Η δίκη για τη δολοφονία του τοπογράφου Παναγιώτη Στάθη ( video)

 

Έχει φύγει από τη δημοσιότητα η σοβαρή αυτή υπόθεση που άνοιξε ένα παραθυράκι στην δολοφονική απληστία και την φιλοχρηματία που καταστρέφουν τη Μύκονο. 

Τώρα που έγινε η δίκη υπενθυμίζω διότι πια μπορώ να ξανασχοληθώ. Είχα μιλήσει και σε κανάλια τότε ώσπου έλαβα εξώδικα για να σωπάσω και, βεβαίως, ειδοποίησα τους δημοσιογράφους οι οποίοι, δικαίως,  για να με προστατέψουν, με κράτησαν μακριά. Εξ άλλου, μέσα σε ένα χρόνο ξεχάστηκε και η δίκη προχθές έγινε δίχως ντόρο και κανάλια.

________  Αντιγράφω και αν ενδιαφέρεστε το ψάχνετε, (Προσθέτω και το  video από εκπομπή για το θέμα στην οποία μίλησα κι εγώ κι ακόμα δεν έχω καταλάβει τι είπα που ενόχλησε.)

ΕΝΙΚΟΣ

Νέο Ψυχικό: Ισόβια και επιπλέον 6 χρόνια στον φυσικό αυτουργό της δολοφονίας του τοπογράφου – Ποινή κάθειρξης 9 ετών στον συνεργό του

 

·       Ποινή ισόβιας κάθειρξης για ανθρωποκτονία από πρόθεση και επιπλέον 6 χρόνια για πλαστογραφία και οπλοχρησία, επέβαλε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας στον φυσικό αυτουργό της δολοφονίας του τοπογράφου Παναγιώτη Στάθη.

·       Στον καταδικασμένο ως συνεργό του στο έγκλημα επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 9 ετών, ενώ το δικαστήριο δεν του χορήγησε ανασταλτικό στην έφεση και παραμένει στη φυλακή.

·       Το δικαστήριο αποφάσισε, επίσης, να διαβιβάσει τα πρακτικά της δίκης στον εισαγγελέα, προκειμένου να διερευνηθεί αν έχουν τελεστεί αξιόποινες πράξεις από μεσίτη και λογιστή.

Ποινή ισόβιας κάθειρξης για ανθρωποκτονία από πρόθεση κι επιπλέον 6 χρόνια για πλαστογραφία και παράνομη οπλοχρησία-οπλοφορία, επέβαλε το
Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας στον κατηγορούμενο ως φυσικό αυτουργό της δολοφονίας του τοπογράφου Παναγιώτη Στάθη στο Ψυχικό, τον Ιούλιο του 2024. Του επέβαλε, επίσης, και χρηματική ποινή 7.500 ευρώ.

Στον καταδικασμένο ως συνεργό του στο έγκλημα επεβλήθη ποινή κάθειρξης 9 ετών ενώ το δικαστήριο δεν του χορήγησε ανασταλτικό στην έφεση, όπως ζήτησε μέσω των συνηγόρων του, κι έτσι παραμένει στη φυλακή.

 

protothema

Εισαγγελέας στη δίκη για τη δολοφονία του τοπογράφου: «Να ερευνηθεί ο μεσίτης της Μυκόνου για ηθική αυτουργία»

Η εισαγγελία ζήτησε ενοχή για τους δυο κατηγορούμενους - «Στην αγάπη τους για το χρήμα το κίνητρο του εγκλήματος»

·       Η εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή των δύο κατηγορουμένων για τη δολοφονία του τοπογράφου Παναγιώτη Στάθη, χαρακτηρίζοντας την πράξη μελετημένη και καλά σχεδιασμένη.

·       Η εισαγγελέας ζήτησε να ερευνηθεί γνωστός μεσίτης-επιχειρηματίας της Μυκόνου για ηθική αυτουργία, λόγω αντιδικίας με το θύμα για αγορά οικοπέδων.

·       Οι κατηγορούμενοι, ένας φερόμενος ως εκτελεστής και ένας συνεργός, προέρχονται από την Αιτωλοακαρνανία και έχουν ποινικό παρελθόν.

·       Η εισαγγελέας παρουσίασε αναλυτικά στοιχεία από βιντεοληπτικό υλικό, άρση τηλεφωνικού απορρήτου και φωτογραφίες πιστολιών που ενισχύουν την ενοχή των κατηγορουμένων.

·       Η εισαγγελέας τόνισε ότι το κίνητρο της δολοφονίας πρέπει να αναζητηθεί στην "αγάπη για το χρήμα" και απέρριψε τους υπερασπιστικούς ισχυρισμούς των κατηγορουμένων.

