Όπως στα μέσα του χειμώνα μια μέρα ξαφνικά παρατηρούμε πράσινο να σκάει στα ξερά κλαδιά, υπόσχεση όσων έρχονται, έτσι και, σαν εχθές, στα μέσα του καλοκαιριού ένα πρωί έχει άλλο φως, λίγο πιο γκρι, λίγο πιο διαυγές από το αυγουστιάτικο εκτυφλωτικό λιοπύρι.
Περαστικά μικρά ήταν τα συννεφάκια χθες, μακριά στα δυτικά, με ένα πιο βαρύ πάνω απ’ την κορυφή του Κούνουπα και πίσω από το φράγμα. Όμως το μήνυμα ήρθε, ‘βιάσου’ μου ψιθύριζαν, «του μέλλοντος οι μέρες» στάθηκαν για μια στιγμή «εμπροστά» μου σαν του Καβάφη τα κεριά που τρεμοσβήνουν.
Και τι έκανα; Μα τι άλλο. Με ψώνια στο αυτοκίνητο, πακέτα από το Ταχυδρομείο και μια λίστα για δουλειές στην τσάντα, σταμάτησα εκεί ακριβώς που ήρθε η σκέψη και βούτηξα στη θάλασσα.
_____________________________
Έχω στο αυτοκίνητο πάντα μια μικρή τσάντα με παρεό, ένα μικρό βιβλίο και μαγιό ―δεύτερο, διότι δεν αντέχω τα βρεγμένα. Και ναι, εγώ μαγιό, μην απορείτε που αλλάξαν οι καιροί κι ας κόψουμε τη γκρίνια («εκεί μας κατάντησαν!). Κοντά σε θάλασσα είμαι, μαγιό όλη μέρα προτιμώ αντί εσώρουχα αλλά, ενώ ήταν πάντα στεγνά σαν τα μπικίνι των κοριτσιών του NatKingCole στις ‘Μέρες Καλοκαιριού» του, εγώ αντίθετα από αυτές στο νερό βουτούσα- μα δίχως βάρη περιττά.
12 εσωτερικοί μονόλογοι σε πρώτο αυτοβιογραφούμενο πρόσωπο, σε γλώσσα λιτή και πυκνή, στη γλώσσα της μαγκιάς που, ταυτόχρονα, σπαστή και με υπονοούμενα, είναι κι η γλώσσα των νοερών μονόλογων, η γλώσσα που μιλάμε εντός στο μόνο πρόσωπο επί γης που δε ζητά εξηγήσεις.
Πορτραίτα ανδρών, πορτραίτα του ποτού, του ξενυχτιού, των χαμένων στα μπαρ της Αθήνας μα και Μυκόνου βέβαια.
Στιγμές.
Να πας στο μπάνιο «την ώρα που δυό κωλαράκηδες ναύτες χόρευαν.. ένα χασαποσέρβικο» και βγαίνοντας να έχεις μεταμορφωθεί σε Ανδρέα Παπανδρέου και να χαιρετάς «Ελληνικέ λαέ» τραπέζια ως το δικό σου.
Να είσαι «εξηνταπέντε, εκείνη πενήντα επτά» αλλά ίδια ολόιδια σαν τότε στην παραλία του Άγιου Σώστη στη Μύκονο, τώρα ξενοδοχείο Κάρλτον χωρίς λόγια, «ένας σάρκινος ανεξόφλητος λογαριασμός».
Και «η Καγκέλω, ρε», παλιά ιστορία (κάποιοι ακόμα κάτι θυμόμαστε), «οικοδόμος και πρώτη γκόμενα στη Χαβάη» που στηνόταν στα κάγκελα στο Σταθμό Πελοποννήσου «και την παίρνανε τα κωλόπαιδα στο όρθιο».
Και ντρόγκες, τριπάκια στο νησί που «έχει μπει ο διάβολος στο σπίτι και θα με σκοτώσει» λέει ο φίλος και τρέχει το Δελό απ’ την Άνω Μερά, παρατά τη δουλειά και καταριέται ο Μάρκος πίσω του «Κακό χρόνο νάχεις» (για μας που θυμόμαστε) μα «έτρεμε σαν το ψάρι» ο άλλος στο σπίτι στο Μαράθι και «φόραγε μια κελεμπία μπορντώ- καλέ, τι φοράει ο ζαβός;».
