Και που κατέβηκες στο δρόμο φιλενάδα―cui bono;

Θέλω να πάω στην Αθήνα για πολλά απαραίτητα και τα σημερινά εγκαίνια του νέου μαγαζιού του αγαπητού μου Φαρφουλά μα οι απεργίες με κρατούν εδώ σε ένα αιώνιο καλοκαίρι στο 'αέναο καρναβάλι πλάι στη θάλασσα', όπως έλεγε ο Fitzgerald για αυτού του είδους τη ζωή.

 Γιατροί και λίγα ψώνια και φίλοι που έχω καιρό να δω κι η γειτονιά μου που μου φέρνει δάκρυα στα μάτια από νοσταλγία αλλά και θλίψη για το πώς κατάντησε η πόλη της καρδιάς μου και το κέντρο της― το πάνω κέντρο, ο Λυκαβηττός― που το έχω περπατήσει από παιδάκι για τα παιχνίδια της Δεξαμενής και του Βασιλικού (τότε) Κήπου, κι ύστερα για μαθήματα στις κάθετες της Σκουφά με μεγάλα βήματα μετά το μπαλέτο, κι αργότερα στα μαύρα με μαύρο κραγιόν (δυσεύρετο, της Biba, απ' το Λονδίνο) ανήλικη στα γύρω μπαρ κι ερωτευμένη σε παγκάκια και παλιά σπίτια με πλακάκια και ψηλά ταβάνια.

Το έχω ξαναπεί η Αθήνα φέρεται σκληρά σ' όσους την αγαπούν διότι σκληρά της φέρθηκαν οι πάντες. Όποια γωνιά αγαπάμε τη γκρεμίζουν κι οι αποστάσεις φαίνονται τεράστιες γιατί τα κτίρια υψώνονται ανεξαρτήτως πλάτους δρόμου.

Δε θέλω να τη βλέπω ξαναγκρεμισμένη. Έγινε χούι των Ελλήνων η διαδήλωση λένε στις αναλύσεις τους ξένα κανάλια. Κι αλήθεια το διαβάζω καθημερινά στο Facebook (και λιγότερο στο πιο upper class Twitter) πως 'άμα πια!' γιατί δεν 'κατεβαίνουμε στους δρόμους'.

Κι άμα κατέβεις δηλαδή γλυκιά μου φιλενάδα τι θα γίνει; Θα ντροπιαστεί η παροιμιώδης φοράδα στο αλώνι της.

Μη με παρεξηγείτε ― θα το είδατε εξ άλλου εδώ― είμαι απολύτως υπέρ των καταλήψεων της Wall Street και του Τόκυο. Μόνο πιστεύω πως η έρμη Αθήνα είναι άλλο βιολί.

Ποιος είναι ο στόχος του 'κατέβηκαν στους δρόμους'; Να αναστατωθεί η τάξη ώστε να πληροφορηθεί η Κυβέρνηση (και, σε χώρες σαν τη δική μας, οι εξωτερικοί υποστηρικτές της) ότι χάνει τη νομιμότητά της διότι ο λαός διαφωνεί. Αν όμως αυτό συμβαίνει κάθε χρόνο και για κάθε αιτία, αν αυτό το οργανώνουν κόμματα και πουλημένα συνδικάτα, κι αν―επειδή έχει γίνει συνήθεια― η Αστυνομία και το κράτος έχουν οργανωθεί και πια όχι μόνο δεν αιφνιδιάζονται αλλά το περιμένουν και το εκμεταλλεύονται, τότε, πραγματικά, νομίζω πως αντίσταση είναι να μην κατέβει κανείς στους γνωστούς δρόμους ώστε να μην επιτρέψει στην κυβέρνηση να μεταχειριστεί τους κουκουλοφόρους με τους λοστούς ή τα πανάκριβά της δακρυγόνα.

Το 'σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω' δε με κάνει ήρωα.

Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι αντίστασης, γνωστοί από καταβολής κοινωνιών και (αν θέλετε στοιχεία και συμβουλές) συγκεντρωμένοι στο γνωστό πια φυλλάδιο του Gene Sharp του οποίου τη λίστα έχω μεταφρασμένη για σας σ' αυτό εδώ το blog.

