Δυό εβραϊκές ταινίες στα ιστορικά Γιάννενα: 30/8/2025

Στα Γιάννενα, μια από τις αρχαίες Ρωμανιώτικες κοινότητες που μαρτύρησαν στην Κατοχή, θα παιχτούν δυό ταινίες και  θα ακολουθήσει συζήτηση.

Γιατί είναι σημαντικό όσο ποτέ να μην ξεχνάμε ότι άλλο το κράτος του Ισραήλ άλλο οι Έλληνες Εβραίοι.

 

 

 

Δύο ταινίες μικρού μήκους για τη μνήμη και συζήτηση με την Adi Liraz

Οι ταινίες μικρού μήκους «Το Ρόδο των Ιωαννίνων» και «Εμείς βλέπουμε», που αφορούν άμεσα ή έμμεσα τα Γιάννενα, θα προβληθούν το Σάββατο 30 Αυγούστου, στις 7.30 το απόγευμα, στο «Θυμωμένο πορτραίτο» (Καποδιστρίου 20).

 

«Το Ρόδο των Ιωαννίνων» (22,04 λεπτά, Βερολίνο – Ιωάννινα 2025, Εβραϊκά με αγγλικούς υπότιτλους) είναι ένα ντοκιμαντέρ των Livnat Konopny Decleve και Na´ama Landau, που εξετάζει ζητήματα όπως η αίσθηση του «ανήκειν», το πολιτικό όραμα, η (μετα-)μνήμη και η ευθύνη της εβραϊκής ταυτότητας στη διασπορά.

Το «Εμείς βλέπουμε» (15,21 λεπτά, Βερολίνο – Ιωάννινα 2023-2025, αγγλικά και γερμανικά με αγγλικούς υπότιτλους) είναι μια ταινία τέχνης των Robert Yerachmiel Sniderman, Jana Papenbroock, Eliana Pliskin Jacobs και Adi Liraz, που ακολουθεί μια παράσταση με παρόμοιο τίτλο, που πραγματοποιήθηκε στα Giannena και στο Βερολίνο τον Απρίλιο του 2024, και το πλαίσιο της μνήμης του Ολοκαυτώματος και της συνεχιζόμενης Νακμπά και γενοκτονίας στη Γάζα.

Μετά τις προβολές θα ακολουθήσει συζήτηση με την ισραηλινή καλλιτέχνη performance και πολυμεσική δημιουργό Adi Liraz (αγγλικά με ταυτόχρονη μετάφραση).

_______________

ΕΙΚΟΝΕΣ

-Το Ρόδο Των Ιωαννίνων

-στη φωτο: αυτοκόλλητο από το Βερολίνο, "ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ"  (από @Ntinos Palaistidis]

        - 'Εξω οι Ναζί' σε κολώνα που φωτογράφισα στο Βερολίνο.

         

         ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Ηπειρωτικός Αγών: https://www.agon.gr/kathimerina/132057/dyo-tainies-mikroy-mikoys-gia-ti-mnimi-kai/

ΚΥΡΙΟΣ ΤΥΠΟΣ https://typos-i.gr/article/mnhmh-taytothtagenoktonia-dyo-tainies-kai-syzhthsh

Το όπλο που φοβάται το Ισραήλ

To όπλο που φοβάται το Ισραήλ. Η εικόνα της αλήθειας.

Βομβάρδισαν πάλι νοσοκομείο.

Και ξαναβομβάρδισαν μόλις έφτασαν οι διασώστες κι οι δημοσιογράφοι.

Ουπς λάθος, είπε ο Νετανιάχου, και ζήτησε μια χλιαρή συγγνώμη. Όμως οι φανατικοί έχουν άλλη γραμμή: Μου γράφουν τα γνωστά, για να με συνετίσουν γι’ αυτή την ανάρτηση, ότι η Χαμάς λέει χρησιμοποιεί νοσοκομεία κι ότι αυτοί που λέμε δημοσιογράφους είναι τρομοκράτες.

