Της Βηρυτού οι καμπάνες

Της Βηρυτού οι καμπάνες εισβάλλουν στο δωμάτιό μου  με το πρώτο τσάι, το πρωί και κάθε απόγευμα στις 7.27 (ακριβώς).

-Δεν έχει μουεζίνη; με ρωτούν.

Θα  έχει, δε μπορεί , μα εγώ μόνο στη Βύβλο, την αρχαία πόλη άκουσα. ´Ενα κάλεσμα σε προσευχή μακρόσυρτο μελωδικό που μας καθήλωσε στα παλιά στενά στρωμένα με μωσαϊκό βοτσάλων, σαν το δωδεκανησιώτικο, ανάμεσα σε μαρμαρένιες πλάκες που εντυπωσιάζουν τους συνταξιδιώτες μου. Αλλά ακόμα και κάτω από αυτό το μιναρέ με τη γλυκιά φωνή, είδα σταυρούς και τρούλους. 

Μιά Παναγία με βρέφος κρέμεται στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου, μια  άλλη έχει ο οδηγός του πούλμαν στο καντράν κι ένας Χριστός αντίγραφο του πιο γνωστού της Βραζιλίας, εδώ ευλογεί τη λεωφόρο που κυλά πλάι στην ακτή.

30% διαβάζω ότι είναι οι Χριστιανοί στο Λίβανο.Θα έλεγα πως είναι πιο πολλοί, ή πιο πιστοί από τους Μουσουλμάνους.

´Εχει Επανάσταση, τώρα που είμαι εδώ. Δυο χρόνια δίχως κυβερνήσεις, κάθε μέρα διαδηλώσεις, capital controls και ο στρατός στους δρόμους.  Να είναι άραγε έτσι γαλήνια στις Επαναστάσεις όταν είσαι εκεί; Ο πόλεμος, γράφει ο Τάλεμπ που τον έζησε στη Βηρυτό όταν ήταν νεαρός, είναι ατέλειωτες ώρες πλήξης που εναλλάσσονται με μικρά διαστήματα φρενήρους δράσης όταν βγαίνεις για εφοδιασμό ή για πληροφορίες. Δεν έχει πόλεμο εδώ κι εύχομαι να μην ξαναζήσουν τέτοια πλήξη. Η Επανάσταση είναι αλλιώς. Τα μαγαζιά ανοιχτά, τροφή κι ευγένεια αφθονούν και μόνο από την τιμή του δολαρίου συμπεραίνει ο τουρίστας ότι υποβόσκουν ανασφάλειες. Κι από τα πολυβόλα στα χέρια στρατιωτών- αν έρχεσαι από τη Δύση διότι Τούρκοι και Έλληνες δεν παραξενευόμαστε, τα έχουμε συνήθεια κι εμείς ανάμεσα σε πολίτες. 

  Για τα άλλα τα της ντρόγκας στίγμα και νόμοι αυστηροί άλλου αιώνα, η πρέζα $10 το g (αλλά κομμένη, σαν παντού) και για τα φάρμακα πληρώνεις. Το subo, όπως στην Ελλάδα κατάφερε να πείσει (για να το πω κομψά) τους αρμόδιους και μονοπωλεί, μα εδώ το ακριβοπληρώνει ο θεραπευόμενος. Όμως στη θεραπεία της Ηπατίτιδας C είναι μπροστά, με πάμφθηνο αιγυπτιακό γενόσημο.  Πόσοι όμως τα τολμούν; Πόσες γυναίκες, πόσοι μετανάστες ή του sex εργάτες ; Τα νούμερα απατούν, το λένε και τα μάτια αυτών που μάς τα δίνουν. Μα η ατμόσφαιρα στο κέντρο Μείωσης Της Βλάβης ήταν φιλική κι οι καλοθρεμμένες γάτες είναι πάντοτε καλό σημάδι.

