Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Dietrich. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Dietrich. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Μα πού πήγαν όλοι (οι Υδραυλικοί);

 ―Where have all the young men gone?
 ―Is The answer my Friend, blown by the Wind?..



Αν με διαβάσατε και χθες θα ξέρετε πως έχω μεγάλη κακοκεφιά αυτές τις μέρες. Κι όποτε κάτι πάει στραβά η γράφουσα τα βάζει με κόσμο και ντουνιά και την ανθρώπινη βλακεία που της χαλά το κέφι. Τα βάζει μεν, δεν κλαίγεται δε όμως, ποτέ.
Γι αυτό και περιμένοντας τον Υδραυλικό, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας το Μυστήριο που από προχθές  μου δηλητηριάζει τη ζωή.
Για τις ζημιές στο σπίτι δε θα πω σ' εσάς διότι θα τις κουβεντιάσω εντός ολίγου με τον Ειδικό που (όπως είπε η Φίλη που τον σύστησε, 'είναι και Ωραίο Παιδί').
Αλλού είναι το Μυστήριο. Γνωρίζετε εκείνο το (ρατσιστικό το λέμε τώρα) παιδικό βιβλίο και τραγουδάκι με τα 'Δέκα Μικρά Αραπάκια'; Γυρίζοντας τη σελίδα εξαφανίζονταν ένα-ένα τα αραπάκια ώστε το νήπιο να μάθει να μετρά, και τόσο αγαπήθηκε το πρωτότυπο 'Ten Little Indians' από τις προ PC γενιές που η Αγκάθα Κρίστι έγραψε και βιβλίο μ΄αυτό τον τίτλο, το οποίο ως θεατρικό και ταινία παίζεται ακόμα.
Εδώ λοιπόν ζούμε κάτι ανάλογο αλλά με Υδραυλικούς:
Ο πρώτος, ο παλιότερος αγάπησε μια Βραζιλιάνα κι έφυγε να την παντρευτεί σίγουρος ότι τον λατρεύει― αλλά αυτό είναι για άλλο, ξεστραβωτικό για σάς τους άνδρες, άρθρο.
Ο δεύτερος που ήρθε, την επομένη χάθηκε και 'κάτι του συνέβη' και είπε στο τηλέφωνο πως στέλνει 'το Μικρό'.
Ο ΄Μικρός' ούτε που φάνηκε.
Οπότε κάλεσα  τής Φίλης τον 'Ωραίο' που, αλί και τρις αλί, τι έχει να πάθει διότι παραήταν γελαστός στο τηλέφωνο και, σα να γνώριζε τα χούγια μου, πρότεινε να μη με ξυπνήσει αλλά να τον πάρω εγώ αύριο και  κανονίσαμε να έρθει μεσημέρι.

Ωραίος ο Ωραίος― και ευγενής; Ναι τέλειος μόνο που αντήχισε το γάργαρο και (υπερ-sexy) γέλιο της Μαντάμ κι ο Κύριος Κ. (που όλο και πιο πολύ θυμίζει καρπό του έρωτα του Χήθκλιφ από τα Ανεμοδαρμένα Ύψη  με τον Ρότσεστερ της Τζέιν Έυρ― αν με καταλαβαίνετε τι εννοώ*) πήρε το ύφος που έχει κάθε Big Dark Man που δεν ξέρει να φτιάξει βρύσες, δηλαδή μάτι του φονιά και μουγκριτό για λέξεις.
Όπερ και.. ποιος ξέρει πόσο θα επιβιώσει και ο Ωραίος Υδραυλικός;
Εάν ακούσετε για εκπαραθύρωση Υδραυλικού από μονοκατοικία Μυκόνου, 
εάν γνωρίζετε Πού Πάνε Οι Υδραυλικοί όταν φεύγουν από το σπίτι μου, 
ή αν είστε Υδραυλικός,
παρακαλώ επικοινωνήστε με μία εκνευρισμένη (μα πάντοτε κομψή) Κυρά που εν απογνώσει ετοιμάζεται να κλειδώσει σκύλο, ζημιές και Wild Dark Man και να φύγει προς το άγνωστο αφήνοντας πίσω της συντρίμμια.