Μελετημένη και καλά σχεδιασμένη χαρακτήρισε σήμερα τη δολοφονία του τοπογράφου Παναγιώτη Στάθη στο Ψυχικό η εισαγγελέας της έδρας του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου προτείνοντας την πλήρη ενοχή των δυο κατηγορουμένων της υπόθεσης. «Θα πρέπει να αναζητήσουμε το κίνητρο της δολοφονίας στην αγάπη των δυο κατηγορουμένων για το χρήμα» είπε η εισαγγελέας και ολοκληρώνοντας την αγόρευσή της έριξε βόμβα… μεγατόνων στο ακροατήριο ζητώντας να ερευνηθεί γνωστός μεσίτης – επιχειρηματίας της Μυκόνου για ηθική αυτουργία στη δολοφονία του τοπογράφου. Πρόκειται για πρόσωπο με το οποίο ο Π. Στάθης είχε αντιδικία μετά την αγορά όμορων οικοπέδων στο νησί.

«Φρονώ ότι υπάρχουν ενδείξεις σε βάρος του μεσίτη και θα πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ο ρόλος του στην επίδικη υπόθεση και αυτό γιατί εκείνος είχε και το κίνητρο και τα μέσα για να χρηματοδοτήσει τη δολοφονία του Παναγιώτη Στάθη» είπε χαρακτηριστικά η εισαγγελέας καλώντας το δικαστήριο να διαβιβάσει πρακτικά της δίκης στην εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας ώστε να ξεκίνησε η έρευνα.

Όπως είναι γνωστό για την άγρια δολοφονία του Παναγιώτη Στάθη δικάζονται δυο άνδρες και συγκεκριμένα ένας 45χρονος αποκαλούμενος ως ο «ωραίος Τζό» που φέρεται ως εκτελεστής του τοπογράφου και ένας 48χρονος που κατηγορείται για συνέργεια στο έγκλημα. Αμφότεροι έχουν καταγωγή από την Αιτωλοακαρνανία και έχουν βρεθεί στις φυλακές για άλλες υποθέσεις.

Με μια καλά στοιχειοθετημένη πρόταση η εισαγγελέας επί 2, 5 περίπου ώρες αποτύπωνε στο ακροατήριο καρέ – καρέ τις κινήσεις των οχημάτων που χρησιμοποιήθηκαν για το έγκλημα εξαίροντας μάλιστα την έρευνα που έγινε κατά την προανάκριση, ως προς τη μελέτη του βιντεοληπτικού υλικού. «Όλη αυτή η μεθόδευση με τα οχήματα που αποδεδειγμένα χρησιμοποιήθηκαν στη δολοφονία μόνο σύμπτωση δεν είναι αλλά δείχνει την οργάνωση που υπήρξε. Όλες οι κινήσεις του πρώτου κατηγορούμενου (του φερόμενου ως εκτελεστή) δεν μπορούν να αποδοθούν σε τυχαίο γεγονός και ούτε ο ίδιος μπόρεσε να τις δικαιολογήσει στην απολογία του» ανέφερε η εισαγγελική λειτουργός, έχοντας παραθέσει νωρίτερα αναλυτικά κάθε κίνηση του κατηγορούμενου πριν και μετά τη δολοφονία του τοπογράφου, επικαλούμενη το πλούσιο βιντεοληπτικό υλικό της δικογραφίας.

«Πυροβόλησε τον Παναγιώτη Στάθη με δυο πιστόλια. Αμέσως μετά επέστρεψε στον υπόγειο χώρο στάθμευσης στο Μαρούσι στην οδό Πάτμου, έχει καταγραφεί το σκούτερ να εισέρχεται στο συγκεκριμένο χώρο. Επιπλέον 33 λεπτά μετά την είσοδο του σκούτερ στο εν λόγω πάρκινγκ ο κατηγορούμενος αποχώρησε με την μοτοσυκλέτα του προς άγνωστη κατεύθυνση» συνέχισε η εισαγγελέας και αναφερόμενη στα στοιχεία που προέκυψαν από την άρση των τηλεφωνικού του απορρήτου μεταξύ άλλων σημείωσε πως ο 45χρονος «απέφευγε τις συμβατικές επικοινωνίες και μιλούσε μόνο μέσα από εφαρμογές που παρέχουν τη δυνατότητα διαγραφής των μηνυμάτων».

