Μύκονος― όταν γυρίζουν τα πουλιά

 

Έχει το χτίσιμο τις μόδες του. Όχι μονάχα οι ρυθμοί κι οι εμπνευσμένοι αρχιτέκτονες αλλά κι εμείς οι ταπεινοί ιδιοκτήτες επηρεάζουμε τις αλλαγές στα σπίτια κι είναι οι αλλαγές αυτές ενδεικτικές.

 Εδώ στη Μύκονο, π.χ., πλέον δε χτίζονται περιστεριώνες. ‘Περιστεριώνες’ είναι τα κυκλαδικά αριστουργήματα τα πολύ γνωστά που έχουν μια τεχνική, ένα ύφος που αναγνωρίζεται όχι μονάχα από επισκέπτες αλλά και από τα πουλιά.

Όπως, πιστεύουν ίσως οι πιστοί, αναγνωρίζονται από Θεούς κι Αγίους τα εκκλησάκια που τη μόδα τους την πρόλαβα. Μέχρι πριν δέκα χρόνια όποιος έχτιζε στην εξοχή― ’χωριό’ λεγόταν η αγροικία αλλά τώρα το ονομάζουν ‘βίλλα’ (και γελούν οι Κύπριοι)― θα έχτιζε κι ένα εκκλησσάκι κάπου εκεί. Μπορεί αλειτούργητο, μπορεί με λάθος προσανατολισμό και ροζ της Μπάρμπι ουρανό, μα το εκκλησσάκι θα χτιζόταν. Τώρα η μόδα άλλαξε, δεν κάνουν εκκλησία αλλλά πισίνα, ακόμα και παράνομη, ακόμα και χαβούζα πλαστική.

 Ως το 1970 όμως κάπου στο κτήμα θα έφτιαχναν το περιστεριωνάκι. Μπορεί όχι οίκημα ολόκληρο όμως κάτι μικρό όπως αυτό που έχω πάνω από την εξώπορτά μου. Το έχω ξανασχολιάσει πώς κάθε Άνοιξη επιστρέφουν τα πουλιά, το καθαρίζουν και ξαναφτιάχνουν τη φωλιά με είσοδο ολοστρόγγυλη. Μια χρονιά θυμάμαι (όταν δεν είχα γάτα) είχαμε υπερπληθυσμό με δυό ζευγάρια, δυό εισόδους στρογγυλές πλάι-πλάι. Και, τέτοια είναι η αγριότητα της Φύσης για να βρίσκει τις ισορροπίες της, μετά τη δεύτερή τους γέννα οι γονείς πετούσαν τα μισά μωρά πριν βγάλουν πούπουλα ενώ ταυτόχρονα φρόντιζαν τα επιζώντα και, όπως κάνουν μόλις τα μικρά ξεφώλιαζαν ξανάρχιζαν τους έρωτες για να ξαναγεννήσουν.

  Μα αυτά σας τα έχω ίσως ξαναπεί. Τα ζούσα κάθε χρόνο απ’ το 2000. Ως λίγο μετά Covid όταν για κάποιο λόγο επήλθε ένα οργασμός αυθαιρεσίας στη γειτονιά με εκσκαφείς που μας ξεκούφαιναν και με καταστροφές των βράχων. Τα χρόνια εκείνα έφυγαν τα πουλιά. Κι είναι το αίσθημα περίεργο, σαν πριν από σεισμό ή καταιγίδα να ζεις σε τόπο όπου τα πουλιά δεν κελαηδούν. Έκραζαν γλάροι και κορώνες πάνω μας με την κακοκαιρία αλλά το αίσθημα του να βλέπεις το γαλάζιο πρώτο φως ή να κάθεσαι έξω στην αυλή σε ησυχία απόλυτη είναι τρομακτικό και αποδιώχνει.

 Ως φέτος. Που, από πέρσι πλέον σταμάτησε το σκάψιμο (κάποτε θα σας πω για το υπόσκαφο ελεεινό μπουρδέλο κάπου απέναντι) μα πλέον δεν περίμενα να επιστρέψουν τα πουλιά. Μα ήρθαν, στο τέλος του χειμώνα. Κι αναρωτιέμαι μετά τόσα χρόνια πώς το βρήκαν, πώς το γνώρισαν; Τα τωρινά θα είναι εγγόνια ή δισέγγονα εκείνων που θυμάμαι. Δεν έχουν γεννηθεί εδώ. Κι όμως το βρήκαν και επέστρεψαν σαν να μην άλλαξε εν τω μεταξύ ο κόσμος.

https://www.youtube.com/watch?v=t4xPnX0E4SY

Φωτιά ξημέρωμα- καύση ελεγχόμενη;

 

Όπως είπε κι η έμπειρη δικηγόρος μας Alexandra Dimou , στα σχόλια,απαγορεύεται η καύση δίχως προηγούμενη δήλωση και επίσημη έγκριση.

