Όπως στα μέσα του χειμώνα μια μέρα ξαφνικά παρατηρούμε πράσινο να σκάει στα ξερά κλαδιά, υπόσχεση όσων έρχονται, έτσι και, σαν εχθές, στα μέσα του καλοκαιριού ένα πρωί έχει άλλο φως, λίγο πιο γκρι, λίγο πιο διαυγές από το αυγουστιάτικο εκτυφλωτικό λιοπύρι.
Περαστικά μικρά ήταν τα συννεφάκια χθες, μακριά στα δυτικά, με ένα πιο βαρύ πάνω απ’ την κορυφή του Κούνουπα και πίσω από το φράγμα. Όμως το μήνυμα ήρθε, ‘βιάσου’ μου ψιθύριζαν, «του μέλλοντος οι μέρες» στάθηκαν για μια στιγμή «εμπροστά» μου σαν του Καβάφη τα κεριά που τρεμοσβήνουν.
Και τι έκανα; Μα τι άλλο. Με ψώνια στο αυτοκίνητο, πακέτα από το Ταχυδρομείο και μια λίστα για δουλειές στην τσάντα, σταμάτησα εκεί ακριβώς που ήρθε η σκέψη και βούτηξα στη θάλασσα.
_____________________________
Έχω στο αυτοκίνητο πάντα μια μικρή τσάντα με παρεό, ένα μικρό βιβλίο και μαγιό ―δεύτερο, διότι δεν αντέχω τα βρεγμένα. Και ναι, εγώ μαγιό, μην απορείτε που αλλάξαν οι καιροί κι ας κόψουμε τη γκρίνια («εκεί μας κατάντησαν!). Κοντά σε θάλασσα είμαι, μαγιό όλη μέρα προτιμώ αντί εσώρουχα αλλά, ενώ ήταν πάντα στεγνά σαν τα μπικίνι των κοριτσιών του NatKingCole στις ‘Μέρες Καλοκαιριού» του, εγώ αντίθετα από αυτές στο νερό βουτούσα- μα δίχως βάρη περιττά.
Άλλο να είσαι αρχίδι κι άλλο να έχεις αρχίδια, αναφώνησα χθες και σόκαρα τον εαυτό μου.
Ήταν μια δύσκολη στιγμή. Κατηγορήθηκα μπροστά σε 50 συνεργάτες για κάτι που δεν είχα κάνει κι ο μόνος που ύψωσε φωνή να με υπερασπιστεί ήταν Άγγλος συνεργάτης ενώ ο φίλος και άνθρωπος που με ξέρει πάνω από δεκαετία ψέλλισε κάτι τύπου ‘μη μαλώνουμε’.
Κι η σκέψη ότι άλλοι είναι αρχίδια κι άλλοι έχουν αρχίδια μού ήρθε αυτόματα στο νου.
Σ’ εμένα. Που κάνω θέμα για όλα αυτά τα πατριαρχικά σεξιστικά υπολείμματα, που μου ηχούν γελοίες εκφράσεις πεπαλαιωμένες γι’ αυτούς που φοράνε ή σέβονται τα παντελόνια τους και άλλα γραφικά.
Κι ωστόσο στην οργή μου θέλοντας να εκτονωθώ να τι μου βγήκε. Διότι είμαστε μέρος της κοινωνίας που μας εξέθρεψε και όλα αυτά που με το νου παλεύουμε ζουν μέσα μας ακόμα.
Γι’ αυτό, δίδαγμα ηθικόν στην εποχή που ζούμε: γενναίοι να είμαστε κι αγνοί, πιστοί και έντιμοι κι όλα τα ‘κάνσελ’ και κυνήγια μαγισσών για μια λέξη ή καμιά μπαρούφα που μας βγήκε δίχως σκέψη ας τα προσπερνάμε.
___________________________________
Σημείωση όμως:
το θέμα είναι οι παραδοσιακές εκφράσεις που ξεπηδούν με την οργή και όχι ο φίλος μου. Η πίκρα κι η απογοήτευση μου πέρασαν ήδη. Διότι ναι, οι άνθρωποι είμαστε οι πράξεις μας αλλά όλες, δε θα απορρίψω από μια παράληψη.
Καιρό πριν αρχίσει να παίζεται, φίλοι έλαβαν πρόσκλησή μου για τη σελίδα του ΤΡΑΝΖΙΤ, της νέας ταινίας του Κάρολου Ζωναρά.
Σπάνια προσκαλώ σε σελίδες, ακόμα και των δικών μου.
Η ταινία δεν είναι «εύκολη», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Μα τη Τέχνη δεν οφείλει να είναι «εύκολη» κι ακόμα, δεν είναι όλα για όλους. Συμβολισμός λέγεται και το θέμα, όπως λέει κι ο τίτλος, είναι η μετάβασή μας εκεί που όλοι θα πάμε.
