Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΧρονοπούλουΕλισάβετ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΧρονοπούλουΕλισάβετ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 8 Ιουλίου 2025

Αναμνήσεις από την Κατασκήνωση― παιδαγωγική περασμένου αιώνα

 


Έτυχε να δω μια είδηση με εικόνες από τον κάποτε ωραίο Σχοινιά που έχουν μετατρέψει σε σκουπιδότοπο και θυμήθηκα μια ιστορία από τα παιδικά μου χρόνια.

 

Είχε ο γυμναστής του σχολείου μας μια παιδική κατασκήνωση στο Σχοινιά την οποία σύστηνε το σχολείο και οι γονείς μου μας έστειλαν εκεί για ένα μήνα. Πρέπει μόλις να είχα τελειώσει την πρώτη Δημοτικού κι η Ελισάβετ το Νηπιαγωγείο. Το λέω επειδή, είχα διαβάσει το προσπέκτους κι αυτό επιμήκυνε το μαρτύριο που θα σας διηγηθώ.

 

Οι κατασκηνώσεις, φάνηκε από τότε, δεν είναι για μένα. Δεν ένιωθα άνετα με τις διαταγές, τις φωνές την ομαδικότητα, τα ηλίθια βίαια παιχνίδια με άγνωστα παιδιά. Δεν έκανα ένα φίλο. Το βάσανό μου όμως ήταν η τραπεζαρία, τα γεύματα.

Εκείνη την εποχή ήταν ακόμα επιβεβλημένο στα παιδιά να τρώνε ό,τι είχαν στο πιάτο τους. Όλο. Είναι η εποχή «το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο» κι έπεφταν βροχή τα χαστούκια από δασκάλους και καθηγητές. Ωστόσο εμείς μεγαλώναμε αλλιώς. Με πολύ νέους και προοδευτικούς γονείς και προστατευτικούς παππούδες, όπως δε λέγαμε Μαμά-Μπαμπά μα τους γονείς μας με το όνομά τους, έτσι, εννοείται, δε μας χτυπούσε ποτέ κανείς και, βεβαίως, τρώγαμε μόνο ό,τι και όταν θέλαμε. Κακομαθημένη θα με έλεγαν μα στο «δε μ’ αρέσει το φαγητό» η απάντηση που περίμενα ήταν «Να σου κάνω μια ομελέτα;» ή «Να πάμε έξω», να πάρουμε ό,τι θέλω από εστιατόριο της γειτονιάς.

Όμως εκεί βρήκα άλλα. Δεν έφαγα μιά, δεν έφαγα δυό ώσπου κορυφώθηκε το δράμα όταν μεσημέρι στην τραπεζαρία βρέθηκα μπροστά στον εφιάλτη: ψάρι πλακί που βρωμούσε και κολυμπούσε και σε λαδερή σάλτσα με κάτι πράσινα και με κρεμμύδια. Ε, δε μπόρεσα ούτε να το ανακατέψω να μοιάζει πειραγμένο και, δίχως να πω όμως κάτι, έμεινα στη θέση μου  μέχρι να τελειώσει το γεύμα. Νόμιζα. Μα με είδαν, με μάλωσαν να φάω. Δε σήκωνα πιρούνι. Δεν έκλαιγα, δε φώναζα, αλλά αρνιόμουν ακόμα και να πλησιάσω το σίχαμα. 

Οπότε βρέθηκα αντιμέτωπη με την παιδαγωγική λύση της εποχής:

―Θα μείνεις εδώ, μπροστά στο πιάτο σου ώσπου να το φας όλο.

Και έμεινα. Από 1:00 που το σέρβιραν ώσπου έφυγαν τα παιδιά και μάζεψαν όλα τα πιάτα εκτός από το δικό μου ως λίγο πριν τις 5:00 όταν οι τραπεζιέρες σέρβιραν το απογευματινό, πορτοκαλάδα με κέικ. Σε όλα τα  τραπέζια, όλες τις θέσεις, όλα τα παιδιά, εκτός από εμένα που παρέμενα εκεί, άγαλμα με βρωμερό ψάρι που μάζευε μύγες. 