Κάπως ανησυχητικό ήταν που το πυροσβεστικό όχημα είναι, λέει, στο αεροδρόμιο και δεν πρέπει να μετακινηθεί.

Γιατί;

Υποθέτω αν ήμουν τρομοκράτισα και ήθελα να βάλω βόμβα θα τηλεφωνούσα πριν να αποπλανήσω τους πυροσβέστες μας.

Πάντως ήρθαν Αστυνομία και Πυροσβεστική - μετά από ένα κάπως κωμικό διάλογο:

―Μπορείτε να πάτε ως εκεί να μάς ενημερώσετε, με ρώτησαν. Στο οποίο βεβαίως απάντησα 'Όχι!'.

Υπήρχε έμαθα μια ειδοποίηση για 'ελεγχόμενη καύση'. Ωστόσο εν ήταν κανείς εκεί να ελέγχει. Σα να άναψαν και να έφυγαν. https://www.facebook.com/daphne.chronopoulou.9/videos/1780804876205948

Αgainst #antimony mining in Amani #Chios

We are convinced "foreign Chians" from 10 different countries. We hereby express our full solidarity with all those on the island who are campaigning against antimony mining in Amani.

We all love this island, many of us have been coming to Chios for decades.

We have found an important piece of home here.

The island's nature and culture are close to our hearts and we want to help preserve this special beauty for the future.

In our opinion, the planned antimony mining in Amani poses a massive and irreversible threat to the environment.

We therefore support those on the island who are fighting against these plans. 

Only a few would win, but all of us who love the island would lose.