Όλοι αυτοί οι Δημόσιοι Υπάλληλοι που αντιτίθενται έχουν καλύτερο τρόπο να αντισταθούν από το να κατεβαίνουν ως πρόβατα επί σφαγήν στους δρόμους για να δολοφονηθούν ή να ψεκαστούν με καρκινογόνα αέρια. Παθητική αντίσταση λέγεται ή ―για να το κάνω οικείο― λούφα μα συνειδητοποιημένη. Αν ο πολίτης λέει 'δεν πληρώνω' απλώς κάνει μιά δήλωση διότι στην πράξη ξέρουμε πως οι ανάγκες της ζωής θα τον αναγκάσουν να συμμορφωθεί με τον άδικο φόρο. Αν όμως ο εφοριακός καθυστερεί, χάνει φακέλλους, αρρωσταίνει και αργεί, λέει ο Sharp πως η άδικη Κυβέρνηση δεν καταφέρνει να παραμείνει στην εξουσία κι η επόμενη φοβάται.

Κι αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα της Κοινωνικής Ανυπακοής που δείχνει στον Αφέντη πως ο Δούλος αντιδρά.

Κάθε στρατηγός θα σας το πει πως ο αιφνιδιασμός είναι το μεγαλύτερο όπλο και πως αν 'κατεβαίνετε' κάθε 17 Νοεμβρίου (για παράδειγμα) κι η πιο ηλίθια κυβέρνηση ξέρει όχι μόνο να προφυλαχτεί αλλά να μεταχειριστεί την κάθοδό σας υπέρ της.

Γι αυτό απορώ. Δεν είναι η πολιτική το φόρτε μου, θα προτιμούσα να ζω σε άλλο καιρό και άλλο τόπο κι όλα αυτά να τα σκεπτόμουν θεωρητικά με ένα επαναστατικό Παρίσι ή μιά Βιρμανία στο νου κι όχι την πόλη που μεγάλωσα.

Ίσως γι αυτό να ζω εδώ στο αέναο Καρναβάλι.

από εδώ σας γράφω

Χθες έγραφα στον κήπο μου, διάβαζα ξαπλωμένη στον ήλιο όσο πίσω μου ψηνόταν στα κάρβουνα το φαγητό με το σκυλί μου να χοροπηδά χαρούμενο και τα πουλιά να τιτιβίζουν στην ελιά. Παράδεισος; Ναι μα η Κόλαση εισχωρεί γιατί με νοιάζει.

Είναι αφύσικο και εξωφρενικό να πεθαίνει εν μέσω λιθοβολισμού και ψεκασμού χημικών  ένας άνθρωπος στο κέντρο μιάς πολιτισμένης πόλης [και ελπίζω να μη διαβάσω σχόλιο διότι γνωρίζω πως ο ιατροδικαστής είπε πως  μακροσκοπικά (δηλαδή με τα μάτια) βρήκε πρόσφατες ισχαιμικές μυοκαρδιακές αλλοιώσεις μα είπε επίσης πως ο νεκρός δεν έπασχε 'από καρδιά' ]. Είναι ανόητο να πηγαίνουν με τη θέλησή τους πλήθη να ψεκαστούν με χημικά και να καταστρέψουν τη μόνη όμορφη γειτονιά της πόλης τους όταν το ήξεραν από πριν πως οι εχθροί θα περάσουν με θωρακισμένα αυτοκίνητα και δε θα αλλάξει τίποτε στους άδικους νόμους. Κι ακόμα είναι ανήθικο ένα κόμμα να οργανώνει τους οπαδούς του να πάνε να ψεκαστούν κι εκείνοι είναι βλακώδες να υπακούουν δίχως να σκέπτονται πως οι βουλευτές του κόμματος θα παρακολουθήσουν τα έκτροπα από τον καναπέ τους στα προάστια.