Η τιμωρία δηλαδή δεν ήταν μόνο η αηδία μα είχε και ταπείνωση, εξευτελισμό στα μάτια των παιδιών που ακόμα δε με γνώριζαν και, με το πνεύμα συλλογικότητας που διακρίνει την παιδική ηλικία, δε θα δοκίμαζαν να με πλησιάσουν πλέον.

Η επιθυμία μου ήταν να φύγω. Να τηλεφωνήσω στους γονείς μου αμέσως πράγμα όχι εύκολο, τα τηλέφωνα ήταν σταθερά και ήθελες άδεια, μα ήλπιζα. Όμως, και έτσι είναι που θυμάμαι ότι γνώριζα ανάγνωση, στο προσπέκτους είχα διαβάσει ότι αν το παιδί αποχωρήσει πρώιμα τα χρήματα δεν επιστρέφονται. Τι είχα ακούσει σπίτι δεν ξέρω, ούτε πώς ξαφνικά έπαθα μια οικονομική ανασφάλεια που γενικώς δε με διέκρινε, πάντως για μια βδομάδα βασανίστηκα που θα έχαναν οι γονείς μου τα χρήματα.

Την πρώτη Κυριακή είχαμε επισκεπτήριο και στους γονείς μου είπα πως δεν περνάω καλά. Η μητέρα μου με πήρε αμέσως από εκεί. Και την ευγνωμονώ ακόμα που δε δίστασε, της αρκούσε που είπα πως θέλω να φύγω κι έτσι με επανέφερε στο γνώριμο περιβάλλον στο οποίο ένιωθα να με σέβονται και να με ακούνε. Το αν έμεινε η αδελφή μου δεν το θυμάμαι, από τη στιγμή που λυτρώνομαι όλα θολώνουν όπως γίνεται με πολύ παλιές αναμνήσεις.

 

Αν σας το διηγούμαι σήμερα είναι γιατί αισθάνομαι ότι πλέον τέτοια παιδαγωγική δεν εξασκείται και νιώθω πως στους νεότερους ιδίως ίσως κάνει μεγάλη εντύπωση το πώς μας συμπεριφέρονταν οι «παιδαγωγοί».

 ________________

Ο Σχοινιάς ή Σχινιάς είναι παραθαλάσσια περιοχή της βορειοανατολικής Αττικής και μικρός οικισμός. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο του κάμπου του Μαραθώνα, στην παράκτια ζώνη, και διαθέτει μία από τις μεγαλύτερες παραλίες της Αττικής. [Βικιπαίδεια]


Εικόνες ντροπής: Το προστατευόμενο πευκοδάσος του Σχοινιά: https://www.iefimerida.gr/ellada/prostateyomeno-peykodasos-shoinia-gemato-skoypidia

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2025

ΤΕΜΠΗ _ 28 Φεβρουαρίου: 24ωρη Πανελλαδική Απεργία #Τεμπη_δικαιωση #μεχρι_τελους



 
#ΔΕΝ_ΕΧΩ_ΟΞΥΓΟΝΟ #τεμπη_εγκλημα #τεμπη_συγκαλυψη #τέμπη_δικαίωση   #μεχρι_τελους







Στις 10:00 στο Documento είχαμε πληροφορίες ότι η αστυνομία είχε ΣΧΕΔΙΟ να δημιουργήσει επεισόδια αμέσως μετά τις ομιλίες. Έτσι και έγινε. Διμοιρία των ΜΑΤ έκανε προκλητική διέλευση ανάμεσα στον κόσμο που καλούσε τους αστυνομικούς να πάνε μαζί τους. Ο επικεφαλής των ΜΑΤ κάνει απρόκλητη επίθεση με χημικά. Υπάρχει όλο το σκηνικό σε βίντεο



















Παλιότερό μου μα ίσως βοηθάει:.