 

Σαν να μην ξέρουμε πλέον ότι οι φανατικοί ονομάζουν τρομοκράτες τους διαφωνούντες. Σαν να μην ξέρουμε τον όρο ‘κατσαρίδα’ που τον κολλάνε σε όποιους- λαούς ή άτομα θέλουν να εξολοθρεύσουν. Τι ειρωνεία όμως- κάτι αντίστοιχο,  «ποντίκια» , βάφτιζαν κι οι Ναζί όποιους σκόπευαν να καταστρέψουν.

 

 

The weapon Israel fears.

Israel bombed a hospital.

Rescue workers and reporters rushed to recover the dead and the wounded. 

Israel bombed the hospital again. "Live" on television, for all to see.

Γι' αυτή την ανάρτηση 

λαβαίνω:

1) https://www.facebook.com/share/p/174RwHpF9z/

 2) https://www.facebook.com/share/p/1936aadFfv/

•  

• 
  
• 
  και απαντώ:
  
  

Daphne Chronopoulou

Επειδή δε γνωριζόμαστε προσωπικά

θέλω να το σημειώσω εδώ ότι ελπίζω αυτά τα

"Αρκετοί από αυτούς τους «δημοσιογράφους» είναι, στην πραγματικότητα, τζιχαντιστές με γιλέκα δημοσιογράφων PRESS.

Τουλάχιστον δύο από τους σημερινούς νεκρούς συμμετείχαν στη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου. "

που προσθέσατε εδώ

έχουν σκοπό να τονίσουν τν αθλιότητα της τύφλωσης εκ προπαγάνδας.

Ποιος δεν είδε εξ άλλου τη ΣΥΓΓΝΩΜΗ του Νετανιάου. Ούτε αυτόν εμπιστευόμαστε; Προτιμάμε τοιυς φανατισμένους σιωνιστές που αλλού ωμά και ξάστερα χαρακτηρίζουν τους Παλαιστίνιους (κι όποιον υπερασπίζεται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα) ως κατσαρίδες-

Αυτή η φωτογραφική μηχανή κάποτε θα εκτεθεί στο Μουσείο Γενοκτονίας των Παλαιστίνιων λέει η Φρανσέσκα Αλμπανέζε, ανταποκρίτρια του ΟΗΕ.

Γκαμπόρ Ματέ 
" Ίσως γνωρίζετε την ιστορία μου, δεν ξέρω αν πρέπει να την επαναλάβω, αλλά είμαι κι εγώ προσωπικά ένας επιζών του Ολοκαυτώματος. Οι παππούδες μου εξοντώθηκαν στο Άουσβιτς, όπως και τα περισσότερα μέλη της ευρύτερης οικογένειάς μου. Μεγάλωσα νιώθοντας ντροπή για την εβραϊκότητά μου. Ζώντας στην Ουγγαρία μετά τον πόλεμο με παρενοχλούσαν επειδή ήμουν Εβραίος, και θυμάμαι έναν φίλο μου που τους έλεγε «αφήστε τον ήσυχο, δεν φταίει αυτός που είναι Εβραίος»… Σε αυτό το κλίμα μεγάλωσα.

Πηγαίνοντας σαν έφηβος στο Τορόντο, έγινα σιωνιστής: μοιράστηκα αυτό το όνειρο της ανάστασης του εβραϊκού λαού στην ιστορική του πατρίδα και της αντικατάστασης του συρματοπλέγματος του Άουσβιτς από ένα εβραϊκό κράτος με ισχυρό στρατό. Η πίστη σε αυτό το όνειρο ήταν απελευθερωτική, συναρπαστική. Ένιωσα δική μου αυτήν την προοπτική, και πραγματικά πίστεψα σ’ αυτήν.