Δεν πρόλαβα να πάω στο βουνό στα χιόνια. Είμαι σαν τους ναυτικούς που γύρισαν τον κόσμο αλλά τίποτε δεν είδαν. Αυτά έχει το να ταξιδεύεις για δουλειά.  Ωστόσο κάτι μένει, το παλεύω με ξενύχτια και με κούραση. Κι από τη δική μου Βηρυτό θα μείνουν οι Χριστοί κι οι Παναγίες και μία συμβουλή: μην τους πιστεύετε όταν λένε παραμύθια για κινδύνους στις Επαναστάσεις γιατί ο άνθρωπος αγαπά την ηρεμία. (Και το δολάριο).

—————
Φωτογραφίες ακολουθούν στο blog αλλά άτσαλα τοποθετημένες και χωρίς συνδέσμους με πληροφορίες. Το mac μου αρρώστησε και, όπως τυχαίνει, με χτύπησε η συμφορά πριν το ταξίδι. Ζω με ipad και μόλις που επιβιώνω.

Η Βύβλος ή Τζουμπάιλ (αραβικά: جبيل)

ΕΡΤ― Cui bono: Χάρτης συμφερόντων ιδιωτικών ΜΜΕ

Έπεσε ο αέρας, γράφω στο κρεβάτι ακούγοντας στη σειρά τις εκπομπές δυό φίλων στην ΕΡΑ. Όπως βλέπετε δεξιά στο πλάγιο μενού έχω και το Ραδιόφωνο.

Η 11η Ιουνίου με το περιβόητο 'Μαύρο' δεν έριξε την κυβέρνηση. Ούτε η απεργία πείνας λόγω της απάνθρωπης και παράνομης προφυλάκισης του Κώστα Σακκά θα τη ρίξει παρά την παγκόσμια κατακραυγή και τη σημερινή ανακοίνωση της Διεθνούς Αμνηστίας.

Απογοητευμένοι μπορεί να είμαστε, μπορεί και άσχετοι― εγώ κυρίως που την Πολιτική δεν την αγάπησα παρά σα παιχνίδι Ιστορίας μέσω των Μακιαβέλλι και των Τάλεμπ που με κέρδισαν όσο κι οι επιτήδειοι τυχοδιώκτες του Μπαλζάκ― αλλά αφελείς δεν είμαστε. Ακόμα κι όταν λείπουν κομματάκια απ' την εικόνα το μάθαμε πως πάντα κάτι υπάρχει από πίσω. Ή, όπως έλεγε ένα σύνθημα παλιότερα: Όποτε βλέπεις στις ειδήσεις μεγάλο ντόρο ψάχνε τι κρύβουν για να προχωρήσει στα κρυφά ερήμην σου.

Γι αυτό, αν δεν το έχετε δει ή αν είστε από εκείνους που ακόμα νομίζουν πως το ζήτημα της ΕΡΤ ήταν οι αριθμοί εξόδων και υπαλλήλων, συστήνω αυτό, ανάλυση του ανωτέρω χάρτη, που επιβεβαιώνει όσα πια απροκάλυπτα γράφει ο ξένος Τύπος για τα απολύτως εξ-αγορασμένα και κυριολεκτικά ιδιωτικά ΜΜΕ της χώρας.

______________________________________________________

Ο Χάρτης: Ν. Μιχαλίτσης: «Ο ρόλος των ιδιωτικών καναλιών στο κλείσιμο της ΕΡΤ» ,

κι επ' ευκαιρία σας θυμίζω και του '11: Χάρτης Σχέσεων των Ελληνικών Μέσων Ενημέρωσης.

Αν θέλετε κι εσείς κώδικα του Ραδιοφώνου της ΕΡΑ για το blog/site σας: http://www.ert-live.gr/radio.html.

Επίσης:

Υπογράφουμε

την ευρωπαϊκή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό που εκφράζει την ανησυχία μας για την κατάφορη παραβίαση του άρθρου 11 της Ε.Ε.:

http://rsf.org/petitions/grece/petition.php?lang=en . 

Ο Νόμος του Μέρφυ κι η γκαντεμιά του Σύμπαντος

―Αν πάρουμε μαζί μας ομπρέλα δε βρέχει, αν δεν την πάρουμε πιάνει μπόρα.

