'ΜΠΟΝ ΑΠΑΙΤΕΙ' στον κατάλογο #μετάφραση #γλώσσα

Παραδεχθείτε πως είναι Ωλ δε μάνυ.

Φρομ δι αντρές και με ΣουΦλάκι.

https://www.facebook.com/daphne.chronopoulou.9/posts/10230839602748123

__________

Στο Άλσος Ψυχικού από Akis Perdikis

'Οδός Πανός' για Oscar Wilde- κι εγώ εκεί

 

Υπερσυστήνω. 

Όχι μόνο επειδή η νέα 'Οδός Πανός' έχει μετάφρασή μου των πολύ της καρδιάς μου παραβολών του, όχι μόνο επειδή έχει νέα άρθρα για τον πολυαγαπημένο πολύπαθο εστέτ, τον Όσκαρ μας, αλλά και επειδή είναι ένα ακόμα εξαιρετικά προσεγμένο τεύχος διά χειρός Γιώργος Χρονάς- του συγγραφέα εκδότη που δικαίως υπερηφανεύεται ότι έφτασε το περιοδικό στο 204ό τεύχος μόνος δίχως επιχορηγήσεις και μαλαγανιές.

Για σάς ή ως δώρο εορτών το εγγυώμαι ότι μόνο χαρά και έμπνευση θα δώσει.

Πού (ρωτούν κάποιοι):

Σε βιβλιοπωλεία, στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων στην οδό Διδότου στην Αθήνα, με ηλεκτρονική παραγγελία  ή, με συνδρομή ετήσια για τα 4 τεύχη της χρονιάς. Δε θα μετανιώσετε.

_____

*και μια άσχετη σημείωση: εξακολουθώ να δουλεύω δίχως τον υπολογιστή μου που ακόμα να επισκευαστεί. Γι αυτό είμαι σχετικά απούσα εδώ. Μα πολλά ετοιμάζω και σύντομα θα επανεμφανιστώ με περισσότερα και για το συγκεκριμένο τεύχος και τον Όσκαρ μας.

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10234051830031497&id=1659063790

Του Λαζάρου γιορτάζουμε οι αναστημένοι

«Ευλογημένος ο ερχόμενος» και ένα «Λάζαρε, δεύρο έξω!» που μου θυμίζει το «Ευρίπίδη, έλα έξω» από τους επιτυχημένους Αχαρνής του Σαββόπουλου.

Σάββατο του Λαζάρου, γιορτάζουμε οι αναστημένοι.

Ακούω τον όρθρο από τη λειτουργία της Ανάστασης του Λαζάρου από Βυζαντινή Χορωδία. 

Ο Λάζαρος ο φίλος του Ιησού, αδελφός Μάγδας και Μαρίας ήταν 'τριακοντούτης' όταν πέθανε και 'τεταρταίος' (στο όριο της σήψης δηλαδή) όταν έγινε το θαύμα της Ανάστασής του. Άλλα τριάντα χρόνια έζησε στην Κύπρο (ή Κρήτη.... ή Έφεσο) όπου ξαναπέθανε κι ησύχασε ως τον Οκτώβριο του 890 που ο βυζαντινός αυτοκράτορας Λέων ο Σοφός (886 - 912 μ.Χ.) συνάντησε το λείψανο και το μετέφερε στη μονή του Αγίου Λαζάρου της Κωνσταντινούπολης της οποίας είναι 'κτήτωρ' κι η μεγαλοπρεπής Βασιλική της είναι φημισμένη.

Αυτός ο Λέων ο Σοφός είναι σα να ζητά το Σαίξπηρ του κι αν έχετε θεατρικό ή σεναριακό ταλέντο σας τον συστήνω.

Η Ευδοκία Ιγγερίνα, η μάνα του, ήταν ερωμένη του αυτοκράτορα Μιχαήλ ΙΙΙ τον οποίο σκότωσε με τη βοήθεια του άνδρα της Βασιλείου Ι ο οποίος ανέβηκε στο θρόνο και επίσημα θεωρείται πατέρας του Λέοντα παρότι τους χώριζε μίσος μέχρι θανάτου κυριολεκτικά αφού ακόμα και πεθαίνοντας κατηγόρησε το Λέοντα για δολοφόνο του κι ας είχε χτυπηθεί σε κυνηγετικό ατύχημα. Κι ο Λέων όμως ίσως κάτι ήξερε αφού όταν μετέφερε το λείψανο κι έχτισε τη μεγαλοπρεπή φημισμένη εκκλησία επανενταφίασε τα οστά του Μιχαήλ γι’ αυτό και θεωρείται πιθανόν να ήταν πράγματι νόθος γιός του.