Για όποιον με διαβάζει από άλλο Γαλαξία: Όλα αυτά έγιναν για να μην ψηφιστεί στη Βουλή το "πολυνομοσχέδιο" το οποίο : 'Πέρασε με 154 ναι' . Δηλαδή οι εντός Βουλής για άλλη μιά φορά δεν επηρεάστηκαν από τις εκτός βουλής ρητορείες και φασαρίες.

Ποιος στρατηγός θα έμενε πιστός σε στρατηγική που δεν αποδίδει; Κανείς πιστεύω. Άρα αποδίδει. Πώς δεν το βλέπουν οι αυριανοί διαδηλωτές;

Πώς  πριν ακολουθήσουν σαν υπνωτισμένοι εντολές δεν αναρωτιούνται cui bono, δηλαδή ποιος θα κερδίσει από το ξύλο που θα φάνε;

Αφύσικο και εξωφρενικό κι ακατανόητο διότι όσο υπακούουν οπαδοί τυφλοί σαν πρόβατα  τόσο οι πολιτικοί σα βοσκοί, όπως παλιότερα η Εκκλησία, σα πρόβατα θα τους μεταχειρίζονται.

 ―――――――――――

οι εικόνες:

Τοίχος

 Αθήνα χθες

και

Το τραπεζάκι με λίγη σκιά στον κήπο, απ' όπου σας γράφω σήμερα. ―πίσω από την πρασινάδα τα σκαλάκια που ήταν παλιά η είσοδος του κτήματος και, πάνω από τη φραγκοσυκιά η θάλασσα.

――――――――――――――――――――――――――――――

Σχεδιάγραμμα Επιρροής του Τζην Σαρπ στην Αραβική Άνοιξη― Interative (νέο για Bloggers)

Ανακάλυψα αυτό τον interactive Χάρτη Επιρροής τού γνωστού πια στους αναγνώστες μου Φυλλαδίου του Gene Sharp για τη Μη Βίαιη Αντίσταση σε Δικτατορικά Καθεστώτα.

Είναι μιά καινοτομία για τα blogs, γι αυτό και δεν τόλμησα/κατάφερα να ενσωματώσω το Χάρτη στη Σελίδα με το απόσπασμα του φυλλαδίου (➙ ) ή στην ανάρτηση που  εξηγεί την προέλευση και την εξάπλωσή του (➙ ).

Τη δύναμη των απλών ιδεών του θαυμαστή του Γκάντι τη διαπιστώσαμε πολύ κοντά μας φέτος που ξέσπασε η Αραβική Άνοιξη. Ο Χάρτης δείχνει πώς βοήθησαν τα νέα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook/twitter) αλλά και κάποιοι υποστηρικτές.

Κάτι καινούργιο από όσα έχω ήδη γράψει δε λέει για το θέμα. 

Λέει όμως για μας τους bloggers. Ως τώρα δε έχω δει interactive εικόνα σε ιστολόγια αλλά μόνο σε ακριβές ιστοσελίδες. Γι αυτό φίλοι Συμμπλόγκερς μπείτε, δείτε το κι αυτό και την εταιρία που το φτιάχνει και ―ποιός ξέρει;― ίσως κάποιος από εσάς να βρει τρόπο να μην τα παίρνουμε έτοιμα αλλά να φτιάχνουμε και μόνοι μας τέτοια σχεδιαγράμματα... Θα ήταν τομή πολύ ενδιαφέρουσα.

Enjoy λοιπόν,

και παρακαλώ

αν βρείτε κάτι μοιραστείτε το

    για να γίνουμε ακαταμάχητοι.

♠

Οι Μέθοδοι Μη Βίαιης Δράσης του Τζην Σαρπ, οι Anonymous και ο Μακιαβέλλι

Μιά από τις αποτυχίες των Anonymous είναι η παγκόσμια απεργία του Ιουλίου 2011 η οποία, ναι, δεν έγινε.

Το σχέδιο ήταν να μην αγοράσουμε τίποτε για μιά εβδομάδα του Ιουλίου. Να μποϋκοτάρουμε τις μεγάλες εταιρίες που καλούμαστε να μποϋκοτάρουμε ούτως ή άλλως (Macdonald's, Starbucks κ.λ), τις τράπεζες και κυρίως βέβαια, τη βενζίνη.