Philippe Ressing, Germany, author of the travel guide book „Chios“, since 2004 

Caroline Wenzel, Germany, tv journalist + book author, since 2004 

Helga Franziska Hiebl, Austria, public relations officer, since 2013 

Armin Wibmer, Austria, IT project manager, since 2013 

Sigrid Kossak, Austria, midwife, since 2018 

Viviane Loschetter, Luxembourg, social pedagogue, since 1989 

Gilbert Graf, Luxembourg, mediator, since 1992 

Michel Speltz, Luxembourg, professor, since 1993 

Renée Kraemer, Luxembourg, teacher, since 1994 

Marie-Antoninette Fiermonte, Luxembourg, teacher, since 1989

Martine Ernzer, Luxembourg, retired, since 1994

Marcel Deneve, Belgium, musician, since 1998

Lidewij Helsloot, Netherlands, ceramist, since 2014

Kristen Rasmussen, USA, Lecturer UC Berkeley Study Program in Chios, since 2021

Rosaria Pescara, Italy, psychiatrist, since 2000

Silvana Galderisi, Italy, university professor, since 1990

Maria Kostazou, Italy, linguistic and cultural mediator, since 1975

Gisela Besch, Germany, retired, since 1993

Luigi Nuzzi, Italy, engineer, since 1990

Armida Mucci, Italy, psychiatrist, since 1993

Edvige Ciani, Italy, lawyer, since 2011

Giovanni Paesano, Italy, engineer, since 2011

Adriana Galderisi, Italy, university professor, since 1990

Clara Donzelli, Italy, judge, since 2011

Mariette Braun, Luxembourg, retired, since 1987

Michelle Dormal, Belgium, social worker, since 2022

Tessy Didier, Luxembourg, social worker, since 2023

Richard Graf, Luxembourg, journalist, since 2022

Francoise Wagner, Luxembourg, retired, since 2022

Danièle Wolf, Switzerland, pedagogue, since 2018

Ilernando Meoli, Italy, doctor, since 1995

Gaetano Burrattini, Italy, economist, since 1990

Giorgio Fiaschini, Italy, train operations manager, since 2000

Renée Loschetter, Luxembourg, retired engineer, since 2018

Christiane Schober, Germany, tv journalist, since 2008

Christoph Dudenbostel, Germany, lawyer, since 2008

Bernd Kirchhoff, Germany, family therapist

Gesine Kauffmann, Germany, psychotherapist 

Michaela Funk, Germany, tv journalist, retired, since 2013

Susanne Goldschmidt, Germany, social worker

Klaus Hackenbruch, Germany, trainer and coach, since 2021

Edith Wintersohl, Germany, osteopath, since 2021

Wilma Bier, Belgium, florist, retired, since 2003

Rony Vagenende, Belgium, Federal Government Finance, retired, since 2003

Sander Vagenende, Belgium, since 2003

Anna Galow, Germany, musician

Carlo Torre, Italy, teacher, since 2014

Fabrizia Forte, Italy, since 2023

Jean Braghini, France, retired lawyer, since 2001

Manuela Braghini, France, HR consultant, since 2001

Selim Birsel, Turkey, artist, since 2016

Ayca Telgeren, Turkey, artist, since 2020

Asya Birsel Turkey, since 2016

Ege Birsel, Turkey, since 2016

Kari Ødegaerd, Norway, retired architect, since 1980

Leo de Vries, Netherlands, retired employee of the airforce, since 2010

Elvira de Vries-van Turnhout, Netherlands, owner touristic pages about Chios, since 2010

Karen Heckner-Andreef, Germany, since 1999

Thomas Andreef, Germany, since 1999

Elsa Ågeby, Norway, nurse, since 1981

Åze Gabrielsson, Norway, occupational therapist, since 1981

Isa Ågeby, Norway, chiropodist, since 1981

Lis Ågeby, Norway, pensioner, since 1981

Ger van den Baard, Netherlands, retired, since 2001

Kitty van den Baard, Netherlands, retired, since 2001

Anne Liv Reinertsen, Norway, since 2004

Atle Davidsen, Norway, since 2004

Christian Riedl, Austria, hotel co-owner in Chios 

Lydia von Duren, Netherlands, since 1991

Per Morten Ellewsen, Norway, Chios Reiser / Chios in our hearts

Rianne van der Graaf, Netherlands, since 2014

Ralph van Laar, Netherlands, since 2014

Vera Rooyackers, Belgium, since 2000

Frederik Reul, Belgium, since 2000

Maria Zachariadis, Austria, retired, since 1966

Nikolaos Zachariadis, Austria, architect, since 1977

Anastasia Sfiri, Austria, psychologist, since 2005

Evtychia Kraus, Austria, nurse, since 1966

Stefan Kraus, Austria, technician, since 1994

Jaqueline Marinsek, Austria, retail employee, since 2009

Kurt Kienreich, Austria, retired, since 1994

Helga Kienreich, Austria, retired, since 1994

Heike Wenzel, Austria, graduate social worker, since 1994

Andree Wenzl, Austria, mechanic, since 2012

Romana Awad, Austria, retired, since 1996

Paul Bierings, Netherlands, retired mechanical engineer, since 2000

Wil Bierings, Netherlands, since 2000

Mirella Merckell, Switzerland, since 2015

Patrik Merckell, Switzerland, since 2015

Grace Avery, USA, business owner/operator, since 1984

Ulrike Wegerle, Germany, garment engineer, since 2021

Laura Guifrida, Italy, account in promotion agency, since 2019

Luigi Restelli, Italy, advertising, copy writer, since 2019

Flavia Menegatti, Italy, therapist

Michele Porta, Italy, geologist

Doortje van Lieshout, Netherlands, retired, since 1997

Carla Schilt, Switzerland

Felix Keller, Switzerland, since 2011

Verena Keller, Switzerland, since 2011

Georgina Heilig, Netherlands, tour guide, since 1990

Christine Jonckheere, Belgium, house renovation

John Inge Lovdal, Norway, program director, since 2017

Υπογράφουμε Δίκτυο για Βιώσιμες Κυκλάδες / Network for Sustainable Cyclades

 Μόνο 1300 υπογραφές; 

Μόνο γκρίνια δηλαδή; Μια υπογραφή δεν παίρνει ούτε 5 λεπτά. Ας υπογράψουμε.

https://rb.gy/c9m8me 

 

Έχοντας υπόψη το πρόσφατο Δελτίο Τύπου Περιβαλλοντικών Οργανώσεων σχετικά με τα προβλήματα που δημιουργεί η εκτός οικισμού δόμηση, το Δίκτυο για Βιώσιμες Κυκλάδες σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, επισημαίνουν ότι τυχόν χαλάρωση της κατάστασης και μη λήψη άμεσων μέτρων για την αντιστροφή της, θα οδηγήσουν στην οριστική απώλεια της ταυτότητας των νησιών (μορφολογία, κλίμακα, τοπίο) και υποβάθμιση της κοινής τους περιουσίας, θέτοντας σε κίνδυνο τη μέχρι τώρα ανάπτυξη τους.