Τα σαιξπηρικά δεν τελειώνουν εκεί όμως. Παντρεμένος με τη Θεοφανώ ενώ προτιμούσε τη Ζωή Ζαούτζαινα που ο Βασίλειος του την πάντρεψε με κάποιον ασήμαντο αξιωματούχο αλλά τον πατέρα της ο Λέων τον κράτησε κοντά του ως 'μυστικό' του (που ήταν κάτι σα πρωθυπουργός απολυταρχίας –βεζίρης δηλαδή) μέχρι του σημείου να επινοήσει τον τίτλο του Βασιλεοπάτορος (του βασιλικού πεθερού δηλαδή). Παντρεύτηκε άλλες δυό όμως κι όταν πια απέκτησε το γιο τον έστεψε συναυτοκράτορα όταν ήταν νήπιο. 

Αλλά, πέραν λειψάνων και εκκλησιών, ο Λέων ήταν όντως σοφός. Επιμελήθηκε τα 'Βασιλικά' στα οποία συγκέντρωσε όλους τους νόμους, σε 60 τόμους. Καλό αυτό, θεάρεστο κι αποτέλεσε τη βάση του Βυζαντινού Δικαίου, αλλά είπαμε ήταν συγγραφεύς, δηλαδή έγραφε και δικά του κι ανάμεσα σ' αυτά ήταν και νέοι νόμοι που έδιναν λύσεις σε μικροπράγματα- εκ των οποίων το προσφιλές του θέμα του 4ου γάμου. Ναι, τέταρτου. 

Χήρος ήταν, είχε πεθάνει η Ζαούτζαινα και του είχε αφήσει κόρη. Παντρεύτηκε την Ευδοκία Βαϊάνα η οποία όμως πέθανε σε τρία χρόνια δίχως να κάνει γιο. 35 ήταν ο Λέων και ο Πατριάρχης ο Μυστικός δεν του επέτρεπε να ξαναπαντρευτεί. Πώς το αντιμετώπισε; Σα βασιλιάς. Καθαίρεσε τον Πατριάρχη και διόρισε στη θέση του πρώτα το μικρό αδελφό του Στέφανο κι ύστερα (δε θέλω γέλια) τον Αντώνιο τον Καυλέα― με τον οποίο, βέβαια ησύχασε.

Δεν είναι ότι δε προσπάθησε, στην αρχή επέλεξε να την έχει ερωμένη την Ζωή Καρβωνοψίνα αλλά ούτε ο Θεός δεν το ήθελε να μείνει αστεφάνωτη η μάνα που έδωσε τον κληρονόμο. Για να μην τα πολυλογώ την παντρεύτηκε, κι αργότερα μετά το θάνατό του οι ραδιουργίες της κράτησαν το γιο τους στο θρόνο αλλά ο γάμος ανακάτεψε τον Πάπα και άνοιξε μια συζήτηση περί Μοιχείας που χρειάστηκαν πολλές Σύνοδοι για να καταλήξει κάπου (αν κατέληξε).

Σαν το Χαρούν ελ Ρασίντ των 1001 Νυκτών, λένε ότι τριγυρνούσε μέσα στο λαό μεταμφιεσμένος και, μετά θάνατον, έγινε ιδιαίτερα λαοφιλής για τα στίχηρά του, ύμνους που ψέλνονται (ναι το μαντέψατε) Σάββατο του Λαζάρου και τόσο αγαπήθηκαν που με τα χρόνια εκτός από σοφό τον θυμόταν ο λαός και ως προφήτη.

Για τα προφητικά δεν ξέρω αλλά κάποιος λόγος θα υπάρχει αφού ο Λάζαρος είναι σύμβολο μυστικιστικό με φοίνικες και αλληγορικούς συμβολισμούς.

