιστική ζωή με την υποστήριξη ανάλογων δραστηριοτήτων. Επί σειρά ετών εκδηλώνει έμπρακτα το ενδιαφέρον της για την Τέχνη και τον Πολιτισμό όχι μόνο μέσω οικονομικής υποστηρίξεως ανάλογων γεγονότων, αλλά και μέσω των προγραμμάτων και των Συλλογών της". Ήταν η EUROBANK; που λέει "Προάγουμε τον πολιτισμό στην Ελλάδα. Ενισχύουμε τις προσπάθειες καλλιτεχνών να αναδείξουν μοναδικές μουσικές συνθέσεις που προάγουν το ήθος και την πνευματική καλλιέργεια. Πιστεύουμε ότι στη σημερινή συγκυρία οι ευκαιρίες για πνευματική καλλιέργεια πρέπει να ενθαρρύνονται ακόμη περισσότερο". Ήταν η ΑΤΤΙΚΗΣ;
Με εξαίρεση την ΑΤΤΙΚΗΣ όλες οι άλλες έχουν ιδρύματα και/ή χορηγίες για τον πολιτισμό. Επίσης τα ιδρύματά τους διαθέτουν βιβλιοθήκες. Θα μπορούσαν να διαθέσουν το βιβλία αυτά σε χαμηλή τιμή, ακόμη και δωρεάν αφού κόπτονται για τον πολιτισμό. Το κέρδος από την πολτοποίηση μηδαμινό, η απώλεια για τον πολιτισμό τεράστια! Αλλά τι περιμένεις, όταν όλες οι τράπεζες έχουν αφελληνισθεί και έχουν περάσει σε ξένα χέρια!!!
Το poems & crimes των εκδόσεων Γαβριηλίδη, συναντήσαμε ωραίους ανθρώπους, όπως την Αλεξάνδρα Δεληγιώργη, ομότιμη καθηγήτρια φιλοσοφίας του Α.Π.Θ, τον διανοούμενο, συγγραφέα και ακτιβιστή Σάββα Μιχαήλ, βρεθήκαμε σε γόνιμες συζητήσεις μαζί τους, οργανώσαμε εκθέσεις με φίλους αδερφικούς - συνοδοιπόρους· περάσαμε αρκετά υπέροχα βράδια ακούγοντας για την ελληνική διανόηση στο Παρίσι, απολαμβάνοντας εξαιρετικές εικαστικές εκθέσεις, όπως το “Ολόκαυστον” του Γιώργου Λαζόγκα, συζητήσαμε με τον Σάμη Γαβριηλίδη, για τον Νικόλαο Κάλας, (που θαύμαζα ως επαναστάτη ποιητή και θεωρητικό της τέχνης), τον οποίο ο ίδιος είχε γνωρίσει από κοντά, λέγοντάς μου ιστορίες από τα τελευταία χρόνια της ζωής του, απολαύσαμε υπέροχες μουσικές στον όμορφο κήπο του, τα καλοκαιρινά Αθηναϊκά βράδια...ζήσαμε τις αναταραχές της ελληνικής κρίσης, τη πόλη να καίγεται, αλλά κυρίως διαβάσαμε και ζήσαμε δημιουργικές αξέχαστες στιγμές....
Λουζιτάνια Ροκεκδ. Γαβριηλίδη.