Ι- Ζητούν από τη Κυβέρνηση, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του κάθε τόπου:

֎ Άμεση εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας, της νομολογίας του Σ.τ.Ε. καθώς και των διατάξεων των υφιστάμενων ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος και του τοπίου. Ειδικά σε ότι αφορά:

·  στη δόμηση με έλεγχο των αδειών που εκδίδονται, αλλά και επανέλεγχο όσων έχουν εκδοθεί

·  στη διάνοιξη νέων δρόμων, ως «ιδιωτικών», χωρίς άδειες και προδιαγραφές

·  στη καταστροφή των μονοπατιών

 
֎  Άμεσο περιορισμό της νέας τουριστικής δόμησης με:

·  Κατάργηση των ειδικών πολεοδομικών σχεδίων, των ΕΣΧΑΣΕ και των ΕΣΧΑΔΑ στις Κυκλάδες και γενικότερα στα νησιά

·  Εξαίρεση των τουριστικών καταλυμάτων από τις στρατηγικές επενδύσεις

·  Εστίαση των επιδοτήσεων στην αναβάθμιση των υπαρχουσών επιχειρήσεων και στον εμπλουτισμό του τουριστικού προϊόντος με ανάδειξη των περιβαλλοντικών, πολιτιστικών και παραγωγικών πόρων 

 
֎ Διατήρηση της δυνατότητας κατασκευής μόνο μονόροφων κατοικιών εκτός οικισμού (από 80 τμ έως και 150 τ.μ. ανάλογα με τη νησιωτική περιοχή), που θα είναι ενεργειακά & υδατικά αυτόνομες (με ανακύκλωση του χρησιμοποιημένου νερού) 

μέσα από πρότυπα που θα προτείνουν ειδικοί επιστήμονες και με βάση τη διεθνή εμπειρία. Κατάργηση των υπόσκαφων.
 
֎ Δραστικό περιορισμό της δυνατότητας κατασκευής πισίνας στα μαστιζόμενα από ανομβρία και λειψυδρία νησιά λόγω της υπερκατανάλωσης και της κλιματικής κρίσης, με την απαγόρευση τους στις κατοικίες και στα δωμάτια των ξενοδοχείων, παράλληλα με ουσιαστικό έλεγχο των γεωτρήσεων.
 
֎ Περιορισμό και όχι ενθάρρυνση της δημιουργίας νέων τουριστικών κλινών επισημαίνοντας την επιδείνωση του προβλήματος που θα δημιουργήσει η συνεχιζόμενη αύξηση της προσφοράς τουριστικών κλινών κάθε κατηγορίας στη πρόσθετη αύξηση των τουριστικών συγκεντρώσεων την υψηλή τουριστική περίοδο και στη περαιτέρω υπερφόρτιση των ήδη ελλειμματικών υποδομών για μεγάλο αριθμό νησιών, γεγονός που απαιτεί τουλάχιστον αλλαγή προτεραιοτήτων (πρώτα οι υποδομές).
 
֎ Μεταφορά των πόρων του τέλους ανθεκτικότητας στην τοπική αυτοδιοίκηση για υλοποίηση πράσινων υποδομών ενίσχυσης της ανθεκτικότητας των νησιών.
 
֎ Ενίσχυση μέσω προγραμμάτων χρηματοδότησης έργων που θα αφορούν στην επισκευή και αναβάθμιση υφιστάμενων κτηρίων όπως και δράσεων εξοικονόμησης ενέργειας και βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης τους. Σκοπός της δράσης αυτής είναι, πέρα από τη πράσινη μετάβαση, στο να εξασφαλίσει και απασχόληση στο κλάδο των κατασκευών. Παράλληλα προτείνεται η ενίσχυση των ενεργειακών κοινοτήτων για να αποφευχθούν έργα μεγάλης κλίμακας ΑΠΕ.
 
֎ Άμεση χρηματοδότηση μελέτης για την εκτίμηση της Φέρουσας Ικανότητας των νησιών, ώστε να εξεταστεί αν αντέχουν άλλη τουριστική μεγέθυνση και την εκπόνηση της οδικής χάρτας για τη μετάβαση τους σε κατάσταση βιώσιμης ανάπτυξης πριν την ολοκλήρωση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων.