Aπό την άλλη, για πιο χαριτωμένα, αν δεν εξάντλησα το κέφι σας για όλα αυτά, θέλω να σας θυμίσω τη σχετική παραβολή του Oscar Wilde από τα πεζά του ποιήματα [που έχω μεταφράσει* . Τη γκαντεμιά του κλαίει, και την ατυχία του, ένας ευεργετηθείς που όταν συναντά τον Κύριο του λέει 'ήμουν νεκρός και με ανέστησες, πώς να μην κλαίω;'

Στη Μύκονο (κι αλλού μαθαίνω, εγώ δεν τον ήξερα) φτιάχνουν τα «λαζαράκια», σαβανωμένα ανθρωπάκια σε κουλουράκι, μα, όπως και σε όλη την Ελλάδα, πλέον δε θα δολύμε παιδιά να τραγουδούν κάλλαντα του Λαζάρου (ή και κάλλαντα γενικώς). 

Φέρνω να τα θυμηθούμε.

__ Κάλλαντα Λάζαρου
Χρόνια Πολλά
Τα κάλαντα του Λαζάρου, στις μπάντες μου
…τότε ο Χριστός δακρύζει
και τον Άδη φοβερίζει:
‘Αδη Τάρταρε και Χάρο
Λάζαρο θε να σου πάρω  

 

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,

 ήρθε των Βαγιών η εβδομάδα. 

Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι, 

ήρθε η μέρα σου και η χαρά σου.

 

_______________________________________

Σύνδεσμοι και Εικόνες

Ταπισερί: Ο Αγιος Λάζαρος φτάνει στη Γαλλία με τη Μάρθα και τη Μαρία

Ο Τάφος, αξιοθέατο στα Ιεροσόλυμα

Ναΐτης, Τάγμα Αγίου Λαζάρου

Άγιος Λάζαρος στην Κύπρο

Κάλλαντα και φωτογραφία με «Παιδιά που τραγουδούν τα κάλαντα του Λαζάρου, Ήπειρος, 1950-1960»  από Dimitris

*Oscar Wilde από τα πεζά του ποιήματα αναρτημένα στο άλλο μου ιστολόγιο, όπου συγκεντρώνω ανέκδοτα κι εκδοθέντα μου:

https://kastellakia.blogspot.com/2011/05/blog-post_4376.html

Λάζαρε τετραήμερε, τα δικαιολογητικά σου για το Θέατρο της Ζωής   https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2017/04/blog-post_8.html

Ο Παντελής Μπουκάλας στη Μύκονο

 

Ο Παντελής Μπουκάλας καλεσμένος στη Λέσχη Ανάγνωσής μας που στεγάζεται στη Βιβλιοθήκη Παναγιώτη Κουσαθανά, 'Δημοτική Στέγη Μελέτης Πολιτισμού και Παράδοσης' και ακμάζει με τη με φροντίδα της Αγγέλας Καλλαφάτη.

Γιατί είναι κι αυτή η Μύκονος για την οποία μπορεί να μη μιλούν τα διάφορα κανάλια κι οι τηλεκοσμικές ιστοσελίδες, μα εμείς την απολαμβάνουμε και τη συντηρούμε με αγάπη.

__________________________________________________________

Ο ΠαντελήςΜπουκάλας είναι Έλληνας ποιητής, αρθρογράφος, συγγραφέας, μεταφραστής και δημοσιογράφος. Γεννήθηκε στο Λεσίνι του Μεσολογγίου, αλλά σύντομα μετακόμισε στην Αθήνα. Στόχευε να σπουδάσει φιλολογία, αλλά "κόπηκε" στην Έκθεση και έτσι σπούδασε Οδοντιατρική. Από την νεαρή του ηλικία υπήρξε υποστηρικτής της αριστεράς και προσπάθησε να δημιουργήσει οργάνωση Ρήγα Φεραίου, αλλά δεν τα κατάφερε και τελικά εντάχθηκε και ο ίδιος στην ΚΝΕ. Ξεκίνησε να αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά από το 1979 (Σύμπτωμα). Το 1987 έγραφε στην Πρώτη, ενώ από το 1990 ως και σήμερα αρθρογραφεί στην Καθημερινή όπου για είκοσι χρόνια είχε την ευθύνη της ανά Τρίτη σελίδας του βιβλίου. Είναι επιμελητής κειμένων, με κύρια συνεργασία τις εκδόσεις Άγρα.^[3]