Η εισαγγελική λειτουργός δεν παρέλειψε βεβαίως να αναφερθεί και σε ένα άλλο κρίσιμο στοιχείο της δικογραφίας. Στη δημιουργία νέου προφίλ στο Facebook από τον πρώτο κατηγορούμενο με ψεύτικο όνομα. Με το προφίλ αυτό ο 45χρονος «πιάστηκε» να κάνει αναζητήσεις στο διαδίκτυο για το θύμα και τη ζωή του. «Τόσο την ημέρα της δολοφονίας όσο και την προηγούμενη αυτής ο κατηγορούμενος ξεκινούσε από το ίδιο σημείο και κατέληγε σε αυτό και τις δυο ημέρες. Πρόκειται για το υπόγειο πάρκινγκ της πολυκατοικίας επί της Πάτμου (εκεί διέμενε η αδελφή του) και από εκεί πήγαινε στην εταιρεία του θύματος. Παρατηρούνται (από το βιντεοληπτικό υλικό) οι αντίστοιχες μετακινήσεις των οχημάτων που χρησιμοποιήθηκαν στη δολοφονία αλλά και της μηχανής του μάρκας BMW» σημείωσε η εισαγγελέας συμπληρώνοντας πως ο 45χρονος άλλαζε ρούχα μέσα στο πάρκινγκ.

Ακόμη, η εισαγγελική λειτουργός «στάθηκε» στην αφαίρεση του καταγραφικού που υπήρχε στην πολυκατοικία του κατηγορούμενου επί της οδού Μπακοπούλου στο Ψυχικό ενώ αναφέρθηκε εκτενώς στα «ευρήματα» από το κινητό του. «Στο κινητό του ενώ βρίσκονταν στη Μύκονο είχε δυο φωτογραφίες με δυο πιστόλια ίδιου τύπου με αυτά που δολοφονήθηκε το θύμα», τόνισε για να επισημάνει πως ο κατηγορούμενος είχε προβεί και σε μετατροπή των όπλων αυτών. «Το κινητό τηλέφωνο του κατηγορούμενου την ώρα της δολοφονίας ήταν ενεργοποιημένο στην οικία του», σημείωσε.

Αναφερόμενη δε στη δολοφονία του Παναγιώτη Στάθη στις 2 Ιουλίου του 2024 η εισαγγελέας ανέφερε: «Στο σημείο βρέθηκαν 20 κάλυκες. Το θύμα πυροβολήθηκε με δυο όπλα. Το πλήθος των πυροβολισμών προς το θύμα και το γεγονός ότι ο δράστης πυροβολούσε με μεγάλη ψυχραιμία και σταθερό χέρι χωρίς να υπάρχει ανάκρουση, το πλήθος και το σημείο των τραυμάτων όλα αυτά αποδεικνύουν ότι η επίθεση ήταν αποτέλεσμα μελέτης και σχεδιασμού με μοναδικό στόχο τη δολοφονία του Παναγιώτη Στάθη. Αστυνομικός κατέθεσε ότι ο δράστης επέβαινε σε δίκυκλο. Οι πινακίδες κυκλοφορίας αποδείχθηκε ότι είχαν πλαστογραφηθεί για να παραπλανηθούν οι αρχές (…). Ωστόσο, οι ενέργειες της αστυνομίας ήταν άμεσες. Αναζήτησε υλικό για την πορεία του δράστη. Αυτό βρέθηκε και είναι πλούσιο. Η έρευνα της αστυνομίας επεκτάθηκε και σε άρσεις τηλεφωνικού απορρήτου, όλο αυτό το υλικό αξιοποιήθηκε συνδυαστικά και οδήγησε στους δυο κατηγορούμενους. Το υλικό είναι πλούσιο και ενδεικτικό της πολύ καλής προανάκρισης που διενεργήθηκε».

_________________

Εγώ μετά το 28:15 - κι ακόμα δεν ξέρω τι κακό είπα και έλαβα εξώδικο για να σωπάσω.

Και, για να γελάσουμε, ένα υψηλού επιπέδου σχόλιο σ' αυτή την ανάρτηση

_________________________

Σχεδιάζοντας αφίσα για την Παλαιστίνη τρώγαμε χουρμάδες Ισραήλ

                                      

Σχεδιάζοντας αφίσα για την Παλαιστίνη τρώγαμε χουρμάδες Ισραήλ.

Και μόνη εγώ βλέπω την ειρωνεία του πράγματος.

 

Χρειάστηκε να εξηγήσω το παλιό το «ψηφίζεις με τα πόδια σου» 

δηλαδή αν δε σ’ αρέσει κάτι δεν το ενισχύεις, αν βρίζεις ένα χώρο δεν τον επισκέπτεσαι και δεν κατηγορείς έναν άνθρωπο- χωρίζεις.

Μόνο εσύ χάνεις αν εξακολουθείς να ψωνίζεις από ένα μαγαζί που κατηγορείς.