Συγκεντρώστε αρκετή τροφή, σύστηναν, ώστε να μη χρειαστείτε ψώνια την εβδομάδα του Ιουλίου. Δηλαδή απλώς θα δίναμε στη βιομηχανία τα χρήματα σε άλλη στιγμή;

Η τακτική "μην ψωνίσεις τίποτε για μια μέρα" που χρησιμοποιείται με επιτυχία από πράσινες και αντικαταναλωτικές οργανώσεις έχει στόχο εκπαιδευτικό. Συνειδητοποιεί ο πολίτης τον εθισμό του στο χρήμα και, αν δουλέψει η μέθοδος, πως εν τέλει η κατανάλωση δεν οδηγεί στη ευτυχία. Οικονομικό χτύπημα στο σύστημα όμως δεν είναι. 

Η συγκεκριμένη αποτυχία πιστεύω πως απογύμνωσε τους Anonymous. Ως Hackers βέβαια, γνωρίζαμε πως θα είναι νέοι. Απέδειξαν όμως πως είναι και πολιτικά άπειροι.

"Η καλύτερη στρατηγική είναι η Μη-Συμμετοχή" λένε. Εφαρμόζουν δηλαδή κατά γράμμα τις συμβουλές του Gene Sharp που το φυλλάδιό του "Από τη Δικτατορία Στη Δημοκρατία" βρίσκεται πίσω από την όποια στρατηγική τους αλλά και τα συνθήματά τους.

Δεν είναι περίεργο. Ο Σαρπ έγραψε το κείμενο αυτό έχοντας περάσει όλη του την επιστημονική καριέρα μελετώντας το Γκάντι και διδάσκοντας στους φοιτητές του τρόπους παθητικής αντίστασης σε τυράννους και δικτάτορες.

Απόσταγμα γνώσεων μιάς ολόκληρης ζωής είναι το κείμενο που του παρήγγειλε ο Ρόμπερτ Χέλβυ (Robert Helvey), φίλος του αξιωματικός και βετεράνος του Βιετνάμ. Είχαν γνωριστεί στο Χάρβαρντ όταν o Χέλβυ είχε παρακολουθήσει ένα  σεμινάριο του Σαρπ με θέμα (τι άλλο;) την παθητική αντίσταση. Μετά από λίγο καιρό ο Χέλβυ βρισκόταν στη Βιρμανία για συναντήσεις με αντάρτες που είχαν εξεγερθεί κατά της στρατιωτικής δικτατορίας και σκέφτηκε να τους μεταφέρει τις ιδέες αντίστασης του Σαρπ τον οποίο κάλεσε να τους συναντήσει. Ο Σαρπ συνάντησε τους εξορίστους στην Ταϋλάνδη και τον πέρασαν παράνομα στη Βιρμανία για λίγο αλλά όταν ο Χέλβυ του ζήτησε να αναπτύξει πιό αναλυτικά τις ιδέες του συνειδητοποίησε πως η σύντομη αυτή επαφή δεν τον έκανε ειδήμονα ώστε να γράψει για τα προβλήματα της χώρας.

Αποφάσισε λοιπόν να γράψει ένα γενικότερο κείμενο στηριγμένο σε όσα έχουν ήδη πετύχει οι παθητικές μέθοδοι ανατροπής τυραννικών καθεστώτων, αναλύοντας και εξετάζοντας τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να αντισταθεί ο καταπιεσμένος.

Και το φυλλάδιο έφυγε από τη Βιρμανία κι άρχισε να ταξιδεύει. Σε κάθε αντίσταση και επανάσταση πια διακρίνονται επιρροές του Τζην Σαρπ. Φέτος στην Αφρική η πτώση του Μουμπάρακ αποτελεί μιά απόλυτη νίκη τής μεθόδου που συστήνει το φυλλάδιο. Παλιότερα κυκλοφορούσε στα Βαλκάνια όπου αντιπολιτευόμενοι ακτιβιστές παραδέχονται πως το χρησιμοποίησαν  (Στη Σερβία, π.χ. γιο να ρίξουν το Μιλόσεβιτς.)