Και μετά ανακάλυψα…

…ότι δεν ήταν ακριβώς έτσι τα πράγματα. Ότι για να κάνω αυτό το εβραϊκό όνειρο πραγματικότητα, θα έπρεπε να βάλω σε έναν εφιάλτη τον ντόπιο πληθυσμό. Υπήρχε ένα σιωνιστικό σύνθημα που έλεγε: «Μια γη χωρίς λαό για έναν λαό χωρίς γη». Αλλά δεν υπήρχε γη χωρίς λαό. Σε εκείνη τη γη υπήρχε ένας λαός που την κατοικούσε για εκατοντάδες, χιλιάδες χρόνια. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να δημιουργηθεί αυτό το εβραϊκό κράτος χωρίς να καταπιεστεί και να εκδιωχθεί ο ντόπιος πληθυσμός. Κι αυτό συνέβη, καταρχήν με τη συνδρομή της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.

Για όσα συνέβησαν από το 1948 και μετά, είναι Ισραηλινοί ιστορικοί, Εβραίοι ιστορικοί που έχουν αποδείξει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο διωγμός των Παλαιστινίων ήταν επίμονος, διάχυτος, σκληρός και σκόπιμος: αυτό που στα αραβικά ονομάζεται Νάκμπα, δηλαδή «Καταστροφή» ή «Συμφορά». Όταν άρχισα να τα συνειδητοποιώ αυτά, σκέφτηκα, υλοποιήσαμε το όνειρό μας γεννώντας έναν εφιάλτη σε κάποιους άλλους.

Έπειτα επισκέφθηκα τα Κατεχόμενα, τη Δυτική Όχθη, κατά την πρώτη Ιντιφάντα. Έκλαιγα κάθε μέρα επί δύο εβδομάδες με αυτά που έβλεπα. Η βαρβαρότητα της κατοχής, οι συνεχείς μικροπρεπείς παρενοχλήσεις, οι δολοφονίες, το ξερίζωμα των παλαιστινιακών ελαιώνων, η αφαίρεση του δικαιώματος στο πόσιμο νερό, οι ταπεινώσεις… αυτό συνεχίστηκε, και τώρα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από τότε. Και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Δεν μπορείς να φτιάξεις ένα κράτος αποκλειστικά για Εβραίους χωρίς να καταπιέσεις και να εκδιώξεις τον ντόπιο πληθυσμό. Πρόκειται για την πιο μακροχρόνια επιχείρηση εθνοκάθαρσης: ξεκίνησε τον 20ό αιώνα και συνεχίζεται τον 21ο.

Τι είναι αυτοί οι άνθρωποι στη Γάζα;

Πρέπει να πάτε εκεί για να το καταλάβετε. Μια μικρή έκταση στην οποία στριμώχνονται εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, παιδιά και τα εγγόνια αυτών που εκδιώχθηκαν από το Ισραήλ – ή από το μη Ισραήλ. Και ιδού η προσβολή: εγώ, όντας Εβραίος, θα μπορούσα να προσγειωθώ αύριο στο Τελ Αβίβ, να ζητήσω την ισραηλινή υπηκοότητα, και να την πάρω αμέσως. Αλλά ο Παλαιστίνιος φίλος μου στο Βανκούβερ, ο οποίος γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ, δεν μπορεί καν να την επισκεφθεί!

Λοιπόν, έχετε αυτούς τους εξαθλιωμένους ανθρώπους στοιβαγμένους σε αυτό που πολλοί αποκαλούν «υπαίθρια φυλακή», και περί αυτού πρόκειται. Η Χαμάς τώρα, είναι μια ισλαμική οργάνωση που υποστηρίχθηκε αρχικά από το Ισραήλ ως αντίβαρο στην κοσμική Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι περίεργο που οι απελπισμένοι στράφηκαν σε μια τέτοια εξτρεμιστική ηγεσία.