Ψιλά γράμματα;

 

Με την ευκαιρία όμως να πω και τον πόνο μου. Διατάραξαν το ύφος και το οικοσύστημα φυτεύοντας κοκοφοίνικες στη Μύκονο, ως αριστοκρατικούς, λέει, έναντι των κυπαρισσοειδών που ευδοκιμούσαν μόνα τους σχεδόν στον τόπο και ομόρφαιναν τα δειλινά μας με κελαηδίσματα πουλιών και με τις κομψές μακριές σκιές τους. Αριστοκρατικό όμως δεν είναι ποτέ και τίποτε που δε διακρίνεται από σπανιότητα, αλλά πού να εξηγείς όταν σου λένε το κυπαρίσσι πένθιμο;

Όμως εδώ άλλο θέλω να πω: Πήξαμε που πήξαμε στην ταλαίπωρη ψηλή φοινικιά (τη μαδημένη  από τα μελτέμια), δε συμβουλέψατε τους Άραβες αγοραστές να επιλέξουν την άλλη της άμμου που αντέχει στον τόπο, χαλάσατε ό,τι είχε υμνηθεί από τους ταξιδευτές της γης. Μα αυτό που με απελπίζει είναι αφού ήταν να το κάνετε γιατί δεν πήρατε έστω χουρμαδιές σαν το Ισραήλ να απολαμβάναμε και να πουλούσαμε και στο Γιαλό ένα ντόπιο χουρμαδάκι;

[Ρητορική η ερώτησις, ξέρω τι θα απαντήσουν: Το φρούτο λερώνει. Πού να πληρώνεις να σου πετάνε τον καρπό… 

Σαΐνια μου εσείς!]

Τον, δικό μας, εικαστικό Ματθαίο Φλωράκη τιμούμε στη Μύκονο

                                    

 

«Πρώτοι έρχονται οι καλλιτέχνες, μετά το χρήμα κι ακολουθούν απατεώνες και κομπιναδόροι», μου έλεγε κάποτε ένας αυτοδημιούργητος πολυεκατομμυριούχος.*

 

Όταν μιλάμε για τον εικαστικό Ματθαίο Φλωράκη μιλάμε και για τη Μύκονο της εποχής που εκείνοι που έρχονταν στο νησί άνοιγαν ατελιέ και γκαλερί (όπως ο φίλος και κουμπάρος του Luis Orozco με τη Λίλη Κρίστενσεν ) και έδιναν την ψυχή τους στο νησί που αγάπησαν. Μιλάμε και για την Τέχνη και την πολυτάραχη ζωή ενός καλλιτέχνη που δια ‘Βeaux Arts’ του Παρισιού και Μονάχου έζησε έντονα και δύσκολα χρόνια και σήμερα τα έργα του εκτίθενται σε μουσεία στο εξωτερικό.

 

Την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου η παρουσίαση της βιογραφίας του γραμμένη από τον αδελφό του είναι μια ευκαιρία να τον τιμήσουμε ν να εμπνευστούμε και να διδαχθούμε.

 

Στο Ματογιάννι που περπάτησε και αγάπησε,

στην Αίθουσα εκδηλώσεων Δήμου στις 19:30 

η Αφιερωματική εκδήλωση 

και 

παρουσίαση του βιβλίου του Αλέκου Ε. Φλωράκη

«Ο αδελφός μου ο ζωγράφος. Ματθαίος Φλωράκης (1935-2011).

Από τον Κυβισμό στον Φανταστικό ρεαλισμό».

 

Ακολουθούν περισσότερα από Politismos Mykonos

Αφιερωματική εκδήλωση και παρουσίαση του βιβλίου του Αλέκου Ε. Φλωράκη 

«Ο αδελφός μου ο ζωγράφος. Ματθαίος Φλωράκης (1935-2011). 

Από τον Κυβισμό στον Φανταστικό ρεαλισμό». 

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2025 | Ώρα 19:30 | Αίθουσα εκδηλώσεων Δήμου στο Ματογιάννι

Ο Δήμος Μυκόνου, οι Ελληνικές Ομοιογραφικές Εκδόσεις και ο συγγραφέας Αλέκος Ε. Φλωράκης σας προσκαλούν στην αφιερωματική εκδήλωση & παρουσίαση του βιβλίου του 

«Ο αδελφός μου ο ζωγράφος. Ματθαίος Φλωράκης (1935-2011). Από τον Κυβισμό στον Φανταστικό ρεαλισμό», την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2025 στις 19.30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου στο Ματογιάννι.

Ένας σπουδαίος εικαστικός διεθνούς εμβέλειας, που άφησε τη σφραγίδα του στη Μύκονο τις δεκαετίες 1960 και 1970 στη Γκαλερί Αργώ και στο Montparnasse Bar-expo, παρουσιάζεται μέσα από διηγήσεις και προβολή έργων του.