Από το 1980 έχει δημοσιεύσει στις Εκδόσεις Άγρα τα βιβλία ποίησης: Αλγόρυθμος, Η εκδρομή της ευδοκίας, Ο μέσα πάνθηρας, Σήματα λυγρά, Ο μάντης, Οπόταν πλάτανος και Ρήματα (Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2010), έναν τόμο δοκιμίων και βιβλιοκριτικών υπό τον τίτλο Ενδεχομένως. Στάσεις στην ελληνική και ξένη τέχνη του λόγου και δύο τόμους υπό τον τίτλο Υποθέσεις, με τις επιφυλλίδες του στην Καθημερινή της Κυριακής. Έχει μεταφράσει, για τον ίδιο εκδοτικό οίκο, τον ελληνιστικό Επιτάφιο Αδώνιδος του Βίωνος του Σμυρναίου, τα ποιήματα του τόμου Επιτάφιος λόγος. Αρχαία ελληνικά επιτύμβια επιγράμματα και τα Συμποτικά επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας. Έχει επίσης μεταφράσει τους Αχαρνείς του Αριστοφάνη για το Εθνικό Θέατρο (2005), τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου για το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου (2005) και τις Τρωάδες του Ευριπίδη για το Θέατρο του Νέου Κόσμου (2010).

Μονογραμμα  · 

ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ - ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ (συγγραφέας - δημοσιογράφος)

Ο Παντελής Μπουκάλας, ποιητής, αρθρογράφος, συγγραφέας, μεταφραστής και δημοσιογράφος αυτοβιογραφείται στο Μονόγραμμα σε δύο συνέχειες.

Η νεώτερη ελληνική γραμματεία, ευτύχησε να έχει μέλος τον Παντελή Μπουκάλα. Έναν ποιητή με σπάνια πένα, πλούσια αλλά με θαυμαστή οικονομία λόγου, που αν αφουγκραστείς θα διαισθανθείς να ρέει υπόγεια ο ποταμός της δημοτικής πολιτιστικής μας παράδοσης. Βιοπορίζεται ασκώντας την δημοσιογραφία την οποία μετουσιώνει σε λογοτεχνικό έργο κατά τον τρόπο των παλιών κλασικών αρθρογράφων.

Τέκνο της ελληνικής επαρχίας, γεννήθηκε το 1957 στο Λεσίνι του Δήμου Οινιάδων, ένα μικρό χωριό κοντά στο Μεσολόγγι που είχε πηγή ζωής, τον Αχελώο ποταμό. Σύντομα οι συνθήκες ανάγκασαν την οικογένεια να μετακομίσει στην Αθήνα. Στόχος του ήταν να σπουδάσει φιλολογία, αλλά "κόπηκε" στην …Έκθεση. Ο ακαδημαϊσμός των διορθωτών αδυνατούσε να κατανοήσει ένα φωτεινό μυαλό, που ήταν πάντα ένα βήμα πιο μπροστά. Έτσι σπούδασε Οδοντιατρική, την οποία ουδέποτε υπηρέτησε.

Η πρώτη προσέγγιση με τα ελληνικά γράμματα έγινε στο χώρο του Ολκού, του εκδοτικού οίκου δηλαδή που ήταν ο Αντώνης ο Καρκαγιάννης και ο Δήμος ο Μαυρομάτης. Προσελήφθη ως παιδί για όλες τις δουλειές αλλά σύντομα κατέληξε διορθωτής, στη συνέχεια επιμελητής κειμένων σε εκδοτικούς οίκους όπου δούλευαν πολλοί διανοητές της. Εκεί διαμόρφωσε και την πολιτική του συνείδηση.

Ξεκίνησε να αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Το 1987 έγραφε στην εφημερίδα «Πρώτη», ενώ από το 1990 ως και σήμερα αρθρογραφεί στην Καθημερινή, όπου για είκοσι χρόνια είχε την ευθύνη της σελίδας του βιβλίου.