Διαδήλωση: Νομικές συμβουλές και Αυτοπροστασία (Δακρυγόνα/Ασφυξιογόνα/Μαλόξ)
https://daphnechronopoulou.blogspot.com/p/blog-page_30.html#axzz91T8rPXKP

 

https://fb.watch/xTsjcGyUaR/? Τραγούδι διασκευή ''στην κοιλάδα των Τεμπών"



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

13.2.25

28 Φεβρουαρίου: 24ωρη Πανελλαδική Απεργία

Η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ αποφάσισε την κήρυξη 24ωρης Πανελλαδικής απεργίας την Παρασκευή, 28/2, δύο χρόνια μετά την τραγωδία των Τεμπών, ώστε:
• Να λειτουργήσει, επιτέλους, το κράτος δικαίου
• Να μην υπάρξει καμιά συγκάλυψη ή συμψηφισμός
• Να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι της τραγωδίας, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται
• Να θωρακιστούν οι μεταφορές, χερσαίες, εναέριες και θαλάσσιες, ώστε να προστατευθεί το κοινωνικό σύνολο και να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα.
Ενώνουμε τις δυνάμεις μας στον άδολο αγώνα του Συλλόγου των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών και συνδράμουμε στις προσπάθειές τους. Για απονομή δικαιοσύνης. Για να μπορεί κάθε πολίτης να φθάνει με ασφάλεια στον προορισμό του. Για να λειτουργούν οι θεσμοί, για να είναι οχυρωμένα τα δημόσια αγαθά. Η ΓΣΕΕ και οι οργανώσεις της θα συμμετάσχουν στις κινητοποιήσεις που ο Σύλλογος θα ανακοινώσει εκείνη την ημέρα σε ολόκληρη τη χώρα, καλώντας κάθε εργαζόμενη και εργαζόμενο να διαδηλώσουν για την επίτευξη των κοινών αυτών στόχων.
Τέλος, όπως αναφέραμε και σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας, καλούνται οι συνάδελφοί μας των μέσων μαζικής μεταφοράς να εργασθούν (ακόμα και ως απεργοί), προκειμένου να διευκολύνουν την προσέλευση των πολιτών στους χώρους των κινητοποιήσεων.

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΣΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ

https://gsee.gr/μη-κατηγοριοποιημένο/28-fevrouariou-24ori-panelladiki-apergia/











Βασίλης Καλογήρου. Μαρτυρία κυνηγού για την περιοχή και την εύρεση της σορού:  

https://youtu.be/WqgcqLmAiRA?si=vcwOrgkdrbFh8QEN 


https://youtu.be/85w_ewzZeOw?si=YM3jxoiaIeJyPuWE

 

Πραγματογνώμονες:https://www.newsbreak.gr/tag/pragmatognomones/
https://www.newsbreak.gr/tag/pragmatognomones/

newsbreak Τέμπη: Αποδομούν οι πραγματογνώμονες των συγγενών την έκθεση εξέτασης των βίντεο 

«Οι συντάκτες δεν διαθέτουν την απαιτούμενη τεχνική επάρκεια για τη σύνταξη μιας τόσο σοβαρής έκθεσης, λόγω ελλιπούς γνώσης του αντικειμένου»https://www.newsbreak.gr/tag/pragmatognomones/

Μπάζωμα






της Ελισάβετ Χρονοπούλου




https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=533059999167151&id=1288092141










_________________________________________________________

#28_Φλεβαρη

Πέμπτη 11 Απριλίου 2024

Ελισάβετ Χρονοπούλου «ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ. ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟ ΦΩΣ»

  



Το νέο βιβλίο της αδελφής μου.


Ο ΙΑΝΟΣ, οι Eκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ και το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδας σας προσκαλούν την Τρίτη 16 Απριλίου στις 20:30 στην παρουσίαση του βιβλίου της Ελισάβετ Χρονοπούλου «ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ. ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟ ΦΩΣ»

Ο Γιώργος Αρβανίτης, η Ελισάβετ Χρονοπούλου και ο Αχιλλέας Κυριακίδης συζητούν για το βιβλίο