• Ομιλητές: Μάνθος Γαΐτης ζωγράφος, Δημήτρης Ρουσουνέλος συγγραφέας

• Προβολή εικαστικών έργων του καλλιτέχνη και σχολιασμός: Αλέκος Φλωράκης 

Ο ζωγράφος και χαράκτης Ματθαίος Φλωράκης (1935-2011) είναι καλλιτέχνης με ευρύ και ποιοτικό έργο, ιδιαίτερα γνωστός στην Κεντρική Ευρώπη αλλά και στενά συνδεδεμένος με τη Μύκονο της χρυσής καλλιτεχνικής ακμής της, στις δεκαετίες 1960 και 1970. Σπούδασε στο Παρίσι στην École Nationale des Beaux Arts, πραγματοποίησε πάνω από 60 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη και έλαβε μέρος σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων σε διάφορες χώρες του κόσμου. Έργα του από κρατικές αγορές υπάρχουν σε συλλογές και μουσεία πόλεων της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Γαλλίας. Στη Μύκονο (1964-1972) διατηρούσε τη γνωστή Γκαλερί Αργώ (Galerie Argo) στο Ματογιάννι, από κοινού με τον ζωγράφο Luis Orozco, και συμμετείχε ενεργά στην κίνηση του εκεί Montparnasse Bar-expo του Μανώλη Πεταλά.

Ένα βιβλίο γι’ αυτόν 264 σελίδων σε τετραχρωμία, καρπός συστηματικής έρευνας του ποιητή και δρ εθνολόγου-λαογράφου Αλέκου Φλωράκη, αδελφού του ζωγράφου, εκδόθηκε το 2023 με τίτλο «Ο αδελφός μου ο ζωγράφος. Ματθαίος Φλωράκης (1935-2011). Από τον Κυβισμό στον Φανταστικό Ρεαλισμό». Στο βιβλίο παρακολουθείται η πολυκύμαντη ζωή του καλλιτέχνη, από τα παιδικά του χρόνια έως την απώλεια της όρασής του και το τραγικό τέλος του, με τρόπο άμεσο και συναρπαστικό. Παράλληλα, σκιαγραφείται η γενικότερη καλλιτεχνική κίνηση της εποχής στη Μύκονο, το Παρίσι, το Βερολίνο και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Φωτογραφικό και άλλο τεκμηριωτικό υλικό (δημοσιεύσεις του τύπου, προσκλήσεις, κατάλογοι εκθέσεων κ.ά.), καθώς και πολλά αυτούσια αποσπάσματα από ανέκδοτες επιστολές του ίδιου του Ματθαίου Φλωράκη τεκμηριώνουν το κείμενο.

 

 __________________________________________________

________________________________________________________________________

* Οι καλλιτέχνες ανακαλύπτουν τους ωραίους τόπους διότι διακρίνουν την ομορφιά, έλεγε,  κι οι πλούσιοι ακολουθούν. Αλλά το χρήμα σέρνει πίσω εκμεταλλευτές. Αν δεν υπάρχει σχεδιασμός σοφός και αντιστάσεις, πούλα τώρα και φύγε, με συμβούλευε συγκρίνοντας Μύκονο με άλλους τόπους όπως Ύδρα ή Μόντε Κάρλο κ.λ.

Τουρίστες και σεισμός

 

Σεισμός στην Αθήνα κι ανησυχούν οι φίλοι τουριστών.

-Τον αισθανθήκαμε, κατεβήκαμε στο ισόγειo. Είμαστε όλοι καλά αλλά φαίνεται κανείς άλλος δεν κατέβηκε οπότε θα περιμένουμε λίγα λεπτά και θα ανέβουμε πάλι πάνω.

 

«Ήρθαν οι Ολλανδοί για 3 μέρες στην Αθήνα, ένιωσαν τον σεισμό, κουτρουβάλησαν 7 ορόφους μέσα σε 2 λεπτά για να εκκενώσουν, όταν βρέθηκαν στον δρόμο κατάλαβαν τι σημαίνει Ελληνικός σταρχιδισμός» σχολιάζει ντόπιος.

 

 

Κάποιες φορές κάτι τέτοια μόνο μένουν από τα ταξίδια.

Κάποιες φορές στα ταξίδια αυτές είναι οι στιγμές που μάς μαθαίνουν τους άλλους τόπους όπως κι η Λογοτεχνία τους, πιο πολύ από τα τουριστικά κι «αξιοθέατα» τα στημένα κι αποστειρωμένα για τον τουρίστα.

_____________________________________

Το σχόλιο του Κόλλιας  από Twitter (X)

https://x.com/loudobikos/status/1965170042217300217

 

 

Η ιαχή των αμνών (video)

 Το Νερό, η Κτηνοτροφία, τα τοπικά προϊόντα, ο πολιτισμός και πλούτος μας και ο Τουρισμός.