Συστήνω.
‘Όπως συστήνω και τις άλλες ταινίες, τις «βατές» του Ζωναρά (στο youtube), τις πιο βατές μα εξ ίσου καθηλωτικές και ενδιαφέρουσες.
Για μας αλλά και για όσους δεν την έχουν δει, κοινοποιώ τα λόγια του αγαπημένου Ferris Costas:
Ο Κάρολος Ζωναράς ξέρει πολύ καλά τι κάνει. Κι όσοι "ψάχνουν να βρουν... τι συμβολίζει, δεν ξέρουν τι είναι ο Συμβολισμός.
Ίσως το πιο τολμηρό εγχείρημα στην Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου.
Όχι, δεν είναι ο Κιθαιρώνας, ούτε ο σιδηροδρομικός σταθμός του Anouil. Είναι η ερημιά όπου κάτι έχει τελειώσει, και κάτι άλλο πάει ν' αρχίσει. Είναι ολοφάνερο πως ο πολιτισμός, έτσι όπως τον γνωρίσαμε, είναι παρηκμασμένος, κι ένας άλλος πολιτισμός θ' αρχίσει. Ο λόγος έχει κατακερματιστεί, κι ο νέος λόγος δεν έχει αρθρώσει ακόμα το συντακτικό του.
Ο σκηνοθέτης αρνείται το flash back, οι αναμήσεις είναι ευκολία. Κι ούτε επιχειρεί μια προφητεία, το φανταστικό στο σινεμά είναι διασκέδαση. Η Αριστοτελική δομή της τραγικής μυθοπλασίας, είναι ξεπερασμένη. Ο Άνθρωπος πρέπει να ξαναβρεί τη συνείδησή του, εκ του μηδενός. Η Αγαύη δεν θα δώσει τη λύτρωση.
Είναι κρίμα να χάσετε αυτή την ταινία (προβάλλεται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, κάθε μέρα στις 7:00) επειδή κάποιοι αγράμματοι κι εγωπαθείς "κριτικοί" που δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους, τσιγγουνεύτηκαν τα λόγια τους.
Ένα προσωπικό παράπονο, μου έλειψε η μουσική -de la musique avant toute chose είπε ο Verlaine, άρχοντας των συμβολιστών.
Αλλά ο Κάρολος έτσι ήθελε, και δικαίωμά του.
Αν ο Λάνθιμος προτείνει μια νέα Μητρόπολη, ο Τσάρλυ προτιμάει να εκφράσει την απορία του.
Θέλει φροντίδα η αγάπη για να ανθίζει, όπως θέλει γνώση η ομορφιά.
Με τη Φωφώ πρωινή συνάντηση στο Vero.
Ήρθε και τούτη η Άνοιξη. Που έχει για μένα πάντα άρωμα βιολέτας.
Όταν πρωτοήρθα Άνοιξη στη Μύκονο κάθε σχισμή στα βράχια όπως και τα ρείθρα των δρόμων μοσχοβολούσαν μεθυστικά από τις αγριοβιολέτες (‘αβιόλες’ στα μυκονιάτικα). Χαίρομαι που δεν ανέβαλα μα μάζευα τα σπόρια και τα φύτευα στον κήπο μου όπου πλέον ανθίζουν κάθε Άνοιξη και καταφέρνουμε , λόγω ποτίσματος, να τις κρατάμε ανθισμένες ως αργά το καλοκαίρι.
Με τα χρόνια πέρασε οδοστρωτήρας και τα στενά δρομάκια διαπλατύνθηκαν για να περνούν τζιπάρες εκεί που ο νόμος επέβαλε να χωρά να περνά ένα γαϊδούρι με τα δυό καλάθια του. Αλλάζει ο κόσμος, δεν πειράζει αυτό. Το επίπονο είναι η άγνοια, η έλλειψη σεβασμού για εκείνο που ήταν κι έφερε αυτά που έχουμε. Βλέπω, για παράδειγμα, να αγοράζονται και να φυτεύονται στα πεζοδρόμια κάτι ξενόφερτα μυστήρια πευκοειδή θαμνάκια εκεί που η εκπάγλου ομορφιάς αγριοβιολέτα μας μόνη αγωνίζεται να ριζωθεί στον τόπο της. Το ιδιαίτερο φύλλωμά της αντέχει το βοριά, η ποικιλία της δέχεται άλλα φυτά μαζί της καθώς μόλις τελειώσει η ανθοφορία της αφήνει χώρο στη μεγάλη κίτρινη και λευκοκίτρινη μαργαρίτα και την παπαρούνα ή στις σχισμές στη μυρωδάτη κάπαρη. Μα όχι, εμείς μάθαμε το ντόπιο να το τσαλαπατάμε και να επιθυμούμε το αγοραστό, το ξένο κι ας μην αντέχει τον καιρό μας κι ας μην έχει ούτε ονόματα στον τόπο μας.