Φυσική συνέπεια είναι η συνωμοσιολογία. Δεν ήταν δύσκολο, άνθρωπος της CIA το παρήγγειλε και το πρωτομοίρασε, κάτι που κάνει πανεύκολο στην κυβέρνηση του Ιράν, π.χ. να το καταδικάζει ως εργαλείο των Αμερικανών.

Εξάλλου επίσης ύποπτο μοιάζει που με όλη αυτή τη δημοσιότητα ο Τζην Σαρπ πλούσιος δεν έγινε. Διότι οι 88 φημισμένες σελίδες δεν έχουν 'δικαιώματα'. Ανήρτησε το κείμενο στο Διαδίκτυο και δηλώνει πως επιτρέπει κάθε αναπαραγωγή, διανομή, επανέκδοση κλ κλ με περιορισμούς για να μην αλλοιωθεί το νόημα αλλά με καμιά οικονομική απαίτηση.

Ύποπτο; Από κάπου αλλού πληρώνεται; Και ποιος άλλος έχει τη δυνατότητα να αποζημιώσει συγγραφέα για τέτοια παγκόσμια κυκλοφορία; Αυτή τη στιγμή που με διαβάζετε κάποιος το διαβάζει με φακό σε κάποια ζούγκλα, κάποιος το κουβεντιάζει σε κάποια φυλακή, άλλος το φωτοτυπεί ή το μεταφράζει αλλά κανείς μας δεν πληρώνει δικαιώματα που θα ήταν τόσο πολλά που μόνο κράτος ή πολυεθνική θα τα έδινε άνετα. Άρα..

Άρα; Διότι από την άλλη ο Σαρπ στα 83 του δε φαίνεται να έχει πλουτίσει. Η ζωή του δεν άλλαξε από πριν γραφτεί το εγχειρίδιο.

Κι η συνωμοσιολογία συνεχίζεται. Καθένας μας θα αποφασίσει ανάλογα τις πεποιθήσεις και τις προκαταλήψεις του.

Όσο για τους Anonymous η γκάφα τούς ξεγύμνωσε αποδεικνύοντας για άλλη μιά φορά πως η επιτυχία δεν εξασφαλίζεται μόνο από τη συνταγή. 

Πού θα ξαναεμφανιστεί το εγχειρίδιο του Σαρπ δεν ξέρω αλλά για να το αναγνωρίσετε σας παραθέτω το δημοφιλέστερο κεφάλαιο ['Μέθοδοι Μη Βίαιης Δράσης-Τρόποι Πειθούς και Ειρηνικής Διαμαρτυρίας'] σε μετάφραση την οποία ―ποιό άλλο προσωπικό blog το κάνει για τους αναγνώστες του;― παρήγγειλα και πλήρωσα και επιμελήθηκα για σάς.

Enjoy : ➙

Και, στη Σελίδα με το υλικό για τους Anonymous, το video με θέμα την απεργία και ενημέρωση για τις συλλήψεις.

 Enjoy επίσης: ➙

              

Φωτογραφία: ο  Σέρβος Srdja Popovic (αρχηγός του κινήματος Otpor) ο Gene Sharp και ο Robert Helvey 

Δείτε: 23 Ιουλίου, στο Horan της Συρίας, άδειοι δρόμοι, νεκρωμένη πόλη. Απόλυτη σιωπηλή απεργία το σημερινό τυχαίο παράδειγμα. Al Jazeera http://blogs.aljazeera.net/
(λυπάμαι, δεν ξέρω να το μεταφορτώσω μα αξίζει να κάνετε κλικ στο σύνδεσμο)