Συστήνω:

Μετά από 1,5 χρόνο έρευνας και καταγραφών στα νησιά με τις «Βιώσιμες Κυκλάδες», σας παρουσιάζουμε το πρώτο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους της Πρωτοβουλίας για τη Δημοσιογραφία. Στο Φιλώτι, την κτηνοτροφική καρδιά της Νάξου, που απλώνεται στους πρόποδες του Ζα, του ψηλότερου βουνού των Κυκλάδων γνωστό και ως «Βουνό του Δία», οι άνθρωποι προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανή μια παράδοση αιώνων. Η βοσκοσύνη, τα παραδοσιακά μιτάτα, η τέχνη των τυριών, η καλλιέργεια της γης και η βαθιά σχέση των ανθρώπων με τη φύση και τα ζώα τους ήταν ανέκαθεν τρόπος ζωής που συνέδεε τους κατοίκους με τον τόπο και την κοινότητά τους. Σήμερα, η υδατική κρίση γίνεται κρίση ταυτότητας. Οι βοσκοί αναγκάζονται να κουβαλούν καθημερινά βυτία για να ποτίσουν τα ζώα τους, καθώς η ανομβρία και η λειψυδρία στερούν το νερό, ενώ οι ανεπαρκείς υποδομές δυσχεραίνουν την κατάσταση. Την ίδια στιγμή, οι ανάγκες του τουρισμού αυξάνονται, εντείνοντας τις πιέσεις στον πρωτογενή τομέα. Το πρώτο αυτό ντοκιμαντέρ καταγράφει στιγμιότυπα από τη ζωή και τις προκλήσεις των κτηνοτρόφων της Νάξου, αναδεικνύει την τέχνη της τυροκομίας και εξηγεί πώς η στροφή στον τουρισμό επιτείνει την έλλειψη υδατικών πόρων για τους παραγωγούς, σε συνθήκες ανομβρίας και ανεπαρκών υποδομών. Δείχνουμε, ουσιαστικά, τις προσπάθειες μιας τοπικής κοινωνίας να κρατήσει ζωντανές παραδόσεις και πηγές βιοπορισμού σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία Έρευνα - Δημοσιογραφική Επιμέλεια: Αναστασία Καραδημήτρη Σκηνοθεσία - Κάμερα: Κωστής Παπαδάκης Μοντάζ: Γωγώ Μπεμπέλου Οργάνωση Παραγωγής: Γιάννης Παλαιολόγος, Τάσος Τέλλογλου, Δημήτρης Ξενάκης, Ναταλία Καραπαναγιώτη, Μαργαρίτα Μιχελάκου Παραγωγή: ΑΜΚΕ “Πρωτοβουλία για τη Δημοσιογραφία”, με την ευγενική δωρεά του Ιδρύματος Αθηνάς Ι. Μαρτίνου.

Από εμένα για μάς στη Μύκονο:

Μύκονος κι αν το πονάω εγώ, η ξένη, εσείς πώς το αντέχετε; https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2024/09/blog-post_19.html

 

Ιδιωτική Πρωτοβουλία και πριβέ οδοποιία στη Μύκονο  https://daphnechronopoulou.blogspot.com/2023/07/blog-post_7.html

 

 

https://www.youtube.com/watch?v=K2-LPZyNAUE&list=FL6eCFIjNZp7wdz47WclHGlw&index=1

Μύκονος― όταν γυρίζουν τα πουλιά

 

Έχει το χτίσιμο τις μόδες του. Όχι μονάχα οι ρυθμοί κι οι εμπνευσμένοι αρχιτέκτονες αλλά κι εμείς οι ταπεινοί ιδιοκτήτες επηρεάζουμε τις αλλαγές στα σπίτια κι είναι οι αλλαγές αυτές ενδεικτικές.

 Εδώ στη Μύκονο, π.χ., πλέον δε χτίζονται περιστεριώνες. ‘Περιστεριώνες’ είναι τα κυκλαδικά αριστουργήματα τα πολύ γνωστά που έχουν μια τεχνική, ένα ύφος που αναγνωρίζεται όχι μονάχα από επισκέπτες αλλά και από τα πουλιά.