ΙΙ- Ζητάμε από τα Δημοτικά Συμβούλια των Κυκλάδων:

Το Δίκτυο για Βιώσιμες Κυκλάδες ζητά από τα Δημοτικά Συμβούλια των Κυκλάδων να τοποθετηθούν στα θέματα αυτά και να στείλουν επιστολή στη Κυβέρνηση ζητώντας την άμεση εφαρμογή τους.

Κατεβάστε το κείμενο μας με 23 αναλυτικές τεχνικές προτάσεις 

Αιτιολόγηση

Σας καλούμε να στηρίξετε τις δράσεις μας για την προστασία της μοναδικής ταυτότητας και κληρονομιάς των Κυκλάδων.

Η άναρχη δόμηση θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τη φυσική ομορφιά, το πολιτιστικό τοπίο και τη αειφόρα ανάπτυξη των νησιών. Το αίτημά μας, σε συνεργασία με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, επιδιώκει την εφαρμογή κανονισμών για την προστασία αυτής της πολύτιμης περιουσίας για τις μελλοντικές γενιές.

Υπογράφοντας το αίτημά μας, κάνετε ένα κρίσιμο βήμα για τη διατήρηση του εμβληματικού τοπίου των Κυκλάδων, καθώς η υποστήριξή σας είναι απαραίτητη για να ακουστεί η φωνή μας και να επιτευχθεί ουσιαστική αλλαγή.
Μαζί μπορούμε να προστατεύσουμε τις Κυκλάδες και να διατηρήσουμε την ομορφιά τους, καθώς και την πολιτιστική και φυσική κληρονομιά τους.

Σας ευχαριστούμε για τη δέσμευσή σας σε αυτό το σημαντικό σκοπό.

Δίκτυο για Βιώσιμες Κυκλάδες / Network for Sustainable Cyclades

Μύκονος κι αν το πονάω εγώ, η ξένη, εσείς πώς το αντέχετε;

                      

                   Σακούλα σκουπίδια πεταμένη στους αγρούς. Πρώτη εικόνα μόλις επέστρεψα.

 

Αν κάτι δε σας συγχωρώ αγαπητοί συντοπίτες είναι που φέρατε στο νησί ανθρώπους που μάς μισούν. 

Η γοητεία, η ομορφιά της Μυκόνου ήταν η ιδιαιτερότητα των ηθών. Δεν είναι λίγες οι Κυκλάδες. Λέτε ήρθαμε μόνο για τα «απέραντα γαλάζια» και τις κλισεδιές τουριστικών γραφείων;

Ήρθαμε για τη ζωή. Για σας κι αυτό που προσφέρατε. Την ανοχή του πειρατή, την ευγένεια.

Ήρθαμε γιατί έτρωγε δίπλα σου στο ταβερνάκι ο Νομπελίστας, περπατούσε ξυπόλυτος ο Rockstar, σε σέρβιρε σερβιτόρα που τον επόμενο χειμώνα ήταν πρώτο όνομα σε σίριαλ (Άγκυρα, θυμίζω). 

Τώρα φέρατε επιχειρηματίες κι εργαζόμενους που έρχονται σαν αρπακτικά να κλέψουν αυτό που έφτιαξαν οι παππούδες σας. Τα βράχια που ήταν η κληρονομιά τα αρχαία του τόπου, η φύση που την ποδοπατά ο κοκοφοίνικας και η εκτός τόπου πρασινάδα με το αυτόματο πότισμα κι η συμπεριφορά. Γιατί δε θα φερθεί ίδια εκείνος που δουλεύει δεκάωρα για να μείνει παραπάνω στο νησί με εκείνον που τον εκμεταλλεύονται δωδεκάωρα, τον κοιμίζουν σε κουκέτες κι ούτε ξέρει πού ήρθε ούτε νοιάζεται.

 

Τα ζω όλο το καλοκαίρι. Όταν φτιάχνεις παράνομους δρόμους δίχως μελέτη (που κατεβάζουν λάσπη και πέτρα στην πρώτη βροχή, όταν αυτούς τους δρόμους τους χρησιμοποιούν οδηγοί transfer για να δροσίζονται στο κλιματιστικό του αυτοκινήτου με μουσικούλα τις άπειρες ώρες αναδουλειάς. Όταν για το φιλοδώρημα προσφέρονται να πετάξουν τα σκουπίδια, και αντί να σταματήσουν σε κάδο εκπαραθυρώνουν, αυτά ζούμε.