―Όσο καλύτερα ντυθείς τόσο χειρότερα περνάς.

―Όσο πιο σέξυ τα εσώρουχα σου τόσο χειρότερος ο εραστής της μιας νύχτας.
―Αν σου πέσει μια φέτα ψωμί, στο πάτωμα θα πέσει η πλευρά  με τη μαρμελάδα.

 ―Αν κάτι είναι πιθανό να στραβώσει, θα ―Αλλά κι αν κάτι δεν είναι πιθανό να στραβώσει, θα στραβώσει κι αυτό. Και μάλιστα εκεί που δεν το περιμένεις.

 ―Η τελειότερη οργάνωση παθαίνει τη χειρότερη ζημιά.

 ―Τα καλύτερα σχέδια να κάνεις, πάντα ένας μαλάκας θα σου τα χαλάσει.

Γιατί; Είναι ο Νόμος του Μέρφυ λέμε και προχωρούμε στην  επόμενη αναπάντεχη αναποδιά.

'Ολοι έχουμε τέτοια εμπειρία, γι αυτό ο Νόμος αυτός της Φύσεως έχει μελετηθεί πολύ. Στην αρχή από ορειβάτες και μηχανικούς, αργότερα σε πειράματα θερμοδυναμικής, Αεροπορίας κ.λ. Κι επειδή έχουν γραφτεί πολλά (με πολλές ανακρίβειες αλλά και χαριτωμένες σοφιστείες) εννοείται πως ακόμα κι ο ίδιος ο Μέρφυ αμφισβητείται.

Ο πρώτος που διατύπωσε γραπτώς τη σοφία πως "Αν Κάτι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά" ήταν, το 1866, ο μαθηματικός Αύγουστος Ντε Μόργκαν σε άρθρο του για τα Παράδοξα. Από τότε έχουμε παραφρασμένο το ρητό σε διάφορες γλώσσες, εκδοχές κι εγκυκλοπαίδειες.

Προσωπικά προτιμώ το Μέρφυ μιά και ο Νόμος, καλώς ή κακώς, πήρε το όνομά του κι έγινε τέτοιος θρύλος που μια παιδική φίλη από τη Γαλλία κάποτε μου είπε πως Μέρφυ είναι το διαβολάκι που μας κάνει ζαβολιές, κάτι σαν καλικαντζαράκι δηλαδή.

Ο Εδουάρδος Μέρφυ, όμως, έκανε πειράματα για την Αεροπορία των ΗΠΑ και κάποτε (όταν αμφισβητήθηκε η πατρότης του ρητού) μάθαμε πως είχε μια προσωπική διαμάχη με ανώτερό του αξιωματικό (τον Dr John Stapp) ο οποίος αργότερα τη συνέχισε ερευνώντας την προέλευση του Νόμου και την αποτυχία ενός πειράματος που οδήγησε στην εκφορά του αξιώματος:

―Αν είναι να γίνει θα γίνει.

Αξίωμα διόλου αξιομνημόνευτο, μα μην ξεχνάμε πως έρχεται από το Δόκτορα  Στραπ, τον εχθρό.ότι ο πατέρας του είπε:

―Αν υπάρχει πάνω από ένας τρόπος να γίνει μιά δουλειά και αν ένας από αυτούς τους τρόπους οδηγεί σε καταστροφή, τότε κάποιος θα το κάνει με αυτό τον τρόπο.'

 Δηλαδή, για να μοιραστώ την πικράν  μου πείραν:

―Αν ντυθούμε τέλεια περνάμε άσχημα και γυρίζουμε σπίτι απογοητευμένοι, ενώ αν ντυθούμε πρόχειρα και με αδιαφορία κάπως θα γίνει και θα μας βρει το πρωί σε ξένα κρεβάτια ή παγκάκια με κουβέντες ζωντανές κι ατέλειωτες.

―Αν ποτίσω τη λεμονιά θα βρέξει όπως επίσης αν αμελήσω να διορθώσω τους υαλοκαθαριστήρες ή αν πάω το αυτοκίνητο για πλύσιμο.