Και με όλα αυτά, τραγούδι, πάντα. Τραγούδια λαϊκά, «αυτός ο άνθρωπος αυτός», παλαμάκια να βαράει ο Κατσιφάρας. Και ο Στέλιος πάντα διαποτίζει διαπερνά. «Στα δέκα χρόνια απ’ το θάνατο του Στέλιου Καζαντζίδη, πήγα στο νεκροταφείο..» και χόρευε ο χοντρούλης ο παπάς «Μη μου λέτε γι’ αυτή». Αφού ως γνωστόν «οι οπαδοί του Καζαντζίδη έχουν καλύτερη φωνή από τους σημερινούς τραγουδιστές».
Άλλα δε λέω, διαβάστε το.
Δημήτρης Μανιάτης είναι αυτός.
_______________________________________________
'Η ΚΑΓΚΕΛΩ' του Δημήτρη Μανιάτη, Διηγήματα, Μετρονόμος
Καφρίλα. Ξέρετε τι κάνουν τα λέιζερ και τα ντεσιμπέλ στα πουλιά που φωλιάζουν κι αναπαράγονται στο πάρκο και ζωντανεύουν τη φύση; Υπολογίσατε τι μαρτύριο είναι η ηχορύπανση για τους κατοίκους της Αθήνας;
Ένα πάρκο έχουμε, ας το καταστρέψουμε.
Μα και πόσο θυμίζει Ινδία αυτό το εκ παραλλήλου αγγλιστί. Υπάρχει σύνδρομο πρώην αποικίας ή προσπαθούμε να το εφεύρουμε;
Ή που ναι, περνά ο τουρίστας γωνία Αλεξάνδρας και Πατησίων και κλείνει ρεζερβέ.
Τρελαθήκατε ή χαζέψατε; Ποιοι τα αποφασίζουν αυτά;
Όχι ότι νοιάζονται για τη γνώμη μου αλλά προτείνω εμείς οι Αθηναίοι να μποϋκοτάρουμε ΚΑΙ να ζητήσουμε εξηγήσεις. Με ονόματα.
Η αυθαιρεσία του ενός ανοίγει το δρόμο και για τον άλλο...
Το GreenPark από ένα καφέ-εστιατόριο μετατρέπεται σε δεύτερο συναυλιακό κέντρο μέσα στο πάρκο.
Χτες Τρίτη 11 Ιουνίου όχι μόνο έκανε συναυλία που αντηχούσε σε όλο το Πάρκο ξεκουφαίνοντας τους περιοίκους, αλλά χρησιμοποίησε και laser προβολείς προσβάλοντας την ίδια την έννοια του πάρκου τυφλώνοντας την πανίδα επάνω στα δένδρα.
Ηδη διαφημίζει συναυλίες κάθε Παρασκευή και Kυριακή. Δύο συναυλιακά κέντρα μέσα στο Πεδίο του Άρεως
Γίναμε πλέον με την βούλα παραλιακή.
Ακούει η Περιφέρεια ή θεωρεί ότι έτσι γινόμαστε Ευρώπη;
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ,ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΕΡΙ ΕΥΘΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΥΛΙΑΣ,ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ.
Η ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΔΕΝ ΣΥΝΑΔΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΡΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ!
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΘΑ ΣΑΣ ΖΗΤΗΘΕΙ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΟΣΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ 'ΤΕΜΠΗ 2023' , ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΠΟΥ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙ ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ.
ΕΠΙΛΕΓΕΤΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΧΡΗΜΑΤΩΝ, ΜΕ EMAIL ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΡΗ Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΑΣ.
Σήμερα, ο Καραμανλής παραδέχτηκε ότι γνώριζε για το χάλι που υπάρχει στο σιδηροδρομικό δίκτυο Αλήθεια, εαν γνώριζε για όλο αυτό που επικρατούσε, γιατί λίγες ημέρες πριν από το έγκλημα στα #Τέμπη, φώναζε στη Βουλή ότι «είναι ντροπή να θέτουμε ζητήματα ασφαλείας;» #Τεμπη_εγκλημα
-Ο υπουργός Καραμανλής, με έγκριση της Βουλής. -Προσλάβατε προσωπικό χωρίς να απευθυνθείτε στο ΑΣΕΠ; -Ναι, περίπου 210 άτομα -Που τους βρήκατε; -Ψάξαμε να βρούμε άτομα που θα ήθελαν να εργαστούν στον ΟΣΕ, κάναμε συνεντεύξεις κτλ (😂). -Από που κατάγονταν τα… pic.twitter.com/hw08RUFkqr
κι αφού «δεν είναι κάθε μέρα τ’ Άι-Γιαννιού» καισήμερα γιορτάζετε (
εύχομαι
Χρόνια Πολλά στους Γιάννηδες
να σάς χαιρόμαστε με γλέντια και γιορτές!
