Ξεχάσαμε πώς γελούσαμε με τα ψεύτικα κλάματα των Βορειοκορεατών για το θάνατο του Κιμ ;
Να το τώρα που ήρθε πιο κοντά.
Αν δεν κλαις απολύεσαι.
Petros Sapountzakis
Βόρεια Κορέα, θάνατος του ηγέτη Κιμ Γιονγκ-ιλ (17–29 Δεκεμβρίου 2011). Τότε είδαμε το «τελετουργικό» των συγχρονισμένων λυγμών, τις στρατιωτικές παρελάσεις και την απαίτηση δημόσιου πένθους, με αναφορές ότι όσοι δεν έδειχναν «αρκετή λύπη» τιμωρούνταν (κριτικές συνεδρίες, πρόστιμα, αποστολές σε εργασίες). Παρόμοια σκηνικά είχαν καταγραφεί και στον θάνατο του Κιμ Ιλ-σουνγκ το 1994.
ΗΠΑ 2025, Μετά τη δολοφονία του Charlie Kirk:
- εργοδοτικές και πολιτειακές πειθαρχήσεις
- απολύσεις για δηλώσεις στα social
- εκκρεμείς δικαστικές κρίσεις.
Δηλαδή γιατί να μην υποχρεώσει και ο Τραμπ λίγο να κλάψουν για τον Κιρκ? Όλο γκρίνια μου είστε.
Υ.Γ.
Στις ΗΠΑ ευτυχώς ακόμα υπάρχουν τα θεσμικά αντίβαρα (δικαστήρια, Τύπος, Κογκρέσο) που ελπίζουμε ότι θα ανατρέψουν τέτοιες αυθαιρεσίες.
— ανήσυχος.
______________________________________________
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
________
https://youtube.com/shorts/nuzUtA2PL1E?si=zOx-T-P6hyqoRbEA
https://www.facebook.com/daphne.chronopoulou.9/posts/10233511686908557