Όπως, πιστεύουν ίσως οι πιστοί, αναγνωρίζονται από Θεούς κι Αγίους τα εκκλησάκια που τη μόδα τους την πρόλαβα. Μέχρι πριν δέκα χρόνια όποιος έχτιζε στην εξοχή― ’χωριό’ λεγόταν η αγροικία αλλά τώρα το ονομάζουν ‘βίλλα’ (και γελούν οι Κύπριοι)― θα έχτιζε κι ένα εκκλησσάκι κάπου εκεί. Μπορεί αλειτούργητο, μπορεί με λάθος προσανατολισμό και ροζ της Μπάρμπι ουρανό, μα το εκκλησσάκι θα χτιζόταν. Τώρα η μόδα άλλαξε, δεν κάνουν εκκλησία αλλλά πισίνα, ακόμα και παράνομη, ακόμα και χαβούζα πλαστική.

 Ως το 1970 όμως κάπου στο κτήμα θα έφτιαχναν το περιστεριωνάκι. Μπορεί όχι οίκημα ολόκληρο όμως κάτι μικρό όπως αυτό που έχω πάνω από την εξώπορτά μου. Το έχω ξανασχολιάσει πώς κάθε Άνοιξη επιστρέφουν τα πουλιά, το καθαρίζουν και ξαναφτιάχνουν τη φωλιά με είσοδο ολοστρόγγυλη. Μια χρονιά θυμάμαι (όταν δεν είχα γάτα) είχαμε υπερπληθυσμό με δυό ζευγάρια, δυό εισόδους στρογγυλές πλάι-πλάι. Και, τέτοια είναι η αγριότητα της Φύσης για να βρίσκει τις ισορροπίες της, μετά τη δεύτερή τους γέννα οι γονείς πετούσαν τα μισά μωρά πριν βγάλουν πούπουλα ενώ ταυτόχρονα φρόντιζαν τα επιζώντα και, όπως κάνουν μόλις τα μικρά ξεφώλιαζαν ξανάρχιζαν τους έρωτες για να ξαναγεννήσουν.

  Μα αυτά σας τα έχω ίσως ξαναπεί. Τα ζούσα κάθε χρόνο απ’ το 2000. Ως λίγο μετά Covid όταν για κάποιο λόγο επήλθε ένα οργασμός αυθαιρεσίας στη γειτονιά με εκσκαφείς που μας ξεκούφαιναν και με καταστροφές των βράχων. Τα χρόνια εκείνα έφυγαν τα πουλιά. Κι είναι το αίσθημα περίεργο, σαν πριν από σεισμό ή καταιγίδα να ζεις σε τόπο όπου τα πουλιά δεν κελαηδούν. Έκραζαν γλάροι και κορώνες πάνω μας με την κακοκαιρία αλλά το αίσθημα του να βλέπεις το γαλάζιο πρώτο φως ή να κάθεσαι έξω στην αυλή σε ησυχία απόλυτη είναι τρομακτικό και αποδιώχνει.

 Ως φέτος. Που, από πέρσι πλέον σταμάτησε το σκάψιμο (κάποτε θα σας πω για το υπόσκαφο ελεεινό μπουρδέλο κάπου απέναντι) μα πλέον δεν περίμενα να επιστρέψουν τα πουλιά. Μα ήρθαν, στο τέλος του χειμώνα. Κι αναρωτιέμαι μετά τόσα χρόνια πώς το βρήκαν, πώς το γνώρισαν; Τα τωρινά θα είναι εγγόνια ή δισέγγονα εκείνων που θυμάμαι. Δεν έχουν γεννηθεί εδώ. Κι όμως το βρήκαν και επέστρεψαν σαν να μην άλλαξε εν τω μεταξύ ο κόσμος.

https://www.youtube.com/watch?v=t4xPnX0E4SY

Στο Λίβανο έκανα ένα τσιγαράκι

 

Τασάκι πλάι στην ειδοποίηση ότι απαγορεύεται το κάπνισμα. Στο δωμάτιό μου στο ξενοδοχείο στη Βηρυτό.

 

 

Διότι εμείς του παλιού κόσμου είμεθα ρεαλιστές, γνωρίζουμε ότι ο εθισμός υπερνικά τις καλές προθέσεις. Κι ακόμα βέβαια, είμεθα κι ανατολίτες και ο πελάτης έχει πάντα δίκιο.

 

Διαβάζω για το βομβιστικό χτύπημα του Ισραήλ στην αγαπημένη πόλη και θυμάμαι. Πόσο άλλες οι δικές μου εντυπώσεις από την εικόνα άνδρου τρομοκρατίας που συναντώ σε ειδήσεις και πολιτικές συζητήσεις.