Έγιναν ελεύθερες εκλογές, υπό τον έλεγχο της διεθνούς κοινότητας. Και συνέβη να νικήσει η Χαμάς. Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ αμέσως οργάνωσαν στρατιωτικό πραξικόπημα εναντίον της. Αλλά η Χαμάς το κατέπνιξε. Τότε ξεκίνησε ο ασφυκτικός αποκλεισμός όχι της Χαμάς, αλλά της Γάζας. Και έπειτα οι συγκρούσεις. Κάθε φορά που ξεσπά η σύγκρουση, το Ισραήλ «κουρεύει το γκαζόν» – ναι, αυτήν την έκφραση χρησιμοποιούν, η οποία μεταφράζεται σε μαζικές δολοφονίες Παλαιστινίων αμάχων…

Σας καλώ να σκεφθείτε ό,τι χειρότερο θα μπορούσατε να πείτε για τη Χαμάς. Μετά πολλαπλασιάστε το επί χίλιες φορές: και πάλι δεν θα πλησιάζει στο ελάχιστο την ισραηλινή καταπίεση, τον αφανισμό και τον ξεριζωμό των Παλαιστινίων… Το ζήτημα είναι περίπλοκο αλλά, από άποψη ισχύος και ελέγχου, είναι σχετικά απλό: υπήρχε μια χώρα όπου ζούσαν κάποιοι άνθρωποι, αλλά κάποιοι άλλοι άνθρωποι ήθελαν να την κάνουν δική τους. Την κατέλαβαν λοιπόν, κι εξακολουθούν να καταλαμβάνουν ό,τι απόμεινε, και συνεχίζουν να καταπιέζουν και να κλέβουν την περιουσία αυτών που ήδη ζούσαν εκεί. Αυτό συνέβαινε, κι αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει…'"

Το κείμενο αυτό αποτελεί απόσπασμα μιας μεγαλύτερης ομιλίας του, που δημοσιοποιήθηκε στις 14/10/2023. -> https://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG18167&f

 

__________________

Και μια προσωπική σημείωση

Σα σήμερα 26 Αυγούστου 1939 γεννήθηκε ο πατέρας μου στα Ιεροσόλυμα. Στη μνήμη του αυτά τα λίγα από τα πολλά που θα ένιωθε για τη γενέτειρα που τόσο αγαπούσε (είχε κάνει και ντοκιμαντέρ αργότερα).

Πέρα από οικογενειακό δεσμό, το να είναι κατά κάθε γενοκτονίας, κατά της δολοφονίας αμάχων, είναι χρέος πιστεύω κάθε έντιμου ανθρώπου. 

Αναφέρω τα αυτονόητα διότι - αν δεν αποδεικνύεται εύκολα σ' αυτό εδώ το ιστολόγιο με κλικ στην ετικέτα #Εβραϊκά.  Οπότε παρακαλώ τα περί αντισημιτισμού όχι σ' εμένα.

_________________________

#gazagenocide #palestine

«Απολαμβάνετε το Νταχάου;» #AI

Απολαμβάνετε το Νταχάου, με ρωτά το Netflix για το ντοκιμαντέρ με εικόνες φρίκης από μια στιγμή άθλιας καταβαράθρωσης στην ανθρώπινη Ιστορία μας.

-Enjoying Dachau?

Τι ερώτηση. Μόνο ΑΙ, μόνο άψυχη νοημοσύνη, φτιάχνει τέτοια φράση λες και μιλά για εξωτικό προορισμό.

Netflix

#Dachau #AI

_________________________________________

Καλλιτέχνες για την κατάπαυση του πυρός στην Παλαιστίνη

Καλλιτέχνες για την κατάπαυση του πυρός στην Παλαιστίνη

Καλλιτέχνες για την κατάπαυση του πυρός και την απελευθέρωση των ομήρων

Η πρόσφατη και απολύτως καταδικαστέα επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου του 2023, εκτός από τα βάρβαρα ισραηλινά αντίποινα, επανέφερε το ζήτημα της Παλαιστίνης στην επικαιρότητα του δυτικού κόσμου. Θυμηθήκαμε ότι κάπου στη Μέση Ανατολή, μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ, υπάρχει μία μικρή λωρίδα γης αποκλεισμένη από στεριά, αέρα και θάλασσα, που στοιβάζονται πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες: Νερό με το σταγονόμετρο, ηλεκτρικό ρεύμα για λίγες ώρες τη μέρα, φτώχεια, εξαθλίωση και η εφιαλτική οσμή του θανάτου να πλανάται στην ατμόσφαιρα επί 24ωρου βάσεως.