―Αν όμως βάλω μπότες και αδιάβροχο θα βγει τέτοιος ήλιος που θα μοιάζω με τρελή.
Επειδή:

―Αν κάτι είναι πιθανό να πάει στραβά, θα πάει.

―Η τελειότερη οργάνωση παθαίνει τη χειρότερη ζημιά.

―Όσο καλύτερα τα σχέδιά μας τόσο πιθανότερο να εμφανιστεί ο μαλάκας που θα τα χαλάσει.

Διότι μήπως κι η Θεωρία των Μαύρων Κύκνων του λατρευτού μου Τάλεμπ δεν  είναι ο Μέρφιος Νόμος εφαρμοσμένος στη ζωή και την Οικονομία, αφού εξηγεί και προειδοποιεί (όπως ο Αριστοτέλης πριν από εκείνον) πως το μόνο πιθανό είναι το απολύτως απίθανο;

Πολλά λοιπόν τα παραδείγματα, γι αυτό εκτός των δικών μου σας φέρνω και λίγα αποστάγματα σοφίας μελετητών που ανέπτυξαν το Νόμο και κατέληξαν πως:

―Αν είναι πιθανόν να χαλάσουν πολλά, αυτό που θα χαλάσει είναι το πιο επικίνδυνο. 

―Το σύμπαν δεν αδιαφορεί για την εξυπνάδα μας: την εχθρεύεται. 

―Αν νομίζετε πως όλα πάνε καλά, κάτι σας διαφεύγει.

Όπως βλέπετε, κι αν ο Μέρφυ είναι ο γνωστότερος, δεν είναι λίγοι οι στοχαστές που μας πρόσφεραν γενναιόδωρα συλλογισμούς, ρητά και αξιώματα που ερμηνεύουν τα δυσνόητα της καθημερινότητάς μας. Σας μεταφέρω τα φώτα δύο εξ αυτών:

Αξίωμα του 'Αλλεν:

―Όταν όλα έχουν αποτύχει, ήρθε η ώρα να διαβάστε τις οδηγίες.

Νόμος του Γκάνερσεν:

―Οι πιθανότητες να μας συμβεί ένα γεγονός είναι αντιστρόφως ανάλογες της επιθυμίας μας γι αυτό.

Οι νόμοι αυτοί, θα παρατηρήσατε ότι έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με το Κοελικό περί συνωμοσίας σύμπαντος και ίσως κάποιος κάποτε γράψει μιά μεγάλη πραγματεία για να το αποδείξει. Ως τότε όμως θα το ακούμε από της γης τους πικραμένους και σας συστήνω νη μην αντικρούετε: έχει αποβεί σωτήριο στη μείωση αυτοκτονιών όσο και στον πλουτισμό του κυρίου Κοέλιο (δηλαδή έχει αποβεί χρήσιμο για τουλάχιστον έναν άνθρωπο επί γης). 

Κι ο κύριος Κοέλιο στο παιχνίδι της Αισιοδοξίας ως όπλο αντιμετώπισης της Γκαντεμιάς δεν είναι μόνος. Διότι επειδή είναι πολλά τα έργα που ερευνούν το Νόμο του Μέρφυ, τελευταία ανθεί και μιά άλλη αντι-μέρφια σειρά βιβλίων, με τίτλους όπως το 'Πώς να Νικήσετε το Νόμο του Μέρφυ; Με την Αισιοδοξία'.

Το πιστεύετε; Θεωρείτε πως το θυμικό αλλάζει το ριζικό; Αν ναι, κι αν φτάσατε ως εδώ, σας αφιερώνω τη γνωστή σκηνή, μήπως σας συνετίσει. Με ένα κλικ θα δείτε πως ακόμα και ανεβαίνοντας στο Γολγοθά το παν είναι να 'Κοιτάτε τη Λαμπρή Πλευρά της Ζωής' διότι, όπως λέει και το άλλο που πιστεύω εκτιμάτε 'ό,τι σας σκοτώνει σας κάνει πιο δυνατό' (ή κάπως έτσι).