Ακολουθούν λίγα για το όνομα μα,
μια κι οι Γιάννηδες έχετε τις πιο πολλές παροιμίες,
σας τις συνέλλεξα, μαζί με τραγούδια γιά σάς,
μικρό δωράκι για σήμερα.
Με πρώτες-πρώτες την όχι πολύ γνωστή μα αγαπημένη μου:
«Γιάννη είχα, Γιάννη έχω·
κι άμα πάλι θα χηρέψω
μόνο Γιάννη θα γυρέψω»
την πασίγνωστη:
«Καμμιάδε έκανεπαιδί,
μόνο η Μαριώ το Γιάννη»
και την περί οπτικής όταν μας καταλαμβάνουν πάθη:
«Κάνε Γιάννο μ’ τη δουλειά σου, κι ύστερα και πάλι θειά σου»
καθώς και το εκσυγχρονισθέν:
―Τι 'χες Γιάννη;
―Τι 'χα panda
Ακολουθούν, αρχίζοντας από γνωστές και προχωρώντας προς σπανιότερες:
Σαράντα πέντε Γιάννηδες ενός κοκκόρου γνώση
Τα καλά του Γιάννη θέλεις μα το Γιάννη δεν τον θέλεις
Ακόμα δεν τον είδαμε Γιάννη τονεβγάλαμε
Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει
Τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα
Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη
Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος του πονεί
Όχι Γιάννης … Γιαννάκης
―Τι κάνεις Γιάννη;
―Κουκιά σπέρνω
― Τι κάνουν τα παιδιά σου;
―Όπου να’ναι θα φυτρώσουν
Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω μέλι
ήΝα σε κάψω Γιάννη, να σʼ αλείψω λάδι
Λιγότερο γνωστές:
‘Οποια μπλέξει με το Γιάννη όμορφη ζωή θα κάνει
Κόψε κέδρο, φτιάξε Αντώνη
και από πλάτανο Θανάση,
εάν πεις και για το Γιάννη,
όποιο ξύλο να ʽναι κάνει.
Κατά το μαστρο-Γιάννη και τα κοπέλια του
Και άγνωστές μου, ως τώρα:
Άμα ακούς Μαρία – Γιάννη, βάλε ψάρια στο τηγάνι.
Όλοι μιλούν για τ’ άρματα και ο Γιάννης για την πίτα
ή
Όπου γάμος και τραπέζι ο Γιαννάκης εις τη μέση
Όλη μέρα καλογιάννη και το βράδυ κακογιάννη
Πιάσ’ το Γιάννη τον άπιαστο
Σέρνει ο Γιάννης το Γιαννάκη, κι η Γιαννάκαινα το Γιάννη
Απόξω Γιάννης μέσα Σουλεϊμάνης
Γιάννης καβάλα στ’ άλογο και τ’ άλογο αραδούσε
Για το όνομα
ΤοόνομαΙωάννης προέρχεται από το εβραϊκόόνομαיוחנן (חנןYôḥānān(Γιοάναν),συντετμημένημορφή του ονόματος יהוחנן (Γιεχόαναν). Παραδοσιακά μεταφράζεται ως «Δώρο Θεού», γι'αυτό και συνήθως θεωρείται αντίστοιχο του Θεόδωρου και Θεοδώρητου. Κατά wikipedia λίγο διαφορετικά: «Ο Γιαχβέ στάθηκε γενναιόδωρος».
Στο Χριστιανισμό είναι ο Ιωάννης ο Πρόδρομος και ο Ευαγγελιστής. Το όνομα έγινε πολύ δημοφιλές σε Ανατολή και Δύση, και μέσω των λατινικών προέκυψαν στις νεότερες ευρωπαϊκές γλώσσες ο Τζον και ο Ζαν, ο Τζοβάνι, ο Χουάν, ο Ζοάο, αλλά και ο Γιόχαν, ο Χανς, ο Γιενς, ο Ιβάν, ο Γιαν και ο Γιάννος με τα θηλυκά τους Χάννες, Γιάννες, Ιωάννες, Τζοβάννες, Ιβάνες κλ.