Οι κάτοικοι της Γάζας, όπως και αυτοί της Δυτικής Όχθης, αντιμετωπίζονται a priori ως εχθροί από το κράτος του Ισραήλ και τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής. Οι καθημερινοί βομβαρδισμοί σε σπίτια, σχολεία, τζαμιά, εκκλησίες και νοσοκομεία, οι εκατοντάδες «παράπλευρες απώλειες» και οι ημερήσιες προσβολές καλλιεργούν με τη σειρά τους ένα άσβεστο μίσος που συσσωρεύεται εδώ και δεκαετίες για ολόκληρο τον λαό του Ισραήλ. Το αποτέλεσμα της μη λύσης του παλαιστινιακού δημιουργεί μία αδιέξοδη κατάσταση που το μόνο που καταφέρνει είναι η αύξηση της βίας.

Τις τελευταίες 20 μέρες έχουν σκοτωθεί πάνω από 6 χιλιάδες άνθρωποι και από τις δύο μεριές και όλα δείχνουν ότι τα χειρότερα έρχονται. Αντί να κερδίζουν έδαφος οι φωνές της λογικής, από κάθε γωνιά του πλανήτη, που μιλάνε για οριστική πολιτική λύση που θα τερματίσει την κατοχή και θα ανοίξει το έδαφος για την αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης, επικρατούν οι οπαδοί του πολέμου και όσοι βλέπουν την ανθρωπιστική καταστροφή ως ευκαιρία για εύκολο πλουτισμό. Το διεθνές δίκαιο πηγαίνει περίπατο, τα εγκλήματα μετατρέπονται σε κανονικότητα και οι ηγέτες της «πολιτισμένης» Δύσης «νίπτουν τας χείρας τους» για πολλοστή φορά.

Όσες και όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο, θεωρούμε ότι κάθε ανθρώπινη ζωή μετράει. Δεν μας επιτρέπει η συνείδησή μας να δεχτούμε πρακτικές όπως οι απαγωγές αθώων, ο βομβαρδισμός αμάχων και η δολοφονία παιδιών. Δεν θέλουμε να δούμε την πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής να παίρνει φωτιά για τα συμφέροντα παλιών και νέων υπερδυνάμεων, δεν θέλουμε να δούμε τη γενίκευση του πολέμου, δεν θέλουμε να δούμε χιλιάδες νέους πρόσφυγες να φεύγουν από τις εστίες τους και να πνίγονται στα νερά της Μεσογείου, δεν θέλουμε να δούμε το αίσθημα του φόβου να παραλύει ολόκληρες χώρες, δεν θέλουμε να δούμε την αύξηση του ρατσισμού που είναι η εισαγωγή του φασισμού.

Καλούμε την ελληνική κυβέρνησή, τους αρχηγούς και τους βουλευτές όλων των κομμάτων, τους ευρωβουλευτές και όλους όσους εμπλέκονται με οποιαδήποτε ιδιότητα να ζητήσουν εδώ και τώρα την άμεση κατάπαυση του πυρός και την απελευθέρωση των ομήρων. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα είναι αμείλικτος απέναντι σε κάθε άτομο που επέλεξε να σιωπήσει αυτή την ώρα και κάθε συλλογικότητα που έκανε ότι δεν έβλεπε.

ΥΓ: Όποια/όποιος θέλει να υπογράψει το κείμενο μπορεί να κάνει ένα σχόλιο στην ανάρτηση στη σελίδα: https://www.facebook.com/photo/?fbid=122110148390079507&set=a.122110148420079507

αναφέροντας ονοματεπώνυμο και καλλιτεχνική ιδιότητα. Οι υπογραφές θα ανανεώνονται δύο φορές την εβδομάδα.