Μαζί με το ταγούδι σας δίνω και τον ίδιο το Νόμο γραμμένο από τον Joel Pel του πανεπιστημίου of Brittish Columbia ο οποίος ισχυρίζεται ότι βρήκε τη φόρμουλα υπολογισμού της γκαντεμιάς μας ώστε π.χ. να ξέρουμε πότε έχουμε την τύχη να βρεθούμε στο 1% των πιθανοτήτων να μας πέσει η φρυγανιά με το βούτυρο προς το ταβάνι κι όχι προς το χαλί [http://people.howstuffworks.com/murphys-law4.htm]

http://people.howstuffworks.com/murphys-law4.htm

Enjoy :

____________________

Και ευρώ και δραχμές: πολλά καλάθια γιά τα αυγά του 21ου αιώνα

πληθωριστική δραχμή, 1944

Ποιός αποφάσισε πως κάθε χώρα πρέπει να έχει ένα νόμισμα; Η τράπεζα που το τυπώνει. Κι είναι όπως η θεωρία πως κάθε χώρα εντός των αποφασισμένων συνόρων, πρέπει να κατοικείται από μιά φυλή (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) κι από κατοίκους που πρεσβεύουν όλοι την ίδια άποψη γιά την δημιουργία του κόσμου. Πού έχουν τον ίδιο Θεό δηλαδή, πράγμα βολικότατο σε πολέμους όταν οι Θεοί καλούνται να ευνοήσουν εμάς κι όχι τους άλλους γιά να πάμε να σκοτωθούμε ελπίζοντας.

Οι εποχές κρίσεων μας κάνουν αμφισβητίες. Οι μαύροι κύκνοι του Τάλεμπ έρχονται σε κοπάδια. Κι ο νους τρέχει σε άλλους τρόπους.

1896, Κρήτη

Η Madame Kastell, το δηλώνει εξ αρχής, είναι απολύτως εναντίον της αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ. Όχι μόνο λόγω υπολογισμών πολλαπλασιασμού, λόγω μετατροπής σε υποτιμημένη δραχμή, του περιβόητου χρέους, ούτε επειδή θα ξαναγίνει δυσπρόσιτο ένα επίπεδο ζωής το οποίο δικαιούται κάθε κάτοικος του 21ου αιώνα. Αλλά κυρίως διότι οι Έλληνες έχουν αποδείξει πιά πως δε μπορούν να κυβερνήσουν την Ελλάδα.

αρχαία Κρήτη

Συμφέρον όλων θα ήταν λοιπόν να το παραδεχθούμε και να κάνουμε ό,τι μπορούμε γιά να απογυμνώνουμε τους εκλεγμένους μας από εξουσίες και δικαιώματα. Κι ένας τρόπος να ελέγχονται, όσο εμείς καπνίζουμε στα καφενεία, είναι να είναι περιορισμένοι εξ αρχής, δεμένοι χειροπόδαρα από ένα κοινό νόμισμα που επιβάλει κοινή πολιτική.

Εσείς κι εγώ δε θα ασχοληθούμε, το ξέρουμε. Ας φροντίσουμε λοιπόν να ελέγχονται οι ανίκανοι που εκλέγουμε.

Η παραμονή σε νόμισμα κοινό με πλουσιότερους κι εργατικότερους από εμάς όμως δεν είναι απαραίτητο να μας καταδικάσει σε τριτοκοσμική μιζέρια.

Το μαύρο κύκνο που συντάραξε τις βεβαιότητες τον ακολουθεί κοπάδι. Τώρα που καταρρέουν τα στερεότυπα είναι η στιγμή της αμφισβήτησης.