 

Έχω τις ωραιότερες αναμνήσεις από το Λίβανο του χειμώνα 2020. Η ομορφιά του τόπου, η ευγένεια, τα ηλιοβασιλέματα πίσω από τις ξύλινες λάντζες και τα καΐκια, ένα jazz club κι ένας ‘τεκές’ μικρή παράγκα στημένη ψηλά στο πλάι του δρόμου πάνω από το νερό σχηματισμένη από διάφανα πλαστικά κρεμασμένα σε υποτυπώδη σκελετό. ‘Τούρκικος’ καφές στη χόβολη, μακάριοι ώριμοι άνδρες που έπιναν τον αργιλέ τους κι εγώ με την αγαπημένη μου φίλη συντρόφισσα ναρκοφεμινίστρια που ούτε σκεφτήκαμε αραβικά ήθη και κοράνια μόνο στο ‘πού να καθίσουμε να τα πούμε’ δίχως δεύτερη σκέψη μπήκαμε και πιάσαμε ένα τραπεζάκι. Καμμιά άλλη γυναίκα εκεί βέβαια μα η αναθρεμμένη στην άλλη πλευρά της γης φίλη μου ούτε που το παρατήρησε.

Προκαταλήψεις. Στη ρεσεψιόν του εν λόγω ξενοδοχείου πίσω από τον υπεύθυνο εικόνες ντυμένες στο ασήμι και μεγάλοι σταυροί. Καθόλου ταιριαστό με τη γνωστή προπαγάνδα κινδύνων για τους Χριστιανούς στη Μικρά Ασία, και ρώτησα. ‘Είμαι Χριστιανός’ μου απάντησε ο Λιβανέζος ρεσεψιονίστας και δε ρώτησα πιο πολλά.

Λίβανος, τόπος γλυκός ήπιος, πολύ άλλος από την παλιά μα μόνιμη εικόνα άνδρου της τρομοκρατίας. Άλλος από την Αίγυπτο που- πληροφορία από πρώτο τη χέρι, από τον ίδιο- συμμαθητές έσπασαν το χέρι μικρού Κόπτη στρίβοντάς το για να βρουν το σταυρό μικρό τατουάζ, ανάμνηση της σταύρωσης.  Η Αίγυπτος πάει βούλιαξε και παίρνει δεκαετίες να αποτιναχθεί αυτό το σκοτάδι μα στο Λίβανο εγώ συνάντησα να ζει ακόμα η παλιά πολυπολιτισμικότητα των αρχαίων μας τόπων. Η ανεκτικότητα που συντηρείται από τη σοφία που φέρνει η γνώση κι η πείρα.

Στα επαγγελματικά ταξίδια οργανώνεται συχνά ένα δείπνο ή μια εκδρομή σε κάτι αξιοσημείωτο- στην περίπτωση αυτή δείπνο στη μαγευτικής ιστορίας και ομορφιάς πόλη Byblos (Μπύμπλος) *20 μίλα από τη Βηρυτό- μα δεν υπάρχει χρόνος ή διάθεση των συνεργατών για επισκέψεις σε μουσεία.

Εδώ στιγμές κλεμμένες από τη δουλειά μου.

 

Η Βύβλος ή Τζουμπάιλ [Jabail-Byblos] είναι πόλη του Λιβάνου στις ακτές της Μεσογείου, 30χλμ από τη Βηρυτό. 

Αρχαία φοινικική πόλη, πιστεύεται ότι πρωτοκατοικήθηκε μεταξύ 8800 και 7000 π.Χ. και σύμφωνα με αποσπάσματα αποδιδώμενα στον ημιθρυλικό φοίνικα ιστορικό Σαγχουνιάθωνα, χτίστηκε από τον Κρόνο ως η πρώτη πόλη στην Φοινίκη. Από τις παλαιότερες μόνιμα κατοικημένες πόλεις στον κόσμο. Το όνομά της, Βύβλος, σημαίνει πάπυρος στα ελληνικά του οποίου γινόταν εξαγωγή στο Αιγαίο και από τη λέξη αυτή πήρε το όνομά της και η Βίβλος.

Σήμερα η εξέχουσας ομορφιάς αυτή πόλη έχει 100.000 κατοίκους.

Και...

πολύ θα ήθελα να είχα μάθει πιο πολλά στο ταξίδι μου.

______________________________________

 

Ασταμάτητοι βομβαρδισμοί απ' το Ισραήλ στον Λίβανο 

Την ώρα που ο μουσουλμανικός κόσμος θρηνεί τον θάνατο του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, κατά την επιδρομή της Παρασκευής στη Βηρυτό από το Ισραήλ, αυτό συνεχίζει να βομβαρδίζει με ένταση τον Λίβανο. Οι ισραηλινές δυνάμεις ανακοίνωσαν σήμερα ότι τα αεροσκάφη τους επιτέθηκαν «σε δεκάδες στόχους τρομοκρατών στο έδαφος του Λιβάνου στη διάρκεια των τελευταίων ωρών. https://www.efsyn.gr/kosmos/mesi-anatoli/448063_astamatitoi-bombardismoi-ap-israil-ston-libano-ekdikisi-orkizetai-iran