1. Αγγελάκας Γιάννης - Μουσικός, Συγγραφέας, Ποιητής

2. Αγγελίδου Έλενα - Ραδιοφωνική Παραγωγός, DJ

3. Αγγελούση Χαρά - Ηθοποιός

4. Αθανασίου Φώτης - Μουσικός

5. Αλεξίου Ξένια - Ηθοποιός

6. Αμανατίδη Αθηνά - Μουσικός, DJ

7. Ανανιάδου Όλγα - Ηθοποιός

8. Ανδριανού Έλσα - Δραματουργός, Μεταφράστρια

9. Αρσένη Αμαλία - Ηθοποιός

10. Βασιλάκου Αντωνία - Σωματική ηθοποιός, Σκηνοθέτης

11. Βασιλόπουλος Γιώργης - Ηθοποιός

12. Βέργου Λαρίσα - Ηθοποιός

13. Βοσινάκης Δήμος - Συγγραφέας, Σκηνοθέτης

14. Βουλανάς Νίκος - Μουσικός

15. Βούλγαρη Αναστασία - Λογοτέχνης

16. Γεροντόπουλος Ηλίας - Συγγραφέας

17. Γιαννούλης Βασίλης - Μουσικός

18. Γισδάκης Βασίλης - Τραγουδιστής

19. Δαφέρμου Εριφύλη - Χορεύτρια , Χορογράφος

20. Δεληγιάννη Αναστασία - Εκδότρια

21. Δελιαλή Ευγενία - Χορεύτρια, Ηθοποιός

22. Δημόπουλος Στέλιος - Ηθοποιός

23. Διαλυνά Βασιλική - Ηθοποιός

24. Δούκα Μαρία-Νεφέλη - Ηθοποιός

25. Δουτσίου Σίσσυ - Ηθοποιός, Ποιήτρια

26. Δρακουλάκου Ιουστίνη - Φωτογράφος

27. Δρίβα Ειρήνη - Δημοσιογράφος

28. Δρογγίτης Δημήτρης - Εικαστικός, Ποιητής

29. Ζαμπέτας Ασκληπιός - Μουσικός

30. Ζουρούδη Στεφανία - Εικαστικός

31. Θανασακάκης Ηλίας - Μουσικός

32. Θανασούλια Μαρία - Δημοσιογράφος

33. Θεοφιλίδη Ανθή - Χορεύτρια, Καθηγήτρια χορού

34. Ιωαννίδου Φαίη - Εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού

35. Κανέλλου Εύη – Μουσικός

36. Καπράνος Άκης - Κριτικός Κινηματογράφου

37. Καράλη Νίκη - Ηθοποιός

38. Καραπιπέρη Μαρκέλλα - Ηθοποιός

39. Κατράκη - Παύλου Ίρις - Χορεύτρια, Δασκάλα χορού

40. Κεφαλά Αθηνά - Ηθοποιός, Σκηνοθέτης

41. Κιμούλης Γιώργος - Ηθοποιός, Σκηνοθέτης

42. Κολέζη Εριόλα - Θεατρολόγος

43. Κόμη Ελευθερία - Ηθοποιός, Χορεύτρια

44. Κοντογιώργης Χρήστος - Ηθοποιός

45. Κορδελλάς Γρηγόρης - Μουσικός, DJ

46. Κουκαλάνι Βασίλης - Ηθοποιός, Σκηνοθέτης

47. Κουλλιά Καίτη - Τραγουδίστρια

48. Κουλλιάς Γιάννης - Τραγουδοποιός, Ιατρός

49. Κοφιάδη Τάνια - Χορεύτρια

50. Κυπραίου Βασιλική - Ηθοποιός

51. Κωνσταντινίδης Δημήτρης - Γραφίστας, Επιπλοποιός

52. Κωχ Αλέξανδρος - Ηθοποιός, Σκηνοθέτης

53. Λαγουία Μαρία - Μουσικός, DJ