IANOS
Σταδίου 24, Αθήνα
Τηλ.: 210.3217917

https://www.facebook.com/events/432199902797648?ref=newsfeed

 _____________________________________


«Μια ζωή στο φως». Δεν θα μπορούσε να έχει πιο ταιριαστό τίτλο ένα βιβλίο που αφηγείται τη ζωή ενός μετρ του φωτός. Ο Γιώργος Αρβανίτης αυτές τις ημέρες επέστρεψε από τη Γαλλία, όπου ζει τα τελευταία χρόνια, με αφομή την κυκλοφορία, την επόμενη Πέμπτη, της βιογραφίας του, από τις εκδόσεις Πατάκη, και της παρουσίασής της λίγες ημέρες αργότερα (16/4). «Στα 83 μου αποφάσισα να εκδοθώ» λέει χαμογελώντας για το βιβλίο της Ελισάβετ Χρονοπούλου «Γιώργος Αρβανίτης. Μια ζωή στο φως». Καθώς θυμάται τα περασμένα και εκπλήσσεται από τα σημερινά, ο διάσημος διευθυντής φωτογραφίας ξεφυλλίζει σελίδες από τη μυθιστορηματική ζωή του, μας επιτρέπει να μοιραστούμε στιγμές γεμάτες φως και κινηματογράφο και εκμυστηρεύεται πώς ερωτεύτηκε την κάμερα με την πρώτη ματιά. Κι όμως η ζωή του δεν ήταν πάντα φωτεινή. Από τα παιδικά χρόνια, εκείνα τα «μαύρα χρόνια του Εμφυλίου», μέχρι τα πλατώ μερικών από τις πιο σπουδαίες στιγμές του διεθνούς κινηματογράφου, η ζωή του είναι μια διαρκής άσκηση στο φως. Άλλωστε, για τον ίδιο, «το φως είναι στην ψυχή», γι' αυτό στη δουλειά του δεν φωτογραφίζει πρόσωπα αλλά χαρακτήρες. Καθώς μιλάμε, μου δείχνει φωτογραφίες από γυρίσματα. Με τη Φανί Αρντάν στο «Αουστράλια», για το οποίο βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας, με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, από τον «Μελισσοκόμο» του Αγγελόπουλου, με τον Τζέρεμι Άιρονς, με τον Ελία Καζάν στη Νέα Υόρκη, με την Έλεν Μπέρστιν στις «Κραυγές γυναικών» του Ντασέν, με το πανέμορφο σπίτι του στη Γαλλία. «Η ζωή είναι απρόβλεπτη, ίσως είναι ένα θαύμα» λέει. Στη δική του ζωή χώρεσαν προς το παρόν 112 ταινίες, οκτώ βραβεία, αμέτρητα ταξίδια και μια ματιά που ψάχνει διαρκώς το φως στην ψυχή. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που είδα κινηματογράφο, σκαρφαλωμένος σε ένα δέντρο» λέει και καταλαβαίνουμε αμέσως πώς ένα παιδί από ένα ορεινό χωριό, χωρίς εφόδια, χωρίς χρήματα, έφτασε να κατακτήσει έναν κόσμο μαγικό, χωρίς να χάνει την ανθρωπιά, τη συμπόνια και το απίστευτο χιούμορ του. «Η κάμερα είναι η ερωμένη μου, αλλά, σας παρακαλώ, μην το μάθει η γυναίκα μου» εξομολογείται Μιλάει με σεβασμό και ευγνωμοσύνη για την τέχνη του και τους ανθρώπους που συνάντησε σ' αυτή τη συναρπαστική διαδρομή. Και στο τέλος της κουβέντας παραδέχεται αφοπλιστικά: «Τελικά δεν μπορώ να γλιτώσω από το σινεμά, όπου κι αν πάω ο κινηματογράφος με κυνηγάει».

«Μια ζωή στο φως» ονομάζεται η βιογραφία σας. Είναι συναρπαστική αυτή η διαδρομή;---> https://www.avgi.gr/tehnes/481884_opoy-ki-pao-o-kinimatografos-me-kynigaei


____________________________________________________________

Ζωντανά: https://www.youtube.com/watch?v=cVwhdwPYHsc

Προγραμματίστηκε για τις 16 Απρ 2024 #IANOS

Κάντε εγγραφή εδώ: https://bit.ly/IanosSub