__________________
Μετά τα ανωτέρω ανακαλύπτω πως οφείλω να δηλώσω την Εξαφάνιση και του παιδικού τραγουδιού που έκανε θραύση στην Ευρώπη στην αρχή του περασμένου αιώνα. Ευαισθησίες του καιρού μας το εξαφάνισαν από τα ελληνικά μα πάντα κυκλοφορεί το παραδοσιακό (και ως Rock 'n' Roll) με τους Ten Little Indians. Ανάποδο (όπως όλα σήμερα) αλλά αξίζει:

εικόνες 
Ο Daniel Day Lewis ως Heathcliff 
 κι ένας περσινός άγνωστός  μου  Rochester
Where have all the young men gone?  από την καλή μου φίλη Marlene





*Σημ: Αν όχι διαβάστε τις αδελφές Μπροντέ για να εμβριθήσετε στα βάθη τα απύθμενα της ανδρικής ψυχής.
______________________________

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Johny.. μήπως έχεις ένα τσιγάρο;



Το λέει για το τσιγάρο ο Όσκαρ Γουάιλντ, στο Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ, πως είναι η τέλεια απόλαυση διότι δε μας ικανοποιεί απόλυτα.


Έχω από πέρσι να βρεθώ στην Αθήνα χειμώνα και δεν ξέρω τι θα συναντήσω. Στην από' δω πλευρά του Παραδείσου πάντως τα μέτρα καπνοαπαγόρευσης εγκαταλείφθηκαν (εκτός κάτι σπαζο-τέτοιων μαγαζατόρων που απλώς αποφεύγονται σιωπηλά).

Όχι ότι υπάρχει καπνιστής που δε θα προτιμούσε να το έκοβε. Μα με το ζόρι κόψιμο δε γίνεται κι όταν ο πολίτης δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση και δε μπορεί να αντιδράσει στα μεγάλα, θα επαναστατήσει στα μικρά.
Δική μου η ζωή μου, δική μου η υγεία μου και όποιος νοιάζεται ας μαζέψει κανένα σκουπίδι πριν μου κάνει κήρυγμα.
Ξέρω πως κάποιοι διαφωνείτε. Καλά κάνετε προσέξτε τον τον εαυτό σας και, όπως λέει το παλιό αστείο, ακόμα κι αν δε ζήσετε πιο πολύ θα σας φανεί περισσότερο (που εν τέλει το ίδιο είναι).
Θα προτιμούσα να αποφύγω την πολεμική σήμερα. Γι αυτό θα σας προσφέρω μιά παλιά αγάπη και μιά ανακάλυψη.
Η ανακάλυψη είναι η σημαιοφόρος των καπνιστών που πέθανε όπως έζησε, με και από το τσιγαράκι της. Τραγουδά για το κάπνισμα τσιγάρων, μιά διασκευή στα γαλλικά του 'Όταν συμβεί στα πέριξ ' του Τσιτσάνη.

Απολαύστε τη:



Η παλιά αγάπη είναι η  Μαρλένε μου. Η οποία ένα βράδυ που τον σκέφτεται και ψάχνει μιά δικαιολογία να του μιλήσει, παίρνει τηλέφωνο για να του πει: ―Τζόνυ, μήπως έχεις ένα τσιγάρο;
Δυστυχώς δε βρίσκω τη συγκεκριμένη αγγλική εκδοχή στο youtube (και σας προσφέρω τον άλλο Johny το γνωστότερο που πάλι τον καλεί να έρθει το βράδυ κι αν δε μπορεί το βράδυ―ας έρθει μεσημέρι:




Ο Σκελετός με το τσιγάρο (λάδι σε καμβά 32x24.5εκ) είναι ένας ασυνήθιστος κι όχι χαρακτηριστικός πίνακας του Van Gogh. Τον έφτιαξε το 1886, τον καιρό που σπούδαζε στην Antwerp.

Οι σπουδαστές της παραδοσιακής Ακαδημίας ξεκινούσαν αντιγράφοντας τυπωμένα σχέδια, προχωρούσαν σε γύψινα ομοιώματα κι όταν προόδευαν αρκετά τους επέτρεπαν να σχεδιάσουν ζωντανό μοντέλο. ΟΙ σκελετοί βοηθούσαν στη μελέτη της Ανατομίας.
 Το τσιγαράκι το πρόσθεσε για αστείο. Ακόμα τότε δεν είχαν αποφασίσει οι γιατροί πως το κάπνισμα βλάπτει, ίσα-ίσα συχνά το σύστηναν ως πνευματικό και σεξουαλικό διεγερτικό ή ηρεμιστικό.
――――――――――――――――――