Από το 1980 δημοσιεύει τις πρώτες ποιητικές του συλλογές «Αλγόρυθμος» και «Η εκδρομή της Ευδοκίας» από τις εκδόσεις «Άγρα». Ακολουθούν μεταξύ άλλων «Ο μέσα πάνθηρας», «Σήματα υγρά», «Ο μάντης», «Οπόταν πλάτανος», «Ρήματα». Το 2010 τιμάται με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Έχει εκδώσει έναν τόμο δοκιμίων και βιβλιοκριτικών υπό τον τίτλο «Ενδεχομένως» και δύο τόμους υπό τον τίτλο «Υποθέσεις», με τις επιφυλλίδες του στην Καθημερινή της Κυριακής.

Έχει μεταφράσει, για τον ίδιο εκδοτικό οίκο (Άγρα) τον ελληνιστικό Επιτάφιο Αδώνιδος του Βίωνος του Σμυρναίου, τα ποιήματα του τόμου Επιτάφιος λόγος. Αρχαία ελληνικά επιτύμβια επιγράμματα και τα Συμποτικά επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας. Έχει επίσης μεταφράσει τους Αχαρνείς του Αριστοφάνη για το Εθνικό Θέατρο (2005), τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου για το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου (2005) και τις Τρωάδες του Ευριπίδη για το Θέατρο του Νέου Κόσμου (2010).

Αυτή την εποχή ένα τιτάνιο έργο (ζωής) που προϋποθέτει βάσανον και αφοσίωση, βρίσκεται στο τέλος του. Μια δεκάτομη μελέτη του για το δημοτικό τραγούδι, με γενικό τίτλο «Πιάνω γραφή να γράψω… Δοκίμια». Μέσα από αυτή τη μελέτη αναδεικνύει την ποιητική αξία των δημοτικών τραγουδιών, τη γλωσσική τους αξία. Στόχος του, να απομακρύνει από το μυαλό αρκετών την αγοραία εκδοχή του, που πλασαρίστηκε από ανίδεους, εκούσια ή ακούσια...

«Δεν είναι αιφνίδιος ο έρωτας μου για το δημοτικό ούτε αφύσικος, ίσα-ίσα είναι ότι φυσικότερο. Μέσα σ' αυτήν την κολυμπήθρα γεννήθηκα, μεγάλωσα, με τραγούδια, μοιρολόγια, αινίγματα, παραμύθια, πανηγύρια, μουσική της εκκλησίας. Όλα αυτά είχαν τον τόκο τους κάποια στιγμή. Το πρώτο κείμενο που έγραψα θαμπωμένος από το δημοτικό, εξ ού κι ο τίτλος του “το θάμβος” , “το επίμονο θάμβος του δημοτικού”, ήταν το 1992, δηλαδή έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια»

Η έρευνά του γύρω από το Δημοτικό Τραγούδι μας και τις ρίζες του, θα ολοκληρωθεί σε δώδεκα τόμους. Εν τω μεταξύ ο πρώτος τόμος με τίτλο: “Όταν το ρήμα γίνεται όνομα: Η “Αγαπώ” και το σφρίγος της ποιητικής γλώσσας των δημοτικών” τιμήθηκε με το βραβείο Δοκιμίου–Κριτικής (Κρατικά Βραβεία για τη λογοτεχνική παραγωγή του 2017).

Ο δεύτερος τόμος της σειράς τιτλοφορείται “Το αίμα της αγάπης – Ο πόθος και ο φόνος στη δημοτική ποίηση” και ο τρίτος τόμος, που ήδη κυκλοφορεί, έχει τίτλο: “Κόκκιν' αχείλι εφίλησα” (εκδ. Άγρα).

"ο λόγος τής γραφής ΙΙ" / επ. 24 (Δήμητρα Κολλιάκου - Παντελής Μπουκάλας) from Michalis Anastasiou on Vimeo.

Κι η αγάπη μου στα χέρια σου... με Λόρκα και φεγγάρια κίτρινα

 

Κίτρινο φεγγάρι ανατέλλει απόψε, αργά, όλο και πιο αργά κι όλο και λειψότερο. Στη χάση σαν τη ζωή μας.

 

«..Το φεγγάρι πήγε κι έπεσε

στο ποτάμι το βαθύ

κι η αγάπη μου κιτρίνισε

σαν τη φλόγα στο κερί..»