Ποιός μας επιβάλει να έχουμε ένα μόνο νόμισμα; Μήπως η ιδέα είναι πεπαλαιωμένη όσο εκείνη της μιάς πατρίδας που τη φροντίζει ένας μόνο Θεός πανταχού παρών (εντός συνόρων);

Η  Ελοΐζα Πριμαβέρα, καθηγήτρια οικονομικών, θεωρείται "η γιαγιά" του σύγχρονου κινήματος υπέρ της χρήσης εναλλακτικών νομισμάτων. Στην ουσία πρόκειται γιά μιά "οικονομία του ισογείου" όπως ονομάστηκε, η οποία ξαναζωντανεύει την ανταλλαγή προϊόντων, γνωστή στους αγρότες αλλά και σε όσους έζησαν πολέμους και κρίσεις.

Η διαφορά είναι πως εφαρμόζοντας το σύστημα διπλού νομίσματος δεν είναι ανάγκη να ανταλλάξω προϊόν με προϊόν, διότι κυκλοφορεί συγχρόνως με το επίσημο κι ένα άλλο νόμισμα, εσωτερικής κατανάλωσης.

Το 1932 χρησιμοποίησε εναλλακτικό νόμισμα ένας δήμαρχος στην Αυστρία που αδυνατούσε να πληρώσει τους δημοτικούς υπαλλήλους κι η ιδέα είχε επιτυχία κι εξαπλώθηκε και σε άλλες πόλεις διότι τα τοπικά μαγαζιά αποδέχθηκαν το νόμισμα γιά να προσελκύσουν πελάτες στη δύσκολη εποχή μετά το κραχ του 1929. Δυστυχώς δυό χρόνια μετά επενέβη η κεντρική τράπεζα της Αυστρίας που θα έχανε το μονοπώλιο.

Κίνα,  i-ching της μαντείας

Πιό πρόσφατα όμως με αυτό τον τρόπο επιβίωσαν το Βανκούβερ κι η Αργεντινή, παλιές πεσέτες τόνωσαν την τοπική οικονομία στην Ισπανία, στη Γερμανία κυκλοφόρησαν "ιδεατά" νομίσματα όπως και στη Γαλλία και την Ιταλία. Στη μετα-πυρηνική Ιαπωνία επανέρχεται το παλιό νόμισμα που είχε καταργηθεί το 1953 μα υπήρχε ακόμα φυλαγμένο σε μπαούλα και σεντούκια και σήμερα τονώνει τις τοπικές συναλλαγές των πληγέντων περιοχών.

Εδώ σ' εμάς έχουμε πρωτοπόρους το Βόλο και την Πάτρα και τον "Οβολό" που εμφανίστηκε στο facebook την Πρωτοχρονιά του 2009 κι έχει ήδη 1300 μέλη που χρησιμοποιούν στις συναλλαγές τους και το "κοινωνικό νόμισμα".

'Ισως ήμασταν πολύ αφελείς και τεμπέληδες που παραδώσαμε το ταμείο και πιστέψαμε το παραμύθι της εσαεί προόδου κι ευημερίας. Κι ίσως πολύ καλά κάναμε. Μιά χαρά περάσαμε τα χρόνια της μυθολογίας, τότε που οι κύκνοι ήταν λευκοί κι ο ουρανός γαλανός.

Όμως τώρα που οι μαύροι κύκνοι σκοτείνιασαν τους ορίζοντες έρχεται η στιγμή της αμφισβήτησης. Κι όπως κάθε οικονομικός σύμβουλος συστήνει να μη βάζουμε όλα μας τα αυγά σε ένα καλάθι μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε λίγο καί αναπτύσσοντας την προνοητικότητα που μας λείπει να μοιράσουμε τα αυγά μας σε πολλά καλάθια;  

_______________________________

Διαβάστε: Ελευθεροτυπία: Νόμισμα από τον τόπο σου...