54. Λαμπίρη Άρτεμις - Χορογράφος

55. Λίτσης Ερρίκος - Ηθοποιός

56. Λουπάκη Ευγενία - Ραδιοφωνική παραγωγός, Ποιήτρια

57. Μαζωμένος Βασίλης - Σκηνοθέτης, Παραγωγός

58. Μαθιουδάκης Μιχάλης - Κωμικός

59. Μακράκη Άννα - Ηθοποιός, Σκηνοθέτης

60. Μανούσου Εύα - Ερασιτέχνιδα

61. Μανώλη Σοφία - Ηθοποιός

62. Μαργαρίτη Ειρήνη - Ηθοποιός

63. Μαστρογεωργίου Γιάννης - Ηθοποιός

64. Μιτσιάλη Δέσποινα - Εκπαιδευτικός, Επιμορφώτρια ενηλίκων

65. Μοσχούρη Μαρία -Ηθοποιός

66. Μουλάς Κωνσταντίνος - Εικαστικός, Δερματοστίκτης

67. Μποσκοΐτης Αντώνης - Σκηνοθέτης, Δημοσιογράφος

68. Μπούσαλης Πάνος - Τραγουδοποιός

69. Μύρκου Τατιάνα - Χορογράφος

70. Ντρίζη Νικολίτσα - Ηθοποιός

71. Ξυκομηνός Κώστας - Ηθοποιός

72. Ξωνίκης Δημήτρης - Μουσικός, DJ

73. Πανάγου Σοφία - Ηθοποιός

74. Παπαδημητράτος Μάκης - Ηθοποιός, Σκηνοθέτης

75. Παπαϊωάννου Αγγελική - Φωτογράφος

76. Παπασταμόπουλος Βασίλης – Μουσικός

77. Παπαχαραλάμπους Άννα Μαρία - Ηθοποιός

78. Παρίσης Αλέξανδρος - Ηθοποιός

79. Παυλίδης Χρόνης - Ηθοποιός

80. Πετρόπουλος Ανδρέας - Δημοσιογράφος

81. Πέτρου Κώστας - Ηθοποιός

82. Πλακίδης Ορέστης - Μουσικός

83. Πλουμή Μαρία - Μουσικός

84. Πολυζωίδης Σήφης - Ηθοποιός

85. Σαγρής Τάσος - Σκηνοθέτης, Ποιητής

86. Σκανδάμης Θέμος - Τραγουδοποιός

87. Σκυφτούλης Θοδωρής - Ηθοποιός

88. Σοντάκη Μαριάνθη - Ηθοποιός

89. Σπανίδης Χάρης - Τραγουδοποιός

90. Σταματιάδη Βένια - Ηθοποιός

91. Στάνκογλου Γιάννης - Ηθοποιός

92. Ταξιάρχης Δεληγιάννης - Σκηνοθέτης

93. Τζαβάρα Ελίνα - Χορεύτρια, Κινησιολόγος

94. Τζαμάλ - Ράπερ, στιχουργός

95. Τζώρα Ιωάννα - Ηθοποιός

96. Τιμόθεος Θάνος - Ηθοποιός

97. Τρίκκα Μαργαρίτα - Χορεύτρια, Χορογράφος

98. Τσακίρης Συμεών - Ηθοποιός

99. Τσελεπή Θέκλα - Ραδιοφωνική παραγωγός

100. Τσιάμης Δημήτρης - Σκηνοθέτης, Ηθοποιός

101. Τσιοτσιόπουλος Αντώνης - Ηθοποιός, Συγγραφέας

102. Τσιουβάρας Βασίλης - Σκηνοθέτης

103. Τσουανάτος Θοδωρής - Ηθοποιός

104. Φλέουρας Χάρης - Ηθοποιός

105. Χατζηχρήστου Άννα - Ηθοποιός, Σκηνοθέτης

106. Crossland Jay - Μουσικός

107. Stupar Slobodanka - Εικαστικός

Δάφνη Χρονοπούλου-συγγραφέας