 ____________________________ ✪

Gene Sharp: Από τη Δικτατορία στη Δημοκρατία, Μέθοδοι Μη Βίαιης Δράσης

Το μεγαλούτσικο αυτό 'φυλλάδιο'  έχει έρθει εδώ και κάποιους μήνες στην επιφάνεια ως βασική επιρροή στις μεθόδους που έφεραν αποτελέσματα στις Αφρικανικές Επαναστάσεις. Παρότι όμως η επιρροή του κειμένου είναι αναμφισβήτητηόσο κι η επιτυχία όπου εφαρμόστηκε (μαθαίνω από όσους γνωρίζουν) η προέλευσή του είναι κάπως "σκιερή" θα έλεγα καθώς ο Σαρπ ποτέ δεν έκρυψε πως το έγραψε μετά από παραγγελία φίλου και θαυμαστή του ο οποίος―ναι, εργαζόταν για τη CIA. Σκόπιμη η εμφάνιση αντιτύπων  στην Αίγυπτο τρεις μήνες πριν πέσει ο Μουμπάρακ; Άσχετη η επιρροή που διακρίνουμε σε παγκόσμιες εξεγέρσεις κάθε αιτήματος, από τις αραβικές ως ακόμα και την "Πορτοκαλί Επανάσταση" των Ουκρανών  γυναικών που γδύνονται δημοσίως γιά να διαμαρτυρηθούν; Εσείς θα κρίνετε. Εγώ το διάβασα, ιντριγκαρίστηκα όταν είδα την εφαρμογή και ―ποιός άλλος blogger κάνει τέτοια;― παρήγγηλα και πλήρωσα την πρώτη μετάφραση. Όλου του φυλλαδίου. Που αργεί μια και λόγω προτεραιοτήτων δεν έχω χρόνο να επιμεληθώ (Η πολιτική δεν είναι τομέας μου κι η ορολογία θέλει ψάξιμο ενώ, από την άλλη δε με διευκολύνει που το γράψιμο δεν είναι το φόρτε του Τζην Σαρπ που τα κείμενά του βρίθουν συντακτικών και γλωσσοπλαστικών ιδιαιτεροτήτων).

Σήμερα αναρτώ το ακόλουθο.

 Είναι ο πρακτικός οδηγός που ακολουθεί το θεωρητικό κείμενο, μιά σύνοψη ή λίστα δράσης.

Αν ―αν λέω..― έχετε όρεξη να τελειώσετε την επιμέλεια της αρχικής μετάφρασης (αμισθί όμως, άδειασε ο κουμπαράς μου), ευχαρίστως να σας παραδώσω τα ηνία. (Δείτε στο τέλος πληροφορίες για επικοινωνία με τον Σαρπ και το Ίδρυμά του και παρότι δεν έχει copyright παρακαλώ διαβάστε προσεκτικά τις οδηγίες του για περίπτωση εκτύπωσης/επανανάρτησης.) 

Για μας τους άλλους, κλικ εδώ για Food For Thought.

Gene Sharp: Από τη Δικτατορία στη Δημοκρατία

 [APPENDIX 1]

ΜΕΘΟΔΟΙ ΜΗ ΒΙΑΙΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

ΤΡΟΠΟΙ ΠΕΙΘΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
(εδώ)

✪

Η μετάφραση του κειμένου είναι της Κατερίνας Μαντά (με δική μου ελλειπή επιμέλεια, δεκτές συστάσεις αν έχετε χρόνο και όρεξη). Το φυλλάδιο αυτό δεν έχει ©. Αντιθέτως ο Τζην Σαρπ μέσω του Ιδρύματός του ενθαρρύνει μεταφράσεις και διαμοίραση όπου οι πολίτες θεωρούν πως το κείμενο θα ήταν χρήσιμο. Παρακαλεί όμως να μη γίνουν περικοπές και αλλαγές κai προσφέρει μιά σειρά οδηγιών κι ένα σύστημα εκτίμησης του μεταφρασμένου κειμένου (παρέχει Εκτιμητή που εξετάζει  μεταφραστή και μεταφρασμένο). 


Για περισσότερα ιδού τα στοιχεία του:

For order information, please contact:

The Albert Einstein Institution P.O. Box 455 East Boston, MA 02128, USA Tel: USA +1 617-247-4882

Fax: USA +1 617-247-4035 E-mail: einstein@igc.org Website: www.aeinstein.org 
________________________________________________✪✪✪