 

Από τη Στέλλα, βέβαια, η Σοφία Βέμπο.

Οι χιλιοτραγουδισμένοι στίχοι του Λόρκα μεταφρασμένοι από το Γκάτσο και μελοποιημένοι από το Χατζιδάκι.

Χρωματιστά φεγγάρια και ποτάμια σ’ αυτό κι άλλα πολλά του Λόρκα που για τις μεταφράσεις στα ελληνικά σας φέρνω ένα θαυμάσιο κείμενο του Γιώργου Κεντρωτή.

ΚΙ εν τω μεταξύ, καθώς  έπεσε ο άνεμος κι αδειάζει το νησί ―παρά την παράλογη φωταψία που ξεγελά― ένα τριζόνι ήρθε στην αυλή μου σα να είμαι αλλού, κάτω από φυλλωσιές και ισπανικά ποτάμια.

 

«Ψηλά ανεβαίνει το φεγγάρι

και κάτω τρέχει ο άνεμος….»

 

‘Mis cortas miradas

exploran el suelo..’

 

Οι αργόσυρτες ματιές μου εμένα

τον ουρανό εξερευνούν.

 

 

Χαρείτε τα αυτά και άλλα από το Γιώργο Κεντρωτή, που τον μοιράζομαι κι ας διαφωνώ με την άποψή του ότι η καλύτερη εκδοχή  του συγκεκριμένου είναι της Μούσχουρη κι όχι της Βέμπο που, κατ’ εμέ, είναι η κορυφαία αφού στην εξαίσια φωνή της δίνει ένα έξτρα βάθος η αμυδρή σκιά τοπικής προφοράς, εκείνο το «ου» που αχνοηχεί στο «χουόρεψε ίσαμ' αύριο το προυί» ή τα διπλά της λάμδα στο «πουλί. Προσέξτε τα και θα με καταλάβετε: https://www.youtube.com/watch?v=Hl0N0bYS3i4

______________________________________________

Το φεγγάρι είναι κόκκινο, Σοφία Βέμπο:

 https://www.youtube.com/watch?v=Hl0N0bYS3i4

Γιώργος Κεντρωτής

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα και Μάνος Χατζιδάκις ή μετάφραση από αφανές πρωτότυπο

https://mag.frear.gr/federiko-gkarthia-lorka-kai-manos-chatzidakis-i-metafrasi-apo-afanes-prototypo/

 

Ελισάβετ Χρονοπούλου: 'L' autre ennemi'

 Της αδελφής μου «O Έτερος Εχθρός» μεταφράστηκε 

και κυκλοφορεί στα γαλλικά.

Υπερσυστήνω.

Επίθεση με καδρόνια σε παιδιά #Ωραιοκαστρο #Χριστουγεννα

Δεν είναι εύκολο να φανταστούμε την ηθική εξαχρείωση της ομάδας ρατσιστών που 26 Δεκεμβρίου έκανε την απόπειρα  επίθεσης σε δομή φιλοξενίας ασυνόδευτων προσφυγόπουλων. Δέκα ρατσιστές με καδρόνια αποφάσισαν να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα σκορπώντας κορωνοϊό και τρομοκρατώντας παιδάκια υπό τις ιαχές «Γαμώ τον Αλλάχ».

Το χιλιοειπωμένο ότι τα Χριστούγεννα οι Χριστιανοί γιορτάζουν την διάσωση ενός εκπατρισμένου προσφυγόπουλου είναι μάταιο να το θυμίσω πάλι. Όμως όσο ούγκανοι κι αν είναι, ό,τι ρατσιστική σαλάτα κι αν έχουν στα κεφάλια τους δε γίνεται να μην έχουν τη φαντασία να καταλάβουν τι τραγωδία και αγριότητα κρύβεται πίσω από το χαρακτηρισμό «ασυνόδευτο» για ένα παιδί και πόσο ο πόνος πολλαπλασιάζεται από την προσφυγιά. 