Μαζί με τη Φωφώ και με το Γιώργο λοιπόν που μου έκανα παρέα στο Veroανεβάζω ένα χαιρετισμό στην ομορφιά:
Malcolmia maritima, της οικογένειας τωνBrassicaceae(CRUCIFERAE)
‘Αγριο σκυλάκι’ ή γατάκι, είδος αγριομπίζελου αυτοφυές αναρριχητικό. Λάθυρος το κλύμενον (Lathyrus clymenum). Οι σπόροι του χρησιμοποιούνται για την ετοιμασία της φάβας Σαντορίνης. Το φυτό καλλιεργείται στη νήσο Θήρα και πρόσφατα προστέθηκε στα προϊόντα με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για τα φυτά μας τα κυκλαδίτικα συμβουλεύομαι τα βιβλιαράκια του Γιώργου Σφήκα. Όμως πολύ ενδιαφέρουσα είναι η πραγματεία Τα φυτά της Σύρας του Γιώργου Π. Σαρλή ο οποίος αναφέρεται στους δυτικούς φυσιοδίφες που μελέτησαν τις Κυκλάδες από παλιά, με το γνωστό μας De Tournefort (1700-1701) που «ερεύνησε βοτανικώς τις Κυκλάδες και την Κρήτη, συνέλεξε 1.300 περίπου νέα φυτικά είδη και δημοσίευσε τις έρευνές του στο δίτομο έργο του Relation d'un Voyage au Levant (1717)».
Επίσης ο Σαρλής μιλά για τις καλλιέργειες της Σύρου, το κυκλαδίτικο κλίμα και τα εδάφη που σε κάποια σημεία «είναι αλατούχα, γεγονός που διαπιστώνεται από την παρουσία αυτοφυών αλίφιλων φυτικών ειδών που γνώρισα, μελέτησα και λάτρεψα:
«..Τέλος τα αλλούβια της Βάρης, της Ποσειδωνίας και του Φοίνικα είναι αλατούχα, γεγονός που διαπιστώνεται από την παρουσία αυτοφυών αλίφιλων φυτικών ειδών, όπως τα εξής: Arthrocnemum fruticosum, Suaeda maritima (αρμυρίκι), Matthiola tricuspidata, Spergularia marina, Cakile maritima, Malcolmia maritima (αγριοβιολέτα), Cichorium intybus (πικροράδικο), Limonium sinuatum (προβάσι), Plantago coronopus (περδικοπάτημα), Frankenia hirsuta, Vitex agnus-castus (λυγαριά), Eryngium maritimum (αγκαθιά), Hordeum murinum (σιταρόχορτο), Halimione portulacoides, Medicago litoralis, Lagurus ovatus (γατάκι), Crithmum maritimum (κρίταμο), Eryngium campestre (αγκαθιά), Pancratium maritimum (κρίνος της θάλασσας), Matthiola sinuata, Glaucium flavum (κίτρινη παπαρούνα), Polygonum maritimum (ασημόχορτο), Scirpus holoschoenus (βούρλο), Medicago marina (αρμυρήθρα του πελάγου), Atriplex hastata (αλιμιά) και Juncus maritimus (βούρλο)....»
Τον περασμένο Μάιο (Πρωτομαγιά- εξ ου στα μαλλιά μου το παραδοσιακό μυκονιάτικο στεφανάκι από αμάραντα που μου έφερε η Νάντια) ήρθαν στο σπίτι μου τρεις καταπληκτικοί κινηματογραφιστές από το Vice Uk για να γυρίσουν ένα ντοκιμαντέρ πάνω στο ερώτημα αν υπάρχουν ‘λειτουργικοί χρήστες ναρκωτικών’. Το ίδιο έκαναν και στο Bath, στο συνεργάτη μου καθώς και σε καλό μου φίλο εδώ στο νησί ο οποίος μίλησε για τη συνέπεια της Ναρκοαπαγόρευσης.
Το ρίσκο μεγάλο μα, δεν το σκέφτηκα πολύ.
Έχω ξαναμιλήσει για τα αίτια που πριν 12 χρόνια με έκαναν να πάρω την απόφαση να μιλήσω ανοιχτά για τη σχέση μου με την πρέζα, απόφαση που με οδήγησε στον ακτιβισμό και τελικά στην ηγετική θέση της Ευρωπαϊκής Οργάνωσης Χρηστών.
Η υποκρισία, το να κρυβόμαστε, δε βοηθά.