Γιατί;  Αν το πονάω εγώ, η ξένη, εσείς πώς το αντέχετε;

_________________________________________________________

Στις εικόνες βλέπετε την αθλιότητα. Τα σκουπίδια, πεταμένα με δύναμη από τον αυθαίρετο δρόμο (η καταπάτηση Καφέ Ζώνης που σταματήσαμε μεν, (διότι ναι, είμαστε απ' αυτούς) αλλά γνωρίζουν οι εργολάβοι ότι κανείς δε σταματά την παρανομία την ώρα που γίνεται οπότε ο «δρόμος» έμεινε, ο γείτων έστησε και κάτι τσιμεντένια μπλοκ μην πέσει κανένας και τον πληρώνει και τώρα η επικίνδυνη αυθαιρεσία έγινε πάρκινγκ πονηρό.

Επίσης βλέπετε τα καλώδια της ΔΕΗ- όπου και όπως να 'ναι, δουλίτσα να γίνεται, με αυθαίρετο εκτός οικοπέδου του ιδιοκτήτη πυργάκι για ρολόι ηλεκτρικού (ουδείς ελέγχει) και .. άλλα πολλά, όρεξη να είχα να τα περιγράφω, μα δεν έχω, πονάει η ψυχή μου.

Η πρώτη καταιγίδα στην Αθήνα #Αθηνά #Atena

Απόγευμα 10 Σεπτ. 2024 στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας 

________________________________________________________

Ημίωρη καταιγίδα στην Αττική, 50 κλήσεις στην Πυροσβεστική

η ναυτεμπορικη

https://www.naftemporiki.gr › society › imiori-kataigid...

Και την Αττική επηρέασε γύρω στις 17.30 το απόγευμα η κακοκαιρία «ATEΝΑ» με ισχυρές, πλην μικρής διάρκειας, βροχοπτώσεις σε όλο το λεκανοπέδιο.

Ισχυρή καταιγίδα σημειώθηκε στην Αθήνα το απόγευμα της Τρίτης (10/9), λόγω της κακοκαιρίας Atena. Από την καταιγίδα, αρκετοί δρόμοι πλημμύρισαν και δημιουργήθηκαν προβλήματα στην κυκλοφορία. Ενδεικτικές είναι οι εικόνες από την οδό Τζαβέλλα στα Εξάρχεια. NEWS247

             

Παράλληλα, δεκάδες κλήσεις έχει δεχθεί η Πυροσβεστική στην Αττική έως τώρα για αντλήσεις υδάτων....

Ευελπίδων, κέντρο Αθήνας, 15 λεπτά βροχής! #κακοκαιρια #atena pic.twitter.com/zx2jPsQUys

— Mary 🙈🙉🙊 (@mairhnik) September 10, 2024

#κακοκαιρία #Αθηνά #Atena https://t.co/95ZBYRVNH8 @zoom_earth #WeatherForecast #Greece https://t.co/fMGjs7BYpf pic.twitter.com/dUpz0wfxMJ

 

— Nick (@NickKav1) September 9, 2024

#Αθηνά #Atena

________________________________________

 

Παράθυρο Αυγούστου

 

 

«Όταν ανοίξει ένα παράθυρο θα ’ναι παρηγορία...» ή μήπως «το φως θα ’ναι μια νέα τυραννία» αφού «ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει»*.

Δεν πρόκειται για στιγμή απαισιοδοξίας. Φέτος, που η Μύκονος ξεφούσκωσε νωρίτερα, η ησυχία, ιδίως πρωί και νύχτες (δίχως Ρέμο στο Ν’ammos κι άλλα τέτοια) φέρνουν χαρές νοσταλγικές στο σπίτι και τον κήπο μου σα να επιστρέφω από αλλού μετά από χρόνια.

Όμως αλίμονο, τρέμω ν’ ανοίξω αληθινά τα μάτια.. Αλίμονο.

 

Δε μου αρέσει η γκρίνια, δεν την επέτρεψα ποτέ στον εαυτό μου (με τον οποίο ως γνωστόν είμαι αυστηρή θηριοδαμάστρια). Πράττω τα δέοντα ―και με το παραπάνω, αγωνίζομαι για ό,τι αγαπώ, μα περιττό να αναμασάμε όσα γνωρίζουμε ότι δεν πήγαν στράφι κατά λάθος.

 

Ας το χαρούμε το παράθυρό μου με το βασιλικό και το μεγάλο το καλάθι με τα φρούτα και, όταν το πιάνει ρεύμα, τις γάτες.

 Ας το χαρούμε.

―――――――――――――――――――――

Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ

Τα Παράθυρα

Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.

Επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδη. Τα Ποιήματα, Τ. Α’ 1897 - 1918, Ίκαρος 1963