Τι δεν καταλαβαίνουν; 

Αρκεί νομίζω η είδηση και η απόφασή μας να αντισταθούμε αδιαπραγμάτευτα. Και, όπως πάντα, συνοδεύω με εικόνες και σχόλια + με την ευκαιρία το δικό μου με Σεφέρη,  Banksy και άλλα:  Με τον Ηρώδη θα ήμασταν; #moria #Χριστούγεννα (μεγάλη συλλογή)

efsyn.gr

Ρατσιστική επίθεση σε δομή ασυνόδευτων ανηλίκων της Εκκλησίας στο Ωραιόκαστρο

Ομάδα αγνώστων με σιδηρολοστούς, μαχαίρια και καδρόνια προσπάθησε να εισβάλει στη δομή φιλοξενίας ασυνόδευτων προσφυγόπουλων που λειτουργεί υπό την αιγίδα της Εκκλησίας της Ελλάδος το βράδυ του Σαββάτου, στο Ωραιόκαστρο της Θεσσαλονίκης. Μηνυτήρια αναφορά αναμένεται να καταθέσει ο πληρεξούσιος δικηγόρος της δομής που κατήγγειλε το περιστατικό.

Σύμφωνα με τον πληρεξούσιο δικηγόρο της δομής, Θοδωρή Καραγιάννη, οι άγνωστοι συγκεντρώθηκαν έξω από το χώρο έχοντας στα χέρια τους μαχαίρια, καδρόνια και σιδηρολοστούς. Στην αρχή, όπως καταγγέλλει, φώναξαν ρατσιστικά συνθήματα και στη συνέχεια επιχείρησαν να εισβάλουν στο χώρο όπου φιλοξενούνται τα προσφυγόπουλα, ευτυχώς χωρίς αποτέλεσμα.

Ο Θοδωρής Καραγιάννης δήλωσε ότι αύριο Δευτέρα θα κατατεθεί μηνυτήρια αναφορά στην αρμόδια εισαγγελία και υπογράμμισε ότι «οφείλουμε όλοι να προστατεύσουμε τα ανήλικα απέναντι σε ανθρώπους που με σχέδιο υποκινούνε μίσος και προπαγάνδα και δεν φοβούνται να ασκήσουν βία με κίνδυνο ζωής σε παιδιά 12-15 ετών». https://www.efsyn.gr/node/274531

«Σήμερα άκουσα ένα πρόσφυγα τούτο:... μαγαζιά, πόρτες, παράθυρα, σπίτια, τα πάντα έκλεισαν μονομιάς. Αυτός με τη γυναίκα του μέσα στο κοπάδι, το μωρό έξι μέρες να τραφεί, έκλαιγε, χαλούσε τον κόσμο... Ο πατέρας μού διηγείται: 'Τι να κάνω; Έφτυσα τότε στο στόμα του παιδιού για να το ξεδιψάσω.»

Από τη Συρία, τώρα; Όχι, από τη Σμύρνη, τότε. Ημερολόγιο του Σεφέρη, 1928.

Stelios nikitopoulos

Επίθεση με μαχαίρια και λοστούς σε ανήλικα προσφυγόπουλα και τραυματίες στη δομή στο Ωραιόκαστρο. Χρόνια πολλά με αγάπη είπαμε;

υπερήφανα ντροπή του έθνους.. #IStandWithJKRowling

Επίθεση στη δομή ασυνόδευτων ανηλίκων της Εκκλησίας της Ελλάδος έκαναν οι δέκα ακροδεξιοι στο Ωραιόκαστρο, δεν έκαναν τίποτα κορωνοπαρτι σε πλατεία να τους κυνηγήσει ο Χρυσοχοΐδης και να σοκαριστουν τα κανάλια

Stergios Alexiou 

Χθες κάποιοι δεν πήγαν επίσκεψη σε φίλους κ γνωστούς αλλά πήγαν με καδρόνια, σιδηρολοστούς κ μαχαίρια να επιτεθούν σε χώρο όπου φιλοξενούνται προσφυγοπούλα.

ΝΑΙ, δυστυχώς υπάρχουν τα αποβρασματα της κοινωνίας, ΟΙ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ, στο Ωραιόκαστρο να μας θυμίζουν ότι τίποτα δεν τελείωσε

________________________________ #Ωραιοκαστρο

Με τον Ηρώδη θα ήμασταν; #moria #Χριστούγεννα (μεγάλη συλλογή) https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2017/12/moria.html