   Redlases , Red LatinoAmericana de SocioEconomia Solidaria, από την Αργεντινή  (μεταφράσεις σε πολλές γλώσσες)

________________________________

"Μαύροι Κύκνοι: Η Επίδραση του απολύτως απίθανου", του Νασίμ Νίκολας Τάλεμπ

Στη Μυθολογία, στη Φυσική Ιστορία, στην Τέχνη οι κύκνοι ήταν πάντα πάλλευκοι.'Λευκό σαν κύκνος' έλεγαν. Ώσπου, πριν από διακόσια χρόνια, ένας Ευρωπαίος είδε ένα μαύρο κύκνο στην Αυστραλία και η βεβαιότητα κατέρρευσε. Όπως καταρρέουν οι βεβαιότητές μας κάθε φορά που εμφανίζεται ένας μαύρος κύκνος στον ουρανό, υποστηρίζει ο Νασίμ Νίκολας Τάλεμπ  που το καλογραμμένο βιβλιαράκι του γιά τους Μαύρους Κύκνους έκανε μεγάλη αίσθηση και παραμένει επίκαιρο από το 2007 που εκδόθηκε διότι με γνωστά παραδείγματα εξηγεί τον δυσεξήγητο άστατο κόσμο μας.

Η φράση του Αριστοτέλη γιά το πόσο πιθανόν είναι να συμβεί το απίθανο είναι γνωστή και ο Λιβανέζος Τάλεμπ ξεκινώντας από την εμπειρία τού πολέμου στον τόπο του χτίζει μιά ολόκληρη θεωρία πάνω στην ανικανότητά μας να δεχτούμε ως πιθανό να συμβεί ό,τι ως τώρα δεν ήταν αναμενόμενο.

Μαύρος κύκνος ήταν η Γαλλική Επανάσταση που καταβαράθρωσε τους Βουρβώνους, μαύρος κύκνος η Ρώσικη Επανάσταση, μαύροι κύκνοι τα κράχ κι οι επιστημονικές ανακαλύψεις που ανατρέποντας το status kuo αναποδογυρίζουν ό,τι είχαμε σίγουρο κι ακλώνητο και μάς φέρνουν αντιμέτωπους με το αναπάντεχο που δεν ξέρουμε πώς να το χειριστούμε. Από το τρομοκρατικό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους ως τη διάδοση του προσωπικού υπολογιστή και την επιτυχία του Google τα παραδείγματα είναι αμέτρητα κι η θεωρία του επιβεβαιώθηκε πρόσφατα με την κατάρευση των παγκόσμιων Χρηματιστηρίων όσο επιβεβαιώνεται και καθημερινά από την απόλυτη άρνησή μας να παραδεχθούμε την καταστροφή του περιβάλλοντος δηλαδή του μέλλοντός μας.

Ο Τάλεμπ, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, δικαιώθηκε με την παγκόσμια οικονομική κρίση και αρθρογραφεί τακτικά σε διεθνή έντυπα μετά από την απρόσμενη επιτυχία του μικρού αυτού βιβλίου που αποδείχτηκε άλλος ένας Μαύρος Κύκνος. Ένα μη αναμενόμενο κι αναπάντεχο μικρό θαύμα, που έγινε το αγαπημένο εγχειρίδιο των  χρηματιστών της Wall Street. Διασκεδαστικό, πανέξυπνο και ενδιαφέρον, αξίζει να διαβαστεί αν και εξ ορισμού η θεωρία του είναι  ανεφάρμοστη μιά κι αν αποδεικύει κάτι είναι η άρνηση του ανθρώπινου μυαλού να φανταστεί πόσο πιθανό είναι το απίθανο και πόσο ορίζει τις αποφάσεις μας η τάση μας να βολευόμαστε στην πεποίθηση πως το παρελθόν από μόνο του χαράζει το μέλλον.

__________________________________________

Διαβάστε:     Νassim Νicholas Τaleb:

          Τhe Βlack Swan:  Τhe Ιmpact of the Ηighly Ιmprobable

        Ο μαύρος κύκνος: Η επίδραση του απολύτως απίθανου

                  ΤΟ ΒΗΜΑ: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην Αθήνα (Νασίμ Τάλεμπ εναντίον ΔνΤ)
Financial Times:Ten Principles for a Black Swan-proof World

            Παρουσίασή μου του βιβλίου στο Φαρφουλά (τεύχος 12,    Άνοιξη 2010)

Δείτε: Taleb : What is a Black Swan

___________________________________________________________________________