Από την αρχή ως σήμερα μιλάω για το στίγμα. Κι ήθελα ανοίγοντας το σπίτι μου και μιλώντας για τη ζωή μου, να δείξω καθαρά και ξάστερα όσα πρεσβεύω τόσα χρόνια.
Ελπίζω να το κατάφερα.
Το ντοκιμαντέρ πρωτοπαρουσιάστηκε πριν μια βδομάδα, με μεγάλη απήχηση και, περιέργως, δε δεχθήκαμε τις αναμενόμενες επιθέσεις. Μάλιστα, χαρακτηριστικά ίσως, τα μόνα δυσάρεστα σχόλια ήρθαν από συμπατριώτες μου χρήστες.
Σήμερα που το παρουσιάζω εδώ στην Ελλάδα ευρύτερα θέλω πρώτα-πρώτα να ευχαριστήσω τους γενναίους φίλους μου που δέχθηκαν να συμμετέχουν και να μιλήσουν για μένα (το Vice έχει πολύ περισσότερες ώρες από τη μισή που βλέπουμε) και να ξεκαθαρίσω ότι σκόπιμα επέλεξα να προσκαλέσω φίλους καλούς μεν μα που δεν έχουν καμιά μα καμιά (ούτε μια) εμπειρία από σκόνες και παράνομες ουσίες.
Οι λόγοι δύο: ο ένας προφανής: δε θα εξέθετα, ιδίως σε μικρό τόπο όπως είναι ένα ελληνικό νησί. Ο δεύτερος σχετικός με το θέμα: ήθελα να σπάσω το ταμπού, να φανεί πως εμείς οι λειτουργικοί (ή, αν θέλετε, οι πρώην ή περιστασιακοί) μπορούμε να διατηρούμε σχέσεις και φιλίες με ανθρώπους εκτός της κοινότητας χρηστών, όπως κρατάμε το γάμο μας 43 χρόνια ή υπεύθυνα τη δουλειά μας, τα ραντεβού μας, τις φιλίες μας.
Γιατί εμείς κι όχι άλλοι;
Μα.. αυτό θα το δείτε στο επεισόδιο όσο και στα πολλά-πολλά κείμενά μου πάνω στο στίγμα και τους ταξικούς διαχωρισμούς.
Νάντια, Monika, Ανάργυρε, Richard, και Γιώργο μου (με ‘capital G’) η εμπιστοσύνη σας είναι μεγάλη τιμή για μένα. Σας ευγνωμονώ κι ευχαριστώ από καρδιάς που δεχθήκατε την πρόσκλησή μου.
Also, a great THANK YOU to my valuable and loyal colleague Mat Southwell
and the great Vice team TirDhondyAlexi Phillips and TayoYusuff who managed to be wonderful guests while they remained dedicated to their work, managing to produce a final work that is true and respectful episode of my life.
Tir, Alexi and Tayo I have only good memories of you and, I am grateful that with your serious (and fun) approach, you made my husband and me feel that we made new friends with whom we enjoyed a great spring day in our home. I wish you the best, you deserve it!
My narcosisters- σχόλια αρνητικά θα δείτε κάτω από το επεισόδιο....
VICE’s Tir Dhondy explores the hidden world of functioning heroin users who claim to balance their recreational drug use with an otherwise normal lifestyle and asks the question: is it really possible to be a functioning heroin user? Click here to subscribe to VICE: http://bit.ly/Subscribe-to-VICE About VICE: The Definitive Guide To Enlightening Information. From every corner of the planet, our immersive, caustic, ground-breaking and often bizarre stories have changed the way people think about culture, crime, art, parties, fashion, protest, the internet and other subjects that don't even have names yet. Browse the growing library and discover corners of the world you never knew existed. Welcome to VICE. Connect with VICE: Check out our full video catalog: http://bit.ly/VICE-Videos Videos, daily editorial and more: http://vice.com More videos from the VICE network: https://www.fb.com/vicevideo Click here to get the best of VICE daily: http://bit.ly/1SquZ6v Like VICE on Facebook: http://fb.com/vice Follow VICE on Twitter: / vice Follow us on Instagram: / vice Follow us on TikTok: https://www.tiktok.com/@vice?lang=en The VICE YouTube Network: VICE: / vice MUNCHIES: / munchies VICE News: / vicenews VICE TV: https://www.youtube.com/@VICE-TV/feat... VICE Life: / broadly Noisey: / noisey Motherboard: / motherboardtv VICE Sports: / noc Waypoint: / waypointvice #vice#drugs#highsociety
Υπότιτλοι ελληνικά, ισπανικά, γαλλικά μα και αγγλικά κ.α. με κλικ στο συμβολάκι-εικονίδιο υποτίτλων κι επιλογή γλώσσας μετά από κλικ στο γνωστό γραναζάκι,
